Zelfbeschikking voor Papoea
nieuwe toezegging
Regering zal voor militaire
bedreiging niet capituleren
IS
geen
1
LIGA
Toxopeus met motie van
wantrouwen bedreigd
Klacht over geringe resultaten
ii decentralisatie
hij
P
Bach
EikelJ boord
'n meesterstuk
van,
shirtmanschap
SAMENWERKING BEPLEIT
VAN KVP, AR EN CHU
Mr. Biesheuvel: „Bij Kamer
verkiezingen volgend /aar"
PROF. DR. L. J. M.
Veelbewogen leven in
dienst van het land
BEEL ZESTIG JAAR
M
I
Muziekeen
H
levensbehoefte
MR. LUNS TOT EERSTE KAMER:
Ambtenarenpositie in Senaat
Ook bij Frankfurt
Woningbouw door
Nederlanders
Bus geslipt met
grensarbeiders
Eerste katholieke
vice-president
Raad van State
Henriëtte Sengers
Kamer behandelt wet
°p regeling vrijstelling
transactie met Ka-
tanga geen politieke
zaak
OVERKOMST DRINGEND CEWENST
Bel-o-fast en Tricot nylon,
blijvend „nooit-strijken" - v.a. 15-90
Zeven zwaar geivonden
Automobilist botst
op paal: 4 gewonden
WOENSDAG 11 APRIL 1962
PAGINA 5
Krachtige
Kost voor het
Kind!
Procedurewet surséance
van betaling gewijzigd
SCHIPHOL
(Van onze Haagse redactie)
is rc'ï HAAG» 11 april De regering
yan z'ns vo°r militaire Ledrei-
n6 e? h''t conflict om Nieuw Gui-
Lun caPitu,eren. zo zeRt minister
«n ln z'jn Memorie van Antwoord
a de Eerste Kamer. „Dit doet niets
Sn afi" *'e ernst van haar pogingen zo
^Poedig mogelijk tot een oplossing van
et conflict te komen middels een open
sprek met Indonesië, waarbij ook In-
Advertentie
K
(Let op de échte)
donesië alle gelegenheid zal hebben
uiteen te zetten welke oplossingen voor
dat land aanvaardbaar zouden zijn",
aldus verder de minister.
Mr. Luns ontkent dat het kabinet
„door een steeds verdergaande inter
pretatie van het zelfbeschikkingsrecht,
daaraan tenslotte een overtrokken bete
kenis is gaan hechten".
„Reeds voordat het tegenwoordige
kabinet in functie trad was aan de be
woners van Nederlands Nieuw Guinea
toegezegd, dat zij over hun eigen toe
komst zouden mogen beslissen. In fei
te geschiedde dit voor de eerste maal
formeel in de Troonrede van 1952.
Aan deze toezegging is steeds dezelf
de betekenis toegekend", aldus de be
windsman. „Het over het gebied ge
voerde beheer is al sinds jaren erop
gericht de ontwikkelingsgraad van de
bevolking te verhogen als gevolg waar
van deze uiteraard meer en meer ook
zelf is gaan denken over haar toekom
stige status".
Voor een „verandering in de rechts
toestand van Nederlands Nieuw Gui
nea", is, naar de opvatting van de rege
ring. geen grondwetsherziening nood
zakelijk. (Zoals bekend staat thans in de
grondwet, dat Nieuw Guinea behoort
tot het grondgebied van het Konink-
(Van onze parlementaire redacteur)
DEN HAAG, ll april In de Eerste
•tamer heeft de heer van Wingerden
'P.v.d.A.) bij de behandeling van de
begroting van Binnenlandse Zaken mi
ester Toxopeus gisteren bedreigd met
®en motie van wantrouwen, waneer het
Rotwoord van de minister over de
Rmbtenarensalarissen en de wijze waar
op hjj het georganiseerd overleg (niet)
kogelt, hem niet zou bevredigen.
(Van onze correspondent in Bonn)
„FRANKFURT, 11 april Twintig in
^ederlandse bouwstijl, door Nederland-
*e bouwfirma's, met Nederlands ma-
priaal en door Nederlandse arbeiders
bouwen woningen zullen nu ook ver
rijzen in Langen bij Frankfurt-am-
'Wain.
Zij zullen, op initiatief van de voor
zitter van de Duits-Nederlandse Kamer
/Rn Koophandel in Frankfurt door de
honingbouwonderneming „Nassauische
peimstatte" worden gebouwd. Het pro-
i®ci betreft vrijstaande bungalows,
r™eeverdiepings-eengezinswoninge; en
rijen klein-villa's, die tegen lage
Rste prijzen zullen worden gebouwd en
dit jaar gereed zullen komen. De
"ntwerpen voor deze woningen zijn van
?,6 architecten Zantinga en Hesse uit
~bschede. D^ze zijn ook de ontwerpers
Rn de zestig bungalows en eengezins
woningen, die in het naburige Bad
domburg zullen worden gebouwd.
„Den HAAG, ll april De Tweede
„R/ner heeft gisteravond, onder voor-
hers chap van de heer J. Bommer,
ty® behandeling voortgezet van het
lin twerp regeling mzake vrijstel-
er!? -van de m'IDaire dienst wegens
i ustige gewetensbezwaren (wet gewe-
nsbezwaren militaire dienst).
minister van Defensie, ir. S. H.
g'R?Or herinnerde er aan dat de re-
ivk g enige wijzigingen in het ont-
0rifP heeft aangebracht. Hij zei dat
ij de principes van het ontwerp in
algemeen overeenstemming be-
b^et beoogt een oplossing te brengen
Rti conflictsituatie tussen overheid
V0O]
individu. Het beginsel „respect
i", is waardevol, de
echter niet te wijken
OwL het geweten"
voor - behoeft et
elk gewetensconflict.
*t>r nister mr. A. C. W. Beerman be-
n,..R« hierna of dit ontwerp ais rijks-
Vt.J" tot stand moet komen of niet en
gpn 0lgens de plicht- en strafbepalin-
wri, Hij zei dat overleg gepleegd zal
larL n met Suriname en de Neder-
-dse Antillen,
r* „minister besprak langdurig de
/'a-i jhhheid en de wijze van beroep
- t ClP WftTTjnfnripKotitto o rda
geno-
de gewetensbezwaarde
^imüoTr ufPr/1
Twee amendementen (Moorman
OU^Rnkhofst) werden er getrokken,
ge-, twee artikelen moet nog worden
f.emd.
°htw an<tere zestig artikelen van het
erP werden vastgesteld.
(Van
onze Haagse redactie)
HAAG, ll april De hereni-
RritwnX8? Congo hang af van de ver-
thöfeiai h'ke politici en niet van com-
fchhs transacties, zo heeft minister
jtVeeri^eRntwoord op vragen van het
'everjvf Kamerlid Lankhorst over de
«0or van bankpapier aan Katanga
bister en Nederlandse drukkerij. De mi-
bitig y°egt er aan toe, dat de Rege-
i '®n '1 uiteraard zou betreuren, in-
.hdse jhjke transacties van Neder-
?'bgen ondernemingen de moeizame po-
j VaJ? he V.N. tot het bereiken 'an
n Congo zouden doorkruisen".
Hij vond dat er sprake was van een
ongelijke rechtsbedeling voor ambtena
ren. Vandaag geeft de heer van Lies
hout namens de K.V.P. zijn visie op de
positie van de overheidsdienaren.
Vele senatoren hebben zich be
klaagd over de geringe resultaten, die
de regering heeft bereikt met de de
centralisatie, waarover in de Troon
rede zulke hoopgevende voorspellin
gen waren gedaan.
De heer Teijssen (KVP) vroeg om
een nota, waarin de regering haar vi
sie zal geven op het rapport van de
commissie-Bloemers. Hij vindt met het
oog op het gunstige politieke klimaat
het resultaat, dat met de decentralisa
tie is bereikt, „onbegrijpelijk en teleur
stellend."
Mr. Van Riel (V.V.D.) zei, dat onaf
hankelijkheid van lagere bestuursli
chamen dient te worden gekoppeld aan
politieke verantwoordelijkheid voor vrij
omvangrijke eigen belastingheffing. Een
wezenlijke democratie eist volgens de
liberale spreker, dat er meer bevoegd
heden aan provincies en gemeenten wor
den gegeven. Dan zullen ook de debat
ten in de vertegenwoordigende licha
men interessanter worden. Onderwijs
en cultuur noemde hij als vergeten ter
reinen voor deze bestuurslichamen. Het
is negentiende eeuws gedacht om van
een museum een Rijksmuseum te maken.
De heer Tjalma (A.R.) oordeelde, dat
de minister van Binnenlandse Zaken op
zijn eigen departement tal van mogelijk
heden heeft om decentralisatie toe te
passen. Hij noemde de politie, de be
scherming bevolking en de brandweer,
die voortaan aan plaatselijke organen
dienen te worden overgelaten. Het de
bat is vanmiddag voortgezet.
rjjk. Kort geleden is aangekondigd, dat
de regering zal voorstellen deze bepa
ling uit de grondwet te verwijderen).
Minister Luns zegt dat deze wijziging
volgens de opvatting van de regering
„ofschoon staatsrechtelijk niet noodza
kelijk, niettemin op staatkundig-poli
tieke gronden gewenst kan zijn".
Echter ook zonder deze wijziging is
een verandering van de status van het
gebied mogelijk, omdat in de grond
wet uitdrukkelijk is vastgelegd, dat bij
internationale overeenkomsten van de
bepalingen van de Grondwet kan wor
den afgeweken „mits deze overeen
komst door de ontwikkeling van de
internationale rechtsorde wordt gevor
derd".
(Van onze Huagse redactie)
DEN HAAG, 11 april Minister
Beerman is onmiddellijk ingegaan op
de suggestie uit de Tweede Kamer om
ook voor gevallen van surséance van
betaling, waarbij er 5.000 tot 10.000
schuldeisers zijn, de vereenvoudigde
procedure mogelijk te maken. Hij heeft
zijn wetsontwerp (waarvoor de moeilijk
heden met de „Brandaris" de directe
aanleiding zijn geweest) volgens het
voorstel van de Kamer gewijzigd.
SS& -
(Advertentie)
EL-MIO
DELFT, 11 april Mr. B. W. Bies
heuvel, Tweede-Kamerlid van de An
ti-Revolutionaire Partij ©n vice-voorzit-
ter van de Cl risten-Democratische frac
tie van het Europese parlement, heeft
gisteravond gepleit voor een gemeen
schappelijk verkiezingsprogramma van
de drie Nederlandse christen-democrati
sche partijen K.V.P., A.R., C.H.U.
bij de Tweede-Kamerverkiezingen van
volgend jaar.
„Ik ben van mening," zo verklaarde
hij „dat onze drie partijen ernstig moe
ten overwegen in welke mate het moge
lijk zal zijn zich bij de verkiezingen van
1963 te presenteren met een gemeen
schappelijk program van dezelfde strek
king," ook al zouden zij voorlopig nog
wel elk voor eigen rekening blijven
werken. Mr. Biesheuvel verklaarde dit
KERKR.ADE, 11 april Gisteren is
een bus, die iedere dag uit Kerkrade
Nederlandse grensarbeiders naar de
Vereinigte Glanzstoff fabrieken bij Gei
lenkirchen brengt, op anderhalve kilo
meter voor Geilenkirchen geslipt en
over de kop geslagen. De bus kwam
op een weiland langs de weg terecht.
Van de twintig inzittenden, zijn er ze
ven zwaar maar niet levensgevaar
lijk gewond.
Zjj zijn allen naar Nederland over
gebracht en opgenomen in ziekenhui
zen.
Het ongeluk gebeurde in een bocht
van de weg. Volgens de verkeerspoli
tie in Geilenkirchen kwam de bus te
slippen als gevolg van het gladde weg
dek en doordat de chauffeur te hard
reed. De chauffeur van de bus heeft
bij dit ongeluk slechts een gering let
sel opgelopen. De bus werd totaal ver
nield. De schade wordt geschat op
50.000 gulden.
Een van zijn medewerkers uit die ja
ren was mr. Ph. Werner, de huidige
secretaris-generaal van Maatschappe
lijk Werk, het departement dat prof.
Beel later zelf in het leven zou roepen.
Een van de meest oppervlakkige praat
jes in de na-oorlogse politiek is ge
weest, dat hij dat in 1952 deed om het
sluitstuk te vinden bij een kabinetsfor
matie en de katholieke posten in het
laatste kabinet-Drees op peil te bren
gen. Als er Iemand in Nederland was,
die wist wat hij deed toen hij voor de
t vt en u» organisatie van het maatschappelijk
vi A', jaar. Prof. Beel be- werk een ejgen departement oprichtte,
kleedt deze post sedert aug. 1959. dan was het de man, wiens bestuur-
Z»n benoeming was het sluitstuk van iyke kennis 1(jk niveau stond met
een reeks functies, waarin prof. Beel zijn ervaring op het gebied van de
zun grote verdiensten in 's lands be- maatschappelijke zorg. „Wanneer wij
»ÏJL^ftmEr,£!ten a°°r ae e"e SEE katholieken beseften hoe belangrijk een
antwoordelijkheid na de andere op zich eigen departement van Maatschappe-
e nemen. jyk \yerk is, dan zouden wfl het op
De opperste raadsman van de Kroon een lijn stellen met dat van Onderwijs",
is in zijn geboortestad Roermond zijn heeft hu eens gezegd,
loopbaan begonnen als ambtenaar der In Eindhoven had destijds echter nog
gemeente en bewandelde, hoewel hij niemand het vermoeden, dat de socia-
nooit van iets dergelijks gedropmd ie werker dr. Beel voor de actieve deel-
(Van onze parlementaire redacteur)
orgen wordt de vice-voorzitter van
de Raad van State, prof. dr. L.
studenten, stond hem daarbij voor ogen.
Eind 1951 kwam hij echter al weer in
het „torentje" terug, om de plaats in
te nemen van Binnenlandse Zaken, die
was ontstaan door het overlijden van
minister Van Maarseveen. Daarop volg
de in het volgende kabinet-Drees het
vice-minister-presidentschap. Minister
Beel vormde het verzoenende element
in de periode na het verschijnen van
het Bisschoppelijk Mandement, dat in
socialistische krir.g eenzijdig politiek
werd geïnterpreteerd.
Zijn verdiensten voor het land werden
beloond met de benoeming tot minister
van Staat, een eretitel, waarin de bij
zondere band waarin hij tot het staats
hoofd staat tot uiting is gebracht.
PROF. DR. L. J. M. BEEL
n 1958 werd hij, na weer enige ja
ren afstand van de politiek te heb
ben genomen, lid van de Raad van
State. Velen zijn het erover eens,
dat de gaven van prof. Beel in deze po
sitie als adviseur van de Kroon mis
schien nog wel het allerbest tot hun
recht komen. Op bestuurlijk terrein is
hij als raadgever steeds een heel bij
zondere figuur. Zijn wetenschappelijke
vorming en zijn enorme ervaring op dit
terrein hebben hem daartoe als het wa
re voorbestemd.
leurstellingen zijn ongetwijfeld in de ja- Nog eenmaal m deze Reriode herft
dins tot het komende Indonesië moest
heeft, aanstonds pade^^The^f^ name aan de =was"'De wor|en geregeld Prof. Beel werd Ho-
stek geschikt maakten voor het minis- overgang daarheen bracht hij onbewust ^uïferstl £st &>!n
om de souvereiniteitsoverdracht op be
vredigende wijze te regelen. Zijn stre
ven was gericht op een federale staat
ren daarna gekomenf toen onze verhou- prof. Beel de verantwoording op zich
- -genomen voor de praktische politieke
zaken, toen deze daar dringend om
vroegen. Eind 1958 ontstond er in de
terschap van Binnenlandse Zaken. Als tot stand door in het reeds bevrijde S'nS 'n Djakarta zijn uiterste best doen
jurist die zich vooral specialiseerde op Zuiden een rapport te schrijven voor """"Qro,nl P1 =r"'ot ,nr> nn "-
bestuurlijk terrein kwam hij aan de minister Van
griffie van de provincie Overijssel, de verzor
3oeyen in Londen over
Tweede Kamer na een steeds rumoeri
ger voorspel een breuk in de verhou
ding tussen PvdA en de andere rege
ringspartijen. De socialisten liepen na
- v na xczjriig van uc i aiun uc mail
deze functie heeft prof. Beel meer ge- spreken die dat geschreven had en vroe
gen hem na overkomst om het minis
tersambt in het laatste kabinet-Ger-
brandy te aanvaarden.
daan dan het perfect laten draaien van
ambtelijke molens. Hij ging op de men
sen af, werd Vincentiaan en zocht langs
vele wegen de praktijk van het leven.
Ambtenaren die in de moeilijke crisis
jaren in Eindhoven met hem samen
hebben gewerkt, getuigen van de ver
frissende invloed die hjj op zijn omge
ving uitoefende. Dr. Beel begreep, dat stormachtige eerste periode van
werkloos zijn vooral een ramp was we- herstel en wederopbouw van Nederland
gens de leegloop die daaruit voort- op een verantwoordelijke post mee. Hij
vloeit. Hij zag om naar middelen om genoot aanstonds het vertrouwen van r
dat te voorkomen, ijverde voor een ge- zijn ambtgenoten en van het parlement, gen en Tilburg. In die arbeid vond hij
meentelijke werkverschaffing, reorgani- Minister Beel was bij uitstek geschikt nieuwe energie. Het professoraat is voor
seerde het Armbestuur tot een efficiënt om moeilijke situaties te overzien, snel 1"MJ „„„j;
werkend Maatschappelijk Hulpbetoon, een visie op de toekomst te ontplooien
wb,U Deen faaegenhltentemno1'van T'olfé indelen, "demonstratief de zaal uit.
wul pen üaag net tempo van ae over- nn pprl hi1na drooe-
Prof. Beel heeft op een bijna dropg
zakelijke manier een radicale oplossing
aan de hand gedaan. Maar het was min
der droog dan het uiterlijk leek. Aan de
koningin werd geadviseerd tot kamer
dracht afremde.
Hoewel prof. Beel zich nooit door te
leurstellingen van de wijs heeft laten
brengen en hij nog altijd met dank-
rof. Beel is vla deze eerste be- baarheid terugdenkt aan de velen met t„ pn nlPUwe ver
noeming in het kabinet Schermer- wie hij ook in Indonesië in de beste inding OV'er g
horn-Drees gekomen en maakte de verhoudingen heeft samengewerkt, had hppft nrof Beel wederom
hij er toch behoefte aan, na terugkomst verkiezingen heeft prof aeei wederom
in Nederland, enige tijd van de poli- f'e ditoaal voor hem blonder ondank
tiek afstand te nemen. Hij werd weer bare taak op zich ge™*men om em m-
professor in het bestuursrecht in Nijme- j ^Liittn
gen en Tilburg. In die arbeid vond hij hleld..hU, onder aan:
nipuwp pnereie Het Drofessor&st voor links, het roor stevig in do hand
hem^ltüd meer gewekt dan verdfep?ng het daarna over aan de nieuwe
in een tafelrede aan een diner dat de
K.V.P.A.R. en C.H.U. in een der prach
tige oude zalen van het Prinsenhof aan
boden aan de leden van de christen
democratische fractie van het Europese
parlement, die in Den Haag vergadert.
In deze fractie werken de Europese
K.V.P., A.R., C.H.U.-afgevaardigden
reeds jaren samen en volgens de heer
Biesheuvel dient men de interconfessio
nele samenwerking op Europees niveau
naar het nationale vlak door te trekken.
Voor de Europese politiek achtte hij het
gemeenschappelijk optreden van de drie
Nederlandse partijen in ieder geval
reeds volledig uitvoerbaar. Hij toonde
zich dan ook bijzonder verheugd over
een ontwerpmanifest van de drie Neder
landse partijen, ten aanzien van de kwes.
tie der directe verkiezingen voor het Eu
ropese parlement.
Men vraagt mij wel, zo zei hü, of ik
als protestant kan meewerken in een
groep waarvan de meeste leden katho
liek zijn. Mijn antwoord is een volmon
dig ja. In de politiek moet men zich
ni,t laten inspireren door vrees.
De ervaring leert, dat samenwerking
van katholieken en protestanten bevre
digende resultaten geeft als het erom
gaat de gemeenschappelijke Europese
idealen te bereiken.
Aan het diner zaten een 75 gasten
aan. De ereplaats werd ingenomen door
mejuffrouw dr. M. A. M. Klompé, minis
ter van maatschappelijk werk, een be
kende figuur op Europees gebied. Voorts
zaten er enige leden van de Hoge
Autoriteiten der EGKS aan, en vooraan
staande vertegenwoordigers van de drie
Nederlandse christendemocr
tijen.
Iiristendemocratische par-
Nu alom in den lande de
uitvoeringen van Bachs
„Matthaus-Passion" weer
als paddestoelen uit de
grond rijzen, mag ik U
misschien wel vertellen hoe
ik tot dat mees! -werk be
keerd ben. Toen ik er voor
het eerst mee werd gecon
fronteerd, moet il. een jaar of vijf
tien zijn geweest. Ik was destijds een
jeugdige snob, die tegen beter weten
in verzen en Menno ter Braak las en
die dus ook een behoefte aan muziek
van Bach voorwendde. Mijn eerste
„Matthaus-Passion" was een kwelling.
Want op de enscenering van zo n
opvoering ben je vrij gauw uitgeke
ken. Nochtans zat ik haar niet alleen
geheel, z\j het wiebelend, uit, maar
ik ging na afloop ook naar huis en
vertelde mijn getergde huisgenoten,
dat Bach de grootste componist al
ler tijden was. Zij namen dat, tot
mijn innige teleurstelling, voetstoots
aan en gingen over tot de orde van
de dag. En ik bleef even onbegrepen
als geestdriftig achter. Alleen; mét
Bach dan.
Degene die mij uit dat betrekke
lijke isolement verlost heeft is in fei
te de violist Louis Zimmermann gje-
weest. Dat ging zo.
Op zekere avond vlak vóór Palm
zondag meldde ik mij bij het Am
sterdamse Concertgebouw om er d#
generale repetitie van de „Matthaus-
Passion" bij te wonen. Ik was min
stens een half uur te vroeg en ik
dwaalde dus vol hooggestemde ge
dachten door de wandelgangen van
de muziektempel, Bach, tijd en
eeuwigheid bespiegelend. Niettemin
voelde ik op een gegeven moment
een zekere neiging te beantwoorden
aan een meer aan de aarde gebon
den roeping en ik begaf mij dus naar
de deur waar „Heeren" op stond. Ik
arriveerde er tegelijk met een kleine,
in rokcostuum geklede man, met
griize haren en vriendelijk achter een
brilletje twinkelende ogen. Hij had
een viool met strijkstok onder de arm
en floot een frivool wijsje. Zimmer
mann.
Ik verschoot van kleur en duwde,
in de haast struikelend over mijn
voeten, de deur open, om hem vóór
te laten gaan. Maar hij greep mij jo
lig bij de schouder en wierp mij bij
na naar binnen, zeggend:
„Ik zou het maar doen, jongen,
want het duurt verdlang, hoor.
En Bach is ook niet in zijn eerste
noot gebarsten".
Ik zocht met gemengde gevoelens
mijn plaats in de zaal op. Ik zag
Zimmermann op zijn stoel van eerste
concertmeester zitten en ik dacht:
„De schurk, hij méént het niet".
Enfin, Willem Mengelberg hief zijn
dirigentenstaf en daar begon het ge
weld:
„Kommt ihr Töchter, helft mir
klagen."
En wie zat er met een blosje op de
wangen bij „Erbarme Dich" de viool-
solo te strijken, zo mooi alsof hh
door een engel was aangeraakt?
Zimmermann.
Op dat moment zag ik Zimmer
mann met andere ogen. Het gekke is,
dat ik de Matthaus-Passion" sinds
dien met andere oren ben gaan ho
ren. En dat is dan zo gebleven.
AMSTERDAM, 11 april Een be
stuurder van een bestalauto, die naar
eigen opgave 20 glazen bier had ge
dronken, is vannacht tegen twaalf uur
bij de Hortusbrug te Amsterdam met
zijn auto in een bocht tegen een paal
van de bovenleiding van de tram ge
botst.
Hij en zijn naast hem zittende vrouw
alsmede nog een inzittende man en
vrouw werden naar het Weesperplein-
ziekenhuis overgebracht. De bestuurder
die ernstige verwondingen aan hals en
borst had opgelopen, en zijn vrouw,
die een enkel had gebroken, werden
daar opgenomen. De beide anderen
konden na verbonden te zijn, naar huif
gaan. De auto werd totaal vernield.
(Advertentie)
Een OLVEH polis nü, een OLVEH pensioen straks.
in de wetenschap. Studenten daarin
binnenleiden betekende voor hem jon-
een nemen. Reeds in 1946 werd hij minis- ge mensen universeel vormen en hun
die ter-president, nadat de KVP als de antwoord geven op alle levensvragen.
moderniseerde de arbeidsbemiddeling en met voortvarendheid beslissingen te
r\tn lzurom mo+ nanr infA niAimiA. nnw. IfriC J LG
en kwam met nog iets nieuws:
Hulpbank ten behoeve van hen
door de crisis in financiële moeilijkhe- grootste partij uit de verkiezingen naar Het ideaal" van een echte universitas
formateur prof. De Quay.
Enige maanden na zijn terugkeer
naar de Raad van State werd hij vice-
president. Voor het eerst werd een ka
den geraakt waren.
voren was gekomen. Zijn diepste te- een gemeenschap van hoogleraren en tholiek op deze post benoemd.
r enriëtte Sengers tcan deze
week de eerste prijs van
het internationale zang
concours Noemi Perugia
in Parijs. Nu is er alle reden om
het woord concours in de heden
daagse muziekwereld te wan
trouwen; dit zangconcours ech
ter is er een waar de degelijke,
ouderwetse normen nog steeds
gelden. Noemi Perugia, die het
begrip Franse liedkunst verte
genwoordigt, stelt hoge eisen aan
de deelnemers, waardoor de in
ternationale jury haar waarde
ring kon uitspreken voor het
peil, waarop ook dit jaar het
concours stond. Er waren deel
nemers uit o.a. Portugal, Ame
rika, Italië, Argentinië en Zwit
serland. Uit hen koos de jury
Henriëtte Sengers als de beste.
Dit succes is niet uit de lucht
komen vallen. Behalve natuur
lijke aanleg is er jarenlange, ge
degen studie voor nodig. Het is
altijd boeiend na te gaan hoe een
jong talent tot ontwikkeling is
gekomen. Het milieu, waarin
Henriëtte Sengers opgroeide was
bijzondegunstig. In het gezin
was een brede algemene belang
stelling en een bijzondere liefde
voor de muziek. Haar vader be
zat een zeer fraaie bariton, die
vele Utrechtse kerkgangers bewonderden. Haar moeder bezat een grote
poëtische ontvankelijkheid, die zij met liefde op haar kinderen overdroeg.
Alle zes kinderen hadden muziekles, maar de sterretjes van de familie
waren toch wel de dochter Philia, die viool speelde nu is zij de tweede
concertmeester bij het Gelders Orkest en de jongste dochter Henriëtte,
die door haar stem en zuiver muzikaal gehoor opviel. Er werd thuis niet
alleen volop muziek gemaakt, maar er werd ook met de nodige kritiek
en waardering naar geluisterd. Op huiselijke feestjes voerde men zelfs
zangspelen op als Der Schauspieldirektor en Bastien et Bastienne van
Mozart, ver boven het peil van de gebruikelijke huismuziek liggend.
Henriëtte kreeg intussen ook pianoles, waarbij zij regelmatig haar gemaakte
fouten spontaan verbeterde door deze foutloos gezongen(l) te herhalen.
Reeds in de tijd toen zij nog op het gymnasium was ging haar grote
belangstelling uit naar de Franse poëzie en deze liefde bleek later richting
gevend. Al spoedig kwam zij als soliste terecht bij het Utrechtse studenten
koor en -orkest, waar bij Hans Brandts Buys zovele jonge talenten de aan
loop vonden voor het podium. Bijzonder veel dankt zij aan haar leer-
meesteresse Johanna Zegers-de Beyl, die haar op voortreffelijke wijze
muzikaal en technisch schoolde. Intussen trad zij steeds meer op als soliste,
voornamelijk in het oratorium. „Het is niet mogelijk als liederenzangeres
te starten" zegt zij in haar vriendelijke woning te Bunnik. Zij zong met
het U.S.O. sn met het Residentie kamerorkest, maar haar liefde voor het
Franse lied dreef haar naar Noemi Perugia, die in haar Noordwijkse villa
iedere maand haar gerijpte ervaringen doorgeeft. Daar was het dat zij
verleden jaar een eerste prijs won voor de interpretatie van het Franse
lied, die haar het recht gaf aan het internationale Parijse concours mee
te doen.
Over dit alles vertelt zij met een eenvoud en natuurlijke charme, die
ook het kenmerk van haar zingen is. Terwijl wij spreken brengt de tele
foon steeds gelukwensen over. Een is erbij uit Enschede, waar men haar
voor een concert uitnodigt. Haar dochtertje van anderhalf jaar deelt intus
sen met meer dan gulle hand koekjes uit en dit doet mij vragen: Is het
feit, dat u getrouwd bent, geen belemmering voor uw zingen? Met grote
overtuiging zegt zij: „Integendeel. Ik zou bepaalde dingen niet zo kunnen
zingen als ik niet getrouwd was." Deze gelukkige volheid van het leven
doet haar kennelijk haar kunst nog intenser beleven. Wij voelden het als
een voorrecht nader te komen tot een jonge en zo stralend gelukkige
musicienne, die de muziek als een levensbehoefte ervaart en als vertegen
woordigster van een jonger geslacht de waarden van het leven op zo'n
vanzelfsprekende wijze weet door te geven.
