Tanden. Uw spisgsl zegt U:
Demonstratieve vergadering
over ambtenarensalarissen
Tweede Kamer moet regering
Bok ma
Duizenden vorderingen op
Assurantiemij. „Brandaris
m
Johan Kaart (65 jaar) werd met De Schele populair
Vopo 5 schieten op
moeder en kind
Westberlijners vuren terug om
vlucht mogelijk te maken
V
Wettelijke regeling vakantie
spreiding ligt moeilijk
Q„ K. EN W. TERUGHOUDEND
A
een betere weg wijzen
De zaken liggen
hopeloos scheef
Groot aantal crediteuren noodzaakt
tot wijziging faillissementswet
Aantasting van onderwijsvrijheid
I
P. OUDHOF Co.
Landgoed
De hoge C
Mooie rollen
Afkijken
Helderzienden gevraagd
ZATERDAG 17 FEBRUARI 1962
PAGINA 7
Fokker F 28
Mogelijk productie
met buitenlandse
vliegtuigindustrieën
Vereenvoudiging van
formaliteiten
(Van onze Haagse redactie)
katendrecht
W ilton-Fij ertourd
16 (14) pet.
Zeepost
voor EFFECTENorders
Dam 2a Amsterdam
w
::(V;
-M-
'liPWii
<A'
■rientiei
DEN HAAG, 17 febr. Als minister
"xopeus de Tweede Kamer volgende
volgende
u R weet te overtuigen van de juist-
anluVan hot regeringsbeleid inzake de
«oibtenarensalarissen zullen wij ons
j/'arbij neer moeten leggen. Maar de
amer heeft de kans de regering een
te wjjzen die meer instemming
.'Ugt bij het overheidspersoneel. Tot
dp 6 c.°nclusie kwam de voorzitter van
socialistische centrale van overheids
personeel, de heer J. van Rossen, tij-
"e,Js de demonstratieve vergadering
th ï- deze centrale samen met de ka-
nolii.ke en de protestants-christelijke
entrale vandaag iD het Haagse Ge-
oitw voor Kunsten en Wetenschappen
®legd heeft. De ambtenaren hebben be-
Ust afgezien van het opstellen van een
j^solutie. Na ons adres aan de Tweede
anier en na deze vergadering moet
vet maar voldoende zijn, zo zei de heer
aB Rossen. Dat zal sommigen mis-
,caien teleurstellen, maar binnen de
r 'nS van de samenwerkende ambtena-
j,?hcentrales wordt nu eenmaal niet ge-
Wviuidend gedacht over openbaar op-
®den tegenover de overheid.
j Tijdens de vergadering voerden ook
JJ® voorzitters van de katholieke en de
jfotestants-christelijke centralen het
v5j°r.d. De heer J. ten Heuvelhof (prot.)
"ekritiseerde de trendberekening waar-
tP de loonsverhoging door de minister
aseerd is. De minister onthoudt aan
personeel wat het rechtens toekomt,
de geheimzinnigheid waarmee de
16?ering met cijfermateriaal omgaat
k2lt ons verschrikkelijk dwars". Het
i?et pensioenbeleid kreeg van de heer
|h Heuvelhof geen enkel goed woord.
'■Er is de laatste jaren met de pensioen
aanspraken, gesold, dat zit ons meer
ban dwars".
De heer A. C. M. Weijters bestreed de
Menselijkheid van het afstemmen van de
Salarisopbouw op het bedrijfsleven. De
Jhethoden van de overheid en die van
het bedrijfsleven verschillen wezenlijk
van elkaar. Wanneer men bij de salari-
nng van de top-ambtenaren het be-
vpïï,SleY?n volgen verbreekt men de
«■houdingen binnen de overheidsdienst.
Lratrales hebben geen behoefte aan
Jv, beleid waarbij aan de voet strenge
ïtorm «aai uij atui ue vu
neei Kn van werkclassificatie en perso-
aan |?eoordeling worden gehanteerd en
salari top het vage oncontroleerbare
'sniveau van het vrije bedrijf, be
rustende op „vrijheid-blijheid", mede
richtinggevend is, met daar tussen in
meer of minder aangepaste tussennor-
men. Bovendien, aldus de heer Weijters,
erkent de minister zelf, dat vergelijkin
gen van functies in het vrije bedrijf rnet
die in de overheidsdienst zeer moeilijk
te maken zijn. Maar waarom doet hij het
dan? De minister goochelt kunstig met
cijfers. Hij werkt met een rapport-Ne-
her, dat al tien jaar oud is. Wat moeten
wij daar toch mee? Zoekt de minister
moeilijkheden? In ieder geval weet hij
ze wel te vinden.
De heer Weijters méént verder, dat
niet alleen voor de topfunctionarissen
het personeelsverloop als norm voor de
beloning gehanteerd moet worden. Ook
bij de rest van het personeel is er sprake
van een „vlucht uit de overheidsdienst"
en het tempo daarvan vertoont een dui
delijke versnelling. De heer Weijters
riep: „Regering sluit daarvoor uw ogen
niet, het komt u duur te staan".
Met ons valt, aldus de heer Weijters,
AMSTERDAM, 17 febr. Het is zeer
wel mogelijk dat de Fokker F 28, het
nieuwste vliegtuig van de Koninklijke
Nederlandse \Tiegtuigfabrieken Fokker,
dat op het ogenblik nog in de teken
kamer wordt uitgewerkt, zal worden ge
bouwd door een groep internationaal
samenwerkende vliegtuigindustrieën, al
dus meldt de Financial Times.
Buiten het feit dat de machine een
straalpassagiersvliegtuig is voor mid
del-lange afstanden, voortgedreven door
Britse straalmotoren, is er weinig over
dit toestel bekend. Naar verwacht zul
len de eerste machines over vijf jaar
aan de diverse maatschappijen kunnen
worden afgeleverd.
Het Britse financiële blad, dat haar
gegevens ontleende aan een interview
met een der Fokker directeuren, de
heer F. Diepen, meldt verder dat de
beslissing om de produktie van dit nieu
we toestel te spreiden over drie of vier
firma's een ongewone stap in de vlieg
tuigindustrie zou zijn.
Ad nertentie
OUDE
GENEVE»
Oude genever Bessenrood Citroen jenever
Asr., HAAG, 17 febr. - de N.V.
W Maatschappij „Brandaris",
Vraa_j00r surséance van betaling is ge-
XvegjSf' '°PPn duizenden vorderingen
r,.Aas. geleden schade en zijn alleen
Vocjip ln Nederland meer dan 200.000
&edien\nfïen vve*ens premierestitutie in
Uanvr °mdat de afwerking van d<
een rlaaS om surséance van betaling bij
eiserYergfDjk zeer groot aantal sehuld-
praoH vjuf?ens de bestaande bepalingen
ter va ondoenlijk is, heeft de Minis-
een ''Ustitie bij de Tweede Kamer
fle Ea?ufstel 'ngédiend tot wijziging van
de v0(,\. wet. Voorgesteld wordt
e®nvm,a®esc'lreven formaliteiten te ver-
ter i,a n' He minister heeft er ech-
dit6llr gestreefd de rechten van cre-
én jn .n so min mogelijk aan te tasten
'lelijk v!,e gevallen, waarin dit onvermjj-
v°°r epS' daarvoor andere waarborgen
Plaats tn ""Partijdige behandeling in de
kering «i ste'len. De rechten op een uit-
K orden uiteraard niet aangetast.
v°ort jT^tsontwerp geldt niet alleen
blaar geval van de „Brandaris",
pet aw® vereenvoudigingen zullen in
utdien^een kunnen worden toegestaan
van bet!V -' een aanvrage tot surséance
s®rs ziin meer dan 10.000 schuldei-
»V6rigen' n dergelijk geval heeft zich
^®daan riln ^et verleden nog nooit voor-
hi? .de 'vf^e bewindsman stelt o.a. voor
vL'bdiJÏPdchting om alle crediteuren
tia abge2u®le brieven op te roepen, te
nel bi o? oor een oproep via adverten-
nP„g dagbladen. Ook zal het niet
uor rtabe schuldeisers op te roe-
ati a5tiva016 vergadering, waarin over
roiL°0rd ?Tding van het voorgestelde
te» bank^°et worden gestemd. De
nWr!r,M a,n een commissie van ver-
Het 'S'ng benoemen,
«yenee^steem van de uitbetaling zal
b i r steb vereenvoudigd. De mi-
vïL de epr,,, voor aan de schuldeisers
Wa„s een Dati voorlopige, uitkering te-
0P latei r te laten overhandigen,
de 2uHen l ®ventuele verdere uitkerin-
üftt°°rdélen^h-" uitbetaald. Een van
wYribg eePp ei7a" is' dat na de eerste
Sens n bu|ehonHln iStrat^ behoeft te
van aZc, - -van alle schuldei-
adresw^gingen e.d.
diM de nadruklegt Sr zbn toelich-
6 Procedure ?p' at. de vereenvou-
- e tevens m het belang is
Advertentie
SIMONS
ROTTERDAM, TEL. 010
66.40 I
van de schuldeisers. Met de afwikkeling
van de surséance van betaling zouden
anders vele jaren en zeer hoge kosten
gemoeid zijn.
eventueel te praten over een beleid, dat
nauwkeuriger aansluiting zoekt aan het
vrjje bedrijf maar dan ook consequent
doorgevoerd over de gehele linie, ook
voor de weekloners. Wij zijn bereid daar
toe een studie te ondernemen in de
Centrale Commissie, objectief en steu
nend op voor beide partijen aanvaard
bare gegevens. Ook voor de weekloners
moeten dan de werkelijk betaalde lo
nen van vergelijkbare functies in het
bedrijfsleven richtsnoer zijn, met alles
wat daar het loon beïnvloedt. Het ka
merlid Weijters besloot zijn toespraak
met de uitroep: „De zaken liggen ho
peloos scheef. De Tweede Kamer staat
voor een moeilijke taak."
In zijn samenvatting zei de geer Van
Rossen: „Er is geen slechter overleg
dan het rjjksoverleg". Hij noemde een
aantal voorbeelden uit het verleden
waarbij de gemeenten en de provincies
het voorbeeld van het rijk niet hebben
gevolgd. De ambtenarenorganisaties
weten soms niet meer precies wat er
in andere overleginstanties gebeurt, om
dat provinciale besturen en gemeente
besturen soms beslissingen nemen bui
ten het overleg om, daar zij willen
voorkomen dat de genomen maatrege
len bij de overheid bekend worden.
Soms vraagt men ons zelfs daarover niets
in onze vakbladen te publiceren. Een
vreemde situatie waaraan spoedig iets
moet veranderen.
SCHIEDAM, 17 febr. Naar wij ver
nemen zal aan de op 9 april a.s. te hou
den algemene vergadering van aandeel
houders der Dok- en Werfmaatschappij
Wilton-Fijenoord te Schiedam worden
voorgesteld het dividend over het boek
jaar 1961 te bepalen op 16 procent (v.j.
14 procent).
Mensen hebben altijd de
neiging zich beter voor te
doen dan ze zijn. Tenzij zij
de parallel lopende neiging
hebben zich slechter voor
te doen dan zij zijn. Men
sen die doen zoals zij zijn,
zijn waarschijnlijk heilig.
Zij vinden hun royale en
afdoende erkenning dan ook pas in het
hiernamaals. Óp aarde wordt vol
maaktheid nauwelijks gewaardeerd.
Vfgezien dan van het feit dat zij er
onvoorstelbaar is. Een mens door
grondt geen harten en nieren, en zeker
niet de zijne.
Waar wil ik heen? Ik wil nergens
heen. Dat is niet voldoende? Nou goed,
dan zeg ik dat wij elkaar met rust
moeten laten; dat wij elkaar onze por
tie hypocrisie moeten gunnen, al was
het maar uit eigenbelang.
Schijnheiligheid, immers, is ook
maar een niet geslaagd pogen tot
heiligheid. Dat wil zeggen: zij is altijd
nog een pógen.
I
AMSTERDAM, 16 febr. Met de vol
gende schepen kan zeepost worden ver
zonden. De data, waarop de correspon
dentie uiterlijk ter post moet zijn be
zorgd, staan, tussen haakjes, achter de
naam van het schip vermeld.
Amerika, Ver. Staten van: „Maasdam"
(18-2), „Westerdam" (21-2)Argentinië:
„Aludra" (20-2); Australië: „Oranje"
19-2), „Groote Beer" (20-2), „Theben"
22-2); Brazilië: „Aludra" (20-2), „Para
guay Star" (21-2); Canada: „Maasdam"
(18-2); Chili: „Wiesbaden" (22-2); Indo
nesië: Verkeer gestaakt; Ned. Antillen:
„Sarpedon" (21-2); Ned.-Nw.- Guinea:
„Seine Lloyd" (18-2); Nieuw-Zeeland:
„Oranje" (19-2), „Groote Beer" (10-2);
Suriname: „Chiron" (21-2); Rep. Z.-Afri-
ka en Z.-W.-Afrika: „Carnavon Castle"
(18-2), „Blitar" (20-2)
Inlichtingen betreffende de verzen
dingsdata van postpaketten geven de
postkantoren.
Advertentie
BERLIJN, 17 febr. (UPI) Oost-
berlijnse politiemannen hebben giste
ren geschoten op een moeder, die met
haar vijfjarige zoon naar West-Berlijn
vluchtte. De Vopo's losten meer dan
zestig schoten op de vluchtenden en op
Westberlijnse politiemannen, die de
vluchtelingen hulp boden. Niemand
werd echter geraakt. De Westberlijnse
politiemannen losten waarschuwings
schoten om de vlucht van moeder en
kind te dekken.
De jongen en zijn moeder waren
van het balkon op de eerste verdie
ping van een huis aan de Amerikaan
se sectorgrens naar beneden gespron
gen. De jongen kwam in het prikkel
draad terecht, maar liep slechts
schrammen op. Hij kroop door de
versperring heen de sectorgrens
over. De moeder sprong in een door
Westberlijnse brandweerlieden ge
spannen valzeil. De kogels floten
haar en de redders om de oren. Vol
gens de Westberlijnse politie deden
du Vopo's hun best om hun doelen te
raken.
De Vopo's openden het vuur vanuit
een bos achter het huis. Vijf Vopo's
schoten vanachter bomen en een ande
re vanuit een uitkijktoren. Tien West
berlijnse politiemannen dekten de
vlucht. Zeventien brandweerlieden hiel
den het zeil vast.
De prikkeldraadversperring was on
geveer 1 meter 80 breed en ongeveer
1 meter 50 van hun huis verwijderd,
zodat iemand, die van het balkon wil
de springen, ruim drie meter ver
moest springen om over de versper
ring heen te komen. De moeder slaag
de erin en kwam in het vangzeil te
recht, maar haar zoon viel in het prik
keldraad.
Volgens de politie was de vader van
het gezin reeds enige tijd geleden naar
West-Berlijn gevlucht.
(Reuter) ,Van Westelijke geallieer
de zijde is vrijdagavond verklaard, dat
de Russische vertegenwoordiger in het
geallieerde luchtbeveiligingscentrum in
erlijn heeft laten doorschemeren, dat
de Russische Iuchtmanoeuvres in de
drie corridors tussen Berlijn en West-
Duitsland zullen worden uitgesteld.
andaag wordt Johan Kaart 65
jaar. Maar hij vindt die toeval
lige tellingswijze van de Burger
lijke Stand larie en neemt dan
ook de vrijheid met toneelspelen door
te gaan tot hij zich oud voelt. Aan die
korte, stevige boksersfiguur is geen
slijtage te zien, aan zijn gezonde, vle
zige kop met de waterblauwe ogen
evenmin. Zijn grijze haar is wat dun
bovenop, nou ja. Dat glaasje jus
d'orange dat zijn dieet voorschrijft te
bestellen is verdacht. „Mijn buikje
moet weerweg," constateert hij. Zijn
leeftijd verraadt zich het duidelijkst
door zijn vertellen over vroeger en nu.
Zoals het nu aan het toneel Is. noemt
hij het een krankzinnige situatie.
„Vroeger zeiden je ouders: „Ik breek
je de poten als je aan het toneel gaat.
Maar nu? Ga naar de toneelschool,
jongelief, het mooiste beroep dat er
is. Kom je d'r af, dan kryg je meteen
driehonderdvijftig gulden in de maand.
Kun je geen fluit. Ik ben zo'n ontzet
tende tegenstander van de toneelschool.
Jongens en meisjes staan daar met
elkaar aan een stukkie te knutselen
en na drie jaar krijgen ze het brevet
van kunstenaar. Is-ie effe mooi. En
dan driehonderdvijftig gulden. De
koopman te laten worden, hij had al
zoveel toneellucht ingesnoven dat hij
er ni meer van los kon. En de eerste
de beste keer dat hij serieus op het
toneel in de Stadsschouwburg stond,
mocht hij in zijn rolletje tegen Louis
Bouwmeester als Shylock opkijken.
Afkijken, kan men misschien beter
zeggen. Want daar heeft Kaart het van
geleerd. Kijken en luisteren naar Da
vids, hoe die met zijn dunne stemme
tje >zijn liedjes zong, en naar Buziau
en naar Cor Ruys. Hij beseft dat hij
veel dankt aan zijn vis comica. „Ja,
dat heb je dan gewoon van de lieve
God gekregen. Dat had Ruys, en Bu
ziau en Lou Bandy, die hoefden alleen
maar te kijken en de zaal kreeg de
stuipen".
,Als ik nog de kerk maar haal", zingt
Doolittle (My Fair Lady) ten afscheid
van zijn vrijgevochten leven.
.'.üiiiiimiiiiiiiimHiiiuiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuli
de Joodse mens uit Amsterdam hebt
durven spelen. En die musical is nu
et fijnste werk wat er is. Doolittle,
dat is zó gaaf geschreven. En niet zo
maar een rolletje. Daar ben ik heel
lang mee bezig geweest. Voor die tijd
had ik vakantie, maar dan was ik met
Doolittle bezig. Als My Fair Lady niet
zo lang draaide, had ik misschien wel
Cyrano mogen speien. Er was inder
tijd zoiets afgesproken in Rotterdam.
Logisch dat Hermus er niet op ge
wacht heeft. Maar. o jongen, wat heb
ik altijd graag Cyrano willen doen.
Daar droomt iedere acteur van".
In zijn lange loopbaan heeft hij goed
verdiend. Kaart steekt niet onder stoe
len of banken dat hij daar op bedacht
is geweest. Hij wilde niet zonder de
zekerheid van een onbezorgd maat
schappelijk bestaan leven. En dat
heeft hij, compleet met een landgoed
van ruim twaalf hectares dennebos in
iS
- "W.
'Advertentie)
Rustig oud met OLVEH pensioen.
:;-:v
d
BH!
Een glas jus d'orange staat het dieet nog toe
Aan de tafeltjes rondom ons in het
restaurant, is Johan Kaart nu ontdekt.
Hij merkt het niet, hoewel toevallig
het gesprek in de richting van zijn
bekendheid drijft. „Dat woordje po
pulair voor je naam, dat is zoiets
belangrijks. Ik kreeg het toen ik in
de film van De Jantjes, De Schele
had gedaan. De slagersjongens en de
tramconducteurs zeiden: „Hé, daar
hé-je De Schele. Maar toen had ik
mijn mooiste grote rollen al op het
toneel gedaan. Dat was maar bij een
paar enthousiastelingen bekend. En
nou? Daar zijn jullie kranten schul
dig aan. Als een juffrouw één keer
de hoge C voor de televisie heeft ge
zongen. staat er morgen een groot
verhaal in de krant. Onze grootste
acteur, Paul Steenbergen, die heeft
het zijn halve leven met af en toe een
klein stukje moeten doen. Zo'n mieze
rig berichtje, weet je wel. En dan
dachten de mensen: hé een berichtje
over Paul Steenbergen. Zou die dood
zijn? Ik ben nu populair. De mensen
spreken mij op straat aan En dan
weet ik nooit meer te zeggen dan:
Ja mevrouw, dank u, mijnheer. Ehum,
goedendag. Dat is nog vervelend ook,
populair. Nou ja, toch wel leuk. Een
toneelspeler mag een beetje ijdel zijn.
Maar toch zijn vrij in een verkeerd
land geboren. In het buitenland zon
je een paleisje hebben, met een azu
ren zwembassin aan de voor of ach
terkant. Als ik het opnieuw zou mogen
doen, zat ik hier niet."
„M'in neef Hans heeft het beter
bekeken. Die zit altijd in het bui
tenland. Ze dragen hem op handen.
Hij krijgt duizend gulden per avond.
In Dtisseidorf, en dan hoeft hij maar
veertig keer per jaar te spelen. De
rest van het jaar laat hij zich fijn duur
.itnodigen in andere plaatsen. Nou
krflgt het publiek van hem ook waar
voor zijn geld. Want er zijn er mis
schien wel een paar te vinden die
beter zingen, maar hij zet daar altijd
even een vent op het toneel waar je
de hele wereld voor moet aflopen om
er nog één te vinden. Zo iemand gaat
hier toch niet een beetje zielig zitten
doen bij de Nederlandse Opera?"
(Van onze onderwijsredacteur)
DEN HAAG, 16 febr. Zoals dezer
dagen werd gemeld heeft de Vereni
ging van Nederlandse Gemeenten
onlangs in een schrijven aan minister
Cals gevraagd om een diepgaande be
studering van het vraagstuk der va
kantiespreiding. In bedoelde brief is
allereerst aandacht gevraagd voor op
lossingen, die gebaseerd zijn op de
vrijwillige medewerking van onderwijs
en bedrijfsleven. Daarnaast zou men
in het onderzoek echter mede betrok
ken willen zien de vraag of in het vlak
van wettelijke bepalingen een bijdrage
tot de spreiding kan worden gevonden.
Aangezien de vakantiespreiding op
vrijwillige basis tot nu toe nauwelijks
resultaten heeft opgeleverd, trekken
de suggesties, die de Vereniging van
Nederlandse Gemeenten gedaan heeft
inzake wettelijke bepalingen, nu wel
de meeste aandacht. De vereniging
heeft zich niet willen uitspreken voor
een wettelijke regeling; zij is er zich
van bewust, dat hiertegen wellicht be
zwaren, gegrond op de vrijheid van
het onderwas, kunnen worden inge
bracht. Juist daarom wordt dan ook
gevraagd om een studie met mede
werking van de verschillende belang
hebbende instanties; men zou onder
zocht willen zien of, en zo ja op welke
wijze, deze bezwaren kunnen worden
ondervangen.
Ten departemente van O., K. en W.
is men de mening toegedaan, dat het
bijzonder moeilijk zal zijn tot een
oplossing van de moeilijkheden op dit
terrein te komen. Staatssecretaris Stu-
benrouch heeft er kortgeleden in de
Tweede Kamer op gewezen, dat 60 tot
70 procent van het onderwijs in ons
land bijzonder onderwijs is. In deze
kringen wordt het geven van regels
ten aanzien van de vakantiespreiding
beoordeeld als in strijd met de Grond
wet, zo zei de staatssecretaris.
Deze verklaring is inmiddels voor
een belangrijk deel nog eens bevestigd
door een krachtige uitspraak van anti
revolutionaire zijde in het voorlopig
verslag van de Eerste Kamer over de
onderwijsbegroting. In de desbetref
fende passage wordt er op gewezen,
dat er een duidelijk, principieel in de
Grondwet verankerd verschil bestaat
tussen de bevoegdheden van de over
heid ten opzichte van het openbaar
en die ten opzichte van het bijzonder
onderwijs. Zo heeft de overheid er niet
de minste zeggenschap over of een
bijzondere school een 5-daagse of een
6-daagse schoolweek zal hebben, dan
wel zal medewerken aan vakantie-
spreiding, aldus het a.r.-standpunt.
Deze mening mag wel geacht worden
representatief te zijn voor een groot
deel van, zo niet het gehele protes
tants-christelijke onderwijs. De secre
taris van de unie „School met de
Bijbel" en van de Schoolraad voor de
scholen met de Bijbel, mr. J. J. Han
gelbroek, verklaarde ons desgevraagd,
dat men bij de kwestie van de vakan
tiespreiding onverkort moet vasthou
den aan het postulaat van de onder
wijsvrijheid, neergelegd in de Grond
wet. Men kan het algemeen belang
aandikken zoveel als men wil, maar
we moeten ons verzetten tegen elke
aantasting van het grondwettelijk er
kende vrijheidsrecht, hoe onschuldig
die aantasting er ook uit zou zien.
Wanneer de overheid zich gaat be
moeien met de vakanties van de bij
zondere scholen, dan is dit in wezen
eenzelfde vrijheidsinbreuk als wanneer
de overheid de vakanties van de in
dividuele burgers zou gaan regelen,
aldus mr. Hangelbroek. Deze verkla
ringen laten er geen twijfel over be
staan, dat het in het leven roepen van
wettelijke bepalingen inzake de vakan
tiespreiding bij het protestants-christe
lijke onderwijs op ernstig verzet zal
stuiten.
In rooms-katholieke kringen zijn die
opvattingen wat meer genuanceerd.
Bij de beoordeling van de mammoet
wet heeft het r.-k. Centraal Bureau
voor Onderwijs en Opvoeding er na
drukkelijk op gewezen, dat het bijzon
der onderwijs vrij onderwijs krach
tens de Grondwet per definitie ont
trokken is aan de regelingsmacht van
de overheid. Over de vraag of men.
op deze basis voortredenerend, nu ook
tot een categorische afwijzing van
regelen inzake de vakanties moet ko
men, heeft men zich echter op het
r.-k. Centraal Bureau nog geen defini
tief oordeel gevormd. Dit laatste wil
nog niet zeggen, dat men overheids
maatregelen op dit terrein wèi aan
vaardbaar zou achten, maar men gaat
toch ook niet meteen mee met de
scherp geformuleerde afwijzing van
protestants-christelijke zijde. Mr. C. E.
Schelfhout, de directeur van het katho
liek onderwijsbureau verklaarde ons,
dat hij zich over deze materie nog wil
beraden.
Men zou zich kunnen voorstellen, dat
er een oplossing wordt gevonden in die
zin, dat het bijzonder onderwijs zich
in volle vrijheid bereid verklaart de
voor het openbaar onderwijs door de
overheid te geven regelen mede in het
bijzonder onderwijs toe te passen.
Zeker is wei, drt er in het katholieke
onderwijs vooraanstaande figuren zijn,
die menen, dat men het probleem van
de vakantiespreiding niet op z'n beloop
kan laten omdat dit tenslotte tot scha
de van het bijzonder onderwijs zelf zou
voeren. Daartegenover staan echter
ook in katholieke kring opvattingen,
die veel Overeenkomst vertonen met
het standpunt van het protestants-
Christelijke onderwijs.
AI met al is het wel begrijpelijk, dat
men ten departemente bjj deze zaak
een noga) terughoudend standpunt in
neemt. Veelzeggend is, dat in het oor
spronkelijke ontwerp-mammoetwet bij
een bepaalde algemene maatregel van
bestuur gewezen werd op een regeling
voor een doelmatige vakantiespreiding,
doch dat minister Cals dit punt na
negatieve reacties uit de Tweede Ka
mer heeft losgelaten.
meesten kunnen niks. Ze moeten
's avonds een half uurtje met een
speer in een hoek staan. Het enige
was- ze voor in aanmerking komen
is: invallen. In de salarisklasse vallen
dan. Dan hebben ze op school zoge
naamd leren zitten en lopen, maar wie
kan er nou niet ^aan zitten? Die mijn
heer Pos van de toneelschool kan m\)n
bloed wel drinken. Want ik zeg dat al
tijd. Als een jongen tien jaar met een
speer heeft gestaan, krijgt hij honderd
of tweehonderd gulden, weet ik het
meer."
Job Kaart lacht heel bedaard ach
ter zjjn glaasje en zijn sigaar die maa
niet wil blijven branden. Zijn ster,
spint verder heel tevreden en gezel
lig door. Zijn clauses zijn opgeluisten
met kleine scènes underacting, ee.
scènetje Hubert Laroche, die me:
zijn bijna gedrochtelijke gestalte Cy
rano speelde als een godenkind, ee
stukje Jan C. Vos, af en toe eer
flitsje Johan Kaart met uitpuilend,
gijnogen en een potsierlijk lachje er
va? 'ets dat in de verte aan Jear
Gabio doet denken, met wie een ern
stige Kaart veel overeenkomst heeft
Hij heef' gemakkelijk praten. Is hi,
niet een voor het toneel bestemd na
tuurtalent? Zijn vader en moeder had
den een reizend gezelschap, en a
stu''rden ze Job naar de n.b.s. or
iimiiMiliilliiiiiiiiiiiliiiiiiMiiiiiiiniiiiiiiiiiiiliiiiiiiiiiiim'
De baas in het jaar 2000" is hi
onderwerp van een opstelwed
strijd uitgeschreven door het tijd
schrift „Baas boven Baas" var;
het Nederlands Instituut voor Effi
ciency (N.I.V.E.). Bazen, werkmees
ters, voorlieden en opzichters uit dc
Nederlandse industrie worden uitge
nodigd in een opstel van hoogsten
2000 woorden hun zienswijze te schet
sen, over hun functie bij de komend-
eeuwwisseling. De termijn van de in
zending sluit 15 maart.
Het fhema voor dit jaar zelf het re-
suliaat van een prijsvraag is afkom
stig van de bedrijfschef L. B. J. van Kaart
den Toom te Schiedam.
Helvoirt. „In mijn loopbaan had ik de
iest in als ik een week voor vijftig
mensen stond. Ik heb de mensen vaak
laten lachen, dat is toch een onderdeel
van mijn beroep. Als zij mij vragen:
„Is dat nou met stomvervelend om
1500 keer Potasch en Perlemoer te
spelen? dan zeg ik: „Mensen, jullie
zijn gek. Ik weet waarvoor ik op de
planken sta. Ik laat vijftienhonderd
keer een uitverkochte zaal lachen. Je
speelt toch komedie voor de mensen,
niet voor jezelf. De serieuze rollen
speel ik voor mijzelf, en dat doe ik
nu voor de televisie en de mooie
serieuze rollen, waar ik van houd. Bij
Potasch zijn er rabbijnen naar mij
toegekomen, die hebben gezegd:
..Dank u mijnheer Kaart '.at u zo tiin
De losse manier waarop hij spreekt
geeft niet te vermoeden dat hij zit
te mokken over zijn loopbaan. „Ik
heb een heleboel mooie dingen mo
gen doen en nog veel tijd om mooie
dingen te doen voor de boeg. Niks in
mb zegt dat ik 65 jaar ben en ik
zal er ook niet mee ophouden. II: kan
er trouwens niet meer van los komen.
Hoevee! zijn er nog die tachtig zijn,
en maai blijven spelen? Ze zjjn ver
slaafd aan de kleedkamer en de to
neelsfeer. En altijd weer zijn er fijne
rollen. Cyrano. En er is nog iets wat
ik zo graag wil doen. De brave sol
daat, ik heb dat op de film gezien
van Heinz Ruhmann. Binnenkort krij
gen wij eerst een film, waar ik een
rol in heb. Mooi speien, zonder pu
bliek, helemaal ernstig voor jezelf.
Ze bellen nu nog vaak op of ik weer
Potasch kom spelen. Maar dat is nu
voorbij Ik begin ook geen eigen zaak
meer, zeer waarschijnlijk."
als Perlemoer (rechts) met Boskamp als Potasch haalde vijftien
honderd uitverkochte voorstellingen.
