ZWEEDSE WINNAAR IN AUTO
VAN ZWEEDS FABRIKAAT
Stratenrace brengt Dooyes -
Slotemaker op 100e plaats
SCHEEPSMODELLEN UIT LUCIFERS
I
«Él
Bisschoppelijke richtlijnen
over grenzen en mogelijkheden van godsdienstige
samenkomsten tussen katholieken en protestanten
HENK NIJDAM GETROUWD
Verbod kassenbouw grootste
bedreiging voor tuinbouw
Maatschappij
Uniek in Rallye-historie
Belegging
inTer
Baba Sy valt een
wereldrecord 'aan
Europese schaats-
strijd zonder
Kositsjkin
Biljartstrijd 47/1
in Rotterdam
mm
Romantisch getinte behoudzucht"
Broekhuizen (71nog
hij hiljartcracks
VOORLICHTINGSDAG TUINBOITWRAAD
VRIJDAG 26 JANUARI 1962
(Van onze speciale verslaggever)
MONTE CARLO, 27 januari
Een Zweedse winnaar in een auto
van Zweeds fabrikaat, dat is
het resultaat van deze Rallye van
Monte Carlo, waarin noch het
een, noch het ander ooit eerder
is voorgekomen in de zich toch
over meer dan een halve eeuw
uitstrekkende historie van Euro
pa's oudste autorallye. De zege
viel ten deel aan de 32-jarige
werktuigkundige Eric Carlsson,
die van beroep inrijder bij de
Saab-fabrieken is en dus uiteraard
in een wagen van dit Zweedse
fabrikaat uitkwam. In Nederland
herinnert men zich hem door een
gedurfd gereden slotparcours van
de Tulpenrallye en in Monte Carlo
leerde men hem vorig jaar kennen
als vierde prijswinnaar. Het was
Klassement
Carlo.
Nederland „nergens"
aandelen A.B.M.
vakkundig beheer
STANLEY MATTHEWS
EN DE SPOORWEGEN
Oslo gunstig
S»
Beleg modern - beleg in
UNIE
Morgen in Den Haag
Van 7 t/m 11 februari
r/vjiiNA o
Procter) in Parijs gestart waren,
bleei de vooral door de Engelsen ge
prefereerde startplaats Glasgow dit
maal zonder succes. De Britten willen
's winters graag uit de mist wegvluch
ten naar de Middellandse Zeekust, ook
al moeten ze er eerst helemaal voor
naa, Glasgow rijden. Bovendien vin
den zij deze Rallye van Monte Carlo
eigenlijk een Engelse race. Ieder jaar
foeteren ze op de organisatie, maar
ieder jaar nemen er meer Britten aan
deel. Ditmaal had men aanvankelijk
100 Britse équipes als maximum ge
steld, maar het werden er 113. Na
genoeg het derde deel van het totaal.
Het winnen van de damesprljs door
Patt Moss en Ann Wisdom, die dat
voor de derde keer in vier jaar
deden, was nu het opvallendst resul
taat van de enorme Britse kolonie.
Tot grote vreugde van de Franse
sportwereld eindigden de ex-wielren-
ners Rivière en Geminiani deze
rallye op omstreeks de ICOe plaats,
niet gek voor debutanten. ,,Gem"
was na de ruim 4000 km van het
wegparcours zo afgemat, dat hij op
de vraag of dit zijn eerste rallye van
Monte Carlo was, ten antwoord gaf:
nee, mijn laatste. Maar na de rust
dag bleek hij de zaken heel wat
zonniger te zien, wat aan de met zon
overgoten Rivièra trouwens helemaal
niet zo'n kunst is. Ze gaan het nog
eens vaker proberen.
V. T II 7~ De Zweedse winnaars van de rallye -j- volo+-
zijn Vierde Rallye van Monte Monte Carlo bij hun wagen: Carlsson gl'
He. officiële eindklassement luidt
Vorig jaar had Carlsson als mede
rijder in de Saab zijn landgenoot Svens-
son. ditmaal fungeerde de 26-jarige
debutant Gunnar Haggbon. Franse
letterkundige studerend aan de univer
siteit van Stockholm als coéquipier
voor deze bekwame fabrieksrijder, die
op de 900 km tussen Chambéry en
Monte Carlo de grondslag voor zijn
zege legde door buitengewoon snelle
tijden te maken op de speciale trajec
ten. Daardoor stond hij toen woensdag
middag het klassement der 120 besten
werd opgemaakt, royaal aan het hoofd
met 44 punter, voorsprong op nummer
twee, een Duitse Mercedes-rijder.
Eugen Böhringer. Dat betekende dat
hij in de stratenrace 43 seconden kon
achter raken zonder zijn eerste plaats
te verliezen. Zelfs als men het grote
verschil in motorkracht tussen zijn
Saab met 841 cm3 cylinderinhoud en
een Mercedes met 2195 cm3 in aan
merking neemt, is zo'n voorsprong van
43 seconden save bij een stratenrace
die omstreeks negen minuten duurt.
De rustig rijdende Eric Carlsson,
die geen enkel risico wilde nemen,
raakte slechts 17 seconden kwijt aan
Böhringer, hoewel de Duitser alles op
alles zette om het onmogelijke te
volbrengen. Wij konden het uit spor
tief oogpunt appreciëren dat de wed-
strijdcommissie niet alleen deze bei
de concurrenten voor de hoofdprijs
van 9000,- (plus beker) hadden in
gedeeld in dezelfde serie, maar er
ook de twee Britse Sunbeam-équipes.
die drie en vier stonden, aan had
toegevoegd. Uit het oogpunt van
spanning echter was het allerzonder-
Iqkst. dat deze serie met de vier
kanshebbers verreden werd als ope
ningsnummer om acht uur 's mor
gens. Dan is zelfs in Monte Carlo de
zon nog niet volledig bi) de hand en
d toeschouwers zijn het op dat
matineuze uur helemaal niet.
Toen om kwart over acht gebleken
was dat na deze race de volgorde van
de nummers een, twee, drie en vier
ongewijzigd was gebleven, ging de
Rallye verder als een nachtkaars uit,
al werd er nog tot half een door de
afgezette straten gejakkerd. Het vor
stelijk echtpaar Rainier-Grace kreeg
niets bijzonders meer te zien toen het
omstreeks 10 uur arriveerde. Bij tijd
ritten in filewedstrijden houdt men de
spanning er langer in. Zweden als
eerste, Duitsland als tvyeede, Engeland
a'_ derde en vierde. Frankrijk ais vijf
de was het resultaat zowel voor de
rijders als voor de automerken.
En waar was Nederland? Laten we
eerlijk zeggen: nergens. We kwamen
niet eens bij de eerste 100. Alleen
Dooyes en Slotemaker waren gerech
tigd om te starten bij de 120 best
geklasseerden en dan nog maar op het
nippertje, want ze stonden als nr. 118
genoteerd. Een prima rijdende Rob
Slotemaker, wiens tijd in de straten
race door slechts v-jjl van zijn concur
renten verbeterd werd, deed de Neder
landse équipe nog wat stijgen in het
eindklassement, doch dat was dan ook
alles. Pas tegen de avond bleek dat
Nederland toch nog een priis gewonnen
had. Borgerhoff Mulder en Maasland
waren eerste geworden in klasse II na
aanvankelijk als tweede te zijn ge
noteerd.
Hun Duitse concurrent Klinken was
na een protest gediskwalificeerd om
dat de motor van zijn auto niet aan
de reglementaire eisen voldeed en zo
doende viel de kostbare Coupe du
(Advertentie)
STOKE. 26 jan. De wonderbaar
lijke prestaties van Stanley Matthews
bij Stoke City hebben de Engelse spoor
wegen gedwongen tot het instellen van
de z.g. „Stoke-expres". Twee jaar gele
den werd de lijn van Leek naar Stoke
stilgelegd wegens te weinig 'oelangstel-
lin. Nu moet ze weer worden heropend,
omdat men anders niet weet hoe de te
verwachten toeschouwersmassa voor de
bekerwedstrijd Stoke City-Blackburn
Rovers over te brengen.
Eet. bondsamateur elftal heeft don
derdagavond in het Goffertstadion te
Nijmegen voor slechts 1000 toeschouwers
met 3-3 gelijkgespeeld tegen het mili
taire elftal.
(links) en Haggbom.
Rocher ten deel aan de Nederlandse
équipe, al bezette deze in de eind
stand slechts de 140e plaats. Dooyes en
Slotemaker werden tweede in de
zwaardere klasse. Rosenblatt en Van
der Laan bleken met hun 125e plaats
net even te slecht geklasseerd om bij
de 120 stratenracers te mogen behoren
en de zeven andere Nederlandse équi
pes die in Monte Carlo waren gearri
veerd bleven tussen de 120e en de
250e plaats, dus zonder uiteindelijk suc
ces. Jetten en Gatsonides werden 147;
Huisman en Schous 182, Michielen en
Linschoten 183, 'Blansjaar en Honhof
214 Gorris en Dee 217, de dames
Heidendahl en De Fouw 231, Meijer en
Pieters 248.
1 Carlsson-Hag
(Zweden)2 B«h-
Merkwaardigerwijs leverde de start
plaats Oslo, die het hoogste percentage
uitvallers gebracht had, juist de win-
naa. van deze 31e Rallye van Monte
Carlo. De voorspelling dat ditmaal een
grote auto zou winnen, kwam helemaal
niet uit, want een van de allerkleinste
zegevierde. Aangezien de Britse derde
en vierde prijs-winnaars (Hopkirk en
iggbon
ringer-Lang (Duitsland), 3 Hopkirk-
Scott (Gr.Brittannië), 4 Procter-Rob-
son (Gr.Brittannië), 5 Gele-Guilhaudin
(Frankrijk), 6 Anderson-Karlsson
(Zweden), 7 Neyret-Terramorsi (Frank
rijk), 8 Kuhne-Wencher (Duitsland),
9 Frescobaldo-De Lica (Italië), 10 Gra
ham Hill-Jopp (Gr.Brittannië), 11 Ru-
by-Moritz (Duitsland), 12 Harper-Bax
ter (Gr.Brittannië), 13 Guichet-Clement
Frankrijk), 14 Trautmann-Mevr. Bou-
chet (Frankrijk), 15 Ott-Knoll (Duits
land), 16 Skogh-Svensson (Zweden),
10( Dooijes-Slotemaker (Nederland).
Coupe des dames: 1 Pat Moss-Ann
Wisdom (Gr.Brittannië), 2 Anne Hall-
Valerië Domleo (Gr.Britt.).
(lil
De Deen Hans Soerensen heeft als hobby het bouwen van scheepsmodellen van luciferhoutjes, waarvan hij de koppen
verwijdert. Een „vurige" hobby in ieder opzicht, al was het maar, omdat er voor één bootje tussen de 13.000 en 36.000
lucifers nodig zijn.
UTRECHT, 26 jan. De Arnhem
mer Jan Broekhuizen is met zijn 71 jaar
de nestor van de deelnemers aan het
Nederlands kampioenschap ereklasse
driebanden, dat van 1 tot en met 4 fe
bruari in Utrecht wordt gehouden. De
andere deelnemers zijn de kampioen
Hennie de Ruyter (Waalwijk), Van Oos
terhout (Breda), Popeijus (Rotterdam),
Sweering (Amsterdam), Teegelaar (Rot
terdam), Doggen (Bergen op Zoom) en
Brosens (Breda). De laatste is de enige
debutant in het gezelschap.
(Advertentie)
N.V. Internationale Beleggings Unie „Interlinie" Postbus 617, Der» Haag
(Van onze dammedewerker)
AMSTERDAM, 27 jan. Een interes
sant experiment op damgebied vindt
morgen plaats in Den Haag, waar de
Senegalese dammer Baba Sy een aan
val zal doen op het wereldrecord si-
multaanspel, door het tegen 150 spe
lers tegelijk op te nemen.
Het huidige record staat op naam van
wijlen F. Raman, die in 1932 tegen
132 tegenstanders een score bereikte
van 107 winst, 18 remises en 8 ver
loren (87,2 pet.). Deze wedstrijd duurde
met enkele korte pauzes van negen
uur 's morgens tot 's avonds half zeven.
De internationale dambond zendt twee
bestuursleden als waarnemers voor de
homologatie van het record. De wed
strijd begint 's middags om half twee
in de Pulchri Studio aan het Lange
Voorhout.
De in de kleuren van Amsterdam
uitkomende Haagse jjshockeyploeg
HYS-HOKIJ heeft donderdagavond op
de Jaap Edenbaan in de hoofdstad met
8-5 verloren van de Canadian Raiders.
De tussenstanden waren 0-2, 0-3, 5-3.
B De minimale gemeenschap, die
men met het oog op het groei
end oecumenisch besef voor
noodzakelijkheid moet houden.
I. Het groeiend oecumenisch besef
is bezig een andere houding jegens
gescheiden mede-christenen in het
leven te roepen dan voorheen gebrui
kelijk was. De eenzijdig gecultiveerde
kritische reserve (isolement), waarin
het gevaar voor besmetting met de
dwaling zulk een beslissende rol 'speel
de, gaat verruimend naast zich krijgen
een houding van positieve waardering
voor de christelijke waarden die in
denken en leven van de gescheiden
christenbroeders in meerdere of min
dere mate te vinden zijn en die midden
in de gescheidenheid een band van
eenheid vormen. Daarom zal met het
oog op dat ontwakend oecumenisch
besef inzake de godsdienstige gemeen
schap tussen katholieken en protestan
ten niet alleen de noodzakelijke
reserve ter sprake moeten komen,
doch evenzeer de noodzakelijke waar
dering voor datgene, wat ons in de
scheiding aan elkander bindt. Het
ontdekken van waarden, die wij in de
gescheidenheid gemeenschappelijk be
zitten, is alleen maar mogelijk, wan
neer wij elkander leren kennen juist
in de viering van de cultus, waaruit
het dagelijks denken en leven gevoed
wordt. Daarom lijkt het uit oecumeni
sche motieven noodzakelijk, door
een niet volledig deelnemende en
daarom niet zonder meer instemmen
de aanwezigheid bij de officiële kerke
lijke diensten van de anderen, door
een aanwezigheid derhalve die door
oecumenische liefde gedragen is, de
anderen in de Intimiteit van hun
godsdienstige denken en leven nader
te leren kennen. 1. Uiteraard zal zulk
een aanwezigheid niet zonder meer
voor iedereen moeten gaan open
staan. Niet iedereen is begiftigd met
oecumenisch besef. En alleen voor
met dit besef begiftigden heeft zulk
een aanwezigheid zin. 2. Ook zal wel
duidelijk zijn, dat niet de schijn moet
worden gewekt als ging het toch om
een volledig deelnemende aanwezig
heid, alsof de gescheidenheid hiermede
dus opgeheven zou zijn.
2. De groeiende aandacht voor dat
gene, wat ons in de scheiding met de
anderen verenigt, moet niet alleen
gevoed worden door de bovenvermel
de aanwezigheid bij officiële kerkelijke
diensten van de ander, maar moet ook
naar buiten gemanifesteerd worden.
Dit kan alleen geschieden door een
openbaar samengaan midden in de
gescheidenheid, door een gemeen
schappelijk samenzijn op religieus ge
bied zonder dat dit een volledige
deelname aan elkanders officiële ker
kelijke eredienst impliceert. Bleef zulk
een samenzijn geheel achterwege, dan
zou alles zjjn als ware er geen
oecumenische beweging op gang ge
komen. De vraag naar zulk een ge
meenschappelijkheid neemt dan ook
met name in Nederland met de dag
toe.
In verband met deze groeiende
situatie lijkt als minimale wenselijk
heid een samenzijn in een gods
dienstige kontekst buiten de kerk
gebouwen (dus met vermijding van
iedere schijn zelfs alsof er een ge
meenschappelijke „dienst" werd ge
houden) b.v. door gemeenschappelijk
gebed, door het luisteren naar toe
spraken waarin het verlangen naar
de eenheid der christenen wordt ge
wekt of ook door het zingen van
liederen of psalmen In grotere of
kleinere groepen aanbevolen te kun
nen worden. Door het feit. dat zulke
samenkomsten niet In de kerkgebou
wen gehouden worden, is het vanzelf
duidelijk dat de scheiding midden In
het gezochte samenzijn nog voort
duurt.
Waar het gaat over soortgelijke
samenkomsten in elkanders kerkge
bouwen kan terecht de vraag rijzen,
of grote voorzichtigheid dan niet
geboden is. Kerkgebouw en eredienst
hangen nu eenmaal nauw met elkan
der samen, zodat verdeeldheid in
geloof en eredienst een schelding in
net gebruik van kerkgebouwen ook de
facto met zich meebrengt. Deze
scheiding kan niet zonder meer wor
den doorbroken, ook niet al betreft het
niet het gemeenschappelijk vieren van
officiële kerkelijke diensten. Immers
van een al te gemakkelijk gebruik van
elkanders kerkgebouwen moet de
suggestie uitgaan, dat de verdeeldheid
inzake eredienst en geloof niet meer
bestaat en een voorbarige anticipatie
wordt gesuggereerd van een eenheid,
die er ten diepste nog niet is. De
gescheidenheid in het gebruik van
kerkgebouwen zal daarom met het
oog op de nog heersende verdeeldheid
als de normale regel moeten gelden.
Dit neemt echter niet weg dat als
uitzondering op deze regel een samen
komst als Dovenomschreven ook in
elkanders kerkgebouw zeer zinvol kan
plaats vinden: met name b.v. in de
zgn. „Bidweek", waarin alle christe
nen gemeenschappelijk hun oprecht
verlangen naar christelijke eenheid tot
uitdrukking zoeken fce brengen. Hoe
meer dit echter uitzonderlijk blijft en
dus niet uitgroeit tot een vanzelf
sprekend samenkomen in elkanders
kerkgebouwen op de hoogtijdagen van
het kerkelijk jaar, hoe dieper de
smart gevoeld zal kunnen gaan wor
den over de verdeeldheid en hoe
groter daarom het verlangen naar de
door Christus afgebeden eenheid.
Wanneer het zinvol is om bij wijze
van uitzondering religieuze samen
komsten te beleggen in elkanders
kerkgebouwen als tastbare manifesta
tie van het groeiend verlangen naar
daadwerkelijke eenheid, dan is niet te
zien waarom ook niet evenzo bij wijze
van uitzondering, het katholieke kerk
gebouw daarvoor beschikbaar zou
kunnen worden gesteld. De aanwezig
heid van de heilige Reserve behoeft
hiertegen voor ons ook geen bezwaar
te zijn. daar van de eventueel aan
wezige protestanten geen geloof in
de eucharistische aanwezigheid van
Christus wordt gevraagd of verwacht
en daar de Heer niet beledigd wordt
door een religieus samenzijn van
christenen, die allen gedoopt zijn in
zijn Naam en met Hem om christelijke
eenheid bidden. Hierbij wordt veronder
steld, dat de niet-katholieken er geen
aanstoot aan nemen, als de aanwezige
katholieken hun geloof in de eucharis
tische presentie van de Heer belijden,
door normale uitingen van reveren
tie. Mocht er gevaar bestaan, dat
deze zich wel geërgerd zouden voelen
en aldus blijk geven dat hun oecu
menische houding nog niet voldoende
is gerijpt, dan kan men dergelijke
samenkomsten beter niet in een katho
liek kerkgebouw houden.
3. De groeiende oecumenische ge
zindheid zal zich ook moeten gaan
openbaren in nieuwe menselilke ver
houdingen tot medechristenen, waarin
njen elkander zoekt te verstaan in
elkanders christelijke visie op het
leven, zodat men ook de gemeen
schappelijke bezieling ontdekken kan,
waaruit bij afwijkende geloofsinter-
pretatie geleefd en gedacht wordt.
Uit zulke nieuwe menselijke verhou
dingen. welke een groter openheid
naar de andersdenkende medechriste
nen met zich mede brengen, zullen
spontaan interconfessionele gesprek
ken ontstaan over godsdienstige on-
H iernaast treft men het laatste
deel aan van de richtlijnen,
die de bisschoppen van Ne
derland hebben opgesteld
voor godsdienstige samenkomsten
tussen katholieken en protestanten.
Het eerste deel ervan is gepubliceerd
in onze edities van woensdag 24 ja
nuari j.l.
derwerpen. Zulke spontaan tot stand
komende gesprekken, die geen enkele
pretentie hebben het oecumenisch
vraagstuk als zodanig tot een nadere
oplossing te brengen, doch enkel uit
drukking zijn van nieuw gegroeide
menselijke verhoudingen onder de
christenen, zullen niet rigoureus ge
meten moeten worden aan de normen,
welke voor het meer officiële oecu
menische gesprek door de Kerk
worden vastgesteld. Wel zal het zaak
zijn om hen, die feitelijk in zulke
gesprekken betrokken zijn, het onder
scheid bj] te brengen tussen intercon
fessioneel en oecumenisch samen-
spreken. Een gespreksontmoeting van
mensen van verschillende confessie
kan immers zeer on-oecumenisch zijn
doordat zij nog geschiedt in de louter
polemische controverse-houding of in
de hoop de ander te bekeren tot eigen
denk- en leefwijze, welke zonder meer
voor de zuivere en volle christelijke
denk- en leefwijze wordt gehouden.
Wil zulk een gespreksontmoeting
waarlijk oecumenisch zijn, dan zal er
de persoonlijke zorg in moeten mee
spreken voor het waarlijk christelijk
karakter van eigen denken en leven
in die gestalte, welke door het Evan
gelie bedoeld is. Daarbij zullen de
vragen en de kritische bemerkingen
van de gescheiden medechristenen ons
in het samenspreken met elkander
kunnen helpen.
Zodra deze gesprekken uitgebouwd
worden tot regelmatige, meer ge
organiseerde samenkomsten met voor
drachten over godsdienstige onder
werpen, zal een beroep moeten worden
gedaan op meer vakkundige personen,
die vervlakking in denken en spreken
kunnen voorkomen en daarmede drei
gende simplificaties van de oecumeni
sche problematiek kunnen tegengaan.
Bij alle aandacht voor dat wat samen
bindt mag immers het besef dat er
nog diepgaande scheiding bestaat niet
verdoezeld worden. Strikte oecumeni
sche pretentie moet men hun niet
toekennen. Ook deze gesprekken liggen
in de lijn van nieuwe groeiende men
selijke verhoudingen, waardoor inter
confessionele contacten gemakkelijker
geconsolideerd willen worden.
De officieuze oecumenische gesprek
ken, beoefend door theologisch ge
schoolden (priesters en leken) in
dienst van een groeiende gemeen
schappelijkheid in denken der christen
heid, zullen natuurlijk wel moeten
beantwoorden aan de strikte eisen,
welke door de Kerk daaromtrent ge
steld worden.
4. Ter bevordering van een echt
oecumenisch besef en van waarachtig
oecumenisch denken (vgl. W. H. van
de Pol, De Oecumene, Roermond 'i') is
het noodzakelijk, dat beha' ve zielzorgers
en godsdienstleraren ook allen, die zich
aan het onderwijs wijden, gedurig op
de hoogte worden gehouden van de
oecumenische problematiek, opdat
door hen ook de andere mensen,
speciaal de jeugd, in oecumenische
geest gevormd kunnen worden.
Gezien de dynamiek, waarmede zich
het huidige denken in oecumenische
geest ontwikkelt, is zulk een vorming
niet te beschouwen als door één
ting zal noodzakelijk zijn, b.v. op de
februikelijke priesterconferenties, on-
erwijsdagen, regionale studiedagen
enz. Dat hierbij voorlichting door pre
dikanten, die zelf van een echte oecu
menische geest bezield zijn, grote
diensten kan bewijzen, lijkt niet door
nadere argumenten verdedigd te
hoeven worden.
Wat de vorming in oecumenische
geest van de leken betreft, kan ge
wezen worden op bestaande instituten,
die meer of minder nadrukkelijk deze
taak op zich genomen hebben (Aposto
lische Instituten, Una Sancta leergang,
cursussen op verschillende Conferen
tieoorden, Schriftelijke cursussen enz.)
C De gang van het minimaal
wenselijke naar het maximaal
geoorloofde.
Daar de oecumenische situatie fn
beweging is, zal het onmogelijk en ook
wel ongewenst zijn om de afstand
tussen wat minimaal wenselijk en wat
maximaal geoorloofd is, in concrete
bepalingen te gaan vangen. Dat men
niet bi] het minimaal wenselijke kan
blijven staan, zit wel vast aan de
oecumenische dynamiek, Er mag dus
voortgang zijn zoals er ook voortgang
te bespeuren valt in de verhouding der
christelijke kerken in wereldverband.
Grote voorzichtigheid en wijsheid zul
len geboden zijn bij het bepalen van
deze voortgang. Gedurig zal rekening
moeten worden gehouden met de
groei der oecumenische situatie, welke
in het eigen land verschillen kan van
die in andere landen zodat een vol
maakte uniformering in dezen voor
alle delen der wereldkerk bezwaarlijk
lijkt. Van de andere kant zal toch ook
rekening moeten worden gehouden met
de voortgang der kerkelijke verhoudin
gen in wereldverband. Nadere be
paling van de gang van het minimaal
wenselijke naar het maximaal geoor
loofde zal voorwerp moeten zijn van
gedurig geschiedend overleg. Wel
kunnen enige normen worden aange
geven welke bij dit overleg een be
langrijke rol zullen moeten spelen.
1. Steeds zal bij het tot stand bren
gen van godsdienstige gemeenschap
de schijn moeten worden vermeden
van een volledige deelname aan elkan
ders officiële kerkelijke eredienst.
Daarom zal bij gemeenschappelijke
religieuze samenkomsten het woord
„dienst" angstvallig vermeden dienen
te worden en zal -niet een vorm van
samenzijn moeten worden gekozen,
welke nu eenmaal de suggestie moet
wekken van een gemeenschappelijke
eredienst. Onduidelijkheid in dezen is
niet voordelig voor de zuivere uit
bloei der oecumenische gedachte, daar
zij een schijn wekt waaraan de werke
lijkheid nu eenmaal niet beantwoordt.
Bovendien kan onduidelijkheid iri
dezen een geest van indifferentisme
kweken, welke in vierkante tegenstel
ling is met waarachtig oecumenisch
denken.
2. Ook zal men de schijn niet mogen
wekken van een eenheid, die er nog
niet is. Dit zou geschieden wanneer
men al te gemakkelijk gebruik gaat
maken van elkanders kerkgebouwen
voor het houden van religieuze samen
komsten, zodat het gemeenschappelijk
gebruik der kerkgebouwen de normale
regel gaat worden. De pijn over de
verdeeldheid, nog maar nauwelijks aan
het opkomen, mag niet te snel worden
weggewerkt. Deze pijn zal tot het
uiterste doorleefd moeten worden wil
het verlangen naar de eenheid echt
christelijk kunnen zijn. Daarom zal
ook In de toespraken, welke in zulke
femeenschappeljjke religieuze samen-
omsten worden gehouden, de nadruk
moeten worden gelegd op het uitzon
derlijk karakter van zulk een samen-
MOSKOU, 26 jan. Viktor Kositsj
kin, de huidige Europese kampioen
hardrijden, zal zijn titel niet verdedi
gen bij de wedstrijden van 3 en 4 fe
bruari a.s. in Oslo. De Rus zal zich
geheel concentreren op de wereldkam
pioenschappen, waarin hfj vorig jaar
werd verslagen door onze landgenoot
AMSTERDAM, 25 jan. Het Neder
lands kampioenschap anker kader 47/1
gaat door. Lange tijd heeft de KNBB
geen organisatie voor dit kampioen
schap kunnen vinden. Pas gisteravond
bleek, dat de biljartvereniging G. Ca-
land in Rotterdam, de vereniging van
Piet van de Pol, alsnog bereid was de
ze nationale titelstrijd van 7 tot en met
11 februari aanstaande onder haar hoe
de te nemen.
Het kampioenschap zal worden ge
speeld in de Flevo-zaal van het Twaalf
Provinciënhuis in de Maasstad. Omdat
de KNBB door het ontbreken van een
organisator geen voorwedstrijden heeft
kunnen houden zal de finale gespeeld
worden door tien deelnemers, die in
twee poules zullen worden onderge
bracht. In elke poule valt na een enkel
rooster de onderste af, waarna de over
gebleven acht biljarters normaal door
spelen. De reeds gespeelde wedstrijden
zullen in deze finalepoule blijven gelden.
Het kampioenschap is dubbel belang
rijk, omdat de kampioen ons land zal
vertegenwoordigen in het Europees
kampioenschap Kader 47/1, dat van 27
tot en met 29 april in Nijmegen wordt
gehouden. Mochten voor dit Europees
kampioenschap uit het buitenland niet
voldoende inschrijvingen binnenko
men, dan zal ook de tweede aankomen
de in het nationale kampioenschap in
Nijmegen starten.
De tien deelnemers voor de nationale
finale zijn: A. W. C. Jacobs (Amster
dam), H. J. de Kleine (Kampen), L.
van Leur (Oss), J. Ligthart (Alkmaar),
A. Mol (Amsterdam), L. van Nijnat-
ten (Steenbergen), P. J. van de Pol
(Rotterdam), H. Scholte (Eindhoven),
H. Vultink (Aalten) en M. J. Wijnen
(Nijmegen)
Het kampioenschap van Nederland
ereklasse bandstoten, dat van 1 tot en
met 4 maart gehouden zou worden, is
uitgesteld tot 16 tot en met 20 mei. Het
kampioenschap zal dan met tien deel
nemers worden verspeeld in Dieren.
Henk van der Grift.
Het Russische team voor de Europe
se kampioenschappen wordt nu aange
voerd door de nationale kampioen Bo
ris Stenin en zal verder bestaan uit
Eduard Matusevitsj, Rober Merkolov,
Velery Kotov, Evgeny Guishin en Vla
dimir Gurov. De 24-jarige Matusevitsj uit
Minsk zal hiermee zijn debuut maken
in een internationale wedstrijd. Bij de
onlangs gehouden Russische kampioen
schappen bezette hij de derde plaats.
Donderdag is in Hillegom de wereldkampioen achtervolging der amateurs 1961,
Henk Nijdam, in het huwelijk getreden met mejuffrouw L. Weijers. De foto toont
het jonge paar bij het verlaten van het gemeentehuis tussen een erehaag van leden
van de wielerclub „De Bataaf" uit Halfweg, waarvan Henk Nijdam lid is.
cursus afgesloten. Gedurige voorllch-zijn in elkanders kerkgebouwen.
(Van onze Haagse redactie)
DEN HAAG, 26 jan. Tijdens de
gisteren in Scheveningen gehouden voor
lichtingsdag van de Nederlandse Tuin-
bouwraad over „De tuinbouw en de ruim
teiijke ordening" is kritiek uitgeoefend
op de planologische maatregelen die
een bouwverbod beogen voor kassen en
warenhuizen in de gebieden met een
agrarische bestemming. Deze maatre
gelen vormen, volgens een der inleiders
drs. D. Franssens, secretaris van de
commissie Planologie van het Land
bouwschap, welhaast de grootste be
dreiging van de tuinbouw. Deze bouw-
verboden zijn te vinden onder meer in
het streekplan Westlarid, het ontwerp-
streekplan IJsselmonde en het uitbrei
dingsplan van de gemeente Haarlem
mermeer.
Drs. Franssens zei, dat deze bouwver-
boden worden gerechtvaardigd door zeer
algemene overwegingen van recreatie
ve en landschappelijk-estetische aard. die
eigenlijk allfe te herleiden zijn tot „We
vinden kassen zo lelijk en daarom willen
we ze niet". Deze beperkende bepalin
gen leiden volgens drs. Franssens on
der meer tot een monopolie-positie van
de grondeigenaren in het beperkte ge
bied, waar de bouw van kassen wei is
toegestaan. Gezien de grote vraag zul
len de grondprijzen daar dan sterk wor
den opgedreven. „Een vaag gevoel van
romantisch getinte behoudzucht dreigt
de overhand te krijgen op de sociaal en
economisch zeer gewenste voorgang van
de groei van een expansieve en econo
misch gezonde tak van agrarisch be
drijf", aldur drs. Franssens.
Hoe gezond economisch gezien de tuin
bouw onder glas is, bewees een volgende
inleider, dr. W. Kemmers, financieel
directeur van het Centraal bureau van
de tuinbouwveilingen, die met vergelij
kende cijf-rs kwam over de produktie-
waarde van 7950 en 1960. Voor de groen
te en fruit waren deze cijfers respec
tievelijk 95 miljoen gulden en 290 mil
joen en voor de bloemen 40 miljoen en
100 miljoen. Hij zei, dat niemand behoeft
te vrezen, dat het door de tuinbouw ge
wenste beleid alle groene gebieden in
glaszeeën zal veranderen. De tuinbouw
onder glas heeft slechts een vrij kleine
oppervlakte n dig.
Ir. Th Quené, landbouwkundige bij
de rijksdienst voor het nationale plan,
voerde het woord over „Hoofdlijnen van
de ruimtelijke ordening". Sprekende over
de zogenaamde probleemgebieden zei
hij, dat de bijzonder stimulerende maat
regelen, die voor deze gebieden drie
jaar geleden zijn genomen, hun uitwer
king niet hebben gemist. Er zijn al voor
340 nieuwe industriële vestigingen of
uitbreidingen, met een arbeidspotenti
eel van naar schatting 24.000 personen,
bereidverklaringen voor -ubsidies afge
geven.
