Nederlands Studentenorkest
besluit zijn tournee
Luisterrijk galaconcert in
het Concertgebouw
ROBUFRAL
WESTERLING ALS HELDENTENOR
m
DE GEHEIMZINNIGE STER
cr
2
35
DE LAATSTE SLAG
t
Alfredo
DAGPUZZLE
Fgp
De misdaad
van
Richard Ross
I
1
AOSRAM
Praat eens mei
uw ratten
Opbrengst tournee
25 mille
mi
1
i
Bi
B
B
Bi
DONDERDAG 1 FEBRUARI 1962
ftlGINA 4
Waarom speelt Vader
niet meer mee
20 vragen de lcinderen!
fojJJJAAAl Li.WVWV^fcj}
T. H. y. d. BRINK
OVERLEDEN
Belast met regelingen na
ramp bij Harmeien
HOOFDPIJNPOEDERSe!
Examens
DE AVONTUREN VAN KUIFJE EN BOBBY
door HERCE
101
PVe kunnen de
parachute fijn
gebruiken ais
matras en a/s
deket-
Het is gelukkig
helemaal niet koud
en dat, terrrijl we
zo dicht bij de Pool
zij».
kVel te rusten,
Bobbie! En wees
op je hoede.
7
Ik dacht toch
een ontploffing te
horenHéDe
Peary is weg!... Die
hebben het anker
gelich t, ter-p^wiji yye
sliepen.
Maar, waar kwam
die ontploffing
nu vandaan
Och.ik zai zeker
gedroomd hebben.
ERIC DE NOORMAN
131. Het kost Eric moeite zijn schrik niet te laten merken; immers,
het feit dat Barac en Allan na het gevecht met de Alanen niet meer
zijn komen opdagen, kan maar één ding betekenen, ze zijn ontvoerd en
bevinden zich nu naar alle waarschijnlijkheid in de macht van Sangi-
banus. Zo snel mogelijk maakt hij een eind aan het gesprek en teleur
gesteld nagekeken door de herbergier slentert hij naar buiten. Het is
weer stil op het binnenerf. Na een snelle blik in het rond, begeeft Eric
zich naar de stallen. Hij weet, wat hem te doen staat en zal zijn een
maal mislukte poging om Sangibanus' huis binnen te dringen moeten
herhalen. Maar ditmaal wat beter voorbereid! Hij neemt het langste
touw, dat hij vinden kan en slaat dit over zijn schouders. Na zich over
tuigd te hebben, dat niemand in de buurt is, haast hij zich naar het
kleine binnenplaatsje achter de stallen, waar Barac's kar staat, om
zijn pijl en boog te halen. Maar op het punt, de zware lederen kap op
zij te schuiven, staat hij argwanend stil. Bijna op hetzelfde momènt
houdt het onderdrukte gesteun, dat hij hoorde, op. De Noorman weet
echter, dat hij zich niet vergist. Daar binnen is iemand
SPAREN ALLEEN IS NIET
VOLDOENDE!
vraagt onze nieuwe brochure aan.
DE NEDERLANDSE FONDSEN MIJ. "NEFO" N.V.
Nieuwe Spiegelstraat 6-8, Amsterdam
door RICO BULTHUIS
1
lampen
AMSTERDAM, 1 febr. Met een luis
terrijk galaconcert in het Concertgebouw
heeft het Nederlands Studentenorkest
de tournee 1962 als tweede lustrum fees
telijk gemarkeerd.
Met grote bewondering hebben wij het
programma gevolgd, dat in samenwer
king van de dynamische stuwkracht van
de dirigent Jan Brussen en de geconcen
treerde overgave van het orkest; veel
verder reikte dan een studentikoze aan
gelegenheid. Er is werkelijk goed ge
musiceerd. in grote lijn, spontaan en
gekund. Het meeste werk, dunkt me.
moet Brussen gehad hebben met Bach
en Schubert, waarin klankschoonheid on
verbiddelijke eisen stelt aan technische
perfectie en toOnvorming. Een waagstuk
om Bach's Eerste suite voor orkest in
C en Schubert's Eerste symfonie in
D te brengen voor verwende oren. Men
i Advertenttel
Dikwijls is het antwoord: Vader
is moe. Vader is lusteloos, heeft
het te druk, kan er niet meer te
gen op. En waarom
Omdat het jachtige leven van nu,
de drukke werkzaamheden, gebrek
aan medewerkers en ontspanning
héél hoge eisen stellen aan de
man, zijn energie en zenuwstelsel.
Daarom zijn er nu
ROBUFRAL B-PLUS DRAGEES
sterken de zenuwen
verhogen t prestatievermogen
verdrijven lusteloosheid
maaki U weer monter
N.V. PH1LIPS-DUPHAR AMSIzRDAM
weet maar al te goed hoe deze muziek
hier klinken moet en klinken kan.
Hulde daarom aan het jeugdig or
kest, dat hier reeds een niveau van
bloeiend musiceren bereikte, verdiept
van aandacht en zelfs met een zekere
verfijndheid van klankafwerking. Wat
Jan Brussen hier in een maand tijd
bereikte met een heterogeen ensemble
van studenten uit heel het land, grenst
aan het ongelofelijke. Er moet in Ber
gen, waar het gezelschap bij traditie
ieder jaar samenkomt om te studeren,
enorm gezwoegd zijn om tot dit resul
taat te komen. Zwoegen moet Brussen
ook tijdens het concert. Geen ogenblik
laat hij zijn spelers los. Een moment
van even speling geven of nemen zou
fataal kunnen zijn voor deze jonge
mensen, die de dagelijkse orkestrouti
ne missen.
Het jaarlijks geven van een opdracht
aan een Nederlandse componist is de
aanleiding geworden tot het pièce de
résistance van het programma, het Vi
oolconcert van Ton de Leeuw. Deze ex
perimentator in klanken en geluiden
heeft het de studenten niet gemakkelijk
gemaakt en zeker niet de solist Theo Olof.
Het wonderlijke doet zich voor, dat het
orkest zich in deze moeilijke materie
met veel élan heeft geweerd. De compo
nist appelleert hier sterk aan de intel
ligentie en het improvisatietalent van
zijn spelers. Ook een goede verkenning
in het klankidioom is bij het instuderen
van een modem werk belangrijk. Men
zou de klankenwereld van dit vioolcon
cert kunnen vergelijken met een kleine
vijver, vanwaar uit de diepte wonderlijke
geluiden opborrelen en 'n windvlaag fas
cinerende lichtversehieten opent. Een
droomwereld, onderbroken door vreem
de klankerupties. Er zijn echte natuur
geluiden bij, schrille vogelkreten, plon
zen in water, het wegkabbelen en uit
vloeien van geluid in wijde kringen.
Daartussen is 'n stilte voelbaar, als een
levend element, sfeerscheppend en vi
brerend van spanning. Hoe ongeordend
deze kosmos ook lijkt, er ligt wel dege
lijk een schema en melodisch patroon
aan ten gronde, dat de picturale effec
ten en kwasi ronddolende thema's in een
binding bijeenhoudt. Zelf spreekt de
componist over 'n aantal fragmenten in
het tweede deel als van schakels in een
ketting. Deze schakelstructuur wordt ook
voortgezet in het derde deel. Enorme
virtuositeit wordt gevraagd van de so
list, die voortdurend in een grillige spel-
acrobatiek blijft verwikkeld. Het ging
Theo Olof met sublieme vaardigheid af,
lenig van klank en tegelijk uiterst ge
spannen op het ritme. Zeer ad rem wa
ren ook de klanken, die uit het orkest
opdoken, veel korte doordringende to
nen in hout en koper, een mysterieus
ruisen van het kleine bekken en de dro
ge tik van slagwerk, ritmisch scherp op
de slag. Enerverend tellen van de kant
van 't orkest, voortdurende waakzaam
heid bij de dirigent. Een inspanning die
uiteindelijk vreugde schenkt.
Het was prettig deze jonge mensen
zo intens te zien werken, vol toewijding.
Jan Brussen weet dit idealisme voor
treffelijk op te vangen en te leiden. Wij
wensen hem en zijn orkest na dit suc
cesvol slotconcert van het tweede lus
trum nog vele jaren.
T.Vr.
Ex-K.N.l.L.-kapitein Raymond Westerling bereidt zich voor op een carrière als
heldentenor. Hij volgt een opleiding bij de heer Jan Keizer, hoofdleraar solozang
aan het Amsterdamse conservatorium. Voor de les begint wordt de partituur nog
even doorgenomen. Van links naar rechts, Westerling, de heer Keizer en de vaste
begeleider Frans Linthorst.
99
99
LONDEN, 31 jan.(LPI) De vice-
maarschalk van de luchtmacht, Lord
Dowding, heeft de leden van het Britse
hogerhuis de raad gegeven zich van rat
ten en muizen in hun woningen te ont
doen door „met de dieren te praten."
Dowding, die tijdens de tweede wereld
oorlog heeft gevochten, sprak tijdens een
debat over de bestrijding van huispla
gen door vergif.
De 79-jarige vice-maarschaJk. die eer
der had vertelaard dat hij spiritist is en
felooft aan vliegende schotels, zei dat
et mogeliik was met ratten en muizen
te spreken indien men deze dieren een
beetje kon aanvoelen. Dit gold ook voor
insecten zoals mieren en schietmotten,
zo voegde hij hieraan toe. Dowding sprak
over een Amerikaans boek dat hij eens
had gelezen en waarin de schrijver had
verhaald hoe hij zijn huis had ontdaan
van mieren. Hij maakte schoon schip
met zijn boze gevoelens jegens de mie
ren en verzocht de insecten te vertrek
ken. De bejaarde Lord vertelde voorts
hoe de moeder van zijn vrouw, die rat
ten had in haar kippenrennen, de dieren
de baas werd door een beetje psycholo
gie. Hoewel zij aanvankelijk ratten ver
afschuwde. leerde zij de verschillende
ratten, nadat zij de dieren een paar we
ken had gadegeslagen, kennen. Haar
houding onderging een wijziging. Dit
wierp onmiddellijk resultaten af. De rat
ten verdwenen uit de kippenrennen."
Lord Bathurst, die tijdens het debat
het woord voerde voor de regering, zei
dat hij steevast geloofde dat bepaalde
mensen een buitengewone macht heb
ben over dieren. Hij vreest echter dat
deze mensen ..hun ratten zouden af
schuiven op andere onfortuinlijken." Na
'het debat werd het wetsontwerp, dat be
trekking had op de beperking van be
paalde vergiften bij de bestrijding van
huisplagen, in tweede lezing behandeld
zonder dat een der leden er bezwaar te
gen maakte.
Advertentie)
SUNIL
NEDERLANDS MEEST GEBRUIKTE WASMIDDEL
UTRECHT, 1 febr. Op 58-jarige
leeftijd is te Hilversum overleden de
heer T H. van den Brink, inspecteur
bij de afdeling Voorlichting der Neder
landse Spoorwegen. Zijn overlijden treft
bijzonder, omdat zijn laatste werk ver
band hield met de verlening van hulp
aan de gewonden en Je nabestaanden
van de doden bjj de spoorwegramp in
Harmeien. Namens de N.S. heeft hij
hiervoor wel een veertigtal bezoeken
afgelegd ter bespreking-van financiële
regelingen en anderszins. Daags na de
ramp had hij de regeling in de Buur
kerk in handen, waar de overledenen
werden opgebaard.
Vorige week maandag viel het de
arts van de N.S. op, dat de heer Van
den Brink er zo slecht uitzag en hij
raadde hem aan rust te nemen. Vrij
onverwacht is nu een dezer dagen het
einde gekomen. De heer Van de Brink
stond als een ijverig en zeer serieus
werker bij zijn superieuren aange
schreven.
ui
AMSTERDAM, 1 febr. De 25 v m-
derljjke slotakkoorden die de 84 musici
van het Nederlands Studentenorkest na
afloop van het woensdagavond in het
Concertgebouw gegeven slotconcert van
hun tiende tournee uit hun instrumen
ten tevoorschijn toverden, waren elk
duizend gulden v aard. Deze 25.000 gul
den heeft het Nederlands Studentenor
kest tijdens de veertien sinds 17 janua
ri gegeven concerten bij elkaar ge
speeld. Het Nederlandse Studenten Sa
natorium in Laren (NH) en het Univer
sitair Asyl Ronds zullen de baten van
deze, volgens het bestuur van het NSO,
bijzonder succesvolle tournee binnen
kort verdelen.
Het elk jaar voor Amsterdam gere
serveerde slotconcert van het NSO
werd bijgewoond door talrijke autoritei
ten, o.w. de staatssecretaris van O. K.
en W. mr. Y Scholten, de rectoren-
magnifici van de beide Amsterdamse
universiteiten en talrijke hoogleraren.
Dirigent -Jan Brussen en de 84 musice
rende studenten begonnen hun concert
met het spelen van Bach's cantate
„Gottes Zeit ist die allerbeste Zeit",
waarmee de vorig jaar overleden voor
zitster van het damescomité, dat de
Amsterdamse concerten van het NSO
elk jaar organiseerde, mevrouw W. ten
Cate-Kazeewa, werd herdacht. Hierna
werd het voor de tewee lusrumtour-
nee samengestelde programma, uitge
voerd. Het orkest oogste veel bijval
van het galapubliek, dat niet ophield
met applaudisseren alvorens het laatste
deel van Schuberts Eerste Symfonie was
herhaald.
Na afloop van het galaconcert wer
den talrijke bloemstukken aangedragen
en werden dirigent en orkestleden op
hartelijke wijze gehuldigd door prof. dr.
J. Heeringa namens het Studentensana
torium en prof. Van der Ven namens
het Universitair Asylfonds. Namens
beide instellingen werd het orkest een
dirigeerstoel aangeboden voor Jan
Brussen, die het NSO tijdens negen
tournees heeft gedirigeerd.
iiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
Advertentie
WAGENINGEN, 31 jan. Landbouw
hogeschool: akker- en weidebouw: mej.
E. Donker (met lof), Ede en mej. A.
Stevelink, Amsterdam. Veeteelt: L.
Dings, Roermond en J. Zijlstra, Haaks
bergen. bosbouw: W. Weidema, Rotter
dam. Landhuishoudkunde: J. Aalberts,
Zwollerkerspel, mevr. A. de Haan-Dou-
wes Dekker, Wageningen, G. van der
Heeden, Woerden, J. Sonneveld. Zoe-
termeer en G. Vaandrager, Rotter
dam. Cultuurtechniek: H. Broeze, Al
melo, N. Hovinga, Warga en A. Mijn-
lieff, Voorburg. Trop. cultuurtechniek:
A. van der Graaf, Enschede en J.
Laeijendecker, Heemstede. Agrarische
sociologie niet-westerse gebieden: G.
Dewendrepersad Hindori Paramaribo
en a. van der Sluis, Den Haag. Land-
bouwhuishoudwetenschappen: mej. A.
Luitwieler, Ens, mevr. R. van den
Muyzenberg-van der Zijp, Wageningen.
Kand. Akker- en weidebouw: F.
Boone, Vlissingen. G. te Braake, Eiber
gen, E. Kadijk, Baflo, C. Slingerland,
Olst en F. van Tilburg, Rijnsburg. Trop.
Landbouwplantenteelt: J. Brewer van
Vrijenes Slupick Baarn, G. de Bruijn,
Acqoy en W. Windrich, Bergen aan
Zee. Veeteelt: A. Evers, Putten en IJ.
Jenneskens, Horst-Mederik. Zuivelberei
ding: G. Borggreve, Denekamp en A.
Noomen. Haastrecht. Tuinbouwplanten-
teelt: G. van Marrewjjk, Wateringen,
F. Moree, Nieuw-Beijerland, mej. M.
Risseuw, Arnhem en S. Wertheim,
Voorburg. Bosbouw: C. de Lange,
Zeist, J. Romeyn, Voorburg, B. Velle-
koop. Gouda en H. Vreeman, Rheden.
Landhuishoudkunde: W. van Logte-
stejjn. Soest en A. Van Zundert, Zun-
dert Trop. Landhuishoudkunde: mej. J.
de Koster, Oegstgeest. Cultuurtechniek:
G. Heins, Den Haag, en F. Vrieze,
Velp. trop. cultuurtechniek: J. Groot,
Edam, J. van der Laan, Bilthoven en
H. Smits, Arnhem. Tuin- en landschaps
architectuur: J. Otten, Alkmaar. Plan-
tenverdeling: r ej. G. Pieterse, Gif sur
Yvette (Frankrijk) en E. Schreuder,
Veendam. Plantenziektenkunde: C.
Bos, Zwolle, D. Brauwer, Nieuwer-
schans (met lof), mej. E. Hogervorst,
Den Haag Y. Koolstra, Leeuwarden, J.
Leeuwangh, Rotterdam en C. Persoons,
Diessen (N.B.). Bodemkunde en be
mestingsleer: G. van Ba-neveld, Amers
foort, A. Breeuwsma, Wammels, B.
Janssen, Groesbeek, W. Knibbe,
Zuid en Noord-Schermer en J. Stolp,
Beemster. Landbouwhuishoudweten-
schappen: mej. R. de Bruin, Hengelo.
Copyright Casterman
MOCO
PI B
LEIDEN, 31 jan. Rijksuniversiteit
Doet. Frans: J. Sauer, Rotterdam, en
G. Hofman, Vlaardingen, Kand Wester
se soc. wetensch. K. Schwager, Lei
den.
Doet. geneesk. II mej. W. Bekink,
Den Haag, mej. M. Olthuis, Rotterdam
en de heren M. Kooijman, Schiedam, R.
Nijland. Hoek van Holland, S, Solomon,
V.S., P. Stoop, Rotterdam en Tjan Tik
Tjiang, Leiden. Semi-arts H. Kuyper,
Der. Haag. P. R. Francois, Diemen, N.
Rijlaarsdam, Alphen a. d. Rijn, en H.
Walsfisz, Den Haag.
(Advertentie)
89
Ross ging naar zijn kamer, groette het personeel,
keek du ingekomen stukken na en maakte aanteke
ningen bij enkele verhoren. Dan verdiepte hij z'ch
in zijn eigen gegevens, belde enkele scheepvaart
maatschappijen op en had spoedig succes. De majoor
wil "e het land uit, hij had zich laten inschrijven op
een boot naar Portugal. Vervolgens belde hij het
ministerie van defensie en nam een informatie op de
majoor bij een vertrouwde relatie.
Tja, die majoor Dupuis, zei men een vreemd
geval, geruchten zonder bewijs. Had een aantal
klachten aan zijn broek over heulen met de Moffen
en uitleveren van illegale werkers tijuens de oorlogs-
i en. Tja... geen bewijs, geen brieven en geen...
'efin, niks. Ze wisten dat hij wegwilde, een tijdje
met vakantie, rust en ontspanning, maar dat kon
geen kwaad, want wat moet iemand zonder zijn
pensioen in Portugal doen?
Ross dankte voor de inlichting. De kostbare
verzameling postzegels was hem geen raadsel meer.
Dupuis had zijn vermogen willen redden en de zegels
geheim willen houden, bang, dat de chanteur achter
zijn verborgen schat zou komen. Hij werd gechan
teerd op de basis van zijn pensioen en op zijn ge
ringe bankrekening. Het gled, misschier in gouden
tientjes verzameld, was vakkundig aan de ogen van
de ïiscus onttrokken. Ross kende die kunstjes, je
deed er niet veel tegen. Hij dacht aan het meisje, in
Friesland of zo, die „O" gezegd had, toen ze het
doodsbericht van haar oom Lucas ontving. Hij grin
nikte. Ze zou ongetwijfeld wel iets anders zeggen,
als de notaris haar zou ontbieden. Maar wat zou de
majoor zeggen als ze hem te grazen hadden met
zijn gestolen fiets? Ross had grote lust om „door
te drukken".
Helaas zou dat ene geval ook de anderen meesle
pen, daar zou de majoor dan wel voor zorgen en dan
zou het Ishiguro moeilijk vallen om te zwijgen.
Dan is de afperser dood, dacht Ross. De moorde
naar krijgt een jaar of tien, benevens een duw voor
het geval, waarvoor hij gechanteerd werd. Wie weet,
vat er dan nog te voorschijn komt en wie er nog
meer de bak indraaien. Ishiguro praat er zich dan
wel uit met een goeie advocaat. Maar als hij te
veel zegt, of te weinig, of verkeerd., mijn hemel!
En dat alles voor een rat! Als ze Elsje chanteerden
of Annie, zou, ik toch zeker ook zwijgen. Stel je eons
voor, dat ze Annie tien jaar opsloten omdat ze in-
plaats met fiches met.met.iets anders had
cegooid... Plicht, eer en recht. Je komt er niet met
je gewone moraal. Laat maar zitten, het is onbe
gonnen werk, zou Sardemann zeggen. Ross was er
zeker van, dat ook Sardemann deze zaak „de grond
in zou drukken" als hij wist, wat Ross wist. En de
commissaris? Hard en rechtvaardig meneer Ross
en in geen geval een schijtlaars. We dienen alle
maal bordjes op onze werktafels te zetten om ons
zelf te kunnen overwinnen. We zijn automaten, me
neer Ross, naalden op de weegschaal van een steke
blinde vrouwe Justitia en we verdienen er ons
broodje mee. We kopen er bloemen voor op zater
dag, voor onze vrouwen. We betalen er de opvoeding
mee voor onze kinderen. We gaan ermee vakantie
vieren. We leven ervan meneer Ross en commissa
ris, we gaan er aan dood. Ratten die pest versprei
den moet je vergif voeren en ratten die de morele
pest rondstrooien, die moet je drie jaar lang te
eten geven en hun slachtoffers moet je fijnknijpen.
omdat je geen schijtlaars wil worden genoend.
Richard Ross smeet zijn potlood neer en leunde
achterover in zijn stoel. Als ze Annie.dacht hij.
Als ze mijn Annie.Mijn God, ik zou blauwzuur
te kort komen voor zoveel ratten.
Richard Ross stak langzaam zijn hand uit naar
zjjn tas. Hij opende de leren klep en haalde het
doosje te voorschijn, waarin een flesje lag, tussen
twee dotten watten. Hij keek lange tijd naar het fles
je, een dun, slank buisje met een dikke, glazen
schroefstop. Een leeg flesje met een paar vlekken
aan de buitenkant.
...vingerafdrukken, zei Ross zacht. Mooie bloe
men mompelde hij, prettige vakantie... slaap lek
ker... Elsje vindt me a1 een held, omdat
ik een uniform aanheb. De commissaris vindt me
hard en rechtvaardig en Annie is getrouwd m .t een
man van eer en plicht en wetten zijn mensenwerk...
wie'' mee doet komt hier...
Ross legde de watten weer op het flesje, sloot
het doosje en stak dit in zjjn tas, die hij weer .ast
zich neerzette. Hij voegde al zij.' gegevens samen in
een map ?n schreef op de buitenkant: Dossier Lucr
oen praatte hij nog wat met de mensen om hem
heen en ging weg.
Hh wenste de moordenaar op een keurige manier
te vertellen, dat er een fout was gemaakt en dat
deze direct te zien was geweest. Niet één fout, maar
zeker drie of meer en de stille getuigen, in de
vorm van voorwerpen, zouden de rumoerige leuge
naars spoedig tot zwijgen brengen. „In drie dagen
tijd ontsluiert inspecteur van politie een weerzin
wekkende sluipmoord", zou er in de krant komen
te staan. Het portret van Lucas zou naast dat van
e dader in de krant komen. Het opschrift kon
Ross zich al voorstellen: „Een huis vol ongerech
tigheid!" „Moord- en roofhol leeggeveegd!„Een
rattennest ontdekt!" „Heeft de film schuld aan deze
sensationele zaak'" Richard Ross vergat, dat hf nog
een afspraak had met iemand van buiten de stad n
hij wandelde zonder veel haast te maken naar een
villawijk. Hij wist dat hij met de bewijzen letterlijk
'n zijn zak liep en dat hij niets meer te verliezen
had, behalve zijn innerlijke rust, maar daar vroeg
men niet naar. De buurt, waarin het huis stond,
dat hij moest 'bezoeken, was kleurrijk van late
herfstbloemen. In bruinrode weelde lagen de grote
tuinen om de landhuizen heen en de sfeer was zo
voornaam en zo onaantastbaar, dat het leek, oj. hier
alleen maar geüniformeerde inspecteurs mochten
komen, inplaats van gewone agenten, die deze wijk
tegen de rest van de wereld zouden moeten be
schermen. Hier waren geen straten, hier waren uit
sluitend lanen en pleinen. Op een va., die pleinen,
gekroond met een bloemennaam, stond een groot
rusthuis. Bijna verborgen, achter populieren en
achter een geschoren heg lag de tuin, vol kleine
gazons, die op verschillende hoogte om een vier
kante vijver waren aangebracht en die bereikbaar
waren door trappen van rood natuursteen. Inspec
teur Ross liep over het pad van marmerkiezel, be
klom de romantische trapjes en Ross werd op een
breed terras ontvangen door een pleegzuster die
een glazen deur voor hem opende. Het was wel geen
bezoekuur, maar het uniform behoefde nimmer re
kening met de burgerlijke wetten te houden en een
paar minuten later zat Ross tegenover de genees
heer-directeur van het rusthuis.
(Wordt vervolgdl
KRUISWOORDRAADSEL
2345 67 89 10
Horizontaal: een beroep; 2. bij koetsier;
3. zwemvogel, bedekte spot; 4. op de
voorgrond tredend; 5. meisjesnaam, rub
ber; 6. oorlogsgod, Engels voegwoord; 7.
gemeente in 't Gooi, gewicht; 8. ver
ouderd voegwoord, schapenhaar; 9. on
volkomen; 10. verdovingsmiddel: 11. dun,
deel van kerkgebouw.
Verticaal: 1. schoppenaas, pers. vnw.; 2.
deel van obligatie, visgerei; 3. inwoner
van Ned. stad; 4. 50 zonder lidwoord,
hert; 5. cirkels, rivier (Sp.)6. zeegod,
verlangen; 7. ontzaglijk, behaagziek; 8.
bioscoop, maanstand; 9. schutting, Euro
peaan; 10. stap, werpanker.
Oplossing van 31 januari
1 mode 2 decade 3 demeter 4
terrazzo 5 zodiak 6 akte.
t Advertentie
Venezuela. De politie van Caracas
heeft gisteren de bureaus van de com
munistische partij en een links-revolu
tionaire beweging doorzocht. Wapens,
munitie en verscheidene drukpersen wer
den in beslag genomen. (Reuter)
