eSHMP
EUSEBIO verslaat Real in
grootse eindstrijd
Finale vol hoogtepunten
en dramatische wendingen
Op de koop
toe nemen
BENFICA'S GLORIE EN
VREUGDE IN BEELD
Eigen haard
Dappere poging
DONDERDAG 3 MEI 1962
PAGIN,
(Van onze sportredacteur)
AMSTERDAM, 3 mei Het
legioen van Real Madrid is van
de verrukkelijkste dromen naar
ontroostbaar leed gegleden. De
Portugezen die Benfica op dit
hoogtepunt van het Europese
Voetbalseizoen hebben begeleid tot
het Olympisch stadion zijn uit een
doffe wanhoop opgeveerd naar
nauwelijks meer te temmen vreug
de. En, tienduizenden Nederlan
ders zijn verrukt en verzadigd
huiswaarts gegaan. Welk een
finale om de Europa Cup hebben
zij gezien. Voetbal, dat niemand
voor mogelijk had gehouden; zó
flitsend, zó schoon en adembene
mend. En wat een w e d s t r ij d:
een bekerfinale kón niet schitte
render zijn. Benfica werd de win
naar, behield de het vorig jaar in
Bern veroverde trofee. Met 53
triomfeerde het over Real Madrid,
de vijfvoudige bekerhouder. Voor
echter deze cijfers op het score
bord waren verschenen, heeft zich
onder de schijnwerpers van het
jubilerende stadion zoveel sensa
tioneels voorgedaan, was met
name het scoreverloop zó drama
tisch, dat deze finale als een
onvergetelijke de voetbalhistorie
zal ingaan. Van een grootsere
triomf dan deze zal men in het
kamp van Benfica nooit hebben
durven dromen. Voor Real Madrid
is een triestere afgang nauwelijks
denkbaar. Hoe is het mogelijk;
met 20 de leiding nemen en dan
toch met 53 verliezen! Hoe
groot moet de veerkracht wel zijn
van een ploeg, die een achterstand
van 20 trotseert en vervolgens
de tegenstander onder de voet
loopt!
Puskas: 4 3
Verwaarloosd
Strafschoppen
BENFICA WINT OPNIEUW
DE
Eu&ebto, waanzinnig van vreugde, gaat
(rechts hoven) op de schouders van
jubelende Portugezen. De aanhang van
Benfica had echter ook voor de wed
strijd goede moed. Dat werd zowel
's middags in de straten van Amsterdam
(midden links) als vlak voor de wed
strijd op de tribunes van het Olympisch
Stadion (rechts onder) met veel enthou
siasme gedemonstreerd.
Benfica's spelers betrokken Leo Hom,
de scheidsrechter, in hun vreugde. Hom
moest zelfs afwerende gebaren maken,
toen hy bedankt werd voor zijn leiding
(rechts muiden
Acht doelpunten vielen er m deze
emotionele bekerfinale. Ze waren aHe
acht van allure. Links onder ziet men
een ervan, Benfica's tweede treffer. De
bal werd van veertig meter afstand af
gevuurd. Real's doelman Araquistain had
desondanks geen schijn van kans.
(Van onze verslaggever)
AMSTERDAM, 3 mei. De pres
tatie van Benfica komt in een bijzon
der daglicht te staan als men weet,
dat het gehele elftal uit Portugese
spelers bestaat met een enkele aan
winst van de „kolonie" Mozambique.
In de 58 jaar, dat de club uit Lissabon
aan competities meedoet, heeft zij nog
nooit een speler in haar gelederen
gehad uit het buitenland.
Wel een tegenstelling met Real Ma
drid, dat in Europa en daarbuiten
voortdurend nieuwe talenten aantrekt
en dan ook op dit ogenblik maar voor
een deel Spaans getint is.
Öe duizenden Nederlanders op de tri
bunes hebben een voetbalwedstrijd ge-
jnen, zoals zij er wellicht nooit een
nebben terugzien en zoals zq niet spoedig
puilen terugzien. In het Olympisch Sta
dion heeft zich de meest dramatische
Van alle Europese finales tot-nu-toe af
gespeeld. Er is een ploeg, die in de
i«K>p der jaren een reputatie, die tot in
nde hoeken van de wereld was doorge
drongen, heeft opgebouwd van het voet
stuk gehaald en ontluisterd. Real Ma
drid, een begrip in de voetbalwereld,
sterker geacht dan menig landenteam,
®en formatie van erkende grootmees
ters, zó hoog in aanzien dat het per
Wedstrijd een honorarium van 150.000
gulden „schoon" kan bedingen, is voor
het eerst in Europa's befaamdste voet
baltoernooi uitgeschakeld door een niet-
Spaanse formatie. Real Madrid, zich
enigszins hautain gedragend als de
Grote Meester, spelend in de trant van
i,en toch zij wij de grote sterren van
het Europese voetbal, ons maakt als
het erop aankomt niemand iets" is ver
slagen door een Benfica, dat minder
pretenties heeft, in feite wellicht ook
minder superklasse in zijn elftal heeft,
maar door een innerlijke kracht, een
mentale veerkracht vooral tegenover
stelde, die eenvoudig verbazingwekkend
was. En, Benfica had een Eusebio, de
negentienjarige wond ervoetballer uit
Mozambique, de jongeman met een on-
(Van onze speciale verslaggever)
AMSTERDAM, 3 mei Dat was gis
teravond voor het Olympisch Stadion
een krachtproef van jewelsteHet begon
hij de poort, waar de suppoosten al
hun tact en overredingskracht moesten
°anwenden om het Portugees-Spaanse
geweld in goede banen te houden. Wat
ue toegangsbewijzen betrof, waren er
Weinig moeilijkheden. De „slimme" lie
den, die een voorraad hadden opgekocht
°m bij de ingang van de arena winst
gevende transacties te drijven, kwamen
bedrogen uit. Er bleken zo veel lieden
te zijn met een kaartje, dat van de be
oogde „zwarte" prijzen niets terecht
hwam. Vlak vóórdat de wedstrijd begon
haastten de handelaars zich hun waren,
desnoods ver onder de prijs, van de hand
doen en dat vermaakte het personeel
Van het Stadion bijzonder.
,e. organisatie in het Stadion liet
weinig te wensen over. Voor de buiten
landers had men meer faciliteiten ge-
chapen dan waarop zij strikt genomen
re°ht konden doen gelden, behalve waar
k' gtng om de onvermijdelijke heksen-
nn ..na afloop. Men wilde, dat iedereen
zijn plaats bleef staan of zitten tot-
~at de beker was uitgereikt aan de over
winnaars, opdat rust en orde zouden
ageren. Welnu, dit was te veel gevraagd
"tf een finale tussen Portugezen en
Ponjaarden. Natuurlijk zou de ene
trie'P supporters dan wel de andere bezit
smen van haar helden zodra de beslis-
i was gevallen. Daaraan kon de in
at Nederlands uitgesproken verma-
van de omroepster, noch de af-
j,J hg door een aantal bezadigde sup-
°«en niets verhelpen.
J7 aar het, toen het eenmaal zover was,
Trn mankeerde, dat was het optreden
y,?} sommige politie-agenten, die, naar
snoul°se'1 aannemen, toch ook van het
UjpiÏ- ked hadden genoten. Zij meenden
bAr-aht met een nozemrel te doen te
in an zetten vinnige achtervolgingen
he.Wanneer een enthousiaste supporter
gin kordon wist ie doorbreken. Zelfs
y. men zover om enkele van die „on-
be. aten" op onsportieve manier een
te ie lichten of tegen de grasmat
een ilkken- ^it optreden getuigde van
atm hidelijk gebrek aan inzicht in de
de °sfeer van dit grootse duel, waarin
m0pU.ldeWke mentaliteit op de koop toe
°noa worden genomen. Door ons niet
gaarne overigens.
(Van onze verslaggever)
{^STERDAM, 3 mei De meest
fipSische figuur in het duel tussen
jU' Madrid en Benfica was onge-
hen rechtsback der Madrile-
t\T Casado. In het begin van de
her jw helft kreeg hij een trap tegen
kelrt een> die hem feitelijk uitscha-
Ca 6 voor de rest van de wedstrijd,
tra'; speelde op verzoek van zijn
gppber verder, in de wetenschap, dat
ziin ,mvallers waren toegestaan en
zou p oe§ dus met tien man verder
kleeaP0eteh gaan als hij naar de
vecht er verdween. Men zag hem
kwetste Zm* de J?W' die z«n ge~
dqbeen bp iedere stap ver-
Was a t.' Wanneer hij genoodzaakt
riUinCT te traPPen liepen koude
vol TT?.n ever zijn rug, maar hij hield
dr;j J bleef de ploeg van Real Ma-
vóór cPmPle.teren totdat zes minuten
Vut het einde de beker vol was.
BrnkoP^?at hh Stefano een strafschop
Uit d® te krijgen door zich lang-
e laten vallen verliet Casado
Schir. hogen hoofd het zinkende
Uit a.i doktersonderzoek «laakte
Qat zijn lies ernstig was geraakt.
geiooflijke techniek, met een feeling
voor het voetbalspel waarvoor alleen
nog het woord ongelooflijk past. met
een dodelijk schot bovendien. Eusebio
versloeg Real Madrid!
Waarover zal men verhalen na een
wedstrijd als deze Europese finale?
Er is het hoofdstuk Eusebio, de
held van de wedstrijd. De man, wiens
rol niet was uitgespeeld met de twee
doelpunten, die beslist hebben over
het lot van Real Madrid en wiens
schot tegen de paal, eerder in de
wedstrijd, de basis legde voor het
terugkomen van Benfica. Eusebio had
zijn evenknie niet. Zó dreigend waren
zijn acties voor Real Madrid, dat Di
Stefano al heel gauw vergat, dat er
een „negen" op zijn shirt was gestikt
en dus in de aanval thuis behoorde,
Di Stefano belastte zich al heel spoe
dig met de persoonlijke bewaking van
Eusebio. Di Stefano kon hem echter
niet in bedwang houden. Hoe zwaar
soms de tackles waren waarmee
Eusebio werd tegemoet getreden, zijn
speelvreugde had er niet onder te
lilden. En hoe weergaloos nam hij de
strafschop, de trap waarmee Benfica
voor de eerste en meteen beslissende
keer een voorsprong kon nemen.
Reals doelman Araquistain dook naar
de redhter hoek. Links van hem vloog
de bal, hard en laag, tegen de tou
wen.
Er is ook het hoofdstuk Puskas. Want
dit vergete men beslist niet Real
Madrid mag dan verloren hebben, bij
de Madrilenen was één speler die, al
mag hij dan oud zijn geworden, al vqf-
tien jaar zqn bijzonder opvallende rol
speelt aan de top van het internationale
voetbal. Hq heet niet Alfredo di Ste
fano, die beslist niet in staat was zijn
bijnaam „de blonde pijl" eer aan te
doen. Hij heet Ferenc Puskas, de vroe
gere majoor uit Boedapest en toen lid
van het wereldberoemd geworden Hon
gaarse voetbalteam. Puskas, zijn twee
de Europese finale spelend in de
eerste (I960, Glasgow) scoorde hij vier
keer heeft Real Madrid drie keer
op winst geschoten. Drie doelpunten,
drie geheel verschillende doelpunten,
drie treffers waarin hij heel zijn rqk
arsenaal van uitzonderiqke kwaliteiten
heeft gelegd. De eerste was de verban
zingwekkendste: een rush op topsnel
heid van de middenlqn met de bal aan
de voet, achtervolgd door drie voluit
sprintende verdedigers van Benfica die
geen decimeter achterstand konden
wegwerken en tot slot een nauwkeurig
berekend schot. En de tweede: een
schot, flitsend hard, goed gericht doch
eerst volkomen onhoudbaar toen de bal
een paar meter voor de attente doel
man Pereira reageerde op het effect,
waarmee hq door Puskas' bqna nim
mer falende linkervoet was afgevuurd.
Puskas was ook de man, die Real
Madrid nog de kans heeft gegeven om
de achterstand van 4-3 weg te werken.
Hij gaf alle tegenstand, zijn moeilijke
positie en de snelheid waarmee moest
worden gehandeld ten spijt Di Stefano
de pass, die een vrije loop naar Ben
fica's doel opleverde. Het had omge
keerd moeten zijn. Puskas had die
kans moeten hebben. Hij zou niet, als
Di Stefano deed, tegen doelman Perei
ra hebben opgeschoten. Op dat ogen
blik velde Real Madrid zijn eigen von
nis. Het was triest om te zien, dat Di
Stefano zo iets moest overkomen. Het
leek, alsof hij zichzelf had overleefd.
Er is voorts het hoofdstuk Gento,
Real Madrids tweede grote drama.
Gento was groots. Hij maakte enkele
rushes, die wij niet gemakkelijk zullen
vergeten. Gento was de schrik van Ben
fica's verdediging. Hij werd allesbehal
ve zachtzinnig en bovendien vrij on
sportief tegemoet getreden, doch trot
seerde alles en bleef telkens als de
winnaar overeind. Real Madrid ver
waarloosde hem echter, speelde opval
lend weinig over links en buitte zo het
gevaar, dat Gento voor Benfica was
nog niet voor de helft uit. Welk een
verschil met Benfica's tactiek. Daar
zpcht men juist zo veel mogelijk Euse
bio, toen men ontdekte dat hij de mees
te paniek in Real Madrids verdediging
zaaide.
Dan is er nog het spectaculairst van
alles: het scoreverloop. Het is on
denkbaar: Real Madrid neemt in een
finale met 2-0 de leiding en verliest.
Dank zij Puskas was het 2-0 na 23 mi
nuten, twee doelpunten in vier minuten
tqds gemaakt. Benfica leek verslagen.
Anderhalve minuut later echter presen
teerde Eusebio zich bq Reals verdedi
ging met een schot tegen de paal, dat
dank zq het reageren van aanvoerder
middenvoor Aguas toch nog een doel
punt opleverde. Toen bovendien de
rechtshalf Cavem demonstreerde ook
over fabelachtige schutterskwalitelten
te beschikken en zo de stand op 2-2
bracht, had Real gewaarschuwd moe
ten zqn. Real, dat alsmaar een cordon
in de buurt van zqn strafschopgebied
optrok, een waar bastion vormde en zo
Benlica's aanvallers het doorbreken
wilde beletten. Maar, Benifca behoefde
niet door te breken om te kunnen sco
ren. Ook van grote afstand schoot het
hard, zuiver; heel doeltreffend dus. Dat
Real dit niet begreep; dat het niet be
sefte hoeveel risico's het nam. Is het
dan werkelqk in slaap gewiegd door
het derde doelpunt van Puskas, zeven
minuten voor de rust, waardoor Benfi
ca andermaal met een achterstand
werd geconfronteerd?
Van 2-0, via 2-2 naar 3-2. En toch
met 3-5 verliezen. Men had zoiets en
kele jaren geleden niet moeten voor
spellen. Er was hard om gelachen. En
nu, nu het dan toch is gebeurd, moet
men dit even onverwachten als sensa
tionele scoreverloop niet toeschrijven
aan het feit, dat Leo Hom Benfica een
strafschop toewees en er Real Madrid
(bij de stand 4-3) een weigerde. Reals
spelers wierpen vannacht, tijdens het
slotbanket, aangeboden door de KNVB,
nog steeds bijzonder dreigende blikken
in de richting van Leo Horn. Met moei
te hield met name Santamaria zich in.
En toch, Leo Horn had, zo leek het
ons, gelijk toen hij een in Benfica's
strafschopgebied duikelende Di Stefa
no niet gaf, waarom hij smeekte. Di
Stefano wilde de strafschop forceren.
Hij had die waarschijnlijk ook wel ge
kregen als hij een of twee tellen ge
wacht had met vallen. Dan was hij na
melijk ten val gebracht door de twee
Portugezen, die op het punt stonden
aan de „noodrem" te trekken.
Benfica heeft de beker gehouden.
Real Madrid leed zijn eerste grote ne
derlaag sinds jaren en de gevolgen er
van konden wel eens verstrekkend zqn.
Benfica én Real Madrid hebben boven
dien ruim zestigduizend toeschouwers
een onvergetelijke avond bezorgd. Het
jubilerende Olympisch Stadion had geen
schitterender climax van de festivitei
ten kunnen krijgen.
iiiiiimHiiiiiiiiiiiimiiitiiiiiiHMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiHiiiiHmiiiiiiiiiiiiiiiimiimiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiittiii
IIIIIIHIillllllllllllllllimilllllllllllllllllHIIIIlllllllllllllllltllllilllllllllHIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIlillilllllilHIIIIIIIimilHlllllllllllllllllill
EUROPA-CUP
