:t Democrazia Cristiana zet
nieuwe linkse koers
De Gasperi voorspelde dit
al acht jaar geleden
uit
Bidault prijst Salan als
„een wijs en moedig man
Felle aanval van
op pleitbezorgers van O.A.S.
n
D
Geheime tunnel tussen beide
delen van BERLIJN ontdekt
Westberlijners geven toe dat
zij hem hebben gegraven
SAMENWERKING MET NENNI-SOCIALISTEN
Fanfani en Moro
wonnen het pleit
Marx of „Mater
et Magistra
Geen vooruitgang
inzake BERLIJN
mmmmm
vervetal
Bulgaarse piloot
zal terechtstaan
Herten bevolken Oostelijk Flevoland al
Bestuurde trillingen
Prinselijke mode I!
Gelders molenbezit
Kostbaar kleinood van keizerin Farah Diba
Lectuuractie
SPOORRAILS 7,AKTEN PLOTSELING WEG
LEVEN HOUDE"
Gromyko-Thompson
PREMIER ADOELA
NAAR AMERIKA
besss#
I Iferf Ifan
^fettewinkel 1
sterk...
prachtig
President Lübke
in West-Berlijn
BUITEN-MON GOLIË
ACHTER MOSKOU
NA 6
VRIJDAG 2 FEBRUARI 1962
PAGINA 7
(Van onze Romeinse corres
pondent)
NAPELS, 2 februari Het
congres van de Italiaanse chris
tendemocraten heeft, zoals wij
gisteren reeds meldden, de partij
leiding opgedragen te pogen een
coalitie van de Democrazia Cris
tiana met de sociaaldemocraten
yan Saragat en de Republikeinen
tot stand te brengen en om de
ünks-socialisten, de partij van
Nenni, te vragen deze coalitie te
steunen, een en ander uiteraard
op basis van een gemeenschappe
lijk program. Dit had de leider
yan de Democrazia Cristiana, Aldo
Moro, bepleit in zijn zes uur
durende openingsrede van het
congres.
BUITENLANDSE
kroniek
anh m°e,t de hulp van de V.S. be
ltin worden met eigen inspan-
De Casperi's visie
Janus-gezicht
Ingewikkeld
smakelijk
gezond
liciit verteerbaar
A
mm/
Wy berichtten eerder, dat het streven
99
Kennedy heeft inderdaad wel reden
tevreden te zijn over het resultaat
van de conferentie in Punta del Este.
Weliswaar heeft hij maar net een
tweederde meerderheid gekregen voor
de resolutie, waarin de uitstoting van
Cuba uit de Organisatie van Ameri
kaanse Staten werd aanbevolen,
maar behalve Cuba zelf heeft geen
e el land tegen gestemd. De zes
staten die niet met de V.S. mee gin-
fen' 1 ehben van stemmen ont-
°u en. Dat die zes landen Kennedy
jIa ^°uden steunen wist hij al, om-
a r ze staten liever helemaal geen
conferentie in Punta del Este hadden
gehad. De Amerikaanse president
kan ook voldaan zijn over de erken
ning door alle leden van de O.A.S.
(uiteraard weer met uitzondering van
Cuba) van „de onverenigbaarheid
van het Marxisme-Leninisme met het
'nter-Amerikaanse stelsel Gezien de
traditionele achterdocht van de La
tijns-Amerikaanse landen ten aan
dien van interventie door de V.S.
Lankee-imperialisme), en gezien het
ongelukkige Cuba-avontuur van
Washington van vorig jaar, mag
Kennedy dankbaar zijn dat de bij
eenkomst in Uruguay voor de V.S.
n°g zo goed is afgelopen.
Maar intussen hebben toch maar
j'er grote Latijns-Amerikaanse lan
den (Argentinië, Brazilië, Chili en
Mexico) zich van
het uitstotingsplan
gedistancieerd. En
men moet erkennen,
dat er iets te zeg-
gen valt voor hun
bezwaren. Een ver
wijdering van Cuba uit de O.A.S.
z°u kunnen betekenen, dat Castro
ZlJn banden met de communistische
g.ere'd nog nauwer gaat aanhalen,
jn de economische sancties die op
enting zouden moeten volgen,
Hen wellicht maar weinig succes
o°gsten, omdat Cuba economisch
och al helemaal op communistische
eun drijft. Daar komt bij dat Castro
Laf'6n Adeel
van de massa van de
atijns-Amerikaanse volkeren een
j'°te aantrekkingskracht uitoefent, en
k'6 Lteten" zouden in hun Yan-
ee-haat gesterkt kunnen worden,
e bittere armoede en de sociale
^Itelijkheid in Midden- en Zuid-
erika worden niet bestreden door
Kegelen tegen Cuba. Of zou Ken
de J rne': zÜn °Plreden tegen Castro
ziin ^A?ns'anders in het Congres van
Alliantie voor de vooruitgang de
d uit de zeilen hebben willen ne-
JCe .'Dergelijke binnenlands-politie-
tic °VeEyveBingen spelen bij de raspoli-
*oI)S Kennedy is vaak een grote
j^De Verenigde Staten hebben gron
de^6 r enetl om Castro te bestrij-
„ay' maar «Is het fidelisme dat zo
j w met het communisme verwant
de ®eea oplossing kan bieden voor
i-ik mat,e jCK noden van Latijns-Ame-
del t l pr°Lleem met andere mid-
U-,re,n drachtig moeten worden aange-
zC en de rijke V.S. hebben een
nedV VeIr1anhvooMeIijkheid. Wil Ken-
d y« alliantie die oplossing bieden.
Zoat eiJ Van 1 on'rvan8ende landen,
heurJ^^T1 ket MarshaII-pIan ge
ve,.., jSj aIle staten die nu Cuba
nism°r en i°m Z'^n ^arxisme-Leni-
Bew CenS ,egonnen met een sociaal
Pen "j erzoek' Terecht verwer-
Z'J de communistische leerstellin-
Ma«-?aar tenzij dan „Mater et
gistra in praktijk brengen.
naar een centrum-linkse politiek, tevens
een aanzet tot de veelbesproken „ope
ning naar links", reeds op de tweede zit
tingsdag van het congres de instemming
van de meerderheid bleek te hebben.
De uitslagen van de talloze plaatselijke
voorvergaderingen en regionale congres
sen hadden al in die richting gewezen.
De afgevaardigden, wier mening te vo
ren EOg niet geheel vaststond, zijn na de
debatten met Moro-Fanfani meegegaan.
In hoeverre dit met reserves gebeurd is,
zal eerst blijken uit hun keuze van de
personen in het partijbestuur.
Het achtste 'congres van de D.C.
heeft twee dagen langer geduurd dan
de opzet was, maar dat had iedereen
verwacht. In tegenstelling tot het ze
vende congres (1980, Florence), waar
het meer dan warm is toegegaan, ver
liep het achtste zonder felle botsingen.
De motie, die op de laatste dag be
ter de laatste nacht! werd aangeno
men, onderstreept officieel de christe
lijke inspiratie van de partij, haar de
mocratische roeping en de afwijzing
van elk rechts of links totalitarisme.
Zij bevestigt de traditionele buitenland
se politiek (Verenigde Naties, Atlan
tisch Verdrag, Europese eenheid) en
stelt daarbij, dat deze politiek zeer
wel verenigbaar is met de blijvende
belangstelling voor de vanouds be
vriende staten voornamelijk de
Afro-Aziatische Middellandse Zee-na
ties en voor de jonge volkeren.
Op het stuk van de binnenlandse poli
tiek houdt het congres een regering van
de D.C. met sociaal-democraten en repu
blikeinen voor mogelijk en wenselijk.
Door haar program kan deze regering
zich de steun van de Nenni-socialisten
verwerven. Dan zou die continuïteit ver
kregen kunnen worden, die nodig is om
het program uit te voeren en wel zonder
enige belasting of invloed van fascisten
of communisten. Al is de tijd nog niet
rijp voor een organische samenwerking
van de D.C. met de links-socialisten,
de belangstelling van de partij gaat uit
naar een ernstige en uaadwerkelijke ver
groting van de democratische basis en
naar die politieke ontmoeting, die de
Italiaanse democratie meer armslag en
meer veiligheid geeft.
De centrum-linkse koers zal tevens
het autonomistisch streven („los van
de communisten") van de Nenni-socia
listen de gelegenheid geven door te zet
ten en zal een periode inluiden naar een
vaster en zekerder evenwicht in de Ita
liaanse maatschappij. Met dit laatste,
zo blijkt uit bijvoorbeeld de rede van
Moro, bedoelt men twee zaken: door de
verbreding van de democratische basis
zal hopelijk een grote groep van voor-
namelyk werknemers binnen de samen
werking betrokken worden en te zijner
tijd ook binnen de regeringsverantwoor
delijkheid, terwijl men tevens hoont langs
deze weg een beter en meer rechtvaar
dig sociaal evenwicht te kunnen schep
pen.
Dit alles Is niet opeens uit de nu toe
vallig barbaars koude Napolltaanse
lucht komen vallen. Het ligt geheel in
de lijn van de ontwikkeling, zoals De
Gasperi die zag en voor de laatste maal
bevestigde op het congres van 1954,
dat toen ook in Napels plaats had. De
Democrazia Cristiana Is, naar zijn
woord, „een centrumpartij die zich naar
links beweegt". In 1960 botsten de me
ningen nog fel op elkaar; de groei bin
nen en buiten de D.C., waaronder niet
het minst onder de linkse socialisten,
maakte thans een voorzichtige, maar
toch officiële toenaderingspoging tot
Nenni voor de eerste keer mogelijk.
Wanneer men de baaierd van woorden,
tijdens het congres uitgesproken, thans
overziet, constateert men, dat Moro's
stellingnamen het congres hebben be
heerst. De economisch rechts georiën
teerde minister van financiën, Giuseppe
Pella, verzette zich niet tegen de me
ning van de meerderheid; wel probeerde
hij de zijns inziens te ver gaande tenden
ties op zuiver economisch vlak te corri
geren en voorts pleitte hij op een over
tuigende, uitnemend gedocumenteerde
wijze voor een objectieve beoordeling
van hetgeen sinds de oorlog in Italië tot
stand is gebracht, niet het minst op so
ciaal gebied.
De grote tegenstander van de centrum
linkse richting, de typische centrum
man Mario Scelba, thans minister van
binnenlandse zaken, gaf door zijn princi
pieel en wezenlijk betoog het gehele de
bat de diepte, die het behoefde. Scelba
is onomstotelijk het hoofd van de oppo
sitie tegen Moro-Fanfani, de beide
pleitbezorgers van de „opening naar
links". Hij heeft als zodanig grote waar
dering ondervonden, al was zijn praktisch
politiek betoog niet sterk. Zoals dat in
ae interne partijverhoudingen in Italië
ligt. kon Scelba onder een strikte hand
having van de organisatorische eenheid
van de D.C. de strijd van de zijnen aan
vaarden om te zijner tijd hun ideeën aan
de overwinning te helpen.
Fanfani zelf hield de laatste belang
rijke redevoering. Met Pella releveerde
hij wat tot heden door vriend en tegen
stander tezamen is verwerkelijkt en hij
wees voor de toekomstige ontwikkeling
de centrum-linkse richting aan. Moro
antwoordde tenslotte in een samenvat
ting op de kritiek.
Dit alles was één facet. Maar de
buitenstaander weet wellicht niet, dat
de Italiaanse nazaten van de Antieken
de oude heros Janus in ere houden.
Ook een congres heeft twee gezichten.
Er zijn zelfs in feite twee congressen.
Het tweede speelt zich binnenskamers
af, daar waar de „onderpartijen", de
vleugels, vergaderen en met elkaar on
derhandelen: Base, Rinovamento, Fan-
faniani, Morotei, Dorotei, Centrismo,
Popolare en Primavera (van links
naar rechts!). Deze bijeenkomsten
zijn even belangrijk als die in het
San Carlo-theater. Niet alleen gaat
het om de politieke overreding, of
schoon de Dorotei aanvankelijk nog
aarzelend waren in hun houding. Het
gaat hoofdzakelijk om de vorming van
bondgenootschappen, de combinatie
(of niet) van kieslijsten en de poli
tieke strijd om de meerderheid in het
hoofdbestuur.
Het reglement geeft aan de vleugel of
aan de samenwerkende vleugels, die de
vijftig pet. plus één stemmen van de con
gressisten behalen, de beschikking over
tweederde van de hoofdbestuurszetels.
Dit hoofdbestuur, dat de uitvoerder van
de politieke congresbesluiten is, bestaat
momenteel in de D.C. uit 120 recht
streeks verkozen personen. Sinds 1960
is er de bepaling bijgekomen, dat het
resterende eenderde deel van de zetels
verdeeld moet worden onder de minder
heidsgroepen. Dit behoeft echter niet
strikt evenredig te gaan. Met onderlin
ge afspraken mag de oppositie proberen
er zoveel mogelijk winst voor de eigen
richting uit te slaan, waarbij men er
wei degelijk rekening mee houdt, dat ook
de meerderheid weer uit fracties be
staat.
Dit zeer gecompliceerde spel der
krachten heeft overigens bewerkt, dat
b.v. op het links-socialistische con
gres in Venetië (1956) de mening der
meerderheid voor de autonomie der par
tij ter uitvoering in handen kwam van
een partijbestuur, dat bijna voor de helft
vastbesloten was de besluiten tot dode
letter te maken! Deze ingewikkeldheid
is niet alleen de vrucht van het Latijn
se behagen in juridische krachtmetingen
zij stoelt ook op de grote verscheidenheid
van de gewesten en is als zodanig een
tegenwicht tegen de eveneens Latijnse
zin voor een bijna worgende centrali
satie.
Vanaf gistermorgen vier uur tot na
twaalf gistermiddag hadden de verkie
zingen plaats. De uitslag van de bere
keningen liet vele uren op zich wachten,
omdat het systeem van de stemwaarde-
ring ook al'hoogst ingewikkeld is. Het
staat thans vast, dat de groep van de
Doro- en Morotei en van de anfaniani
de meerderheidspremie van tachtig od
de hondertwintig zetels in de wacht
sleept en dat centrum-rechts 22 en links
links 18 plaatsen krijgen. De mogelijke
afwijking van de lijn Moro-Fanfani door
eventuele samenspraak van bepaalde Do
rotei met centrum-rechts wor dt gecom
penseerd door de verder centrum-links
gaande verlangens van links-links, Base
en Rinnovamento.
De lijn die de D.C. wenst te trekken
is thans wel duideiijk in opzet en uitvoe
ring. Het is echter slechts het complex
van denkbeelden van één partij. Thans
zijn vooreerst aan het woord de toe
komstige coalitie-genoten, de sociaal-de
mocraten, ue repuoliKe.nen en dan last
but not least de Nenni-socialisten. De
iezer heelt nu een overzicht, lilaar dit
overzicht vormt geen vaste prognose.
In Italië bestaat ook nog een wéltcilend
onderscheid tussen een party en de ka
merfractie van die partij, liy de D.C.
byvoorbeeld is de fractie veel rechtser
dan de party, omdat de kiezers het recht
hebben hun kamerafgevaardigden met
voorkeurstemmen aan te wyzen.
De heer Guy, fractievoorzitter van de
D.C. in de tweede kamer, liet op het
congres, in contrast met zijn bulderende
stem, zeer subtiele reserves horen tegen
de nieuwe koers. Maar al met al zit
er beweging in de Italiaanse politiek, zo
als er beweging zit in heel het land.
En één ding staat vast, dat deze bewe
ging gerede kansen heeft om in evenmo-
derne als christelijke geïnspireerde rich
ting te gaan. Het paternalistisch conser
vatisme is sterk op retour. De demo
cratische partijen, waarvan de D.C. reeds
kwantitatief de spil is. zullen tot taak
hebben het hardwerkende en tenslotte
zo wijze en humane Italiaanse volk te
voeren op Je ware weg van de verdere
vooruitgang. De regering-Fanfani treedt
dezer dagen af om met volledige toe
stemming harerzijds plaats te maken
voor een nieuwe. Auguri, zegt men hier:
beste wensen!
WASHINGTON, 2 febr. (ÜPI) Het
voorlopige rapport dat de Amerikaanse
ambassadeur in Moskou, Llewellyn
Thompson, naar het State Department
heeft gestuurd over zijn onderhoud van
twee uur gisteren met de Russische mi
nister van buitenlandse zaken Andrei
Gromyko inzake Beriyn, heeft geen
vooruitgang van enige betekenis te zien
gegeven. De ambassadeur kon zijn rege
ring niet veel meer vertellen, dan dat
het derde voorbereidende gesprek had
plaats gevonden en dat hy er later meer
gegevens over zou verstrekken. Thomp
son heeft geprobeerd een wyziging te
bewerkstelligen in het Russische stand
punt dat de geallieerden Beriyn moeten
verlaten.
Radio Moskou heeft vandaag positief
gereageerd op de sympathie aie presi
dent Kennedy van de Verenigde Staten
heeft gezegd te koesteren voor meer
contact tussen zijn land en de Sovjet-
Unie. De Sovjet-Unie, aldus radio Mos-
koud, „is altüd voorstander geweest
van bredere samenwerking met de Ver
enigde Staten."
Radio Moskou vroeg zich by monde
van Yakov Viktorov af, of zo n samen
werking mogelijk is. „Wy vinden van
wel. Er z\jn leidende figuren in de Ver
enigde Staten die samenwerking met
ons onmogelijk achten, wegens de ver
schillen in de sociale stelsels, maar de
geschiedenis heeft aangetoond, dat de
ze verschillen geen vruchtbare samen
werking tijdens c'.e >-rlog in de weg
stonden.''
Overigens was Kennedy volgens radio
Moskou niet ver genoeg gegaan. „Ken
nedy heeft zjjn opmerking opzettelijk
begrensd gehouden," aldus Viktorov.
„Maar zelfs een kleine stap naar ver
mindering van de internationale span
ning is verre te verkiezen boven een
grote stap in de verkeerde richting."
LEOPOLDSTAD, 2 febr. (Reuter)
Premier Adoela van de centrale Congo
lese regering is gisteren uit Leopoldstad
naar New York vertrokken, waar hy
vanavond (21 uur Ned. tijd) een rede
tot de Algemene Vergadering van de
V.N zal houden.
Adoela zal in de V.S. ook besprekin
gen voeren met de waarnemend secre
taris-generaal van de V.N., Thant, met
president Kennedy en met de Belgische
minister van buitenlandse zaken Spaak.
(Advertentie)
(Van cmze Parjjse correspondent)
PARIJS, 2 febr. In een commen
taar, dat tot opschrift draagt: „De
„goede" O.A.S. en de andereschryft
de binnenlands politieke redacteur van
de Paryse „Monde", Jacques Fauvet,
naar aanleiding van de arrestatie der
O.A.S.-kopstukken Castille en Brouyer
onder meer: „De stryd tegen het acti
vistisch terrorisme was dus inderdaad
een kwestie van willen, omdat sinds
(leze wil door de regering geprocla
meerd werd, haar politiekorpsen seri
euze winstpunten hebben geboekt op
de O.A.S.". Verderop plaatst Jacques
Fauvet de opmerking dat een maat
schappij, die dergelijke individuen zo
lang geduld heeft, niet slechts in rech
terlijk maar ook in zedelyk opzicht
werkelyk wel ziek moet zyn.
Sarcastisch vervolgt hij: „Maar er
is een „goede" O.A.S., politieker, fijn
gevoeliger, die geen kneedbommen
plaatst, maar die de explosies goed
keurt; die niet doodt, maar de moorden
begrijpt, en die wat betreft het door
de andere vergoten bloed haar handen
wast in onschuld". En daarna doet Fau-
Advertentie)
BARI, 2 febr. (UPI) De Italiaanse
politie heeft gisteravond (le jonge Bul
gaarse piloot Milusc Solakov officieel
wegens spionage in staat van beschul
diging gesteld.
Solakov verblijft momenteel in de zie
kenzaal van de gevangenis in Bari
om te herstellen van Je verwondingen,
die hij opliep toen zijn Mig-17 straalja
ger op 20 januari neerstortte by de ge
heime NAVO-basis Acquaviva.
Er is nog geen datum vastgesteld
voor het proces, dat waarschijnlijk in
Bari za, worden gehouden. Het zal een
civiele rechtszaak worden, omdat vol
gens de Italiaanse wet spionagezaken
in vredestijd niet voor de krijgsraad
kunnen worden gebracht.
vet een scherpe maar gerechtvaardig
de aanval op Georges Bidault.
De lezer dient eerst te weten, dat
Georges Bidault maandag jl. mede
werking heeft verleend aan een door
de Westduit.se televisie aan de O.A.S.
gewijde uitzending. Georges Bidault
kwalificeerde bij die gelegeneheid ex-
generaal Salan als „een wys, voorzich
tig en moedig man „Dat God hem
in leven houde", aldus Bidault.
„De heer Bidault", zo valt nu Jac
ques Fauvet zijn gewezen volksrepubli-
keinse medestander aan, „gelooft on
getwijfeld deel uit te maken van de
goede O.A.S., wanneer hij de publieke
loftrompet steekt voor generaal Salan.
Een moedig man, hy, die vanuit zijn
schuilplaats het bevel geeft in het
geniep officieren te doden of die dage
lijks het risico loopt pnschuldigen te
doden? Een „voorzichtig" man, hij,
die aan strafrechterlijk veroordeelden
de taak opdraagt om door het avontuur
aangelokte jongeren tot misdaden te
brengen?"
„Het staat", zo vervolgt Jacques
Fauvet. „de politici vrij om vertogen
te houden over de „republikeinse"
deugden van de ex-generaal, het staat
zekere officieren vrij hem door korps-
saamhorigheid te beschermen en rech
ters wie weet? hem te zijner tijd
vrij te spreken als hulde aan verleen
de diensten. De openbare mening houdt
hem voortaan voor wat hij is: de leider
en de medeplichtige van lafaards,
moordenaars of gekken
Jacques Fauvet besluit zyn commen
taar in de „Monde" aldus: „De re
gering heeft geen bijzondere volmach
ten nodig gehad om twee van Salan's
luitenants te arresteren. De wet en de
steun der natie moeten het haar moge
lijk maken ook het stilzwijgen op te
leggen aan zyn pleitbezorgers".
BERLIJN, 1 febr. (UPI) De presi
dent van West-Duitsland Heinrich Lüb
ke, is gisteren in West-Berlijn aangeko
men voor een bezoek van twaalf da
gen. Zijn doel is blijk te geven van de
„broederschap" die tussen West-Duits-
lar.d en West-Berlijn bestaat. Vrijdag
zal hij een internationale landbouwten
toonstelling, de „Groene Week", ope
nen.
Het Oostduitse persbureau A.D.N.
kwam prompt met de mededeling, dat
de reis van Lübke in een Amerikaans
militair vliegtuig een „schending van
de luchtwegen van de Duitse Democra
tische Republiek was. Ook vertelde
A.D.N., dat dit bezoek behoorde tot
een serie bezoeken van Westduitse poli
tici, die bewijzen dat de „vijanden van
vreedzame onderhandelingen in Bonn"
al het mogelijke zullen doen om een
normalisatie van de Berlijnse situatie
te verhinderen.
Behalve de eerste bevolking van Oostelijk Flevoland heeft zich ook al wild in de
nieuwe IJsselmeerpolder „gevestigd". Het polderbestuur heeft reeds dertig herten
geteld. Op de wegen zijn nu borden geplaatst die waarschuwen voor overstekend
groot wild. Oostelijk Flevoland kofnt langzaam maar zeker tot leven.
!iiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiimiiiiiiiiiiii!iiii!iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiimiimi<<,,,,''Miiiiiiiiin!iiMiiiiiiitiimiiiitiiiiiiiin,!Hiiii,,ii
van het zogenaamde abonnementen
fonds, waaruit men missionarissen
een veel gevraagd abonnement op
een actueel tijdschrift kan verschaf
fen, of door een vrye gift te storten
on het gironummer van de vereniging
(7884), waarmee een bibliotheek in
Karachi zal worden gesticht.
Teneinde deze actie voor het pu
bliek aanschouwelijker te maken,
heeft men aan alle katholieken een
circulaire gezonden, waarin het doel
van de lectuuractie uiteengezet wordt.
Deze circulaire gaat vergezeld van
een grammofoonplaatje, waarop met
muzikale omlijsting het dringend ka-
De vereniging Nederlands Fabri
kaat heeft gistermiddag in het
Den Haag wethouder J. van
Zwyndregt van Onderwijs en Kunst
zaken op bijzonder originele wyze de
door haar georganiseerde elektro-
s tuurde trillingen" laten openen „Be
stuurde trillingen" laten openen. Op
het ogenblik dat de wethouder de
woorden „en hiermee verklaar ik de
tentoonstelling voor geopend" wilde
uitspreken begon een ouderwets tele
foontoestel, dat midden op het podium
stond opgesteld, te rinkelen. Het ge
sprek, dat van de een etage hoger
gelegen tentoonstellingszaal door
kwam, was bestemd voor de heer
Zwyndregt. Toen de draad van de
hoorn te kort bleek knipte mejuffrouw
E. M. Veldheer, hoofd van de afde
ling onderwijs van de vereniging, de
ze resoluut door en overhandigde de
verraste wethouder alleen de hoorn.
Tot iedere verbazing kon deze het ge
sprek normaal voortzetten. Op dit
draadloze grapje volgde een zeer ver
helderende rondleiding over de ten
toonstelling die op de eerste plaats be
stemd is voor de schooljeugd alhoewel
de ouderen er ook nog heel wat kunnen
opsteken.
Dat bleek wel toen een leerkracht
van de vereniging Nederlands Fabri
kaat ter demonstratie de werking
van de radio uitlegde eerst voor kin
deren van de lagere school en daar
na voor leerlingen van een technische
school. Naar de gezichten te oorde
len miste de laatste uitleg bij vele
genodigden „de aansluiting". „Be
stuurde trillingen" geef in combina
tie met de explicatie een duidelijk
beeld van de werking van de elektri
sche apparaten, waarmee men dage
lijks te maken heeft. Men kan er iets
zien over de pick-up, de bandrecor
der, de reeds genoemde radio en de
beeldbuis. Ook de telegrafie en de
telefonie zyn niet vergeten. Voorts
wordt er op aanschouwelyke wyze
voorgesteld hoe een grammofoon
plaat wordt vervaardigd. Alles bij el
kaar genomen een goed verzorgde en
leerzame tentoonstelling
rakter van dit appel duidelijk wordt
gemaakt. De ontwikkeling van vele
toekomstige priesters hangt immers
af van de wijze waarop zjj door mid
del van goede lectuur zich geestelijk
kunnen bekwamen. Deze behoefte
geldt evenzeer voor de mod ne mis
sionaris, die op de hoogte wil blijven
van datgene wat er in deze, van dag
tot dag veranderende, wereld voor
valt.
Op het geïllustreerde stukje in
deze rubriek over een nieuwe
prinselijke schoenmode (schoe
nen versierd met grote zwarte
strik) kregen wij van de heer J. F. E.
M. Aghina uit Utrecht een reactie bin
nen, die wij U niet willen onthouden.
Hier volgt zijn brief:
„Het spyt mij voor de Prins, maar
hij is niet de eerste, die op deze schoe
nen loopt. Wie het dan wél was, weet
ik niet. In myn jeugd, plusminus 48
jaar geleden, droegen wij dit schoeisel
op de dansles. Het is enige tientallen
jaren uit de mode geweest.
In de laatste jaren heb ik bij ver
schillende gelegenheden prof. De
Quay aldus geschoeid gezien. Het zou
mij niet verbazen als hy in de herle
ving van deze mode de „eerste" is ge
weest. HR is immers „premier" van
professie.*'
De stichting „Vrienden van de
Gelderse Kastelen" heeft zich
het lot aangetrokken van de
kcenmolen te Hernen, ge
meente Bergharen, en voor de restau
ratie een beroep gedaan op rijk, pro
vincie en gemeente. Met het herstel
is een bedrag gemoeid van ƒ21.249.70.
De korenmolens in Druten en Hors-
d'e in het verleden niet weinig
bijdroegen tot verfraaiing van he-
Zuid-Gelderse landschap, zyn in de
loop der jaren, jammer genoeg, on
der slopershanden gevallen.
illlllltlllllllllllllltlllillllllllllltllltlll!llltllllllllllllllllllllll||||||||||t||||||||||||||||t|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||t|||||||||i|||||.
e Missievereniging St. Francis-
cus Xaverius van het theologi-
cum in Warmond is een lec
tuuractie ten bate van de missie
begonnen.
De bedoeling van deze actie is om
de katholieken van Nederland oj te
wekken de Nederlandse missionaris
sen en inlandse priesters te helpen
aan goede en instructieve lectuur. Zy
kunnen dit doen door lid te worden
et een glimlach en stralende
ogen liet de zeventienjarige
Margreet van Galen in Zut-
phen zich vereeuwigen, terwyl
zy ons het kostbare kleinood liet zien,
dat zy dezer dagen kreeg van de Per
zische keizerin Farah Diba. Het is
een zilveren met de hand geciseleer
de sigarettendoos, die van binnen
met goud is bekleed. Boven op het
deksel van de byzonder fraaie doos
tussen de zich hierin verwerkte vo
gelmotieven staat het keizerlyk wa
pen van Iran in goud.
Met een hoogrode 'deur vertelde
Margreet van Galen ons haar ver
haal. Toen ze nog op de huishoud
school ir. Brum.nen was stelde zij een
plakboek samen met foto's en kran
tenknipsels over het leven van keize
rin Farah Di\a. Vorig jaar oktober
stuurde zij een pakje met kleine be
schilderde klompj»s, geschikt voor een
jongetje van één jaar (maat 18) naar
het keizerlijk paleis in Teherdn als
een verjaardagscadeautje voor de
kleine Reza Syres Ali, die 31 oktober
zijn eerste verjaardag vierde.
Deze klompjes kocht Margreet van
Galen van haar spaarcentjes in
haar woonplaats, het dorpje Hall. dat
bij Brummen ligt. Het doosje met de
klompjes pakte ze keurig in. Voordat
zi) er een rood-wit-blauw lintje om
deed voegde Margreet er een klein
briefje bij. Hierin stond: Met harte
lijke felicitaties voor je eerste ver
jaardag, waarvoor ik deze echte Ne
derlandse klompjes stuur. „Ja, ik
schreef het briefje in het Nederlands",
voegde Margreet er verontschuldi
gend aan toe. „Maar dat mijn een
voudig presentje voor de kleine Reza
in goede aarde is gevallen, bewijst
het kostbare geschenk, dat ik van
keizerin Fara Diba heb mogen ont
vangen."
Myn hart bonsde, toen de postbode
me een pakje uit Iran overhandigde.
Ik had niemand verteld, dat ik kei
zerin Farah Diba een pakje had ge
stuurd. Ook niet aan mevrouw Bos,
waar ik al enige maanden als hulp
in de huishouding werk. Maar toen
ik het pakje had opengemaakt en
de mooie sigarettendoos te voorschijn
kwam heb ik het iedereen laten zien.
Het kostbare kleinood ging verge
zeld van een persoonlyke dankbrief
van de Perzische keizerin, waarin
tevens staat, dat het een kleinkunst-
produkt is van Perzische handwerk
lieden.
De fraai bewerkte sigarettendoos
staat thans te pronk in de etalage
van een juwelier in de Beukerstraat
te Zutphen, die aan het kleinood een
zeer hoge waarde toekent.
Berlijn. Twintig Vopo's hebben gis
teren een triplex-scherm van vijf meter
hoogte en vijftig meter lengte opgericht,
zodat het uitzicht vanuit de Britse sec
tor van West-Berlijn op het Oostber-
ïynso stadsdeel Niedemeuendorf wordt
belemmerd. (Reuter)
R
BERLIJN, 2 febr. (Reuter) De re-
ering van de Duitse Democratische
Republiek (Oost-Duitsland) heeft giste
ren tydens een persconferentie veel mis
baar gemaakt over een geheime tunnel
tussen West- en Oost-Berlyn, die is ont
dekt op het station Wollankstrasse van
de BerUjnse stadstrein. Dit station ligt
in Oost-Berlijn, vlakbij de grens met de
Franse sector van West-Berlijn. De pers
conferentie werd ook bijgewoond door
journalisten uit westelijke landen. Zij
mochten de tunnel zelf zien.
De tunnel werd ontdekt, zo kregen de
jo irnallsten te horen, doordat plotseling
het stationsperron een meter diep weg
zakte. Ook de rails verzakten, waar-
dooi nog steeds volgens de Oostduit
sers gemakkelyk een grote ramp
had kunnen ontstaan.
De Oostduitse autoriteiten hebben bij
de Franse stadscommandant van Ber
lijn een „krachtig" protest ingediend.
De tunnel werd gebruikt om Westduitse
„a0enten" naar het grondgebied van
de D.D.R. te smokkelen, aldus de pro
testnota. Aan de journalisten werd ver
teld dat ook nog twee andere tunnels wa
ren ontdekt, althans het begin daarvan.
Het Westberiijnse stadsbestuur rea
geerde later op de dag met een ver
klaring, waarin het graven van de
tunnel impliciet werd toegegeven. „Er
is geen wet die het graven van een
Een overzichtsfoto van het Berlijnse station, waar volgens de Oostduitse autori
teiten een vanuit West-Berlijn gegraven tunnel naar Oost-Berlijn is ontdekt.
Volgens de Oostduitsers diende de tunnel om Westduitse „agenten" naar de
D.D.R. te smokkelen.
tunnel onder de grens tussen Oost
en West-Berlijn verbiedt", aldus deze
verklaring. „De door de communisten
tussen West- en Oost-Berlijn gebouw
de muur is geen staatsgrens. Voor al
len, die eerbied hebben voor het recht,
zal deze muur altijd een muur van
schaamte blijven"
Uit welingelichte kringen is verno
men dat Westberlijners de tunne! had
den gegraven om Oostduitsers in de ge
legenheid te stellen naar West-Beriyn
te vluchten. Niemand had echter nog ven
de tunnel gebruik gemaakt toen de Oost
duitsers het bestaan ervan in de gaten
kregen. De beschuldiging dat de tunnel
zou worden gebruikt voor het smok-
kele.. van Westduitse agenten naar Oost-
Duitsland werd door deze kringen „be
lachelijk" genoemd.
Tot goed begrip diene dat de thans
ontdekte tunnel een geheel andere is
dan die, waardoor onlangs 28 Oostduit
sers naar het Westen vluchtten. De
vluchtelingen hadden deze tunnel zelf
gegraven. De Westberiijnse politie meld
de aanvankelijk, om de Oostduitse auto
riteiten zand in de ogen te strooien, dat
de 28 vluchtelingen kans hadden gezien
over de prikkeldraadversperring heen
te komen. Alle kranten in het westen
namen prompt deze lezing van het ge
beuren over, totdat een Amerikaans pers
bureau de ware toedracht van de sen
sationele ontvluchting publiceerde. De
tunnel werd toen onmiddellijk door de
Oostduitsers opgespoord en dichtgegooid,
hetgeen het gebruik ervan verder onmo
gelijk maakte.
Al3 gevolg hiervan is een storm van
verontwaardiging over het Amerikaanse
persbureau losgebarsten. De Westduit
se journalisten vereniging heeft inmid
dels een resolutie aangenomen, waarin
op alle journalisten een beroep wordt
gedaan zich te matigen in hun bericht
geving over ontsnappingen van Oostduit
sers naar het Westen.
MOSKOU, 1 febr. (Rtr) Joemzjagin
Tsedenal, het staatshoofd van Buiten-
Mongolië, heeft gisteren partij gekozen
in het ideologische geschil tussen de Sov
jet-Unie en communistisch China. Hij
zei op een vergadering van het partijbe
stuur, dat de Russische kritiek op de
anti-marxistische houding van de Al-
baanse leiders „beslist correct" is.
