CHINA gezien door een
vluchtige bezoeker
m
Prognose
Ook het communistische be
wind kent merkwaardige typen
H
O,
^yg|
mm
SSi
HAV
IKV,
De week in Westminster
E
HET LUIDRUCHTIGE PEKING
Indië en Goa
r?0R
Brusselse politie
was stiptbijna
2:000 bonnen
In Haamstede staat een nieuw hotel leeg
In 1962 weer ILSY
Kunstenaars te kijk
Dorus jaagt op muizen
Grootste stoomketel
J
De
vertrouwen waardY
tique Thee op Vernissage-cocktail
<A 6
ZATERDAG 16 DECEMBER 1961
buitenlandse
kroniek
mmmmww®
Mik
IS UW
.HAV LEVENSVERZEKERINGEN - SCHIEDAM - TELEFOON (010) 69304 - HAV LEVENSVERZEKERINGEN.
?eae. tu"gt"adnende geia°eennhae!dn 4en 1 gewin bij de slagers Groenten met te ge-
Naar ik heb vernomen
hebben de kooikers een
strenge winter voorspeld.
Dat geeft te denken. Als
het de houtvesters waren
geweest, had ik heit met
een schouderophalen afge
daan. Maar met kooikers
is het wat anders. Als ik
mij wel herinner was het ook een
kooiker, die destijds die barre winter
van 1890 in het vooruitzicht stelde. En
als u de annalen naslaat zult u ont
dekken dat het in 1929 al niet anders
was. Kooikers beschikken over een
exclusief vermogen om in de metereo-
logische toekomst, te schouwen. Som
mige mensen kijken in de sterren,
kooikers daarentegen in de eenden.
Maar op het stuk van strenge winters
hebben kooikers tot nu toe altijd nog
gelijk gehad, dat weet iedereen. Voor
halfzachtheid daarentegen moet je
weer bij astrologen wezen. Zo grijpt
het specialisme steeds meer om zich
heen.
Niettemin kunnen ook schilleboeren
zich met recht en reden over een op
stapel staande winter uitlaten, ook dat
is algemeen bekend. De mijne heeft
mij reeds toevertrouwd dat het straks,
na 21 december kan vriezen of dooien.
En ik vind dit een uitspraak die aan
duidelijkheid noch aan vaagheid ook
maar iets te wensen overlaat. Dit is
de taal van een vakman. Dat is bij De
Bilt af. Voorzover de Enkhuizer Alma
nak er niet aan te pas is gekomen
althans.
Maar let op de kooikers. En op de
journalisten natuurlijk. Zij immers zijn
van alle markten thuis en zij beschik
ken over de gave van de prognostiek,
die door geen kennis van het verleden
is aan te tasten.
Wat denk ik nu. als journalist, van
de komende winter? Dat zal ik u zeg
gen: ik verwacht een rotzomer.
En als het straks een canard blijkt
te wezen, mag u bij de kooikers gaan
vragen waaróm.
£>e droogte is een probleem, dat de Chinese boeren vooral begin van dit jaar veel zorgen heejt berokkend.
vaak verre tochten ondernemen om hun vee te kunnen drenken.
moesten
Geen gedachtenwisseling over de
verhouding tussen oost en west
is thans nog adequaat te noe
men, als communistisch China buiten
^schouwing blijft. Het oude „Rijk
Van het Midden" heeft zich ontwik-
Portugal en Iridië hebben elkaar de
laatste weken voortdurend van provo
catie beschuldigd. De Portugezen in
Goa zouden de Indiërs hebben uitge
daagd door uitvallen naar Indisch ge
bied, en de ïndiëds zouden het Goa-
dese luchtruim hebben geschonden.
De Portugezen zeggen, dat de In
diërs nu op de annexatie van Goa
aansturen, omdat Portugal de handen
V°I heeft aan de moeilijkheden in
^dgola. Lissabon beweert ook, dat
New Delhi de aandacht van de In-
diers wil afleiden van Nebroe s on-
'dacht om de Chinese agressor aan te
Pakken.
^an Indische kant wordt er echter
°P gewezen, dat Nehroe voortdurend
protesteert tegen de
igressie van Peking.
De Indische premier
heeft inderdaad in
zijn recente rede
voeringen bepaald
heel wat meer aan-
*cbt besteed aan het Chinese dan
het Portugese probleem. New
^elhi
verwijt Lissabon, dat het mis-
j Wik maakt van de moeilijkheden die
aië op het ogenblik aan de noord-
®tebs heeft. Maar dit argument is
vak, want Portugal heeft geen reden
de aandacht te vestigen op de
.Wdhaving van het Portugese gezag
j We Portugezen kunnen aanvoeren,
Qat zij al meer dan vier eeuwen' in
°a Zijn, en dat de bevolking, onder
eei" tengevolge van de rassenvermen-
t'ng Portugees is. De Indiërs brengen
aar tegen in, dat juist de typisch Por-
Qgese politieke toestanden die op
j °a bestaan het Indische volk een
in het oog zijn. New Delhi
0 in dit verband op het volkomen
^democratische bewind in Portugal
Bovendien zouden de Hindoe s
Goa voortdurend het slachtoffer
W Van discriminatie,
k entimentsoverwegingen spelen bij
j.,c*e Partijen een grote rol. Portugal,
£j. eens een machtige natie was, wil
yP Wereldrijk niet zien afbrokkelen.
gpf°r Portugezen is Goa ook het
'ed waar Franciscus Xaverius be-
ge^Ve,J ligt, en Franciscus heeft, vol-
a| S e legende, in de 17e eeuw Goa
eatpenS Van een invas'e 8ered- Daar-
kunnen de Indiërs moeilijk
V0 r°Ppen dat nog altijd niet het hele
b?s,r dische schiereiland onder het
jjUur van New Delhi is gebracht.
kirfien belangrijke factor in deze af-
's ook, dat Nehroe onder druk
delilVan een oppos'he die op onmid
P e inliivirirt uan (Ten aanstuurt
ij ving
van Goa
worden
aanstuurt.
Indië
Vveej g®"d jaar
Verkiezingen gehouden,
gen eSl,ltnerend zou men kunnen zeg-
rn0e, a^ Indië niet ift geweld zou
Vreejen 0Vergaan, maar dat het met
middelen druk op Portugal
*°UcIe jVen uitoefenen. Anderzijds
fen Portugezen moeten besef-
Pen Lf' Z'! n'et eeuwig in Goa kun-
»e pfQ Wen- en dat dit soort „overzee-
te 'i"Cie;s °P den duur eenvoudig
handhaven zijn.
keld tot een bron van inwendige
spanning binnen het communistische
kamp. Het acht zich de hoeder van
de zuiverheid van de leer, het zout
van de Leninistische aarde. Het
plaatst de Sovjet-Unie voor de onge
wone noodzaak om echt rekening te
houden met een bondgenoot, en dan
nog wel met een bondgenoot van
reusachtige potentie. Op die manier
geeft continentaal China zijn eigen
kleur mee aan de beslissingen van
de communistische wereld. Dat is een
van de redenen, waarom men be
nieuwd raakt naar allerlei dingen.
Hoe is het leven in China? Wat voor
mensen zijn het, die in Peking de
dienst uitmaken?
Soms krijgen buitenlandse waarne
mers de gelegenheid om deze nieuwe
communistische kolos van nabij op te
nemen. Het is altijd de moeite waard
kennis te nemen van hun observaties,
ook al lopen hun publikaties aanzienlijk
achter bij de actualiteit en ook al wordt
hun oordeel niet gesteund door enige
specialistische kennis. Men heeft er zich
immers bij neer te leggen, dat deze
persoonlijke verkenningen schaars zijn
en dat bij de toestemming of zelfs de
uitnodiging om China te bezoeken door
gaans andere normen gelden dan de si
nologische kennis van de geïnviteerde.
Een Nederlandse vertaling van een
reisverhaal van de Oostenrijkse journa
list Louis Barcata is als Prismaboek
verschenen onder de titel „China gaat
zijn eigen weg". Het boek heeft enkele
onmiskenbare feilen. In zijn kenschets
van de politieke en economische ontwik
keling is het niet bij. Nergens voelt de
lezer de veilige steun van de deskundig
heid, die andere bezoekers van commu
nistisch China naderhand in hun boeken
aan de dag legden (een uitstekend voor
beeld daarvan was „Flood Tide in Chi
na" van prof. C. P. Fitzgerald). Boven
dien maakt Barcata het veel te bont, als
hij in de breedte (namelijk door uitvoe
rige vergelijkingen met de Sovjet-Unie)
tracht te winnen, wat hij in diepte te
kort komt.
En toch is „China gaat zijn eigen
weg" een aardig boek. Er staan allerlei
wetenswaardige détails en onverwachte
opmerkingen in, die vooral de leek, die
nu eens globaal wil weten wat voor land
dat China ongeveer is, zullen interesse
ren.
et begint al met de beschrijving
van zijn reis via Moskou naar Pe
king. Barcata geeft een goede in
druk van de trage en omslachtige
manier, waarop een reis in de
communistische wereld kan verlopen.
Allerlei uitheemse passagiers passeren
de revue, zoals een „Mongool, slank en
edel als een prins, met zwart, lang haar
als van een vrouw" en een blonde man
met een glazen oog, die kleine, kostbare
goudvisjes vervoert en die de diertjes
voortdurend in andere reservoirtjes
m'»t V
overbrengt.
Maar interessanter zijn Barcata's
mededelingen over het luchtverkeer
tussen Moskou en Peking. Eenmaal
per dag kan men vanuit de ene hoofd
stad naar de andere vertrekken. Maar
deze dienst wordt slechts tweemaal in
de week uitgevoerd door de Toe-
straalpassagiersvliegtuigen, die zeven
tig man vervoeren. Op alle andere da
gen vliegt er tussen Irkoetsk en Pe
king alleen maar de „Iljoesjin", waar
in slechts vierentwintig mensen een
plaats kunnen vinden.
Dat Peking een luidruchtige stad is,
wisten we al uit vroegere publikaties.
Barcata voegt daaraan toe, dat het ru
moer nog werd vergroot door het mis
baar waarmee de bevolking de kleine
oventjes voor de vergroting van de
staalproduktie bediende. Er stond er
een voor het raam van zijn hotelkamer.
In het Sinsjao-hotel was nog meer la
waai. „Mensen met een zwarte of gele,
donkere of lichte huid verdrongen zich
op de galmende gangen, lieten de deu
ren open staan, praatten met elkaar in
hun soms rauw klinkende talen van ka
mer naar kamer, lachten, twistten,
hoestten en spuwden in de daartoe opge
stelde bakjes die nergens zo veelvuldig
worden aangetroffen als juist in deze
BRUSSEL, 15 dec. (ANP) Bijna
2.000 automobilisten en voetgangers heb
ben de afgelopen drie dagen ondervon
den wat het betekent, indien de Brus
selse politieagenten onverbiddellijk naar
hun potlood grijpen als zij een ver
keersovertreding constateren. De
„stiptheidsactie", die een deel van het
Brusselse politiekorps heeft gevoerd
om de aandacht te vestigen op hun sa
larissen, heeft namelijk bijna 2.000 ex
tra-bekeuringen opgeleverd.
Normaliter worden in Brussel een
een honderdtal verkeersovertredingen
per dag met een „projustitia" geregis
treerd. De afgelopen dagen was het
gemiddelde meer dan 700 per dag. Auto
mobilisten zagen zich „op de bon ge
slingerd" voor het parkeren op plaat
sen, waar het eigenlijk niet is toege
staan, doch waar zij hun auto soms al
jaren neerzetten met de stilzwijgende
goedkeuring van de politiemannen. De
Brusselse voetgangers waren eveneens
het slachtoffer van de aktie: zonder
pardon werd naam en adres geno
teerd bij het oversteken juist voor of na
het groene licht.
Vandaag konden de Brüsselse wegge
bruikers weer wat gerust zijn. De aktie
is sinds middernacht afgelopen
(Advertentie)
Een staaloventje, zoals die op bevel van Mao Tse-toeng in vele Chinese achter
tuintjes zijn gebouwd.
stad, waarin het stof en de noorden
wind een keelziekte hebben veroorzaakt
die „Pekingkeel" wordt genoemd".
Ook in China zelf tekent Barcata en
kele merkwaardige figuren, zoals de
oude Mandsjoe-prinses Madame Wei,
die eruit zag als een echt tanagra-beeld-
je en die een stemmetje had als een zil
veren klokje. Op een of andere merk
waardige manier kon zij onder hetnieuwe
regime haar oude stijl van leven vrijwel
voortzetten. Zij was expert in oude Chi
nese kunst en vermaakte de buitenlandse
kolonie mt haar roddel.
Dan was er de befaamde toneelspeler
Mei Lang-fang, „waarschijnlijk de geni
aalste vertolker van vrouwenrollen ter
wereld", in het particuliere leven een
kleine oude man, wiens uitzonderlijke
talenten door het regime schaamteloos
werden uitgebuit.
nwillekeurig gaat de meeste be
langstelling uit naar wat Barca
ta over de politieke en sociale
ontwikkeling in China schrijft.
De indruk ontstaat, dat hij het onrust
barende fenomeen van de volkscommu-
ncs alleen in zijn aanloopperiode heeft
gezien, toen het nog niet zjjn volle viru
lentie had bereikt. Hjj heeft een bezoek
gebracht aan de modelcommune Sjü
Sjiie en hij ergert zich wel wat aan het
quasi-stoere en gewild-ruwe gedoe daar,
maar van de geweldige consequenties
van dit experiment voor de Chinese
samenleving en voor het hele commu
nistische kamp geeft hjq zich onvoldoen
de rekenschap.
In „China gaat zijn weg" treft men
aardige bijzonderheden aan over de lei
ders in Peking. Men leest over de ge
zondheidstoestand van partijleider Mao
Tse-toeng, over het koppige fanatisme
van president Lioe Sjao-tsji en over de
daling van de kansen van premier Tsjoe
En-Lai om nog ooit Mao op te volgen.
Het gaat niet allemaal erg diep en de
vergelijkingen met de Sovjet-leiders en
de Sovjet-Unie nemen vaak de allure van
zelfstandige verhandelingen aan. Maar
ook informatie met een gering soortelijk
gewicht heeft haar nut. Louis Barcata
sluit zijn boek af met een reeks bespie
gelingen over de toestand in de landen,
die China omringen.
H. J. N.
VERZEKERD KAPITAAL: MÉÉR DAN 1'/a MILJARD GULDEN!
's Lands Kroniek
mechanische landbouw heeft een merkwaardige verand.ering
De invoering van de volkscommunes en vooral van de T---
teweea aebracht in het karakter van de Noordchinese vlakte. Alle tekenen van afzonderlijk grondbezit of individuele
eigendom zijn verdwenen en zo ver als het oog reikt, strekken zich de akkers in dit geval de katoenvelden van
de communes uit.
In Haamstede op Schouwen-Duive-
land staat al ruim een jaar een
vrijwel afgebouwd hotel leeg. Het
is het Deltahotel, dat vijftig ka
mers, tachtig bedden, een restau
rant, een lounge, een bar en een café,
heeft maar geen gasten. De naamlo
ze vennootschap Scelverighe, die het
hotel liet bouwen, is failliet ver
klaard Als curator in dit faillisse
ment treedt op mr. H. Bruin te Mid
delburg, die de sleutels van het ge
bouw in handen heeft en het voorn e-
men heeft binnenkort het hotel in het
openbaar te verkopen. Op het gebouw
rust een schuldenlast van ongeveer
een miljoen gulden.
Er zijn reeds verschillende instan
ties en ondernemingen geweest, die
het Deltahotel wilden kopen, maar de
geldschieters konden bij de besprekin
gen niet tot een akkoord komen. Alle
onderhandelingen ketsten af op een
biercontract. Dit contract is in han-
deh van een brouwerij in Breda en
bepaalt, dat tot het jaar 2000 bier van
deze brouwerij in het hotel moet wor
den geschpnken. De brouwerij stelt de
ze eis, omdat zij garant is voor een
deel van de hypotheek.
Van het moment af flat de eerste
steen van het Deltahotel werd gelegd
rezen de moeilijkheden als paddestoe
len uit de grond. Hoewel de twee di
recteuren van het hotel zelf vrijwel
geen kapitaal hadden, wist één hun
ner, die in het verleden al ettelijke
'keren failliet was verklaard, grote
kredieten te krijgen: hypotheek op de
grond en op het te bouwen hotel. De
president- commissaris van de n.v.
Scelverighe wist niet beter of de
twee directeuren beschikten over ka
pitaal. De eerste strubbelingen, die
zich rond betalingen voordeden, wer
den dan ook als liquiditeitsmoeilijkhe
den gezien, die zich zouden ovlossen
als het hotel eenmaal draaide. Toen
de liquiditeitsmoeilijkheden ernstiger
vormen aannamen, gelastte de presi
dent-commissaris onder druk van de
crediteuren een accountantsonder
zoek.
Tussen de beide directeuren boter
de het inmiddels niet meer. Er kwa
men ruzies en het slot ervan was dat
één der directeuren de andere was
al opzij geschoven werd gearres
teerd, verdacht van verduistering el
ders gepleegd. Hiermee viel voorlopig
het doek over de Deltahotel-affaire.
Eerst veel later zou het faillissement
van de n.v. Scelverighe worden uitge
sproken. Behalve de financiële de
bacle, deden zich ook moeilijkheden
voor bij de bouw. Omdat de termijn
betalingen stagneerden legden de
aannemers uit Zierikzee het werk
neer.
Voor het ontwerp van het hotel was
een architect benoemd een water
bouwkundige eigenlijk die op dat
ogenblik in staat van faillissement
verkeerde. Deze man wilde naar
Griekenland vertrekken, maar om
hiervoor toestemming te krijgen,
moest hü eerst een oude schuld in
lossen. De waterbouwkundige kreeg
de opdracht: hij zou het hotel tekenen
tegen een gereduceerd honorarium
van twintig duizend gulden. Nauwe
lijks was de man naar Griekenland
vertrokken of er bleken fouten in de
beton- en kelderconstructies. Een ar
chitect uit Zierikzee heeft daarna de
directie van de bouw overgenomen en
ten lange leste is het Deltahotel van
de grond gekomen.
Terwjjl in de afgelopen zomer de
hotels en pensions in de Schouwse
Westhoek volgeboekt waren en velen
teleurgesteld moesten worden, staat
daar in Haamstede een hotel met
tachtig bedden, leeg en verlaten. Het
wilde gras groeit er tussen de voor
de hotelkamers liggende tegelteras-
sen en kruipt langs de stenen pilaren
omhoog.
p Tweede Pinksterdag van het ko-
de grootste ooit in Nederland besteld.
Het vermogen is 660 ton stoom per
uur. De ketel is bestemd voor de vier
de tranche van de Amer-centrale te
Geertruidenberg. Alle ketels die de
P.N.E.M. sinds 1921 bestelde, in totaal
22 zijn door „De Schelde" geleverd.
Tegen Kerstmis zullen de gebrui
kers van de zeven kunstateliers
in de huisjes aan de Schalkwijk
straat te Utrecht, die mettertijd
moeten verdwijnen voor een doorbraak
en tot zolang door de gemeente be
schikbaar zijn gesteld, hun werkplaat
sen voor het publiek opensteilen. De
bezoekers krijgen dan gelegenheid de
bezigheden van een graficus, schilder,
beeldhouwer en moderne componist
eens van nabij mee te maken, terwijl
daarvan de nodige uitleg wordt gege
ven. Terwijl men hun werk al of niet
bewondert, klinkt er elektronische mu
ziek, waarvoor Ton Bruynèl verant
woordelijk is. In een van de ateliers
is het Grafische Gezelschap „De Luis",
waarvan deel uitmaken William D.
Kuik, Henc van Maarseveen, J. en
J. H. Moesman, gehuisvest. Andere
percelen herbergen de schilder Ber-
tus Jonkers, de beeldhouwster Leorüe
Molenaar, de tekenaar Niek Molenaar
en de beeldhouwers Paulus Reinhard
en N. M. Kuik, welke laatste vooral
bekend is om zijn houtsculpturen en
restauraties van oud houtsnijwerk.
mend jaar, maandag 11 Juni,
nbu
O zal op de vliegbasis Ypenburg
de zevende „Ilsy" worden ge
houden. Deze „Internationale Lucht
vaartshow Ypenburg" wordt evenals in
het verleden georganiseerd door de
Koninklijke Nederlandse Vereniging
voor Luchtvaart, in nauwe samenwer
king met de luchtmacht en de ge
meente Rijswijfe.
De N. V. Koninklijke Maatschap
pij „De Schelde" te Vlissingen
heeft van de Provinciale Noord
brabantse Electriciteits maat
schappij opdracht ontvangen tot leve
ring van een 220-megawatt stoomketel,
Jn zijn vorige week voor de tele
visie gehouden show trad „Dorus"
op een gegeven moment op met
een aantal witte muizen. Hij had
een flinke voorraad van deze diertjes
meegenomen naar de studio en het ge
lukte aan vier ervan in de drukte te
ontsnappen. Om te voorkomen, dat
binnenkort de studio overbevolkt zou
zijn met witte muizen, is Dorus don
derdag, gewapend met een schepnetje,
op jacht gegaan. Binnen niet al te
lange tijd waren alle vluchtelingen
weer in zijn bezit en kregen zij een
hartig woordje te horen.
UIIIIIIIilHIItlllllllllllllllllllllllllllllllil.
huisvrouwen zullen niet in optocht I Brits Vee betaalt ongewild Vet Onredelijk 1
rondgaan langs de slagerswinkels E
en de slagers hetzelfde aandoen 777
de Britse natie. Engelse slagers zijn r 1
Alï^je6 in Engeland een biefstuk koopt nieten Trappisten-parfumeurs openen bou-
wordt het vlees gewogen met het vet,
veel vet. De slager, mits hij daartoe de
energie en goede wil bezit, is bereid
het vet of een gedeelte van het vet van
de biefstuk te verwijderen. Maar het
vlees wordt eerst gewogen, en je be
taalt eerst de prijs van dure biefstuk
voor het vet, dat vervolgens wordt ver
wijderd. Het Britse publiek slikt dit, zo
als het waarschijnlijk ook geen kabaal
zal maken over het feit dat de slagers
hun klanten hebben opgelicht voor hon
derden miljoenen guldens.
Soames, de minister van Landbouw,
gaf op donderdag van deze week de vol
le bijzonderheden in het Lagerhuis. De
totale subsidie aan de boeren zal dit
jaar de oorspronkelijke raming van
ruim twee en een half miljard gulden
overschrijden met een totaal van 780
miljoen gulden. Van dit bedrag is een
som van 670 miljoen te danken aan de
daling van de prijzen voor vee. Groot-
handelprijzen voor vlees daalden met
veertien procent, kleinhandelprijzen met
vier procent. De verbruiker heeft eerst
belasting betaald om de regering in
staat te stellen de boeren te subsidië
ren en vervolgens heeft dezelfde ver
bruiker opnieuw betaald aan de slagers,
die de extra winst hebben opgestreken.
Tenzij het publiek zijn verontwaardiging
toont is er weinig kans dat de slagers
uit eigen vrije wil hun onredelijke win
sten zullen verlagen. En er is geen
kans dat de regering het voorbeeld van
de Franse regering zal durven of kun
nen volgen en maatregelen zal nemen
tegen de slagers.
Dr. Mansholt zei in Parijs, op dezelf
de dag waarop minister Soames het
schokkende nieuws onthulde over de
landbouwsubsidies en hun stijging voor
dit jaar tot een totaal van 3,5 miljard
gulden, dat de voedselprijzen in Brit-
tannië over het algemeen niet lager zijn
dan de prijzen in de landen behorend
tot de Europese Economische Gemeen
schap. Dit is inderdaad waar.
Maar als men ook kwaliteit in aan
merking neemt, zijn de voedsel
prijzen in Engeland hoger., met
enkele uitzonderingen. De groen
ten welke je in Londen koopt zijn een
schande voor het land. Als je runder
lappen koopt bij de slagers, worden de
ze geleverd en gewogen met alle vezels,
alle vet, alle pezen en oneetbare onder
delen. De klant wordt geacht voor dit
alles het volle pond te betalen en ver
volgens naar huis te gaan om zelf het
vlees van vet en vellen te ontdoen. (Er
wordt duur vee uitgevoerd naar Neder
land, waar het door vakkundige slagers
wordt gesneden en opgemaakt om ver
volgens met winst teruggeïmporteerd te
worden in Engeland.) Elisabeth Davies,
schrijfster van vele magnifieke kook
boeken over de Engelse en Franse cui
sine, en die meer afweet van vlees,
groenten en fruit dan een pastoor van
vreemde zonden, heeft onlangs de ver
zuchting geslaakt dat, als de Engelsen
eindelijk op zouden houden met het ver
kondigen van de onware stelling dat
Britse groenten de beste ter wereld zijn,
de groenten wellicht minder slecht zou
den zijn dan heden.
Het volgende behoort niet bepaald
thuis in Westminster, maar het
heeft te maken met handel, de
natuur en dé landbouw en met
Trappisten. Gewoonlijk denk je aan
vroomheid, ingetogenheid en onverbro-
ken stilzwijgen, als het gaat over Trap
pisten, en niet aan jenever of parfums.
In Engeland wordt dat voortaan anders.
Op de dag van minister Soames en dr.
Mansholt, vond in Knigjitsbridge in Lon
den een cocktailpartij plaats, welke
werd bijgewoond door drie Trappisten
in hun witte pijen. Wij haasten ons hier
aan toe te voegen dat, terwijl verslag
gevers zich te buiten gingen aan jene
ver, whisky en martini's, de drie mon
niken de vroomheid bleven beoefenen
door thee te drinken. Het geestrijke
van de paters Trappisten tegenover
Brompton Oratory. De Trappisten van
het eiland Caldey bij de westkust van
Zuid-Engeland zijn beducht voor hun
economische toekomst. Zij voorzien in
hun eigen onderhoud met het beoefenen
van de landbouw, maar, zei vader abt
onder het genot van zijn kop thee, met
al dit gepraat over het mogelijk toetre
den van Engeland tot de E.E.G. zag de
toekomst er donker uit, vooral voor de
landbouw.
Derhalve had de communiteit op
het eiland besloten haar parfum
industrie uit te breiden. De jaar
lijkse omzet bedraagt, vooral dank
zij de uitvoer van een parfum genaamd
„Caldey I" naar Amerika, ongeveer
honderdduizend gulden per jaar. Met
het oog op de gevaren welke Engeland
bedreigen van de kant van het vaste
land had men nu besloten deze parfum
industrie uit te breiden en eveneens een
winkel te beginnen in een van de net
tere buurten van Londen voor de ver
koop van deze parfums. Terwijl vader
abt, bijgestaan door twee medebroeders,
het stilzwijgen bleef verbreken, hadden
wij een visioen over de geuren welke
ons voortaan zullen omhangen als wij
naar de Oratory gaan en over de geu
ren welke beschikbaar zullen zijn voor
ons Europeanen, als straks de tarief
muren worden geslecht en de invoer
van Trappisten-parfums naar Europa zal
beginnen. Voorlopig zullen wij, misdeel
de Europeanen, ons tevreden moeten
stellen met groene Chartreuse.
DAAN VAN DER VAT
