NAAR DE SNEEUW
Af ter-ski kleding heeft
invloed op de hele mode
Was „de deur uit" voor
haar, die het druk heeft
T.N.O. zorgt voor goede con
trole in vele wasserijen
Krijgen ook de Italiaanse
huisvrouwen A O, W*
J
GOED
GEKLEED
GAAN
Zwart-wit
Een drankboekje
Tiroler hoedjes, grove truien,
schoenen van rendierbont
en windjacks van nylon
de-odor-ant
A
Weer een kookboekje
8
n-
is*
HANDCREME
van atrix -
want atrix
begini met
De meeste landen van Europa
hebben hun eigen sneeuw.
In het Noorse bergland
komen ook de naburige Denen en
Zweden skiën, in het Alpengebied
van midden-Europa hebben Zwit
serland, Oostenrijk, Italië, Frank
rijk, Duitsland ieder hun eigen
portie. Maar wij Nederlanders
moeten net als de Britten vanuit
ons nevelachtige woonoord een
heel eind reizen. Want als het hier
eens echte winter is, met dik
sneeuw, dan bieden het Bloemen-
daalse „Kopje" en de Pietersberg
al lang niet meer genoeg ruimte
voor talloze skiënde Nederlanders,
wier aantal elk jaar met een paar
duizend wordt vermeerderd. Win
tersport is een rage geworden, een
heel gezonde epidemie. Het
makkelijke vervoer, samen met de
welvaart, heeft de sneeuw aan het
Verenigd Europa cadeau gedaan.
Het betekent voor ieder, die er
van profiteert, lepels gezondheid.
Het is een vorm van zelfbehoud
om een paar weken in de zuivere
Ozonlucht te gaan herademen, als
de dampkring hier is verontrei
nigd met al de vuiligheid, die
auto's, oliestookverwarmingen en
fabrieksschoorstenen uitwasemen.
Van de wintersport kom je terug
als een herboren mens.
flfe i*
Vraag bij Uw Apotheek
Drogist of Parfumerie:
„8 x 4", in spray-, of in
zeep-, of in poedervorm.
tegen transpiratiegeur
bn
mantlt
zw
m.
<0n<3en.
6 400
6 m 2
ipton.
m no
am-
'al fl*
lie.
'erpe"'
3a»-
o w
,rdara-
ozo
i.
e
laap
VisW
la etl'
jbia"'
>011*1*
'apo
aap
I.
lieo
tie n*
>rta
en
m
van**
St.-
Tl. -
Bic*
zzo
n.
am»"
;n 0'
a ft*
n.
in.
pen
n
i.
m
•pen*
pto
Lai
as.
n.
on#
kaf
n.
irel
390
451
573
379
393
l£*
I of
cf
■ok
76
jef
ill*
>u«
3 9»
/m
it
go
>9"
ert
d:
7t
atrix
HANDEN HOUDEN
HOUDT ZE MOOI
Wintersport een gezonde
Europese epidemie
steek alsof ze op potloden zijn gebreid
of gehaakt met een vingerdikke haak
pen.
Uit de truien met de ingebreide
klassieke sneeuwsport-motieven, als
rendieren en sterren, blijkt dat men
eindelijk Noorwegen goed heeft ont
dekt. Het is doodjammer, dat dit land
met overvloedige sneeuw, veel makke
lijke hellingen en uitermate geschikt
en boeiend terrein voor dagtochten, zo
moeilijk bereikbaar is van Nederland
uit. Wie wil wachten tot eind februari,
maart, als de zon volle kracht heeft,
kan daar te kust en te keur zijn hart
ophalen.
Al de dikribbelige rolkragen aan de
skikleren zijn natuurlijk nog een erfe
nis van mallotige Dior-collectie van
twee seizoenen geleden, de laatste, die
Yves Saint Laurent had bedacht. Dat
dé skibroek van stretch-materiaal moet
zijn en tot onder de voet moet reiken,
daaraan twijfelt niemand meer. Het
hoort bij de gestroomlijnde perfectie
van de zestiger jaren. De tijd is voor
bij, dat je de broekspijpen van een
degelijke donkerblauwe wollen sport-
broek met bandjes om je enkel vast
maakte en de boorden van je sokken
over je schoenen deed. De sneeuw
stoof er in en je kwam met natte
voeten thuis. Zo deden wij het, heel
primitief toen wij, nog vóór de oorlog,
in Noorwegen leerden skiën. Maar het
primitieve plezier, dat we hadden,
heugt ons nog als geen andere vakan
tie. De natte schoenen hingen we on
dersteboven, aan speciale schoenendro-
gers, naast het enorme haardvuur te
"drogen.
De stretch-broek en de schoenen zijn
de duurste stukken van de uitzet. Een
Amsterdamse sportzaak ziet deson
danks kans om voor nog geen honderd
vijftig gulden een vrouw in sneeuw-
uitrusting te steken. Voor de spor
tieve, die het eens wil proberen, maar
niet over een ruime beurs beschikt, kan
dat een aanmoediging zijn. Maar
extra after-ski-kleren zijn er dan na
tuurlijk niet bij en ook niet een tweede
paar sokken en wanten (de beste zijn
van Noors onontvet geitenhaar, dat
waterafstotend is. En met één skibroek
kun je natuurlijk in de mondaine oorden
ook niet op tegen de Franse vrouwen,
die vooral voor de show komen en die
er wel vijf of zes hebben in verschil
lende kleuren en allemaal even on
berispelijk van coupe. Maar dat is een
kwestie van het kiezen van de plaats
waar je je het meest thuis zult voelen.
Het gewone, minst dure windjak is
nog steeds van poplin; meer modieus
en ook duurder zijn de doorgestikte,
gewatteerde van nylon, in glanzende
helle kleuren, rood of blauw, of ge
bloemd. De teddyvoering is niet meer
zo gezocht, omdat die te pompeus
maakt.
Voor after-ski is het allernieuwste
(Advertentie)
In de middeleeuwen hoorde het tot
de herfst-taak van de huisvrouw
om ook thuis' zelf het bier te
brouwen voor haar gezin. Nu, in
f961 is het haar taak om de volle en
lege flesjes te organiseren en de bier
glazen blinkend te houden. Voor wie
Zich wat populaire kennis wil verschaf
fen niet alleen over bier, maar over
sllerlei soorten „sterke" dranken, over
herkomst, gebruik en drinkwijze, en
over eventuele verwerking in verschil
lende gerechten, die kan te rade gaan
hij een nieuwe culinaire Prisma. Het
ls een boekje getiteld „Dranken en
drinken", geschreven door mevrouw
Alma van Eysden-Peeren en uitgege
ten bij het Spectrum. Mevrouw van
Eysden, Gentse van geboorte, is, met
haar zuidelijke inslag, die stof wel
toevertrouwd. Zij is ook de vertaalster
•ïan het onlangs verschenen smakelijke
prismaboekje „Wat kinderen graag
geschreven door Lilo Aureden.
Wie van een hartige dronk houdt, zal
het goed doen, dat de schrijfster van
"Dranken en drinken" ook een medicus
®an het woord laat om eens iets posi
tiefs en waarderends te zeggen over
alcoholische dranken, waar de laatste
"3d, volgens haar, zoveel lelijks over
Sezegd en geschreven is.
A. Bgl.
meer modieuze zorgen op de hals nu
ook de after-ski-kleren zo'n sterk ele
ment in de mode zijn gaan vormen.
Overigens keert die after-ski-mode te
rug in huis en dan onder het mom
van „televisiepak", maar dat is im
mers ook: trek iets aan wat makke
lijk zit. De ski- en after-ski-mode be
leeft een geweldige expansie en het is
eigenlijk wel logisch, dat deze vrije-
tijds-kleding, nu iedereen de mond vol
heeft over vrije tijd, de hele mode min
of meer gaat doordringen. Men
spreekt zelfs al van een ,,Alpen"mode.
Tiroler hoedjes ziet men op het
ogenblik tot in het hartje van Parijs dra
gen. Die slappe hoedjes zijn er dit
ski-seizoen voor mijnheer zowel als
voor mevrouw, in precies hetzelfde
patroon als de bijpassende Zweedse of
Noorse trui. De sneeuwtrui voor deze
winter is stoer met ingebreid patroon,
dat doet denken aan de figuren van
matjes-vlechten. De effen truien vin
den hun effect in een enorm grove
Overigens zijn er twee duidelijk on
derscheiden categorieën van mensen
die de sneeuw opzoeken: de skiërs en
de after-skiërs. De eersten gaan om de
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiHiiiiiiiiiiiiiiiiii
fiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiii
sport, om de oergezonde vreugde van
de bijna gevleugelde snelheid door
eigen kracht, om de tintelende sfeer
van zon en sneeuw, waar je trouwens
ook voor honderd procent van kunt
genieten met wandelen als je niet
meer piepjong bent en, terecht als
laaglandbewoner, bang om je armen
en benen te breken.
Wie gaat om te skiën vindt vanzelf
sprekend zijn of haar sportuitrusting
belangrijk, maar wie aan het mode
verschijnsel van de sneeuwva'tantie
mee wil doen, haalt zich heel wat
een stretch pantalon met bovenstuk
aaneen, een soort overall dus van het
elastische materiaal. Soms is het door
weven met glinsterende lurex. Het ef
fect is niet veel anders dan van een
maillot. Onze grootmoeders zouden zich
doodschrikken. Is het lijfje mouwloos
dan kan men er ook een blouse onder
dragen, .den ziet er dan uit als figu
rante in de rol van een middeleeuwse
page, die vergeten heeft zijn buis aan
te trekken! Die nauwsluitende ski-mode
is door de step-in industrie consciën
tieus gevolgd. Zonder iets aan be
wegingsvrijheid te doen verliezen, houdt
de moderne step-in-panty het figuur in
bedwang, zo men wil, tot even boven
de knie.
Het after-ski-tenue varieert van de
gewone gezellige Schotse plooirok met
truitjes tot de schilderacntige ruime
jakken, die in diagonale punten han
gen, rijk versierd zijn met franje en
voorzien van een capuchon. Hemdblou-
ses zjjn er ook zoals deze zomer ge
dragen werden in dassen-dessin. Ze
zijn voor after-ski van een glanzend
materiaal, dat uit glimhaartjes lijkt te
bestaan, en hebben grote felkleurige
dessins. Maar er zijn ook bescheidener
allerliefste chanelachtige jasjes zowel
in vilt als in een gedekt boerendessin,
donker gebiesd en met koperen knoop
jes. Jasjes, die je zó zou willen heb
ben, ook buiten de sneeuw! Luxueuze
schoenen voor na het skiën, als de
zware ski-laarzen uitgaan, zijn deze
winter van rendierbont. o0^ jn <je sneeuw „prefab" rustieke schoonheid met nylon vlechten, vast aan de
A Bgl. muts, van de Parijse schoonheidsontwerper Luc Traineau.
H verdiensten van de gehuwde
vrouw te verlagen zal ongetwij-
feld meer gehuwde vrouwen
Va'jk en figuurlijk over de drempel
Nnh llUn huisdeur doen stappen om
'n ergens nuttig te maken. Maar de-
U tweeën gedeelde vrouwen'' zul-
nL dan hun huishouding zo efficiënt
hu 'ik dienen in te richten en meer
flA "anden geven dan zij totdusver
c'j n, zoals bijvoorbeeld de was. Van-
fiche dat de Stichting Wasserij Voor-
Vj.- 'hg voor de Nederlandse Huis-
dlgft verschillende persvertegenwoor-
tijdens een excursie naar een
Se,»? en naar een kleine wasserij eens
Vfoi? vvillen laten zien, dat de huis-
hltt zonder gewetensbezwaren haar
tv0j.® en haar bonte was en ook haar
that®h lijfgoed en dessous van kunst-
beh» alen buiten de deur kan laten
atdelen.
A lv
V®fscvwei er vanzelfsprekend wel enig
he gT1'! in outillage is tussen een klei-
8r»0 2. ,®en grote wasserij de één kan
So.onn1 per week aan en de andere
Vr0 'J - is het resultaat voor de huis-
g.elÜk. De gang van zaken in het
0stPaó't '-s vrijwel hetzelfde; alleen de
do Aft van de wasmachines is bij
hieex.ote wasserij hoger en er gebeurt
Zelf "htornatisch, wat voor het bedrijf
voor A fi>nke besparing betekent maar
blaakt t klant tenslotte niet veel uit-
het A n sile goede wasserijen wordt
het v»? °nthardt. de zeep verdeeld,
3aarnaSgoe^ terdege gespoeld en
et voornemen de belasting op deden onderzocht op slijtage die vanzelf-
sprekend optreedt. De achteruitgang
van de kwaliteit, uitgedrukt in percen
tages, mag niet meer zijn dan vijf pro
cent chemische en tien procent mecha
nische beschadiging. De praktijk wijst
uit dat percentages van acht procent
heel gemakkelijk worden behaald.
Dertig jaar geleden lagen die cijfers
wel enigszins anders. In Haarlem was
er een wasserij met het redelijk „goe
de" resultaat van 28 procent, terwijl
een wasserij in Loosduinen 40 procent
haalde en één Schiedamse 54 procent!
Het is wel triest te moeten horen, dat
heel wat huismoeders door het niet op
volgen van de wasvoorschriften thuis
een zelfde bedroevend cijfer bereiken.
Het feit, dat ze maar wat schudden
met een zelfwerkend wasmiddel en
daar dan nog eens extra over heen
bleken is daar de schuld van. Een
huisvrouw, die aan het proefstation
eens een luier opstuurde met de
klacht, dat deze haast geen vocht meer
opnam, ontving deze terug met de me
dedeling, dat de luier door haar ver
keerde wasbehandeling voor een kwart
uit calcium fosfaat bestond.
Het T.N.O. treedt ook op als scheids
rechter bij beschadiging van wasgoed
of verkleuringen en krimpen etc. Ver
schillende wasserijen beschikken echter
zelf over middelen om de oorzaak van
beschadigingen op te speuren. Wij za
gen een gescheurd servet, dat er ove
rigens heel onschuldig uit zag, belicht
door ultraviolette stralen. Hierdoor
kwamen er donkere plekken te voor
schijn, veroorzaakt door een bijtende
vloeistof. Die vlekken zouden in korte
tijd in gaten veranderen.
Handdoeken slijten veel door haar
verf, ondergoed door te grote doserin
gen anti-transpiratiemiddelen en slopen
door medicijnen en zalf. Meestal is de
klant zich dat niet bewust en recla
meert dan volkomen te goeder trouw.
Die goede trouw is echter wel zoek,
wanneer een verdwenen stuk wasgoed
bij niet vinden meestal door de huis
vrouw als „pas nieuw" wordt beschre
ven...
gemangeld.
keken wasserijen, waar wij rond-
uoor 'rp^olgden de richtlijnen gegeven
(Toegepast Natuurweten-
rnannnV'- roegepast i\aiuui weien-
c'ffj V-®K onderzoek) te Delft. Van de
'erhonderd georganiseerde was-
J-N.O Ln Nederland zijn er 175 bij
•t rna»n-esloten' Dat lidmaatschap,
hier z'.in aangegeven op briefpa-
hiaar w Iekeningen, is geen garantie
?,6b eriQj een sterke waarborg voor
v°tenèn wasbehandeling. De aange
legen kunnen onverwacht bezoek
P'ge aA?n een controleur, die de no-
„ardheii? atuur zinh heeft om de
J1® va» Va,n ,het water, de concentra-
watgj. be belekvloeistof en het spoel-
anaiYJ. e cer|trifuge op zeepresten
WasiA?.re.n- Behalve dat ontvangt
U.n sarA m kwestie proefdoeken die
Ut )aKarJgp.steld uit een goede kwali-
e&gewa n' Ze moeten 25 keer
assen worden, waarna ze wor-
Een verzoek van de wasserij: zoek
de was rustig uit de dag tevoren en
niet terwijl kleine Pietje om moeder
heenloopt en Jan er nog stiekum een
zakdoek bij gooit. De telefoon gaat en
moeder is de tel kwijt. Soms moet
ze nog met sorteren beginnen als de
Sokken worden gedroogd op speciale
„warme benen".
wasserijauto al voor de deur staat.
Menig chauffeur heeft dan ook zijn
sporen verdiend met het snel en goed
sorteren van de vuile was...
De meisjes, die belast zijn met het
selecteren van het wasgoed, moeten te
genwoordig over grote vakkqnnis be
schikken. Alle twijfelgevallen worden
eruit geschoten en apart behandeld.
Bij de grote wasserij, die wij bezochten
deed men van iedere klant het witgoed
bij elkaar in een vak van een enorme
wasmachine. Daarin werd het twee
maal gewassen en liefst zeven keer ge
spoeld. Het wassen gebeurde met echte
zeep en per iedere duizend liter water
kwam er een kleine hoeveelheid chloor
aan te pas. De lakens en slopen worden
niet gesteven; het stevig effect wordt
verkregen door het droog mangelen ir,
vochtige toestand. Die mangels zijn ve
rend, zodat er geen knopen door heen
worden gedrukt en het borduurwerk
niet plat wordt. Voor fijn geborduurd
tafelgoed en kleedjes zijn er echter
draaiende holle cylinders, waarop het
goed wordt gedroogd, zodat het bor
duurwerk naar boven, komt.
Ook wol kan met een gerust hart
worden meegegeven; het mag niet
draaien en daarom beweegt het heen
en weer in een soort schomtnelwieg vol
wolwasmiddel. Sokken wassen gebeurt
met de hand boven een rij wasbakken
met planken erboven waarop heel
ouderwets wasborstels prijken. Ze wor
den op aparte „warme benen" gedroogd.
Er is nog meer handwerk in een mo
derne wasserij: het bijstrijken van de
schorten bijvoorbeeld. Handdoeken wor
den na het wassen en centrifugeren in
tumblers geschud om ze rul te maken.
De stijve boord, die u zeventien cent
kost, ondergaat hiervoor na het was
sen nog acht behandelingen: stijven, glan.
zen, randpolijsten (anders wordt hij kei
hard en slijt het overhemd op de plaats
eronder), voorknakken, zodat hij niet
breekt bü het ombuigen, rondmaken,
ruimte maken voor de das en tenslotte
nog voor de knoop van de das.
De knopen, die van het overhemd af
gaan (of waren), worden er machinaal
weer aangezet. Het hemd wordt ge
perst door drie machines tegelijk, na
melijk op boord en manchetten, daar
na de mouwen en dan tegelijk de voor-
en de achterkant. Het wordt machinaal
opgevouwen en door oen meisje voor
zien van kartonnen front of banderol.
Wat de wasserij vóór heeft op de
huisvrouw, ook ai heeft ze nog zulke
moderne apparaten, is het water. Zelfs
al wast ze in regenwater dan is het
nog hard vergeleken bij het water, dat
de wasserij gebruikt. Er zijn wel mid
delen in de handel om tl.uis het water
te ontharden, maar de meeste huisvrou
wen zal dat wel te ingewikkeld zijn.
Daarbij komt dat de lakens thuis glad
gestreken worden door er steeds de
bout over heen en weer te halen, ter
wijl de wasserij als het ware het laken
langs één grote bout trekt. Bij een
goede wasserij is het wasgoed in goede
handen.
G. S.-de W.
sioen verschaffen door een nader te
bepalen som ineens te storten. Nu hebt
u uit dit alles al gezien, dat de rege
ring niet diep in de staatskas wil tas
ten voor het huisvrouwenpensioen en
dat het dus maar een AOW in minia
tuur is.
Degenen, die de mentaliteit van de
minder ontwikkelde Italiaanse kennen,
opperen nog het volgende bezwaar. Als
haar contributie in deze ouderdomsver-
zekering niet verplicht wordt gesteld,
zullen juist degenen, die het het hardst
nodig hebben, zich niet de moeite ge
ven zegels te plakken of zich de uitga
ve van een som ineens niet willen per
mitteren. „Wanneer de Staat ons een
pensioen wil geven", zullen er boven
dien velen zeggen, „moet hjj dit maar
doen zonder onze bijdrage". In dit
laatste geval zou de regering wel de
gelijk rekening moeten houden met het
feit, dat er zich bij een zogenaamd
„gratis" pensioen een onnoemelijk aan
tal vrouwen zouden melden, die nog
nooit een pan in haar handen nebben ge
had. U ziet, dat deze nieuwe pensioen
wet vol voetangels en klemmen zit en
een enorme administratie zal gaan ei
sen. Mocht zij binnen afzienbare tijd in
werking worden gesteld, dan zijn wij
er, gezien de bovengenoemde bezwa
ren, nog lang niet zeker van, dat wij
geen bedelende vrouwtjes meer aan de
kerkdeuren zuilen zien.
Van het voortbestaan van peukjes-
zoekende oude mannen zijn wij a prio
ri verzekerd.
Stine Pisani
ingang hun hand ophouden.
een verplichte premie. Zij steunden
hun voorstel met het resultaat van een
wetenschappelijk onderzoek, om niet
dadelijk door hun meer conservatieve
collegae te worden afgescheept met de
dooddoener: „de vrouwen zitten maar
rustig thuis, haai werk is maar „spie
lerei" in vergelijking met dat van de
man".
Enige studenten van het fysiolo
gisch instituut van de universiteit van
Turijn hebben als proefkonijn ge
diend om de calorieën te meten, die
door de huisvrouw bij haar werk
worden verbruikt. Uit deze proeven
is de volgende statistiek samenge
steld. Per uur verbruikt de huis
vrouw 39 calorieën met handnaaien,
48 met machinenaaien, 50 met bor
denwassen, iets meer met stof afne
men en bedden opmaken. Met ko
ken en een kinderwasje doen. 90 calo-
riën. Het doen van een grote was
staat in calorienverbruik gelijk aan
dat van zeer zware mannenarbeid.
Bedenkt u eens hoeveel maal een
zestig- a zeventigjarige volksvrouw
een was van vier of. meer personen
heeft gedaan; de grote was deed en
doet zij immers nog altijd thuis. Was
serijen hebben wij hier nooit gezien
en elektrische wasmachines behoren
ook nu nog min of meer tot de luxe
artikelen.
Op de voorstellen van de eerste vier
kamerleden in 1955 volgden nog andere
in 1958 en in 1959. Tot ten slotte in
juni van dit jaar de regering met een
uitgebreid gemotiveerd en aannemelijk
voorstel voor de dag kwam. Het is in
tussen al goedgekeurd door de minis
terraad en zal binnenkort in het parle
ment besproken worden. De regering
stelt voorop, dat zij in geen geval be
reid is haar contributie te verlenen
aan de pensionering van vrouwen, die
op het tijdstip van de uitkering een ze
ker inkomen hebben of die tot een ge
zin behoren, waarvan het hoofd onder
een bepaalde categorie van belasting
betalers valt. Ook worden zij uitgeslo
ten, die al een pensioen genieten. De
regering legt er dus de nadruk op, dat
de Staat enkel en alleen zal bijdragen
aan de pensionering van arme ex-huis
vrouwen. Vanzelfsprekend kan zij, die
er voor voelt zich een niet al te slech
te oude dag te bezorgen, zelf zegels
plakken of een contributie betalen tot
zij vijfenzestig is. Daarvan worden ech
ter weer de vrouwen uitgesloten, die
al in een verplichte verzekering staan
ingeschreven. Bij de verschillende
voorstellen spreekt men van een pensi
onering, die zal gaan van tien tot
twintigduizend lires per maand en dit
is bij de vrij hoge levensstandaard van
Italië maar een bitter beetje. „En de
huisvrouwen, die op dit moment om en
nabij de vijfenzestig zijn?" zult u vra
gen. Zij kunnen zich een minimura pen-
Oude vrouwtjes die bij de
Wie in de kleine en grote steden
van Italië oude mannetjes siga
rettenpeukjes ziet rapen en ou
de vrouwtjes aan de kerkdeur
en langs de cafétafeltjes de
hand ziet ophouden, denkt onwillekeu
rig aan onze AOW. Waarom bezit Italië
nog steeds geen wettelijk ouderdomspen
sioen, al was het maar een heel beschei
den bedrag.
Het begint er nu eindelijk wel op te
lijken, dat er een huisvrouwenpensioen
komt, maar wij zijn nog mijlen ver
verwijderd van het ouderdomspensi
oen, zoals dat door alle vijfenzestigja-
rigen in Nederland wordt genoten. Wie
niet heeft gewerkt hoeft ook niet te
eten, schijnt men hier te denken. De
arbeiders en werkende vrouwen heb
ben natuurlijk op zestig- of vijfenzestig
jarige leeftijd alle recht op bedrijfs-
pensioen, al is dit dan dikwjjls ver be
neden de noodzakelijke behoeften.
Maar niemand had hier ooit aan de
huisvrouwen gedacht, tot op de dag,
dat twee vrouwelijke en twee manne
lijke afgevaardigden een voorstel in
dienden ter verkrijging van pensioen
voor de huisvrouwen.
Zij stelden ieder een verschillend sys
teem van pensionering voor: al of niet
met behulp van de staat of de gemeen
te, al of niet vervroegd in- geval van
invaliditeit, al of niet door middel van
WEER een receptenboekje, uit het
Frans vertaald ditmaal, ligt voor
ons: „In de Franse lekkerbek,"
in de vertaling van B. Hiemstra
van Roon, uitgegeven door Hollandia
Baam. Deze honderd recepten zijn bij
eengebracht door Roger Lallemand,
chef de cuisine, een kok met een indruk
wekkend aantal diploma's en lidmaat
schappen van culinaire elite-clubs, die
in het voorwoord zegt, dat de regionale
Franse keuken te weinig bekend is. Wie
dus op zijn Elzas-Lotharings gevulde
Vlaamse gaaien (met een beetje goede
wil kan je ze in de tuin schieten) wil
klaarmaken of een Bourbonse vleesra-
goüt met hart, lever en nieren van
jonge geiten oi een schoteltje hanekam-
men zoals in Reims (nee, niet de gele
paddestoelen maar de afgesneden kam
men van haan en kip) die in witte wijn
worden gestoofd, die kan hier terecht.
Toch heeft het boekje dat „verloren
schatten" van de oorspronkelijke keu
ken wil bewaren in de eeuw van „gas
tro-atomaire" kookkunst niet bijster
veel om het lijf. Al is het dan ook op
gedragen aan de eigenaars van het
luchthaven restaurant in Zürich. Ver
schillende recepten is men in andere
kookboekjes ook al eens tegengekomen
en de vertaling is levenloos, wat de ap
petijtelijkheid van een culinair boekje
geen goed doet We zijn verwend op dit
gebied
Advertentie)
Dit voorjaars
pakje voor
tieners, van
Harella-Lon-
den, laat zien, dat
hoewel de winter
nog goed moet be
ginnen, het voorjaar
er in de modewe
reld al weer is.
Zwart-witte pied de
poule en een Cha-
nel-model doen het
trouwens in elk sei
zoen. De modewe
reld gonst van Cha
nel. Haar makke
lijke stijl met de los
vallende omboorde
jasjes spreekt de
vrouw meer dan
ooit aan.
Het kleine zwart
witte ruitje wordt
deze winter ook ge
bruikt als jakje
over een zwart flu
welen pantalon,
voor huisdracht.
Zwart en wit doet
het van de winter
ook in allerlei bont
werk e zwart zijn
de maillots, die in
Parijs als nieuwste
vorm opzij gebor
duurd zijn in kleur.
Zwart, verlevendigd
met witte accessoi
res, zal een op de
twee cocktailjapon
nen zijn waarin men
de winterfeesten
viert.
(Advertentie)
