De Voiewyckers houdt tegen AJax
belofte in voor goede toekomst
Geef ze een jaar en de
„jongens van het Mosveld
zijn kerels geworden
uan elf 9k nagers3
RAHN zwoegt en scoort
Ere-divisie
S9'1
m
Eindhoven wil niet
aan de „operatie"
DHC's doelman LAGARDE
houdt zijn fraaie record
Ere Divisie: „wapenstilstand
Alleen Heracles en komen
in prettiger posities
en
sanenm
mm
Monologue
intérieure
K
^4C
Gaan Wilhelmina
en BW fuseren?
Tebak; nog
MAANDAG 11 DECEMBER 1961
Wmm
^tnna__jj{auw vvit00
M1» II.
Wöq°or
#4USt^nai'ta 1—1
?aï,ekke5S
wfmty Wit
fcVv
-
Rotterdammer „grote
man"' in toto
Alle uitslagen goed
Drukke besprekingen
Ook sanering voor
Frans voetbal
GAT in de grond:
wedstrijd gestaakt
■HM
HDVS weer gedupeerd
Doelman Van Diest
breekt kuitbeen
CB(| v
«te,?e hielen gezeten door Van de Wel van Enschede geeft Braam (DWS-Am-
"tn) zijn club doelman Dijkmans wordt gepasseerd de leiding met 2-1,
Enschede's voorhoede zal echter later de achterstand inhalen.
QH7/1 ono^ialo uorcl a crcrn\7ar\ I r* Mil cwon urii nnmül/lalliilr tn
°nze speciale verslaggever) I eer. Nu geven wij onmiddellijk toe, dat
VhT'^KROAM, 11 dec. Uit de het woord „miserabelen" een kwalijke
Nrl e brokstukken van wat ooit benaming is voor de spelers van Sport-
te tr, dt' Twentse voetba»lglorie, zijn club Enschede, maar de keiharde
ter.® v°orschijn gekropen: „De elf kna- werkelijkheid rechtvaardigt het ge-
toi
Op het
p„ ,'ln sportclub Enschede.
?e r,Y.an ('e ellende, triest onderaan
"alaf8T*Üst van 's lands hoogste voet-
Iet. doling, heeft de ploeg tenminste
W Van zichzelf teruggevonden dat in
Beval perspectief opent voor de
tl, '-1" ill de hoek, waar straks de hoof-
LJJ Vallen. Het is zeker niet groots en
'up did verre van de onmiskenbare al-
L waarop de club nog niets eens zo
lang geleden kon bogen. We kun-
1 ®et gerust „priegelen" noemen, het
feh®'zaanl bij elkaar schrapen van
^eetiSS1 Maar het zet stukjes bij
V"'1 zoden aan de dijk. En de
sleii,e sbare ijver, waarmee voor die
strekt h ®.Uccessen geploeterd wordt,
„elftal der miserabelen" tot
^Reschouwers.
t2erwiji'
«a
aan de ene kant stopper Hughes
van
de -au betekenis speelde, schakelde
,°or VaSndere kant Beenen, als vervanger
i 1°r Ri der Hart, de Amsterdamse mid-
»as v.v.i 1]enherg vrijwel volledig uit. Het
-A1 een spannende, maar geen bijzon-
Taal Vb wedstrijd, waarin Wilkes twee-
Pi tnict h^thde Fortuna op winst te zetten:
15 doBiï een strafschop en strandde later
Na n ^onrad
p,C--PSV 1—3
en 0—2, Van Tilburg 0—3, rust,
.3- 8000 toeschouwers,
tien minuten stonden de Edndho-
20 voor.... en zij hielden
b^l. hairyd stevig in handen. De ontmoe-
rt niets van het oud-klassieke Bra-
w a 8h?*el; er was dit keer noch vuur,
Pejje 'fining.
C.V. ^bord—VVV 3—0
'jj> 10, Moulijn 20. rust, v. d.
sterker Feijenoord
/lohV' sierKer reijsnuuiu weet zijn
Viii te rix '"net drie doelpunten voldoende
s hiwu^Ren. VVV's verweer was dik-
\Vi„ l32°nder grof.
'ch Wai?ans 10. rust. Haak 1—1, Voges
Vf.b\v4s °ut (elgqp doel) 2—2 8000 toe-
A&dooL 12 miste Koopal en (Jytermerk,
-ADO3—2
de ploeg sterk gewijzigd was.
Cor^reeê overwicht en Willem II gaf
lt0' al t ®rs weg. Na rust werd Willem II
4rff?al v defensieve spel loodlottig. Een
tOB„n Walhout in eigen doel bracht
naast wiliem IL
Volewijckers 21
r1' °- rust, H. Groot 2—0. Polak
ev®tidi toeschouwers.
'ekNruH®6 wedstrijd bracht Ajax verdien-
ïp.'ter gl'bning. De Volewijckers vertoonde
ttatie.jB spelletje, dat te goed is om de-
Vqi andidaat te mogen zijn
btl
arr>—Kapid .IC
3—0
rust, Veerman 20 en 30.
tK^Sth imburgse formatie kreeg het in
u Sen de rappe voorhoede van
^0 doorlopend zwaar te verduren.
iu hiet een nederlaag van „slechts
MVV zijn.
A. toesou Vab Miert 0—1. Haenen 1—1.
v vaniT°,1.Wers-
et V''ik speelden aan beide kanten
L. ts e'hgen de hoofdrol en kreeg ook
,>e. .betere
r®s tö
bigi. Sfiart Schieten. Maar nadat Van Miert
"e ,„sPania. scoorde
Sparta geen gelegenheid
werd het een uiter-
striid. In de laatste secon-
B, 'rBde smjU. Ui uc
V>Va. «aenen voor het gelijke spel
Gó.l00on fust, Nuninga 2—0, La Crois
feVfV ^toeschouwers.
Va* Vqjj ^de een van de beste wedstrij-
3—0
'ta-, det
seizoen. De verdediging gaf
bia*.1 fan i^bden weinig kansen. De felle
a'ot, slecht. ..ohtngers bracht vele kansen,
k.6. wl e-en treffer, zodat DOS tot de
ns Or! ln GVAV tweemaal scoorae,
een gelijk spel bleef behouden
hah0ave^"~Anschet'e 2—2
snnn Scbenkel 11
?es v2rekkeÏÏ? toeschouwers.
Aan. 2 'sntfó Schenkel i1, Braam 21.
atis|..ah O pi i 1 duel,
- - beirtJK duel, waarbij de voorhoe-
6 t" trBB.Vereblgibgen verzuimden de
h da tik etters om te zetten, waardoor,
deeifi 1 goed keeperswerk, de pun-
iQ Werden
15 11
15 9
15 10
tickers
15
15
15
15
15
15
15
15
15
15
15
15
15
15
15
25
22
21
19
18
16
16
16
15
15
14
14
13
11
9
9
9
8
46—14
45—23
42—22
29—28
34—25
32—24
22—20
28—36
29—30
26—27
22—23
16—20
32—31
19—30
24—44
14—28
18—38
22—37
bruik. De ruim vijfenveertig jaar oude
sportclub ligt er uit by het publiek van
Twente. De vaste, massale trek naar
het fraaie Diekmanstadion is nog
slechts een aangename herinnering en
de simpele aanmoedigingskreten van de
oude getrouwen, die als „old-soldiers-
never-die" dapper volhouden, gaan vol
komen verloren in het lawaai, dat op
stijgt als het Almelose Eeracles de ge
schutspoorten openzet
Thans wordt et over Sportclub En
schede voornamelijk geroddeld.en doen
dg meest geruchtmakende verhalen
'ÖvëF speiers en bestuursleden de 'ron
de. Roddel nummer een: „Sportclub
Enschede is dood. Er is niemand die
zich nog druk maakt over deze sof-
ciub". 'regen over dit gerucht staat de
machtige slotzang na afloop van de om
langs gehouden iedenvergauering, waar
by alie aanwezigen het crubiied uit vol
le borst meezongen. Roddel nummer
twee: Helmuth Rahn is een irritante
pestkop van meer dan honderdduizend
gulden, die zich aan de eer en glorie
van bportciub Enseheue niets, maar
dan ook helemaal niets gelegen iaat
liggen en zelfs nog op de dagen voor
de wedstrijden, het voor hem niet ai-
leen ais voetbalier verboden sterke
vocht met onverantwoordelijk grote hoe
veelheden aoor het keelgat iaat glij
den". Wat van dit laatste waar is, heb
ben wij niet kunnen controleren. Wei
zagen wij Helmuth Rahn zondagmiddag
op de zware, groene drab van het
Olympisch stacuon zwoegen ais een
paara en in de laatste minuut voor de
rust met een lormidaoele schot hoog in
het net van DWS/Amsterdam de beslis
sende genjkmaKer produceren.
He ai aai uig corpulente Duitser
schynt nu ook te he boen ingezien dat
het niet alleen voor zyn huidige cIud,
maar ook voor de eigen verdiensten
menens begint te worden. Wellicht
heelt de Engelse trainer Robinson
hem aan het vei stand kunnen bren
gen, aat voofai vlot samenspel on
der deze omstandigneaen ue meeste
kans van slagen neert. Rahn deeu
tlians tenminste zomaar mee aan
combineren, aan het aigeven van de
bal aan vrystaande teamgenoten. En
zyn strakke, scherpe passes op maal
mochten er zijn. ue achterhoede van
DWS-Amsierüam, een der sterkste
van de Ere-divisie, heeft er de groot
ste moeite meegenaü.
Trouwens ook ue u.,uoie rwentse
voorwaartsen Heten aegeiijk spel zien,
met name ue linksbinnen rsosveiu,
die met een gave schuiver de openmgs-
trefler scoorae en de nieuwe miavour
Riageman, die in deze wedstryd-onder-
moeilyke-omstandigneüen meer pres
teerde dan zyn voorganger de Duitser
Genazian in aue andere uueis tesamen.
DWS/ Amsterdam moest tegen dit
Sportciuo isnscnéüe tot op ue oodem
van zyn kumien tasten, gii daar ligt
gelukkig voor de hoofdstedelijke forma
tie nog altijd een likse dosis volharding.
De vijfduizend stadionbezoekers, die na
de vorige week tegen Blauw Wit op
nieuw Sportclub Enschede wilden ga
deslaan en zelfs door het venijnige
sopregeintje niet van dit voornemen wa
ren af te brengen, hebben er een pit
tig duel door gezien. DWS/Amsterdam,
voor wie Schenkel en Gerrie Braam
met bekeken kopstoten de treffers
maakten, bleef over het algemeen iets
in de meerderheid. Maar de man die
dat had kunnen uitbuiten miste het
toch. Het wordt tijd dat de slagvaardi
ge Arie de Oude weer binnen de lijnen
komt.
(Van onze sportredacteur)
AMSTERDAM, 11 dec. Het groen
van het gras, de kleur van het „laken"
waarop wordt gespeeld, zou het enige
punt van overeenkomst kunnen zyn
hoewel, als de regen vele dagen lang
met bakken uit de lucht is komen
vallen, wordt dat ook een dubieuze
zaak die ons gisteren tijdens
AjaxDe Voiewyckers ertoe bracht
plotseling aan biljarten te gaan den
ken. En dan nog niet zozeer aan de
sportieve activiteit zelve, maar aan
een fenomeen, dat de biljartwereld
heel lang heeft gekend: de „halve de
gradatie". In de semi-professionele
voetbalwereld, zó bikkelhard dat men
er zelfs niet voor terugdeinst in één
seizoen drieëntwintig van de zesender
tig clubs te laten degraderen, lykt het
ten tonele voeren van een „halfzachte"
maatregel, laten wy zeggen, merk
waardig. Maar is de dialoog, die zich
na afloop van de vijfde Amsterdamse
voetbalderby in dit seizoen heeft ont
wikkeld, niet even merkwaardig?
Daar zaten in Ajax' stijlvolle bestuurs
kamer, knus in een hoekje, rond Lc
Brunt, de secretaris-penningmeester van
de KNVB, wat notabelen van Ajax en De
Voiewyckers. Op de gezichten van de
Ajacieden viel nog een zucht van op
luchting af te lezen, die zij bij het eind
signaal, dat een zege rhet 2-1 voor Ajax
aankondigde, hadden geslaakt. En de
mannen van De Volewijckers was de
tweestrijd, die in hun harten woedde, aan
te zien. Enerzijds waren zij een beetje
bedroefd over de nederlaag en de nare
consequenties ervan voor de plaats op
de ranglijst, daarnaast echter konden
zij een juichend gevoel voor de strijd,
die hun ploeg had geleverd, nauwelijks
onderdrukken. Dat werd nog moeilijker,
toen Lo Brunt plechtig verklaarde, dat
hij De Voiewyckers een fijne ploeg had
gevonden.
„Zo'n ploeg mag natuurlijk niet de
graderen", zei toen Ajax' voorzitter
Melchers; „sterker nog, als jullie het
dit seizoen halen, gaan jullie het volgend
jaar een heel belangrijke rol in de Ere
Divisie spelen". Ons idee over de halve
degradatie werd er, uiteraard, door ver
sterkt. Wat zou het fijn zijn, als ploegen
die in de hoogste klas debuteren, echt
laten zien over „inhoud" te beschikken,
maar door gebrek aan ervaring vaak
puntjes verspelen, een jaar voorwaar
delijk konden krijgen.
En dan de gesprekken op de pont
toen het legioen van de Noord-Am
sterdammers van dé stad terugkeerde
naar de overkant. Geen zure gezichten
wegens de nederlaag, geen pijn zelfs
over het feit, dgt de toekomst er voor
De Volewijckers nog steeds tamelijk
somber blijft uitzien, omdat het zo ge
vaarlijk dicht tegen de fatale Jaatste
drie, plaatsen van.de rünglijst. kan-
hangt. Weineen. eéri opgewekte toon,
waarin de moed voor. de strijd in de
komende weken de overhand had en
waarin met trots werd gesproken over
de „babies" van het Mosveld, die had
den leren lopen en echte jongens wa
ren geworden. Opnieuw dachten wij:
geef ze een jaar en ze zyn kerels.
En nu het allermerkwaardigste. Ajax
heeft met 2-1, heel benauwd gewonnen,
was wellicht zelfs ten onder gegaan als
De Voiewyckers in de stormachtige slot
fase met een offensief van al wat Noord-
Amsterdam was tot een gelijkmaker was
gekomen, maar had 'eigenlijk de strijd
bij de rust al „in de zak" moeten hebben.
Want, na een periode van ongeveer tien
minuten, waarin de jongens van De
Voiewyckers hadden laten zien, dat zij
collectief heel wat mans zijn en waarin
zij de besluitvaardigheid misten om
enkele kansen af te ronden, werd Ajax
heer en meester. Het betere individuele
talent van de Ajacieden toonde met so
lo's van subtiele voetbewegingen (voor
al van Keizer) en met een reeks vlijm
scherpe passes, die allemaal openingen
brachten, dat het slechts een kwestie van
doorstoten en koelbloedigheid was om
doelpunten te kunnen maken. Deson
danks ging Ajax de rust in met een voor
sprong van 1-0 (een solo van Pietje
Keizer), omdat bleek dat wat Ajax twee
seizoenen geleden met practisch dezelf
de mensen aan de lopende band deed.
nu heel moeilijk schijnt te zijn.
Ajax mocht daarom bijzonder geluk
kig zijn niet het tweede doelpunt, door
Henk Groot direct na de rust met eer
kopbal gemaakt, want gaandeweg groe -
de De Volewijckers naar de vorm, die
niet alleen het legioen Over-IJers een ge
voel van gelukzaligheid bezorgde, maai
die bovendien Ajax in ernstige moeilijk
heden bracht. En toen dertien minuten
voor het einde Polak met een fraai
doelpunt de moed van De Volewijckers
zag beloond, was het zelfs de vraag oi
Ajax het nog wel zou houden. Gedreven
door het enthousiasme van de jeugd
haalde De Volewijckers de laatste ener
gie uit de op het zware veld aangespro
ken voorraad. Wel, Ajax hield het, me
de door koelbloedig verdedigen, maar
het ging met respect voor de stadgeno
ten van de „overkant" het veld af.
DEN HAAG, 11 dec. Voor een
voetbaltoto van zondag J.l. hebben
622.833 deelnemers een bedrag van
782.550 ingelegd. De eerste prijs be
draagt 142.034,- en de tweede 77.472.-
Voor de prijs van de vijf gelijke spelen
is 38.736 beschikbaar.
Zondagavond was er op het bureau
van de sporttoto één melding binnen
gekomen met dertien goede uitslagen,
namelijk de heer H. Hoogerbrugge uit
Rotterdam. Tevens waren er dertien
deelnemers met 12 goede uitslagen.
Degenen, die vijf gelijke spelen goed
voorspelden, zullen het met een beschei
den prijs moeten doen. Daarvoor komen
nu reeds 1000 deelnemers in aanmer
king.
Het juiste rijtje luidt: 323 113 131 331
1.
TUNIS 11 dec. De zondag te Tunis
eesneeldé voetbalwedstrijd tussen de na
tionale teams van Tunesië en Nigeria kreeg
een voortijdig slot. Toen er nog 25 mlnu-
ten gespeeld moesten worden de stand
was op dat moment 2—2 - waren de Nige-
rianen het niet eens met een beslissing van
de scheidsrechter, hetgeen hen er toe deed
besluiten en bloc het terrein te verlaten.
Tunesië werd reglementair tot winnaar
verklaard.
Vol strijdlxist en geconcentreerd heeft
De Voldwijckers Ajax partij gegeven.
Op de foto boven prijkt De Volewijc
kers' doelman Van Hiïten voor het
verbeelden van de eigenschappen van
zijn ploeg. Hiernaast een actie met
Ajax' doelman Ho.ogerman en links
buiten Polak van De Volewijckers als
hoofdfiguren.
DEN BOSCH, 11 dec. In Den Bosch
zijn besprekingen gaande tussen een on
langs in hef leven geroepen commissie
en de besturen van de beide semi-prof
eerste klassers BW en Wilhelmina met
het doel tot een fusie te komen.
Het ligt in de bedoeling, dat BW en
Wilhelmina afzonderlyk blijven bestaan
en teruggaan naar net amateurisme,
doch dat uit de fusie een nieuwe semi-
beroepsvereniging wordt gevormd. In
beide verenigingen staat men welwillend
tegenover dit plan, dat in principe zo
wel voor- als tegenstanders van fusies
en terugkeren naar het amateurisme het
volle pond geeft. Het grote probleem Is,
dat BW noch Wilhelmina er veel voor
voelt als amateurs in de vierde klasse
van de KNVB te moeten beginnen. Om
die reden is de animo voor het samen
gaan gering.
(Van onze speciale verslaggever)
EINDHOVEN, 11 dec. Het klinkt
misschien overdreven, maar de clubs
in de Eerste Divisie liggen dit seizoen
op een spijkerbed. Hun kwelgeest is
een minutieus beschreven document,
zorgvuldig opgeborgen in een kast van
de KNVB met op de buitenkant het
woord sanering. De meedogenloze
operatie, nauwkeurig uitgestippeld op
enkele keurige pagina's, de incisie, die
het betaalde voetbal by zyn volle
bewustzijn moet ondergaan, nadert
langzaam een punt, waarop de pijn een
woordje mee gaat spreken. Naar ge
lang de competitie voortschrijdt, de
climax in zicht komt, zal vooral in de
Eerste Divisie, die by voorbaat het
kind van de saneringsrekening is, het
geknars der tanden hoorbaar worden,
FRANS TEBAK
...als een rots
Er is gisteren weinig veranderd in de Ere-Divisie.
Feijenoord, Ajax en PSV hebben duidelijk gemaakt,
dat zij hun aspiraties rond de bezetting van de voetbal-
troon ongeschonden wensten en De Volewijckers, VVV,
Rapid JC en Enschede slaagden er niet in door opmer
kelijke prestaties hun verlangen om te vluchten uit de
gevaarlijke hoek kenbaar te maken. Daar bovendien
Sparta, ADO en DWS/A tot gelijke spelen kwamen en
GVAV en Volendam zelfs zegevierden, is de marge voor
ontsnapping voor het bedreigde viertal weer onpret
tiger geworden.
In de Eerste Divisie is de situatie in afdeling A nog
gecompliceerder geworden door de nederlaag van de
leider DHC en de gelijke spelen van Sittardia, AGOVV,
Fortuna VI. en DFC. Eindhoven nog „onder de
Streep" staat in theorie zelfs gelijk met DHC, num
mer twee. In groep B liepen Heracles en Elinkwijk wat
verder weg, maar daar staat tegenover, dat rond de
bezetting van de volgende vier plaatsen nog meer span
ning is gekomen. Wat moet dat worden?
misschien zelfs tot in het vredige
heiligdom van do KNVB toe.
De stippellijn, die als een guillotine
de ranglijsten der Eerste Divisie in
twee moten scheidt, een groepje van
zes bevoorrechten en een dubbel aan
tal, dat zat degraderen, heeft de com
petitie in een wurgende greep. Dat
idee besprong ons, toen wij Eindhoven
gisteren tegen DHC zagen spelen.
Afschrikwekkend was de manier,
waarop de beide ploegen spotten met
alle voetbalaxioma's en zich, in hun
angst om een banaal puntje te ver
spelen, beijverden om de bal in het
wilde weg naar voren te knallen of
met evenveel overgave over de
zijlyn; zowel Eindhoven als DHC
waagde het niet technische kwaliteiten
voor te wenden. De klassieke „pun
ter", de verwerpelijke trap met het
vooreinde van de schoen, die al in het
straatvoetbal honende afkeuringen
ontlokt, vierde in dit duel hoogtij. De
verlossende trap „over de hele" paste
in deze door 14.000 man bezochteont-
kampioensploeg van zeven jaar ge
leden op de grasmat legt. Dat DHC,
de koploper, en AGOW onlangs zij
het met duidelyk beter spel op die
manier de punten afhandig zyn ge
maakt, sterkt de Eindhovenaren in
hun zelfvertrouwen en in hun wil om
aan de „beul" te ontsnappen.
Eindhovens toekomstdroom is voor
een niet gering deel gebaseerd op het
krachtige spel, dat'zijn verdediging de
laatste tijd demonstreert. Met de ge
routineerde Tebak aan het hoofd, die
met zijn 34 jaar al 18 jaar in het
eerste elftal zijn partij meeblaast,
stond de ploeg de laatste vier wed
strijden maar één doelpunt toe en
gisteren bewees de vesting opnieuw
van betrouwbare makelij te zijn.
Tebak schiep er een speciaal genoegen
in zyn directe tegenstander Wim van
der Gijp inmiddels ook al 36 geen
schijn van kans te geven en had nog
genoeg tijd over om zijn teamgenoten
in de aanval voortdurend aan het werk
te zetten. Zij kweten zich van deze
taak ongeveer even onbevredigend als
de vijf van DHC, maar hadden dan ook
een man te passeren, die tot ver over
de grenzen vermaard is geworden:
Lagarde. De Delftse doelman heeft
volgens de laatste berichten een uit
nodiging uit Italië ontvangen om ëen
keer voor Juventus te komen spelen,
waarbij Faas Wilkes als bemiddelaar
moeting als het summum van overleg
en bedrevenheid met de bal. Het enige
doelpunt, waarmee Eindhoven zege
vierde, was het resultaat van een
reeks trieste missers met één fortuin
lijk „roosschot" tot besluit.
Met de wetenschap, dat de schrik
der sanering, de verbanning van
twaalf clubs naar een lagere divisie
in één seizoen, de spelers als lood in
de benen zit, kunnen wij slechts mede
lijden voelen voor de toeschouwers, die
een dergelijke kost te verteren krijgen
en met de besturen, die hun arbeid
moeten afstemmen op lijfsbehoud.
Neemt men dan een voetbalorganisatie
als die van Eindhoven, dan valt het
te billijken, dat het eerste elftal, de
„kostwinnaar", ten koste van alles het
hoofd boven water wil houden. Met
780 leden, van wie 400 jeugdige, een
schitterende accommodatie, een roem
rijk verleden en 26 jeugdleiders is het
een bittere noodzaak het verblijf in de
Eerste Divisie te bestendigen. Het
vorig jaar vierde de tweede club in
de Lichtstad haar 50-jarig bestaan
met de zekerheid, dat de malaise-
periode na het „gouden" seizoen 1953-
'54, toen het landskampioenschap be
haald werd, voorbij was. Een veelbe
lovende toekomst leek naby, maar een
van de eerste maatregelen moest zijn:
het aankopen van nieuw talent. Ter
wijl de industrie geen hand toestak om
de financiële zorgen te verlichten,
bracht een actie-comité moeizaam
24.000 gulden bijeen om althans een
transfer ais die van Hermar Teeuwen
mogelijk te maken.
Het verlangen om uit seizoen niet
door de sanering „gevloerd" te wor
den, werd nog groter door het loyale
gebaar van het gemeente-bestuur een
ton beschikbaar te stellen voor een
splinternieuw verenigingsgebouw. Zou
het clubverband niet ernstig in ge.aar
komen, wanneer Eindhoven juist nu
een tuimeling naar de laagste divisie
zou beleven? Die vrees is gerechtvaar
digd en zij verklaart'de niets-ontziende
strijdwijze, het slechte, maar doel
treffende voetbal. d»t d» nationale
heeft gefungeerd. Wat Lagarde dit
maal presteerde, zou geen enkele
„scout" in verrukking hebben ge
bracht. Het beslissende doelpunt ont
stond buiten zijn schuld, maar in de
tweede helft liet hij een bal lelijk
glippen, waarvan een kritieke situatie
het gevolg was. Dat nam niet weg, dat
hij met tien doelpunten de minst ver
slagen doelman in het betaalde voetbal
wist te blijven, een record, waarover
de komende tegenstanders van DHC
zich wellicht onnodig veel zorgen zul
len maken.
PARIJS, 11 dec. De Franse voet
balbond heeft besloten het aantal clubs
in de eerste divisie, thans 20, terug te
brengen tot 18 r .et ingang van het sei
zoen 1963-64. De tweede divisie zal 20
clubs houden. Het doet van de maatre
gel is, de financiële positie van de top
clubs te verbeteren. Aan het eind van
het seizoen 1962-63 zullen vier clubs
naar de tweede divisie degraderen en
zullen twee clubs naar de eerste divisie
promoveren.
WATFORD, 11 dec. De voetbalwed
strijd in de Engelse derde divisie tussen
Watford en Grimsby moest zaterdag
worden onderbroken, doordat op enkele
meters voor de doelmond een groot gat
in de grond was ontstaan. De meeste
spelers verlieten het veld, terwy] ter
reinknechten met behulp van emmers
en spaden het gat vulden. Na een mi
nuut of tien kon de wedstrijd worden
hervat.
Het Marokkaanse voetbalelftal heeft
zondag te Casablanca met 2—0 gewonnen
van Oost-Duitsland.
?f aterdagmiddag heb ik een
schaakparty van meet af aan
J tot aan het einde gevolgd. Ik
mag wel zeggen dat ik zelfs ben
begonnen vóór het begin. Immers,
toen ik in de trein stapte, die mij naar
Utrecht zou brengen ontmoette ik er
Jan Hein Donner. Ons doel was van
dat moment af gelijkgericht: het tour-
nooi, dat, zoals u weet op het ogenblik
ter gelegenheid van het 75-jarig be
staan van de schaakclub „Utrecht"
de roemruchte vereniging van mr.
Ed. Spanjaard en van de adelijke Van
Foreesten wordt vetspeeld. In zo
verre echter liep ons streven uiteen
dat hij er moest schaken en ik (geluk
kig) niet. Maar toen ik met hem naar
het gebouw van de Steenkolen-Han
delsvereniging NV wandelde besloo*
ik wél mèt hem mee te leven. Ht)
„moest" die middag te^en Matano-
vic uit Joegoslavië. En wie ook maar
een klein beetje ingewijd is in het
internationale wedstryd-schaak weet
dat dat een geducht grootmeester is.
Wij, Donner en ik, meldden ons sa
men in de cantine van de Steenkolen-
Handelsvereniging. En als ik bij die
benaming een ogenblik gedacht had
aan rondvliegend kolengruis, dan
kwam ik op dat moment wel op een
bijzonder joyeuze manier bedrogen
uit. Ik heb zelden een schoner kantoor
gebouw gezien en de benaming „can
tine" bleek in zoverre misplaatst, dat
zij veel meer leek op een exquise mo
dern restaurant.
Maai goed. Precies om twee uur
sloeg wedstrjjd-leider Orbaan
op de gong en Donner deed,
met wit dus zijn eerste zet:
d2-d4. Zoals gezegd, ik had mij voor
genomen met hemt mee te leven. Want
het is bij schaken net als bij voet
ballen, je moet als toeschouwer een
partij hebben waar je vóór bent, anders
is er geen aardigheid aan. Maar daar
mee houdt de overeenkomst dan ook
op. Op het groene veld is het niet
alleen geoorloofd, maar zelfs gewenst
dat je op een gegeven moment ..Hup
Holland" roept. Waar het gaat om
vierenzestig velden liggen de zaken
essentiëel anders. Ik had graag „Hup
Jan Hein", geroepen, zaterdag. Had
ik het echter gedaan, dan was ik on
getwijfeld buiten geworpen. Want bü
schaken betekent meeleven, meedén-
ken en het is je geraden dat vooral
niet hardop te doen.
Het begin van de strijd Donner
Matanovic was overigens enerverend
genoeg. Jan Hein begon met zijn jas
je uit te trekken. En dat gebaar stond
mij dan wel aan. Hij maakt er te
recht ernst mee, dacht ik. Vervolgens
vlogen er in een kwartier tijds aan
beide zijden 14 (veertien) zetten over
het bord. En ik weet niet of zulks
de buitenstaander wat zegt, maar ik
kan er dan aan toevoegen dat op dat
moment in de party RobatschLan-
geweg nog géén drie zetten waren ge
daan. Wanneer dat niet voldoende dui
delijk is kan ik er nog aan toevoegen
dat deze overrompelende gang van
zaken ongeveer te vergelijken is met
veertien hoekschoppen in het eerste
kwartier van een voetbalmatch.
Toen die veertien zetten dus achter
de rug waren en de kruitdamp iet
wat opgetrokken was, dacht ik, in
wendig blozend van voldoening: „Don
ner staat gewonnen". Iets dergelijks
moet Matanovic ook vermoed hebben.
Want nu begon hij ineens enorm te
peinzen; achteraf gezien, bleek hij
ruim een uur nodig te hebben.
En dan breekt voor de meelevende
toeschouwer uiteraard het kritieke
punt aan. Hij richt zijn stimulerende
aandacht enige tijd op het levende
spel, vervolgens wandelt hy eens naar
het demonstratiebord, en dan krijgt
hij zichzelf zelfs zover dat hij een snel
kopje koffie aan het buffet gaat drin
ken. Maar naarmate de tijd verstrijkt
vat deze gedachte méér bij hem post:
„Man, dóe eens wat". En hij beziet
de talmende schaker met enige wre
vel. Want een uur meelever duurt
lang.
T\T
u moet ik u zeggen dat Jan
Hein Donner toen wy van het
Utrechtse station naar het
strijdperk wandelden, mij sum
mier had onderhouden over de „mo-
mologue intérieure" van de schaken
de schaker. „Sommige mensen", zo
had hij mij ongeveer gezegd, „denken
dat schakers tijdens het schaken al
leen maar aan schaken denken. On
zin. Schakers denken tijdens een par
tij ook aan de zaak Van der Putten,
aan de tegenstelling tussen Oost en
West of zelfs aan nun vrouw".
En ik kan niet verhel< n dat ik daar
Matanovic tijdens zijn marathon-pein
zen even op heb aangekeken. Ik zag
toen overigens meteen dat hij een bij
zonder gevaarlijk man was. Met zijn
zwarte sperwers-kuif zijn spitse
neus zag hij er uit als een hele dure
roofvogel. Ik wilde Donner nog waar
schuwen maar hjj was ijsberend en
wel kennelijk bezig met ZIJN „mono
logue intérieure". Hij zag mij staan
noch zitten.
Ik ben toen ook maar even aan an
dere borden gaan kijken. En consta
teerde toen dat de Oostenrijkse groot-
(Zie ook elders in dit blad)
iiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii'i
SCHIEDAM, 11 dec. Opnieuw
heerst er verslagenheid in het kamp van
Hermes DVS. Vijf wekr .i na de onple
zierige wedstrijd tegen EBOH aarin
maar liefst vijf spelers werder gewond,
waarvan drie ernstig, is er weer een
speler door een ongeluk uitgeschakeld.
Doelman Van Diest liep gisteren bij een
botsing met Slui van Excelsior een ge
compliceerde scheen- en kuitbeenbreuk
In de strijd tegen EBOH werd de
linkshalf Eijkenbroek uitgeschakeld
doordat hij zijn schouderblad scheurde,
De Boer door het scheuren van de en
kelband en midvoor Janse door het bre-
ken van zijn kuitbee"
