w
li
ft
„Sluis op het droge" bij
DeltawerkHarlingen
Grote deur in de waterkeringsmuur om de
trein op havenemplacementen toe te laten
m
V er houding tussen huidige
regeringspartijen gezohd
giro 323300
ROND DE LOONPOLITIEK
Spanning op diverse fronten
Levendige gids van Tilburg
Khroesjtsjev
beschuldigt
Kennedy
n
0(T
EINDE AAN
GEVAARLIJKE
SITUATIE IN
FRIESLAND
ProfOud op VVD-landbouwcongres
Waardering voor K.V.P. bij debat
over ambtenarensalarissen
commentaar
Piet van Ierlant
DIJS
Koninklijke familie
met Oranje naar zee
Wie niet in de gelegenheid is zijn gave
op de collecteschaal te schenken
of wie een extra-bijdrage wil zenden,
kan gebruik maken van
ZATERDAG 24 FEBRUARI 1962
PAGINA
nadruk verboden.
Van stellage gevallen
Jongen op oversteek
plaats overreden
KATHOLIEKE KERKENBOUW te UTRECHT
desgewenst met vermelding:
„bestemd voor kerkenbouw in het bisdom
Nu kunt u naar het midden- en verre oosten of naar
Zuid-Amerika vliegen met het modernste straalvlieg
tuig ter wereld: Swissair's Convair 990 Coronado
De nieuwste ontwikkelingen in vliegtuigbouw zijn toegepast in de
Coronado. Iedere centimeter, van neus tot staart, maakt de Coro
nado tot het modernste straalvliegtuig ter wereld. Maar één ding is
- natuurlijk - onveranderd gebleven: Swissair's spreekwoordelijke
gastvrijheid, die even persoonlijk en vriendelijk als ooit tevoren is.
Onze vluchten vanaf Amsterdam en Rotterdam verbinden U met:
HET MIDDEN EN VERRE OOSTEN:
Abadan
Ankara
Athene
Bagdad
Bangkok
Beiroet
Bombay
Caïro
Calcutta
Dhahran
Genève
Hong Kong
Istanboei
Karachi
Kartoem
Manilla
Teheran
Tel Aviv
Tokio
Zürich
ZUID AMERIKA*
Lissabon - Dakar- Rio de Janeiro - Sao Pauio - Montevideo -Buenos
Aires
Reserveringen of inlichtingen via Uw passage-of reisbureau of bij
Swissair: Hobbemastraat 11, Amsterdam, tel. 73 04 32;
Westblaak 12, Rotterdam, tel. 13 91 70.
Moskou, 24 febr. (UPI) De Rus-
'che premier, Nikita Khroesjtsjev,
President Kennedy ervan be-
wiuidigd dat hij een topconferentie
- ar ontwapening "iet wil bijwonen om-
fo. j niet van Plan '8 oen desbetref-
end verdrag te sluiten. Dit bericht het
Ussische persbureau Tass.
,De beschuldiging was vervat in de
"podschap die Khroesjtsjev donderdag
Kennedy en premier Mac Millan
ha(i gezonden.
„•'Ik ben gegriefd", aldus Khroesjt-
ajev.. ,,door uw negatieve houding ten
"inzien van dit voorstel (de ontwape-
«gsconferentie door een bijeenkomst
n regeringsleiders te doen openen)."
cto
Gu-aA?.*. -
(Advertentie)
(Van onze correspondent)
Na de watersnoodramp in febru
ari 1953 heeft Nederland de
versterking van zijn zeewering
met kracht ter hand genomen,
waarbij uiteraard prioriteit werd ge
geven aan de zo zwaar getroffen pro
vincie Zeeland. De Deltawerken sterk-
ken zich echter ook uit tot in het
noorden van het land en daar wor
den thans eveneens al vorderingen
gemaakt. Als eerste Deltawerk van
het noorden kwam de nieuwe Wad
dendijk op Vlieland gereed. Kort
daarna kon ook de nieuwe buitensas
(sluis) te Harlingen in gebruik wor
den genomen, waardoor een einde
kwam aan een zeer gevaarlijke situa
tie voor Friesland. Harlingen had na
melijk twee buitensassen, elk al meer
dan honderd jaar oud, die niet hoger
dan vier meter boven NAP reikten.
En de deuren van deze sassen hingen
zo gammel in de verweerde muren,
dat bij elk stormtij gevreesd moest
worden dat de sassen het zouden
begeven.
Het verschil tussen laag en hoog
water is in het noorden minder groot
dan in het zuiden. In Harlingen va
rieert het normaal van 1.35 m tot
2.30 m, in Delfzijl ongeveer drie me
ter, in Vlissingen gemiddeld wel vier
meter. Maar bij langdurige westen
wind, storm- en springtij komt het
water veel en veel hoger. De hoogste
stand, ooit in Harlingen geboekt, was
3.75 m, in Delfzijl 4.48 m en in Vlis
singen 4.55 m plus NAP. Stormvloe
den zijn voor het noorden dus even
gevaarlijk als voor het zuiden, wat
trouwens uit de overstromingsramp
te Hamburg nu ook wel weer is ge
bleken. De vraag doemt daarom op of
de Deltawerken in het noorden wel
groots genoeg worden opgevat, of ook
daar niet zeer ingrijpende maatrege
len moeten worden genomen, bijv.
door sluiting van de zeegaten tussen
de Waddeneilanden.
Inmiddels werkt Rijkswaterstaat
ijverig door aan de Deltawerken op
kleinere schaal. De zeedijk ten noor
den van de Afsluitdijk zal aanzien
lijk worden verhoogd en verbreed.
Illlllillllllililllllillllliillllllllllllillllliiilllliilllillllllllill
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiimiiiiiiMiiiiiiiiiiiimiii
Aan een verlegging van de verkeers
weg van Zurich naar Harlingen, thans
nog pal langs de dijk lopende, is men
druk bezig.
De nieuwe sas te Harlingen is ook
een onderdeel van de Deltawerken,
maar ze staat daar thans nog een
zaam in de haven. Aan de noordzijde
zijn al goede aansluitingen gemaakt
met de zeedijk, ten zuiden ervan rei
ken de kaden van Harlingen nog niet
hoger dan 3 a 3 Vx meter boven NAP
en overstromen dus bij elke storm
vloed van enige betekenis. Hierin zal
worden voorzien door de bouw van
een drie meter hoge en drie meter
dikke muur van de sas tot de Zuider
zeedijk. Bovenop komt een wandel-
In Harlingen maakt men een cou
pure in de nieuwe Deltawaterkering
om de treinen naar het havenempla
cement te kunnen laten doorrijden.
Deze coupure zal btj hoge water
standen met sluisdeuren kunnen wor
den gesloten.
iiiiiiiiiiiHiHHiiiiiiiiniiitiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiniiHiiimi
pad zodat de Harlingers ook enige
vergoeding krijgen voor hun wegslui
ten achter een zo alle uitzicht bene
mende muur.
De eigenlijke havenemplacementen
blijven aan zeezijde achter deze muur
en zullen dus niet gevrijwaard blij
ven van overstromingen. De spoor
wegen evenmin omdat deze tot aan
het einde van het havenemplacement
doorlopen. Rijkswaterstaat had liever
nergens coupures in de zeewering
gehad, maar was toch wel genood
zaakt voor de spoorwegen een uit
zondering te maken.
En de oplossing voor het spoor werd
op waarlijk grootse wijze gevonden.
In de muur komt namelijk een door
gang, die bij eventuele stormvloed
met sluisdeuren kan worden gesloten!
Een complete sas op het droge dus.
Deze sas is Inmiddels ook gereed
gekomen. Alleen de deuren moeten er
nog in, maar dat heeft nog geen haast,
omdat met het bouwen van de muur
aan weerszijden óók nog moet wor
den begonnen. Over enige jaren zal
men echter in Harlingen het schouw
spel kunnen beleven, dat een sluis
wachter daar de sluisdeuren moet
opendraaien om een trein door te
kunnen laten.
Of de treinen daartoe ook met
scheepstoeters zullen worden uitge
rust is nog niet bekend!
ZEIST, 24 febr. De Volkspartij
voor Vrijheid en Democrat» houdt op
het ogenblik op Woudschoten een land-
bouwcongres. De voorzitter der partij,
prof. mr. P. J. Oud, opende gistermid
dag dit congres met een schets van de
huidige politieke tostand. De centrale
vraag bij de komende statenverkiezin
gen is volgens hem, of de kiezers meer
de kant van de Partij van de Arbeid
of meer de kant van de V.V.D. op wil
len. Dat een regeringscombinatie
straks zal bestaan uit de drie grote
rechtse partijen alleen is volgens hem
praktisch uitgesloten. De rechterzijde
heeft geen lust alleen te gaan regeren
en de vraag is bij wie zij steun zal
gaan zoeken.
Het is de V.V.D. indertijd niet goed
bevallen deel uit te maken van een
regeringscombinatie, waarin Partij
van de Arbeid en KVP praktisch de
politiek konden bepalen. Sinds 1959
echter, toen de WD ne een oppositie
periode aan een regering zonder socia
listen ging deelnemen, heeft zij wat
de hoofdlijnen van het beleid betreft,
het juist geacht was dit kapinet doet,
al was er kritiek op onderdelen. Bij de
verkiezingen van 1959 heeft de VVD
haar positie duidelijk gesteld door
te zeggen, dat zij niet in een rege
ringscombinatie wilde zitten waar
van de Partij van de Arbeid deel uit
maakt.
Spreker herinnerde e- aan, dat hij
toen meteen al heeft gesteld, dat die
uitspraak voor de komende vier jaar
gold en dat na die periode de zaak op
nieuw dient te worden bezien.
De heer Oud uitte respect voor pro
fessor De Quay, maar zei het toch ge
wenst te chten, dat de leider van
het kabinet gezocht werd an
der de parlementaire leiders en dat
daarvoor niet steeds na; - extra-parle
mentaire figuren gezocht wordt.
De verhouding tussen de regerings
bondgenoten in de huidige combinatie
is honderd maal beter dan die in "orige
kabinetten met rechtse partijen plus
de Partij van de Arbeid, aldus de heer
Oud. H(j herinnerde er aan, dat oud
minster Suurhoff eens zijn regerings
partners van weleer heeft verweten
„met valse kaarten te spelen".
Zulke verwijten maken wij nu niet,
merkte hij op. Wat donderdag bij het
debat over de ambtenarensalarissen in
de Tweede Kamer is gebeurd, is vol
gens hem een goede demonstratie ge
weest van hoe een verhouding tussen
regeringsbondgenoten moet zijn en hoe
ze niet moet zijn. In de bijna 45 jaren,
dat het Georganiseerd Overleg in amb
tenarenzaken bestaat, heeft spreker al
tijd horen klagen ovir de manier waar
op het werkt. Maar, zo zei hij met na
druk, „als er een minister is geweest,
die met hart en ziel aan dat overleg
heeft deelgenomen, van het begin af,
dan is het onze minister Toxopeus ge
weest". De verdediging van 's ministers
beleid in de tweede ronde van het de
bat is zijns inziens voortreffelijk te-
weest.
Waardering toonde hij voor de KVP-
vertegenwoordigers die na deze uitleg
van de minister hun stem aan de motie
onthielden. Dat een der KVP-opposan-
tei, die wel voor de motie gestemd
had, zjjn stem aan de gehele begroting
van Binnenlandse Zaken had onthou
den, noemde hij teleurstellend Zulke
teleurstellingen nemen echter niet weg,
dat de samenwerking van de laatste
drie jaren een goede samenwerking is
geweest.
Prof. Oud meent, dat de WD deze
verkiezingen met vertrouwen tegemoet
kan zien. „Het liberalisme wordt alge
meen gezien als een richting, die be
reid is zich aan te passen aan de ver
anderde tijden, terw\jl anderzijds de in
druk bestaat, dat het socialisme aan
verstarring gaat lijden. „Ook in de
kring van de Partij van Ie Arbeid
wordt dat wel ingezien". Spreker
noemde een ge .chrift van de socialist
De Kadt, die de leiders van de Partij
van de Arbeid verweet, dat zij falen.
Prof. Oud is dat niet met de heer De
Kadt eens; veeleer faalt volgens hem
het socialisme zelf.
IJMUIDEN, 24 febr. In het kader
van de officiële viering van het zilve
ren huwelijksfeest van koningin Juliana
en nrins Bernhard zal de koninklijke
famili* op 2 mei met een gezelschap
genodigden een bootreis maken met
het s.s. „Oranje" van de stoomvaart-
maMts«happü Nederland. Van Amster
dam wordt naar zee gereisd en 's avonds
keert het schip weer naar Amster
dam terug.
Nadere details kon men ons omtrent
deze vaartocht nog niet geven bij de
rijksvoorlichtingsdienst. Gelet op de
particuliere aanleiding tot deze tocht
ligt het niet in de lijn der verwachting,
dat daaraan tevens een bezichtiging
van de havenwerken bij IJmuiden ge-
koapeld zal worden.
Gelet op wat het gemeentebestuur van
Velsen en de plaatselijke V.V.V. deden
bij het passeren der sluizen door vor
stelijke personen van andere landen,
zoals de Britse koningin en haar ge
maal, de Noorse koning Haakon en de
Sjah van Perzië, mag verwacht wor
den, dat de „O anje" bij het passeren
van de Noordersluis daar zeker een
IJmuidense attentie zal aantreffen.
Waar dit aan buitenlandse vorstelijke
personen werd geboden, zal men een
dergelijke huldiging in geen geval aan
het eigen koninklijk huis willen onthou
den.
(Van onze correspondent
VLISSINGEN, 24 febr. Op de co-
kesfabriek te Sluiskil is gisteren de
40-jarige lasser J. A. Metten uit Ber
gen op Zoom van een achter meter ho
ge stellage gevallen en vrijwel on
middellijk daarna overleden. Het slacht
offer was gehuwd en had drie kinde
ren.
DEN HAAG, 29 febr. De 47-jarige
H. Schregardus uit Den Haag is van
nacht om het leven gekomen, toen zijn
auto op de Rjjswjjksweg in Den Haag
door nog onbekende oorzaak tegen een
lichtmast botste. Hjj overleed ter
ter plaatse.
(Van onze corespondent)
MAASBRACHT, 24 febr. Gistermid
dag is het achtjarig jongetje Wim Ca-
ris toen het uit school kwam onder een
voorbijrijdende vrachtwagen geraakt en
gedood. Waarschijnlijk is het kind van
het trottoir gegleden en toen tegen de
vrachtwagen gevallen; het kind stond
aanvankelijk te wachten^ tot de vracht
wagen gepasseerd zou zyn. Het ongeval
gebeurd© in de Hoofdstraat op een over-
stèekplaats.
(Van een medewerker)
We hebben bijna de neiging om
te zeggen, dat pater Hoefnagels
prompt bediend wordt op zijn
verlangen naar sociale onrust.
In de Kamer zijn minister Toxopeus en
de overgote meerderheid van de Ka
merleden het lang niet met elkaar eens
voor wat de ambtenarensalarissen be
treft. Terwijl we dit schrijven is nog
moeilijk te voorspellen, hoe de strijd
zal aflopen. Maar dat dit Kamerdebat
nog heel lang zijn sporen zal nalaten is
wel zeker.
We hebben reeds eerder geschreven,
dat wij een van de kernpunten van deze
conflictsituatie vinden het gebrek aan
psychologisch inzicht. Van de 270 mil
joen, die minister Toxopeus beschik
baar heeft voor verbetering van de
loonpositie van zijn werknemers, komt
het overgote deel wel degelijk terecht
bij de lagere en laagst-betaalden. Wel
iswaar niet in een mate als naar onze
mening juist zou zijn, maar als men
eens precies zou gaan rekenen (we zijn
daar ook na het antwoord van de mi
nister helaas niet toe in staat) zou naar
onze stellige mening blijken, dat het
voor wat de totaalbedragen betreft met
de extra-verhogingen voor het mediale
en hogere ambtenarenkorps niet zo'n
vaart loopt. Dat neemt niet weg, dat
het psychologisch onverkoopbaar is, om
voor de grote groep „kleintjes" te mil
limeteren en voor de andere groep
naar boven af te ronden.
Inmiddels hebben we volop een twee
de en in zijn wezen veel ernstiger con
flict n 1. de spanningen in de Stichting
van de Arbeid. We moeten eerlijk er
kennen vorig jaar te vroeg te hebben
gejuicht, toen het pact van Oud-Wasse
naar tot stand kwam. De drie partijen:
werkgevers, werknemers en regering,
waren samen overeen gekomen de mo
gelijkheden tot loonsverhoging in 1962
niet volledig uit te putten, teneinde een
dreigend gevaar van overbesteding te
voorkomen.
We vonden dit een van de belang
rijkste besluiten van deze drie partijen,
getuigend van verantwoordelijkheidszin
en inzicht op langere afstand.
Nu is daar vanaf het moment dat
men met de nieuwe afspraak ging wer
ken meteen iets misgegroeid. De afzon
derlijke bonden van werknemers, maar
meer nog afzonderlijke groot-werkge
vers of groepen van werkgevers, heb
ben zich van die afspraak van Oud-
Wassenaar weinig aangetrokken. Vol
gens persberichten werd in niet minder
dan 60 collectieve arbeidsovereenkom
sten van de afspraak afgeweken. Men
redeneerde als volgt: de matigingsclau
sule van Oud-Wassenaar geldt alleen
voor 1962. Er zijn contracten, die nog
een behoorlijk eind doorlopen in 1963,
dan geldt de matigingsclausule niet
meer; dan kan de volledige produkti-
viteitsstjjging weer worden doorbetaald
in de lonen. Welnu, wat let ons om in
(Advertentie)
,JUI"Wf»r Ii8*ingtieeete®mifl0
1962 vast een voorschotje te betalen op
1963?
Hiermee is de afspraak vanzelf
sprekend geheel op losse schroe
ven komen te staan. Bovendien
is een psychologische situatie
ontstaan, die de 'goedwillende centra
les voor praktisch onoverkomelijke
moeilijkheden plaatst. Men stelle zich
voor: de hoogconjunctuur blijft duren,
de spanningen op de arbeidsmarkt ne
men eerder toe dan af, geen onderne
mer kan nu loonspanningen hebben of
arbeidsonrust en dus zoekt hij naar we
gen, om het zjjn werknemers zoveel
mogelijk naar de zin te maken. De vak
verenigingsleiders, die in Oud-Wasse
naar zeer bewust mede de verantwoor
delijkheid op zich hebben genomen
voor een behoud van het economisch
evenwicht in ons land, moeten zich nu
gaan verzetten tegen de looneisen van
de werkgevers.
Dat brengt de laatsten in een onver
diend moeilijke positie. Vakverenigings
leider zijn is trouwens altijd een moei
lijke zaak geweest. Het gebeurt maar
zelden, dat deze mensen een compli
ment krijgen voor de resultaten die zjj
wisten te behalen. De leden hebben al
tijd de neiging om te zeggen: Kon er
niet wat méér uitkomen?
We kunnen nu al de concrete voor
beelden noemen, waarbij werkgevers
tegen hun arbeiders hebben gezegd: Ik
zou je wel meer loonsverhoging willen
geven, maar het mag niet vanje
vakcentrale.
Ieder moet begrijpen, dat dit de
meest dolle situatie is, die men zich
kan indenken. Daar komt bij, dat het
N.V.V., tweelingzus van de P.v.d.A.,
zich met tweelingzus in de politieke op
positie weet. Als vakcentrale was men
in Oud-Wassenaar bereid de verant
woordelijkheid mee te dragen. Maar
wanneer men politiek men is opposi
tie of men is het niet deze regering
een stok tussen de benen kan gooien,
zal men daar dankbaar gebruik van
maken. En dan zijn daar ogenschijnlijk
ook nog redelijke argumenten voor aan
te voeren. Als de werkgeversorganisa
ties met de afzonderlijke werknemers
vakbonden tot een akkoord komen,
moet dan een centrale als het N.V.V.
of de K.A.B. zeggen: dat mag niet?
Dan wordt de kracht van zo'n centrale
ondermijnd, omdat het vertouwen erin
geschokt is.
Maar deze' redenering is een drogre
denering. De centrale heeft een ak
koord gesloten met de werkgevers en
met de regering. Op de eerste plaats
heeft men dan te zorgen, dat men zo
veel invloed heeft op de aangesloten le
den (bij de vakcentrales zijn de leden
de bonden, bij de werkgeversvakeen-
traies zijn het vaak afzonderlijke on
dernemers) dat deze begrip tonen voor
het gesloten akkoord en zich dienover
eenkomstig gedragen. Op de tweede
plaats gaat het hier om een driezijdige
overeenkomst. Dat wil zeggen, dat er
drie partijen bij betrokken zijn. Dat be
tekent dat indien er moet worden afge
weken van het eenmaal gesloten ak
koord, men opnieuw gedrieën aan ta
fel moet gaan zitten "om te trachten tot
een nieuwe overeenstemming te ko
men.
Daarom nemen wij het met name de
werkgevers die zijn georganiseerd in
het C.S.W.V. zo kwalijk, dat zij op eigen
houtje van het akkoord willen afwij
ken. De katholieke en de protestants-
christelijke werkgevers hebben zich aan
de afspraak gehouden, evenals de KAB
en het C.N.V. M«ar de andere groepe
ring is onmiddei^ x begonnen af te wij
ken, ondanks het Destaan van een ak
koord en zonder dat met de regering
hierover één woord was gewisseld.
Hiermee is het toch wei heel ern
stig kapotte boel binnen de Stich
ting van de Arbeid. Het enige
lichtpunt dat wij op het ogenblik
nog zien is het feit, dat nieuw overleg
en nieuw beraad tegen volgende week
zijn aangekondigd. Het is wel jammer,
dat daarbij op het ogenblik nog niet
aanwezig kan zijn de man, die het pact
van Wassenaar als een winstpunt op
zjjn beleidsconto mocht boeken: minis
ter Veldkamp. Wat nu is gebeurd zal
hem een bittere teleurstelling zijn.
Maar laten we hopen, dat het gezonde
verstand de overhand zal krijgen. Na
tuurlijk willen ook de K.A.B. en het
C.N.V. hun taak als vakcentrale, dus
als belangenbehartigster, ook van het
materieel welzijn van de leden, zo goed
mogelijk vervullen.
Maar deze belangenbehartiging moet
blijven ingepast in een gezond econo
misch bestel in Nederland. Gebeurt dat
niet, dan wordt ons binnen enkele ja
ren de rekening gepresenteerd in de
vorm van een groot aantal werklozen.
Dan is in 1963 bij de verkiezingen aan
P.v.d.A.-N.V.V. een wapen in de hand
gegeven om te kunnen getuigen, hoe
goed zij het hebben gezien en hoe fa
taal deze regeringspolitiek was. Het
N.V.V. gaat sterk de indruk wekken als
of de belangen van de mensen moeten
worden ondergeschikt gemaakt aan po
litieke doeleinden. Dit is dan toch wel
iets anders dan de loyale medewerking,
die de heer Roemers een- en ander
maal aan de huidige loonpolitiek heeft
toegezegd.
iet van Ierlant is voor ----- 'amÉ&IjSHHHMHIII^HBIHHI
iedere Tilburger een be
kende figuur. Dat ligt ook
voor de hand want hij is
een graag geziene persoon, die al
tijd wel wat te vertellen heeft
over Tilburg en zijn bewoners.
De heer Van Ierlant is 26 februari
1897 geboren in de parochie het
Heike, de oudste parochie van
Tilburg. Hij verliet reeds op elf
jarige leeftijd de lagere school
en ging zijn gymnasiale studies
beginnen bij de paters Lazaris
ten in Wernhout. Na vier jaar
keerde hij echter naar zijn ge
boortestad, terug en ging alle
handelscursussen volgen die er
in die tijd in Tilburg werden ge
geven. Nadat hij diverse diplo
ma's had behaald werd hij boek
houder; echter niet lang. Zijn
volgende baan was die van be
drijfsleider in een hoedenfabriek
In deze branche is hij voor de
rest van zijn leven gebleven
want heden ten dage bezit Van
Ierland nog een prachtige hoe
denzaak in het centrum van zijn
geboortestad. Hij werkte daar
voor echter eerst nog in Amster
dam, Rotterdam, Brussel en Keu
len. Zijn eigen zaak startte hij
in 1923. Twee jaar later trad hij
in het huwelijk.
Zijn activiteiten beperkten zich niet alleen lot zijn winkel. In 1928 werd
de heer Van Ierlant nl. lid van een plaatselijke handelsvereniging waarna
hij toetrad tot de Tilburgse minddenstandsbond. In deze jaren ontwikkelde
zich bij hem de groei van de beleving van zijn ideaal: het werk voor de
middenstand. Steeds heeft hij in zijn verdere werk grote aandacht besteed
aan de problemen waarmede de middenstand te kampen had. In 1930 werd
hij administrateur en in 1934 secretaris van deze plaatselijke middenstands
bond. Vooral deze crisisjaren welke de middenstandszaken niet onberoerd
lieten, hebben vele uren van de heer Van Ierlant gevergd.
In 1938 werd hij tot gemeenteraadslid gekozen als belangenbehartiger
van de middenstand. Twee jaar daar voor kreeg hij een zetel in de Kamer
van Koophandel. Na de oorlog werd de heer Van Ierlant als adviseur aan
gezocht voor de samenstelling van de nood-gemeenteraad welke een jaar
in functie was, van de toenmalige burgemeester van Tilburg wijlen mr. Van
de Mortel. In 1953 werd hij tot wethouder verkozen en kreeg de volgende
zaken onder zijn beheer: lichamelijke opvoeding, sport, huisvesting. Ook
alle zaken betreffende de middenstand berustten uiteraard onder hem.
Na de oorlog werd hij tevens benoemd tot ondervoorzitter van de Kamer
van Koophandel. In 1958 volgde zijn verkiezing tot lid van Provinciale
Staten van Noord-Brabant. Het zou ondoenlijk worden om alle comité's en
colleges te vernoemen waarin de heer Van Ierlant zitting heeft. Hoofd
bestuurslid var het Waterschap de Dommel; jagerslid van de wildschade-
commissie van Noord-Brabant; secretaris van de Middenstands-handels
avondschool, welke hij in 1937 mede oprichtte; hoofdbestuurslid van het
Oranje-comité enz.
Maar Piet van Ierlant heeft nog grotere bekendheid op het gebied van
de sport met name de wielersport. In de jaren dertig was hij een van
's werelds bekendste wielermanagers; hij legde o.m. contracten vast voor de
toenmalige coureurs als Pijnenburg, Slaats, Braspenninx, Wals, Schulte en
Wim van Est. Ook heeft hij vele contracten voor buitenlanders afgesloten.
Zijn relaties doorkruisen aan ook de gehele Europese wielrensport. Met
plezier spreekt de heer Van Ierlant over zijn vriendschap en samenwerking
met de bekende sportjournalist Joris van de Berg waarmede hij dikwijls
de Ronde van Frankrijk maakte als consul van de Nederlandse ploeg.
Ook was hij adviseur bij de deelneming van ons land in de Tour in
samenwerking met Kees Pellenaars. Ontelbare keren begeleidde hij de Ne
derlandse equipe op buitenlandse ronden en wedstrijden. Zijn beste vriend
in de wielrensport was Fons Versnick, de grootste manager ter wereld op
het gebied van wielrennen heden ten dage. Nauwe relaties met Jean Gar-
nault, de secretaris van de Ronde van Frankrijk, en Jacques Goddet, de
grootste figuur van de Tour, hebben vele prettige herinneringen bij de heer
Van Ierlant achtergelaten. Lange tijd was hij provinciaal consul voor Noord-
Brabant van de K.N.W.U.
Nu wordt Piet van Ierlant 65 jaar. Vele activiteiten heeft hij reeds neer
gelegd waaronder het wethouderschap van de gemeente Tilburg, vele zullen
nog volgen. Maar een ding blijft: zijn vermaardheid onder de Tilburgers:
hij blijft Piet van Ierlant, de levendige gids van Tilburg en van zijn be
woners.
