Persconferentie voor Anneke
Beekman een „kruisverhoor5
Uitnodiging voor bezoek
aan Israël aanvaard
125
Misverstand oorzaak van
moord op Nieuw-Guinea?
Prof. P. J. Oud 75 jaar
Nestor van Tweede Kamer wist politiek
en wetenschap beide te dienen
g>
Kwestie Nieuw-Guinea
AMERIKAANSE PERS VALT
SOEKARNO FEL AAN
Militaire actie zou een vorm
van neo-kolonialisme zijn
Boekenlezer voor de blinden
TWEE RECHERCHEURS IN DE ZAAL
Haar grootste
wens: Gratie
voor „Mam?"
Ooggetuigen van drama melden zich
Prijzen nog niet
beschikbaar
Jhr. dr. D. Röell
overleden
J
T
°6nad
Mevr. Hilkemeyer in
ons land terug
Oud-hoofddirecteur
uksmuseum
De toto-pechvogel
Beslissing uitgesteld
Nederlander bij vlieg
ongeluk gedood
Stuurman van Duits
schip valt overboord
Défilé van brandweer
wagens in ARNHEM
Drs. G. Rottink C .ss. R.
MAANDAG 4 DECEMBER 1961
PAGINA 5
K<1
„Dat zijn mijn zaken"
eringspogingen
Verontwaardigd
20 STUKS
The cigarette JL, of Quality and Prestige
SALOMON
quizen
DOLNES
Den Helder hoeft er na 45 jaar
nog geen spijt van te hebben
KONINGIN ZIET
„DE KERSENTUIN"
In Australisch Nw.Guinea
TUNGSRAM
A 1
6*
'^'an onze Limburgse redacteur)
Maastricht, 4 dec. in een wei-
3 hartelijke, maar aan weerskanten
Wad,
fle Sta:
sfeer is zaterdag in een van
arzalen alhier de lang aangekon-
ftia
ttet
e bespreking tussen Anneke Beek-
11 ®n de internationale pers verlopen.
te
was Anneke Beekman duidelijk aan
Zlen, dat deze persconferentie voor
83 r een kwelling was, terwijl de rond
ertig vertegenwoordigers van binnen-
,n buitenlandse bladen zich'baar ge-
^etin
Waren over het feit, dat de ont-
g tussen Anneke Beekman en de
's bijna een week na haar terugkeer
0|,s land plaats vond. Met de verwa
ls van haar raadsman mr. M. de
j0rt uit Amsterdam, dat de perscon-
^btie
om „technische en administra
tie redenen niet eerder gehouden
0 Xv°r(ten" namen de meeste journa-
e" geen genoegen.
biejaa£pm, zo vroegen zij zich af, stond
j.j J' Beekman dan wel reeds dinsdag
U('l( twee persvertegenwoordigers te
ll|„en bleven de deuren van de wo-
fin* Van haar vroegere pleegouders te
«Wjem voor alle andere journalisten
Wei Je®waarom kreeg een cineast
"cht stemming om reeds woensdag-
opnamen voor het N.T.S.-jour-
i0,' te maken; waarom werd één pers-
bp? STaaf verwittigd om foto's van haar
'«rinse aan een Maastrichtse verpleeg-
0U| *ng te maken en tenslotte waar-
Uelj.Jbuest de televisie-uitzending ken-
Waat fer se vóór de persconferentie
fcep- Y'uden en waarom bestond er
—«VII CU ---
5ir<3. gelegenheid om Anneke Beekman
tp„ t voor of na deze uitzending te in-
'Mewen?
kii'ftZe stemming van de gesprekspart-
a,.' verklaart hoogstwaarschijnlijk
arom er van een geanimeerd vraag-
w antwoordspel geen sprake was. De
Vtw.en waren daarvoor doorgaans te
Jnijnig scherp, en het leek meer op
JY" kruisverhoor en de antwoorden wa-
hn. dat al te nadrukkelijk ontwijkend.
was geen echt vraaggesprek, maar
^,der een verhoor, dat bovendien nog
..e''d voorafgegaan door een voor beide
drtners weinig gelukkig incident, ver-
rzaakt door de aanwezigheid van twee
In s?brijfblocs gewapende 'echercheurs.
Van *4. scberne bewaardingen eiste een
politieTri®ersvertegenwoordigers, dat de
ten. Na"ns"<> de zaal zouden veria-
bezige mt" kort beraad, dat de aan
sis een w„u5rafc" dankbaar benutten
Kestane «mS?6 verlenging van de toe
kende cnm.r de verlegen la-
Retie 1 i een Nederlands t-'-lvIag-
•nt f f e hoofdpersoon bij herha-
»anwel; grafereu. verlieten de twee
hir n g?, rechercheurs op verzoek van
Wv. ort de zaal. Gevraagd naar
W ,..aar°m van hun aanwezigheid ga-
11 een ontwijkend antwoord.
«es,
«ei
sn,.l?ns het daarna volgende vraag-
«en 011 van meer dan een uur vuur-
Vs,aUereerst enkele Joodse persver-
4viv ordigers, °-a- van een te Tel"
Vra<, verschijnend dagblad, een aantal
j? n °P Anneke Beekman af.
'Jiét jkt u, aldus de vragenstellers,
6bt aghoek van Anne Frank gelezen?
T Am het naar haar genoemde huis
^4en r.dam bezocht? Weet u hoeveel
in de voorbije oorlog zijn yer-
sk n weet u iets af van de nieu-
Iip,aat Israël?"
antwoord van Anne Beekman
a aWf' "Ik heb het dagboek van Anne
:4*%(V§elezen; ik heb zelfs de naar
S^ies S daarvan vervaardigde film
Uös *n ik ben vast van plan om tq-
£;0htewAn. verblijf in Amsterdam het
fle u bezoeken. Hoeveel Joden
h j.Sehele wereld zijn omgekomen,
saar cJulet- In Nederland waren er dit
Ik6 Sta^hatting honderdduizend. Over
Israël heb ik weieens iets ge-
WaSennslViti,ng hierop volgden nog deze
s Van yvoelt u zidh niet verplicht om
5r,v 11 hetf „„n/vlotnn v"ontnrvcron
Anneke Beekman,
tijdens de persconferentie.
had met haar familieleden. In dit ver
band citeerde mr. De Kort een frag
ment uit een brief van een familielid
een naamgenote van Anneke Beek
man uit Amsterdam waarin dit fa
milielid zich distancieert van de een
dezer dagen door de raadsman van de
familieleden, mr. Hes, uitgegeven ver
klaring en zich bereid verklaart om een
gratieverzoek van de verzorgster van
Anneke Beekman („tante Bets") te on
dersteunen.
Met betrekking tot de straf van zes
maanden, waartoe „tante Bets" inder
tijd b.:i verstek werd veroordeeld, deel
de nïr. De Kort desgevraagd mee,
dat hij geen reden heeft om aan te ne
men, dat mej. E. van M. (de verzorg
ster „tante Bets" van Anneke zich aan
deze straf zal onttrekken. Op de opmer
king van een der aanwezigen „mej. E.
van M. heeft zich tot nu toe steeds aan
deze straf onttrokken", antwoordde de
raadsman, dat wanneer iemand iets
in het verleden gedaan heeft, dit
nog niet betekent, dat hjj dit thans ooi;
zal doen. Zelfs de grootste zondaar kan
zich bekeren, aldus mr. De Kort en
vervolgens merkte nij op, dat in ons
land een bepaald stelsel bestaat vol
gens hetwelk 'n veroordeelde in de mo
gelijkheid verkeert, hangende het gratie
verzoek naar schorsing van de straf te
streven. „Tante „Bets", die momen
teel in ons land vertoeft - mr. De Kort
weigerde haar verblijfplaats te noe
men hoopt op inwilliging van haar
gratieverzoek en ook hoopt, dat deze
in ontwikkeling zjjnde zaak spoedig zal
zjjn opgelost.
Het commentaar van Anneke Beek
man luidde: „Ik zal alles doen, wat ik
kan om „mams" die zes maanden te
besparen." Gevraagd, wat haar groot
ste St.-Nicolaaswens zou zijn, antwoord
de mej. Beekman resoluut; „Gratie
voor mams".
Mej. Beekman en mr. De Kort wei
gerden in te gaan op een groot aan
tal vragen als: „Waar hebt u in Frank
rijk gewoond? Ónder welke naam ver
bleef u in dit land? Hebt u daar con
tact gehad met kerkelijke autoriteiten?
Hoe financierde u de vele reizen door
Frankrijk? Wat doet u met het aan u
nagelaten vermogen? Wie acht u ver
antwoordelijk voor uw opgejaagd leven
in de voorbije jaren?"
Iti„s®heni3let aan u nagelaten vermogen
-T.il lwooi u
aan iedere andere Nederlander!
Y'il»"i vvn,-a ku Aa tolevisie-uitzen
M?flet-p"ken aan het Fonds voor Joodse
i?l Antwoord
.Niet meer ver-
«sSvaA1 Werd bij de televisie-uitzen-
k» jstvai 1 •VlÜdagavond bet woord „Jood
vermeden?" Namens Anne-
<L repliceerde de raadsman
Op>?an de vraSensteller van
^Nflfe^ag: „Zoudt u een eventuele
een bezoek te brengen
^Nw Uwe staat Israël aanvaarden?
pNijkfliW ..Waarom niet?" en na enig
van de vragensteller, die
J-t»asks astn te stellen op een recht-
'bss3 i^voord, zei zij positief „Ja
"®ifl k daarvoor zorgen was het
Ijj de Israëlische journalist.
frt bLV®rband kwam ook haar hou-
öf^ielL opzichte van haar Joodse
*ij „deh ter sprake. Op de
kn eni§e binding v°e
v^Bee^'lieleden, verklaarde Anne-
"Jan onomwonden: „Voor mijn
faóm1 Nederland heeft zich nooit
Sn!" ei lelid iets van mij aangetrok-
pfj.als ki„v®rvo!gens vertelde zij dat
Wers i„ 1 nog het huis van haar
1<„ f zit Amsterdam heeft bezocht,
koi1 _n°g precies de slaapvertrek-
tha haa^. wiïzen: dat zi-ï geen °.S
Laar riTf overleden ouders bezit,
tw °P h„.ZlJ erS veel prijs zou stel-
bezig van dergelijke fo-
tïir.a. mderdaad nog ergens aan-
oeten zijn.
d^6^°rtV 'of86^0!? dat pont kapte mr.
Het commentaar van Anneke Beek
man was kort en bondig: „Ik weiger
daarop te antwoorden" of „Dat zijn
mijn zaken". Zelfs wilde zij niet een
schets geven van het leven in Frank
rijk. Zij volstond met te zeggen: „Ik
stond elke dag op als elk ander jong
meisje, ik ging naar school (soort
H.B.S.) als alle andere meisjes van dit
instituut en later heb ik Duitse en En
gelse lessen gegeven."
Over haar toekomstplannen zei ze
nog niets concreets te kunnen vertel
len. „Ik ga misschien verder studeren
in moderne talen."
Mr. De Kort verwierp de suggestie
van een van de vragenstellers, dat het
wachtende vermogen hét motief zou
zijn, waarom Anneke Beekman naar
Nederland is teruggekeerd. Haar eigen
bescheid was: „Wie is niet het liefst
in zjjn eigen vaderland?"
De vraag „Hoe bewjjst u, dat, u An
neke Beekman bent?" beantwoordde zp
als volgt: „Ik heb getuigen".
Onbeantwoord bleef ook de vraag, or
zij met valse papieren de Frans-
Belgische grens gepasseerd was.
Mr. De Kort zei slechts: „Er zijn
drie mogelijkheden. met eigen
papieren, met valse papieren of
zonder papieren. Kies zelf maar wel
ke mogelijkheid." Bij herhaling sprak
een van de journalisten er zijn verba
zing over uit, dat Anneke Beekman po
sitief verklaart, dat zij reeds op zesja
rige leeftijd gedoopt wilde worden
de jeugdige leeftijd vormde hier geen
handicap maar dat zij in andere
kwesties o.a. haar onwetendheid om
trent haar onttrekking aan het over
haar aangestelde gezag, steeds haar
jeugdige leeftijd als excuus aanvoert.
Steevast luidde haar antwoord: „Het
betreft hier twee verschillende zaken.
Ik geef geen antwoord, want deze vra
gen dringen te zeer in, in mijn prive-
leven. Met dezelfde opmerking deed
mr. de Kort de vraag af of het niet
mogelijk was geweest, dat Anneke
Beekman, Jodin was gebleven en ge
lijktijdig haar verzorgsters met __grote
waardering en hoogachting zou zijn te
gemoet getreden?"
Tenslotte deelde Anneke Beekman
nog mee, dat zij zondag voor het eerst
na haar terugkeer in Nederland huize
„de Maretak", de woning van de da
mes van M. in Hilversum, zou bezoe
ken, terwijl mr. de Kort met betrekking
tot de plaats, waar de persconferentie
werd gehouden, opmerkte, dat Anneke
Beekman liever in Maastricht dan in
het noorden van ons land b.v. in Hil
versum de pers te woord wilde staan,
temeer omdat op haar Hilversumse
adres de laatste dagen verschillende
onprettige brieven zijn aangekomen.
AMSTERDAM, 4 dec. De heer Emi-
le Beekman uit Amsterdam, een neef
van de vader van mej. A. Beekman,
heeft een verklaring gepubliceerd na
mens een deel van de familie Beekman,
dat zich tot dusver nog niet openbaar
over de zaak heeft geuit. De verkla
ring, die ook op de persconferentie in
Maastricht ter sprake kwam, luidt:
„Van de 22 volwassenen, die de fa
milie Beekman thans telt (twaalf bloed
verwant, tien aanverwant in de vierde,
vijfde of zesde graad tot mej. Anneke
Beekman), is er vermoedelijk niet één
geraadpleegd met betrekking tot de ver
klaring die mede namens deze familie
is gepubliceerd. De familie Beekman is
verontwaardigd over deze, buiten haar
voorkennis gedane, publikatie. In tegen
stelling tot de strekking van de publi
katie zijn twaalf familieleden bereid het
gratieverzoek ten behoeve van mej. E. v.
M. te ondersteunen, twee familieleden
staan hier niet afwijzend tegenover, ter
wijl acht overige familieleden nog niet
geraadpleegd konden worden".
Naar de raadsman der verwanten
van mej. Beekman, mr. I. E. Hes in
Den Haag, ons naar aanleiding van de
bovenstaande verklaring mededeelde,
geldt het hier een groep verwanten, die
zich tot dusverre nooit bemoeid heeft
met de stappen, die hij sedert 1954 na
mens de familie heeft ondernomen. In
alle vroegere stadia der zaak hebben
deze verwanten volgens mr. Hes geen
belangstelling getoond en tot voor enkele
(Advertentie)
HOLLANDIA, 4 dec. (ANP, TJPI)
Ooggetuigen van de moord op de be
stuursambtenaar ir. A. M. Hilkemeyer
en de twee politieagenten in Nieuw-Gui
nea hebben verklaard, dat de moord
werd gepleegd nadat Hilkemeyer op
dracht had gegeven tot de afbraak van
krotwoningen in het dorp Djadam, al
dus is in een communiqué medegedeeld.
De twee ooggetuigen, geen inwoners van
Djadam, het dorp waar de moord ge
beurde, vertelden dat op aandringen
van Hilkemeyer tot een betere woning
bouw in het dorp, twee reeds voor
afbraak bestemde krotten werden
omvergehaald.
De aanvankelijke medewerking die de
bevolking gaf, sloeg echter plotseling
over in vijandigheid, aldus de oogge
tuigen, die verhaalden een afschuwe
lijk toneel te hebben aanschouwd, de
aanwezige mannen overrompelden en
veri -.oordden de slachtoffers met kap
messen, die zij zojuist gebruikt hadden
voor het doorkappen van verrotte be
huizingen. De aanval ging zo snel in zijn
werk dat er van verzet nauwelijks spra
ke was.
De lijken van Hilkemeyer, die hoofd
van het plaatselijk bestuur van Genjem
in Nimboran, veertig km ten zuiden van
Hollandia, was, en van twee Papoea
agenten, E. Kapim en A. Noof, werden
18 november door een politiepatrouille
in Djadam in het Oenoeroemgebied ge
vonden.
De getuigen vertelden verder dat het
er geenszins naar had uitgezien dat
moeilijkheden zouden ontstaan. Ook de
dragers die vooruitgestuurd werden naar
de afgesproken plaats van overnachting
hadden niets van een opstandige stem
ming bemerkt.
Uitgezonden politiepatrouilles, aldus
het communiqué van het gouvernement,
hebben de moordenaars nog niet ge
vonden, de sporen die van de voortvluch-
tigen in het onherbergzame terrein wer
den gevonden, leidden naar de schuil
plaats van een grijsaard die tijdens de
aanslag ziek in Djadam lag en door zijn
dorpsgenoten werd meegevoerd en ten
slotte achtergelaten. De man kon geen
inlichtingen geven.
(Advertentie)
TELEFOON i OIO 135910. 01896 - 3344
dagen wist de familie, die hij vertegen
woordigt, van deze verwanten niets.
NIJMEGEN, 4 dec. De heer Louis
Frequin, hoofdredacteur van „De Gel
derlander Pers", die Anneke Beekman
voor de T.V. heeft geïnterviewd, deelt
mede, dat het volkomen in strijd met
de waarheid is, dat hq de leiding of
supervisie over de publiciteit rond mej.
Anneke Beekman in handen zou hebben
of zou hebben gehad. Hem is slechts
door de raadsman om advies gevraagd
en daarna om een bemiddelende uitvoe
rende taak. De heer Frequin gaf de raad
de persconferentie in Hilversum te doen
houden en deze zoveel mogelijk te com
bineren met het tijdstip van de t.v.-uit-
zending. Waarom de persconferentie,
waarmee hij overigens niets van doen
had, later in Maastricht is geweest,
onttrekt zich aan de waarneming van
de heer Frequin, evenals het tijdstip er
van, zo zegt hij.
vanc .'n£orr^„.. met de mededeling, dat
iles te zeer het privéleven
Mn ïïir êeekman betroffen. Voorts
h^keZjDe Kort hieraan toe, dat
«ijti Sevoel kan hebben door
flat' Jhaar *,ed®n in de steek gelaten te
e faSf-i- dit nog niet betekent,
n aatiffo eden Seen pogmgen
a?1 i<oin'en(* °m met Anneke in
faniilieieden
yngewend on
I ^è'is?Y6mvel0?en- Dezè pogingen
I to-.n3e. Uit d9°r het vertrek van het
hoc, z'j Zevenc d doorkruist en later,
beto Sen ni tlen jaar was, waren deze
I fle k Beok-v, er§ naar de zin van An-
k'ar0anden Misschien wel omdat
JflfluJ1 Aan kaar verzorgster grotei
de naai' laimiicicucrii.
'n NmI ®an' Sinds haar terug-
ia iq ',and, zo vervolgde mr. De
1 - V heeft A00rd °P desbetreffende
"Nat er, Anneke Beekman reeds
Per telefoon) contact ge-
met haar familieleden
dertig jaar was, naar het gewoon hoogleraar aan de
Binnenhof stuurden. Oud won Economische Hogeschool in
de felle verkiezingsstrijd in Rotterdam geweest en com-
Den Helder dank ?q zijn slag- bineerde die beide laatste
vaardigheid, die hem sinds- ambten met zijn lidmaat-
dien nooit meer in de steek schap van de Tweede Kamer.
heeft gelaten.
Hij was in die dagen een
Daar kent heel Nederland
hem als de beste en de scherp-
eenvoudig ontvanger bij de ste parlementariër na het ver-
dienst Registratie en Domei- trek van prof. Romme in het
nen en moest optomen tegen dagelijks steekspel over tacti-
twee oude rotten: Thomassen sohe en principiële kwesties,
en Staalman. Hij won de slag, Grillig in zijn bewegingen
maar hoefde niet eens naar door de partijen heen, waar-
Den Haag te gaan. De vol- van hij e: drie gediend heeft,
gende dag werd de Staten- zelfs de later door hem fel
Generaal ontbonden en begon bestreden P.v.d.A., maar
de strijd opnieuw. Ditmaal steeds weer opduikend als de
kwam hij tegenover Staalman verdediger van de vrijheid,
te staan. In het districtenstel- Toen men hem in een ver-
sel was een verkiezingsstrijd kiezingsbijeenkomst in Maas
een zuiver lokale aangelegen- tricht de stad die zijn
heid. Staalman was ditmaal grote voorganger Thorbecke
zeker van zijn zaak. Hij was destijds naar de Kamer af-
de gerenommeerde christen- vaardigde! over die esca-
democraat, Oud een jong pade in de P.v.d.A. eens op
broekje die nog moest bewij- de korrel nam, wist hij zich
-en iets waard te zijn uitstekend te verded n.
Den Helder vindt het zo veel „Het was onmiddellijk na de
waard, dat het hem naar Den oorlog niet verantwoord afzij-
Haag stuurt. De stad hoeft er dig te blijven toen een federa-
na 45 jaren geen spijt van te tieve samenwerking van par-
hebben. De geachte afgevaar- tijen werd geprobeerd. Zodra
digde uit die dagen is expert bleek, dat de P.v.d-A. de ware
geworden in het staatsrecht en vrijzinnigheid miste en te so-
de parlementaire geschiedenis, ciaiistisch ging koersen, ben
T hpt in Parliament" zeggen de En- Hij heeft onder Colijn als mi- met een deel va"Qr® ""t"-
DEN HAAG, 4 dec. - In h geisen. Misschien zullen wij nister van Financiën op de yoila
gebouw van de Tweede Ka- dat ook nog eens zeggen van brug gestaan In de storm v
mer hangt temidden var. een nog levend voorbeeld voor rond de gouden standaard en Men hoeft net met proi-
Nederlandse politici uit ver- onze politici: prof. mr. P. J. de gave gulden, heeft als Oud. die van een partij op
leden en heden ook h,portrr *ud die morgen 75 wordt, burgemeester van Rotterdam de grondslag van een reu-
van Church ill. Het is het enig Ongetwijfeld is hij na het ver- de ramp van het bombarde- gieuze overtuiging mets moet
van een buitenlandse staats- trek van prof. Romme de ment in mei 1940 meege- hebben, niet eens te zijn om
man. Bij de onthulling heeft meest pur sang politicus in de maakt, maar stond als een op deze merkwaardige ver-
dr. Kortenhorst de reden van beide Kamers. Zijn politieke onverschrokken man klaar jaardag de man, die weten
deze uitzondering onthuld: loopbaan is een reclame voor om daarna met grote energie schap en praktische politiek
Churchill moet een voorbeeld het districten-kiesstelsel en de wederopbouw van onze harmonieus weet te verbrn-
zijn voor jonge Nederlandse voor de kiezers in Den Helder, eerste havenstad aan te pak- den, van harte geluk te wen-
politici. „Churchill was born die hem destijds, toen hij ken. Hij is vijf }aar buiten- sen.
De voorlopige conclusie luidt dat er
sprake moet zijn geweest van een be
treurenswaardig misverstand tussen de
dorpelingen en de bestuursambtenaar,
waarschijnlijk door taalmoeilijkheden.
Hilkemeyer was er voor de eerste maal
en kende het plaatselijke dialect niet.
In ieder geval blijkt duidelijk, aldus
het communiqué, dat een afschuwe
lijke daad voortvloeit uit moeilijkheden,
die rijzen wanneer een nog in een pri
mitief stadium levende bevolkings
groep in aanraking komt met de bui
tenwereld en de daarin geldende nor
men. Veelal accepteert men graag de
voordelen die dit contact biedt maar
af en toe rijst tegen het prijsgeven
van het oude een fel verzet. Praktisch
altijd kan deze tegenstand opgevangen
worden en in goede banen geleid wor
den. Het risico dat dit een enkele maal
niet gelukt, blijft echter bestaan. De
gewelddadige dood van een jong en
toegewijd bestuursambtenaar en twee
plichtsgetrouwe agenten is hiervan het
bewijs, zo besluit het communiqué.
SCHIPHOL Met een KLM-toestel
is zaterdagavond mevr. Hilkemeyer met
haar twee kinderen in ons land terug
gekeerd. Het Ministerie van Binnen
landse Zaken had er voor gezorgd dat
de aankomst van de zwaar getroffen
weduwe zo geruisloos mogelijk verliep.
In een regeringsauto verliet zij de lucht
haven.
Jhr. D. C. Röell bij zijn ere-promotie
aan de Universiteit van Amsterdam.
NEW YORK, 3 dec. De „New York
Times" en de New York Herald Tribu
ne" hebben er vandaag in hoofdartike
len bij Indonesië op aangedrongen de
kwestie Nieuw-Guinea op een vreed
zame wijze te regelen.
„President Soekarno spuwt opnieuw
vuur over westelijk Nieuw-Guinea", al
dus de New York Times, „welk land
hij naar zijn zeggen in de nabije toe
komst met geweld wil bevrijden. Het
zou dwaas van Indonesië zijn om zulks
te proberen. Een militaire actie is on
der geen enkele voorwaarde de juiste
manier om dit vraagstuk op te lossen.
Westelijk Nieuw-Guinea is altijd een
deel van Nederlands Oost-Indië ge
weest, doch dit was een bestuursmaat
regel, geen op ras of historie gebaseer
de natuurlijke ontwikkeling" zo schrijft
het blad.
„De manier om de Papoea s over te -xa-
len is hun een prikkel te geven om Indo
nesisch te worden. Hun hiertoe met een
militaire actie te dwingen zou een vol
slagen voorbeeld van neo-kolonialisme
zijn. Van alle volkeren zou het Indo
nesische toch moeten erkennen, dat
zelf-beslissing een beter principe is dan
militaire verovering", zo besluit de
„New York Times.
De „New York Herald Tribune"
schreef zondag dat de Indonesiërs, ge
zien van uit het standpunt van recht,
redelijkheid en rechtvaardigheid, geen
rechten hebben op Nieuw-Guinea. „Het
feit, dat het. zoals de Indonesiërs zelf,
deel heeft uitgemaakt van het vroegere
Nederlands Oost-Indië, is een gebrek
kig argument voor hun eis. De Pa
poeabevolking is in ras, taal, bescha
ving en geschiedenis totaal verschillend
van de Indonesiërs.
„Annexatie door Indonesië zou in feite
puur kolonialisme van de oude stempel
zijn", aldus het blad. „De Nederlanders
hebben tot razernij van Soekarno plan
nen ontworpen tot zelfbeschikking
voor de Papoeabevolking en zij worden
(Van onze Haagse redactie)
DEN HAAG, 4 dec. De geschillen
commissie benoemd door de KNVB-
sporttoto heeft zaterdag besloten de be
schikbaarstelling van de prijzen voor de
toto van twee weken geleden 5 a 6
dagen op te schorten. Deze beslissing
heeft de commissie genomen, nadat
zii de Arnhemmer de heer SchüJler, zijn
advocaat, mr. D. I. L. van den Oever,
en een buurman van de pechvogel
had gehoord. Zoals bekend heeft de
heer Schüller zijn (enige) foutloze op
lossing van de toto van 19 november
te laat in Den Haag gemeld, waardoor
hij de eerste prijs 50.000 gulden
aan zijn neus voorbij zag gaan; hij
werd althans niet bij de voorlopige uit
slag vermeld. De Arnhemmer heeft
daarop een Haagse advocaat in de
arm genomen om alsnog te trachten
zijn prijs te krijgen. De commissie heeft
hem zaterdag twee uur de gelegenheid
gegeven uiteen te zetten, waarom hij
zijn oplossing te laat had gemeld. Na
zich twee maal beraden te hebben, be
sloot de commissie overeenkomstig ar
tikel 12 van het sporttotoregiement, de
definitieve uitslag uit te stellen. Notaris
Bolt, die gerechtigd is geheel zelfstan
dig of na overleg met de benoemde
commissie voor geschillen een beslis
sing te nemen, heeft de zitting van de
commissie bijgewoond.
DEN HAAG, 4 dec. Koningin Julia
na heeft in gezelschap van haar parti
culier secretaresse, jonkvrouwe C. E. B.
Röell. zaterdagavond in de Koninklijke
Schouwburg de voorstelling bijgewoond
welke de Haagse Comedie gaf van „De
Kersentuin" van Tsjechov. In de pauze
ontving de koningin de vertolkster van
de vrouwelijke hoofdrol, Ida Wasserman,
die dit seizoen veertig jaar aan het to
neel is.
hierin gesteund door de Verenigde Na
ties. Het lijkt welhaast een onmogelijke
zaak om Soekarno's hysterische eis
serieus te nemen", aldus de „New York
Herald Tribune", die zegt dat het drei
gement van Soekarno een gevaar vormt
voor de wereldvrede.
HOLLANDIA, 4 dec. Twee vliegers,
de 41-jarige Nederlander Rinus Zuyman
en de 24-jarige Australische officier
Brian Badger, zijn omgekomen bij een
ongeluk met een vliegtuigje van de
„Trans-Australian Airlines" dat neer
stortte op een bergtop in Australisch
Nieuw-Guinea. Er zijn geen overleven
den waargenomen op de plaats waar
men het brandende wrak heeft gezien.
Uit Mount Hagen, 65 km verwijderd van
de plek van het ongeluk, is een patrouil
le te voet op weg gegaan om een on
derzoek in te stellen.
IJMUIDEN, 4 dec. Van de West-
duitse kustvaarder „Reinholt Kruseman"
die zaterdagmiddag met een lading hout
binnenkwam en daarna in een van de
sluizen werd geschut, is in het Noord
zeekanaal ter hoogte van Buitenhuizen
de 22-jarige Duitse stuurma- over boord
gevallen en verdronken.
AMSTERDAM, 4 dec. Op 67-ja-
rige leeftijd is gisteravond te Amster
dam overleden jhr. dr. D. C. Röell,
oud-hoofddirecteur van het Rijksmu
seum.
David Cornelis Röell, die op 23 no
vember 1894 te Utrecht werd gebo
ren, studeerde aan de Rijksuniversi
teit aldaar. Hjj voltooide zijn studie
aan de Sorbonne en aan de Ecole du
Louvre te Parijs.
Jhr. Röell werd in 1922 benoemd
tot wetenschappelijk assistent en la
ter tot conservator van de afdeling
schilderijen aan het Rijksmuseum te
Amsterdam. Op 1 februari 1936 werd
hjj directeur der gemeentelijke musea
te Amsterdam. In juli 1945 volgde
zijn benoeming tot hoofddirecteur van
het Rijksmuseum te Amsterdam.
De regering erkende zijn verdiensten
door zijn benoeming tot Officier in de
orde van Oranje Nassau. Voorts is hjj
o.m. officier in de orde \an het Britse
Imperium. Jhr. dr. Röell publiceerde
een groot aantal artikelen in binnen- en
buitenlandse tijdschriften. In 1945 werd
hij benoemd tot lid en secretaris van
de commissie van bijstand voor het
Rijksmuseum Kröller-Müller.
In 1959 verkreeg hjj eervol ontslag
als directeur van het Rijksmuseum,
maar bleef aan het museum verbonden
als adviseur voor de verbouwingen. Hjj
werd bij zjjn afscheid benoemd tot groot
officier in de Huisorde van Oranje
Nassau en de stad Amsterdam bood
hem de zilveren medaille aan.
Zowel als directeur van het Stedelijk
Museum in Amsterdam als later, in zijn
functie van hoofddirecteur van het
Rijksmuseum, heeft jhr. Röell een bij
zonder vruchtbaar beleid gevoerd. Hjj
was het die di heer Regnault - toe
bracht zijn beroemde verzameling aan
te leggen en die hem bij de aankope*
met adviezen terzijde stond.
In het Rijksmuseum werd onder zijn
bewind een aanvang gemaakt met de
herinrichting van de gehele collectie.
Daarbij werden buitengewone resultaten
geboekt, die overal ter wereld bewon
dering en navolging hebben gevonden.
De bijzondere belangstelling van jhr.
Röell voor tapisserieën leidde in die tijd
tot enkele zeer belangrijke aankopen.
ARNHEM, 4 dec. Brandweervoer
tuigen afkomstig uit ongeveer 75 plaat
sen in ons land hebben zaterdag hier
fedefileerd ter gelegenheid van het
eit, dat enkele leden van het hoofdbe
stuur van de Nederlandse vereniging
van bmadweercommandanten afscheid
namen. Het waren de heren A. Jonker
uit Arnhem an A. Priester uit Biltho-
ven. Tevens vierde de heer J. de Roos,
rijksinspecteur voor het brandweerwe
zen in Gelderland en Overijssel, zijn
veertigjarig jubileum.
In de twee kilometer lange stoet reden
ook een paar oude motorspuiten mee,
afkomstig uit Almelo en Zwollerkerspel.
Het défilé op de markt voor het huis
van de provincie trok honderden belang
stellenden. Na afloop was er een recep
tie, waarbij ook tegenwoordig was ae
commissaris der koningin in de provin-
die Gelderland, mr. H. W. Bloemers
en waar de burgemeesters van een groot
aantal gemeenten blijk gaven van hun
belangstelling.
(Advertentie)
Gloeilampen
Bijna vijf jaar geleden be
sloot de Le Sage ten Broek
bibliotheek van het blin
deninstituut in Grave haar
bibliotheek uit te breiden. Tot
dan toe konden de liefhebbers
alleen uit braüleboeken van de
litteratuur op de hoogte blijven,
maar voor oudere mensen en op
latere leeftijd slechtzienden bleek
het erg moeilijk dit schrift nog
aan te leren. De bandrecorder
zou voor hen een uitkomst be
tekenen. De vraag kwam op, wie
men zou kunnen charteren als
voorlezer. Naar verschillende in
richtingen en seminaries, kost
scholen en andere instellingen
werd een bandrecorder gestuurd.
Zo kwam het seminarie van de
paters Redemptoristen in Nijme
gen „Nebo" aan zijn bandopna
meapparaat. De studenten begon
nen ijverig te dicteren, maar
stuk voor stuk kregen ze nul op
het rekest; hun stemmen waren
niet deugdelijk voor dit werk.
De 42-jarige pater drs. G. J .AL
Rottink, leraar klassieken op het
seminarie, begon de ongebruikte
aanwezigheid van de bandrecor
der toch pijnlijk te vinden en hij
besloot zich als voorlezer op te
werpen, in het begin vooral van
Duitse boeken. Hij beklom met
het apparaat alle trappen van het huis en nestelde zich in de stille linnen
kamer. Na een tijdje begonnen in de buurt schietoefeningen, waardoor de
band werd bedorven. Hij zakte af naar de kelders, maar toen de schoolbel
overging reageerde het oog van het apparaat knipperend, de pater moest
ook die ruimte opgeven. Toen besloot hij zijn verdere voorleesuren maar in
de apart gebouwde studio in Grave zelf te slijten.
In februari 1957 zette hij een punt achter het eerste boek en sindsdien las
hij 135 banden (van gemiddeld anderhalf uur) vol. Zijn grootste werk, nog
teeds een unicum qua lengte in de bibliotheek, werd Kristin Lavransdochter
■mn Sigrid Undset, waarvoor hij in de kerstvacantie soms negen uur per dag
werkte. Het geheel bestaat uit 26 b' >i, een werk van 50 uur lezen. „Soms
had ik 's avonds wel de kriebel in *4 n keel", vertelt pater Rottink, „al ben
ik het spreken wel gewend. Ik praai zoveel in mijn levenik sta op
iedere foto pratende." Het voorlezen doet hij nochtans nog steeds met ple
zier, iedere maandagmiddag vijf uur lang.
Het genre boeken loopt sterk uiteen. Pater Rottink las Kristin Lavrans
dochter, op het ogenblik „Het woud der verwachting" van Hella Haasse,
maar daarnaast ook tal van detectives. Daar is grote vraag naar. „Ik had
net na Agatha Christie amen gezegd, toen het al door iemand werd besteld."
Van veel boeken op de band worden kopieën gemaakt in Parijs. Want in
Parijs zijn ze al een stuk verder dan in Nederland en kunnen ze een uur
gesproken tekst in vier minuten overbrengen. Er zijn onder de voorlezers
studenten, paters, traters en seminaristen, onderwijzeressen, leraressen en
zelfs een dame, die haar zelfgeschreven kinderverhalen op de band vastlegt.
Toen pater Rottink een dezer dagen in zijn vijf-uren-beurt weer een boek
had afgewerkt kwam iemand hem zeggen, dat hij juist en toevallig voor
nummer duizend in de bibliotheek had gezorgd. Bij deze gelegenheid hoorde
hij ook, dat er evenveel abonnees als boeken zfijn, maar dat natuurlijk het
aantal aanvragen met de stijging van het bandrecorderbezit zal toenemen.
Daarom wordt er dapper doorgelezen in de studio. Pater Rottink hoopt e'
nog lang tijd voor te kunnen vinden. Hij doet het nu eenmaal graag.
