Italiaanse communisten
door twijfels beslopen
T°gi
iatti worstelt met
ernstige partijcrisis
B
Opheffing voorrangs
wegen in België
DE INZET VAN HET SPEL
c
M'
Verenigde Naties willen
beperking van ,}iernclvd)
Vechtpartij in
het parlement
Witte raaf" geslaagd voor rij-examen
Sint in luchtballon
Gezicht opZd.-Holland
,Vin de France' maakt drie ontwerpers gelukkig
GEPREFABRICEERDE MENINGEN
Sïlone spreekt
troostend ivoord
Vandaag nieuive
verkeersregels
Dubbelspion m
W.-Berlijn berecht
Twee resoluties aangenomen door
Politieke Commissie van de V.N.
RECHTS GAAT VOOR
FRANKRIJK
Hij verraadde twee
Britten aan Rusland
VRIJDAG 1 DECEMBER 1961
PAGINA 7
(Van onze Romeinse corres
pondent)
Toen Palmiro Togliatti on
langs van de generale syno
de van het communisme,
het 22ste congres der Russische
Partij, in Italië terugkwam, had
den kameraden uit alle partijran-
§en hem een heleboel vragen te
stellen en de vrouwen dier kame
raden niet minder. Er waren om
te beginnen zoveel vragen in het
centrale comité het partijbe
stuur dat Togliatti de eind-
resolutie zelf opstelde en die in
*Ün „Unita" liet afdrukken. De
volgende morgen mochten de be
stuursleden hun opinie en conclu
sies lezen, wel te verstaan vóór
die conclusies door hen geformu
leerd waren. Deze maal is de vlie
ger niet opgegaan. Het dagelijks
pestuur heeft het niet genomen en
een als „levendig" beschreven
vergadering werd het presidium
°Pgedragen een nieuw politiek
dokument op te stellen voor een
nieuwe vergadering van het cen
trale comité half december. In het
centrale comité was, vanwege de
Vele vragen, aangedrongen op een
extra partijcongres der C.P.I.,
rnaar op voorhand is al gepubli
ceerd, dat het centrale comité op
dit verzoek hoogstwaarschijnlijk
niet in zal gaan. Togliatti heeft
zijn handen meer dan vol met het
overtuigen van de landelijke com
munistenleiders en kan momenteel
de provinciale en de stedelijke er
beslist niet bij gebruiken.
Kaarslicht maakt uw tafel
tot feestdis!
GOUDA KAARSEN
door
JOSEPH ALSOP
'n kist Ritmeesters een royaal geschenk van goede smaak
FIAT: kist f 6.75 doos f 2.70 of f 1.35
IDEAAL: kist f 7.75 doos f 3.10 of f 1.55
GRACIA: kist f 9.— doos f 3.60 of f 1.80
,,F;r is dus weer een crisis in de C.P.I.
cru- tienen niet bedriegen, is deze
gre*s,ernstiger, dan die na het 20e con-
z'jn on SIoskou in 1956. De onrust vindt
destalin^aaJl in drie complexen: de her-
de zak„a 1961, de nieuwe koers en
deed KhV Van oor'°S en vrede. In 1956
de fni.u °e8ilsjev een boek open over
nistUr.s Van Stalin en van het stali-
onderwero jd,Perk- Thans U hÜ
bliift P doorgegaan en van Stalin
derdr,1\et veel meer over dan de on-
enn, Jv. die de vooruitgang van het
p "Vjunisrne ernstig geschaad heeft,
eeiut den vragen zich af, hoe het mo
te vv'as, dat het communistisch sys-
vee™ en. de organisatie een dergelijke
w Wording toelieten. Zij vragen verder,
a fundamentele verbeteringen zijn
v gebracht om een herhaling hier-
hee 1» e toekomst uit te sluiten. Lie
té Barca, lid van het centrale comi-
ba'versPrak zich bovendien op een open-
w». VerSadering te Rome door te be-
ie 'en> dat het XXIIe congres niet al-
liil degenen, die medeverantweorde-
C|.t-Wl;)ren vo°r de misdaden van Stalin
hart n bad, maar ook degenen die
taJi toegezien en de fouten en mis-
ha hadae" erheerlijkt. Je Unita
siaasHe zich deze passage uit het ver-
sjev te schrappen om zowel Khroesjt-
als Togliatti buiten schot te hou-
ko?Pe 's> vraagt men verder, de nieuwe
te As> die der socialistische legaliteit,
ba- Jtnen met de feiten van Berlijn, Poz-
PU UrtVl IVOOl-lA Urti VlAfrtl-ml /li
8en
en Hongarije. Het beschuldi-
aUtor,n afzelten verder van hoge partij-
2°nd 'ten' d'e van anti-partjjgroep,
'Ükt Serechtelijk onderzoek en vonnis
staijnals twee druppels water op het
tetl inistisch bedrijf tegen de toen geile
den 'Contrarevolutionairen" en „vjjan-
VptVan ^et volk",
biet S Partijleden hebben moeilijkheden
de huidige stand der vredesoffen
Zarr,ei1 en de propaganda voor vreed-
«5 PC1 C\ v. 17r»* AM 1 A A 1 AA
horn!^ 0m de ontploffingen van kern-
In.. to ctoL on <-)?aaV wnn Ho xrroHo
öa"{'? coëxistentie. Zij zien bv. niet in,
sproot eenzijdig verbreken van de af-
ten"'nen te staken de zaak van de vrede
tijjgJioede komt. De vrouwen dier par-
jopgden weten ook, dat Rusland in de
hiolfi6 ü-id met meer megatons de at-
PhtnwJ vergiftigd heeft, dan alle kem-
A.n§en van 1945 tot dan toe bij el-
Pi'„ vinden de werkelijkheid der
56Z(L d,curies per kubieke meter lucht,
lat Sen in Zuid-Italië gemeten, en
i°öiü^re mogelijkheid van radioactief
,uh u1 04 strontium 90 in de melk voor
zjA^eren veel onprettiger, dan dat
Jveu.ch verheugen over de voorspelde
Jaar 'n Rusland over 10 of 20 of 30
I 1 St krit'ek van de basis wordt voor-
."Pig gesmoord. In de leiding is
Jogliatti er bij de eerste ronde
o.n2ek in geslaagd de bezwaren en
fiek scheden op te ruimen en de kri-
tot a 6 ontzenuwen. Taktisch ging hij
vPpOsit-aanval over en slingerde hij de
boofrt- ®en vreselijk woord naar het
f Tr>S<^P'aa' democratiseerders. Wel
ïheren enige wrevel doorsche-
>eidi over het feit, dat de Russische
atuurr-i6 buitenlandse partijen voor
6h nloi1J juiste, maar) voldongen fei-
Öe s ift-te stellen.
c°rnrnii -r^ver fguazio Silone, een ex-
°rho- llsti commentarieerde in II Gi-
^6rkeiiitet 's de oude geschiedenis, de
ïPunistil u geschiedenis van alle com-
6 hat-rt, Partïjen in West-Europa.
van hun klappen, die zij in de loop
Vatl MrHL.ontwik'<e'irig kregen, kwamen
bdjn VJ„°U- fk heb altijd gezegd tegen
v^der 'den, als die er moedeloos
sten P„ejden' dat het telkens de soeia-
jba de Ttar sociaaldemocraten mislukte
de wpo alIaanse arbeiders te voeren op
fbaar vrijheid: Jullie hebt gelijk,
Mosi,™ P niet. Heb vertrouwen
6 honrt^ s niemand er plaatselijk
ateert- Jaak. van inziet, zal, zoals het
Vo°r g in het verleden, Moskou er-
Cl"isis ngfn' dut het elke eigen interne
^erkelijk de laatste zou
a z'ch imlsPhe Partij. Hoe kon Togliat-
dtisis Jusies maken, dat de laatste
Pa v. wer'ekijlk de laatste zou
at de kan h« vandaag hopen.
- nuidige crisis de laatste is?"
1956 werd te Moskou de „ont
dooiing" en de liberalisatie op de voor
grond gesteld. Het communisme zou
minder monolithisch worden. Men
sprak over „de eigen weg naar het
socialisme". Dit wekte in vele com
munistische partijen en zeker in de
Italiaanse verwachtingen van een be
paalde democratisering van het gehe
le systeem, mondiaal en binnen elke
partij zelf. Maar Khroesjtsjev zette
bij de eerste tekenen van een centrifu
gale beweging, waar hij kon, de
klok terug. En Togliatti ontkende van
meet af aan, dat er binnen de C.P.I.
iets zou veranderen.
Die communisten, die het op dit stuk
niet met hem eens waren, brengen nu
de misslagen van Stalin op het tapijt.
Zjj zeggen, dat de mogelijkheid van kri
tiek en van een zekere orthodoxe oppo
sitie in het communisme en in de par
tijen waarborgen tegen ontsporingen, als
de persoonsverheerlijking, en tegen de-
generaties in het systeem zouden zijn
geweest. Zo heeft men weer de demo-
kratisering ter sprake gebracht. Het
lijkt hoogst onwaarschijnlijk, dat zij hun
zin krijgen.
ovendien heeft de Pravda gerea
geerd en een ernstig „monitum",
een doctrinaire waarschuwing ge
publiceerd. Er zijn eerlijke men
sen in het buitenland, die in de burger
lijke dwaling vervallen, dat de persoons
verheerlijking gepaard zou gegaan zijn
met een zekere verwording van het sys-
teem. „Deze mensen vallen ten prooi
aan het individualisme en daarom
schrijven zij aan één enkel mens de
kracht toe om ons politiek en sociaal
stelsel wezenlijk te wijzigen. Te geloven
dat een enkeling, ook al bekleedt die
zo'n hoge rang als Stalin, de sociale en
politieke structuur van het systeem zou
kunnen veranderen, zou betekenen, dat
men de marxistische opvatting over de
geschiedenis verlaat en aan een enke
ling bovennatuurlijke krachten toe
schrijft". (Pravda 21 nov. 1961)
De Italiaanse revisionisten zijn dus
terstond gewaarschuwd: de leer is on
feilbaar, de poorten der antimarxisti-
sche hel kunnen het systeem niet over
weldigen. En hiermee zijn aan de toe
komstige gedadhtenwisselingen in de
C.P.I. definitieve en nauwe grenzen ge
steld.
Maar niet aan de ontevredenheid.
Het is in een gesloten communistische
wereld mogelijk een woord als demo
cratie een antidemocratische beteke
nis te geven. In de vrije wereld is
de lucht vol onorthodoxe bacillen. De
C.P.I. werpt zich steeds op als bol
werk voor de demokratie, maar 80
a 90 pet. der C.P.I.-leden zijn niet
heel sterk in de zuivere leer en halen
nu de communistische herijking van
het woord door elkaar met de „bur
gerlijke" betekenis: men wil nu ein
delijk wel eens meepraten en mee
denken (in kritische vorm). Boven
dien is de eenvormigheid in het com
munisme gebroken. Er is een Chinees,
een Albanees, een Russisch en een
Joegoslavisch communisme: waarom
daar wel en bij ons geen „eigen weg"?
Aan de crisis van de leer paart zich
de gevoelscrisis. De fall-out van wes
terse atoombommen is de duivelse be
dreiging van verblinde oorlogsophit
sers, maar wat vangt men aan met
de hoger geconcentreerde fall-out der
eigen vredesduiven?
(Van onze Brusselse correspondent)
BRUSSEL, 1 dec. Met ingang van
heden wordt in België voor alle weg-
verbruikers de algemene prioriteit van
rechts van kracht. Alle zogenaamde
prioritaire wegen (voorrangswegen) zul
len dus verdwijnen. België is het laatste
Westeuropese land waar dit veralge
meende prioriteitsbeginsel van toepas
sing wordt gebracht,
De algemene regel kent echter drie
uitzonderingen: 1) De trams behouden
voorrang. 2) Ook zal men doorgang
moeten verlenen aan voertuigen die van
links of van rechts komen wanneer
vóór het kruispunt het teken la (om
gekeerde driehoek) of het teken nr. 26
(stop) is aangebracht. De weggebruikers
die aldus voorrang genieten op een
kruispunt, worden' daarvan op de hoog
te gebracht door het teken 22 (driehoek
met brede zwarte verticale pijl). 3)
Tenslotte zal men de doorgang vrij
moeten laten voor alle voertuigen wan
neer men van een pad op een openbare
weg met een rijbaan komt. De nieuwe
wegcode stipuleert dan een pad „een
smalle weg is waarop alleen voetgan
gersverkeer of verkeer van voertuigen
mogelijk is die niet meer ruimte van
doen hebben dan een voetganger".
Pers, radio en tv hebben in de afge
lopen weken voor de nieuwe wegcode
een grootscheepse voorlichtingscam
pagne gevoerd, waarbij het publiek
tot grote voorzichtigheid wordt aan
gespoord. Bij het publiek is hierdoor
een werkelijke angstpsychose ge
groeid. De angst voor „rechts" is
dermate groot dat, naar de mening
van velen, vanaf vandaag niemand
het nog zal aandurven rechts van de
weg te rijden. Deskundigen zijn ove
rigens van mening dat de nieuwe re
glementering in velerlei opzichten
geen voldoening schenkt en dat zij,
na een tussenperiode met een ver
hoogd aantal ongevallen, weer eens
zal moeten worden gecorrigeerd.
Want de uniformiteit van het regle
ment heeft het gevaar niet altijd be
zworen. Grote wegen en snelwegen
verliezen nu automatisch hun statuut
van voorrangsweg: alle veldwegen
waarop geen verkeersborden zijn aan
gebracht worden ook in deze gevallen
prioritair.
Van 1 december af zullen snel rijden
de auto's dus het risico lopen op ieder
kruispunt met onbelangrijke veldwegen
een landbouwtractor of een boerenkar
aan te rijden. Zolang de gemeentelijke
autoriteiten niet op deze kruispunten een
waarschuwingssignaal hebben aange
bracht, zal een matige snelheid dan
ook aanbeveling verdienen. Tenslotte is
het gevaar groot, dat de nieuwe code
in grote agglomeraties tot rampspoedi
ge verkeersopstoppingen aanleiding zal
geven. Aangezien alle straten met een
belangrijk verkeer hun tot dusver gel
dende prioriteit verliezen, moet daar
onvermijdelijk een aanzienlijke vertra
ging van het verkeer uit voortvloeien.
Zelfs voor de voor snelverkeer gebouw
de grote ringlanen te Brussel is geen
uitzondering gemaakt, en de voor de
tientallen tunnels gespendeerde miljar
den gaan vanaf heden veel van hun be
tekenis verliezen.
(Adnertentie)
PARIJS, 1 dec. (AFP) Tijdens een
debat in de Franse Nationale Ver
gadering over de begroting voor Alge
rije is het gisteren tot een handgemeen
tussen enkele afgevaardigden gekomen.
Ordebewaarders wisten de vechtenden
van elkander te scheiden. De voorzit
ter schorste de vergadering.
Het handgemeen ontstond toen leden
van rechtse partijen de regeringspoli-
tiek aanvielen. De afgevaardigde voor
Corsica, Pacal Arrighi, eiste dat de
„verraders" voor een gerechtshof ge
bracht zouden worden. Met „verraders"
bedoelde hij de regering.
Hierop snelden Gaullistische afge-
vaardigden toe. Zij sloegen Arrighi in
zijn gezicht, waarna een schermutse
ling ontstond die door de zaalwachters
werd bedwongen.
BERLIJN, 1 dec. (Reuter) Een
36-jarige Westberlijner, Horst Eitner,
die ervan is beschuldigd agenten van
de Britse geheime dienst aan de Russen
te hebben verraden terwijl hij voor de
ze dienst werkte, is gisteren in West-
Beriijn tot drie jaar gevangenisstraf
veroordeeld. Hij gaf toe „dubbelspion"
te zijn geweest. Zijn 30-jarige vrouw
Brigitte werd wegens medeplichtigheid
tot acht maanden veroordeeld.
De rechter zei dat Eitner had ver
klaard dat hij van 1953 tot zijn arresta
tie in 1960 voor de Britse geheime
dienst en van 1956 tot zijn arrestatie
voor de Sovjet-Unie heeft gewerkt. Hij
werd schuldig bevonden aan het ver
raden van ten minste twee agenten aan
de Russen.
(Advertentie)
PARIJS Veronderstel, dat u
het spel van de „categorieën"
zoudt spelen. Veronderstel, dat
u de Fransman zoudt moeten
noemen, die over de meeste en de
meest belangrijke persoonlijke be
trekkingen beschikt met de Verenig
de Staten, en de Fransman, die in
de jaren sinds de Tweede Wereldoor.
log de grootste constructieve bijdra
gen heeft geleverd.
Ongetwijfeld zou Jean Monnet het
winnende antwoord zijn in beide ca
tegorieën. Niemand is creatiever ge
weest dan deze man, die de vader
is van het plan, dat het begin vorm
de van de vruchtbare transformatie
van Frankrijk, de vader van de Euro
pese Gemeenschap voor Kolen en
Staal, en de vader van de Europese
Economische Gemeenschap. En
maar weinig Europeanen hebben
sympathieker gestaan tegenover
Amerikaanse opvattingen dan deze
man, die de goede, bewonderde
vriend was van wijlen John Foster
Dulles en die nu nog de goede, be
wonderde vriend is van Dean Ache-
son.
De visie van Monnet, zijn gebleken
inzicht en zijn sympathie voor de
Verenigde Staten zjjn op het ogen
blik van belang en wel om een sim
pele reden. Als generaal De Gaulle
zich een beetje laatdunkend uitlaat
over de manier, waarop Amerika po
litiek bedrijft, dan mag men dat mis
schien toeschrijven aan een diepge-
woreld Anti-Amerikanisme. Maar
als Monnet zich zonder meer ont
steld toont over de richting, die de
politiek van zowel Amerika als Groot-
Brittannië thans schijnt in te slaan,
dan wordt het tijd om halt te houden,
te kijken en te luisteren.
Volgens weigefundeerde berichten
is dat nu precies de manier, waarop
Monnet erover denkt. Bovendien is
ook het verschil van nuance, dat er
blijkbaar bestaat tussen Monnet en
De Gaulle, een waarschuwing.
De Gaulle heeft zich tegen onder
handelingen met de Sovjets over Ber
lijn verzet met het logische, maar
nogal kille argument, dat er niets
is om over te onderhandelen. Mon
net is volgens de berichten ontsteld,
niet vanwege de Brits-Amerikaanse
wens om te onderhandelen, maar
vanwege het karakter van sommige
onderwerpen, die men tijdens de on
derhandelingen wil aansnijden.
Sommige .geliefde Amerikaanse
onderwerpen vooral de
pese veiligheid" en de „denu-
clearisatie" van het Westduitse
leger ofschoon ze langzamerhand
allebei een beetje aangelengd zijn
en het onderwerp dat favoriet is
bi) de Britten enige vorm van fei
telijke erkenning van Oost-Duitsland
dragen allemaal hetzelfde merk
waardige kenmerk. Zij plaatsen de
Duitsers in een speciale categorie,
als westelijke bondgenoten wier na
tionale belangen en nationale gevoe
lens men gemakkelijker kan afhan
delen dan de gevoelens en belangen
van andere leden van het bondgenoot
schap.
„Op de dag, dat de Duitsers niet
als absoluut gelijkwaardigen in het
bondgenootschap worden behandeld",
zo moet Monnet hebben opgemerkt,
„pak ik mijn biezen".
Dat is een stoutmoedige uitspraak
voor een man, die dank zij zijn
geestdriftige vasthoudendheid met
zoveel succes zo enorm veel weer
standen heeft overwonnen. Misschien
wordt de mening van Monnet door
de hier weergegeven berichten een
beetje overdreven voorgesteld. Maar
uw verslaggever heeft zelf een van
Amerika's beste vrienden in de rij
van hogere Franse autoriteiten de
bittere vraag horen stellen:
„Waarom schijnt iedereen toch
zo begerig te zijn om met de ver
nietiging te beginnen van alles, wal
er in de jaren na de oorlog is op
gebouwd?"
Met „alles, dat is opgebouwd" be
doelde deze man het westelijk bond
genootschap in het algemeen, en
meer in het bijzonder de NAVO en
de nieuwe Europese Gemeenschap,
die politiek zo reusachtig veel belooft
voor de toekomst. Hij betoogde pre
cies hetzelfde, wat ook Monnet, vol
gens de berichten, betoogde. Hij was
ervan overtuigd, dat de grote en
moeizaam verkregen resultaten yan
de jaren na de oorlog op fatale wijze
ondermijnd zouden worden door een
tactiek, die erop gericht is rust en
vrede te kopen in Berlijn door de
Duitsers buiten Berlijn offers op te
leggen.
Misschien is deze Franse beschou
wing van het probleem volstrekt
verkeerd. Het kan best zijn, dat in
het nieuwe Duitsland een wat men
wel genoemd heeft „Bismarckiaanse
stroming" onvermijdelijk is. Maar
ook dan valt er nog heel veel te zeg
gen over de beschouwing van het pro
bleem, die thans zowel in Washington
als in Londen zo in de mode is.
Ïn de eerste plaats is het opmer
kelijk, dat deze manier van
denken uitsluitend bloeit in de
beide hoofdsteden, die niet actief
betrokken zijn bij de Europese Ge
meenschap. Er is niemand in Euro
pa, die deze gedachte deelt. En er
is zeker niemand in Europa, die van
mening is, dat de Westduitsers „Bis-
marckiaans" kunnen worden, in de
zin, dat ze, geheel op eigen houtje
en zonder rekening te houden met
Europa, zaken doen met de Sovjets,
en tegelijkertijd loyale leden kunnen
blijven van de Europese Gemeen
schap, die thans op zulk een bemoe
digende wijze vaste vorm aanneemt.
Het is bovendien prachtig om
„pal staan en vastberaden zijn" iro
nisch af te doen als een onprakti
sche benadering. Maar de kwaliteiten
van de leider van ieder bondgenoot
schap worden helaas afgemeten naar
zijn bereidheid om pal te staan en
vastberaden te zjjn op het ogenblik,
dat de vitale belangen en de diepe
nationale gevoelens van andere leden
van het bondgenootschap bloot staan
aan felle aanvallen.
De stukjes en brokjes van West
duitse belangen en gevoelens, die nu
wellicht opgeofferd zullen worden aan
Khroesjtsjev om rust en vrede te ver
krijgen in Berlijn, kunnen bijzonder
triviale stukjes en brokjes lijken, voor
opgesteld tenminste, dat men geen
Westduitser is. Maar het gebaar
op zich is verreweg het belangrijkst.
Wanneer de ene bondgenoot de an
der dwingt tot dit soort opofferingen,
dan moet men erop rekenen, dat de
natuurlijke reactie dezelfde is, die
Benesj en Masaryk in Tsjechoslowa-
kjje de weg opleidde naar de tra-
gedie.
Kortom, de hypermoderne bena
dering van de Berljjnse crisis lokt
op zijn minst het tragische resul
taat uit dat de Fransen vrezen, ook
al maakt zij het niet absoluut on
vermijdelijk.
(Copyright N. Y. Herald Trib.)
adviseur
Mevrouw Broers met haar
de heer Duimen.
De 38-jarige mevrouw Broers-de
Beer uit Goirle werd vanmid
dag in de TV-studio te Bussum
verwacht ter voorbereiding van
de uitzending in het Avro-programma
„Flits", waarin ze hedenavond zou
„optreden". Mevrouw Broers, die we
duwe is (haar man is vorig jaar bij
een auto-ongeluk om het leven geko
men) en die een vis-winkel heeft
in Goirle, had nooit gedacht nog eens
voor het beeldscherm te zullen ver
schijnen.
Toen zij vorige week in Tilburg
moest zijn en voor haar Dafje, na
ongeveer een kwartier te hebben rond
gereden eindelijk een parkeerplaats
had gevonden, werd zij aangespro
ken door vier heren, van wie één een
politie-uniform droeg.
Mevrouw Broers verbleekte van
schrik. Haar verbazing steeg echter
ten top toen haar een compliment ge
maakt werd voor haar keurig rijden
en haar werd meegedeeld dat zij zou
worden voorgedragen voor het lid
maatschap van het gardekorps-ver-
Op initiatief van lilburgs burge-
imeester mr. C. G. G. Becht, heeft
n.l. een „speciaal verkeerscomman-
do", waaronder een lid van de ge
meentelijke alsook van de rijkspolitie,
'n speciale actie gevoerd om „een wit
te raaf" te vinden; iemand die nauw
keurig de verkeersregels onderhoudt
en daarbij veilig rij Rt. Het resultaat
was echter allerbedroevendst. Tot
het verkeerscommando genoemde me
vrouw Broers op het spoor kwam, die
haar wagen zo keurig parkeerde. Dit
is „een witte raaf", concludeerde de
verkeersagenten. Zjj stapten uit, feli
citeerden de rijdster en begonnen het
voordrachtformulier in te vullen.
„Hebt u al lang een rijbewijs?"
vroeg een van hen.
„Ja, al twee maanden", was het
antwoord.
Toen de verkeersdeskundigen verder
reden, slaakte mevrouw Broers een
zucht van verlichting.
Dat ze uitstekend gereden had
geloofde ze graag, maar ze hau hele
maal geen rijbewijs. Op 4 november
was zij voor haar rij-examen gezakt,
omdat zij zonder blikken of blozen
door een rood stoplicht was gereden...
Maar woensdagmorgen tijdens haar
praktische examen bracht zij het er
beter af. Op speciaal verzoek van de
Tilburgse politie had zij een vervroegd
herexamen gekregen. Tijdens dat
examen reed een motorpolitie-agent
achter de wagen, waarin mevrouw
Broers haar proef aflegde. Zulks om
te voorkomen dat speurende journalis
ten en gnuivende rij-instructeurs de
wagen van al te nabij zouden volgen.
Mevrouw Broers kreeg voor haar
rijden na afloop een compliment van
het hoofd van het Centraal Bureau
voor afgifte van Rijvaardigheidsbe
wijzen, de heer J. C. Dettmeyer, en
van haar „adviseur" de heer P. Dui
men, die haar het examen had afge
nomen. Zij was met lof geslaafd en
zal binnen korte tijd haar rijbewijs
hebben.
Of zij tevens een proces verbaal
zal ontvangen voor haar „keurig"
rijden van vorige week, staat nog niet
vast. Inspecteur Martens van de
Tilburgse verkeerspolitie heeft beves
tigd, dat hierover een rapport is op
gezonden aan de Justitie. Zal Jus
titie voor deze „witte raaf" genade
voor recht laten gelden?
De Haagse ballonclub heeft van
Sint Nicolaas de opdracht ont
vangen de grote luchtballon
„Jules Veme" voor hem gereed
te willen maken. De Sint wil daarin
zaterdagmiddag om 2 uur in Etten
gaan opstijgen om op deze luchtige
wijze het werk te controleren van zijn
zwarte Pieten op de daken. Het is
voor de eerste maal in de geschie
denis dat de Sint van een luchtbal
lon gebruik zal maken.
Burgemeester Odink geeft Sint Ni
colaas een groot aantal cadeaus mede
voor de kinderen en eenzamen in de
onbekende plaats waar de ballon zal
neerkomen. Het gemeentebestuur
zal de „doorluchtige" bisschop uitge
leide doen op de ballonhaven van Et-
ten.
HE provincie Zuid-Holland heeft
een eigen gedichtenbundel. Het
is een bloemlezing, die de dich
ter dr. J. W. Schulte Nordholt
onder de titel „Gezicht op Zuid-Hol
land" heeft verzameld of liever ge
selecteerd. Hij heeft namelijk een keu
ze gemaakt uit vierentwintig honderd
gedichten over Zuid-Holland, die de
ambtenaren van de provincie in 1958
bijeen hebben gezocht op verzoek van
de commissaris der koningin, mr. J.
Klaasesz.
Tijdens de bijeenkomst, die gister
middag ter gelegenheid van het ver
schijnen van de gedichtenbundel werd
gehouden in het Europahotel te Sche-
veningen vertelde mr. Klaasesz, dat
hij indertijd een zo grote stroom van
gedichten niet had verwacht. „Het
was als speelse inval begonnen, maar
toen er meer dan vierentwintig hon
derd gedichten binnenkwamen zat ik
er toch wel mee. Ik deed een beroep
op de culturele raad voor de provin
cie," aldus de commissaris. In deze
raad, die in 1956 is opgericht, zijn het
regionale en het plaatselijke culturele
leven, de beoefenaars van de verschil
lende kunsten, de provinciale en de
gewestelijke overheden en de organi
saties en instellingen, die op de een
of andere wijze de cultuur bevorderen,
vertegenwoordigd.
Deze raad verzocht dr. Schulte Nord
holt de gigantische gedichten verzame
ling van de ambtenaren te schiften.
„Hierdoor, zo zei de dichter gistermid
dag, ben ik geboren in Overjjsel
meer Zuid-Hollander geworden. Het
heeft mij geleerd dat Zuid-Holland een
land is, dat bij de mensen hoort." Dr.
Schulte Nordholt heeft tenslotte hon
derdzeventien gedichten gekozen van
tweeënzeventig dichters onder wie
Martinus Nijhoff, Anton van Duinker
ken, Gerrit Achterberg, Simon Vest
dijk, Marsman, Constantijn Hujjgens.
maar ook Trijntje Fop. Bij deze ge
dichten zocht Henk Krijger een aan
tal illustraties. De bundel is uitgege
ven door de NV Samson, uit Alphen
aan de Rijn, wat opmerkelijk genoemd
mag worden, omdat men zich op deze
uitgeverij doorgaans met ambtelijke
stukken bezighoudt. Een toespeling,
die mr. Klaasesz in zijn ten geleide
hierop maakt beantwoordt de uitge
ver met een gedichtje dat als volgt
begint:
Hij die een ambt bekleedt
leeft ambtelijk,
schoon ambtelijkheid hij schuwt.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimimiiiiiiitNiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiijiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiimiiimiiiiiiimiiHiiiii
De bekroonde affiches. Van links naar rechts de eerste, tweede en derde prijs.
pET felle klaroenstoten en brui
sende champagne is de Wijn
orde der Compaignons des
Echansons a Paris met drie
ere-leden uitgebreid. Het zijn de prijs
winnaars van de nationale wijnaffiche-
prijsvraag, die dit jaar voor jonge ont
werpers is uitgeschreven door de werk-
commissie voor collectieve wijnpropa-
ganda. Bij de prijsuitreiking, woens
dagmiddag in het Kurhaus in Soheve-
ningen, bleek dat de winnaars het ove
rigens niet met de fanfares en feest;
drank alleen behoefden te doen: zü
kregen tevens nog ieder de welbeken
de „envelop met inhoud" voor hun
bekroonde affiche. De voorzitter van
de jury, jhr. W. van Andringa de Kem-
penaer, maakte bekend dat er drie
entachtig inzendingen waren binnenge
komen. Uit de beoordelingen van de
jury bleek waarom niet alle affiches
fenade in de ogen van de jury had-
en gevonden. Zo werd er van een
gezegd: „Vlot getekend, totale concep
tie te veel associatie met bier of ta
bak." En van een ander: „Hoewel
goed uitgevoerd, maakt dit ontwerp
een indruk die te veel naar dames
mode zweemt." En: „Niet zonder al
lure, glas is echter specifiek Rijnwijn
glas." En dat laatste was zonder meer
verschrikkelijk want voorwaarde was
dat het ontwerp zou slaan op Franse
wijnen. Al die genoemde bezwaren
golden echter niet voor de ontwerpen
van de heren H. van Hout (Overas-
selt)M. Engelaar (Rotterdam) en A.
Sandig (ook Rotterdam), die respec
tievelijk de eerste, tweede en derde
prijs kregen. Enkele tientallen van
de beste affiches zullen ook in Frank-
rijk worden tentoongesteld. Nadat na
het officiële gedeelte de wijn in de
man was gekomen, zonder dat de wijs
heid m de kan kwam werd de bijeen
komst besloten met een optreden van
het cabaret De Vuurpijl.
NEW YORK, 1 dec. 'AFP, Reuter)
De politieke commissie van de Algeme
ne Vergadering van de V.N. heeft gis
teren met 57 tegen 12 stemmen, bij 32
onthoudingen, een resolutie aanvaard,
waarin de waarnemend secretaris-ge
neraal wordt verzocht te onderzoeken
onder welke voorwaarden landen, die
geen kernwapens bezitten, bereid zijn
zich te verplichten nooit kernwapens
te vervaardigen of aan te nemen. Het
voorstel was afkomstig van Australië,
Cambodja, Ceylon, Ethiopië, Libië, Soe
dan, Tunesië en Zweden.
De V.S., Engeland, Frankrijk en
een aantal andere westelijke landen
stemden tegen, terwijl de landen van
het communistisch blok vóór stemden,
evenals Canada. De Amerikaan Yost
had voor de stemming gewaarschuwd,
dat in het voorstel het recht van alle
landen om zich voor collectieve zelf
verdediging aanéén te sluiten en kern
wapens te bezitten in het geding werd
gebracht.
De resolutie werd, behalve door de
communistische landen en Canada ook
gesteund door Denemarken, Finland,
Ierland, Noorwegen, Oostenrijk, IJsland
en Zweden. Onder de landen die tegen
stemden bevonden zich België, Ne
derland, Luxemburg, Frankrijk, Italië,
Portugal, Spanje en Turkije.
De Rus Mendelevitsj verklaarde, dat
de tekst van het ontwerp weliswaar te
zwak is, maar dat men met het voorstel
op de goede weg is. Volgens hem is er
reden te geloven, dat West-Duits-
land voorbereidingen treft voor het ver
vaardigen van eigen kernwapens. Het
is volgens Mendelewitsj bekend dat in
de bondsrepubliek kernwapens liggen
opgeslagen.
De Politieke Commissie aanvaardde
voorts met algemene stemmen een door
Ierland ingediende resolutie, waarin een
beroep wordt gedaan op alle landen om
geen kernwapens te verstrekken aan
landen, die nog géén kernwapens heb
ben.
