Peek&Cloppenburg
SPORTSHIRTS
Enorm veel mogelijkheden
Groen
SNELFIX
Centrale Warffum kroon op werk PTT
Automatisering Nederlands
telefoonnet is een feit
Op vijf woningen nu twee
met telefoonaansluiting
Prins Bernhard te gast aan Vogelweideplein
WEENSE STADTHALLE een
doos van Pandora
VERBLUFFEND GROOT COMPLEX VOOR
CULTUUR. SPORT EN AMUSEMENT
Or. De Kort in Nijmegen
•-GUINEA AFWERKEN"
Nw.
KUYPjü
Jmgensmarkt
In de muziek naar „Cis groot99
Duitse troepen
komen oefenen
in Nederland
«Dode seizoen
is DOOD"
met korte mouw
elke woensdag
Prima no-iron
kwaliteit in modern
ton-sur-ton dessin.
Zomerse
jongenskleuren.
».J'
DINSDAG 22 MEI 1962
Staatsloterij-prijs
Filmstudio
Kassamagneten
Ver vooruit
Zegels en films
DE
U
Proeft
moutwij
n I
(Advertentie)
Speciaal verlaagd
J. M. prijs
Iteftijd 5 jur
met kleine stijging per maat
fc.v. II jaar 6JS
NU OOK IN HET WINKELCENTRUM AMSTELVEEN
T/ unt u van blad zingen? ËÊHBBBÊÈÈÊËËÊÊBBIBRÈBBBSBI^B
Jawel, mijnheer Die-
uit mijn muziek bij Vondels
Gijsbrecht van Aemstel". Nu,
dat deed de jonge Louis van Tul- J'wKKm*-.
der, blijkbaar zéér tot genoegen I§|
van de oude Diepenbrock, want
van dit gedenkwaardige bezoek nH|^BSB^njg|u .«omm... W|
af dateren het nauwe overleg,
het samen doornemen van lie- 1 f «B
deren, koorwerken en niet te 'ajjBr i/flH
vergeten de fameuze soli in VhhHBr I MMBj
de Missa in Die Festo, door Van '||H| JtÊÊÊÊM
Tulder ontelbare malen door 'JgMnHRp |M|
geheel Nederland gezongen en
zelfs ook gedirigeerd. „Oorspron-
kelijk had, ik eigenlijk dirigent
willen worden; in mijn operatijd
(1916-22 bij de toenmalige Neder- n|[||||||||[||M|^^
landse Opera onder leiding van BHHHHSSÉÊÊÊÊÊj^M
Koopman) ben ik wel eens in-
gevallen voor de directie van La
Bohème! Van mijn vader mocht B J
ik helemaal niet in de muziek. 5
Mijn broer Fortunatus had dat JHHHHHHB
beroep al gekozen en méér dan MiK^SI
één uit zijn dozijn kinderen leek
hem niet verantwoord bij fa- Jrtiiier r/m Tr.lslsiv
milies als de Andriessens en de AjUU/1/9 LU.II 1 ULUcl
Vrankens is dat toch ook moge
lijk gebleken! zodat mijn
kantoorkruk een alledaagse realiteit voor me werd. Na mijn eerste zang
lessen bij mevrouw Van Wisselingh-Meerum Terwogt werden de avonduren
al spoedig m beslag genomen door solistisch optreden in oratoria en
concerten met ons dubbel mannenkwartet. „Voluntate", waarmee we in
13 en 14 eerste prijzen op concerten behaalden. Bij mijn eerste optreden,
m Koog aan de Zaan, bedroeg het honorarium tien gulden plus een bos
paling!
In 15 waagde ik de sprong en zei mijn baantje bij de Amsterdamsche
Bank op. Ik verdiende in die tijd al meer met zingen dan met cijferen en
zong het jaar daarop voor het eerst in Beethovens Negende onder Willem
Mengelberg, niet vermoedende dat dit het eerste van een ononderbroken
reeks van vijfentwintig jaren zou worden. Mijn eerste optreden bij de Opera
was voorafgegaan door een fraaie enscenering: uit ontzag voor mijn vader
had ik me op de aanplakbiljetten laten aankondigen als Leo Mathui voor
de hoofdrol in Bohème. Op de gepubliceerde foto's droeg ik een opgeplakt
snorretje en een scheiding in het haar, en mijn vader, die als verwoed
operaliefhebber het gehele tableau de la troupe kende, vroeg me: „Wat
is dat toch voor een vent, die Mathui?" Twee weken vóór de première was
ik uit veiligheidsoverwegingen getrouwd, voor het geval dat de ontknoping
me uit het ouderlijk huis zou jagen! Dat viel achteraf nogal mee."
In die jaren zong Van Tulder Erik in de Fliegende Hollander, verder
Butterfly, Faust, Mignon, Zauberflöte, Barbier, Rigoletto, Traviata en Nozze
di Figaro. Directielessen van Mengelberg, instrumentatie bij dr. Peter van
Anrooy (van de Piet-Heinrapsodie!) en recitatief-begeleiden, voor koor
dirigenten een belangrijk onderdeel, bij Sem Dresden; de praktijk van de
kerkmuziek als koordirecteur bij de Jezuïetenkerk in de Haagse Elandstraat,
les geven, dirigeren, dat i aren zo de bijzaken die een drukke solisten
praktijk na de operaperiode omlijstten. „Met het Hollands Vocaal Kwartet
zongen wij alle standaardw ken: Beethovens Missa Solemnis, Bachs H moll
Messe, Requiem van Verdi, Passionen en Oratoria. Ik had, intussen mijn
techniek de finishing touch mogen geven onder leiding van Aaltje Noorde
wier en het zingen was mijn lust en mijn leven. Met de zangeres Mia
Peltenburg en Hendrik Andriessen aan de vleugel legde ik me ook toe op
kamermuziek: Wolfliederen, Spanisches en Italienisches Liederbuch, zongen
wij door het hele land. Onder Strawinsky zong ik zijn Oedipus Rex, met
Kodaly zijn Psalmus Hongaricus: dit laatste leverde twee Hongaarse onder
scheidingen op."
Louis van Tulder is overigens erg bang, dat er te veel over dit laatste
onderwerp in de krant komt. Hij houdt niet van hoogvliegerijdaarom
in telegramstijl: Op 36-jarige leeftijd een onderscheiding voor zijn propa
ganda van de Franse muziekcultuur; verder is hij ridder in de orde van
Gregorius de Grote, en officier van Oranje-Nassau; hij heeft de Diepen
brock-medaillede Concertgebouw-medaille en die van de stad Den Bosch.
De oorlogsjaren brachten de zanger veel verdriet in zijn privé-leven:
een zoon sneuvelde als marine-officier in de Javazee; ook in zijn carrière
kwamen onoplosbare moeilijkheden met de bezetter, de cultuurkamer enz.
enz. Van Tulder loste ze tóch op: hij blééf zingen, maar zond alle officiële
stukken, formulieren, dwangbevelen en oproepen terug als „geweigerd"
Het risico dat hij hiermee liep was een gevolg van zijn opvattingen van
goed vaderlanderschap, een dossier waarin al deze documenten gelukkig
al beginnen te vergelen („men stuurde ze tenslotte in blanco enveloppen
zodat ik ze wél opende") vormt de nagalm van deze mineurtijd. „Van de
bezetter mocht ik „Mijn Moedertaal" niet zingen; best, ik nam „Ons Vader
land", dat is nog veel „erger", en het publiek verhief zich als één man en
zong de refreinen mee. In '51 verloor de zanger zijn jongste zoon en deze
slag maakto een abrupt einde aan zijn lyrische loopbaan, zonder afscheids-
towrnee, zonder speeches, zonder adieu aan het Nederlands publiek, dat
binnenkort zijn herinnering zal kunnen ophalen door middel van enige
opnieuw geperste grammofoonplaatjes: Mijn Moedertaal, Ons Vaderland;
duetten uit de Jahreszeiten tezamen met Jo Vincent. Deze verschijnen rond
vandaag, de dag waarop Louis van Tulder de zeven kruisen (Cis groot zou
een musicus kunnen zeggen!) bereikt.
in Groningen in première gegaan en
zal vanavond in het televisieprogram
ma worden vertoond. Ten behoeve van
het lager en voortgezet onderwijs is
een filmstrook verschenen, waarin de
jeugd wordt gewezen op het goede ge
bruik van de telefoon. Tenslotte wordt
er ter gelegenheid van de automatise
ring van het Nederlandse telefoonnet
een boekje uitgegeven, getiteld „De
verbinding". Kunstenaars beschrijven
daarin hun visie op de functie van de
telefoon in het maatschappelijk leven.
tHet kan een mens te veel
worden. Goed, een nieuwe
lente is er dit jaar niet bij.
Daar kan niemand wat aan
doen. Dat gebrek aan zon
nigheid kan je dan ook
slechts gelaten over je laten
komen. En nóg staat het
niet helemaal vast dat wij
op 21 juni a.s. meteen aan de herfst
beginnen. Misschien krijgen wij nog
enkele dagen respijt. Dat moeten wij
afwachten.
Maar in ieder geval krijgen wij dit
jaar geen groene. Eeuwenlang in
ieder geval sinds Willem Beukels-
zoon hebben wij met behaaglijke
wellust groenen gegeten en ineens
mag het niet meer. Waarom niet?
Omdat het een of andere verdrietige
hygiënist behaagde te ontdekken dat
het niet helemaal gezond is. Wat
je er dan wel van zou kunnen krijgen
is mij tot op de dag van heden nog
niet duidelijk, maar dat interesseert
mij verder ook niet. Ik ben bereid
risico te lopen: ik wil een stevige,
welgeschapen, strakke groene ha
ring; zal ik er puistjes van krijgen.
Want ik wil graag gezond wezen,
maar ik wil niet in mijn gezondheid
stikken. Dan nog liever in een groe
ne haring. De hygiënist streeft waar
schijnlijk zoiets als een eeuwig leven
na. Ik ook. Maar ik zou de zaligheid
niet willen verwaarlozen. Ach, waar
om hingen de vlaggetjes zaterdag in
Vlaardingen niet halfstok?
BONN, 22 mei (UPI) Voor het
eerst sinds de tweede wereldoorlog zul
len deze week Duitse troepen Neder
land binnentrekken. Ongeveer vier ba
taljons van de Westduitse Bundeswehr,
ruim duizend officieren en manschap
pen, komen oefeningen houden in het
zuiden van het land. Vrijdag en zater
dag zullen de Duitsers, samen met
Engelse en Nederlandse troepen, de
Maas en de Rijn van west naar oost
„nemen". 22 jaar nadat de Duitse le
gers deze rivieren in omgekeerde rich-
ting overstaken om Nederland, België
en Frankrijk te overrompelen.
Westduitse soldaten hebben sinds de
stichting van de Bondsrepubliek ge
oefend in Frankrijk en Engeland. De
Maas en Rijn-acties worden nu onder
nomen in het kader van de oefening
„Backlash-116", georganiseerd door het
Britse Navo-commando voor Noord-
Europa. De tweede geallieerde takti-
sche luchtmacht (ZATAF) zal mede
werking verlenen. In totaal zuilen aan
„Backlash-116" zevenduizend Neder
landse, Belgische, Britse en Duitse
troepen deelnemen; voor de acties bij
Maas en Rijn zullen 1500 voertuigen
worden gebruikt.
Tijdens hun aanwezigheid op Neder
landse bodem zullen de Duitse soldaten
verblijven op particulier terrein dat'hen
door Nederlandse burgers ter beschik
king is gesteld, aldus het ministerie
van Defensie in Bonn.
Gisteren is in de lijst der prijzen van
de staatsloterij het nr. 14583 vermeld.
Het winnende nummer is ten rechte:
14586.
(Advertentie)
Uw zorgen voor morgen bij DE OLVEH geborgen.
(Advertentie)
Kantfineren met
van Ceta Bever
De kunstijsbaan, voor training en lief
hebberij.
derdtachtig employees vinden er hun
werk.
De eigenlijke doos van Pandorra is
een triomf van technisch vernuft. Om
een greep te doen: Gisteren las Erich
Kastner er zijn gedichten voor de
jeugd voor, vandaag is er boksen waar
25.000 mensen (een gedeelte in de bij
zalen kijkend op t.v.-toestellen van een
intern circuit) belangstelling voor to
nen morgen is er de ontvangst van
Joeri Gagarin met zijn films, overmor
gen een opera-concert onder Antal do-
rati, dan een bloemententoonstelling,
een ijsrevue, een autosalon, een veel
koppig gezongen en gespeelde Glaner-
messe van Liszt, een congres, een cir
cus, een grote wielerwedstrijd... De
zaal is overal voor geschikt. Maximaal
kunnen er zestienduizend mensen in.
Op elke afstand kan men van liet pla
fond af schapenwollen afsluitingen ner-
laten om de zaal in "net rond te ver
kleinen. Rondom kan men met hon
derdtachtig elektronisch bediende re
flectoren elk gewenst lichteffect ver
krijgen. Men kan in één keer de par
ketvloer weghalen. Daarvoor in de
plaats kan men stalen tribunes optrek
ken met in het midden een demonta
bele wielerbaan. Als Irmgard Seefried
of Eric Kunz zingt, als er een piano-
of vioolrecital wordt gegeven, schuift
een speciaal akoestisch plafond boven
het podium. De toneelruimte is voor
een grote schouwburg groot genoeg.
De uitvoering van Arnold Schönberg's
„Gurrelieder", met een bezetting die
Cecil B. de Mille Kwantitatief bevre
digd zou hebben, was alleen maar in
de Stadthalle mogelijk. In dezelfde zaal
is ook een nog niet geëvenaarde inter
nationale massamanifestatie van ge-
wichtsheffers gegeven, heeft Përe Du-
val gezongen en Louis Armstrong trom
pet geblazen.
De heer directeur Adolf Eder kan
precies vertellen hoe bet in zijn werk
gaat met al die toegespitste construc
ties en verschillende materialen. Hij
kan voorts wijzen op de speciale eigen
vertrekken voor politie, brandweer, ra
dio en film En hoe het Raat als de
zaal enige weken als filmstudio in ge
bruik wordt genomen.
Buiten de doos van Pandora is er
nog veel meer: een gymnastiekzaal,
een balspelzaal, een roeitrainingszaal
een ijsbaan van dertig bij zestig me
ter, met een galerij, een kegelzaal,
een bowlingzaal, een rolschaatsbaan,
een speelweide of open sportveld, ca
fé, restaurant. Er zijn terassen en
foyers, er is een overyloed aan was-
en douchegelegenheden, aan kleding
depots etc. Tal van bijzalen zijn ook
od verkleining berekend. Dan komen
er uit de zijwanden stoelen die om
het speelvlak worden geplaatst. Een
meesterwerk is ook zeker de ijsbaan,
waar het Oostenrijkse idool Regina
Heitzer zich oefent. Drie jaar lang
heeft men de constructie bestudeerd
en mede dank zij de bijzondere bouw
van het dak kan hier ook op de heet
ste zomerdagen geschaatst worden,
's Winters is de Daan voor het pu
bliek geopend, 's zomers alleen voor
de jongelui die in clubverband trai
nen.
Een vaste slogan van de directeur
is: „Met de Stadthalle hebben wij het
dode seizoen dood gemaakt". Alles kan
het hele jaar doordraaien. Uitvoeringen
die hoge eisen stellen, cultureel belan-
rijk zijn, maar weinig publiek trekken
vinden hier een uitstekend terrein, zon
der dat de zaal van ongezellige leeg
heid ligt te gapen.
Iu de eerste twee jaar heeft men
voortdurende moeilijkheden gehad met
de „uitbating" van de capaciteit der
kleinere zalen. Door veelvuldiger te
verhuren aan verenigingen en instan
ties en door zelf geregeld evenemen
ten te organiseren zijn de bedrijvighe
den echter zeer frequent geworden. Nu
klaagt men vanuit verschillende cul
tuur- en amusementsinstellingen over
concurrentie. Ook daar is men niet he
lemaal ongevoelig voor gebleven, zodat
de heren van dé Stadthalle zich meer
gaan bewegen op braak liggende ge
bieden. Zij trachten, zonder al te zeer
op de financiële uitkomst te letten
die is toch al vaak aan de nadelige
Lang heeft dit beeld eer, der zgn. op-
stijgpunten voor de telefoonverbinding
vroeger het stadsbeeld in Amsterdam
ontsierd. Sneeuw en ijzel vormden toen
nog een bedreiging voor het telefoon
verkeer.
(Van onze Haagse redactie)
DEN HAAG, 22 mei Vandaag is
in Warffum de nieuwe telefooncentra
le in gebruik genomen. Hiermee is de
automatisering van het hele Nederlan-
se telefoonnet "iet bijna dertienhon
derd centrales An feit geworden. De
gebeurtenis in het kleine Friese Warf
fum is een mijlpaal in de technische
ontwikkeling van de telefooil, waar
door deze in tachtig jaar is gegroeid
van een min of meer luxueuze nieuwig
heid tot een telecommunicatiemiddel,
dat uit onze samenleving niet meer
weg te denken is.
De bakermat van het Nederlandse
telefoonverkeer ligt in Am-terdam.
Vijf jaar nadat de Amerikaanse spraak-
leraar Alexander Graham Bell het prin
cipe om de menselijke spraak langs
elektrische weg via geleiders over te
brengen had geïntroduceerd, werd
reeds in de hoofdstad het eerste lokale
telefoonnet in Nederland in dienst ge
steld en in exploitatie genomen door
de Nederlandse Bell-Telephoon-
Maatschappjj. Korte tijd later volg
den ook andere steden, waar particulie
re maatschappijen eveneens lokale net
ten gingen exploiteren.
De snelle ontwikkeling van het te
lefoonverkeer in ons land spreekt
duidelijk uit de cijfers. Begonnen
werd met 49 abonnees, een aantal,
dat in ruim tachtig jaar groeide tot
1.200.000. Dat betekent, dat in Neder
land per vijf woningen er twee een
telefoonaansluiting hebben. Deze snel
le groei van de behoefte aan tele
foonaansluitingen heeft de stoutste
verwachtingen overtroffen. Volgens
een in 1948 opgestelde prognose zou
de miljoenste aansluiting in ons land
in 1970 tot stand komen. In feite
Een foto uit omstreeks 1912 van een telefoonzaal in Nijmegen,
werd deze mijlpaal tien jaar eerder,
op 24 mei 1960, bereikt.
De beslissing over te gaan tot lan
delijke automatisering, werd genomen
inhet crisisjaar 1930, nadat in 1911 in
Amsterdam aanvankelijk nog vol
gens het half-automatische systeem
de eerste automatische centrale was
gesticht. Men had in eerste instantie
het halfautomatische systeem gekozen,
omdat men het kiezen van de telefoon
nummers nog niet aan de abonnees
durfde toevertrouwen. Deze taak werd
verricht door een klein aantal telefonis
tes, dat door middel van een toetsen
bord de automatische verbindingen tot
stand bracht; de toestellen van de abon
nees hadden toen nog geen kiesschjj-
ven.
Door in 1930 al tot volledige automa
tisering te besluiten was Nederland de
andere landen ver vooruit. Alleen in
Zwitserland is de volledige landelijke
automatisering enige jaren vroeger tot
stand gekomen. Waarschijnlijk komt dit
doordat Nederland in de oorlogsjaren
bij de afwerking van het automatise
ringsprogramma achterop is geraakt.
Toen op 10 mei 1940 de oorlog uitbrak,
was de automatisering al zeer ver ge
vorderd. Op dat moment beschikte de
P.T.T. reeds over 475 centrales, in to
taal omvattende 266.000 aansluitingen
ofwel tachtig procent van de abonnees,
die automatisch konden telefoneren.
Maar ondanks moeilijke omstandighe
den werd de automatisering in de oor
logsjaren, zij het minder snel dan daar
voor, voortgezet en konden nog 176 cen
trales in gebruik worden gesteld.
Niet alleen leidde de oorlog tot ver
traging van de automatisering, het oor
logsgeweld deed ook rechtstreeks zijn
funeste invloed gelden. Tussen septem
ber 1944 bij de intocht van de geallieer
den in het zuiden van ons land en de
volledige bevrijding op 5 mei 1945 wer
den door oorlogshandelingen niet min
der dan 196 centrales met een totale
capaciteit van 90.000 nummers ver
woest of zwaar beschadigd. Het heeft
de P.T.T. echter bij het herstel in de
na-oorlogse jaren niet aan voortvarend
heid en energie ontbroken. In betrek
kelijk korte tijd werden de vernielde en
beschadigde centrales weer opgebouwd
en hersteld, waarna de verdere auto
matisering ter hand werd genomen.
En vandaag heeft zij internationaal in
Warffum haar voltooiing gevonden.
De P.T.T. heeft zich bij de automa
tisering niet beperkt tot het eigen
land. Op 31 mei 1960 kwam het eerste
internationale automatische telefoon
verkeer tot stand. Vanaf die dag kon
den de abonnees, aangesloten op
het Haagse telefoonnet, rechtstreeks
verbinding krijgen met vrijwel alle
in België aangeslotenen. Thans hun
nen de abonnees van alle drie de
grote steden rechtstreeks telefoneren
met België en bovendien met het
noordelijk deel van West-Duitsland;
de netten van deze beide landen om
vatten in totaal ruim twee miljoen
aansluitingen. Het ligt in de bedoeling
behalve Amsterdam, Rotterdam en
Den Haag ook nog een aantal andere
belangrijke centra in ons land langs
automatische weg telefonische toe
gang te verlenen tot Belgie en noor
delijk West-Duitsland. Daarna zal het
aantal buitenlandse bestemmingen
worden uitgebreid tot de verkeers
technisch belangrijkste landen van
Europa. Met de voltooiing van deze
fase zal een aantal jaren gemoeid
zijn.
Ter gelegenheid van de volledige
automatisering van het Nederlandse te
lefoonnet heeft de directeur-generaal
van de P.T.T., prof. G. H. Bast zijn ver
wachting uitgesproken over de ontwik
keling van het intercontinentaal tele
foonverkeer met behulp van satellie
ten. Prof. Bast gelooft, dat deze nieu
we vorm een welkome uitbreiding zal
zijn van de verkeersmogelijkheden;
tegelijkertijd waarschuwt hij echter
voorzichtig te zijn met eventuele ver
wachtingen.
Aan de andere kant heeft de P.T.T.
het belang van de algehele automati
sering in ons land willen onderstrepen
door aan de gebeurtenis in Warffum
meer dan gewone aandacht te schen
ken. Zo worden er drie bijzondere post
zegels uitgegeven in de waarden vier,
twaalf en dertig cent. De afbeeldingen
op de zegels zjjn ontworpen door de
kunstenaar Otto Treumann. Verder
heeft Louis van Gasteren in opdracht
van de P.T.T. een film gemaakt over
de ontwikkeling van het telecommuni-
iüng
cati©systeem. De £Um ie vanmiddag
kant exclusieve culturele of sportie
ve evenementen aan te trekken, nieuwe
vormen van vrije-iijdsbesteding voor
het publiek toegankelijk te maken en
aan te wakkeren. Dat gaat overigens
vaak vrij nuchter, zoals met het orga
niseren van een tentoonstelling van
iuchtpostzegels, of van met de voet of
de mond geschilderde kunstwerken, het
veelvuldig laten musiceren van een on
eindige reeks Oostenrijkse blaaskapel
len, het laten houden van lezingen.
Uiteraard ontvangt men ook graag het
ballet van de Staatsopera of de Ween-
se ijsrevue, de Wiener Sangerknaben,
de „Kammersanger" Rudolf Schock,
The blue Diamonds en de drukke to
venaarsleerling Lou van Burg, die
voor kassamagneten spelen.
In de afgelopen viei jaar hebben
ruim zeven miljoen mensen een toe
gangskaartje bij een van de loketten
gekocht. Indrukwekkend is ook de lijst
van bijzondere gasten van de Stadthal
le. In het gastenboek vindt men de na
men van o.a. Soekarno, Willy Brandt,
kardinaal König, minister Couve de
Murville, en vanaf vandaag ook de
naam van Prins Bernhard die tijdens
het staatsiebezoek het complex aan het
Vogelweideplein heeft bezichtigd.
Mr. luns moet zaak-
Mjiui?6 universitaire correspondent)
!*r o«i
U' 22 mei De voorzit-
hier ue KVP-fractie in de Tweede
«st6tavrlr- W- L- P- M. de Kort, heeft
Sn8 Van voor
h0,uieerrv. Qe Katholiek
t&en ^Pen-Federatie
IwSG der het mott
*j<ï" visie
de Nijmeegse afde-
Katholieke Staatkundige
een lezing ge-
motto: „Een chris-
op het Nieuw-Guinea-be-
onder meer:
iïUwïn zei hij uuuer mcci
Ulinea is het restant van de
j koloniale verplichtingen van
Sckj^avrui, We hebben de plicht het
'I z^inT °P voeden tot zelfbe-
nwn deze plicht ligt verankerd
de oUrrecht, ook indien Neder-
loefj6Sehn,i aP°ea deze opvoeding tot
djïïA ui ng niet zou hebben be-
SwJ^ld vL f'r'maire opdracht die Ne-
tige uJs de opzettelijke en stel-
dan Peinvloeding der Papoea's
kunl. Uit 'n staat te stellen tot een
'8 lot 2r°eien en over hun staat
je 2 te beschikken.
j'Ug a^utie-voorzitter is van me-
ïAUs trÜLln .de punten die minister
hiLvan ?iL et VN-debat in septem-
^t geh^l1®t VOfig jaar naar voren
cht, het begin van een ra-
f Advertentie)
tionele oplossing ligt. Het plan-Bun
ker karakteriseerde hij als een po
ging de Indonesische eis tot bestuurs-
overdracht te combineren met de
voorwaarden waaronder dit moet ge
schieden. Dr|. De Kort ziet in dit
plan twee gebreken: Het voorziet niet
in garanties en het is een ruwe
schets die noodzakelijk uitwerking»,
behoeft. Als basis tot besprekingen
ijlk them het plan-Bunker echter aan
vaardbaar.
Ingaande op het militaire aspect van
de kwestie, zei de heer De Kort dat
de militaire macht van Indonesië groeit.
Niet in die zin dat dit door Nederland
als een acuut gevaar moet worden op
gevat maar op de lange duur zal een
strijd om Nieuw-Guinea voor Neder
land onhoudbaar zjjn". Hieruit moet
men echter niet de conclusie trekkea
zo spoedig mogelijk te capituleren of te
strijden tot men door een overmacht
tot capitulatie gedwongen wordt. Mili
taire weerstand in afwachting van en
in bereidheid tot vreedzaam overleg
is de enig juiste houding".
Op een vraag of minister Luns niet
zou moeten aftreden wanneer de Ne
derlandse voorwaarden voor souverei-
niteitsoverdracht voor Indonesië men
taal acceptabel zouden zijn, antwoord
de dr. De Kort dat mr. Luns deze
zaak behoort af te werken omdat het
vaststaat dat hjj gepoogd heeft deze
kwestie tot een zo goed mogelijke op
lossing te brengen. Hij heeft de Ame
rikaanse houding zo krachtig mogelijk
trachten te beïnvloeden, „hoewel de
Nederlandse invloed op het Amerikaan
se standpunt niet groot is". Bovendien
zou het aftreden van minister Luns een
volkomen andere regering betekenen en
regeren met de PvdA is onmogelijk
zonder Nieuw-Guinea aan Indonesië
over te dragen, aldus de fractievoor
zitter.
'"""lagebouw van de Stadthalle, waaromheen zich nog allerlei andere zalen
bevinden.
J^'an onze speqiale verslaggever)
ha|i U^EN, 23 mei. Met de „Stadt-
\Ve, heeft het glanzende, barokke
Rezit'ul v'er jaar geleden een tweede
tf6K .gekregen. Üit de gehele wereld
vat 1 z'j bestuurders en architecten
einj-. arnbitieuze steden aan. 4an het
'■Sta ui!n hun rondgang plaatsen zij de
VaJ Ihaile" boven aan de verlanglijst
Gil n eigen stad. De Weense Stadt-
fcj,.,e is een doos van Pandora, waarin
y-'hoderne wonderen afspelen.
ls ^et grootste sportcentrum van
Vtr "Pa. en behalve dat een cultuur- en
Reb entrum' een tentoonstellings-
bo,„0avv' e?n filmstudio en ook nog een
lan.| kundig pronkstuk. Prof. dr. Ro-
Vai, 'Vjiner, de bouwheer, heeft er een
'f. z'.'n hoogste troeven mee uitge
ven ('e eerste wereldoorlog is
RgL n nog niet zo groots voor de dag
tlip»0rnen als met dez.e stadshui Zij is
tf-!,vrij van politiek-propagandistisrhe
itin n- maar toch vooral de uitdrnk-
tia,S Van het hartstochtelijke streven
r een vernieuwde, leefbare stad.
te*-.
Lichaamscultuur, sport, gezondheid
voor de jeugd is vanaf de eerste da
gen van de republiek een dierbare
zorg geweest voor hef Weense stads
bestuur. Het heeft er lang op gele
ken alsof men hiervan alleen maar
in het Oostenrijkse Wunderteam de
weerslag kon vinden, dat door het bijna
fanatische publiek van het Weense
Praterstadion naar de hoogste voet-
balregionen werd gestuwd. Maar er
kwam tegelijkertijd in de stad volop
gelegenheid om te tennissen, te gol
ven, te roeien op de Donau, paard te
rijden in het Prater, te zwemmen in
bijna honderd zwembaden. En nuffig
geklede meisjes konden aan de hand
van haar sjieke moeder naar de
kunstijsbaan om juist in deze sierlij
ke showsport iets van de sfeer van
het dansende, walsende Wenen te be
waren.
En nu is er tussen Gürtel en Vogel
weideplein de „Stadthalle" verrezen,
helemaal overeenkomstig de veelzij
dige Weense geest. Met luchtige
charme in glas en beton, staal en
aluminium, bouwde mof. Rainer dit
„volkspaleis" van 36 miljoen gulden
dat hij met plastieken, mozaïeken,
grafitto's, schilderingen en gobelins
ter waarde van bijna zes miljoen gul
den liet opluisteren. Ongeveer hon-
