Prem ieregeling zoveel hoofden Vele principiële bezwaren in Tweede Kamer geuit SlechtsKVP kerkenbouw: zoveel zinnen Tweede dag in Wenen met Entführungbesloten Eike i i boord f I Ti meesterstuk I van. l^shirtmanscnap Snikkende dokter 0. dankt gerechtshof en raadsman VERDEDIGER BEPLEIT VRIJSPRAAK Eis 15 jaar wegens moord op aanstaande vrouw r i L. A zonder verzet EXTRA LANC bed voor luns in wenen plannen maken Bevestiging vonnis gevraagd m Paardekooper mag weer vrij België binnen KONINKLIJK BEZOEK AAN OOSTENRIJK Bel-o-fast en Tricot nylon, blijvend „nooit-strijken" - v.a. 15.90 vervetal ïferf Ifan Ifettewinkel sterk... prachtig Senaat aanvaardt wetsontwerp positie ambtenaren N.-Guinea R.k. brandstoffen- handelaren verbolgen WOENSDAG 23 MEI 1962 PAGINA Amendement-Scheps Subtiele zaak „Die Fenster auf, der Luns ist da!' Lang requisitoir In het nauw Geen zelfmoord Pleidooi Schippersvrouw verongelukt 'Van onze parlementaire redacteur) .DEN HAAG, 23 mei Het werd gis- 5?ren de eerste dag van het debat in de ■JWeede Kamer over het ontwerp van ®t inzake de premie voor de kerken- duidelijk, dat dit ontwerp ÏTKer niet met een daverende "«eerderheid zou worden aangenomen. 5jeek zelfs een kans te bestaan, dat 'nister Van Aartsen ermee zou vast- Pen. In bijna alle fracties waren haar- ®P van ernstig verzet ontstaan. De .P'ge uitzondering hierop was de KVP, 'e echter ook grote bezwaren uitte te- |®n een ongeamendeerd ontwerp. Te- ®®n waren om verschillende redenen, j£0®Pen in de VAT), de PvdA, de CH n de AR, terwijl het ernaar uitzag, dat kr.1 en «'e SGP met de communisten ®I door geen enkele amendering van iPferping zouden zijn af te brengen. - B'j dr. Lucas, die namens de KVP jP'^k, overheerste wel ingenomenheid het ontwerp. Hij wilde echter liefst ®.Ver mogelijk het rapport van de com- jP'ssie-Sassen volgen, dat aan de rege ls ten grondslag ligt. Dat zou beteke- dat de minister een premie van Pet. van de stichtingskosten voor ®n kerkgebouw aleen miniumum zou eten aanhalen en let wel: de stich- hgskosten in ruime zin. De minister echter pastorieën en noodkerken uit- n der en. Zou hij van die beperking c'e' willen afstappen, dan zou dr. Lu- het percentage omhoog willen bren- j>®n tot bijv. dertig procent. Op die ma- .'?r komt het minimum dat de com- «"ssie-Sassen heeft gesteld, er dan toch "K uit. Een andere moeilijkheid is de vorm, aarin de ministe. de premie ook voor genootschappen op geestelijke grond- v. M wil invoeren. Hij heeft in begrij- r^Uke behoedzr amheid de regeiing J~0r de kerkgenootschappen aangevuld een aPart hoofdstuk voor deze niet- jjerkeljjke instellingen. Het premiebe- j/'ag wordt voor ie bouw van kerken j? de wet duidelijk vastgelegd, voor de J? de wet duidelijk vastgelegd, voor de vl®ne maatregel van bestuur in het °°fuitzicht gesteld. De heer Scheps (PvdA), die verder essentiële punten een heel eind Diet de minister wilde meegaan diende onmiddellijk een amendement hl, waarin hij niet alleen het betref fende artikel voor de geestelijke ge nootschappen conform wil maken aan det voor de kerkgenootschappen, rjaar in de considerans van het ont- JfSrp deze genootschappen ook een ge ldwaardige plaats wil geven. dW Diepenhorst (CH) deed zijn Sufste best de niet-kerkelijke genoot- Ov"aPpen tegemoet te komen. Hij sprak atl;.r het verdwijnen van de negatieve lij ^-kerkelijke instelling van het huma- ij.hsch verbond, dat de woorden „zon- <j^,Uit te gaan van het bestaan van gg?uit zijn beginselprogram heeft Cj?hhrapt. De woordvoerder van de jSjfractie constateerde ook, dat de teli-i te§en zedelijk nihilisme en gees- huijbe anarchie ook een doel is van dit (jj/Panistisch verbond. Gelijkstelling van L So°rt genootschappen met de ker- k.P' die rechtspersonen zijn van een ge- Vp®{ eigen soort, ging zijn fractie echter van te ver- he CH is men zich er- hte- bewust, dat elk christelijk superio- Chr' besef n strijd zou zijn met de «pL^teiijke boodschap. Wanneer het W ?r om wetgeving gaat, ontstaat de «la» Ükheid, dat de eigenlijke grond- van de „bezinningscentra", die de "'anisten willen bouwen, te vaag is. Prof. Diepenhorst vroeg zich zelfs af, of een bezinningsoord wel wezenlijk iets anders is dan een conferentieoord, dat onder subsidieregeling van maatschap pelijk werk valt. Het oordeel van de CH-woordvoer- der week met betrekking tot de toe lating van de niet-kerkelijke genoot schappen af van dat van dr. Lucas, die hiertegen „geen onoverkomelijke bezwaren"had. Op andere punten kwam hij weer met de katholieke spreker overeen. Beiden en ook mr. Versteeg (AR) staan een hogere pre mie voor, wanneer de minister pasto rieën en noodkerken blijft uitsluiten. Een totaal andere tegenwind werd door minderheden in AR en PvdA aan geblazen vanwege het verdwijnen van het principe, dat de staat zich niet met het belijden van de godsdienst zou die nen te bemoeien. De heer Bonner (PvdA) noemde dit een veel te subtiele zaak, terwijl mr. Aantjes (AR) finan ciële onafhankelijkheid als het wezen van de kerk bleef zien. Zijn partijgenoot Versteeg zei daaren tegen van oordeel te zijn, dat er altijd nog belangrijke eigen offers worden ge bracht, wanneer een zo bescheiden pre mie wordt gegeven en dat men de nood van de achterop rakende kerkenbouw niet uit het oog mag verliezen. Hij be wondert in het ontwerp juist de be perkte opzet en het tijdelijk karakter (het ontwerp loopt in 1971 af). Zijn be zwaar betrof de datum waarop het met terugwerkende kracht zal ingaan. Uit de WD-hoek kwam protest naar voren van mr. Van Dijk tegen het be trekken van de kerken in een recht streeks subsidiestelsel. Voor de liberale woordvoerder heeft het stelsel van fis cale tegemoetkomingen veel meer aan trekkelijkheid. Geeft men een ruimere belastingaftrek, dan worden de burgers aangespoord zelf te bepalen hoeveel zij voor de kerkenbouw over hebben. Daar tegenover staat weer de mening van dr. Lucas: er worden al zoveel collectes gehouden soms zeven tot acht op een enkele zondag dat een nog groter be roep op de gewone man niet meer reëel is. WENEN, 23 mei De tweede dag van het Nederlandse koninklijke bezoek aan Oostenrijks hoofdstad werd gister avond besloten met een luisterrijke feestvoorstelling van Mozarts „Entfüh rung aus dem Serail'' in de wereld beroemde Weense Opera. Koningin Juliana, prins Bernhard en prinses Irene volgden met hun gastheer, bonds president dr. A. Scharf, en zijn dochter nievr. Kyrie, de voorstelling, gezeten in de ereloge recht tegenover het to neel. De loge was versierd met palmen en drie bloemstukken bestaande uit ro de en witte anjers. De koningin was gekleed in een blauw avondtoilet, waarbij zij een briljanten diadeem, een briljanten collier en briljanten armbanden droeg. Prinses Irene, die links van haar zat, droeg een groen-blauw avondtoilet en een haarband met edelstenen. Prinses Beatrix moest, zoals zij dat reeds de gehele dag had gedaan, met een oorontsteking en lichte koorts, haar kamer houden in het ,,Imperial"-hotel. Na de operavoorstelling, die tot kwart over negen duurde, begaven de hoge gasten zich met hun gastheer naar het beroemde hotel Sacher. Daar verzamel de zich een gezelschap van ca. tachtig personen voor een informeel souper, waarbij een ruime keuze kon worden gemaakt uit de vele culinaire specia liteiten die Sacher in de vorige eeuw reeds tot een begrip in Wenen en ge heel Europa hebben gemaakt. Een ontroerde koningin had 's mid dags een paar eenvoudige papieren molentjes en een handgeschilderd bonbonschaaltje ten geschenke ge kregen bij haar oezoek aan een Weense school voor ernstig 'nvalide kinderen. Tijdens haar rondgang door de school, waar spastische en lichamelijk misvormde kinderen een schoolopleiding ontvangen, bezocht zij een klasje kinderen van elf tot veer tien jaar, bezig met handenarbeid. Toen een elfjarig meisje met geheel misvormde handjes haar trots in haar schrift liet zien, hoe mooi zij kon schrijven, zei de vorstin: „Wat mooi, zo mooi konden mijn kinderen niet schrijven." En het meisje straal de Een Nederlandse rechercheur in het gevolg, die waarlijk -vel een maunetjes- Advertentie) EL-MIOR Koningin Juliana bezocht gisteren een school voor gehandicapte kinderen. Ze toonde zich erg verrast met de papieren-molentjes, die ze van enkele kinderen kreeg. (Telefoto) putter mag heten, ging gebukt onder een groot pak Nederlandse bonbons, die de koningin voor de kinderen had meegebracht. Prins Bernhard bezocht, terwijl de koningin in de school vertoefde, de Wiener Stadthalle. Deze bezoeken volg den op een ochtendprogramma, dat was besloten met een officiële lunch, waarbij koningin, prins en prinses Ire ne In de bondskanselarij de gasten waren van bondskanselier Gorbach, in de zaal, waar in 1814 en 1815 het Wener Congres vergaderde om Europa na de Napoleontische oorlogen opnieuw te „verdelen". Voordien hadden de Nederlandse gas ten, na een galavoorstelling in de Spaanse Rijschool en een bezoek aan de nationale bibliotheek, een korte rit door de stad gemaakt en het stadhuis bezocht. Burgemeester Jonas bood zijn hoge gasten een legpenning aan, als mede een schemerlamp met Dorcelei- nen voet en een serie boeker, over Europa. Aan het einde van de middag woonden koningin en prins in het pa leis Pallavicini, in het oude stadscen trum, nog een ontvangst voor de circa vierhonderd leden van de Nederlandse kolonie te Wenen bij. Minister Luns, die de koninklijke familie vergezelt, heeft gisteren in Wenen met zijn collega van Buiten landse Zaken, dr. Bruno Kreisky, een informeel gesprek gevoerd oyer vraagstukken van belang voor beide landen, waaronder de Europese een wording. Volgens welingelichte krin gen was de bespreking „positief", zo meldt U.P.I. Mr. Luns zou hebben laten blijken, dat Nederland graag zou zien dat Oostenrijk zich associ eerde met de Europese gemeenschap. „De opvattingen van de bewindslie den over de betekenis van een „neu trale" associatie met de E.E.G kwa men in hoge mate met elkaar over een," zo werd gezegd. BRUSSEL, 23 mei „Dr. Paarde- kooper mag zich vrij in België bewe gen". Aldus de Belgische minister van 1 justitie, P. Vermeylen, gistermiddag in de Belgische Kamer van Volksvertegen woordigers, in antwoord op een inter pellatie over de door hem tegen de Ne derlandse leraar getroffen maatregelen. De minister voegde echter hier aan toe, wederom te kunnen 'ngrijpen. indien een lezing van dr. Paardekooper zal worden aangekondigd, waarvan het ver moeden bestaat dat daaruit moeilijkhe den kunnen voortvloeien. Dit laatste is gebaseerd op het te gen dr. Paardekooper uitgevaardigde besluit tot uitwijzing, dat naar de minister zei geen rechterlijke of administratieve gevolgen heeft voor een verblijf van dr. Paardekooper in België en alleen „onder bepaalde om standigheden" wordt toegepast. „In dien dr. Paardekooper naar Brussel wil komen, mag hij de kwestie met mij komen bespreken", voegde minis ter Vermeylen hieraan toe. De minister werd geïnterpelleerd door twee Vlaamse leden van de Kamer, Var Damme van de Christelijke Volks partij en Van Derelst van de V jlksunie. Beiden werden herhaaldelijk door ge roep en intemipties, vooral door Waalse parlementsleden, onderbroken. Minis ter Vermeylen betoogde, dat drie fac toren hem tot het nemen van maatre gelen tegen dr. Paardekooper hadden geleid: de „uitdagende" wijze waarop diens lezing in Leuven was aangekon digd, („Er zijn geen Belgen"), de stel ling in de brochure van dr. Paarde kooper, dat België in feite Zuid-Neder land is („hetgeen niet anders kan wor den geïnterpreteerd, dan dat Vlaande ren en Nederland een en dezelfde staat moeten worden") en de uitlatingen van dr. Paardekooper, dat de Waalse stu denten de katholieke universiteit van Leuven zouden moeten verlaten In het algemeen noemde minister Vermeylen de verklaringen van dr. Paardekooper „heel wat anders dan de geschiedenis van de cultuur: politiek." De Kamer van Volksvertegenwoordigers zal op een nader te bepalen datum stemmen over een motie, waarin het besluit van mi nister Vermeylen wordt betreurd. (Van onze correspondent) LEEUWARDEN, 23 mei Het proces tegen dokter O is ten einde. De pro cureur-generaal mr. jhr. N. Witsen Elias vroeg gistermiddag het gerechtshof bevestiging van het vonnis van de rechtbank: levenslange gevangenisstraf en de verdediger mr. H. Schootstra be pleitte vrijspraak. Er was gisteren meer publieke belangstelling voor het proces dan op de eerste dag. De pro cureur-generaal gewaagde in zijn re quisitoir van vier gevaarlijke wapens waarmee dokter O zijn strijd streed „Leugens, bedrog, smaad en moord!" De verdediger vermeed zoveel moge lijk alle theorieën en bracht vele klei ne, maar bewezen feiten ter tafel. Toen dokter O. tenslotte het hof en de ver dediger dankte voor de wijze waarop het proces was gevoerd, hoorden alle aanwezigen hem door de microfoon duidelijk snikken. De tweede dag van het proces begon met het verhoor van dokter O. zelf. In zijn ouderwetse bruine streepjespak luisterde de kleine arts oplettend naar de vragen van de president, mr. A. H. Prins. Het hof ging vooral nader in op de gedragingen van dokter O. on middellijk nadat Lodder op 5 februari 1958 dood in zijn cel was gevonden. De verdachte had toen het beruchte „visverhaal" dat hij de cyaankali had gevonden in een stuk vis dat op een schotel in zijn cel lag verteld, maar later toegegeven dat dit hele verhaal was verzonnen en dat het ver gif in twee maagpoeders zat die hij van Lodder had gekregen. De verdach te verklaarde dat hij toen hij hoorde van de dood van Lodder helemaal overstuur was geweest en zomaar een verhaal had verzonnen. Reeds enkele dagen later had hij willen vertellen hoe hü werkelijk aan de poeders was ge komen. Hij had gehoopt met behulp van een levende Lodder revisie te krij gen van zijn eerste vonnis. Lodders dood betekende voor hem een enorme klap omdat hij vreesde dat er nu niets van'de revisie zou komen. „U stelde wel vijf leugenachtige concepties op. Is het zo dat u in elke situatie met dergelijke leugenachtige verhalen rea geert?" vroeg de president. Dokter O. kon slechts antwoorden dat het toen allemaal even chaotisch voor hem was, omdat hij een streep zag gehaald door zijn revisieplan. De president maakte echter duide lijk dat de arts door de dood van Lodder helemaal niet zo in paniek (Van onze correspondent) ZWOLLE, 23 mei Een 28-jarige wasserijbediende uit Heerde, die vorig jaar 30 april met enkele slagen van een zware moker zijn ondertrouwde vrouw Johanna van Beek van het leven be roofde, hoorde gisteren de officier van justitie van de rechtbank, mr. P. o. Stigter, wegens moord een gevangenis straf van vijftien jaar en ter beschik kingstelling van de regering tegen zich eisen. Hoewel de verdachte tijdens het vooronderzoek alles heeft bekend, bleef hij gisteren hardnekkig ontkennen. Uit het verhoor voor de rechtbank bleek, dat de man een vooropgezet plan moet hebben gehad. In de weken voor de moord gaf hij handen vol geld uit. En op meerdere plaatsen vertelde hij, dat hij geen zin had om te trouwen. Hij zei de hem door de president ge toonde hamer niet te kennen, hoewel zijn pleegvader had verteld, dat ze eigendom van verdachte was. Ook wil de hij zich niet herinneren, dat hij 's nachts bij de plaatselijke arts had aangebeld met de mededeling: „Ik heb mijn meisje gedood" en samen met de dokter op de plaats van de moord het levenloze lichaam had opgespoord. Zelfs zijn verdediger, mr. H. G. Bosch uit Heerde, kon hem tijdens de zitting niet tot een bekentenis bewegen. In een gesprek tussen de president mr. L. 't Hooft en de getuige-des- kundige, prof. dr. J. Kloek, die ver dachte psychiatrisch heeft onder zocht, kwam de achtergrond duidelij ker naar voren: een erfelijk met krankzinnigheid belaste familie, moeilijke jeugd, zware debiliteit en cerebrale stoornissen. De moord is niet in een opwelling geschied, maar de verdachte moet er lang op heb ben gebroed, aldus de hoogleraar. In zijn requisitoir zei mr. Stigter, dat uit alles bleek, dat verdachte van zijn aanstaande vrouw afwilde. Hij moet de hamer tevoren naar de plaats van het misdrijf hebben gebracht. De officier zei de verdachte onder bepaalde om standigheden gevaarlijk te achten en in zekere mate verantwoordelijk voor zijn daad. De verdediger, mr. Bosch legde de nadruk op de moeilijke jeugd van verdachte en zijn slechte opvoeding. „Hij werd door twijfels verscheurd en dat dreef hem tot zijn vreselijke daad." Hij vroeg clementie. Vonnis 5 juni. behoefte te geraken. „U zat op ro zen door de dood van Lodder. U wist immers dat Lodder enkele da gen tevoren had gezegd niet meer te willen meewerken aan de revisie. U had de brieven in uw bezit, u kon niets meer gebeuren." Ook mr. P. S. de Gruyter maakte het de verdachte bijzonder moeilijk. „Waarom hebt u, nadat u vermoed de dat die maagpoeders cyaankali bevatten, niet de normale weg ge volgd om dit te laten onderzoeken?" Dokter O. zei dat hij bang was zich te blameren; hij wist immers niet zeker of het werkelijk zo was. De procureur-generaal had ook nog enkele vragen. Hij vroeg van dokter O. een verklaring van twee verschillende akties, waarmee deze zich in de ge vangenis aldoor bezig had gehouden: ten eerste het voortdurend proeven doen met cyaankali en ten tweede het almaar bezig zijn met de opsporing van „Piet Berger". Immers, als de deskundigen bij het eerste proces, waarbij dokter O. was veroordeeld we gen- moord op zijn echtgenote, de plank zouden hebben misgeslagen en als uit de proeven van O. moest blijken dat zijn vrouw niet door cyaankali om het leven was gekomen, dan had de gehele zaak met Piet Berger (die vol gens dokter O. zijn vrouw tot het in nemen van vergif had aangespoord) geen zin. De' tengere arts kon hierop slechts meedelen dat het twee volkomen los staande akties waren, en dat hij „twee ijzers in het vuur wilde hebben." De procureur-generaal echter vond dat geen afdoende antwoord, „waarvan ak te", zo zei hij erbij. Hierna begon mr. Witsen Elias een bijzonder scherp twee uur durend re quisitoir, waarin hij de gehele zaak nog eens nauwkeurig naging en steeds weer de grote leugenachtigheid van de verdachte tot uiting bracht. Hü pro beerde te bewijzen dat deze vrq ge- makkelqk aan de cyaankali was geko men door zqn Belgische neef uit Gent, die hem het vergif waarschijnlijk verstopt in een sigaar had over handigd. Hq wist ook het gehele „Piet- Berger"-verhaal te ontzenuwen. In Den Haag heeft hij die Piet Berger naar zijn zeggen „in een flits" her kend, en in de gevangenis in Leeuwar den heeft hij twee jaar lang met hem samen geleefd zonder hem te herken nen! Het is toch wel heel duidelijk dat Lodder in die rol van Piet Berger is gezet. Leugens en bedrog, smaad en moord zijn de vier wapens waarmee deze verdachte zün strijd voert", zo riep de procureur-generaal uit, en hq bewees dat onder meer met het ge raffineerde spel van de verdachte met de foto van mevr. O. Die was in de cel van Lodder gevonden, doch .daar voor had dokter O. gezorgd. Hq had namelijk gezegd dat men in Lodders cel maar eens naar geld moest zoeken. Men vond inderdaad enig geld, maar ook de foto, hetgeen voor O. natuurlijk bijzonder welkom was. De procureur- generaal toonde aan dat Lodder geen enkele reden had om zelfmoord te ple gen en dat er eveneens niemand was die belang had bij zijn dood. Van het verhaal van de maagpoeders geloofde hij dan ook niets. Mr. Witsen Elias bracht dokter O. nog meer in het nauw door aan te tonen dat hü helemaal niets aan een „levende Lodder" zou hebben gehad, bü zjjn pogingen tot revisie. Lodder zou immers „het spel van de brief jes", dat voor O. dodelüke ernst be tekende, voor de rechtbank nooit heb ben volgehouden. Het Piet Berger verhaal zou dan als een kaartenhuis zpn ineengestort. Alleen als hem voorgoed het zwügen werd opgelegd, zou het plan misschien gelukken. „Alles duidt erop dat deze hele zaak door dokter O. met vele grote en kleine intriges in elkaar is gezet, vol fantasie en leugens. Er bestaat geen enkele aanwpzing dat mevr. O. met Lodder alias Piet Berger overspel heeft gepleegd. Zelf was hü degene die overspel pleegde. Dit alles", aldus de procureur-generaal, „getuigt van een huiveringwekkende amoraliteit". Even uitvoerig ging mr. Witsen Elias in op de zogenaamde zelfmoord van Lodder. Niets wees in die richting. Tot het laatste toe had Lodder ernstig ge studeerd zo had zün onderwijzer ge zegdhü bereidde zich voor op een nieuwe toekomst. „Het celbriefje is ten slotte de sleutel geworden van de poort waarachter de verdachte zijn verdere leven in afzondering zal door brengen", zo voorspelde de procureur- generaal. Hü achtte het verder zün menselüke plicht de verdachte te vrar gen nu eindelijk eens zün afschuwelijke masker te laten vallen, waarna hü zoals in een deel van onze oplage van gisteren nog gemeld bevestiging van het rechtbankvonnis vroeg. In een knap pleidooi bleef mr. Schootstra bü z«n stelling, dat de dagvaarding niet in orde was. De verdediger baseerde zün gehele plei dooi op twee vragen: Waar kwam het gif vandaan? Wie heeft het Lodder doen innemen? Hü merkte op dat de procureur-generaal in zijn re- quisitioir 29 maal de termen .aan nemelijk onaannemelijk" enzovoort had gebruikt. „De procureur-gene raal geeft slechts een theorie om trent de manier waarop het gif in de gen is was gekomen". Ook de iger had een theorie: de fa milie van Duivenvoorde zou de cyaankali niet hebben weggegooid, maar doorgestuurd." Wie immers zal het risico nemen van het sturen van pakjes naar een gevangene, iets dat verboden is? Wie kent daarvoor de juiste weg? Alleen de mensen die veel voor een dergelijke gevangene voelen en vaak met hem correspon deren. De procureur-generaal sprak over de onbetrouwbaarheid van de Gentse vrouw, omdat zü een nicht van dokter O. is. Welnu, dan spreek ik van onbetrouwbaarheid van mevr. Van Duivenvoorde omdat zü de moe der van Lodder is." Gesterkt door feiten verwees de ver dediger de stelling dat de briefjes wel eens afkomstig zouden kunnen zün van een toneelstuk, naar het rük der fabel tjes. Naarstig is hiernaar in de ge vangenis gespeurd en nooit zijn er spelers of zelfs maar kükers gevonden. Door in te gaan op vele details pro beerde de verdediger het Piet Berger- verhaal wel aannemelük te maken. Een van de sterke punten van züti pleidooi was het uitdrukkelük wüzen op de dwaze bereidwilligheid van Lodder de schuldbekentenissen te schreven, en op de manier waarop wordt omge sprongen met het zogenaamde over wicht van dokter O. op Lodder. Het ene ogenblik heeft dokter O. dat'over wicht (Lodder schrijft de brieven) het ander ogenblik is het weer 'weg en dan is het er weer wel, als Lodder (Lodder wil de brieven niet afstaan), zomaar een medicün accepteert van dokter O". Zeer diep ging de verdediger ook in op wat er na de dood van Lod der is gebeurd. „Er zün grove fouten gemaakt bü het eerste onderzoek, maar alle feiten die nog bekend zijn wüzen wel degelük op zelfmoord van Lodder". De verdediger trachtte de leugenachtigheid van het briefje dat in de cel werd gevonden en waarop stond vermeld dat Lodder een medi cijn had ingenomen dat ran dokter O. afkomstig was, te bewijzen. „Dit kan geen moord zün", zo besloot de raadsman na een pleidooi van ruim twee uur, en vroeg daarom vernie tiging van het vonnis van de recht bank. Na een korte re- en dupliek kwam dokter O. als laatste aan het woord. Hü dankte het hof voor de wqze waar op het proces was gevoerd, en vooral ook zijn raadsman. De president sloot de zitting met de mededeling dat het vonnis dinsdag 5 juni zal worden be kend gemaakt. Komaan, beste mensen, waar gaan we van het jaar eens naar toe? Dat is de moeite van het overwegen ruimschoots waard en plan nen maken is altüd nóg aar diger dan ze uitvoeren. La ten wü om te beginnen eens over de grens kijken. Want per slot van rekening verkeren wü nu eenmaal in de uitverkoren positie dat wü om minister Luns min of meer te citeren over uitzonderlijk veel buitenland beschikken. Over niet zo veel als büvoorbeeld Monaco, maar ons voor vertier braak liggend vreemd grondgebied mag er toch óók wezen. Ik noem nou voor de vuist weg Frankrijk. Hoe fijn zouden wij daar niet tekeer kunnen gaan. Goed. goed, de Sacré Coeur kent u al en dat res taurantje in Arles. dat zijn roem voor al te danken heeft aan het feit, dat de eerste Nederlander, die er destijds heeft gegeten dr. L. van Egeraat was, kent u ook. Welaan, dan gaan we ge woon naar Italië. Ze kennen daar een heel merkwaardig natuurverschijnsel, genaamd zon. Wat? Heeft u het vorig jaar al zon gezien? Dan moet u tóen eens gaan denken aan Spanje. Ook daar hebben ze weliswaar meestal die zelfde zon, maar bovendien kunt u er dan ook nog genieten van stierenvech ters, Franco, het Alhambra en, sinds kort. ook van stakingen. Maar voor die laatste touristische aantrekkelijk heid moet u, geloof ik, wel gauw zün. Misschien kunt u wat dat betreft hef beste inlichtingen inwinnen bü de V.V.V. in Barcelona. Wellicht hebben ze daar een fraai verlucht foldertje voor u klaar liggen. En naar ik uit betrouwbare bron heb vernomen aal de volgende Spaanse staking er een met illuminatie zijn. Tja, u heeft nu al twee keer een an sicht naar uw buren gestuurd afkom stig uit het geboorteland van Sinter klaas. Daar legt u inderdaad de ran ger op een zere wonde. Spanje raakt er een beetje uit, dat is niet te mis kennen. Spanje is niet helemaal meer en vogue. Wie onder ons wil blijven en nochtans het laatste snufje op tou- ristisch gebied wil beleven wendt zich heden ten dage tot Griekenland. Dat land ligt er weliswaar al een paar jaar, maar wij hebben het tot nu toe ook een beetje verwaarloosd. Vlieg er eens in met een biefstuk. Oude ruïne* liggen er te kust en te keur, dat kan ik u wel vast verklappen. En dan is er natuurlük Rusland. Ja, ik bedoel wel degelük de Sovjet- Unie. Ook dat behoort tegenwoordig tot de mogelükheden. U kunt er heen met de bus. nét als naar Marken. En dat we Molotoffe jongens zijn, dat willen we weten. Of niet. In ieder geval verdient het aanbeveling dat U, wanneer u uiteindelijk zou besluiten tot de touringcar naar Moskou, eerst even informeert of er van enige terug keer sprake kan zün. U heeft per slot van rekening maar veertien da gen. En ook is het raadzaam in dit geval even overleg te plegen met uw achterneef in Amerika. Anders krijgt die brave borst misschien weer onver wachte moeilijkheden als hü op een gegeven moment heimwee krügt naar de tulpen, die zün wieg dan toch maar omkranst hebben. Ziet u wel, hoe heerlijk het is plan nen te maken? En nou hebben wü het nog niet eens gehad over een vakantie in eigen land. Marken heb ik al ter loops genoemd. Weet u wat het aar dige is van Marken? Sütje Boes staat er al te trappelen van ongeduld om u abusievelük aan te zien voor een Ame rikaan. Bent u tóch in het buitenland. Goed. U heeft nog geen keuze kun nen maken. U zoekt in uw vakantie de eenzaamheid. Althans wilt u een onverhoedse confrontatie met uw alle daagse collega's vermijden. Denk dén eeno aan Valkenburg. Maar stel nou, u wilt nérgens heen. U blüft liever thuis. Geen_ nood. Ik sta nergens voor. Spaar dan uw va kantiegeld gedurende enkele decennia op. Want in dat geval kunt u over een jaar of wat ongetwijfeld een uurt je naar hartelust klaverjassen in een ruimteschip. (Advertentie) .(Van onze parlementaire redactie) DEN HAAG, 23 mei Het wetsont werp, dat de rechtspositie regelt van de Nederlandse ambtenaren in Nieuw- Guinea is gistermiddag zonder hoofde lijke stemming door de Eerste Kamer aangenomen. Namens de Kamercom missie zei mr. Algera (AR) dat juist in de huidige omstandigheden deze re geling met de meeste spoed tot stand moet komen. De Kamer zag daarom af van een discussie over het ontwerp, dat aan de ambtenaren in Nieuw-Gui- nea een positie geeft, die vrüwel gelqk is aan die van de rijksambtenaren in Nederland. (Van onze correspondent) ZWOLLE, 23 mei Loonbeleid en prijsvorming waren hier gisteren cen trale punten bü het vierentwintigste jaarcongres van de Nederlandse Ka tholieke Bond van handelaren in brand stoffen „St.-Theobald". Eensgezind leg de men de basis voor vele beraadsla gingen, stellend dat de door minister De Pous aangegeven „richtprijzen" geen ruimte bieden voor een redelijke winstmarge. Men toonde zich hierover verbolgen, want „wat vóór 1 mei 1960 werd geëist, mag nu zeker redelüker- wüze worden verwacht." Bijzondere belangstelling legde de vergadering aan de dag voor de vraag stukken van prüsvorming, de noodzaak van loonsverhoging voor de werkne mers en herziening van de overwerk- bepalingen. MAASTRICHT, 23 mei De 29-ja- rige schippers vrou\ M. W. Hol-Wayers uit Amsterdam is gisteravond overle den, nadat zü aan boord van de „Imel- da" werd getroffen door een uitzwaai ende laadboom en' daardoor van het dek van het schip werd geslingerd. Zü kwam op de kade terecht en overleed spoedig.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1962 | | pagina 5