België wil zo snel mogelijk
weg uit Roeanda-Oeroendi
Spaak pleit in VN voor
einde aan beheerschap
Moeder
CHARLES' SPARTAANSE SCHOOL
In de Meermin" zit men frontloge-Zuiderzee
E
De week in Westminster
G
D
H
Jonge Italiaan
Capucci showt
ANTWOORD OP
VERWIJTEN
Karakter
*ÏABYDERMS!TSÏ
Priesters buiten
en boven de
politiek
Voorbereiding
Concilie uniek
Kardinaal Feltin:
Kardinaal BEA:
NIEUWE WESTERSE
REISBEPERKINGEN
OOSTDUITSERS
Bezoeken Suriname-
Brits-Guyana
EEG landbouwpolitiek
op de duur voordelig
Het£kbfsln/Avmst^nf jS i Prins Charles gaat naar Spartaanse school
1 de pers spuit weer Venijn
Vj
Bejaardenhuis"
voor schepen
Folkloristisch dorp
ZATERDAG 27 JANUARI 1962
Voor het tere
Baby-huidje
wmm
NEW YORK, 27 jan. (UPI) De Bel
gische minister van buitenlandse zaken,
Paul-Henri Spaak, heeft gewaar
schuwd voor nieuwe onrust in het be-
heerschapsgebied Roeanda-Oeroendi, in
dien de Algemene Vergadering van de
Verenigde Naties op haar lopende zit
ting geen datum vaststelt waarop het
Belgische V.N. mandaat zal eindigen.
Spaak, die het woord voerde in de be-
heerschapscommissie van de volkeren
organisatie, zei dat België er bepaald
(Advertentie)
(Van onze Parijse correspondent)
PARIJS, 27 jan. Het jongste num
mer van het officiële mededelingenblad
van het Parjjse aartsdiocees publiceert
een communiqué van kardinaal Feltin,
waarin deze verklaart het tot zijn plicht
te rekenen al zijn priesters er aan te
herinneren
1) dat zjj in hun activiteiten in al
ler ogen de vertegenwoordigers zijn
van de Kerk en dat deze zich buiten en
boven de politieke, economische en
partüschappelijke discussie wil hou
den;
2) dat zjj derhalve zich dienen te
onthouden van bijwoning van confe
renties, bijeenkomsten en samenspra
ken enz., waarvoor zjj uitgenodigd
kunnen worden;
3) dat hun eigen zending essentieel
bestaat in de evangelisatie der aan
hun zorgen toevertrouwde zielen, over
eenkomstig de herderlijke richtlijnen
gegeven door de hiërarchie.
De aartsbisschop van Parijs had het
In herinnering roepen van deze richtlij
den gemotiveerd met te stellen dat ,,in
gekwelde en onrustige wereld waarin
Wh thans gedompeld zijn, groeperingen,
partijen, bewegingen gaarne een be-
.^oen op de leden van de geeste
lijkheid en hun vragen om deelname
aan hun werkzaamheden of ondersteu-
ning van hun actie".
(Van onze Parijse correspondent)
PARIJS, 27 jan. Tijdens een hem
door de Parijse journalisten, gespecia
liseerd in de voorlichting op religieus
gebied, aangeboden receptie heeft kar
dinaal Bea, voorzitter van het secreta
riaat voor de eenheid der christenen,
op diverse vragen met betrekking tot
het aanstaande concilie onder meer het
volgende verklaard: Geen concilie had
ooit een zo zorgvuldige en veelomvatten
de voorbereiding gekregen, een voorbe
reiding die overigens nog tot de aan
staande zomer zat voortduren.
Na de zomervakanties zou de centrale
conciliecommissie nieuwe bijeenkomsten
van synthese houden, waarna het geheel
van haar conclusies voorgelegd zal wor
den aan de paus, die dan over de defini
tieve datum der bijeenroeping zal be
slissen. Te voorzien was dat die bijeen
roeping zou plaats vinden vóór eind 1962
in de maand november of december. Het
reglement van werkzaamheden van het
concilie was nog niet vastgesteld. Men
werkte er momenteel aan, aan de hand
van de tradities der voorgaande conci
lies, die evenwel zeer verschilden van
wat het tweede Vaticaanse concilie znn
zal.
De kwestie van de aanwezigheid van
waarnemers (der niet met Rome ver
bonden christenen was een zeer deli
cate, zo verklaarde de kardinaal. Uit
genodigd zouden worden degenen die
uitgenodigd wensten te worden. Deze
waarnemers zouden dan zekere, voor
hun rechtstreeks van belang zijnde zit
tingen kunnen bijwonen, zonder deel
name aan de debatten uiteraard. Voor
het overige zou het secretariaat voor
de eenheid hen van de conciliewerk
zaamheden op de hoogte houden. Kardi
naal Bea verklaarde ook nog dat de
deelname aan het concilie van talrijke
achter het IJzeren Gordijn residerende
bisschoppen, zeer moeilijk, zo niet on
mogelijk zou zijn Enkele bisschoppen
hadden echter reeds in schriftelijke rap
porten mededeling kunnen doen van hun
Inzichten.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiimiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin
niet op uit is om zich zo gauw mogelijk
aan het mandaat te onttrekken, om zich
daarna in de V.N. de schuld te zien ge
ven van eventuele ongeregeldheden in
het gebied.
Spaak betoogde dat het Belgische
beheer zo spoedig mogelijk dient af
te lopen. Maar zei hjj, België is in de
eerste plaats geïnteresseerd in een
ordelijke overgang van koloniale sta
tus naar volledige onafhankelijkheid.
Spaaks rede was kort, en een ant
woord op hem voorgelegde vragen
door de_ Verenigde Staten, Tanganjika
en de 'Philippijnen. Minister Spaak
verwierp met de meeste nadruk bewe
ringen dat België probeert voet aan
aan de grond te houden in Roeanda-
Oeroendi. Hij zei dat België Roeanda-
Oeroendi „volledige onafhankelijk
heid" wil geven, en het gebied daar
na „uit zuiver zedelijke overwegin
gen" financiële en technische hulp
zal verlenen.
WASHINGTON, 27 jan. (Rtr) De
drie Westerse mogendheden in Berlijn
hebben de Oostduitsers nieuwe beperkin
gen opgelegd voor het reizen naar NA-
VO-landen, aldus hebben ambtenaren
van het Amerikaanse ministerie van
buitenlandse zaken meegedeeld.
De ambtenaren hebben deze nieuwe
stap een tegenmaatregel genoemd tegen
de muur die Berlijn verdeelt en de maat
regelen van de communisten die de be
wegingsvrijheid van de bondgenoten be
perken. Het Brits-Amerikaans-Franse
besluit werd bekend toen de Oostduitse
ijshockey ploeg westerse autoriteiten om
reisvergunningen had verzocht om te
kunnen deelnemen aan de wedstrijden
voor het wereld- en het Europese kampi
oenschap in Colorado Springs in maart.
Verder zeiden de Amerikaanse amb
tenaren dat de andere landen van de
NAVO de nieuwe maatregelen van
Groot-Brittannië, de Verenigde Staten
en Frankrijk hebben onderschreven.
PARAMARIBO, In Suriname is
aangekomen de heer C. Kellshall, secre
taris van premier Jagan van Brits-
Guyana. De heer Kellshall komt offi
cieel besprekingen voeren in verband
met het bezoek van de Surinaamse pre
mier, mr. S. D. Emanuels, en minister
JL. Zuiverloon in maart aan zijn land.
Het dagblad „De West" betwijfelt
echter of de heer Kellshall naar Suri
name is gekomen om uitsluitend over
het programma van het komende be
zoek te spreken. Volgens dit blad be
staan er al geruime tjjd contacten tus
sen de premiers Jagan en Emanuels.
Dit bezoek aan Suriname en straks het
bezoek van de Surinaamse ministers
aan Brits-Guyana zijn volgens het blad
bedoeld om de aandacht af te leiden
van de besprekingen, die beide pre
miers zullen voeren op politiek gebied.
AMSTERDAM, 27 jan. Dr. S. L.
Mansholt, vice-voorzitter van de Euro
pese commissie van de E.E.G., ver
klaarde in een radiovraaggesprek, dat
de te Brussel bereikte akkoorden op het
punt van de landbouwpolitiek der zes
E.E.G.-landen voor de Nederlandse boe
ren en tuinders in het algemeen op den
duur voordeel zullen afwerpen.
Veel zal echter afhangen van de ont
wikkeling der consumptie binnen de
Europese gemeenschap. Men mag ver
wachten, dat bij een toenemende wel
vaart het verbruik van brood en dus de
graanprodukten niét zal toenemen, doch
daarentegen wel het gebruik van gevo
gelte en fruit. Hier zfln voor Nederland
winstpunten te boeken.
(iiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiii
De Amerikaanse woordvoerder in de
commissie, Jonathan Bingham, had
Spaak gevraagd waarom hij op 21 de
cember 1961 'n Brussel een conferentie
had belegd met de nieuw-gekozen re
geringen van Roeanda en Oeroendi,
zonder eerst de V.N. een onderzoek te
hebben laten instellen naar het resul
taat van de verkiezingen. Voorts wilde
Bingham weten wanneer België dacht
dat het gebied rijp was voor zelfbe
stuur. De Tanganjikaanse afgevaardig
de Christopher Mgaiza, wilde weten of
het waar was dat België probeerde de
nieuwe regering van Oeroendi „te on
dervragen", en wat werd gedaan om
de Roeandese vluchtelingen terug te
halen. De afgevaardigde van de Philip-
pijnen, Victor D. Carpio, wilde van
Spaak iets weten over de economische
drijfkracht van Roeanda-Oeroendi als
het gebied los van België zou zijn ge
komen, en hoeveel het de Verenigde
Naties zou kosten wanneer ze het be-
bied rechtstreeks onder hun hoede zou
den nemen alvorens het onafhankelijk
heid in vrede te verlenen.
Spaak zei dat hij niet verwachtte te
worden beschuldigd van het overhaast
bijeenroepen van de Brusselse confe
rentie. Hij had zich laten leiden, zei hij,
door het standpunt „dat niets erger kan
zijn dan de coëxistentie van een beheer-
schapsmogendheid en een bonafide ge
kozen regering." België had zich niet
de moeilijkheden gerealiseerd die zich
in de V.N. voordeden vanwege het feit,
dat Roeanda en Oeroendi allebei onaf
hankelijk wilden worden als afzonder
lijke staten.
De minister zei dat het hoogst ge
vaarlijk voor de bevolking van de be-
heerschapsgebieden zou kunnen zijn, in
dien ze in het ongewisse werden gelaten
omtrent hun politieke toekomst. „Zou
een datum voor hun vrijwording niet
worden vastgesteld, dan ben ik er van
overtuigd, dat dit een uitermate belang
rijk element zou kunnen gaar. spelen in
het opnieuw ontstaan van politieke on
lusten", aldus Spaak.
Wij moeten ons daar vooral van harte
in verheugen.
Nu is er natuurlijk wél de kwestie
van het opvoeden, dat overigens door
karaktervormers ten onrechte voor ka
raktervorming wordt aangezien. Opvoe
den is op zijn best het scheppen van
een sfeer, waarin het beoogde karakter
in volle vrijheid tot volle wasdom kan
komen. Ik'ben bereid toe te geven,
dat voor het bereiken van die sfeer
het handhaven van een zekere, be
perkende discipline nauwelijks te ver
mijden is. Zo paradoxaal is de si
tuatie wel. Maar daarom hoeft men
de opvoedeling nog niet 's morgens
om zes uur onder een koude douche
te duwen, noch lijkt het mij noodza
kelijk, dat hij vanwege de discipline
over het prikkeldraad springt. Hij zou
er in kunnen vallen. Koude douches
en prikkeldraad lijken mi; trouwens
typisch vrijblijvende kwesties. De een
houdt er van, de ander niet. Ik heb
zelfs iemand gekend, die een passie
had voor Siamese katten. Naar mijn
smaak maakte hjj daarmee géén in
breuk op welke mogelijke discipline
dan ook. Met discipline moet men
trouwens bijzonder voorzichtig wezen.
En vooral met op het Duitse gerichte
discipline. Want voor je het weet ben
je in de regionen van de S.S. ver
zeild.
Karaktervormers leggen het, geloof
ik, aan op karaktervastheid. Karakter
vastheid van wieg tot graf. Zij wor
den, geloof ik, hervormend geboren.
Karaktervast maar daarom nog niet
karakteristiek.
Illlllllllllllll
Naar ik heb vernomen
gaat Prins Charles van En
geland niet naar Eton, maar
naar een harde school. Naar i
een school waar de nadruk
wordt gelegd op de karak
tervorming. Ik heb zelfs er
gens gelezen dat het er
Spartaans toegaat en dat de
discipline er ietwat Duits gericht is.
Ik hoop dat er nochtans iets van Prins
Charles terecht komt.
Want ik geloof in het geheel niet
in karaktervorming van buiten af. Een
mens wordt met zijn karakter geboren
en derhalve zijn er zoveel karakters
als er mensen zijn. Dat levert alles
tezamen wel een ietwat bont geheel
op, maar dat is nou juist het aardige. in dit geval zit er toch wel iets nrieer
Wij moeten ons daar vooral van harte aan vast. Men kan namelijk stellen
dat deze gelegenheid een tweede func
en oude belofte is ingelost. Het
Zuiderzeemuseum in Enkhuizen
heeft een nieuwe taveerne. Zo
op het oog mag dat iets heel ge
woons Ijjken, een rustig zitje waar de
bezoekers na een tocht door „het ver
leden" even kunnen uitblazen. Maar
Het is de bedoeling, dat het er Spartaans toegaat, op het internaat Gordonstoun te
Morayshire in Schotland, waar de Engelse troonopvolger, prins Charles, straks
zijn schoolopleiding zal voortzetten. Net als in de tijd, dat de vader van Charles,
prins Philip, er verbleef, wordt op Gordonstoun sterk de nadruk gelegd op buiten- 1
sporten, op de karaktervorming van de leerlingen en het aankweken van initiatief
bij hen. De bediening tijdens de maaltijden geschiedt door de scholieren zelf.
illllllllllllllliiiiiilllllllliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
tot adviseur bij de „Sunday Ti- s
sprak vanzel?, dat enige Lagérhuisle- I In de voetsporen van zijn vader Deel van i
den, sedert de terugkeer van het Kerst-
PRINS CHARLES
reces op dinsdag, boze opmerkingen
maakten over de benoeming en over
de kosten van het restaureren van het
Kensingtonpaleis, toekomstige woon
plaats van prinses Margaret en de
graaf. Maar deze week kregen wij een
nieuw koninklijk onderwerp.
Op donderdag van deze week werd
in een Engels politiehof een man voor-
feleid, die ervan werd beschuldigd een
ankknecht te hebben doodgeschoten bij
een poging tot roof. Het bericht over
deze zaak, dat gisterochtend over dit
geval verscheen in de „Daily Mail", be
gon als volgt: „Een man, die mede
leerling was van prins Philip op de
school van Gordonstoun, verscheen gis
teren voor de rechter beschuldigd van
moord." Ook andere populaire bladen
vermeldden de school. Indien de be
klaagde een week eerder voor de rech
ter was verschenen zou men zich er
waarschijnlijk toe beperkt hebben te
vermelden, dat de man in zijn jeugd
op een „public school" was geweest.
Sinds dinsdag is dat allemaal anders
geworden en zal het anders blijven.
Want dinsdag werd bekend gemaakt,
dat de koningin van Brittantië een de
finitieve keus heeft gedaan omtrent de
kostschool waar de troonopvolger, prins
Charles, zijn verdere opleiding zal ont
vangen. De school is Gordonstoun in
Schotland.
Sinds lange tijd heerste er een ver
moeden, dat prins Charles naar
Eton zou worden gezonden, de
meest snobistische van alle snob-
scholen in Brittannië. Er waren reéds
vele malen zure opmerkingen te zien
en te horen over deze vermoedelijke
keuze die, naar verluidt, werd voorge
staan door de koningin-moeder. En er is
ongetwijfeld heel veel verder gekakel
vermeden door van Eton af te zien.
Er was eveneens sedert vele maanden
herhaaldelijk van socialistische zijde op
aangedrongen dat de koningin een voor
beeld zou stellen en dat zij de prins naar
een openbare school voor middelbaar
onderwijs behoorde te sturen.
Gordonstoun betekent een compro
mis, een compromis evenwel dat de her
tog van Edinburgh, prins Philip, niet
anders dan welkom kan zijn. vooral om
dat het hier tevens op enigszins sub
tiele wijze gaat om een vorm van eer-
■tl iiiiiimii ui ui iiiii in hui ui ui ui m ii ih hui hui ii mm mm hui ii miiiiiiniimi M ii nullum mi ui ui iiiiiii ui ui ii ui nnr
herstel. De bladen die altijd in het ge
niep en soms openlijk gekant zijn tegen
het Britse koningshuis en hier dient
herhaald te worden dat men niet in de
eerste plaats behoort te denken aan de
socialistische pers hebben in hun
rijk arsenaal drie stokken waarmee zij
altijd de hond kunnen slaan. Van deze
drie stokken is prins Philip het eerste
slachtoffer, maar alle tegen hem ge
richte zijdelingse aanvallen zijn niet al
leen gericht tegen hem.
De drie stokken dragen de namen:
Mountbatten, Brittannia, en Gordons
toun. Lord Mountbatten, de oom van
prins Philip, is de laatste tijd met rust
gelaten. Het jacht Britannia komt in de
krant iedere keer als het koninklijk
vaartuig reperaties moet ondergaan. De
kosten worden altijd zorgvuldig ver
meld. Gordonstoun heeft aanleiding ge
geven tot reeksen van artikelen, die be
oogden de indruk te wekken dat de
school geheel on-Engels is (de school
werd opgericht door dr. Kurt Hahn,
een Duitser, die in de Hitler-jaren uit
zijn land moest vluchten). Prins Philip
is natuurlijk evenals alle andere le
den van het koninklijk huis een volko
men weerloos slachtoffer. Hij kan niet
van zich afspreken, hetgeen hem en de
rest van de koninklijke familie zulke
ideale slachtoffers maakt voor het laf
fe gespuis. Het moet hem deugd heb
ben gedaan te kunnen bewerkstelligen,
dat zqn zoon zal volgen in de voetstap
pen van zijn vader en naar Gordon
stoun zal gaan, ofschoon er natuurlijk
een schone kans bestaat dat de stok,
die Gordonstoun heet, nu zal verande
ren in een knuppel.
ordonstoun is een van de duurste
van de „public schools" van Brit
tannië. School- en kostgeld be
dragen meer dan vijfduizend gul
den per jaar. Maar dit houdt niet in,
dat Gordonstoun een luxe-inrichting is.
Alle „public-schools" zijn Spartaans en
Gordonstoun is lang niet de enige school
van dit soort, waar de jonge bloedjes
de dageraad zegenen met een ijskoud
stortbad. Maar Gordonstoun is uitzon
derlijk Spartaans. Prins Charles zal,
evenals de andere jongere leerlingen,
slapen in slaapzalen met zes of meer
bedden en zal, evenals de andere leer
lingen, karweien moeten verrichten in
de smidse, de timmerwerkplaats en de
moestuin.
De school, die 400 leerlingen telt, legt
zich vooral toe op de ontwikkeling van
het persoonlijk initiatief van de leer
lingen. Zjj is meer democratisch van
aard dan de meeste dure kostscholen,
want dank zij financiële bijdragen van
de Britse industrie en van plaatselijke
besturen, zijn er beurzen beschikbaar
voor jongens van alle klassen van de
maatschappij, waaronder zonen van
vissers, havenarbeiders en ambachtslie
den. Er wordt grote nadruk gelegd op
lichamelijke training. De jongens leren
zeilen, bergbeklimmen en zwemmen en
gaan op lange uitputtende bergtochten.
Een van de kranten, die behoren tot
het gluipersgilde, wist gisteren onmid
dellijk te vermelden dat Gordonstoun
onderaan komt in de lijst van kostscho
len met betrekking tot het verwerven
van studiebeurzen voor de universiteit.
Maar het is uitgesproken het doel van
de school in de eerste plaats het karak
ter van de leerlingen te vormen, zodat
zjj later onafhankelijk op eigen benen
kunnen staan en niet bang zijn initiatie
ven te nemen. De schoolopleiding is
meer dan toereikend, maar is niet in de
eerste plaats gericht op het vormen'
van toekomstige academici. En nu is
het meer dan ooit zaak de oren te spit
sen en zorgvuldig te overwegen of er bij
het vermelden van de naam Gordon
stoun in de toekomst sprake is van
knuppel dan wel van compliment.
(P.S. Over stokken en knuppels ge
sproken, Gordonstoun beschouwt het ge
bruik van Spaans riet, zij het dan ook
spaarzaam, als een wezenlijk onderdeel
van de Britse pedagogie).
DAAN VAN DER VAT
tie heeft, een voortzetting als het wa
re van wat het museum te zien geeft
uit de dagen van weleer. Hoog boven
de Wierdijk uit en dan nog met twee
verdiepingen, is de taveerne een soort
frontloge-Zuiderzee, een knus en in
tiem „kraaiennest" voor een blik over
het brakke water van vandaag, ge
temd en van zijn vrijheid beroofd,
maar nog immer wijds zoals de strak
ke lijn van de horizon aangeeft. Met
een forse teug en veel vriendelijke
woorden, is de taveerne ingewijd, de
overgang van het oude zaaltje met de
dikke halken en binten aan het grach
tje, voltooid. Alleen de naam is mee
gegaan: „In de Meermin" heet ook
het nieuwe etablissement. En dat ves
tigt meteen de aandacht op de hoek
van het vorige verblijf, waarin zü
'Vv
reuzin-mtt-de-vm
van de
taveerne.
Directeur G. R. Kruissink: een toast op
de toekomst van het Zuiderzeemuseum.
staat, groot en uitdagend, gehuld in
een net dat naar teer en pek ruikt en
omgeven door een waas van zeegroene
geheimzinnigheid: de enorme struise
meermin met haar wilde en warrige
haardos, die in de „Vrienden van het
Zuiderzeemuseum" vele meesters
heeft, de sirene van het Krabbersgaf,
wellicht ooit tussen het basalt van de
strekdammen binnengezwommen om
hier in Enkhuizen verzorging en rust
te vinden.,..
Met die rust lijkt het nu wel ge
daan, want zo hebben wij begrepen,
de „reuzin-met-de-vin" moet verdwij
nen. In de nieuwe herberg is geen
plaats voor haar. De heer G. R.
Kruissink, de directeur van het mu
seum, vertelde ons dat de ruimte van
de oude taveerne snel benut zal wor
den loor de nieuwe aanwinsten van
het museum. Daarmee komt het ge
luk van de Sirene van het Krabbers
gat op losse schroeven te staan en wij
die het voorrecht genieten om tot de
„ridders in de Orde van de Meermin"
te behoren, trekken ons haar lot aan.
Per slot van rekening is zij onze
schutsvrouw, die wij jaarlijks en bloc
een bezoek brachten, met de mannen
broeders in een wijde kring om haar
heen, iuisterend en mijmerend over
het wel en wee van het museum en
onder haar goedkeurende blikken aten
uit de „Gestoofde pot", de aal met
heel de smeuige onweerstaanbaarheid
op ons bord. In de nieuwe taveerne
hebben wij directeur Kruissink strak
in de ogen gekeken en hem in alle
ernst gevraagd wat er met „onze
meermin" gaat gebeuren. En met de
hand op het hart werd ons ten ant
woord gegeven, dat dit nog niet be
kend is, er voor de „Sirene van het
Krabbersgat" naar een oplossing
wordt gezocht en er niet aan mag
worden getwijfeld dat zulks zal ge
schieden met de waardigheid die haai
past.
aama kwam ons gesprek ovei
het „verkopen van de Zuider
zee", de zee die eigenlijk al ver
kocht is. De heer Kruissink, is
er mee bezig op een manier die de
grootste bewondering afdwingt. Deze
specialist in het „Van Flevo tot IJssel-
meer" werkt rusteloos aan de uitbrei
ding van zijn collecties. Enkbuizen ligt
niet direct naast de deur. Over veel
wat er gebeurt hangt de rust en de
ernst die deze oude stad kenmerkt.
Maar zo langzamerhand wordt het
duidelijk dat het Zuiderzeemuseum in
het gelid van onze vaderlandse be
zienswaardigheden een zeer voorname
plaats voor zich opeist. De nuchtere
cijfers wijzen het uit. In het afgelopen
jaar viel het zozeer bewierookte re
cord van I960: 35.222 bezoekers gran
dioos aan stukken. Grandioos inder
daad, want het afgelopen jaar stroom
den 50.238 bezoekers lai
de fascinerende kleurenpracht en ver
bazingwekkende rijkdom.
Het is een succes dat er wezen mag,
een pluim op de hoed van een mu
seum dat nu ruim elf jaar bestaat en
zoals het zich laat aanzien, de opmars
gaat verder. De heer Kruissink ont
vouwde zijn plannen. Voor het eerst
zal nu het museum open zijn tijdens
de grote Westfriese flora, een evene
ment dat telkenjare duizenden belang
stellenden trekt. Van 20 tot 25 februari
gaan de museumdeuren onofficieel
open. Het officiële wakker worden uit
de winterslaap is echter 15 maart. In
de ouverture van het nieuwe seizoen
ligt een unieke tentoonstelling van
scheepsversieringen en deze belooft
aldus de heer Kruissink heel bijzon
der te worden. Men heeft cr geen idee
van hoeveel er op dit gebied bij elkaar
te brengen is.
Tot de plannen behoren ook de bouw
van het botenhuis, het „bejaardencen
trum" voor de meest aparte schepen
die de wereld kent, nu als een dure
nautische kudde bijeen in de Oosterha
ven, straks voor een deel te zien in
een grote hal met veel glas en op
stapjes voor een inkijk. De meer dan
honderdjarigen, de alleroudsten en
zwakken, gaan erin, omdat de slopen
de strijd tegen de aftakeling financieel
niet vol te houden is en de schepen
toch in hun oorspronkelijke vorm be
houden moeten worden. Zij blijven
voorbeelden van nautisch vernuft, de
boeiers, de pot- en botersehepen, de
kleine, bazige Staverse jol, de ruige,
brede hengst, eens de schrik van de
Zeeuwse oesters, de spitse Snikke, de
stoere Schokker met zijn zware ste-
venbalk, stug in de boeg, vol in de
flanken, de blazer van Texel, ,,'t Bol
letje", het puntschip van Voilehove,
en hos al die platbodems ook mogen
heten. In de penetrante geur van teer
en vers geschaafd hout zijn zij gebo
ren, in het prille begin slechts een
forse balk, onwrikbaar in de klam
pen. Vele uren is er aan hen gewerkt-
gevuld met de hamerklop, het knette
ren in het pikhok van het spaanders-
romantiek van de
fangs en door de
Zuiderzee in heel
•fi'iiBn
Een stemmig
doorkijkjein Enkhuizen
vuur onder de walmende teerpot, de
stage bedrijvigheid met dissel en mos
kuil....
et botenhuis is overigens maar
een detail in de nieuwe ontwik
keling, zoals deze zich in de
toekomst van het museum af
tekent In de kille hal van het Enkhui-
zer raadhuis hangt een maquette van
een fantastisch plan, een miljoenenop-
zet thans ter beoordeling op het minis
terie van Financiën, dat reeds om een
nieuwe begroting heeft gevraagd. In
het kort komt het hierop neer: Wan
neer men het speelse Staverse poortje
in de wal in de Wierdijk open doet.
moet men inplaats van het aanslibsel
met riet overdekt, een sensatie ont
dekken, een compleet dorp waar de
hele folklore van de Zuiderzee in le;
vende lijve te zien is, alles kunstig bij
elkaar gebracht, Urker buurtjes. Mar
ker werven, een bijzonder kerkje, leu
ke bruggetjes, een fraai waaggebouw-
tje, een soort buitenmuseum dus. Dat
is slechts een* onderdeel van het ge
heel. Verderop meer noordwaarts
komt een restaurant met een jacht
haven, ontstaan er recreatiemogelijk
heden in de vorm van sportvelden,
etc. Het buitenmuseum is in opdracht
van de vereniging „Vrienden van het
Zuiderzeemuseum" ontworpen door de
architect R. H. Fledderus. Het minis
terie heeft het laatste woord en daar
wordt op het ogenblik, zei ons de bode
van het Enkhuizer raadhuis, druk ge
praat. Er ligt dus nog het een en an
der in het verschiet voor Enkhuizen
en het museum in het bijzonder.
Met de enthousiaste directeur Kruis
sink hebben wij er in de nieuwe ta
veerne goede sherry op gedronken, het
glas geheven naar de wilde, knobbe
lige zee. Een paar „vissermannetjes"
tokkerden in kiellinie venijnig het
Krabbersgat uit, een escorte meeuwen
krijsend onder de grauwe wolken-
htcht Bij een optil
lend windje uit de
noord en goed zicht
kan men van de
nieuwe taveerne uit
de kliffen en bossen
van het Gaasterland
zien, de stulp van
keileerr waarop Urk
nestelt, alweer lang
eiland-af, maar zo
te zien toch drijvend
aan de einder, zwe
vend als het ware.
een visioen in de
kimdampen. De
heer H. Tiesma, die
mee verhuisd is en
ook hier de culinai
re scepter zwaait,
zal de traditie voort
zetten van een uit
gelezen eetfestijn,
waarin onvermin
derd de palinghap
domineert, het gebe
nedijde voedsel uit
het water dat tot op
enkele meters van
de taveerne uitloopt
Een onweerstaan
bare verleiding
waarvoor wij echt
wel bezweken; de
dikke gebakken vis-
senlijven heerlijk
knapperend en toch
willig in het loslaten
van de graat. De
wind gierde langs
de ramen van de ta
veerne, de stormbal
rukte aan de Sema-
foor op het haven
hoofd.
(Van onze moderedactrice)
PARIJS, 27 jan. Gisteren was het
de meest spannende dag in de ope
ningsweek der Parijse voorjaarsmode.
De Italiaanse ontwerper Capucci, die
zich in Parijs in het hol van de leeuw
tussen zijn concurrenten heeft durven
vestigen, toonde zijn collectie. In de
piepkleine salon in de Rue Cambon
(de straat van Chanel), waar het stik
kend benauwd en eivol was me* de
gelukkigen die een stoel hadden ge
kregen, barstte aan het eind van de
show vooral van de zijde der Italiaanse
pers en inkopers het bravo, bravissimo
los en de vrouwen verdrongen zich in
de smalle deur om „Roberto", een
tengere, donkere, timide jongen te om
helzen. Zelfs de aanwezige Fransen
moesten verbouwereerd toegeven dat
het „rudement bon" was. Inderdaad,
het was een mooie, uitermate boeiende
collectie, met telkens nieuwe verras
singen die „oh" en „ah" ontlokten en
een vurig applaus.
Capucci, die nog jong is en graag
wat capricieus, kan zich meten met de
Parijse couturiers. Hij is begaafd en
sprankelt van ideeën. Wij herinneren
ons zowat tien jaar geleden een col
lectie als een wervelwind van hem in
Amsterdam gezien te hebben. Maar
zijn meest excentrieke fantasieën be
waart hh voor de avond. Dan zit de
taille ook wel eens gewoon op haar
plaats. Overdag markeert hij geen
taille en zijn rechte pakjes en japon
nen, die soms een gesloten bolerootje
hebben, zijn net niet sluik en net niet
saai, omdat hij met grote knopen, met
ingestreken vouwen en naden met over
slag, met kleurtegenstellingen en met
onuitputtelijke vondsten „architectoni
sche" kleuren maakt. Het is niet ge
forceerd, niet opzettelijk geconstru
eerd, maar wel van een streng be
studeerde en bewonderenswaardige
techniek. De rokken zijn heel kort, de
schouder volgt het figuur, aan de
japon ontbreken kraag en mouwen,
een enorme tonhoed moet de vrouw
het volume geven.
De kleuren, die bijna overtreffen
wat wij tot nu toe gezien hebben, doen
verder alles. Bij dof lila een citroen
gele hoed, bij een frambose pakje een
kaki-blouse, bij een oranje pak een
blouse van slappe paarse zij. Evenals
bij Dior hebben de rechte rokken
soms een ingeperste vouw en lage in-
steekzakken, waar de mannequin de
handen in houdt. Het jasje dat vrij
kort is Ugt losjes tegen het figuur.
Maar zijn voorliefde heeft de gesloten
bolero, eindeloos en speels gevarieerd
en bij de middagkleding strak weg
getrokken. Abondante zwierigheid op
de rug. Dat bolero-lijfje maakt een
platte buste.
Klaterend applaus brak los bij het
binnentreden van drie mannequins in
witte katoenen figuurpiqué-pakjes, af
gezet met franje van witte kraaltjes.
Aan Capucci hebben de Parijse cou-
tuners een geduchte concurrent. Hij is
verfijnd maar ook heel inventief. Bij
de middag- en avondkleding komt hjj
los, en laat de abrikooskleurige be
drukte tule zwieren en zweven, Over
wijdgerokte japonnen van bedrukte cjj
laat hij mouwloze mantels dragen van
spinragfijne tule op precies dezelfde
wijze bedrukt. Een voorname pauw
blauwe satijnen avondmantel geeft hij
door een bijna geometrische vardeling
in de rug een prachtige beweging.
Daarbij laat hjj een enorme hoofdtooi
dragen van donkergroene sprieten, die
aan een oosterse danseres doen den
ken. Maar hij laat de vrouw ook naar
een feest gaan, verkleed als haar
overgrootmoeder met „tournure" en
op het hoofd een soort pruik van
lange, zwarte organza pjjpekrullen.
Hebben de geschilderde portretten van
de prachtige Goya-tentoonstelling ook
een beetje geïnspireerd? Niet van één
stijl, maar van alle stijlen grijpt hjj
iets Een enorme Pierrotkraag op een
romantisch gewaad wordt gevolgd
door een mannequin als een ijle, zwar
te zeemeermin. Bij de avondkleding is
het applaus van de Italiaanse mode
clan niet meer van de lucht. Hij durft.
Hjj is een fenomeen, die Capucci.
A.Bgl.
