fM
Aanval in de roes van de revanche
moet wijken voor vrees voor débacle
FEUENOORDS „DOPING
MAG NIET UITWERKEN
Strafschop van Jurion
triomf na uren
9droog9 schieten
DE ENKEL
VAN
SJAAK SWART
BLIJFT BROOS
NICOLAY i „Als tegen
Real Madrid? alleen nu
mm,
3-1
Hoogtepunten
Tottenham in de
„Luptmal
Toto met weinig
verrassingen
Schuldig
VOETBALLERS door
bliksem getroffen
Sombere dag voor
Zwolse Boys
MAANDAG 2 APRIL 1962
PAGINA 1
(Van onze sportredacteur)
ANTWERPEN, 2 april Een
moedig Nederlands elftal, dat,
alle strijdlust en goede bedoelingen
ten spijt, niet heeft kunnen ver
bloemen een door de afwezigheid
van de Feijenoorders gehavend
team te zijn, heeft in de 94ste
voetbalderby der lage landen geen
genade voor recht gekregen. Drie
één is het geworden in het voor
deel van de Belgen. Een juiste
uitslag, waarin tamelijk nauwkeu-
rig wordt aangegeven dat het Bel
gische elftal duidelijk de betere
formatie was. Beter, in vrijwel
alle onderdelen van het spel; in
techniek en tactiek, zowel indivi
dueel als collectief. Zoveel beter,
dat het verschil van twee doelpun
ten niet te zwaar is uitgevallen
voor het elftal, dat Oranje's voet'
balkleuren heeft verdedigd. Voor
de, overigens slechts bij vlagen
excellerende, Belgen was de over
winning echter weinig meer dan
een formaliteit; een zege zonder
glorie. Het sinds kort herwonnen
voetbalprestige gedoogde geen
ander resultaat dan een triomf.
Voor de Nederlanders was er
slechts de schrale troost, dat zij als
eersten een doelpunt hebben ge
maakt tegen het Belgische elftal,
sinds dat met zijn zege van 30
op Frankrijk is begonnen aan een
even opzienbarende als fraaie suc-
cessenreeks. Maar, Oranje's voet'
bailers hebben dan ook niet mogen
proberen het onderste uit de kan
te halen. Het risico van de pijn-
lïjke klap van het lid op de neus
heeft, zo lijkt het ons, Elek
Schwartz ervan weerhouden de
„doping-injectie", toegebracht
door de thuis gebleven Feijenoor
ders, volledig te laten uitwerken.
Behoedzaam
Twee treffers
Voetbalwonderen
(Van onze speciale verslaggever)
ANTWERPEN, 2 april Jozef
Jurion, de geslepen veldheer van
de Belgische stoottroepen, had
drie dagen vóór de interland aan
een zeer speciale, geheime op
dracht gewerkt. De grote man
achter de schermen, Constant
Vandenstock, was na rijp beraad
tot het besluit gekomen, dat hij,
Jurion, zich tegen Nederland zou
belasten met de strafschoppen.
Had de Brusselse bierbrouwer,
langzamerhand befaamd om zijn
rake profetieën, ditmaal een elf-
meterschop voorzien? Hoe dan
ook, zijn opdracht aan Jurion, de
aanvoerder, kon niet worden mis
verstaan. Zij hield in: zó lang
schieten vanaf de witte verfplek
en op een onbeschermd doel, dat
het in ernst, in de hitte van de
derby, niet meer mis zou kunnen
gaan.
Eenzaam
Lof voor Nicolay
X* l??
Tegen Fulham of Burnley
Te weinig gelijke spelen
OT
Belgen gunnen Oranjeteam
geen genade voor recht
Ee?) betere mentale „opkikkering"
bedanken van de Feijenoorders
na.a Nederlands elftal niet kunnen
Krflgen; zo hebben wij zaterdag j.l. be
toogd. Het gemoed van de elf, die nu
moesten aantreden tegen de Belgen,
was immers heel gemakkelijk te bespe-
jV1' Ir®*1, simpele opmerking als „wel,
r if i. -®e kans om laten zien dat
<g"ook buiten Rotterdam voetballers in
ij Hd rondlopen; ga je gang!' was
voldoende. Schwartz zal ze ongetwijfeld
hebnen geroaakt, behalve echter... het
fen wij belangrijkste deel, vin-
Dat is vr.-banque spel, zal men zeg-
fen. Akkoord, maar heeft Elek
chwartz ook niet va-banque moeten
ap^ten bij de samenstelling van het
elftal? Had dit Nederlands elftal bo
vendien niet alles te winnen en niets
Y-erliezen? Elek Schwartz, voor
meting als hij pleegt te zijn, wilde er
«enter niet aan. Uit de manier,
waarop de Nederlanders hebben ge
speeld, was op te maken, dat Schwartz
enkele plaatsen in het elftal zwak, al
thans niet goed genoeg bezet achtte
en op die wetenschap een tactiek
heert gebouwd, waarvan de eerste
opzet was het voorkomen van Bel-
giscne doelpunten. En voor het overi-
?eJn,oest er dan geprobeerd worden
te halen wat er te halen viel. Het ge
volg was, dat de -Nederlandse ploeg
In zijn strijdlust en het zinnen op spor-
v5. Vraak is geremd, dat Oranje's
voetballers wellicht zelfs het veld zijn
opgegaan met de gedachte dat nie
mand veel heil zag in een poging om
te proberen een enorme verrassing te
forceren.
Natuurlijk, Elek Schwartz had gelijk.
Kr waren enkele spelers, die op de ke
per beschouwd niet bij machte waren
onder normale omstandigheden tegen
hun Belgische tegenstanders op te tor
nen. Dat ie nu, omdat het wapen van
de overrompeling, van de ongebreidel
de aanvalsdrift onder het motto alles
of niets, uit het arsenaal van de Neder
landers is gehaald, dan ook aan het licht
gekomen. Op die manier kon er van ge
nade voor recht geen sprake zijn. Hoe
energiek Oranje's voetballers zich ook
verweerden en dat hebben ze zonder
uitzondering naar beste krachten ge
daan! ze hebben, nu het op pure
voetbalkun.de aankwam, in de Belgen
UlllllllllllMlIllllllllllllIlllllilllllIIIIIIIIIIIIIMIllliiiiiiiiiiniiiil
(Van onze speciale verslaggever)
ANTWERPEN, 2 april Minutieus
opgetekende belangrijke momenten in
de wedstrijd België—Nederland waren
in chronologische volgorde;
8 min.: Zachte schuiver van Petersen
levert eerste schot van de wed
strijd op.
il Van den Berg sohiet recht op
Dagarde af.
Nicolay blokkeert met vuist
Grootr^'£e kopbal van Henk
Van dar Linden neemt bal n?
?rJ!l,va,n Swart tussen benen
Verbiest door ineens op de
schoen. Nicolay redt schitterend.
*^f"denfIst bij voorzet Fae-
Hnnr Rr.^i™3, ingCSchoten bal
T*met arm gestopt.
Strafschop, door 'urion benut,
™ngt Claessen,
Bosselaai neemt nlaatc van
Swart in. Piaats van
Van den Berg na fraaie Bel
gische combinatie alleen voor
Lagarde en schiet raak, 2—0
Pronk onderschept Belgische
hun meerderen moeten erkennen. Voor
tragere spelers als Kuys en Brusselers
was het een te zware opgave om echt
het „systeem 4-2-4", dat snelheid eri be
weeglijkheid vraagt, uit te voeren. En,
omdat er niet mocht worden aange
vallen in de roes van de revanche, maar
behoedzaam vanuit een terughoudend
acterende verdediging naar openingen
in de Belgische afweer werd gezocht,
misten spelers als het nog ongerijpte
talent Petersen en een vreemd tegen
deze speeltrant aankijkende, na een
half uur voor Swart ingevallen Bosse-
laar de „duw in de rug", die hen steeds
weer naar voren moest jagen.
Hiermee is eigenlijk de nederlaag ver
klaard, is ook aangegeven, waarom de
score met een stand 31 werd afgeslo
ten. Voor de wel op een felle, maar
niet altijd even hechte afweer stuitende
Belgische aanvallers kwamen er enkele
openingen, waarmee zij de debuterende
doelman Lagarde met succes konden
belagen. Lagarde, wat nerveus, had bo
vendien zelf nog enige schuld aan twee
doelpunten.
Het eerste ontstond, na 27 minuten, uit
een strafschop, veroorzaakt door Brus
selers en benut door Jurion. De straf
schop had echter kunnen worden voor
komen als Lagarde niet finaal had mis-
gegrepen bij de voorzet, waaruit het
schot kwam, dat Brusselers alleen nog
maar met een arm kon stoppen. En ook
bij het derde en beslissende doelpunt van
de Belgen, het tweede van de pijlsnelle,
zeer gemakkelijk spelende linksbinnen
Van den Berg, giog Lagarde niet he
lemaal vrijuit. Hij reageerde wat laat
op de felle, harde en toch niet onhoud
baar lijkende schuiver die Van den Berg
na een schitterende combinatie met Van
Himst afvuurde toen er nog tien minu
ten te spelen was. Op dat ogenblik was
de strijd definitief beslist.
Dat het zolang heeft geduurd voor de
dappere strijders van Oranje het hoofd
bogen voor hun bekwamere, maar
slechts bij vlagen goed spelende tegen
standers, pleit overigens voor het ver
weer, dat het Nederlands elftal heeft
geboden. In de verdediging was Pronk
de meest op de voorgrond tredende fi
guur, die vooral door zij) voortreffelijk
positie kiezen en beheerst afnemen van
de bal een geducht struikelblok voor de
Belgische aanvallers was. Hij werd
daarbij door Wiersma zeer verdienstelijk
ter zijde gestaan. En, aanvallend heb
ben twee spelers, Henk Groot en Van
der Linden, eigenlijk wonderen verricht.
Zij, bijzonder actief, vaak uitnemend
samenspelend, opereerden zo intelli
gent, dat ze samen de Belgische verde
diging heel wat moeilijke momenten
hebben bezorgd. Twee tegen vier; het
was dikwijls en dan met name in laatste
instantie, een ongelijke strijd, maar des
ondanks kwam dit tweetal toch nog zo
vaak als overwinnaar uit de schermut
selingen, dat de Belgische doelman
Jean Nicolay alle gelegenheid heeft ge
had om zijn zeer grote kwaliteiten te
tonen.
Nicolay heeft het zelfs veel moeilij
ker gehad dan Lagarde, maar zelfs in
de onmogelijkste situaties vond de
Belgische doelman nog een oplossing.
Wij hadden nog moeten zien wie er
gewonnen had, als Nicolay zich in de
eerste vijfentwintig minuten van de
wedstrijd dus tot vlak voor het
eerste Belgische doelpunt niet zo
schitterend had geweerd. In die periode
verrichtte hij de volgende reddingen:
een duik-op-de-schoen van Petersen,
een bliksemsnelle vuistslag na een
kopbal van Henk Groot, een duik-op-
de-schoen van Henk Groot, een duik
in de hoek na een kogel van Van der
Linden en als klap op de vuurpijl een
waarlijk verbluffende save in volle
vlucht een hard ingeschoten bal in één
keer en met één hand „vast" na
een verrassend schot van Van der Lin
den. Nicolay was dan ook met Van
den Berg de beste van de Belgen, welk
predicaat bij de Nederlanders werd
verdiend door rechtshalf Muller, emi
nent, behendig en slagvaardig in ver
dediging en aanval.
Men begrijpt het, wij zullen dit Ne
derlands elftal niet hard vallen om de
nederlaag. Zij, die op het door de regen
moeilijk bespeelbare veld in actie zijn
geweest, hebben gedaan wat zij konden
en gestreden tot het uiterste. Sommigen,
zoals Van der Linden en Groot, hebben
zelfs de stoutste verwachtingen overtrof
fen. Daarom was het des te jammer,
dat de Feijenoorders er niet bij waren.
Want o, wat had Mouljjn een ruimte ge
had op de linkervleugel en dus kans om
te excelleren en met Pieters Graafland,
Veldhoen en Kreijermaat zou de verde
diging ongetwijfeld zoveel hechter en
beweeglijker zijn geweest, dat een re
vanche voor de jongste nederlaag met
4O in Amsterdam mogelijk was ge
weest.
Het spandoek van het „legioen" op de tribunes spreekt voor zich. En, zoals uit de foto eronder blijkt, helemaal ongelijk
had men niet. Met een beheerst schot heeft Van der Lin den doelman Nicolay gepasseerd. Verder kwamen de Ne-
derlanders-zonder-Feijenoord echter niet.
Jurion schoot woensdag en donderdag
honderden keren in de uiterste hoeken
met de doelpalen als stille getuigen.
Toen gistermiddag om twee minuten
vóór half vier Brusselers met een wan
hopige ruk van de elleboog een zeker
doelpunt voorkwam, trad de Belgische
rechtsbuiten als een scherprechter naar
voren. Hij beschikte over drie in elkaar
vloeiende schijnbewegingen om de arme
Lagarde sterretjes te laten zien. Jurion
koos de gemakkelijkste; de misleidende
stap naar rechts. Zjjn roosschot in de
andere hoek haalde de hoogste graad
van perfectie en ontlokte aan het Ne
derlandse legioen een gesis van bewon
dering. Lippens, de penalty-specialist
van het Belgische elftaï en van Jurions
club Anderlecht, zal na deze interland,
welke hij door een blessure moest mis
sen, zijn privilege in gevaar weten.
Had Vandènstock dus reden om zich
met dit staaltje van psychologische coa
ching geluk te wensen, de brede glim
lach na de wedstrijd in Amsterdam was
Ook toen kon ik alles, behalve de vier
doelpunten voorkomen, maar dat was
goochelwerk van de Spanjaarden."
De enigszins gelaten stemming, de met
een lichte voldoening vermengde onte
vredenheid in deze kleedkamer ont
moette men ook bij Oranje, zij het om
verschillende redenen. Bovendien deden
de Nederlanders meer moeite hun pro
blemen te verklaren, welke ongetwij
feld alles van hun aanpassingsvermogen
hadden gevergd. Bennie Muller bezag
het nog van de vrolijkste kant. Terwijl
zijn clubgenoot Prins op de massage
tafel lag bij te komen en nauwelijks
meer scheen te weten, dat hij zich in
Antwerpen bevond, recapituleerde de
pittige Ajacied het gesprek, dat hij met
de Italiaanse scheidsrechter had gevoerd
na een hem nogal zwaar aangerekende
overtreding. „Het leek wel een mop. Hij
wilde maar, dat ik bij hem kwam, maar
ik moest me opstellen en verstond trou
wens niets van wat hij mopperde. Sorry,
sorry, zei ik steeds en hij tenslotte: ac-
coord, accoord. Wat een bal anders,
zwaar als lood, ik kon er wel lekker
mee dribbelen."
Elek Schwartz had even tevoren de
armen wijd uitgespreid en vastgesteld
dat het uitstekende spel de uitslag deed
vergeten. Dat wilde Petersen, een van
de twee debutanten, ook graag, maar
Kansloos wordt doelman Lagarde gepas
seerd door de alleen doorgebroken Van
den Berg. België's voorsprong groeide
door die treffer uit tot 2-0.
tlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllliiillllliiilliilliiiiiiii
aanval, lokt „collega" Storme
naar voren en lanceert dan
Van der Linden. Doelman Nico
lay is kansloos, 21.
50 Nicolay werkt verraderlijk
schot Prins tot hoekschop.
58 Indirecte vrije schop in Neder
lands strafschopgebied. Stock
man schiet tenslotte naast.
63 Prins retourneert afgeslagen
vrije schop. Nicolay redt fraai.
66 Var Himst schiet naast na
snelle solo.
72 Lagarde duikt over bal na schot
Jurion; naast.
73 Van den Berg passeert vier Ne
derlanders, maar stuit tenslotte
op toegesnelde Prins.
76 Stockman langs Pronk en Kuys
maar schiet onzuiver.
78 Bosselaar schiet voor doel langs
na corner Petersen.
80 Schitterende combinatie Van
den Berg - Van Himst - Van
den Berg, besloten met schot
waarop Lagarde iets te laat
reageert, 3L
nu. vervangen door een magere, bijna
ironische grijs. „De ploeg marcheerde
niet zo best als gewoonlijk. Schwartz
hield zijn mannen ver terug om de score
zo beperkt mogelijk te houden. Pronk
speelde compleet als slingerback en
daardoor kwamen onze combinaties niet
uit de verf. De Nederlanders weerden
zich veel feller dan de vorige keer, maar
in techniek schoten zij ook meer te kort.
Voor Kreijermaat en Moulijn zijn be
slist nog geen vervangers."
Het milde commentaar van de
scherpzinnge teamleider stond wel in
schrille tegenstelling tot het venijn in
de woorden van Stockman, de mid-
voor, die het „enfant terrible" Roger
Claessen na een half uur verving. Hij
had in deze wedstrijd zijn onmisbaar
heid willen aantonen, zeker als scherp
schutter. Met 25 doelpunten in de com
petitie de onaantastbare koploper, joeg
hij in zijn derde interland op inter
nationaal gekleurde parels. Dat die
opzet was mislukt, stemde hem ver
bitterd. „Ik begrijp eenvoudig niet,
waarom jullie, Hollanders, zo hard
spelen, zo ruw en stijlloos. Mijn spie
ren waren koud toen ik uit mijn
trainingspak stapte en direct moest
ik oppassen, dat ze niet werden „vast-
getikt". Mijn enige kans om geen risi
co's te lopen was sneller te zijn dan
Pronk, wat dan ook wel kon."
In het kamp der overwinnaars was
feitelijk alleen Nicolay echt tevreden
Vandenstock had hem geprezen als de
ziel van het Belgische bastion. „Ik steek
in een wonderbaarlijke vorm", consta
teerde de doelverdediger van Standard
Luik met een verontschuldigend gebaar.
Er bestond voor mij geen verschil tus
sen dit treffen en de geweldige partij
tien dagen geleden tegen Real Madrid.
hem zat het wel erg dwars, dat hjj op
de linksbuitenplaats zo eenzaam was
geweest door de afwezigheid van een
binnenspeler. „Ik wist, dat Prins terug
getrokken moest opereren, maar ieder
een kon zien, dat ik nu dubbel werk had
te doen en steeds in de hoek te pletter
liep."
„Sjakie" Swart beaamde het somber.
Hij had niet eens de gelegenheid gehad
zijn prestaties te tonen. De enkel, die
de afgelopen week door de arts in puike
conditie werd bevonden, die na een
fotografisch onderzoek honderd procent
werd geacht, bleek toch nog broos te
zijn. „Ik schoot er prima mee, maar één
tik en het was afgelopen. Aanstaande
zondag zal het ook wel niks worden,
want ik durf er echt niet tegen aan te
gaan."
De onfortuinlijke Amsterdammer
staarde diep in gedachten naar de
modderige schoenen van Piet Lagar
de, de tweede debutant, die zich schul
dig voelde aan twee doelpunten, maar
de bal ook verschrikkelijk glad had
gevonden. „Als het gewoon droog was
geweest, zou dit nooit zijn gebeurd.
Dat laatste doelpunt verraste me tO'
taal, ik dook een fractie van een se.
conde te laat, anders zou ik de bal
hebben geraakt."
Toon Brusselers, die nog nooit tegen
de Belgen uitkwam, had meer verwacht
van de Brussels-Luikse aanvalslinie. „Ze
speelden ons precies in de kaart door
het spel kort te houden en voor mij was
het helemaal eenvoudig, omdat ik niet
over de middenlijn mocht komen. Ko
Prins hielp mee in de verdediging en
dat scheelde een stuk. Eén keer ging ik
onbewust mee in de aanval, kort na het
begin. Het schot, dat ik gaf, schudde
me weer onmiddellijk wakker: ik had
Hos scherp was de dekking van de Belgische verdediging. Elke man van Oranje (v.l.n.r, Petersen, Henk Groot, Muller
en Bosselaar) had een Belg in zijn naaste omgeving.
Jozef Jurion, de aanvoerder der Belgen
viel deze keer minder op dan de laatste
interland in Amsterdam maar onder
scheidde zich door een onberispelijk
genomen strafschop.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiimiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiii
daarvoor geen toestemming. Raar voet'
bal eigenlijk." Toon Brusselers beaam
de volmondig, dat hij hands had ge.
maakt in het strafschopgebied. „Lagar
de was geslagen en dit leek me de enige
manier om een doelpunt te voorkomen.
Het hielp tenslotte toch niets, maar daar
viel niets aan te doen."
Twee mistroostig gestemde elftallen
met slechts enkele opgewekte gezichten
zetten zich later aan het banket. Van
Belgische zijde werd zorgvuldig ver
meden het gesprek in de richting Rot
terdam te sturen.
LONDEN, 2 april Tottenham "Hot
spur is terug in de „Cupfinal", waaruit
het een jaar geleden zegevierend te
voorschijn kwam en daarmee voor het
eerst in deze eeuw in het Engelse voet
bal een „doublé" (het winnen van de
beker en het kampioenschap) bewerk
stelligde. De Spurs bereikten de eind
strijd door een overwinning met 31 op
Manchester United.
Tottenham zal nog ruim een week
moeten wachten, eer de tegenstander in
de finale bekend is, want Burnley i
Fulham konden beide te Birmingham
geen beslissing in hun voordeel forceren.
De strijd eindigde in de stand 11. De
„replay" zal op maandag 9 april worden
gespeeld.
De uitslagen van de zaterdag voor de
Engelse League gespeelde wedstrijden
luiden:
Eerste divisie: Ar: nal-Aston Vil x
45; Bolton Wanderers-Chelsea 42
Ipswich-Wolverhampton 32; Manches
ter City-Shef"bid United 1—1; West
Bromwich-West Ham 01.
DEN HAAG, 2 april Zondagavond
hadden zich reeds 90 deelnemers gemeld
met dertien goede uitslagen in de sport-
toto van dit weekeinde. Zij komen in
aanmerking voor de eerste prijs, die
131.740 bedraagt. Het aantal gegadig
den voor de tweede prijs 71.800) was
zeer groot. De extra-prijs 35.930)
wordt overgeheveld naar de volgende
week, aangezien er geen vijf gelijke
spelen waren.
In totaal werd aan de toto deelgeno
men door 577.207 pen jen, die voor een
totale inleg van 752.852 zorgden.
Het juiste rijtje luidt:
111 311 113 111 3
LONDEN, 2 april. Twee voetbal
lers en een scheidsrechter zijn zaterdag
tijdens een wedstrijd in Birmingham
door de bliksem getroffen, maar niet
ernstig gewond. De drie mannen zijn
naar het ziekenhuis gezonden voor een
behandeling tegen geschokte zenuwen.
De wedstrijd die om een beker ging,
werd afgelast.
UTRECHT, 2 april. De positie van
Zwolse Boys, de club die onderaan
staat in de tweede divisie, is zaterdag
door het ingrijpen van de spelregel-pro-
testcommissie verslechterd. De com
missie kende namelijk een protest van
De Graafschap naar aanleiding van de
op 18 februari gespeelde ontmoeting
De Graafschap Zwolse Boys toe,
waardoor de einduitslag werd gewij
zigd van 2-1 voor Zwolse Boys in een j
gelijkspel (2-2) J
]\Ta afloop van de match heb ik in
A het „Excelsior"-hotel weer ge-
L 1 sproken met Elek Schwartz. De
„Hollanders" waren uit het veld
geslagen, hij niet. Hij slaagde er in om
de zojuist gestreden strijd in verband
te brengen met de opvoering van
„Cyrano de Bergerac".
Ik heb hem op de man af gevraagd:
„Was het met de Feijenoordspelers
erby beter gegaan?"
„Neen", antwoordde hij, „wij hebben
nu ook goed gespeeld, maar wij heb
ben pech gehad."
In de trein terug zat ik weer te
midden van het legioen. Iemand had
een trekharmonica bij zich
en perste schoorvoetend het
lied van „Ach was ik maar LNTttl
bij moeder thuisgebleven" P
uit zijn instrument. Op die fe
basis waren wij het dan wel t V
eens en wij zongen het met Ijl I
z'n allen mee. Maar neen. ik fl/
zou liegen als ik zou zeggen, xff
dat het harmonieus en van H
harte ging. Uil
Niet omdat Nederland nu verloren
heeft van België, maar de aan
loop tot een voetbalwedstrijd wil
nog wel eens het aardigste we
zen. De feestelijkheid vooraf beant
woordt. dunkt mij. helemaal aan de
soms gehoorde stelling, dat het bege
ren nóg attractiever is dan het bezit
ten. Ik heb voor deze gelegenheid een
hele lange aanloop genomen. Zaterdag
ben ik naar Maastricht gegaan om
jong Nederland tegen jong België te
zien optrekken. De prelude op de grote
match van de volgende dag. Ook toen
werd het 31, zij het voor het veelbe
lovende Nederland. Maar niemand
wist toen nog dat dit niet meer dan
een kwestie van eenvoudige, reken
kundige rechtvaardigheid zou blijken
te zijn. Maar goed. Men loopt dan in
eens niemand minder dan Elek
Schwartz tegen het joyeuze lijf, het
deukhoedje ietwat lichtzinnig op het
hoofd gedrukt. Elek Schwartz heeft
altijd wat te vertellen. Dat is een van
zijn charmes. Waarom heeft hij, toen
het dus nog kon, Coentje niet opge
steld? Eenvoudig genoeg, Coentje is
een talentvolle voetballer, op het ge
niale af, maar hij is niet hard genoeg.
Dat bleek maar weer eens tegen de
London Combination. Coentje blijft
ook maar op zijn wing staan, hij gaat
geen bal halen. En dan zegt Schwartz:
„Ik heb ook mijn kunstgeschiedenis
gelezen, maar voetballen past niet in
de tijd van het Rococo of het Bieder
meier". Deze uitspraak noopt dan tot
enig onzeker bespiegelen. Elek
Schwartz voelt dat ook en hij voegt er
dus verduidelijkend aan toe:
„Vroeger was een voetbalwedstrijd
een loopgravenoorlog, nu is het een
totale oorlog."
De aanloop nemen tot een België
Nederland-match in Maastricht,
het loont de moeite, zoals u ziet.
Zondagmorgen ben ik van de
Limburgse hoofdstad met een bus vol
plaatselijke supporters naar Antwer
pen getrokken. Het was voor dag en
dauw en iedereen zat er dus wat
witjes bij. In elk geval niet zoals het
uitgeslapen supporters betaamt. Maar
tussen Hasselt en Antwerpen werd er
dan even gestopt voor de koffie. En
daar in het ietwat onduidelijke
etablissement kon men het dus be
leven, dat de zaak wat opfleurde en
dat twee jongelui zich inleidend gin
gen bezighouden met een tafelvoetbal
spel. Ook dat is een vorm van voor
pret, wanneer men toch naar België
Nederland gaat.
In Antwerpen zélf heb ik mijn oor
even te luisteren gelegd op de Groen
plaats, waar baarlijke Sinjoren zich in
„In het Kloksken" plegen te verzame
len. Ik heb er een monumentale Ant
werpenaar ontmoet, die luidkeels met
een glas bier in de hand een pleidooi
voor Rik Copperrs stond te houden.
Ook was daar ter plaatse André
Fierens, oud-Beerschot-Speler en 26
maal Belgisch international, aanwezig.
Hij was de meest gevierde man van
het gezelschap. En de omstanders ver
telden het mij fluisterend:
„Die heeft twee kaarten, zulle".
ik zweeg vol ontzag. Maar toen pas
liet mijn zegsman de klap op de vuur
pijl los.
„En toch gaat hij er niet heen", «ei
hij.
„Waarom niet?", vroeg ik.
„Ze spelen hem te slecht", antwoord
de hij.
Over voorpret gespróken.
En de waard vertrouwde mij toe:
„D'r zulle er niet veel zijn; het is
slecht weer en ook is het half-vasten".
Dat laatste zei hij met een frivole
knipoog, die van alles kon beduiden.
Maar daar waren er wèl veel. Wij
zaten in Deume samengeperst
in de regen met rond 60.000
man. Mijn plaats was temid
den van Het Legioen. Een heel merk
waardig legioen. Het gezamenlijk ge
zongen „Wilhelmus" klonk wat onge
lijkmatig, dit keer.
De wedstrijd was nog geen minuut
oud, of daar riep iemand van ons:
„Hup, Coen".
Dit was een Rotterdammer. Lekker
jennen. De reactie bleef niet uit.
„Voor mij is Coen waardeloos", zei
een ander hardop voor zich uit. Dit
nu was een Amsterdammer. Lekker
terugjennen. Riep iemand „Hup Hei
land?". Ach ja, een spaarzame enke
ling. Waarschijnlijk een bona fide
Maastrichtenaar, die alleen bij België-
Nederland wel even voor een „Öllan-
der" wil doorgaan.
Maar voor de rest was het „hup
Ajax" en „hup Feijenoord". En ik weet
niet zeker of door deze tweespalt
Nederland ten onder is gegaan. Toen
Sjaakie moest uitvallen en Tinus dus
inviel, schreeuwde iemand verheugd:
„Toch een Rotterdammer erin". Maar
mijn buurman mompelde vertwijfeld:
„De vaart is er uit".
Mijn buurman was een duidelijke
Amsterdammer.
