in de Haarlemmerhout
Prof. Bronner draagt sijn levenswerk
op aan de jeugd van Haarlem
Mej. C. Campfens: afscheid na
bijna vijftig jaar onderwijs
Pseudo-Hildebrand onthuld
in het Kenaupark
Hildebrand heeft zijn monument
NIET IN 50 JAAR MAAR IN 50 UUR
Trevi-fontein bij
Hildebrand
J. BRIK VERLAAT
P.T.T.
KOOT PIANO'S
Finale Van der
Aart-beker
GROLN ók CO.
ZATERDAG 2 JUNI 1962
PAGINA 3
^SSSS>)»s^m^sSSISSss^sSwm
Haarlem, 2 juni „wat ik
anS heb gezien in mijn geest en
Verbeelding, is thans werkelijkheid
geworden. Ik ben blij, dat het
Monument een deel is geworden
Van de schone stad Haarlem en
Van de mooie Hout, waar ik mijn
teugd heb doorgebracht. Daarom
draag ik dit monument op aan de
Jeugd van Haarlem". Dat waren
de woorden van professor Jan
Bronner. Een toespraak van een
Minuut. De kortste toespraak, die
gisteravond werd gehouden bij de
puthulling en overdracht van het
Hildebrandmonument in de Haar
lemmerhout. De treffendste toe
spraak ook. Het was stil, toen
Bronner, de schepper van het
Monument, achter de microfoon
Plaats nam. Een paar duizend
pensen luisterden naar hem. Met
b1 gehouden adem. Bronner stond
daar, markant en zeker van zich
zelf misschien. Misschien was hij
mnerlijk wat onzeker. Tenslotte
bjoest hij hier in het openbaar
?'in levenswerk afstaan. Zijn stem
Klonk duidelijk door de avond. De
veie mooie, soms heel plechtige
^oorden, die voordien gesproken
Jvaren, vielen bij zijn krachtige
to°n in het niet. Dat kon ook niet
Anders.
Vijftien jaar beheerder
van postkantoor in
Heemstede
ZIJLWEG 57 - HAARLEM
ZAADHANDEL JAN R00ZEN
ALLES VOOR UW TUIN
CLfiiitiALE VfciK WARMING
OilEbTOUKinbTkIXATIES
Burgerlijke Stand Haarlem
Voordat het monument onthuld was,
*K>nd Bronner met zijn met bloemen
Wraste echtgenote en enkele kleinkin
deren wat afzijdig. Het groepje-Bron-
Je!" viel niet op. Het was. of de beeld
houwer, die de laatste dagen zeker rond
lï monument gedomineerd had, nu ter-
jVue ging staan. Het volle accent wil-
de hjj laten vallen op Hildebrand, nog
gehuld in een doek op zijn twee meter
fjdge sokkel. Enkele honderden gasten
aren reeds als in een stille tocht naar
monument getrokken. De voorzit-
j®r van het Hildebrand-comité, mr. J.
51' J. Hoog, hield een korte toespraak
inleiding. Niemand wilde hij met
game welkom heten, behalve Bronner.
vjn er waren mensen met namen: mr.
ï- Scholten, staatssecretaris van on
derwijs, kunsten en wetenschappen, dr.
Hulsker, hoofd van de afd. kunstza-
*eh op het departement van o., k. en
dr. M. J. Prinsen, commissaris der
v'oningin in Noord-Holland, burgemees
ter mr. O. P. F. M. Cremers van Haar-
'em en collega's uit andere gemeenten,
®r- J. E. baron de Vos van Steenwijk,
v^u-commissaris der koningin in Noord-
bolland en oud-burgemeester van Haar-
lem, de heer M. A. Reinalda. oud
commissaris der koningin in Utrecht
en oud-burgemeester van Haarlem, A.
Roland Holst, Jan Engelman, Prof. Es-
ser, J. C. Bloem, Hendrik Andriessen,
J. C. Kelk, Godfried Bomans, Mari An
driessen, enfin te veel op op te noemen.
Bovendien nog vijf en veertig verwan-
Afejuffrouw G. M. Beets uit Amsterdam heeft zojuist het beeld van haar
overgrootvader onthuld.
ten in de rechte lijn van Nieolaas Beets,
van wie een achterkleindochter van Hil
debrand, mej. G. M. Beets uit Amster
dam, de eer te beurt viel het beeld van
overgrootvader te onthullen. Zij deed
het kordaat en zonder aarzeling. Zo
plotseling zelfs, dat de honderden Haar
lemmers, die van het evenement getui
ge wilden zijn. zich nauwelijks konden
realiseren, dat het Hildebrandmonu
ment, waar zij nu al zo'n 50 jaar op
gewacht hadden er werkelijk stond.
Zij applaudisseerden zelfs en sommi
gen riepen hoera. Het uiterste teken van
uitbundigheid bij een Haarlemmer in
de open lucht.
Mr. Hoog hield een lange en officiële
toespraak. Hij memoreerde de geschie
denis van het monument. En hij stel
de met voldoening vast. dat een der
leden van het comité uit 1913 nog aan
wezig was, de heer Gratama. Hij bracht,
dank aan al degenen, die hun beste
krachten aan ..Hiideb-and" hebben ge
geven. Dank bracht hij speciaal aan
de heer Royaards. de architect-ad
viseur van Bronner. de steenhouwerij
Swaalf en de gieterij Binder. Hij noem
de het monument om twee redenen
uniek, n.l. omdat het enig is in Nederland
en omdat nog nimmer een boek zo uit
voerig in steen is geïllustreerd.
Nadat hij met enkele woorden het
monument had overgedragen aan de
gemeente Haarlem, sprak Haarlems
burgemeester, die verklaarde, dat de
Haarlemmers en zeer velen in het land
met spanning en begrijpelijk ongeduld
de onthulling hadden afgewacht. ,,Hoe
de geschiedenis van het monument ook
is geweest, wij mogen niet spreken
van een lijdensgeschiedenis. Wij kunnen
ons nu verheugen op het mooiste en
mooist gesitueerde monument in Ne
derland. zoals Mari Andriessen dat
heeft geformuleerd".
Grote hulde bracht hij aan Bronner,
die als het ware in Hildebrand zijn
zelfportret heeft gemaakt en die met
voortdurende aandacht, vooral de laat
ste weken het oog gericht hield op ieder
detail van zijn levenswerk. Zich spe
ciaal richtend tot Bronner verzekerde
hij: „Uw werk is niet zo maar overge
dragen aan een openbaar lichaam,
maar aan mensen die uw werk lief
hebben."
En toen was het woord aan Bronner
zelf. De 80-jarige deed dat krachtig.
Met de herinnering aan zijn jeugd in
Haarlem. Daarom droeg hij zijn werk,
zijn monument, op aan de jeugd van
Haarlem. Het applaus werd een ova
tie voor Bronner, een uitbundig hulde
betoon, dat hij schijnbaar onbewogen
incasseerde.
En daarmede was de plechtigheid ten
einde. Een echt Haarlemse plechtigheid,
die muzikaal werd omlijst door de Ko
ninklijke Liedertafel „Zang en Vriend
schap." Zjj zong twee liederen van Ni-
colaas Beets, n.l. „Mijn Hof" en „De
Conducteur," het eerste getoonzet door
de Haarlemmer Philip Loots, het twee
de door de Vlaamse Haarlemmer Jos
de Klerk. Het klonk allemaal feestelijk
en toch voornaam. Er werden kransen
gelegd bij het monument. Een door mr.
A. Beets en diens zoon namens het
Hildebrandcomité. één vanwege de „na
zaten van Hildebrand," een door de stu
denten en een vanwege het Algemeen
Nederlands Verbond, wiens lid dr.
Schepers in 1913 het initiatief nam tot
de oprichting van het monument.
De studenten lieten zich niet onbe
tuigd. Daar waren het litterair Dis
puutgezelschap Beets uit Amsterdam
en het gezelschap Harlemia uit Leiden.
De eersten kwamen bij monde van hun
praeses nog aan het woord in de grote
tent, die op het z.g. VlooienveUl stond
opgesteld. Daarbinnen waren de Haar-
lemmers en hun gasten op visite bij het
gemeentebestuur en zij waren er kenne
lijk thuis. Het ging er tenminste uit-
°iuatU ®ronner met zijn echtgenote (rechts) en drie kleinkinderen staan
terzijde in afwachting van de onthulling van het monument.
Een fraai overzicht van de plechtigheid
in de Doorkijk van de Kleine Hout, waar
gisteravond met officieel vertoon het
Hildebrand-monument werd onthuld.
bundig en enthousiast toe, terwijl bui.
ten de politiekapel voor een muzikale
omlijsting zorgde. Genoemde praeses
hield een toespraak, staande op een ta
fel. Hij wees er op, dat zijn dispuut als
onderscheidingsteken een ster met zeven
punten draagt. Daarom overhandigde hij
mr. Cremers, die oud-lid van Beets is,
zeven goudvissen, die hun leven verder
in de fontein van het monument kun
nen slijten. Mr. Cremers aanvaardde
die vissen onder dank.
Buiten stond intussen Hildebrand in
het volle licht, evenals de acht camera
figuren op de rand van de fonteinbak.
Ook daar was het een feest. Zelfs in
aanwezigheid van Nurks. Hoe de ca
meramensen dat feest gevierd hebben,
kunnen wij u echt niet vertellen. Daar
voor was het te veel onder-ons.
HAARLEM, 2 juni Het Hildebrand
comité heeft tot de laatste dag toe
moeilijkheden ondervonden. Gisteroch
tend werd secretaris Voskuil plotseling
opgebeld uit Utrecht door een zich
Beets" noemende heer. Deze vertelde
namens prof. Bronner te moeten mede
delen dat de beeldhouwer plotseling was
ziek geworden; zodat de plechtigheid
van gisteravond uitgesteld zou moeten
worden. Venijniger nog was het tele
foontje van een Amsterdammer, die
poeslief informeerde of het Hildebrand
monument tegen zoutzuur bestand is.
Veel is echter goedgemaakt door de
studenten van het gezelschap „Harle
mia", de in Leiden studerende Haar
lemmers. Dezen hebben gisteravond na
de onthulling van het monument een
nieuw gebruik ingevoerd: zij zijn begon
nen kleine muntstukjes in de fonteinbak
te werpen. Burgemeester Cremers toon
de zich dermate verrukt over deze
geste, dat hij de hoop uitsprak, dat vele
Haarlemmers dit goede voorbeeld zul
len volgen. Het nieuwe gebruik van de
Leidse Haarlemmers is een navolging
van wat men in Rome in de Trevifon-
tein pleegt te doen. De legende wil, dat
wie in de Trevifontein een muntstukje
werpt, binnen een jaar de ware liefde
ontmoet.
HEEMSTEDE, 1 juni De heer J.
Brik, directeur-beheerder van het Heem-
steedse postkantoor, heeft woensdag we
gens het bereiken van de pensioenge
rechtigde leeftijd afscheid genomen van
de personeelsleden. De heer Brik heeft
in totaal ruim 47 jaar bij de PTT ge
werkt. De laatste vijftien jaar «as hij
beheerder van het Heemsteedse kantoor.
In de feestelijk versierde kantine werd
de scheidende functionaris woensdag
morgen heel hartelijk door de medewer
kers van het postkantoor gehuldigd. Na
mens hen werd het woord gevoerd door
de hoofdbesteller H. L. Kieft die de heer
Brik dank zegde voor de bijzonder pret
tige wijze waarop hjj met het oersoneel
had samengewerkt. Als stoffelijk blijk
van waardering offreerde hij hem enke
le praktische geschenken. Mevrouw Brik
werd verrast met een fraai boeket bloe
men.
In zijn wederwoord zei de heer Brik
dat hij zich moeilijk kon realiseren dat
thans het uur van afscheid was geko
men. Hij voelde zich nog helemaal in de
sfeer van het kantoor, waar hij zoveel
mooie jaren had mogen arbeiden. De
heer Brik getuigde van zijn grote dank
voor de samenwerking op het Kantoor,
waaraan hjj onvergetelijke herinnerin
gen zal bewaren. Ook wilde hij zijn dank
tot uitdrukking brengen voor de onder
vonden sympathie van het Heemsteed
se publiek. In de middaguren 'lield de
heer Brik te zijnen ouize een afscheids
receptie. Onder de belangstellenden be
vonden zich de heren P. J. Wanle en C.
Koelewjjn, respectievelijk directeur en
adjunct-directeur van het postdistrict
Haarlem.
(Advertentie)
„Ik kom handen te kort voor alles
wat ik na mijn afscheid van de school
ga doen", zegt mejuffrouw C. Camp
fens, die dezer dagen na zesenveertig
onderwijsjaren, waarvan zij er eenen-
dertig op de St. Petrus Canisius-
school in Haarlem-Nrd. doorbracht,
met pensioen gaat. Van mej. Camp
fens kan niet eens gezegd worden dat
zij vitaal is, of kras. Voor dergelijke
adjectieven is zij veel te jong. Haar
kamers zijn modern ingericht en in
haar verzameling grammofoonpla
ten zijn exemplaren die evengoed in
de discotheek van een tiener thuis
zouden kunnen horen. Toch vindt zij
het niet erg, plaats te moeten maken
voor jongere krachten. Want mejuf
frouw Campfens heeft hobby's die het
leven bijzonder kleurrijk maken.
Daarvan getuigt een groot aantal do
zen kleurendia's, herinneringen aan
(Advertentie)
SPEKSTRAAT 5 - TELE* 16061
HAARLEM, 2 juni Morgen wor
den op het terrein van de HFC „Haar
lem" de finales gespeeld om de van
der Aart beker. De jeugdploegen van
Haarlem, HBC, Renova en DEM zijn
tot deze finales doorgedrongen. Om 12
uur wordt begonnen met de wedstrij
den HBC-Renova en Haarlom-DEM.
Om half twee spelen de verliezers en
de winnaars tegen elkaar.
Een uur lang is Haarlem gistermid
dag in het glorieuze bezit geweest van
twee Hildebrandmonumenten: het „ech
te", in de Haarlemmerhout, dat enkele
monument en op een plaats waar Beets
nimmer met een woord over gerept
heeft. Aanvankelijk had het vijftal een
ander plaatsje op het oog, in tenmin-
hullingsplechtigheid als receptie-ruimte
in te richten, „aangezien", zo werd ons
gistermiddag in het Kenaupark verteld,
,de hal, zoals gebruikelijk, door de ge
uren later 's avonds officieel onthuld ste, zo oordeelde het jongerenconvent meente voor een commercieel doel was
zou worden en een gipsen karikatuur
aan de voet van breed uitgetakte kas
tanjebomen in het Kenaupark. De ma
kers van het pseudo-monument, vijf
jeugdige Haarlemmers, stonden er kort
na de „onthulling" glunderend en vol
daan, maar met handen, die nog wit
een van Haarlems markantste door
kijkjes, die vanuit de Grote Houtstraat
op 'het mooist gelegen terras van de
stad. Het gipsen Hildebrandmonument,
dat zich van zijn veel oudere evenbeeld
in de Hout onderscheidde door zijn ver
bindende gekscherende teksten,
waren van het boetseermateriaal, naar zou dan bovendien op dat markantste
te kijken. Voldaan vooral, omdat zij,
eer het tot een „onthulling" kon komen,
menige moeilijkheid uit de weg moes
plekje overschaduwd zijn geweest door-
de letterlievende Laurens Coster, zon
der wiens vindingrijkheid Beets nooit
ten gaan. Of zij hun motieven voor de tot het creëren van een Camera was
oprichting van deze ,,Hildebrand-in-het- gekomen en hij dus nooit aanspraak had
klein" zelf au serieux namen laten we
in het midden. Dat is ook het minst
belangrijke. Ze vertelden ons, dat zij
niet erg tevreden waren geweest met
de 50-jarige gang van zaken rond het
„echte" monument. Zjj doelden daar
mee op de lange voorbereiding van
Bronners schepping, die hen enkele da
gen geleden tot de leus inspireerde:
„niet in 50 jaar, maar in 50 uur". „Het
jongeren-convent van het Hildebrand
comité", zoals het vijftal zich noemde,
meende zieh met deze leus het best aan
een uitspraak van Hildebrand te heb
ben gehouden in diens „Een aangenaam
mens in de Hout": ,,ik moet zuinig om
gaan met de jaren..."
Nu, het heeft er gestaan, het 50-uren-
kunnen maken op een monument.
Een logische gedachtengang, vond het
vijftal. De Haarlemse politie vond het bries en Hildebrand en" zijn trawanten
verhuurd." Het vijftal heeft zich de vele
permissieweigeringen echter weinig aan
getrokken. „Bovendien konden we be
grip opbrengen voor de vele moeilijk
heden, die het gemeentebestuur al ge
had heeft met het echte Hildebrand
monument zelfUiteindelijk kreeg
men toestemming voor plaatsing in het
Kenaupark.
Lang hebben voorbijgangers in het
park hun wenkbrauwen niet hoeven te
fronsen, evenmin verkeerden sommigen
lang in de onzekerheid „of dit nu wél
of niet de veelbesproken Hildebrand
was." Er woei namelijk een stevige
echter niet zo logisch en zjj gaf het
vijftal geen permissie het monument in
stonden met hun ledematen van papier
en gips wat los en onvast op hun sok
de nacht van donderdag op vrijdag op kels. Gipsen Hildebrand zelf lag meer
de Grote Markt te plaatsen. Wat zal
deze politionele weigering het vijftal
toen het vrijdagochtend tegen vier uur
de beelden op de Markt-rotonde wilde
plaatsen hebben verdroten! Het had
het Haarlemse publiek, bij het ochtend
malen achterover ter aarde en vertoon
de na korte tijd de meest trieste tekort
komingen. Inderdaad, hij maakte na
verloop van tijd zijn sokkel-tekst: „Nog
nooit gaf in dit Ktnlibbelland een mo
nument zo'n Hildebrandwaar. Na
gloren reeds, een tweede Hildebrand zo de officiële onthulling van zijn „echte
gaarne gegund! En het vijftal had al
zoveel „nee's" moeten incasseren. On
der meer gaf de gemeente geen toe
stemming om de bij uitstek hiervoor
geschikte historische Vleeshal na de ont-
dubbelganger" in de Hout is gister
avond de pseudo-Hildebrand-en-gezei-
schap feestelijk aan de sociëteit Teister
band. waarvan het Haarlemse vijftal
lid is ten geschenke gegeven.
recente buitenlandse reizen,. Bij de
dozen behoren een volmaakt geoutil-
leerde projector-met-scherm en foto
toestel, ideaal voor een niet zo tech
nisch aangelegde fotografe.
Veel technischer is mej. Campfens
op het gebied van kantklossen, van
onder een aantal vaasjes en schaal
tjes steekt een klein randje van een
ragfijn kanten kleedje, dat door in
gewikkelde manoeuvres met mossen
en draden op een groot kussen ge
groeid is. Heel wat pastoors neeit
zij al met een kunstzinnig pana kun
nen verblijden. Ranawenen is aus
naar haai helste bezigheid.
Om die reden betreurt zij nei uat
zij geen meisjes onder naar leerlin
gen neeit, zoais in rurmemiu, waar
zij voor naar xiaariemse tijd enkeie
genoeglijke jaren op een metsjes-
scnooi gestaan neelt. Overigens neeit
zij neei wat piezier beieeiu aan naar
jongens van ae at. petrus Ganisius-
scnooi. „net is fijn om te merken uat
de kinaeren anes op scnooi leuk vin
den. net komt meL veel voor aat zjj
met tegenzin aan een taak ox les be
ginnen En dat zal aan wel voor een
groot gedeelte nggen aan ae gemoe-
uenjke manier w aai up ae jumuuw ue
lessen „urengt
iviej. oampiciis noen zien op scnooi
niet vaak ooos te maken en net
spreekt voor zien wanneer ae kinae-
icn bedrukt tegen elkaar zeggen „ue
jui was boos, maar we neoucu net er
naar gemaakt.
xvUiin aerug jaar up ccuzenae
scnooi is een range uju. „nat ga je
pioiseiing inzien wanneer onjm udt je
van sommigen van je leerimgcii ue
vaaer nog m ae Kias genau neut
iviaar in uie tijd kan een onueiwijze-
res zen neei waL opstenen van ue om
gang met ae kinueien zoaat tenslotte
een penecte omgang tussen ueiuen
kan gioeien. ïvnsscruen is ae uijzon-
uer grote sympaime uie zij voor naar
xaatsie kias koestert wei een ueves-
ugmg van ueze uewenng. Lp ue iaaL-
sie seuooiuag voor ae pmkstervakan-
tie zaï mej. eamprens arscneia ne
men. „xtn ais je eenmaal aiscneiu ge
nomen neDt, moet je met meer
terugkomen, oon met ais mvaister.
z-oaat ae leermigen en collega s uie
laatste uag vuneuig te oaat zuuen ne
men om jumuuw c-ampiens voor ae
laatste keer een prettige ipmksteri-
vakantie toe Le wensen.
Dat aiscneia gescmeut maanuag 4
juni in oesioten ming tussen vier uur
en half viji. uaarna krijgen andere
belangstenenuen geiegemieid af
scheid te nemen van mej. Lamplens.
Dat atscheid geschiedt m het nan-
denarbeidiokaai, Timorstraat 17a.
i nu utue mie J
BLUEMEN'DAAL
IELE* 54855
Bevallen van een zoon: F. J. W. van
Veenendaal-Marcker; E. H. M. Mooren-
Burger; A. J. Warmer- Bosschert.
Van een dochter: M. C. Mannaert-
Neeskens; C. H. Zomer van Oostrom:
E. A. M. Kuijten-van den Donk; M. C.
A. M. van de Pieterman-Schouw; M. J.
van Ling-Zekveld: J. C. de Jong-Kroon-
stuiver; H. Heinsbergen-Griekspoor; C.
M. Baasten-van Lieshout: M. A. Wesse-
link-Klinkenberg; I .J. van Es-Maas
dam; A. M. Booms-Post; S. Uitendaal-
Weijers: W. Fransen-Kamstra; C. G.
Venema-Reijm; T. G. Kraamwinkel-
Crum; M. M. T. Hoogstraten-Stimm;
P. L. L. C. van Oudenniel-Mooren: E
A. Lohuis-Roothaan: M. V. Lutje Schip-
holt-Suckling.
Overleden: C. F. M. Junge-Janssen,
72 j.: L. Romkes. 71 j.: W. de Jong. 72
j.; W. A. Jansen, 53 j.; K. G. Bies-
biouck, 68 j.
Gehuwd: W. L. Brands en M. M. A.
Grootenboer; P. C. Laarman en C.
Beerthuizen; A. P. van der Wind en J.
de Maar; A. J. van den Berg en G. J.
STeenbergen; J. P. A. van Tatenhove
en J. Smit.
