Muiters^ doodden niet 19, maar 22 mensen
Relaas van enig overlevende
over moorden in Kongolo
Congolees soldaat redde
leven van pater Darmont
Rabarber
Punta del Este
Concessie van VS
inzake CUBA
Uitstel inter ameri
„banvloek" over Castro
JOHNNIE
WALKER
Afrikaanse top in Lagos
betreurt tweespalt
A fwezige Casablanca-groep
solidair met FLN-regering
Isolatie Irak
ten einde
Franse arts „per
abuis" gedood
Muilkorf üoor
de militair?
Nieuwe Maghreb
in voorbereiding
Nu ook „Casa Nostra" in de Prinsenstad
Defensie-verdrag
met Syrië
Unieke tournée
Kampioen in de ton
N.O.P. gaat feesten
Geslaagd in Rome
Koegat en Heksenbos
HOEK
/AN HOLLAND - HARWICH
Pleidooien van Ethiopië en Nigerië
GRIEKSE PRIMAAT
AFGETREDEN
VRIJDAG 26 JANUARI 1962
LEOPOLDSTAD, 26 jan. (Rtr.)
Pater Jules Darmont, van de
paters van de Heilige Geest, de
enige overlevende van de moord
door muitende Congolese mili
tairen jegens missionarissen in
Kongolo, heeft gisteren (zoals in
een deel van onze oplaag toen
reeds kon worden gemeld) mee
gedeeld, dat er op nieuwjaarsdag
geen negentien, maar twintig
missionarissen zijn gedood. Boven
dien vermoordden de Congolese
muiters die dag een Franse arts
en een Belg. Pater Darmont, af
komstig uit Luik, die tenslotte
naar Leopoldstad gebracht werd
dank zij goede zorgen van de
Britse majoor Dick Lawson, ver
telde daar zijn trieste belevenissen
aan een verslaggever van het
katholieke persbureau D.I.A.
BUITENLANDSE
KRONIEK
Met een
glas goede port
- voor of na het eten -
verhoogt U het genot
van Uw maaltijd.
PUNTA DEL ESTE, 26 jan.
(U.P.I.) De Amerikaanse
minister van buitenlandse zaken
Dean Rusk heeft op de conferen
tie van Amerikaanse Staten, een
pleidooi gehouden voor uitstoting
van Cuba. Een besluit hierom
trent zou dan moeten worden
overgelaten aan de raad van de
organisatie. Rusk is hiermee
teruggekomen op zijn aanvanke
lijk verzoek dat de Amerikaanse
ministers het regime van Fidel
Castro staandebeens uit de orga
nisatie zouden zetten en uitsluiten
van Interamerikaanse verdragen.
Stap vanavond aan boord en morgenochtend
vroeg bent u in Londen.
U kunt de reis ook overdag maken.
„Ik heb m\jn leven te danken aan
een Congolese soldaat", aldus pater
Darmont. „Ik was, met twee andere
missionarissen, in één cel opgesloten.
Het
Icaanse
onderzoek door een Ameri-
senaatscommissie naar de
„censuur" op redevoeringen van offi
cieren, wekt herinneringen aan een
sensationele affaire van bijna elf
jaar geleden.
Op 11 april 1951, midden in de
Koreaanse oorlog, werd de Geallieer
de Opperbevelhebber in het Verre
Oosten, generaal Douglas MacArthur
plotseling door president Truman ont
slagen. De generaal had de oorlog tot
het Chinese grondgebied willen uit
breiden. Dit plan, dat niet de goed
keuring van Truman had, was door
MacArthur, zonder toestemming van
Washington, openbaar gemaakt, hoe
wel hem uitdrukkelijk bevolen was
alle uitspraken over beleidskwesties
eerst aan het departement van Defen-
»ie voor te leggen.
De laatste tijd is het herhaaldelijk
voorgekomen, dat de civiele autoritei
ten in Washington passages schrap
ten uit teksten van redevoeringen die
door hoge officieren ter goedkeuring
waren ingediend. Die „censuur" heeft
vooral in extreem
rechtse kringen veel
ergernis gewekt, en
de protesten heb
ben geleid tot het
senaatsonderzoek
dat nu gaande is.
De senaatscommissie zal zich ook be-
zig houden met de kwestie van het
ontslag van generaal Edwin A. Wal
ker, die zich schuldig zou hebben ge
maakt aan het verkondigen van ultra
reactionaire denkbeelden als die van
de John Birch Society, een vereniging
die het neo-McArthyïsme predikt.
Oud-president Eisenhower heeft
verklaard, dat militaire topfunctiona
rissen het recht moesten hebben vrije
lijk te spreken, en dat men hen niet
moest dwingen hun redevoeringen
eerst in Washington te laten goed
keuren. Maar president Kennedy is
het niet met zijn voorganger eens, en
Zijn opvatting wordt gedeeld door en
kele zeer hoge militairen, waaronder
de voorzitter van de Verenigde Chefs
Van Staven, generaal Lemnitzer.
Dat generaal Walker te ver is ge
gaan, en dat hij daarvoor terecht ge
straft is, wordt in Amerika vrij alge
meen geaccepteerd, maar de kwestie
Van de „censuur" is meer problema
tisch. Men kart hoge officieren geen
spreekverbod opleggen, en de civiele
censoren zijn bij de beoordeling van
militaire toespraken wel eens wat te
Ver gegaan. Men kan zich echter
Voorstellen, dat een ogenschijnlijk on
schuldige redevoering van een gene
raal over buitenlandse politiek de
regering in verlegenheid brengt, wan-
»ear er bijvoorbeeld net geheime on
derhandelingen gaande zijn. Ander
zijds is het noodzakelijk dat de Ame
rikaanse soldaten door hun superieu
ren worden voorgelicht over de me-
tnodes waarmee het wereldcommu
nisme de nationale veiligheid van de
-S. tracht te ondermijnen.
De regering wordt er nu van be-
•chuldigd dat zij de Amerikaanse
ciricieren een muilkorf wil opzetten.
senaatscommissie zal onderzoeken
n hoeverre die beschuldiging ge
rechtvaardigd is, en hoe de voorlich-
trig aan de troep over de politieke
•Motieven voor het militaire beleid
^»oet worden gegeven. Het onderzoek
Waarschijnlijk geruime tijd vergen.
Een Congolese soldaat haalde mij eruit,
zeggend dat drie man in één cel teveel
was. Hij sloot mij afzonderlijk In een
cel op. Toen het mijn beurt was om
uit de cel te worden gehaald, om te
worden doodgeschoten, schreeuwde de
zelfde soldaat mg toe: „Jjj, je gaat
naar de kelder. De missionarissen heb
ben daar soldaten van Tsjombe ver
borgen en jij zal ons wijzen, waar ze
zijn."
„Ik antwoordde", vervolgde pater
Darmont, „dat er in de kelder geen
soldaten waren en dat hij dit zelf heel
goed wist, omdat hij en zijn kameraden
alles hadden doorzocht.
De soldaat antwoordde: „Stil, ik wil
u redden", waarna hjj mij weer in de
cel terugduwde. En zodoende bleef
mjjn leven gespaard, want niemand
miste mij verder."
Pater Darmont vertelde dat hij voor
de aankomst van de militairen van
het Congolese centrale leger als
priester onder de Katangaanse politie-
troepen had gewerkt. Hij verklaarde
verder dat de Congolese militairen
ook dr. Pierre-Honoré Moreau, die
hoofd was van het ziekenhuis te Sinko-
lobwe, in zuid-Katanga, hebben ge
dood. Volgens de pater had een sol
daat, die dit gezien had, uitgeroepen:
„O, maar dat is te erg, waarom
moest de dokter worden vermoord?"
RABAT, 26 jan. (Rtr) Marokko en
de Algerijnse opstandelingenregering
hebben bekendgemaakt dat een mini
steriecommissie is gevormd die belast
is met de voorbereiding van de „Ver
enigde Staten van Maghreb." In de
commissie zitten vier Marokkaanse mi
nisters en drie leden van de Algerijnse
opstandelingenregering. De Marok
kaanse minister van voorlichting, Ala-
wi, zei dat binnenkort zal worden be
kend gemaakt wanneer de commissie
voor het eerst bijeenkomt.
De beoogde Noordafrikaanse unie
staat ook open voor Tunesië en Li
bië. (Maghreb is de naam van het
mohammedaanse rijk aan de weste
lijke Middellandse Zeekust van Afri
ka, dat in de late middeleeuwen zijn
grootste bloei beleefde, maar later
uiteenviel in een aantal zeerovende
staatjes, die schatplichtig werden aan
do Porte).
De Marokkaanse autoriteiten heb
ben besloten voor onbepaalde tijd de
verkoop te verbieden van Tunesische
kranten en tijdschriften alsook het op
nemen van artikelen van de Tunesische
pers in de Marokkaanse bladen. Dit be
sluit schijnt te zijn uitgelokt door com
mentaren in de Tunesische pers ter ge
legenheid van de Afrikaanse vakbewe
gingsconferentie die onlangs in Dakar
is gehouden. De regeringsgezinde pers
in Rabat heeft de Tunesische pers be
schuldigd van „onbillijke aanvallen" op
Marokko.
„De schuldigen aan de moord had
den zich toen beschaamd getoond",
alduc pater Darmont.
De pater verklaarde verder dat Con
golese militairen ook enkele van de
35 kloosterzusters van de missie van
de Heilige Geest hadden geslagen.
Pate Darmont had woorden van lof
voor twee Congolese priesters, die de
Congolese militairen hadden gevraagd
ook hen te slaan, toen zü de Europese
missionarissen met zwepen begonnen
te geselen. Pater Darmont verklaarde
voorts gehoord te hebben dat zes
Witte Paters en vier of vijf zusters
Franciscanessen van de missiepost te
Sola, nabij Kongolo, in het bos waren
gevlucht, voordat het Congolese leger
op 19 dezer deze plaats bereikte. Con
golese militairen hadden naar hen ge
zocht, zeggend dat zjj de gevluchten
mee wilden nemen naar Kongolo en
dat zij hen niet zouden mishandelen.
Toen hij uit Kongolo vertrok, waren
de paters en de zusters nog niet ge
vonden. Leden van de jeugdbeweging
der noord-Katangaanse Baloebakat
partij hebben de missiekerk te Kongolo
en vele huizen in de as gelegd. Ook de
missiepost te Loeboenda, nabij Kon
golo, is aangevallen. Verscheidene
paters van deze post werden gewond,
toer. zij poogden ln het bos te ont
komen.
Pater Darmont bevestigde dat ook
vele Congolese burgers te Kongolo
door Congolese militairen zijn ver
moord. Het juiste aantal der slacht
offers kon hij niet vermelden. Hij ver
klaarde verder dat kolonel Alphonse
Pakassa, de bevelhebber der betrok
ken Congolese militairen die in eer
dere berichten aanhangers van Gizen-
ga zijn genoemd de dag na de
moordpartij in Kongolo was aange
komen en dat hij zich zeer veront
waardigd over de moordpartij had be
toond. „Ik ben ervan overtuigd dat de
moorden niet zouden hebben plaats
gevonden, indien hij aanwezig was ge
weest", aldus pater Darmont.
Destijds redigeerde ik
op het internaat een school
blad mee. Op een keer
schreef ik daarin een stukje
over de merkwaardige sub
stantie, die ons op gezette
tijden, door de voor ons
kokende nonnen als rabar
ber werd voorgezet. Tot
mijn verbazing werd ik na publikatie
bij het hoogste gezag ontboden, waar
ik vernam, dat ik mijn ondermijnend
geschrijf moest staken en dat kritiek
goed was, mits zij een opbouwende
strekking had. Maar ook nu op de dag
van heden kan ik U met de hand op
het hart verzekeren dat die rabarber
voor generlei kritiek in aanmerking
kwam.
Die rabarber was naar cpzet, aard
en uitwerking een culinaire onmoge
lijkheid. Daar viel in het geheel niets
op te bouwen. Af te breker trouwens
ook niet. De situatie was, zoals zij
was. Zij was volstrekt enig. En ik
had dan ook alleen maar getracht
haar vast te leggen voor het na
geslacht. Niettemin is mijn verbazing
over het incident na al die jaren
wel gezakt. Waarschijnlijk heeft het
gezag mijn standpunt inzake de
froente royaal gedeeld, maar heeft
e verantwoordelijke zuster zich be
klaagd. Zij had er nét zo haar best
op gedaan. Achter de rabarber stond
de mens. Typisch iets voor een zus
ter. Wist ik echter in mijn onkreuk
bare onervarenheid veel? Maar als
ik nu op dat stukje van toen terug
zie, word ik nog vervuld van wroe
ging. Moest ik zo nodig een standpunt
ten opzichte van rabarber formu
leren? Weineen, ik had net zo goed
het zonnestelsel kunnen nemen of het
mond- en klauwzeer.
Ik was overigens destijds onervaren
en verstandig genoeg om onmiddel
lijk over te schakelen op de kunst.
Vondel was niet veilig voor mij en
Bartok ook niet. Maar dat gaf alle
maal niets want de een was al een
poosje dood en de ander woonde te
ver weg. En het gezag kreeg dus geen
klachten.
Toen ik er uit mocht ging ik elders
verder met het schrijven van stuk
jes. En in de loop der jaren heb ik
wel geleerd dat kritiek altijd op
bouwend is voor wie haar verstrekt
en afbrekend voor wie haar mag in
casseren. Zelfs in geval van de hoog
ste lof ontkomt men daar niet aan.
Want ook dan blijft er iets knagen
in het hart van de criticus en in dat
van de gecritiseerde. Dat rabarber-
conflict blijft altijd.
(Advertentie)
(fat
Copyright Stichting Wljnpropag
's Lands Kroniek
(Advertentie)
LAGOS, 28 jan, (Rtr) Keizer Haile
Selassie van Ethiopië en de gouverneur-
generaal van Nigerië, Azikiwe, hebben
te Lagos op de topconferentie van twin
tig Afrikaanse landen gepleit voor Afri
kaanse eenheid. Zij zeiden het te be
treuren dat de Casablancarlanden
Ghana, Guinee, Mali, Marokko en
Egypte niet aan de conferentie deel
nemen. Deze vijf landen zijn wegge
bleven omdat de Algerijnse opstandelin
gen-regering niet werd uitgenodigd.
De minister-president van Nigerië,
Sir Aboebakar Tafawa Balewa, heeft
een welkomstwoord uitgesproken. Azi
kiwe uitte felle kritiek op bepaalde as
pecten van het beleid van de Casa-
blanca-landen. Hij verweet deze landen
dat zij nog steeds geen verklaring heb
ben afgelegd over het onvervreemdba
re reent van Afrikaanse staten op zelf
beschikking, op veiligheid voor inmen
ging in de vorm van „ondermijnende
activiteit op touw gezet door landen
waarvan men vermoedt dat zij vriend
schappelijk gezind zijn," en de on
schendbaarheid van hun grondgebied.
Waarnemers hebben erop gewezen
dat dit de eerste keer is dat zo duidelijk
in het openbaar melding is gemaakt
van meningsverschillen tussen de Ca-
sablanca-landen en de gematigder Mon-
rovia-landen.
Keizer Haile Selassie zei de afwezig
heid van de Casablanca-landen niet te
beschouwen als een teken van funda
mentele en onherstelbare kloof tussen
de Afrikaanse landen. Over bevorde
ring van de eenheid in Afrika zei hij
dat een van de beste middelen hiervoor
oprichting van een permanente organi
satie van de Afrikaanse staten is. De
keizer bepleitte ook bestudering van de
;evolgen voor Afrika van de Europese
Economische Gemeenschap, die zowel
een grote uitdaging als een groot ge
vaar voor Afrika is. De opzienbarende
resultaten van de E.E.G. waren voor
hem een reden aan te dringen op een
soortgelijke organisatie voor Afrika.
DAMASCUS, 26 jan. (UPI) Waar
nemers hebben verklaard dat het
woensdag tussen Syrië en Irak gesloten
verdrag voor wederzijdse defensie
hoewel op zichzelf niet zozeer van be
lang duidelijk aangeeft dat de in
vloed van president Nasser van de
V.A.R. op de landen van het Midden-Oos
ten stervende is.
De waarnemers wezen voorts op het
toenemende Syrische initiatief in de
richting van Arabische eenheid, dat se
dert de breuk met Egypte is ontplooid.
Syrië heeft, aldus deze zegslieden, dui
delijk te kennen gegeven dat het meer
bi-ung hecht aan nauwe betrekkingen
met Irak dan met Jordanië, al heeft
het met laatstgenoemd land dan pro-
westerse ideeën gemeen en is zijn nieu
we regime door Jordanië zonder verwijl
geaccepteerd.
Het overlaten van het uitstotlngsbe-
sluit aan de raad van de Organisatie
van Amerikaanse Staten, betekent, dat
het besluit niet onmiddellijk van kracht
wordt en er misschien nog wel een an
dere Interamerikaanse conferentie over
heen zal gaan. De concessie van de
V.S. heeft 't standpunt van dit land dich
ter gebracht hij dat van Mexico, Brazi
lië en enkele andere staten, die van me
ning waren dat de conferentie niet be
voegd is om Cuba uit te stoten. Niette
min ging het nieuwe vierpuntsplan van
Rusk verder dan enig ander dat op de
conferentie is ingediend.
De vier punten zijn:
De conferentie moet erkennen dat
het Cuba van Fidel Castro een commu
nistische satellietstaat is, en dat Cu
ba's verplichting om aan de verbrei
ding van het communisme op het wes
telijk halfrond bij te dragen, onver
enigbaar is met het Interamerikaan
se systeem. Voorts, dat de politiek
die Cuba thans volgt een gevaar voor
vrede en veiligheid op het westelijk
halfrond vormt.
De organisatie van Amerikaanse
Staten rioet overwegen om het Cas-
tro-régime uit te sluiten van deelne
ming aan de organen en commissies
van het Interamerikaans verbond.
De organisatie moet een einde ma
ken aan de beperkte maai nog altijd
aanmerkelijke handel tussen Cuba en
de rest van het westeljjK halfrond,
vooral wat betreft wapens.
De organisatie moet een individuele
en gemeenschappelijke defensie opzet
ten tegen alle vormen van politieke
en indirecte agressie tegen het weste
lijk halfrond.
De tekst van Rusks rede was aan de
pers terhandgesteld voordat hij in feite
net woord voerde, na de Peruviaanse
minister van buitenlandse zaken.
Uit Rusks rede blijkt dat Washington
is teruggekomen op zjjn aanvankelijke
eis dat alle landen van de organisatie
van Amerikaanse Staten hun diploma
tieke betrekkingen met Cuba verbreken.
CARACAS, (AFP) In'Venezuela
zijn 820 personen gearresteerd na de
onlusten die zich de afgelopen dagen,
tijdens betogingen tegen de Interame
rikaanse conferentie te Punta Del Este,
hebben voorgedaan. Alleen al in Cara
cas zjjn 354 arrestaties verricht.
ATHENE, 26 jan. (Rtr) Aartsbis
schop Jakovos, primaat van Grieken
land, is afgetreden als hoofd van de
Griekse orthodoxe kerk.
De 67-jarige aartsbisschop werd op
13 januari gekozen door een conclaaf,
waaraan werd deelgenomen door 57
van de 66 metropolieten (aartsbisschop
pen, hoofden van kerkprovincies).
Sindsdien hebben leden van de geeste
lijkheid en vooraanstaande leken kri
tiek op zijn particuliere leven geuit. Een
bisschop heeft de verwijten onderzocht
en de regering heeft aangekondigd, dat
zjj het parlement machtiging zou vra
gen Jakovos af te zetten als hij niet uit
eigen beweging heenging.
De synode, het uit 13 leden bestaande
kerkbestuur, heeft donderdag besloten,
dat de aarsbisschop diende af te treden.
De primaat had de synode zelf bijeen
geroepen. In zjjn ontslagbrief aan de
syr.ode zegt de aartsbisschop, dat hij
niet uit vrije wil, maar onder druk van
de regering is afgetreden „Ik treed af
om inmenging van de staat in kerke
lijke zaken te voorkomen. Ik offer mij
op om de eenheid van de kerk te be
schermen."
Meer dan tweehonderd Italianen,
die in Delft werken kunnen een
fraai en deftig herenhuis aan
het Oude Delft in de Prinse-
stad met recht „Casa Nostra" noe
men, „Ons Huis". iGstermiddag was
een aantal geestelijken en Delftse nota
belen in dit huis samengekomen voor
de officiële opening, die geschiedde,
als vele dergelijke gebeurtenissen, met
een officiële daad en vele woorden.
In de sociëteit, die voor de Italiaanse
werknemers werd ingericht, stond een
drietal vlaggen zie -oto), De Delftse
in het midden cn twee met doeken
bedekte vlaggen aan weerzijden. De
Italiaanse vice-consul L. Marchesini
en de Delftse burgemeester D. de Loor
verwijderden elk een doek en wel van
de vlag van eikaars land Zo werd
de samenwerking tussen Italianen en
Nederlanders gesymboliseerd. Zo kre
gen de Italianen in Delft, na die in
steden als Beverwijk en Enschede, hun
eigen trefcentrum in een kapitaal pand
dat gezellig werd ingericht
Het herenhuis biedt tevens huisves
ting aan het bedrijfsapostolaat „Corne
lls Musius". In Delft zijn twee bedrijfs-
aalmoezeniers werkzaam, die automa
tisch ook de geestelijke zorg voor de
Italiaanse werknemers bij de Neder
landse Kabelfabrieken in deze stad en
bij Spooriizer n.v. is toevertrouwd. De
meer materiële belangen van deze
werknemers werden toevertrouwd aan
de stichting „Vesta", die speciaal ten
doel heeft aanpassingsmoeilijkheden op
te lossen of te voorkomen. Uitstekende
samenwerking tussen de betrokken in
dustrieën, het bedrijfsapostolaat, de
stichting „Vesta" en de gemeente Delft
maakte, dat ruim twee jaar nadat de
eerste Italianen in Delft kwamen wer
ken, er een Italiaanse sociëteit kon
worden ingericht, die veel goed kan
doen. Over het algemeen hebben de
Italianen in de Prinsestad betrekkelijk
weinig aanpassingsmoeilijkheden on
dervonden. Zij worden in hun kosthui
zen goed opgevangen. Maa een eigen
ontmoetingsgelegenheid ontbrak nog,
al was het café van tante Lena wel
geliefd bij deze zuiderlingen. De hoop
is gewettigd, dat de Italianen hun Casa
zullen weten te vinden. Bij de officiële
opening waren er slechts enkelen, als
afgevaardigden.
Deken H. J. Kuyper zegende de so
ciëteit in. Er was een telegram van de
bisschop, mgr. M. A. Jansen, waarin
bisschoppelijke zegen werd uitgespro
ken. Er waren gelukwensen van de bur
gerlijke en geestelijke overheid in
Delft, van de Italiaanse vice-consul,
van de directies van de betrokken
fabrieken, van het Nederlands bedrijfs
apostolaat en van de betrokken stich
tingen. Alle woorden betroffen hier een
belangrijke daad, die met enthousiasme
en energie werd gesteld, en die niet
mogelijk was geweest zonder een ste
vige dosis naastenliefde, vriendschap
en waardering.
Laat nu de Italianen maar komen.
Ze kunnen in de Casa praten, lezen,
schrijven, biljarten, sjoelbakken, een
kaartje leggen, wat drinken, iets eten.
Ze kunnen er van tijd tot tijd ook een
H. Mis bijwonen, want het huis be
schikt over een eigen cap el. Ze kun
nen er elkaar en zichzelf vinden. En
er zich zelf zijn
Een tournée van artlsten door Ita
lië is gewoonlijk een min of meer
hachelijk avontuur. Niet omdat
men bevreesd behoeft te zijn voor
gebrek aan belangstelling ot waarde
ring van de "de van l.et publiek. Dat is.
doorgaans uitermate gul met applaus.
Maar het hachelijke van de onder
neming is gelegen in het feit, dat de
Italianen nu niet bepaald meesters zijn
op het stuk van organisatie, waardoor
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimimmiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiinmiiiiiiiii
reizende troubadours uit den vreemde
nogal eens voor verrassende soms zelfs
moeilijke situaties komen te staan. Dat
heeft o.a. de jongste trip van het Re
sidentie-orkest vorig jaar duidelijk be
wezen.
Deze wetenschap heeft intussen de
toneelgroep „Arena" van het gezel
schap „De Nieuwe Comedie" niet weer
houden om een tournee door het land
van de bloeiende citroenen op touw te
zetten. Het succes, dat het gezelschap
hier te lande in het vorig toneelseizoen
oogstte bij de opvoering van Strawins-
ky's muzikaal vertelsel „L'histoire du
soldat" heeft weerklank gevonden over
de Appenijnen. Een impressariaat in
Italië, dat zich speciaal toelegt op het
organiseren van festiviteiten voor de
jongeren, nodigde de Nederlanders uit
met hun werk naar het zonnige zuiden
te komen.
Maar dan in de Franse versie, zoals
die oorspronkelijk is opgesteld door
Charles Ferdinand Ramuz. Met de no
dige voortvarendheid heeft de toneel
groep zich onder deskundige leiding
van die omzetting gekweten, waarbij
men ervoer dat de korte, pittige Fran
se tekst beter op Strawinsky's muziek
aansloot dan de ietwat breedvoerige
Nederlandse vertaling van Nqhon,
waarvoor men overigens op zich veel
lof had. Hoe het zü, men is thans
gereed voor het merkwaardig experi
ment, dat als een novum in de vader
landse toneelhistorie kan worden be
schouwd. Het is, voorzover bekend, tot
dusver nog nimmer voorgekomen dat
een Nederlands beroepsgezelschap in
een andere taal in het buitenland een
serie voorstellingen gaf.
De eerste van de reeks gaat zater
dag in Belluno in Noord-Italië. Vervol
gens wordt gespeeld in Cotrao, Brescia,
Arezzo, Livomo, Aquila en Bari op
het Italiaanse vasteland. De tournee
wordt besloten met twee voorstellin
gen op Sicilië, n.l. in Palermo en Ca
tania. Na een vakantiedag wordt het
gezelschap 13 februari per vliegtuig op
Schiphol terugverwacht.
De heenreis van de toneelgroep, die
wordt gesecondeerd door een achttal
leden van het Brabants Kamerorkest
onder leiding van Evert van Tright,
en de ballerina Toos Waldman van
het Scapino-ballet, geschiedt per trein.
De algehele leiding berust bij Erik
Vos.
Donderdagmiddag waren wjj getuige
van de start van het gezelschap en
konden wij er ons van overtuigen, dat
de uit zeventien personen bestaande
toneel- en muziekgroepen met grote
opgewektheid het artistiek en tegelijk
toeristisch avontuur tegemoet gaan.
Enkele honderden camavalvier-
ders uit heel Limburg, die het
wachten op de eigenlijke drie
dolle dagen te lang duurt, be
volkten twee avonden achter el
kaar café-zaal Maassen in het villa
dorp Beek in deze dagen beter be
kend als het „Pottentaoteriek" waar
de jaarlijkse „buutteredners"-kam-
schappen werden gehouden
Voor de juiste stemming zorgden
deze keer veertien kolderieke figuren,
die staande in een ton (de „buut")
kwistig moppen tapten of liever nog
internationale, nationale en regionale
toestanden en personen op de korrel
namen. Dankbare onderwerpen voor
de „buut" waren: de kwestie Nieuw-
Guinea, de regering, het toerisme en
als vanouds de „luie" ambtenaar, de
onderwijzer-van-het-dorp en de fiscus.
De schijnbaar niet te stuiten moppen-
stroom, slechts onderbroken door het
spontaan gezongen en gespeelde buut-
teredners-lied, speciaal voor deze ge
legenheid door een van de juryleden,
drs. Fons Neu. geschreven, bevatte
een aantal kostelijke „wietsen" en
grappige anecdotes, maar ministens
evenveel flauwe en gezochte „geestig
heden". Wellicht een gevolg van het
feit, dat de „sterren" van vroeger
zp, die in de loop der jaren kam
pioen zjjn geworden hoe langer hoe
meer verstek laten gaan. De in het
verleden meer dan eens ontstane ru
zietjes over de jury-uitlsag lijken hier
aan niet weinig debet te zijn. Slechts
één kampioen, de winnaar van het
concours van verleden jaar, de ge
meente-ambtenaar Gert Maessen uit
Beek, aan wie de „Pottentaote" de
organisatie van de kampioenswedstrijd
1962 te danken hebben, was present
en leidde het concours onder auspi
ciën van de Culturele Raad Limburg
met een geestig hekeldicht ln.
Tot kampioen 1962 werd aan het
eind van dit door de Pottentaote goed
georganiseerde kolderfestijn gister
avond uitgeroepen buutteredner Wil
ly Theunissen uit Eysden. Voor reien
was dit een grote verrassing, daar de
nieuwe kampioen nog niet eerder aan
het concours heeft deelgenomen.
De landdrost van de Noordoostpol
der, ir. A. P. Minderhoud heeft in de
pol der commissie zijn nieuwjaarsrede
gehouden. Overigens voor de laatste
maal, want, zoals bekend, zal de
Noordoostpolder binnenkort een ge
meente worden. Ter gelegenheid van
het verkrijgen van de status van ge
meente, en ook ter gelegenheid van
het twintigjarig bestaan, zal de polder
van 2 tot 7 juli feester. Uit de bevol
king is al een commissie samenge
steld die deze feesten gaat voorberei
den.
Naar verwacht wordt zal de wet,
waarbij de Noordoostpolder gemeente
wordt, in februari in het staatsblad
verschijnen. Dan moeten, zo zei ir.
Minderhoud, er voorbereidingen wor
den getroffen voor de raadsverkiezing
welke 2 mei zal worden gehouden.
Een van de problemen waarmee de
nieuwe gemeente meteen geconfron
teerd zal worden is dat van de werk
gelegenheid, aldus de landdrost HU
zei verder, dat het voornemen van be
drijven om zich in de polder te vesti
gen, ten goede wordt beïnvloed door
de goede ervaringen van de reeds ln
Emmeloord gevestigde industriële be
drijven.
Antoinette Weynen is een voortva
rend Amsterdams meisje, dat
haar sucees in Italië heeft ge
zocht èn gevonden. Ze heeft al
enkele kleine filmroUetjes o.a. in
een film met Sophia Loren vervuld
en nu heeft de Italiaanse televisie
haar ontdekt. Zij oogstte succes in een
dramatisch stuk. In haar huis in Ro
me lacht Antoinette tevreden.
H^m et rijk heeft „Het Koegat" in de
gemeente Vogelwaarde, aange
kocht. Het gebied bestaat uit
een fraaie kreek met drassig
oeverland, waarin halofiele planten
soorten voorkomen. Het terrein is te
vens van belang als broedplaats van
de kluut, tureluur en verscheidene
soorten water, en moerasvogels.
Voorts is verworven „Willink's Weust
en Heksenbos" in de gemeente Win
terswijk. Dit natuurreservaat is gele
gen in een gebied, waar oerwoud kalk-
gesteente (muschelkalk) uit de trias
periode aan de oppervlakte komt. Het
gebied is geologisch en botanisch van
uitzonderlijk grote betekenis. Er wer
den o.a. aangetroffen de zeldzame
karweiselie, addertong, driedistel enz.
i Advertentie)