Gerechten voor kerstmaal
al weken geleden panklaar
Plattelandsvrouw haalt
het uit eigen kluis
D
Ik heb alleen
vertrouwen
in
hoe niet roekeloos met vuur
taMuiwu
meer cosmopolitisch
Dorpskerstkribbe op het
Amerikaanse platteland
Iedereen helpt mee:
brandweer en timmerman
HET KOMT UIT DE DIEPVRIES
WW®
GOED
GEKLEED
GAAN
Buitenlanders
bedienen ons
de-odor-ant
Handige stunt
Alléén
VRIJDAG 22 DECEMBER 1961
,'SS
omlfK
TiFJ ti'ïsHlG SiTimjVW
e duizenden wit bepoederde
kerstbroden, die in de
kerstweek als een lawine
over ons uitstromen kunnen
natuurlijk niet allemaal in een
paar dagen gebakken zijn, dat
gebeurt al van te voren. Ze wor
den dan bewaard in de diepvries.
MEER DAN
40 JAAR
ERVARING
NIET DUURDER DAN WASBAAR VERBAND;
gebruik 't hygiënische Nefa wegwerp-verband
De diepvries doet in het groot
heel veel voor de huisvrouw. En
die ontdekking, dat de noordpool-
atmosfeer in bepaalde grote en
kleine ruimten binnen ons bereik
te brengen is, maakt het opslaan
van voedingswaar heel wat mak
kelijker dan het in de tijd van
onze grootmoeders was. Maar die
stelden ook minder hoge eisen.
Die wisten niet eens wat een
grape-fruit was en een tomaat
hadden ze misschien alleen nog
maar op een plaatje gezien. Ze
aten wat het seizoen meebracht
en wat het land opleverde; wat
er op het moment te veel was
van de slacht of de jacht of uit
de moestuin, dat werd moeizaam
ingemaakt.
Verkrijgbaar als ,,8 x 45
als „8 x 4" poeder, als „8 x 4"
zeep
8x4
tegen transpiratiegeur
Vraag „8 x 4" bij Uw Apotheek
Drogist of Parfumerie.
MEDDLE WEST, dec.
e burgemeester van ons
dorp is een man van
ideeën, en omdat hij zoveel
dingen wil doen, die niet onder
de afdeling „gemeentebestuur"
vallen, heeft hij tien jaar geleden
een vereniging opgericht, die de
titel draagt: „Dorpsondernemin
gen". Aan die vereniging hebben
we onze dorpskerstkrib te dan
ken.
van atrix -
want atrix
HANDCREME
begint met
betrouwbaar
III lil imitiil il IIIII llll III IIII lil Cl II III I III IIII 111 IIII Uil El ill II li III
Met de Kerstdagen zal er veel
buitenshuis worden gegeten.
Heeft u er enig idee van, hoe
veel kans u dan loopt om door
een buitenlander bediend te worden?
Als u in een Chinees restaurant ba
mi of haaievinnensoep bestelt, zal het
U niet verbazen, dat een Chinees uw
bestelling aanneemt. 268 Chinezen en
109 Hongkong-Chinezen staan in Neder
land klaar om de binnenkomenden te
bedienen. Maar als u gewoon" di
neert, of een glas bier of koffie bestelt,
zpn het ook niet altijd Nederlanders,
die voor u klaar staan. Meer dan dui
zend buitenlandse mannen en twee
honderd vier en negentig buitenlandse
vrouwen werken momenteel in Neder
land in de horeca-bedrijven.
De Italianen, die terecht over geheel
Europa als kelner beroemd zijn, leve
ren het grootste aandeel met honderd
vier en dertig man, direct daarna ko
men de Duitsers met honderd zeven
en twintig man; ook staan drie en tach
tig Engelsen klaar om u drank te ser
veren. Maar er zün ook Oostenrijkers,
Spanjaarden, Fransen, Zwitsers, Grie
ken, Noren, Portugezen, Polen, Honga
ren en tenslotte zün er niet minder dan
een en tachtig mannen en vijf vrouwen
in het restaurantbedrijf, die geen natio
naliteit bezitten, want zjj behoren tot
de statenlozen.
Ook de directeur van Hotel des Indes
in Den Haag is een buitenlander: zün
gezin is de enige Monagaskische fami
lie, die in Nederland woont.
(Advertentie)
Vanzelfsprekend.^®^" Want alleen
de specialisten, die Nefa damesverband creëerden,
weten precies wat de moderne vrouw eist.
Zekerheid fa kwaliteit, dus zekerheid in het gebruik,
Nefa, het allerbeste maandverband!
aonszacnt
absorbeert over hele tampon
zuivere celstof
vast in vorm door planoform
volkomen oplosbaar
in stofvrije dozen
voortdurend onder medische
en chemische controle
Nefa-Oranje
Nefa-Gtoen
Planoform:
Nefa-Blauw
Nefa-Lila
Nefa-Rood
85 ct
95 ct
105 ct
Brandgevaar in huis is de komen
de weken niet denkbeeldig.
De elektrische kerstboomver-
lichting neemt wei ieder jaar toe,
ste J daartegenover komen er ook
Hu6 meer sierkaarsen. En wat is
om e?n kaars, die niet brandt! Rond-
h de kortste dag heeft men in huis
is e aan „levend" licht, de vlam
ymbool van alles waar het hart
Vr^l'jaar uit gaat, warmte, innigheid,
Ur?iV*ar wees er voorzichtig mee. Dat
"et Veiligheidsinstituut ons nog
boom1' hart. Indien u voor de kerst
man o eckte kaarsjes gebruikt, houd
teert ommer water en een dweil ge
ile En zet de boom niet te dicht bij
de '.""dijnon. Wie een verstuiver voor
daarmten heeft, doet goed de boom
e yochtig te houden. Als de
laat 'en met kerstboom-, .vuur" spelen
er dan altijd toezicht zijn.
menrtJ')aicken en braden, wat de ko-
vvaar h ,a.§en volop zal gebeuren en
kap rto kinderen allicht ook bij helpen,
dus al,A'am in de pan slaan. Houd
en Drnv, een Passend deksel gereed
Water °fer vooral niet te blussen met
dat maakt het erger.
blaar t£,iest om te vermelden,
ken rt=+ laatste statistiek is geble-
uat m Engeland iedere vijf da-
gen een kind sterft tengevolge van
verbranding. De Britse „Vereniging
tot bescherming tegen verbranding"
heeft dan ook een oproep doen uit
gaan om ontvlambare kleding te we
ren. Het is misschien niet overbodig
daar nu op attent te maken. Vooral
nu veel kleine meisjes in mooie vlin
derjurkjes bij de kerstboom zullen
spelen. Er zpn materialen, die vlam
men, en materialen, die smelten.
Maar de grote moeilijkheid is, dat
men tegenwoordig niet zonder meer
weet hoe een stof, die meestal uit
een mengsel met kunstvezel bestaat,
zal reageren.
Behalve tegen brandgevaar waar
schuwt het Veiligheidsinstituut tegen
andere ongevallen, die deze maand in
huis kunnen gebeuren. Gewezen wordt
op het gebruiken van veilig klim-ma-
teriaal bij het versieren van de kerst
boom; op het niet laten slingeren van
gevaarlijk gereedschap of van kerst
boomversiering, vooral de glimmende
kleurige ballen, die een kind kan grij
pen en in de mond steken, waardoor
ze zouden breken; op het zorgeloos neer
zetten van hete dranken op tafel, zo
dat ze er af kunnen worden getrqkken
of gestoten; op het veilig aanbrengen
van verlengsnoeren, dus niet op de
grond, als kleine kinderen er dan mee
kunnen gaan spelen.
(Advertentie)
E. J. S W A A B'S VERENIGDE FABRIEKEN
De fruitveiling, die een week voor
Kerstmis werd gehouier in het Stichtse
Houten en die kisten vol van de mooiste
appels te zien gaf, was toepasselijk
versierd.
iiiiiiiiiiiiiiiiimmiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiimiiiimi
dagen achter elkaar in een rijtje, na de
voorbereidings-zaterdag, zal er wel flink
van de diepvries-produktie geprofiteerd
worden. Zeker als de vorst terug
komt en het weer gaat vriezen. Want
dan is het bewaren, als mei geen koel
kast met voldoende vriesruimte heeft,
or' geen probleem! Je hangt je pakje
bevroren komkommer desnoods buiten
het raam. De omzet, die vorig jaar in
ons land 8300 ton bedroeg, zal wel aar
dig gestegen zijn in 1961. Ook dat houdt
immers gelijke tred met de welvaart
want diepvries-eten is niet bepaald
„zuinig." Maar ja, de huisvrouw betaalt
graag voor de verlichting van haar
werk. En als ze zoveel feestdagen te
verzorgen heeft met geen andere hulp
dan de bereidwillige grote n kleine huis
genoten, is dat haar goed recht. Het
glaciale voedsel is in triomfantelijke op
mars en dat zal niet meer te stuiten
zijn. Het is een reuze gemak.
Ook voor de industrie is het een ge
mak. Men is nu alweer bezig of l-
ders gaat men er binnenkort mee be
ginnen de miljoenen porties consump
tie-Ijs klaar te maken, die, als de kalen
der de zomermaanden weer aanwijst,
door tevreden kinderen weer massaal
zullen worden weggelikt.
Het Is overigens ongelofelpk wat de
te merg te vinden, dat wordt bewerkt
en ingeblikt voor ons kerstmenu als
we van asperges blasé zün. Want de
lekkernü lijkt een beetje op asperges en
moet ook met sausjes wat „versierd
worden. Delicatessen zün dikwüls voor-
Ti lekker, omdat ze moeilijk te bemach
tigen zpn. Wat geven wü hier nu om
ükkerbilletjes. We stikken in de kik
kers. Maar in een bergstreek in Frank
rijk waar je na uren en uren klimmer
een bergmeer bereikt en waar je dan
het zeldzame geluid hoort van een licht
gekwaak, kan het gebeuren, dat de gids
•ijn lippen aflikt: ,.ha, een kikkertje".
t-IÜ ziet het miniatuur gebraad al voor
:ch.
De delicatessenwinkel is nog nooit zo
osmopolitisch geweest als nu en in de
lomeinse tijd kan het niet verfijnder
teweest zpn. Men vindt er uiterst f|jne
sperzieboontjes uit Canada naast bam
boespruiten en lotus-nootjes uit China.
Appelen vallen op onze bodem hp ton-
len uit de boom, maar Japanse blik
jes liggen hier voor u klaar met de ap
pels in partjes, zó gereed voor de fruit-
sla of als beleg op d: appeltaart, l it
Zuid-Afrika kunt u opgerolde kreefte
staartjes vinden ril truffels uit Italië
zijn er ook, al is de oogst daar vrijwel
mislukt. Israël verwent ons met kant
en klare grapefruit-partjes en Grieken
land met vpgen op stroop. De nieuwste
tanwinst uit het noordwesten der Ver
enigde Staten zijn de „Youngberries"
•en kruising tussen braam en framboos
ipna geen pitjes, wat fpn is voor wit
iet alles meer doet met de eigen tan
len!
Waar moet dat heen met die verwen-
e mensheid. Buiten op de vogeltafel
ioen de mezen en spreeuwen enthousi
ast hun kerstmaal met een kwart pakje
margarine.
A. Bgl.
Een koelhuis volgetast met miljoenen appelen.
De diepvriesinstallaties, zoals wp die
nu kennen, gooien alle seizoenen door
elkaar. Duizenden kisten appels hebben
wü dit najaar gestapeld gezien in een
enorm diepvriesbedrijf in Cothen bü
Utrecht. Die appels komen nu alsof ze
zo vers van de boom geplukt waren,
op de kersttafel. En waren het duizen
den of tienduizenden bevroren kippetjes?
En wat zit er in de privé diepvries-
kluis, die de huisvrouw op het platte
land als üskoude provisiekast heeft?
Geen muizen, geen larfjes, geen onzicht
bare belagers kunnen er doordringen en
zelfs de eitjes van de lintwurm, die in
feslacht vlees zouden zitien, vriezen er
ood. Voor de feestdagen kan de huis
vrouw uit haar la of kluis, die ze in een
algemene diepvries-inrichting in huur
heeft, de heeriükste dingen halen, die
er misschien al maanden of weken pan
klaar in liggen te wachten. We hebben
er van alles uit zien rollen: de rose be
vroren klompen, die eens een kippetje
was, een donkerrode verstijfde haas,
na de opening van de jacht geschoten,
keurig dichtgebonden plastic zakjes met
kant en klare tuinboontjes en ernaast
een doorzichtig doosje gevuld met be-
rüpte helderrode aardbeien. Alles is
klaar en schoon en de huisvrouw buiten
hoeft maar naar het gemeenschappelü-
ke stukje noordpool te gaan, de grote
gekoelde ruimte, waar ze met haar sleu
tel het eigen loket opent. Ze moet dan
wel even haar kraag opzetten, maar er
zün ook systemen, waar de loketten ge
ïsoleerd gekoeld zp'n en geplaatst staan
in een niet-gekoelde ruimte. In dat geval
krüg je niet eens koude vingers. Het
allernieuwste is een draai-systeem, dat
bestaat uit een etage-hoge cylinder,
waarbü elke etage in parten is verdeeld.
Ieder part wordt verhuurd en de eige
nares, die wat komt halen, hoeft maar
op een knopje te drukken om haar be
vroren etenswaar voorgedraaid te krij
gen. Het gemak is natuurlük ook, dat
alles wat men er bevrorer weghaalt,
panklaar is. De huisvrouw met vooruit
ziende blik heeft op een dag, dat ze er
de tüd voor had het doet er niet toe
hoeveel weken voor Kerstmis dat was
misschien al croquetten gemaakt en die
ingevroren. Cake kan ze büvoorbeeld
ook lang van te voren bakken en in
vriezen.
Maar ook de stadshuisvrouw koopt
steeds méér diepvriesprodukten, voor
al groenten, die voor df grootste helft
de diep vrieskist in de winkel vullen.
Daarnaast is de ijskip ook hard bezig
haar populariteit te vergroten. Al
heeft die een warme concurrent, de
kip aan het spit, die men in Partjs
ziet men het hier en daar gewoon op
straat warm van het rooster
koopt en in een met aluminium ge
voerde zak mee naar huis neemt.
Het invriezen in het groot, in de vries
huizen, van de zaken, die men tegen
woordig zo makkelük mee naar huis
draagt en daar nauweüjks koude han
den aan overhoudt, is echter wel een
Üskoude beweging. We hebben mis
schien een halve minuut rondgelopen
in een vriestunnel, waar in een woud
van rose berüpte vlees-staketsels een
poolwind blies van zoiets var twintig
graden onder nul. Toen we op een
overigens ijzige mistige herfstdag weer
in de buitenlucht kwamen, voelde het
buiten warm aan! Een hele vreemde
gewaarwording. We ervoeren op dat mo
ment diep ontzag voor de beklimmers
van de Mount Everest en toen we na
die poolkou genoten van een kop warme
koffie, begrepen we nog minder van het
rendier, dat het prettig vindt om in de
Üskoude lucht onder de koude sneeuw
met een warme tong het bevroren ren
diermos los te peuteren en üskoud naar
binnen te slikken.
De komende kerstweek met drie zon-
voedings-industrie men kan ook
spreken van de delicatessen-industrie
allemaal voor ons doet, wat ze ons
voorzet, waar ze het vandaan haalt.
Dat merkt men vooral in deze dagen
die voor een steeds gretere groep
kerstvierender vooral tot speeldagen
in Luilekkerland worden.
Hebben wü hier niet onze gerenom
meerde asperges. In blik of fles of diep
vries? Maar nee, dat is niet genoeg
voor de fijnproever", voor de culinair
verwenden, die op eetgebied telkens iets
nieuws, iets exotisch willen. Voor hen
wordt zoiets geboden als de „coeurs de
palmier." In subtropische moerassige
wouden groeit de palmito in het wild.
Dat is een palm met een waaierkruis
waarvan trosjes harde zaadkorrels af
hangen. Maar het gaat niet om de
vruchtjes; de inboorlingen, die in de
bossen doordringen, hakken de toppen
uit de bomen, verslepen de stammen
door die ontoegankelqke streken, tot ze
moeizaam bü een fabriek belanden.
Daar kapt men de bast weg om het wit-
Advertentie)
3 rT G» ip. <>J \n lp f,1 Ip r,i m in <,y i1
*3* *8*
Spray. (Altijd in de rose verpakking)
n Hannover heeft een wasserü de
service voor haar klanten met een
mooi gebaar uitgebreid. Zij stelt
de klanten de vraag: „Hebt u bü
de laatste was nog schone overhem
den in de kast?" Zo niet, dan hangen
er in de depots van de wasserü gloed
nieuwe overhemden gereed, die de
kiant kan kopen. De hemden zün spe
ciaal vervaardigd naar de eisen, die de
wasprocedure van het bedrüf stelt.
Het had heel wat voeten in de aarde,
want toen de burgemeester op de sep-
tember-vergadering voorstelde een actie
te beginnen voor een Kerstkrib op het
dorpsplein, sloeg de huisschilder zün
gekleurde vingertoppen in elkaar en
vroeg: „Wie zal dat betalen?" De lood
gieter, de kruidenier en de drogist vroe
gen dat ook. Mijn man, redacteur van
de dorpskrant, zei niets, en de kroeg
baas, Henry Modrack, stelde voor, dat
we er een biertje op zouden gaan drin
ken.
De burgemeester zette zün plan als
volgt uiteen: om te beginnen zou mijn
man met extra dikke letters het plan
in de krant aankondigen en de dorps
bewoners waarschuwen, dat ze voor een
bqdrage zouden worden aangesproken.
Vrijwilligers zouden vervolgens met het
zakje rondgaan en dan zouden we wel
verder zien. De drie centrale kerstfigu
ren waren tweedehands te koop aange
boden door een naburig dorp voor negen
tig dollar. Ze waren van rubber en ge
garandeerd bestand tegen sneeuw, üzel
en kwajongens. De vergadering duurde
tot diep in de nacht en eindigde in de
kroeg.
Voordat de krant uitkwam wist het
hele dorp ervan en al spoedig had
den vve cwee partüen, de „kribbers"
en de „anti-kribbers". De krant was
er voor. „Hoera!" riepen de kribbers
„Schande!" zeiden de anti-kribbers
en annuleerden hun abonnement.
De kroegbaas nam een wit papier en
schreef bovenaan met flinke letters:
Henry Modrack gift voor de krib vijf
entwintig dollar. Daarmee begaf hij zich
naar de bank en overhandigde zwügend
het papier aan de bankier. Die keek
kwaad, want als de kroegbaas vüfen-
twintig dollar uitgeeft voor een goed
doel, moet de bank minstens zesentwin
tig dollar geven. Succes was verzekerd.
De kruidenier, de drogist, de krant, ze
wilden niet onderdoen voor de kroeg
en de bank. De houtzagerij zou het hout
voor de krib cadeau geven en de elec-
tricien beloofde kosteloos de verlichting
te installeren.
Slaande ruzie over de plaats van de herder.
oktober-vergadering
ester, die melk
rap-
In de
porteerde de burgemeester,
venter van beroep is, dat er genoeg geld
was voor de drie hoofdfiguren plus een
os, een ezel en een herder. Maar hij
zelf was een paar boze klanten kwijt
geraakt. „Wij ook", zei mjjn man. „YVü
niet", zei de kroegbaas; „ze drinken en
schelden tegelijk". „Wat moet die her
der zonder schaap?" vroeg de loodgie
ter praktisch. „Schaapjes verloren'' op
perde de schilder. En daarmee was
de vergadering afgelopen.
In november werd besloten de beel
den te kopen en zolang in de brandweer
garage te herbergen. De krib zou getim
merd worden door „Wattenoog", onze
constant dronken timmerman, op het
plankier van de dorpsharmonie.
De grote dag kwam. Oorspronkelqk
zou de krib op 23 december opgesteld
worden, maar tegen 8 december kon
niemand het meer uithouden en de vol
gende dag waren de omstandigheden
ideaal voor het bouwen van een stal: er
zat geen sneeuw in de lucht en „Watten
oog" was nuchter. De houtzagerij lever
de de planken, de kroegen kregen in
structies om Wattenoog geen druppel
bier te geven, voordat hü de stal in
elkaar getimmerd had, en onder de no
dige opmerkingen van de omstanders
werd er gepast, en gemeten, gezaagd
en gehamerd en geleidelijk verrezen er
drie houten wanden en een schuin dak
op het plankier. Toen Wattenoog over
dorst klaagde werd hem aangeraden
eerst het dak af te maken, want het ging
(Advertentie)
HANDEN HOUDEN
HOUDT ZE MOOI
atrix
toch niet aan om de Heilige Jozef in een
slecht-gebouwd huis te zetten.
Intussen reed de brandweerauto,
met de enorme rubber beelden bot
send achterin, langzaam en luid toe
terend door de dorpsstraat. Het win-
kelbedrüf stond stil. We grepen alle
maal naar jassen en wanten om de
Maria en Jozef met hun Kindje van
dichtbij te beküken. Ze zagen er gro
tesk uit, maar later, toen de groep
was opgesteld en men het geheel van
een afstand bezag, was het effect aan-
grüpend.
Maar zover waren we nog niet. De
kippenboer kwam met een lading stro
aan en de kroegbaas ontfermde zich
over Wattenoog. Het was nu de beurt
aan mrs. Modrack, de vrouw van de
kroegbaas, die had aangeboden om met
artistieke smaak de beelden te arran
geren. De kippenboer moest helpen de
zware stukken te versjouwen en al gauw
gebeurde waar we allemaal op hadden
gewacht: slaande ruzie tussen mrs. Mod
rack en de kippenboer. Goede smaak
weerhoudt mü om het gesprek te rap
porteren, want mrs. Modrack is be
roemd om haar vocabulaire, en wat
de Heilige Familie te horen kreeg is
niet mis. Het ging om de herder, die de
kippenboer in de stal achter de os wou
zetten, omdat hü zo moederziel buiten
alleen stond zonder schapen. Mrs. Mod
rack liep woedend haar kroeg in en de
kippenboer ging naar haar concurrent.
De herder lag op zün zü. half in de krib.
Ik verdenk er de electricien van, dat
hij toen de haverboer heeft opgebeld.
Want een uur later reed die het dorp
binnen en in zijn vrachtwagen lagen
twee plastic schapen. Hü bracht zijn
vrachtje op het plankier en de herder,
o zo blij om ze te zien. ring meteen
achter ze staan. Jozef werf' een beetje
achteruit gezet, Maria wat dichter bü
haar Zoontje, de os en de ezel wat ver
der uit elkaar en de electricien kreeg
de nodige wenken over de verlichting.
De haverboer is evenais de rest van
de dorpelingen van Boheemse afkomst.
Tien jaar geleden was hü op het randje
van failliet en wat hem redde was een
rüke haveroogst. Hü besloot om Onze
Lieve Heer openlük zün dank te betui
gen en omdat zün boerderij aan een
hoofdweg ligt zette hij met kerstmis
een grote, verlichte kribbe in zijn voor
tuin. Ieder jaar wordt de krib weer op
gezet en ieder jaar worden er figuren
en verlichtingen aan toegevoegd. Hij had
dus wel wat schapen te missen. Zün
Kersttentoonstelling is nu wjjd en züd
beroemd en het is inderdaad 's avonds
een prachtig gezicht op de eenzame,
heuvelachtige weg.
Onze dorpskribbe is klaar. De fi
guren zijn mooi opgesteld, de verlich
ting is aangebracht en de kippenboer
drinkt weer zijn biertje bij de Mod-
racks. Op 23 december zingen we al
lemaal Christmas Carols om onze
kribbe heen, terwijl de kerkdirigent
de maat slaat achter de herder. Ere
aan God in den hoge; en vrede op aar
de aan de mensen van goede wil.
CILIA AMIDON
(Advertentie)
