DWS juichend van grasmat
en toch gedegradeerd
„Weg terug
Twaalf
VVV's vlaggeschip vergaat
en Venio helpt niet
VOLEWIJCKERS 'LIJDT' NA
VOORSPRONG VAN 5-0
NERVEUS FEIJENOORD KOMT
MOEIZAAM OP DE TROON
Thalhöfer
feijenoords
°ogtepunten
'■ïïêssss:
„Eén titel aardigtwee
leuker, graag
Verliezen
ll
Ss&S s «sssst
moeilijk
Geen publiek, geen
recette; dus geen
nieuwe krachten
ERE-DIVISIE
Andere taal
De Gaulle reikt
voetbalbeker uit
Oud Oranje knalt
er op los
Ï231
MAANDAG 14 MEI 1962
PAGINA 7
•7 *7
mvv—dos 1—1
(Van onze speciale verslaggever)
Rotterdam, 14 mei Einde
lijk was het zover. In de laatste
thuiswedstrijd, bezocht door
62-000 toeschouwers, veroverden
uL zenuwachtige Feijenoorders
lanriT fe* begeerde bolwerk dat
vrn,T,amPioenschaP heet. Het
KchTi I>ehuil dat losbarstte, toen
fluit echter J. Godding zijn
m v°°r de laatste keer aan de
A°hd bracht, vormde het slot van
nerveuze slijtageslag tussen
eilenoord en ADO; een wedstrijd
aarvan de enkele schaarse hoog-
ePunten snel zullen worden ver
seten. Naast de vreugde in het
amp van Feijenoord was men
rp getuige van een dolzinnige
""-Idschap bij al wat ADO was.
enslotte ontliep ADO op deze
oor Feijenoord zo gedenkwaar-
lge ^ag de degradatie.
Er
^33
l?6l
klaS
£ampi0en.
Kami
Op een kier
Kees Rijvers mist triomf
4-4 tegen de Belgen
(Van onze sportredacteur)
AMSTERDAM, 14 mei Merkwaar
dig gezicht, gistermiddag in het Olym
pisch Stadion. Elf juichende spelers
van DWS-A. Dolle vreugde op het „re
serve-bankje", waar invallers, gebles
seerden, gepasseerden en verantwoor
delijken voor elftal of clubleiding elkaar
omhelsden. Er ging zelfs een speler op
de schouders. DWS-A had met de laat
ste fxap van de wedstrijd gewonnen
van Blauw Wit. Op hetzelfde moment
echter was het gedegradeerd naar de
Eerste Divisie. Alleende mannen
van DWS-A wisten nog niet dat De
(Van onze sportredactie)
AMSTERDAM, 14 mei. Een
stroom van beslissingen heeft de af
gelopen zondag in de voetbalcompe
titie der semi-profs gebracht. Zij
luiden:
Kampioen van Nederland: Feijen-
oord.
Gedegradeerd uit Ere-Divisie:
DWS/Amsterdam en WV. De derde
degradant, Rapid JC, was reeds be
kend.
Kampioen Eerste Divisie: Heracles.
Het speelt met de, nog onbekende,
kampioen van de andere afdeling om
één plaats in de Ere-Divisie.
Gedegradeerd uit Eerste Divisie:
Alkmaar, Leeuwarden, Vitesse en
Wageningen. Reeds eerder gedegra
deerd: 't Gooi, BW, Stormvogels,
Haarlem, Helmond, Heerenveen,
VSV, NO AD, Hilversum, HVC, Her
mes DVS, Wllhelmina en EBOH.
Kampioen Tweede Divisie: Velox;
automatisch gepromoveerd naar Eer
ste Divisie.
Uit Tweede Divisie naar amateurs:
Longa, PEC en Zwolse Boys. Olden-
zaal en NEC moeten in elk geval be
slissingswedstrijden spelen om uit te
maken wie terug moet naar de ama
teurs. Bij dit tweetal kunnen nog
komen: De Graafschap en Zwarte-
meer. Reeds gedegradeerd: UVS.
Volewijckers en ADO voldoende buit
hadden binnengehaald om zelfs een in
deze slotfase van de competitie alles
winnend DWS-A de kans op ontsnap
ping te ontnemen.
Het laatste wat tienduizend Amster
dammers in het Olympisch Stadion za
gen was een juichend DWS-A. Hoe
wreed was de metamorfose, die de
ploeg onderging in de catacomben van
het betonnen sportpaleis. Door de luid
sprekers klonk de heldere stem van
de omroepster Ellis Berger: Fepenoord-
ADO, enkele minuten voor het emde,
1-1; Willem IIVolewijckers, ruststand
1-5. DWS' opgetogen mannen krom
pen ineen, zeiden plotseling niets meer
tegen elkaar en sloften naar de kleed
kamer. De een trok stil naar de douche,
een ander, als bijvoorbeeld Arie de
Oude, bleef langer dan een kwartier
in een hoekje op een bank voor zich
uitstaren.
Zo nu en dan werd er hardop ge
dacht. Joop de Kubber, sinds enige
weken trainer-coach, een functie die
hij met gevoel voor alle mogelijke
details heeft vervuld het laatste half
uur voor de wedstrijd besteedde hjj
aan het inspelen van doelman Jong
bloed, die na een tegen Volendam
opgelopen blessure voor het eerst
weer van de partij was herinnerde
zich de pech, die DWS-A practisch
een heel seizoen had achtervolgd.
Jongbloed een half seizoen door bles
sures of ziekte uitgeschakeld; Bos
kamp, Westphaal, Flinkevleugel, Arie
de Oude, allemaal geruime tijd we
gens verwondingen absent. „En toch",
zei hp, „er mogen aan het eind van
dit seizoen heel veel „merkwaardige"
uitslagen zpn gevallen, wij hadden
de punten zelf moeten halen". DWS'
nieuwe voorzitter Solleveld dacht aan
de toekomst. „Het valt niet mee om
te promoveren uit de Eerste Divisie.
De weg terug is moeilijk. Maar juist
nu, zou ik zeggen, moeten wü vast
houden aan onze plannen om het
elftal sterker te maken, zullen wij
de spelers moeten kopen waar wp
onze zinnen op hebben gezet".
Had DWS-A voor de wedstrijd nog
mogen hopen op het afwenden van de
dreigende degradatie? Het kansje was
miniem. De achterstand op ADO en De
Volewijckers was vier punten en met
twee wedstrijden te spelen was slechts
het forceren van één of meer beslis-
singwedstrpden het hoogst bereikbare.
DWS-A gaf zich echter niet bij voor
baat gewonnen. Daarom was het zo
gelukkig met het doelpunt van De Oude,
kort na de rust, waarmee het wegliep
van Blauw Wit. Daarom was het bij
kans ontroostbaar, toen Blauw Wits
aanvoerder Althoff drie minuten voor
het einde de stand op 1-1 bracht. Daar
om maakte het zelfs vreugdedansen na
het schitterende schot van De Kreek
CVan onze speciale verslaggever)
BREDA, 14 me! Triest is het lot
van WV. Het eerste elftal, het vlag
geschip van de club uit Venlo is ver
gaan. Niemand heeft het kunnen red
den, maar ook niemand in Venlo heeft
er een hand naar uitgestoken. Bp de
thuiswedstrijden op De Kraal was een
„volle bak" voor de penningmeester
nooit meer dan een wensdroom. Zelfs
met een trekpleister als Feijenoord,
vorige week nog kampioen in spe, ble
ven bp de loketten stapels kaarten on
gebruikt. En geen publiek, geen re
cette: dan ook geen geld om met vette
premies in de strijd om lijfsbehoud ex
tra aan te moedigen. Geen geld ook
om nieuwe krachten te kopen en daar
mee het volgend seizoen te proberen
het nu verloren terrein terug te win
nen.
Wat een triomfantelijke reprise had
moeten zpn van het „heldenvoetbal"
tegen Feijenoord, werd voor elf VW-
ers de over de degradatie beslissende
nederlaag. NAC verdreef WV uit de
Ere-Divisie met 4-1. Klinkende
cijfers als uitslag van een verve
lend en traag tweegevecht zonder
hoogtepunten en reeds lang voor het
officiële einde beslist. In feite kostte
het NAC slechts een kwartier om WV
van gerespecteerd „reuzendoder" te
maken tot een zielig slachtoffer van
eenvoudig, nuchter aanvalsspel.
Wat te denken van de ploeg die het
veld van NAC betrad? De wil-om-te-
winnen en zich ,.te handhaven scheen
omgeslagen in de angst-om-te-verliezen.
Een vrees die zowel aanval als verde
diging in hun acties verlamde en zelfs
doelman Swinkels aantastte. Drie kwar
tier ging het goed, tot grote verwonde
ring van de vijfduizend toeschouwers.
Maar „de tribune" vond een verklaring.
Liever een Amsterdamse ploeg uit de
Ere-Divisie dan een zuidelijke. NAC
zou WV wel even „matzen". Schoot I verbijsterend werken.
Canjels daar niet huizenhoog over? Was
die door Geraerdts afgegeven pass niet
wat al te doorzichtig?
Het spel van NAC was inderdaad sim
pel van opzet. Dat er van opzet sprake
was, werd in de tweede helft echter
duidelijk gelogenstraft. Peters doel
puntte reeds na vpf minuten met een
omhaal via de onderkant van de lat,
1-0. Een combinatie tussen Canjels en
Schrijvers, waarbij Swinkels te laat in
greep, bevestigde NAC's sportieve plicht-
gevoelens, nog eens onderstreept door
een kopbal van Schrijvers die 3-0 op
het score-bord bracht. Verdwenen was
de theoretische kans van WV. Van de
Heuvel redde nog de eer, maar een
verre schuiver van Canjels betekende
zelfs 4-1.
uit een vrije schop op de rand van het
strafschopgebied in de laatste seconden
van het duel. Dat bracht DWS-A op
1-2; dat maakte de redding zowaar nog
weer mogelijk. Toen echter kwam het
nieuws uit Rotterdam en Tilburg; het
beslissende, fatale nieuws.
FortunaPSV 13
Rust 0—0, Peys 0—1 en 0—2, Kohn 1—2,
v. d. Kuil 13. 4000 toeschouwers.
Het sterkere PSV bleek te falen in het
afwerken van de aanvallen, hetgeen ook bij
Fortuna te wensen over liet. De doelpunten
waren vrijwel alle het gevolg van indivi
duele acties.
NAC—VVV 4—1
Rust 00, Peters 10, Schrijvers 20 en
30, v. d. Heuvel 31. Canjels 41. 5000
toeschouwers.
Vervelende wedstrijd in laag tempo werd
door NAC in de tweede helft binnen een
kwartier beslist.
FeijenoordADO 11
Den Engelse 01, Schouten 11. 62.000
toeschouwers.
Slechte wedstrijd, waarin de zenuwen de
grootste rol speelden. ADO verdedigde de
genomen voorsprong, maar het moest toch
wijken voor een van de zeldzame goede
acties van Feijenoord. Hierna voerden de
verdedigingen de boventoon.
Willem IIVolewijckers45
Schaft 01, Polak 02, Boogaard 03,
Schaft 0i, De Vries 05, Boor 15. rust,
Koopal 2—5, 35 en 45. 4800 toeschouwers.
De Volewijckers start sensationeel met
snel, productief spel. Na het eerste kwartier
leidde het al met 0—
AjaxRapid JC22
C. Groot 10, rust, Prins 20, Rutten
21, Lenz 22. 4000 toeschouwers.
Ajax leek in de sfeerloze ontmoeting
tegen Rapid J.C. gemakkelijk op de zege af
te stevenen, maar Rapid beet na rust fel
van zich af en wist de achterstand weg te
werken.
VolendamSparta 10
Rust 0—0, Steur 10. 5000 toeschouwers.
In een rustig gespeelde eerste helft, waar
in het wat meer aanvallende Volendam geen
loon naar werken kreeg, kon vooral de sterk
solistisch spelende Bosselaar geen succes
boeken.
Rust 00, Tlieunissen 01, Tal 11. 2500
toeschouwers.
Verzwakt door vijf invallers, later met
een zesde uitgebreid, maakte MW des
ondanks DOS het leven danig zuur. Bij het
bar slechte voetbal dat vertoond werd, stelde
DOS nog het meest teleur. Men had ogen
schijnlijk maar weinig belangstelling voor
het ene puntje, dat nog ontbrak aan het
„veilige gevoel".
GVAVSpel. Enschede 11
Bosveld 01, rust, La Crois 11. 8000 toe
schouwers.
Het werd in deze wedstrijd al spoedig dui
delijk dat GVAV en Spel. Enschede een ge
lijk spel een best resultaat vonden. Nadat
de Twentenaren de leiding hadden geno
men, ging GVAV er wat steviger tegen aan.
Blauw Wit—DWS/A1—2
Rust 0—0, De Oude 0—1, Althoff 1—1, De
Kreek 12. 10.000 toeschouwers.
Slechte, onbeduidende wedstrijd die
DWS/A in laatste seconden de overwin
ning bracht.
Feijenoord
33
20
10
3
50
88—32
PSV
33
20
7
6
47
83—42
Blauw Wit
33
16
9
8
41
70—52
Ajax
33
16
7
10
39
80—55
NAC
33
14
8
11
36
57—47
MVV
33
11
12
10
34
49—45
Volendam
33
15
4
14
34
67—70
Willem II
33
13
5
15
31
58—51
Fortuna
33
11
9
13
31
56—56
Sparta
33
11
9
13
31
42—50
DOS
33
9
12
12
30
55—60
Enschede
33
11
8
14
30
54—63
GVAV
33
8
14
11
30
48—59
Volewjjckers
33
12
6
15
30
65—87
ADO
33
9
11
13
29
56—66
iitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiimii
DWS/A
33
6'
14
13
26
36—63
VVV
33
9
7
17
25
35—62
Rapid JC
33
6
8
19
20
34—72
(Van onze speciale verslaggever)
TILBURG, 14 april --De Volewjj-
ckers hebben het vege Hif gered, Na
alle sombere voorspellingen in de loop
van deze competitit, na al het pes
simisme, ook geuit in de eigen kring,
mag men dit wel een klein wonder-
tje noemen. Wie gaf er halverwege de
strijd nog een cent voor de kansen
van het talentvolle, maar onervaren
elftal der „Mossveldbabils Wie had
enig argument om vol te houden dat
niet De Volewijckers met zyn veruit
meest gepasseerde achterhoede van de
Ere Divisie troosteloos zouden wegglij
den in de gladde saneringstrechter van
de K.N.V.B. Een „klein wondertje
dus en geheel in de stijl daarvan heeft
de ploeg van de jonge Noordamster
dammers dit zondagmiddag tegen Wil
lem ÏI waargemaakt. Zij besteedde de
eerste zestien minuten op de malse
grasmat van het Tilburgse sportpark
om vier doelpunten te maken en dat
moet zelfs voor een tegenstander die
het rustig aan wil doen, niet van plan
zich heel erg druk te maken,
Willem II maakte na deze formidable
opdoffer dan ook inderdaad een zwaar
geteisterde indruk en zijn sterke man
in de afweer, stopperspil Walhout kon
zelfs de last van deze vernedering niet
langer torsen. Hij gaf er zoals dat heet
de brui aan, fingeerde met veel thea
ters een knieblessure en wandelde toen
wit van nijd naar de kleedkamer. „Hij
mankeert niets. Gebrek aan kameraad
schap" vernamen wij van zijn -deelge
noten in het leed tijdens de rust. „Hij
is hiermee nog niet klaar. Dit zullen
wij behoorlijk onderzoeken", zei ons na
afloop een verontwaardigd bestuurslid.
De Volewijckers hadden een histo
rische ouverture: Vierde minuut. De
midvoor Schaft schiet uit een pass van
de binnenspeler Boogaard raak. Tiende
minuut: Een „sloom" terugspeelbalie-
tje van Walhout wordt door de snelle
linksbuiten Polak achterhaald en be
heerst in een doelpunt omgezet. Twaalf
minuut: De back Soutekouw brengt sa
men met de „vleugelman" De Vries
de bal voor het gevreesde rechter been
van Boogaart, die ferm uithaalt en
prachtig raak schiet. Zestiende hh-
Maoi kadd®n de nacht tevoren niet ge-
terv»'. de ere-leden, de spelers en de
onhangers van de club uit
Wn m~Zuid. In de kleedkamer
de e e'f van feijenoord met vermoei-
sohuiIMaar dolgelukkige gezichten de
he h me»«e en verkwikkende champag
ne;:""01" het keelgat sloeg verklaarde
de na u0rds Pl,aeses, dat hjj gedurende
"Neen! angstige visioenen had beleefd.
Zen-j Van aan jongelui, dat er dui-
ao de nacht hebben doorge-
i>7.\Vaet„' En niet alleen de nacht was
len geweest. Op de met rode stoe-
AdX' *'ede" ere-tribune doemden toen
*1 Pe-1^3, tien minuten de score opende
sP0okTnoord met 1-0 achter kwam, de
Op, ^oeeiden van de vorige zondag weer
ooit l?*11' in Venlo, was een gelijk spel
hirt-al v°ldoende geweest, maar vijf mi-
haa, Voo>" het einde bleek één forse nit-
dfuis fn genoeg om alle feestge-
hafl e laten verstommen. Feijenoord
Voor H echter meer mentale kracht. Nog
thousla rust ging er een golf van en-
Eeüen door de rijen op de tribunes.
Jeei«Jtt°J)rd had de achterstand wegge-
Oereijj "et kampioenschap binnen zijn
nog de zenuwslopende strijd
triiv, horloge. Het voetgetrap-pel op
fhanni„ es was meer een uiting van
kilte dan een teken, dat men de
de kuip wilde verdrijven. De
i u lntiS op de egale grasmat
ggioen et smeken van Feijenoords
£*®t „l,.,0"1 een superieure overwinning.
6t kkelde ADO tot leeuwenmoed.
""Hk hoofd stopper Villerius, die
ftOTTFVan 6611 versIa®gever)
irfi hit 14 mei. Hoogtepun-
l8°e: Ongehoords historie:
Iöj2 Celestas' °P 19 onder de naam
mo0S°tie naar de NVB; de naam
to, konL t, veranderd worden; men
18: Feijenoord.
lo,„ fusiT le naar tweede klas NVB;
17t Prom ?et Dcs-
J©2i klas naar ..margarine"-eerste
«26
ï»27
*928
«29
1932
1936
1937
1938
«40
~US.
ÏSampi^„, en landskampioen.
mPioen.
Sampioln 6n landskamPi°en.
Ka—
t^—ipioen
Kam
m
m
i-nij
Kam
Zr iJ
£ampioen
Pioen.
Pioen.
Pioen.
Pioen.
kamnlno11 ,andskampioen.
Kamp op"' °Poning stadion.
nuut: Wout Schaft kopt raak uit een
corner van Boogaard. Een oogst, die
er wezen mag; met 0-4 voor! En dat
in een fase van de strijd, waarin wij
eigenlijk wilden denken aan het feit
hoe zwaar en moeilijk spelers en sup
porters van een ernstig bedreigde clnb
het kunnen hebben; aan trillende le
dematen en het vreede, onbestendige
gevoel, dat drukt op de magen. Als
„neutrale sadist" wilden we juist de
momenten registreren, waarop de spe
lers- en supportersnood het hoogst zou
zijn.
Voor de Volewijckers kwam het laat
ste fluitsignaal van de arbiter Bronk-
horst als een weldaad. Van de parman
tige voorsprong van 0-5, was nog juist
de winst gered, de plaats in de Ere
Divisie veilig gesteld. Zo werd de wed
strijd voorr
In tegenstelling tot wat iik U enige
tijd geleden in deze rubriek mocht
vertellen is de judo-sport niet van
Japanse oorsprong. Zij stamt uit
Duitsland. Dit althans mocht ik zater
dag vernemen in Essen, waar dezer
dagen de „Europam-eisterscihaften"
judo werden gehouden. Reeds in 1472,
zo vertelde mijn bevoegde zegsman,
verscheen in Duitsland een boek van
zekere „Thalhöfer", dat als titel „Deut
sche Raufkunst" droeg. Mocht U daar,
gezien in het licht van sommige ge
beurtenissen in de afgelopen vijf
eeuwen en misleid door een voor de
hand liggende taalkundige misvatting,
iets veelzeggends uit afleiden, dan
heeft U het-mis.
Dat „Rauf" heeft natuurlijk niete
met „rauben" te maken, maar alles
met bepaalde kunstgrepen en sportie
ve heupworpen. Mijn zegsman wilde
overigens wel toegeven, dat Thalhöfer
en zijn geschrift al spoedig in het ver
geetboek zijn geraakt en dat het judo
in veredelde vorm en „sporüich ver-
feinert", weer via Japan tot ons, hier
in Europa is doorgedrongen. Met name
tot Duitsland.
De Duitsers zijn kennelijk zeer Judo-
minded. Toen zaterdagavond in de
„Gruga-Halle" de beslissende par
tijen werden gehouden, waren er een
paar duizend sportliefhebbers verza
meld, die van harte meeleefden; niet
alleen met hun landgenoten, maar
met de preeetaties in het algemeen.
Het begon die avond met een „Edm-
marsch der Nationen". Twee din
gen vielen mij daarbij op. Ten
eerste dat de Russische équipe, be
halve de Duitse, het meest hartstoch
telijk werd toegejuicht en dat de Ne
derlanders bij deze „Einmarsch" ge
heel op het appèl ontbraken. Er was
afgesproken dat er bij deze kampi
oenschappen géén volksliederen zou
den worden gespeeld. Zulks om poli
tieke verwikkelingen te vermijden.
Wat niet wegneemt dat West- en
Oostduitsers bij deze gelegenheid bijna
letterlijk onder één hoedje te vangen
waren. Zij marcheerden althans ge
zamenlijk en in vereniging achter één
en hetzelfde bordje „Deutschland" op.
En niemand, die er aanstoot aan nam.
Maar de volksliederen móchten niet.
Wel hadden de organisatoren voor deze
openingsplechtigheid gezorgd voor een
compleet koor met orkest. Het zong,
toen alle matadoren opgesteld stonden,
een koorwerk uit Mozarts „Zauberflö-
te". Dat sloeg weliswaar nergens op,
maar het kon geen kwaad ook. In de
daarop volgende, inleidende demon
straties kon men het dan beleven hoe
een kleine judoka van omstreeks een
jaar of tien een veel oudere sport-
broeder op verschillende manieren
even deskundig vloerde. Het was dui
delijk, dat de senior maar moest doen
alsóf, maar hij nam het manmoedig.
Zoals het een goed judoka, die uitein
delijk het verliezen even hoog moet
schatten als het winnen, betaamt.
En dat voert mijn gedachten dan
meteen naar de, naar mijn smaak,
meest opvallende figuur uit dit
Europese touxnooi. Ik bedoel de
Italiaan, luisterend naar de in dit ver
band te denken gevende naam van
Tempesta. Hij verloor zaterdagavond
in de eindstrijd, op een beslissing van
de jury, van de Fransman De Sailly.
En hij gedroeg zich bepaald niet als
een man, die het verlies op zijn eigen
filosofische waarde weet te schatten.
Weliswaar slaagde hij er nog nét in
zijn tegenstander complimenterend de
hand te drukken, maar daarna ruk
te hij onmiddellijk met een smartelijk
gebaar zijn zwarte band vierde Dan
af, wierp hem vol wanhoop in het
onbestemde en rende het podium af.
Om enkele ogenblikken later weer te
keren bij de cérémonie protocolaire,
tijdens welke hij met een van spijt
vertrokken gezicht het triomfantelijk
bazuingeschal aanhoorde. Maar het pu
bliek flóót De fout van Tempesta was
dat hij wilde winnen en dat hij niet
tegen zijn verlies kón.
Dat kan onze Anton Geesink bij
voorbeeld wel. Waarschijnlijk
mede, omdat hij altijd maar weer
wint. Ook in Essen deed hij dat
zoals U elders kunt lezen spe
lenderwijs. En ook was hij er bepaald
een gevierd man. Duitsers zijn dol op
„Weltmeister". Nu moet gezegd wor
den, dat Anton Geesink zich daar
bijzonder weinig van aantrok. Hij be
woog zich tussen de bedrijven door
met vriendelijke superioriteit temid
den van zijn sportvrienden, hier en
daar een schouderklopje uitdelend.
Niet té hard natuurlijk. En hij sloot
de Russen daarvan niet uit.
Ach ja, de Russen. Zij namen in
Essen voor het eerst deel aan een
internationaal evenement op het
gebied van de judo-sport. Ën zij
verstonden de kunst van het verlie
zen even goed als die van het winnen,
dat moet gezegd. Zij bleken zelfs be
reid iedere tegenstander te kussen,
ongezien de uitslag. Alleen zij beoe
fenden het spel iets anders, dan men
buiten de Sovjet-Unie sinds eeuwen
zal het sinds 1472 zijn gewend is.
Het scheelt een nuance, maar nuan
ces zijn bij het judo zeer belangrijk.
Als men het zo mag zeggen; de Rus
sen spreken een ietwat andere judo-
taal. En dat leverde dan, net als op
sommige andere gebieden waarneem
baar is, enige moeilijkheden op.
De Japanners waren er ook. Niet als
deelnemers natuurlijk, maar als waar
nemers. Ik heb gezien hoe één van
hen, zaterdagmiddag tijdens de vóór
wedstrijden over een bepaalde partij
in discussie raakte met onze Anton
Geesink, een discussie die werd ge
voerd in Japans en Nederlands-Frans.
Aan het slot daarvan zei de
fragiele zoon van Nippon
met een beslist gebaar:
„Sans discussion". Geesink
haalde goedmoedig de
schouders op.
Waaruit men wellicht kan
afleiden dat Japan inzake
het judo tóch nog wel het
laatste woord heeft. Maar
het eerste blijft dan voor
Thalhöfer.
zeldzame kansen op een doelpunt ont
hield, weerde ADO Feijenoords aanvallen
af. De tweede helft toonde nog duide
lijker dan de eerste, dat ADO „knokte
om zich uit de wurgende greep van de
degradatie te verlossen. ADO trok een
waar cordon rond het heiligdom van
zijn doelman Oostrum. Het deed zelfs
meer. Met verrassende uitvallen pro
beerde het de verdediging van Feije
noord uit elkaar te trekken. Het gehele
arsenaal van Schuurmans vernuftighe
den was echter niet voldoende, om het
doelpunt van Den Engelse gezelschap te
geven en Den Engelse toonde zich meer
dan tevreden met zijn treffer, hem op
een presenteerblaadje geboden door de
vaardige Schuurman, die Kraay op lis
tige wijze uit balans gespeeld.
Eindelijk is het kampioenschap een feit.
Feijenoord juicht, host en zingt. Uitge
laten gaan de spelers op de schouders
van hun aanhang, één deinende massa,
met paraplu's, feestmutsen en toeters
(foto boven). En na de triomftocht wor
den in de kleedkamer de glazen met
champagne geheven. Kreijermaat en Pie-
ters Graafland toasten op de prolongatie
van de titel (foto onder).
llllllillllHllllllllllllllllllllllllHlllllllllillllllllllllllllllllllllltl
al koppend en s]
quintet van de
ipringend
„golden
het aanvals-
boys" enkele
Feijenoord zette na een half uur de
sluizen van de kampioensvreugde op een
kier. Het legioen kende geen maat met
zijn toejuichingen, toen Schouten, na een
wat hortende combinatie Bouwmeester-
Mouiyn-Van der Gijp door de laatste
werd gelanceerd. Schoutens droge reac
tie ontketende een storm van vreugde.
Feijenoords legioen dacht waarschijnlijk,
dat hun „sterren" ADO nu wei eens zou
den laten zien, dat zij met reden kam
pioen genoemd kunnen worden. Gedra
gen door de kelen van duizenden schal
de het „Geen woorden, maar daden
langs de kille wanden van beton en
staal. Feijenoord kon echter geen enkel
moment de illusie wekken, dat hier Ne
derlands sterkste clubformatie aan het
werk was. Het liet zich afschrikken door
ADO's verdedigingswerken, die be
kwaam door Villerius en Van der Hoek,
in feite opererend als dubbele stopper,
waren opgebouwd. En al konden Mick
Clavan, de zwoegende sjouwer, die tel
kens opnieuw zjjn voorhoede soms
bestaande uit alleen Schuurman aan
het werk zette, en Rijnvis dreigende
acties ontketenen, ook hier bleek de
aanvalsspits zonder werkelijk gevaar.
Zo sleepten de wedstrijd en de span
ning zich voort tot de laatste minuten.
Een actie Benn a ers - Schou te n -Berghol tz
bracht leven in de brouwerij. De op
gekropte zenuwen van Feijenoords aan
hang begaven het. Bergholtz deponeerde
de bal in het door Oostrum verlaten
doel. Het publiek stroomde het veld op.
Het waande Feijenoord kampioen. En
om de verwarring compleet te maken
klonk door de luidsprekers de stem van
de omroepster, die aankondigde dat de
stadionclub het kampioenschap had be
haald! Maar scheidsrechter Godding liet
het veld ontruimen, annuleerde het doel
punt en opnieuw moesten beide elftallen
aan de slag om de opwinding de baas te
blijven. Twee minuten later klonk dan
toch het eindsignaal en toen was werke
lijk het hek van de dam. Tussen een
wriemelende massa verdwenen elf Ha
genaars naar de kleedkamer, terwijl de
in blauwe shirts gestoken Rotterdam
mers op de schouders gingen. Op de ere
tribune werd het elftal van Feijenoord
een langdurige hulde gebracht. Spreek
koren verplichtten Klaassens, Kerkum
(met rond zijn schouder een enorme
lauwerkrans, en Moulijn vele keren om
de handen juichend omhoog te brengen.
En met joyeuze gebaren gooiden de
PARIJS, 14 mei Saint Etienne heeft
zondag na een overwinning met 1—0 op
F. C. Nar.cy uit handen van president De
Gaulle de Franse voetbalbeker mogen
ontvangen.
De president kwam als veiligheidsmaat
regel tegen eventuele aanslagen van extre
mistische zijde per hefsohroefvliegtuig
naar het stadion. Het was de eerste keer
dat hij de beker uitreikte.
Onze landgenoot Kees Rijvers, die in
St. Etienne speelt, mistte de triomf door
dat hij drie dagen voor de wedstrijd ziek
was geworden.
Binnen een kwartier (het eerste in de
tweede helft) velde NAC het vonnis
over VVV. Na een mooie combinatie
met Canjels, waarbij de bal geen enkele
maal de grond raakte, profiteert Schrij
vers van het te laat ingrijpen van de nu
reeds verslagen Swinkels. Met dit doel
punt vergrootte NAC zijn voorsprong
tot 20,
Van de huizen spanden de dundoeken
zich in de wind.
Daarvoor had Feijenoord in de beslo
tenheid van de kleedkamer al geklonken
op het prolongeren van de landstitel.
Feijenoords voorzitter Kieboom was
diep onder de indruk van de woorden
van Dirk Nijs, de afgevaardigde van het
bestuur van de K.N.V.B., die Feijenoord
„een sieraad" voor de K.N.V.B. noemde.
Toen de heer Nijs opmerkte, dat de
K.N.V.B. trots is op zo'n waardige verte
genwoordiger van 't Nederlandse voetbal
bleven de champagne-glazen even zwe
ven alvorens de lippen te raken. Kie-
booms toespraak was kort en krachtig.
„Jongelui", zo zei hij, „één kampioen
schap is wel aardig, maar een tweede,
zoals dit, is leuker. Wat mij betreft mo
gen de woorden van mijn collega uit
Amsterdam, (Ajax' voorzitter heeft on
langs in een interview met ons blad op
gemerkt, dat Feijenoord als het zo door
gaat tien keer achter elkaar het lands
kampioenschap zal behalen) in vervui
ling gaan!"
Het doelpunt van De Kreek in de allerlaatste minuut van de wedstrijd tegen
Blauw Wit werd op de sintelbaan van het Olympisch Stadion uitbundig gevierd.
Niessen springt hoog boven de anderen uit, terwijl Arie de Oude rechts lachend
komt toelopen en Boskamp zich links in burgerwegens een blessure ook
boven op het bouwwerk stort. Hoe diep teleurgesteld waren diezelfde spelers
echter enkele ogenblikken later, toen bekend werd, dat zij ondanks de over
winning op Blauw Wit waren gedegradeerd.
ENSCHEDE, 14 mei. De oud-inter
nationals van Nederland en België heb
ben zaterdag in Enschede met 4-4 ge
lijkgespeeld. De Belgen waren over het
algemeen iets sneller doch de Neder
landse ploeg met Arie de Vroet als
uitblinker liet beter spel zien.
Onze zuiderburen kwamen door doel
punten van Geraerts en Mathonet snel
aan een voorsprong van 2-0, maar kort
vóór de rust bracht Groeneveld de
stand op 1-2. Na de rust veroverde oud
Oranje door treffers van Angenent en
Biesbrouck een voorsprong. De Belgen
namen kort daarna door doelpunten
van Geraerts en Van den Bosch op
nieuw de leiding doch vlak voor het
einde bracht Angenent met een kopbal
de partijen weer op gelijke voet.
landskampioenen de ruikers met geuri
ge bloemen naar de smekende, gillende
„massa".
Rotterdam-Zuid vierde voor een
paar uur het wildste feest van het
jaar. Rijen dik stonden de bewoners
langs de route, waarlangs Feijenoord
zijn rijtoer maakte. Een dikke, kleu
rige wolk confetti daalde over de hoof
den neer. Geestdriftigen hadden zich
getooid met alles wat zij maar in de
kleuren rood en wit konden krijgen.
