Rea l Madrid^ Ontreddering
achter gesloten c
PUSKAS weigert bruusk
het shirtje van Eusebio
Elek Schwartz voorspelt
triomf van Benfica
Neville: Spelers van Real
Madrid worden te oud
Goed leven
„Red devils" storten champagne
uit over hoofd en schouders
Veldslag in de
catacomben
Bekerfinale
Minutieus
genoteerd
Salomons-oordeel
DONDERDAG 3 MEI 1962
Ceen geluk
Horn: Heerlijk
Ideale speler
^an onze speciale verslaggever)
AMSTERDAM, 3 mei De
Eusebio, die na de wedstrijd weg-
ftlde uit de omhelzingen, de uit
zinnige vreugde-uitingen van een
uiassa landgenoten, leek op een
°Pgejaagd dier, dat gewond was
geraakt. Met een verkrampt ge
zicht, waarin de ogen als grote
stuiters glansden, rende hij door
we catacomben van het Stadion.
Twee verzorgers ondersteunden
oem en pasten met geroutineerde
vingers ademhalingsoefeningen
coe. Deze voetballer, die op het
Veld had rondgedarteld alsof hij
iverd voortgestuwd door vier lon
gen, scheen een hartverlamming
habij. Zijn ademhaling ging sner
pend en gierend als van een
^tma-patiënt; tientallen meters
verder 1 kon men zyn benauwde
jachten horen, lijkbleek viel hij
Pijna de kleedkamer binnen, een
^nn, die het zeker deze avond
|Uet meer vergund zou zijn nog een
«nnig woord uit te brengen.
«e fflra/ht' spelen' Leo H°m
6r> de»© knoop door. „Een andere bal.
Belegering
Mysterie
Geesink in triplo
(Van onze special© verslaggever)
AMSTERDAM, 3 mei Met een har
dt" klap smeet Emil Oesterreicher de
deur van de kleedkamer dicht. Het re
solute gebaar waarmee hij ons even te
voren de toegang had geweigerd werd
er vet mee onderstreept. Real Madrid
moest alleen zijn. In deze kleedkamer,
de grootste van het Olympisch Stadion
en door de Europese Voetbalunie aan
de „thuisclub" toegewezen, zouden de
verslagen spelers en officials van Real
Madrid weer zichzelf moeten worden.
Haastige blikken, telker:: wanneer nor
se bestuursleden ,,in en uit" glipten,
toonde ons duidelijk de ravage die
Benfica's overwinning in de gemoede
ren van de Spanjaarden had aange
richt. De vreugdekreten en jubelzangen
van de triomfators moeten hen door
merg en been zijn gegaan. Niemand
mocht van deze ontreddering getuige
zijn. Het „koninklijke" Real Madrid
zou voor de buitenwereld een „sportieve
verliezer" zijn. Daarom draaide Oes
terreicher zelfs de sleutel om in het
slot; de allereerste jammerlijke uitin
gen werden opgevangen in de intimi
teit van de grauwe kleedruimte.
Eerst na twintig minuten ging de
deur open. Daar zaten de verliezers.
Keurig in dure costuums, geen das hing
schreef. Murw geslagen zaten zij daar,
verlamd en volkomen afwezig, het fles
je bronwater trillend in de hand. Hun
leiders stonden er nonchalant bij, met
de handen in de zakken of genietend
van een Hollandse sigaar. In hun mid
den Oesterreicher, de manager die de
situatie weer volkomen meester was.
Puskas ontbrak, hq was in allerijl naar
buiten gevlucht, naar de bus. Had hij
er spijt van dat hij zo bruusk had ge
weigerd toen Eusebio hem in de eerste
seconden na het fluitsignaal van
scheidsrechter Horn zqn shirtje had
aangeboden. In ieder geval verafschuw
de hij de drukte, die hem telkens maar
weer aan die nederlaag zou doen den
ken. Maar ook Del Sol, Araquistan,
Gento en Santamaria waren, al bleven
zij in de kleedkamer, verre van spraak
zaam. Handtekeningenjagerg werden de
deur uitgekeken. Di Stefano haakte er
zelfs een om hem duidelijk te maken,
dat hij niet gewenst was. Zij waren het
beu, de elf verliezers.
Alleen Emil Oestrreicher was te spre
ken. „Wij hebben verloren, hoe onge
looflijk het ook is als je met 2-0 voor
staat. Er zijn drie redenen. Benfica
speelde bewonderenswaardig; wij had
den geen geluk; de blessure van Casa-
do. „Of Benfica beter was dan Real
Madrid? „Beter bestaat niet Benfica
schoot vijf maal op ons doel, de scho
ten werden vijf doelpunten. Dat is nu
eenmaal zo met voetbal. In ieder geval
is de nederlaag niet te wijten aan
onze „oudjes", Puskas was zelfs ver
uit de beste. Eerder nog hebben de
jongeren gefaald". Maar dan weer,
met een schouder ophalen; „Zonder
een beetje geluk kan je nu eenmaal
niet bij voetballen". Heel diplomatiek
beantwoordt hij een vraag over
scheidsrechter Leo Hom met „Geen
commentaar!". Achter zijn rug geeft
Di Stefano aan een Spaanse journa
list echter te kennen dat hij grof „ge
nomen" werd en het maar vreemd
vond, dat de scheidsrechter geen
strafschop had toegekend. De straf
schop aan de andere kant was voor
hem even onbegrijpelijk. Er was van
opzet helemaal geen sprake geweest.
Eerder nog was Frlo teruggedeinsd
voor de toestormende Eusebio.
Scheidsrechter Leo Horn bleef ook
in de kleedkamer bij zijn beslissing.
„Nu zijn wij in Holland toch niet ge
woon een beslissing terug te nemen. Ik
zag het echter veel te goed. Ik tippel
er niet in. Di Stefano ging eerst door
zijn knieen en viel toen pas languit.
Het was een heerlijk opwindende wed
strijd. Eusebio is een Puskas in zijn
beste tijd. Wat een conditie en wat een
onverwachte doelpunten, er valt niet
over te praten, Benfica was veruit de
sterkste". Leo Horn, die gistermiddag
normaal tot vijf uur in zijn zaak heeft
gewerkt, raakte er niet over uitgepraat.
„Madrid, Madrid, Mejores no hay;
zijn geen beteren, stond op grote span
doeken. Horn, de grensrechters Mar
tens en Roomer; allen die gisteravond
in het stadion waren, ook de Spanjaar
den, weten nu wel beter.
note, die aan ieder die het maar horen
wilde vertelde dat Anderlecht het niet
beter zou gedaan hebben dan Benfica.
En dan was er nog tv-omroepster Ellis
Berger, die nu al sinds jaar en dag
haar welluidende stem door de stadion
luidsprekers laat klinken. Voor haar is
voetbal belangrijker dan welke mode
show ook en op een avond als deze.
Onder de eretribune heerste een pure
feeststemming. Vertegenwoordigers van
buitenlandse voetbalbonden en vereni
gingen, persmensen uit een groot aan
tal landen vonden elkaar in een Baby-
Ionische spraakverwarring. De secreta
ris van de R.S.C. „Anderlecht", de heer
J. Steppé poogde êen Spaanse jongeling
uit te leggen dat de volmaakte voet
baller uit drie delen moet bestaan. Ter
illustratie tekende hij een poppetje en
doceerde; „Kijk, dit is het hoofd van
de speler, dat hij in een wedstrijd nooit
mag verliezen en dit hier is zijn romp,
daar zit de conditie, de lichaamsbe-
heersing, de „lucht" in, die een top-
speler moet bezitten om 2 x 45 minuten
een goede wedstrijd te spelen en kijk,
dit zijn dan de benen waarmee de voet
baller ook nog iets moet doen." De
heer Steppé vond het een prachtige
wedstrijd (ja, wie eigenlijk niet). Het
speet hem echter dat onze Leo Hom
die „geheide" strafschop aan Real Ma
drid had onthouden. „Di Stefano werd
duidelijk op onreglementaire wijze ten
val gebracht. Het hele stadion en alle
televisiekijkers moeten dat hebben ge
zien." Hó gunde Benfica de overwin
ning intussen van harte. Zij waren de
betere ploeg. Real speelde te mat, te
zelfverzekerd ook. Ook hij meende dat
er wel spoedig nieuwe aankopen ge
daan zouden worden. Toen het gesprek
op het Nederlandse voetbal gebracht
werd bleek dat hij bijzonder veel be
langstelling had voor Sjaak Swart. „Ik
vind het een zeer goede speler. Ander
lecht heeft al eens contact met hem
gehad. Misschien dat wij straks nog
eens een nieuwe bespreking met Ajax
zullen hebben...
Gerrit Schulte had zichtbaar van de
wedstrijd genoten. „En schitterend
team dat Benfica. Ik weet het niet,
maar die jongens kunnen op het juiste
moment, ja hoe zal ik dat uitleggen,
ze weten op het juiste moment te demar
reren, om het maar in mijn eigen taal
te zeggen" en zijn grote handen maak
ten onduidelijke gebaren in de ruimte.
„Ik ga veel naar voetballen kijken. Dat
wil zeggen: allen naar goede wedstrij
den; met derde-rangs gepeuter houd ik
mij niet op."
19.24 Leo Horn schrijdt met zijn gevolg,
de grensrechters Martens en Roo
mer en de twee elftallen, het veld op
19.29 Real Madrids aanvoerder Gento
wint de toss.
19.31 Middenvoor Aguas van Benfica
trapt af.
04 Puskas neemt vrije trap, die door Di
Stefano wordt naast gekopt.
05 Agoas forceert een hoekschop. Tot
tweemaal toe werkt Paohin weg,
maar tenslotte kopt Agoas in handen
van doelman Araquistain.
12 Eerste hoekschop voor Real Madrid.
14 Puskas omspeelt Cruz, maar zijn
schot gaat over.
16 Eusebio schiet onbeheerst naast.
18 Di Stefano prikt de bal op het mid
denveld precies voor de voeten van
Puskas. In een lange, snelle rush, al
le verdedigers achter zich houdend
stormt Puskas op het doel van Perei-
ra af. Zijn schot is onhoudbaar, 1-0
voor Real Madrid.
24 Puskas lost van vijfentwintig meter
afstand een schot, dat vol effect om
doelman Pereira heen in het doel
draait, 2-0.
27 Rush van Eusebio wordt gestuit.
Vrije trap wordt dor hemzelf door de
muur tegen de paal geschoten. Terug
springende bal wordt door Agoas in
het doel gewerkt, 1-2.
31 Eusebio schiet van ver over.
36 Cavem schiet in de lucht tollende
bal ineens van dertig meter afstand
in. Over appellerende verdedigers van
Real Madrid bereikt de bal, onbereik
baar voor Araquistan de touwen, 2-2.
38 Pereira maakt in al zijn ijver o i
voorzet van Gento te bemachtigen
hands buiten het strafschopgebied.
41 Aanval van Real Madrid wordt op
rechts slecht weggewerkt. Puskas be
machtigt de bal, omspeelt enige te
genstanders in een rush over de
breedte, om plotseling met het lin
kerbeen keihard in te schieten, 3-2.
43 Gento wordt van bal afgedrongen.
Zet toch hoog voor over doelman Pe
reira heen, waar Tejada klaar staat
om in te koppentegen de lat.
45 Rust.
20.30 Di Stefano trapt af.
06 Coluna schiet van zeker dertig meter
afstand enorm hard en verrassend
in: 3-3.
09 Rush van Agoas afgebroken.
10 Verrassende actie PuskasDel Sol
loopt door struikelen van Del Sol op
.niets uit.
15 Casado geblesseerd.
17 Vrjje schop komt bó Eusebio, tikje
naar Augusto, die inschiet. Horn keurt
het doelpunt echter wegens buiten
spel af.
18 Eusebio stormt in snelle rush, vele
tackles negerend op doel van Real
af. Binnen de lijnen van het straf
schopgebied werkt Ffclo hem tegen
de grond. Strafschop.
19 Eusebio benut de strafschop, 3-4.
22 Di Stefano schiet in vrije positie na
pass van Puskas in handen van Pe
reira.
23 Santamaria maakt hands. Coluna
geeft center naar Eursebio, die op
nieuw laag, door de muur, inschiet:
3-5
24 Strompelende Casado schiet voorzet
van Puskas naast.
25 Eusebio, door twee verdedigers op
de .hielen gezeten, knalt hard in. Ara
quistain redt.
29 Pereira stopt op wonderbaarlijke wij
ze schot van Gento,
32 Di Stefano, alleen op doel afstor
mend, wordt door vier verdedigers
belaagd. Krijgt geen schietkans en
zakt door zijn knieën. Hom laat door
spelen, maar Spanjaarden eisen straf
schop. Horn gooit fluit in de lucht
die door Del Sol wordt opgevangen
en weer teruggegeven.
33 Puskas schiet over.
38 Araquistain stopt scl—t van Augusto.
39 Casado verlaat het veld.
44 Di Stefano schiet naast.
Een voetbalmatch op neutraal
terrein heeft zijn nadelen. Voor
het publiek dan met name.
Het weet niet zo gauw waar
het vóór moet wezen. En een onbe
vooroordeeld publiek is geen publiek.
Afgezien van het feit dat zestigdui
zend onbevooroordeelde mensen te
zamen niet denkbaar zijn. Daarom
hadden wij, Amsterdammers, het gis
teravond aanvankelijk een tikkeltje
moeilijk. Zekér, wij zqn dol op Ma
drid, al is het maar omdat Sinter
klaas er geboren en getogen is, maar
wat hebben wij eigenlijk tegen Lis
sabon? Als wij goed nadenken: niets.
Real Madrid óf Benfica, het is om
het even. En Franco en Salazar zijn
ons evèn onverschillig. Totdat wij,
Amsterdammers, tot de ontdekking
komen, dat wij best eens zouden
kunnen gaan meeleven met de par
tij die onder ligt. Dat ligt ons. Als
u het mó vraagt hebben die jongens
van Reai Madrid gisteravond liun
eigen graf gegraven door met 20
voor te gaan staan. Toen wisten wij
waar wó aan toe waren. Toen had
den Wij een partij om toe te juichen:
Benfica. En toen keerde ook die dap
pere Amsterdammer, die tot dan toe
om „Arie" had zitten roepen, van
de dwalingen zijns weegs terug. Hó
had Eusebio, om niet te zeggen
„üiselDio", ontdekt. Van dat moment
af wisten wij waar wij aan toe wa
ren en rukten de Portugezen op.
Nu moet ik zeggen; cue lbensche
jongens hadden hun eigen supporters
meegebracht. Zij waren weliswaar
duidelijk aanwezig, krachtens span
doeken en vlaggen, maar zij vielen
mij, wat de hun algemeen toege
schreven onbeheerstheid betrext,
toch ietwat tegen. Het Olympisch
Stadion in Amsterdam staat er nog
en, voorzover ik heb kunnen nagaan,
zelfs ongeschonden. Ook zijn er bp
mijn weten noch doden, noch gewon
den gevallen. Daar begon het even op
te lóken toen de scheidsrechter op
een gegeven moment werd omringd
door enige woedende spelers van
Real Madrid. Maar het ongecompli
ceerd naderbij komen van enkele
nuchtere Hollandse agenten was vol
doende om iedere hoop op verder
gaand enthousiasme in de kiem te
smoren.
Neen, het echte elan moest ko
men van de „neutralen" op de
tribune. Zij leefden dus mee
met Benfica, omdat het van
meet af aan onder lag, maar vooral
ook met Leo Hom. Want daar dar
telde dan toch ook altijd nog één
Nederlander op het grasveld mee.
Nu is het door de bank genomen niet
eenvoudig in geestdrift te geraken
over een scheidsrechter. Maar Horn
verstaat als geen ander de kunst in
zijn overigens vrij hachelijke positie
medeleven uit te lokken. Hp is niet
alleen strikt rechtvaardig, maar hp
is het op een opvallende manier. Hij
beoefent de onpartijdigheid met een
uitbundig gemak, dat op partijdig
heid gerichte geesten vlam doet vat
ten. Binnen en buiten de lijnen. Hij
steelt de show aan het eind van
de strqd „stal" hij trouwens ook de
bal en hij doet er nauwelijks iets
anders voor dan fluiten. Misschien
een klein tikje meer, maar dat is
dan zijn geheim. Het zal mij benieu
wen hoe de Chilenen die toch altijd
nog een tikje zuidelijker liggen, hem
zullen waarderen.
Maar ik mag de spelers van Real
Madrid en Benfica overigens geen
onrecht aandoen. Het zijn wonderlij
ke kerels, die het niet alleen bestaan
zulke schone namen als Angelo,
Augusto, Coluna, Del Sol, Santema-
ria of Gento te dragen, maar die
bovendien het voetballen beoefenen
als om het even ietwat paradoxaal
uit te drukken een artistiek hand
werk. Dit soort verheven voetballen
grenst aan het balletdansen. En voor
de rest is het een kwestie van ge
nade. Of, om een voortreffelijke
buurman op de tribune te citeren:
„Ze benne allemaal katholiek".
Amsterdam heeft het Europees
voetbalevenement met gepaste
geestdrift, maar tegelijk ook
waakzaam ondergaan. Dick
Bessem, directeur van het Olym-
Eisch Stadion, liep gistermiddag in
et Havengebouw, toen daar een re
ceptie ter ere van de tweehonderd
buitenlandse journalisten werd ge
houden, terecht gloriërend rond en
Jan Cottaar, voorzitter van de Ne
derlandse sportpers, liep er even te
recht alomtegenwoordig te wezen,
rap converserend in alle drie de mo
derne talen. Maar toen ik voor de
match, bó het Olympisch Stadion
een programma kocht, bezag de ver
koper daarvan nauwkeurig het wis
selgeld. „Ze kunnen me wel peseta's
in de handen duwen", zei hij. En
hp heeft zich daarbij, denk ik nau
welijks gerealiseerd dat Real Madrid
destijds Alfredo di Stefano heeft ge
kocht voor honderdduizend harde
dollars. Voetballen als kunst en voet
ballen als business. Wij hebben het
gisteren allemaal ondergaan en het
kon ons helemaal niet schelen, dat
slechts tien procent van de recette
bij ons bleef. Wij hebben voor hon
derd procent genoten en er intussen
op gelet, dat ons geen peseta's voor
dubbeltjes werden verkocht.
De vreugde slaat los als een explosie, die twee maal drie kwartier zoveel mogelijk in bedwang was gehouden. De beker is voor Benfica. Honderden Portugezen
stromen de grasmat op om de opnieuw veroverde trofee in triomf mee te voeren.
BENFICA'S EUSEBIO IJLT WEG
ALS EEN GEWOND DIER
(Van onze speciale verslaggever)
AMSTERDAM, 3 mei „Real Ma
drid is over zijn hoogtepunt heen. De
ploeg is geen schaduw meer van het
sterrenteam van een paar jaar geleden.
Nee, ik houd het op Benfica, die jon
gens spelen wel hard maar vormen een
hechtere eenheid." Zo sprak onze
bondscoach Elek Schwartz voor de aan
vang van de Europa-cupfinale. Hoe hij
zijn gelijk heeft gevierd weten wij niet,
want na afloop van de wedstrijd was hij
tussen de honderden officials, spelers,
genodigden, supporters en toeschouwers
die zich verspreid hadden over de
kleedkamers, de restaurants en de kille
catacomben, eenvoudig onvindbaar. In
het grote restaurant onder de eretri
bune was het een complete chaos. Iede
reen sprak iedereen aan, steeds weer
klonken uitroepen als „Geweldig",'
„Wat een wedstrijd" „Hoe bestdat 't".
Én tussen de langzaam voortschuive-
lende mensenmassa door wrongen zich
Benfiea-supporters, buiten zichzelf van
vreugde, met tranen op hun wangen,
zij herhaalden maar twee woorden:
„Ben-ji-fica, Ben-ji-fica" en „Eusebio,
Eusebio". Daarmee was voor hen alles
gezegd.
Ook Sparta's manager Neville was
vol lof over het spel van Eusebio, (ie
„neger uit Mozambique" die gezien zijn
optreden na afloop van de ontmoeting
toch wel iets had van de figuur uit
Remco Campert's gelijknamige gedicht.
Maar de beste speler van het veld
noemde de joviale Engelsman die an
dere neger uit Mozambique, Benfica's
prachtige linksbinnen Mario Coluna.
„Hij heeft de aanval gedirigeerd en was
waarschijnlijk de enige voorhoedespe
ler van de Portugezen die zijn hoofd
er aldoor bij hield," aldus Neville. „Ik
ben overigens van mening dat wó' Real
Madrid voor de laatste maal in de ver
trouwde opstelling in het veld hebben
gezien. De spelers worden te oud. Men
had er allang toe moeten overgaan om
nieuwe, veelbelovende spelers aan te
kopen. Geld speelt bij deze voetbal N.V.
geen enkele rol." Elek Schwartz had
dit tevoren ook al opgemerkt. „Real
Madrid" is duidelqk op zqn retour",
zei hij. Maanden geleden hadden er ai
maatregelen genomen moeten worden.
Schwartz was er verder van overtuigd,
dat een Nederlandse club zeer zeker
het peil van een der finalisten zou kun
nen halen. „Maar dan moeten wij over
gaan tot het volledige beroepsvoetbal.
Het is ontzaggelijk jammer dat die
overgang bq ons zo bijzonder traag ver
loopt, want wó hebben het materiaal.
Een Moulqn en een Henk Groot in top
vorm zqn van Europese klasse. Bij de
wedstrijden van het jeugdelftal in
Bulgarije heb ik enkele uitstekende
spelertjes ontdekt. Nee, ik zie het alle
maal nog niet zo somber in." Het deed
Elek Schwartz kenneló'k ook goed, zón
voormalig troetelkind Piet Kruyver te
rug te zien.
Verder -was er de wereldkampioen op
de weg Rik van Looy met zqn echtge-
uAr ging een half uur voorbij. Eu. men
8, van ons aannemen, dat het daar,
ke .ftet heiligdom van Benfica, zeer
(g jjg aan toe ging. Voor Nederland-
begrippen speelden zich de zotste ta-
BjJfn af: mannen omhelsden elkaar mi-
wm an8 en lieten hun tranen de vrije
he+ v-sp ers> w'e ae felrode shirts van
en njf waren gerukt, grepen de „Cup"
boka i aan hun lippen. Zodra de
gr©© met champagne was gevuld,
als P een van hen toe om de vloeistof
te j_»'crkoeling over hoofd en schouders
at6n stromen. Niemand protesteerde,
he p
biet' ,.ttugese ambassadeur slaagde er in
ibW consul enige woorden van ge
er „G15 te spreken, maar men schonk
"°bov n aanda'cht aan. Bela Guttman, de
star,} er.winnelqke" coach, stond als ver-
Schre' "lngemetseld" tussen elkaar over-
gelijcVwende gelukkigen. Voor een ver-
'hg met wat wij, Nederlanders, in
dacht meest uitbundige momenten
in: j© yait ons slechts één gebeurtenis
bevrj(rt-uitt3arst'ngen onmiddellijk na de
lijke jwT' IFer was bijna in de letter-
lekenis een oorlog gewonnen. De
3 mei Vóór het be
drid 2? t?® wedstród tussen Real Ma-
Van hot ni ica werd in de catacombe
taeine A Olympisch Stadion nog een
'"Rezmi oor'°8" gevoerd. De Por
taarden h='Amen met ee" bal, de Span
tide© ,en er een en beide ploegen
hadden m© n Seliefd leder, dat zó
«bers" ®aan ..terHS, naar de kleedka-
was zqn Salomons-oordeel...
Na afloop van de strijd heb ik
het typisch zuidelqk enthou
siasme dan toch nog kunnen
waarnemen. Het was, meen
ik, Eusebio, die door waanzinnig ge
worden supporters van zón trui werd
beroofd. Halfnaakt, maar overgeluk
kig verliet hq de arena.
En in de tram terug werd
ik omhelsd door een be
snorde Portugees. „Ben
fica". riep hq alleen maar.
En gek, dat „Benfiiiica'
klinkt dan toch ineens heel
anders dan bijvoorbeeld
ons „Hup Ajax".
Maar het betekent dan
ook in feite: „Waar het
goed is te leven".
4.000 supporters hadden er om gesmeekt
en waren blijven hopen toen hun helden
bq êen achterstand van 2-0 aan de ket
ting leken gelegd. Toen de dreigende en
schier onvermijdelijke nationale ramp
werd afgewenteld door de elf ontembare
„Red Devils" welke ere-titel bó Tot
tenham Hotspur ontstond sprong al
wat Portugees was van zqn stoelen om
de sensationele ommekeer als de heer
lijkste Vinho in te drinken.
De belegering van Benfica's kleed
kamer zal in de annalen van het Stadion
een plaatsje moeten krijgen als de meest
opwindende en kleerscheuren kostende
veldslag, die daar ooit is geleverd. Wie
allemaal naar binnen wilden om oog in
oog te staan met de super-atletische sol
daten van Guttman, wij kunnen het niet
zeggen. Twee portiers met zware bi
ceps vochten als leeuwen om de voet
ballers te redden van een nog grotere
lawine van enthousiasme, waarvan men
de gevolgen niet had kunnen overzien.
Zelfs degene, die half stikkend uit
bracht, dat hq tot de naaste familie be
hoorde van Salazar, kreeg geen gehoor.
In het tumult, de mitrailleuses van ver
wensingen en smekingen in vele talen,
slaagden de spelers, die na de emotionele
gebeurtenissen op het veld te laat waren
om min of meer ongestoord naar binnen
te sluipen, er ternauwernood in door
het pantser van de onverbiddelijke ci
piers heen te dringen. Maar bij alle
schermutselingen gleed steeds een grijns
van verheerlijking over de bezwete ge
zichten, zodra men zich realiseerde, dat
het machtige Real Madrid, de groot
vorst van het Iberisch schiereiland
was vernietigd.
Eki toen zagen wij Eusebio. Hij was
niet de eerste, die de storm buiten de
veilige beslotenheid van de kleedkamer
trotseerde. Dat was Costa Pereira, de
31-jarige doelverdediger, die met mate
uit de champagne „Cup" had gedron
ken. Monter vertelde hq, dat het twee
de doelpunt van Puskas als een schicht
langs hem was gegaan, doordat iemand
de bal nog juist had aangeraakt „Maar
wat een publiek. Het hielp ons door de
duisternis heen toen wij achter ston
den. Het droeg ons naar de overwin
ning. Dat was ons geluk, want buiten
Portugal komen we zelden tot bqzon-
dere prestaties." „Nu kan ik afscheid
nemen van de voetbalsport", glimlachte
Pereira tevreden. „Dit is mijn laatste
seizoen; ik wordt administrateur bij
Benfica. Aguas scheidt er ook mee uit,
zijn besluit staat vast." De twee ster
ren van Benfica zullen overigens eerst
nog hun land dienen in het wereldkam
pioenschap In Chili, waarvoor ze mor4
gen al naar Zuid-Amerika vertrekken
om o.a. met hun clubgenoten Eusebio,
Simoes, Coluna, Germano en Augusto
twee oefenwedstrqden te spelen in Sao
Paulo en Rio de Janeiro.
Eusebio, ja, opeens was hq er, fris als
een hoentje. Dit was een mysterie. Hoe
kon hij, de naar adem snakkende en
volkomen ingestorte, beklagenswaardige
man van een half uur tevoren zo ge
zond en levenslustig voor ons staan. Hij
wipte van het ene been op het andere,
zette vlot een handtekening, daarmee
onbewust afrekenende met de mare, dat
hq niet kan schrijven, en wilde graaig
vertellen, dat hij niet negentien, maar
twintig lentes telt. Zijn gelaatstrekken
waren weer volkomen in rust, zijn hand
vast, toen hij een jus d'orange met een
verontschuldigend gebaar accepteerde
omdat hij de enige was, die op dat mo
ment dronk en zijn meningen uitge
sproken nuchter. „Ik begrijp niet, dat
men een speler als Puskas al oud kan
vinden. Bij ons in Mozambique, waar
Benfica gemakkelijk de beste krachten
weet te vinden, is een voetballer van
dertig jaar net zo in tel als een van
twintig". ..Was u moe na deze wed
strijd?" „Niet meer dan anders, ik voel
altijd wel, dat ik er iets aan gedaan heb,
maar ik zou niet anders kunnen. Toen
ik een paar jaar geleden mijn brood
moest verdienen met vissen, was ik
's avonds ook vermoeid. Nu ben ik prof
voetballer bij Benfica, het werk wordt
alleen beter beloond." Eusebio denkt er
voorlopig niet aan bq de club uit Lissa
bon weg te gaan. Het is pas mijn tweede
seizoen en mijn eerste in de competitie
voor de Europese beker en ik kan me
geen baas voorstellen, bij wie ik het
beter heb."
De bewaker van de Portugese meester-
voetballers, nu wij er over nadenken
toch zeker een Geesink in triplo, week
pas toen de laatste der gladiatoren, Si-
moes, met afgemeten pas naar buiten
stapte. De achttienjarige linksbuiten be
schouwde het als een fout van Real Ma
drid. dat het zo individualistisch speelde.
„Wij hebben gewonnen door allen
één te zijn, ook toen de nood het hoogst
was. Bij Real Madrid moet het succes
komen van een paar solo-nummers. Die
horen er bij ons wel bq, maar passen
in het geheel." Dat was scherp geformu
leerd van de benjamin, op wie de Ita
liaanse scouts na deze bekerfinale onge
twijfeld nog meer zullen loeren.
De rechtshalf van Benfica, Cavem, torst de „Cup" met eerbied in zijn ogen.
