Prem ieregeling
zoveel hoofden
Vele principiële bezwaren
in Tweede Kamer geuit
SlechtsKVP
kerkenbouw:
zoveel zinnen
Tweede dag in Wenen met
Entführungbesloten
Eike i i boord f
I Ti meesterstuk
I van.
l^shirtmanscnap
Snikkende dokter 0. dankt
gerechtshof en raadsman
VERDEDIGER BEPLEIT
VRIJSPRAAK
Eis 15 jaar wegens moord
op aanstaande vrouw
r i
L. A
zonder verzet
EXTRA LANC bed voor luns in wenen plannen maken
Bevestiging vonnis gevraagd
m
Paardekooper
mag weer vrij
België binnen
KONINKLIJK BEZOEK AAN OOSTENRIJK
Bel-o-fast en Tricot nylon,
blijvend „nooit-strijken" - v.a. 15.90
vervetal
ïferf
Ifan Ifettewinkel
sterk... prachtig
Senaat aanvaardt
wetsontwerp positie
ambtenaren N.-Guinea
R.k. brandstoffen-
handelaren verbolgen
WOENSDAG 23 MEI 1962
PAGINA
Amendement-Scheps
Subtiele zaak
„Die Fenster auf, der Luns ist da!'
Lang requisitoir
In het
nauw
Geen zelfmoord
Pleidooi
Schippersvrouw verongelukt
'Van onze parlementaire redacteur)
.DEN HAAG, 23 mei Het werd gis-
5?ren de eerste dag van het debat in de
■JWeede Kamer over het ontwerp van
®t inzake de premie voor de kerken-
duidelijk, dat dit ontwerp
ÏTKer niet met een daverende
"«eerderheid zou worden aangenomen.
5jeek zelfs een kans te bestaan, dat
'nister Van Aartsen ermee zou vast-
Pen. In bijna alle fracties waren haar-
®P van ernstig verzet ontstaan. De
.P'ge uitzondering hierop was de KVP,
'e echter ook grote bezwaren uitte te-
|®n een ongeamendeerd ontwerp. Te-
®®n waren om verschillende redenen,
j£0®Pen in de VAT), de PvdA, de CH
n de AR, terwijl het ernaar uitzag, dat
kr.1 en «'e SGP met de communisten
®I door geen enkele amendering van
iPferping zouden zijn af te brengen.
- B'j dr. Lucas, die namens de KVP
jP'^k, overheerste wel ingenomenheid
het ontwerp. Hij wilde echter liefst
®.Ver mogelijk het rapport van de com-
jP'ssie-Sassen volgen, dat aan de rege
ls ten grondslag ligt. Dat zou beteke-
dat de minister een premie van
Pet. van de stichtingskosten voor
®n kerkgebouw aleen miniumum zou
eten aanhalen en let wel: de stich-
hgskosten in ruime zin. De minister
echter pastorieën en noodkerken uit-
n der en. Zou hij van die beperking
c'e' willen afstappen, dan zou dr. Lu-
het percentage omhoog willen bren-
j>®n tot bijv. dertig procent. Op die ma-
.'?r komt het minimum dat de com-
«"ssie-Sassen heeft gesteld, er dan toch
"K uit.
Een andere moeilijkheid is de vorm,
aarin de ministe. de premie ook voor
genootschappen op geestelijke grond-
v. M wil invoeren. Hij heeft in begrij-
r^Uke behoedzr amheid de regeiing
J~0r de kerkgenootschappen aangevuld
een aPart hoofdstuk voor deze niet-
jjerkeljjke instellingen. Het premiebe-
j/'ag wordt voor ie bouw van kerken
j? de wet duidelijk vastgelegd, voor de
J? de wet duidelijk vastgelegd, voor de
vl®ne maatregel van bestuur in het
°°fuitzicht gesteld.
De heer Scheps (PvdA), die verder
essentiële punten een heel eind
Diet de minister wilde meegaan
diende onmiddellijk een amendement
hl, waarin hij niet alleen het betref
fende artikel voor de geestelijke ge
nootschappen conform wil maken aan
det voor de kerkgenootschappen,
rjaar in de considerans van het ont-
JfSrp deze genootschappen ook een ge
ldwaardige plaats wil geven.
dW Diepenhorst (CH) deed zijn
Sufste best de niet-kerkelijke genoot-
Ov"aPpen tegemoet te komen. Hij sprak
atl;.r het verdwijnen van de negatieve
lij ^-kerkelijke instelling van het huma-
ij.hsch verbond, dat de woorden „zon-
<j^,Uit te gaan van het bestaan van
gg?uit zijn beginselprogram heeft
Cj?hhrapt. De woordvoerder van de
jSjfractie constateerde ook, dat de
teli-i te§en zedelijk nihilisme en gees-
huijbe anarchie ook een doel is van dit
(jj/Panistisch verbond. Gelijkstelling van
L So°rt genootschappen met de ker-
k.P' die rechtspersonen zijn van een ge-
Vp®{ eigen soort, ging zijn fractie echter
van te ver- he CH is men zich er-
hte- bewust, dat elk christelijk superio-
Chr' besef n strijd zou zijn met de
«pL^teiijke boodschap. Wanneer het
W ?r om wetgeving gaat, ontstaat de
«la» Ükheid, dat de eigenlijke grond-
van de „bezinningscentra", die de
"'anisten willen bouwen, te vaag is.
Prof. Diepenhorst vroeg zich zelfs af,
of een bezinningsoord wel wezenlijk iets
anders is dan een conferentieoord, dat
onder subsidieregeling van maatschap
pelijk werk valt.
Het oordeel van de CH-woordvoer-
der week met betrekking tot de toe
lating van de niet-kerkelijke genoot
schappen af van dat van dr. Lucas,
die hiertegen „geen onoverkomelijke
bezwaren"had. Op andere punten
kwam hij weer met de katholieke
spreker overeen. Beiden en ook mr.
Versteeg (AR) staan een hogere pre
mie voor, wanneer de minister pasto
rieën en noodkerken blijft uitsluiten.
Een totaal andere tegenwind werd
door minderheden in AR en PvdA aan
geblazen vanwege het verdwijnen van
het principe, dat de staat zich niet met
het belijden van de godsdienst zou die
nen te bemoeien. De heer Bonner
(PvdA) noemde dit een veel te subtiele
zaak, terwijl mr. Aantjes (AR) finan
ciële onafhankelijkheid als het wezen
van de kerk bleef zien.
Zijn partijgenoot Versteeg zei daaren
tegen van oordeel te zijn, dat er altijd
nog belangrijke eigen offers worden ge
bracht, wanneer een zo bescheiden pre
mie wordt gegeven en dat men de nood
van de achterop rakende kerkenbouw
niet uit het oog mag verliezen. Hij be
wondert in het ontwerp juist de be
perkte opzet en het tijdelijk karakter
(het ontwerp loopt in 1971 af). Zijn be
zwaar betrof de datum waarop het met
terugwerkende kracht zal ingaan.
Uit de WD-hoek kwam protest naar
voren van mr. Van Dijk tegen het be
trekken van de kerken in een recht
streeks subsidiestelsel. Voor de liberale
woordvoerder heeft het stelsel van fis
cale tegemoetkomingen veel meer aan
trekkelijkheid. Geeft men een ruimere
belastingaftrek, dan worden de burgers
aangespoord zelf te bepalen hoeveel zij
voor de kerkenbouw over hebben. Daar
tegenover staat weer de mening van dr.
Lucas: er worden al zoveel collectes
gehouden soms zeven tot acht op een
enkele zondag dat een nog groter be
roep op de gewone man niet meer
reëel is.
WENEN, 23 mei De tweede dag
van het Nederlandse koninklijke bezoek
aan Oostenrijks hoofdstad werd gister
avond besloten met een luisterrijke
feestvoorstelling van Mozarts „Entfüh
rung aus dem Serail'' in de wereld
beroemde Weense Opera. Koningin
Juliana, prins Bernhard en prinses
Irene volgden met hun gastheer, bonds
president dr. A. Scharf, en zijn dochter
nievr. Kyrie, de voorstelling, gezeten
in de ereloge recht tegenover het to
neel. De loge was versierd met palmen
en drie bloemstukken bestaande uit ro
de en witte anjers.
De koningin was gekleed in een
blauw avondtoilet, waarbij zij een
briljanten diadeem, een briljanten
collier en briljanten armbanden
droeg. Prinses Irene, die links van
haar zat, droeg een groen-blauw
avondtoilet en een haarband met
edelstenen. Prinses Beatrix moest,
zoals zij dat reeds de gehele dag had
gedaan, met een oorontsteking en
lichte koorts, haar kamer houden in
het ,,Imperial"-hotel.
Na de operavoorstelling, die tot kwart
over negen duurde, begaven de hoge
gasten zich met hun gastheer naar het
beroemde hotel Sacher. Daar verzamel
de zich een gezelschap van ca. tachtig
personen voor een informeel souper,
waarbij een ruime keuze kon worden
gemaakt uit de vele culinaire specia
liteiten die Sacher in de vorige eeuw
reeds tot een begrip in Wenen en ge
heel Europa hebben gemaakt.
Een ontroerde koningin had 's mid
dags een paar eenvoudige papieren
molentjes en een handgeschilderd
bonbonschaaltje ten geschenke ge
kregen bij haar oezoek aan een
Weense school voor ernstig 'nvalide
kinderen. Tijdens haar rondgang
door de school, waar spastische en
lichamelijk misvormde kinderen een
schoolopleiding ontvangen, bezocht zij
een klasje kinderen van elf tot veer
tien jaar, bezig met handenarbeid.
Toen een elfjarig meisje met geheel
misvormde handjes haar trots in
haar schrift liet zien, hoe mooi zij
kon schrijven, zei de vorstin: „Wat
mooi, zo mooi konden mijn kinderen
niet schrijven." En het meisje straal
de
Een Nederlandse rechercheur in het
gevolg, die waarlijk -vel een maunetjes-
Advertentie)
EL-MIOR
Koningin Juliana bezocht gisteren een
school voor gehandicapte kinderen.
Ze toonde zich erg verrast met de
papieren-molentjes, die ze van enkele
kinderen kreeg. (Telefoto)
putter mag heten, ging gebukt onder
een groot pak Nederlandse bonbons,
die de koningin voor de kinderen had
meegebracht.
Prins Bernhard bezocht, terwijl de
koningin in de school vertoefde, de
Wiener Stadthalle. Deze bezoeken volg
den op een ochtendprogramma, dat
was besloten met een officiële lunch,
waarbij koningin, prins en prinses Ire
ne In de bondskanselarij de gasten
waren van bondskanselier Gorbach, in
de zaal, waar in 1814 en 1815 het Wener
Congres vergaderde om Europa na de
Napoleontische oorlogen opnieuw te
„verdelen".
Voordien hadden de Nederlandse gas
ten, na een galavoorstelling in de
Spaanse Rijschool en een bezoek aan
de nationale bibliotheek, een korte rit
door de stad gemaakt en het stadhuis
bezocht. Burgemeester Jonas bood zijn
hoge gasten een legpenning aan, als
mede een schemerlamp met Dorcelei-
nen voet en een serie boeker, over
Europa. Aan het einde van de middag
woonden koningin en prins in het pa
leis Pallavicini, in het oude stadscen
trum, nog een ontvangst voor de circa
vierhonderd leden van de Nederlandse
kolonie te Wenen bij.
Minister Luns, die de koninklijke
familie vergezelt, heeft gisteren in
Wenen met zijn collega van Buiten
landse Zaken, dr. Bruno Kreisky,
een informeel gesprek gevoerd oyer
vraagstukken van belang voor beide
landen, waaronder de Europese een
wording. Volgens welingelichte krin
gen was de bespreking „positief", zo
meldt U.P.I. Mr. Luns zou hebben
laten blijken, dat Nederland graag
zou zien dat Oostenrijk zich associ
eerde met de Europese gemeenschap.
„De opvattingen van de bewindslie
den over de betekenis van een „neu
trale" associatie met de E.E.G kwa
men in hoge mate met elkaar over
een," zo werd gezegd.
BRUSSEL, 23 mei „Dr. Paarde-
kooper mag zich vrij in België bewe
gen". Aldus de Belgische minister van 1
justitie, P. Vermeylen, gistermiddag in
de Belgische Kamer van Volksvertegen
woordigers, in antwoord op een inter
pellatie over de door hem tegen de Ne
derlandse leraar getroffen maatregelen.
De minister voegde echter hier aan toe,
wederom te kunnen 'ngrijpen. indien
een lezing van dr. Paardekooper zal
worden aangekondigd, waarvan het ver
moeden bestaat dat daaruit moeilijkhe
den kunnen voortvloeien.
Dit laatste is gebaseerd op het te
gen dr. Paardekooper uitgevaardigde
besluit tot uitwijzing, dat naar de
minister zei geen rechterlijke of
administratieve gevolgen heeft voor
een verblijf van dr. Paardekooper in
België en alleen „onder bepaalde om
standigheden" wordt toegepast. „In
dien dr. Paardekooper naar Brussel
wil komen, mag hij de kwestie met
mij komen bespreken", voegde minis
ter Vermeylen hieraan toe.
De minister werd geïnterpelleerd door
twee Vlaamse leden van de Kamer,
Var Damme van de Christelijke Volks
partij en Van Derelst van de V jlksunie.
Beiden werden herhaaldelijk door ge
roep en intemipties, vooral door Waalse
parlementsleden, onderbroken. Minis
ter Vermeylen betoogde, dat drie fac
toren hem tot het nemen van maatre
gelen tegen dr. Paardekooper hadden
geleid: de „uitdagende" wijze waarop
diens lezing in Leuven was aangekon
digd, („Er zijn geen Belgen"), de stel
ling in de brochure van dr. Paarde
kooper, dat België in feite Zuid-Neder
land is („hetgeen niet anders kan wor
den geïnterpreteerd, dan dat Vlaande
ren en Nederland een en dezelfde staat
moeten worden") en de uitlatingen van
dr. Paardekooper, dat de Waalse stu
denten de katholieke universiteit van
Leuven zouden moeten verlaten In het
algemeen noemde minister Vermeylen
de verklaringen van dr. Paardekooper
„heel wat anders dan de geschiedenis
van de cultuur: politiek." De Kamer
van Volksvertegenwoordigers zal op een
nader te bepalen datum stemmen over
een motie, waarin het besluit van mi
nister Vermeylen wordt betreurd.
(Van onze correspondent)
LEEUWARDEN, 23 mei Het proces
tegen dokter O is ten einde. De pro
cureur-generaal mr. jhr. N. Witsen
Elias vroeg gistermiddag het gerechtshof
bevestiging van het vonnis van de
rechtbank: levenslange gevangenisstraf
en de verdediger mr. H. Schootstra be
pleitte vrijspraak. Er was gisteren
meer publieke belangstelling voor het
proces dan op de eerste dag. De pro
cureur-generaal gewaagde in zijn re
quisitoir van vier gevaarlijke wapens
waarmee dokter O zijn strijd streed
„Leugens, bedrog, smaad en moord!"
De verdediger vermeed zoveel moge
lijk alle theorieën en bracht vele klei
ne, maar bewezen feiten ter tafel. Toen
dokter O. tenslotte het hof en de ver
dediger dankte voor de wijze waarop
het proces was gevoerd, hoorden alle
aanwezigen hem door de microfoon
duidelijk snikken.
De tweede dag van het proces begon
met het verhoor van dokter O. zelf.
In zijn ouderwetse bruine streepjespak
luisterde de kleine arts oplettend naar
de vragen van de president, mr. A.
H. Prins. Het hof ging vooral nader in
op de gedragingen van dokter O. on
middellijk nadat Lodder op 5 februari
1958 dood in zijn cel was gevonden.
De verdachte had toen het beruchte
„visverhaal" dat hij de cyaankali
had gevonden in een stuk vis dat op
een schotel in zijn cel lag verteld,
maar later toegegeven dat dit hele
verhaal was verzonnen en dat het ver
gif in twee maagpoeders zat die hij
van Lodder had gekregen. De verdach
te verklaarde dat hij toen hij hoorde
van de dood van Lodder helemaal
overstuur was geweest en zomaar een
verhaal had verzonnen. Reeds enkele
dagen later had hij willen vertellen hoe
hü werkelijk aan de poeders was ge
komen. Hij had gehoopt met behulp
van een levende Lodder revisie te krij
gen van zijn eerste vonnis. Lodders
dood betekende voor hem een enorme
klap omdat hij vreesde dat er nu niets
van'de revisie zou komen. „U stelde
wel vijf leugenachtige concepties op.
Is het zo dat u in elke situatie met
dergelijke leugenachtige verhalen rea
geert?" vroeg de president. Dokter O.
kon slechts antwoorden dat het toen
allemaal even chaotisch voor hem was,
omdat hij een streep zag gehaald door
zijn revisieplan.
De president maakte echter duide
lijk dat de arts door de dood van
Lodder helemaal niet zo in paniek
(Van onze correspondent)
ZWOLLE, 23 mei Een 28-jarige
wasserijbediende uit Heerde, die vorig
jaar 30 april met enkele slagen van een
zware moker zijn ondertrouwde vrouw
Johanna van Beek van het leven be
roofde, hoorde gisteren de officier van
justitie van de rechtbank, mr. P. o.
Stigter, wegens moord een gevangenis
straf van vijftien jaar en ter beschik
kingstelling van de regering tegen zich
eisen. Hoewel de verdachte tijdens het
vooronderzoek alles heeft bekend, bleef
hij gisteren hardnekkig ontkennen.
Uit het verhoor voor de rechtbank
bleek, dat de man een vooropgezet plan
moet hebben gehad. In de weken voor
de moord gaf hij handen vol geld uit.
En op meerdere plaatsen vertelde hij,
dat hij geen zin had om te trouwen.
Hij zei de hem door de president ge
toonde hamer niet te kennen, hoewel
zijn pleegvader had verteld, dat ze
eigendom van verdachte was. Ook wil
de hij zich niet herinneren, dat hij
's nachts bij de plaatselijke arts had
aangebeld met de mededeling: „Ik heb
mijn meisje gedood" en samen met de
dokter op de plaats van de moord het
levenloze lichaam had opgespoord.
Zelfs zijn verdediger, mr. H. G. Bosch
uit Heerde, kon hem tijdens de zitting
niet tot een bekentenis bewegen.
In een gesprek tussen de president
mr. L. 't Hooft en de getuige-des-
kundige, prof. dr. J. Kloek, die ver
dachte psychiatrisch heeft onder
zocht, kwam de achtergrond duidelij
ker naar voren: een erfelijk met
krankzinnigheid belaste familie,
moeilijke jeugd, zware debiliteit en
cerebrale stoornissen. De moord is
niet in een opwelling geschied, maar
de verdachte moet er lang op heb
ben gebroed, aldus de hoogleraar.
In zijn requisitoir zei mr. Stigter, dat
uit alles bleek, dat verdachte van zijn
aanstaande vrouw afwilde. Hij moet de
hamer tevoren naar de plaats van het
misdrijf hebben gebracht. De officier
zei de verdachte onder bepaalde om
standigheden gevaarlijk te achten en in
zekere mate verantwoordelijk voor zijn
daad. De verdediger, mr. Bosch legde
de nadruk op de moeilijke jeugd van
verdachte en zijn slechte opvoeding.
„Hij werd door twijfels verscheurd en
dat dreef hem tot zijn vreselijke daad."
Hij vroeg clementie.
Vonnis 5 juni.
behoefte te geraken. „U zat op ro
zen door de dood van Lodder. U
wist immers dat Lodder enkele da
gen tevoren had gezegd niet meer te
willen meewerken aan de revisie. U
had de brieven in uw bezit, u kon
niets meer gebeuren."
Ook mr. P. S. de Gruyter maakte
het de verdachte bijzonder moeilijk.
„Waarom hebt u, nadat u vermoed
de dat die maagpoeders cyaankali
bevatten, niet de normale weg ge
volgd om dit te laten onderzoeken?"
Dokter O. zei dat hij bang was zich
te blameren; hij wist immers niet
zeker of het werkelijk zo was.
De procureur-generaal had ook nog
enkele vragen. Hij vroeg van dokter O.
een verklaring van twee verschillende
akties, waarmee deze zich in de ge
vangenis aldoor bezig had gehouden:
ten eerste het voortdurend proeven
doen met cyaankali en ten tweede het
almaar bezig zijn met de opsporing
van „Piet Berger". Immers, als de
deskundigen bij het eerste proces,
waarbij dokter O. was veroordeeld we
gen- moord op zijn echtgenote, de
plank zouden hebben misgeslagen en
als uit de proeven van O. moest blijken
dat zijn vrouw niet door cyaankali om
het leven was gekomen, dan had de
gehele zaak met Piet Berger (die vol
gens dokter O. zijn vrouw tot het in
nemen van vergif had aangespoord)
geen zin.
De' tengere arts kon hierop slechts
meedelen dat het twee volkomen los
staande akties waren, en dat hij „twee
ijzers in het vuur wilde hebben." De
procureur-generaal echter vond dat
geen afdoende antwoord, „waarvan ak
te", zo zei hij erbij.
Hierna begon mr. Witsen Elias een
bijzonder scherp twee uur durend re
quisitoir, waarin hij de gehele zaak
nog eens nauwkeurig naging en steeds
weer de grote leugenachtigheid van de
verdachte tot uiting bracht. Hü pro
beerde te bewijzen dat deze vrq ge-
makkelqk aan de cyaankali was geko
men door zqn Belgische neef uit Gent,
die hem het vergif waarschijnlijk
verstopt in een sigaar had over
handigd. Hq wist ook het gehele „Piet-
Berger"-verhaal te ontzenuwen.
In Den Haag heeft hij die Piet Berger
naar zijn zeggen „in een flits" her
kend, en in de gevangenis in Leeuwar
den heeft hij twee jaar lang met hem
samen geleefd zonder hem te herken
nen! Het is toch wel heel duidelijk dat
Lodder in die rol van Piet Berger is
gezet. Leugens en bedrog, smaad en
moord zijn de vier wapens waarmee
deze verdachte zün strijd voert", zo
riep de procureur-generaal uit, en hq
bewees dat onder meer met het ge
raffineerde spel van de verdachte met
de foto van mevr. O. Die was in de
cel van Lodder gevonden, doch .daar
voor had dokter O. gezorgd. Hq had
namelijk gezegd dat men in Lodders
cel maar eens naar geld moest zoeken.
Men vond inderdaad enig geld, maar
ook de foto, hetgeen voor O. natuurlijk
bijzonder welkom was. De procureur-
generaal toonde aan dat Lodder geen
enkele reden had om zelfmoord te ple
gen en dat er eveneens niemand was
die belang had bij zijn dood. Van het
verhaal van de maagpoeders geloofde
hij dan ook niets.
Mr. Witsen Elias bracht dokter O.
nog meer in het nauw door aan te
tonen dat hü helemaal niets aan een
„levende Lodder" zou hebben gehad,
bü zjjn pogingen tot revisie. Lodder
zou immers „het spel van de brief
jes", dat voor O. dodelüke ernst be
tekende, voor de rechtbank nooit heb
ben volgehouden. Het Piet Berger
verhaal zou dan als een kaartenhuis
zpn ineengestort. Alleen als hem
voorgoed het zwügen werd opgelegd,
zou het plan misschien gelukken.
„Alles duidt erop dat deze hele zaak
door dokter O. met vele grote en kleine
intriges in elkaar is gezet, vol fantasie
en leugens. Er bestaat geen enkele
aanwpzing dat mevr. O. met Lodder
alias Piet Berger overspel
heeft gepleegd. Zelf was hü degene die
overspel pleegde. Dit alles", aldus de
procureur-generaal, „getuigt van een
huiveringwekkende amoraliteit".
Even uitvoerig ging mr. Witsen Elias
in op de zogenaamde zelfmoord van
Lodder. Niets wees in die richting. Tot
het laatste toe had Lodder ernstig ge
studeerd zo had zün onderwijzer ge
zegdhü bereidde zich voor op een
nieuwe toekomst. „Het celbriefje is
ten slotte de sleutel geworden van de
poort waarachter de verdachte zijn
verdere leven in afzondering zal door
brengen", zo voorspelde de procureur-
generaal. Hü achtte het verder zün
menselüke plicht de verdachte te vrar
gen nu eindelijk eens zün afschuwelijke
masker te laten vallen, waarna hü
zoals in een deel van onze oplage van
gisteren nog gemeld bevestiging van
het rechtbankvonnis vroeg.
In een knap pleidooi bleef mr.
Schootstra bü z«n stelling, dat de
dagvaarding niet in orde was. De
verdediger baseerde zün gehele plei
dooi op twee vragen: Waar kwam het
gif vandaan? Wie heeft het Lodder
doen innemen? Hü merkte op dat
de procureur-generaal in zijn re-
quisitioir 29 maal de termen .aan
nemelijk onaannemelijk" enzovoort
had gebruikt. „De procureur-gene
raal geeft slechts een theorie om
trent de manier waarop het gif in de
gen is was gekomen". Ook de
iger had een theorie: de fa
milie van Duivenvoorde zou de
cyaankali niet hebben weggegooid,
maar doorgestuurd." Wie immers zal
het risico nemen van het sturen van
pakjes naar een gevangene, iets dat
verboden is? Wie kent daarvoor de
juiste weg? Alleen de mensen die
veel voor een dergelijke gevangene
voelen en vaak met hem correspon
deren. De procureur-generaal sprak
over de onbetrouwbaarheid van de
Gentse vrouw, omdat zü een nicht
van dokter O. is. Welnu, dan spreek
ik van onbetrouwbaarheid van mevr.
Van Duivenvoorde omdat zü de moe
der van Lodder is."
Gesterkt door feiten verwees de ver
dediger de stelling dat de briefjes wel
eens afkomstig zouden kunnen zün van
een toneelstuk, naar het rük der fabel
tjes. Naarstig is hiernaar in de ge
vangenis gespeurd en nooit zijn er
spelers of zelfs maar kükers gevonden.
Door in te gaan op vele details pro
beerde de verdediger het Piet Berger-
verhaal wel aannemelük te maken.
Een van de sterke punten van züti
pleidooi was het uitdrukkelük wüzen op
de dwaze bereidwilligheid van Lodder
de schuldbekentenissen te schreven, en
op de manier waarop wordt omge
sprongen met het zogenaamde over
wicht van dokter O. op Lodder. Het
ene ogenblik heeft dokter O. dat'over
wicht (Lodder schrijft de brieven) het
ander ogenblik is het weer 'weg
en dan is het er weer wel, als Lodder
(Lodder wil de brieven niet afstaan),
zomaar een medicün accepteert van
dokter O".
Zeer diep ging de verdediger ook
in op wat er na de dood van Lod
der is gebeurd. „Er zün grove fouten
gemaakt bü het eerste onderzoek,
maar alle feiten die nog bekend zijn
wüzen wel degelük op zelfmoord van
Lodder". De verdediger trachtte de
leugenachtigheid van het briefje dat
in de cel werd gevonden en waarop
stond vermeld dat Lodder een medi
cijn had ingenomen dat ran dokter
O. afkomstig was, te bewijzen. „Dit
kan geen moord zün", zo besloot de
raadsman na een pleidooi van ruim
twee uur, en vroeg daarom vernie
tiging van het vonnis van de recht
bank.
Na een korte re- en dupliek kwam
dokter O. als laatste aan het woord.
Hü dankte het hof voor de wqze waar
op het proces was gevoerd, en vooral
ook zijn raadsman. De president sloot
de zitting met de mededeling dat het
vonnis dinsdag 5 juni zal worden be
kend gemaakt.
Komaan, beste mensen,
waar gaan we van het jaar
eens naar toe? Dat is de
moeite van het overwegen
ruimschoots waard en plan
nen maken is altüd nóg aar
diger dan ze uitvoeren. La
ten wü om te beginnen eens
over de grens kijken. Want
per slot van rekening verkeren wü nu
eenmaal in de uitverkoren positie dat
wü om minister Luns min of meer
te citeren over uitzonderlijk veel
buitenland beschikken. Over niet zo
veel als büvoorbeeld Monaco, maar
ons voor vertier braak liggend vreemd
grondgebied mag er toch óók wezen.
Ik noem nou voor de vuist weg
Frankrijk. Hoe fijn zouden wij daar
niet tekeer kunnen gaan. Goed. goed,
de Sacré Coeur kent u al en dat res
taurantje in Arles. dat zijn roem voor
al te danken heeft aan het feit, dat
de eerste Nederlander, die er destijds
heeft gegeten dr. L. van Egeraat was,
kent u ook. Welaan, dan gaan we ge
woon naar Italië. Ze kennen daar een
heel merkwaardig natuurverschijnsel,
genaamd zon. Wat? Heeft u het vorig
jaar al zon gezien? Dan moet u tóen
eens gaan denken aan Spanje. Ook
daar hebben ze weliswaar meestal die
zelfde zon, maar bovendien kunt u er
dan ook nog genieten van stierenvech
ters, Franco, het Alhambra en, sinds
kort. ook van stakingen. Maar voor
die laatste touristische aantrekkelijk
heid moet u, geloof ik, wel gauw zün.
Misschien kunt u wat dat betreft hef
beste inlichtingen inwinnen bü de
V.V.V. in Barcelona. Wellicht hebben
ze daar een fraai verlucht foldertje
voor u klaar liggen. En naar ik uit
betrouwbare bron heb vernomen aal
de volgende Spaanse staking er een
met illuminatie zijn.
Tja, u heeft nu al twee keer een an
sicht naar uw buren gestuurd afkom
stig uit het geboorteland van Sinter
klaas. Daar legt u inderdaad de ran
ger op een zere wonde. Spanje raakt
er een beetje uit, dat is niet te mis
kennen. Spanje is niet helemaal meer
en vogue. Wie onder ons wil blijven
en nochtans het laatste snufje op tou-
ristisch gebied wil beleven wendt zich
heden ten dage tot Griekenland. Dat
land ligt er weliswaar al een paar
jaar, maar wij hebben het tot nu toe
ook een beetje verwaarloosd. Vlieg er
eens in met een biefstuk. Oude ruïne*
liggen er te kust en te keur, dat kan
ik u wel vast verklappen.
En dan is er natuurlük Rusland.
Ja, ik bedoel wel degelük de Sovjet-
Unie. Ook dat behoort tegenwoordig
tot de mogelükheden. U kunt er heen
met de bus. nét als naar Marken.
En dat we Molotoffe jongens zijn, dat
willen we weten. Of niet. In ieder
geval verdient het aanbeveling dat U,
wanneer u uiteindelijk zou besluiten
tot de touringcar naar Moskou, eerst
even informeert of er van enige terug
keer sprake kan zün. U heeft per
slot van rekening maar veertien da
gen. En ook is het raadzaam in dit
geval even overleg te plegen met uw
achterneef in Amerika. Anders krijgt
die brave borst misschien weer onver
wachte moeilijkheden als hü op een
gegeven moment heimwee krügt naar
de tulpen, die zün wieg dan toch
maar omkranst hebben.
Ziet u wel, hoe heerlijk het is plan
nen te maken? En nou hebben wü het
nog niet eens gehad over een vakantie
in eigen land. Marken heb ik al ter
loops genoemd. Weet u wat het aar
dige is van Marken? Sütje Boes staat
er al te trappelen van ongeduld om u
abusievelük aan te zien voor een Ame
rikaan. Bent u tóch in het buitenland.
Goed. U heeft nog geen keuze kun
nen maken. U zoekt in uw vakantie
de eenzaamheid. Althans wilt u een
onverhoedse confrontatie met uw alle
daagse collega's vermijden. Denk dén
eeno aan Valkenburg.
Maar stel nou, u wilt nérgens heen.
U blüft liever thuis. Geen_ nood. Ik
sta nergens voor. Spaar dan uw va
kantiegeld gedurende enkele decennia
op. Want in dat geval kunt u over
een jaar of wat ongetwijfeld een uurt
je naar hartelust klaverjassen in een
ruimteschip.
(Advertentie)
.(Van onze parlementaire redactie)
DEN HAAG, 23 mei Het wetsont
werp, dat de rechtspositie regelt van
de Nederlandse ambtenaren in Nieuw-
Guinea is gistermiddag zonder hoofde
lijke stemming door de Eerste Kamer
aangenomen. Namens de Kamercom
missie zei mr. Algera (AR) dat juist
in de huidige omstandigheden deze re
geling met de meeste spoed tot stand
moet komen. De Kamer zag daarom
af van een discussie over het ontwerp,
dat aan de ambtenaren in Nieuw-Gui-
nea een positie geeft, die vrüwel gelqk
is aan die van de rijksambtenaren in
Nederland.
(Van onze correspondent)
ZWOLLE, 23 mei Loonbeleid en
prijsvorming waren hier gisteren cen
trale punten bü het vierentwintigste
jaarcongres van de Nederlandse Ka
tholieke Bond van handelaren in brand
stoffen „St.-Theobald". Eensgezind leg
de men de basis voor vele beraadsla
gingen, stellend dat de door minister
De Pous aangegeven „richtprijzen"
geen ruimte bieden voor een redelijke
winstmarge. Men toonde zich hierover
verbolgen, want „wat vóór 1 mei 1960
werd geëist, mag nu zeker redelüker-
wüze worden verwacht."
Bijzondere belangstelling legde de
vergadering aan de dag voor de vraag
stukken van prüsvorming, de noodzaak
van loonsverhoging voor de werkne
mers en herziening van de overwerk-
bepalingen.
MAASTRICHT, 23 mei De 29-ja-
rige schippers vrou\ M. W. Hol-Wayers
uit Amsterdam is gisteravond overle
den, nadat zü aan boord van de „Imel-
da" werd getroffen door een uitzwaai
ende laadboom en' daardoor van het
dek van het schip werd geslingerd. Zü
kwam op de kade terecht en overleed
spoedig.