Club- en buurthuizen in Haarlem
doen
voortreffelijk
Voor vele kinderen
werk
een plezierig
verlengstuk van de huiskamer
wmm
I
Zingend en dansend door het leven
I
H
FRANS HALS en de schooljeugd
vermaat
Sfeervol concert op de binnen
plaats van het stadhuis
MODERNE KUNST IN DE VISHAL
Te weinig van te veel in te kleine ruimte
HENRI BENDE
Ruimtegebrek
groot probleem
Leerlingenuitvoering
Muziekschool Plas
IJmuider pier
open
Van traditioneel
tot progressief
«AAdhandel jan roozen
ALLES VOOR uw tuin
vermaat beter brood
voor hetzelfde geld
SCHOONHEIDS-
BEHANDELINGEN
„Die Haerlemsche Musyckcamer"
ATAX-TAXI
ZATERDAG 9 JUNI 1962
PAGINA 2
Haarlem meent het goed met
de club- en buurthuizen. Ze
hebben zijn volle sympathie.
Dat blijkt uit de geste van de ge
beente, een maximum subsidie
toe te zeggen. Vergoedt het Rijk
Veertig procent van de onkosten
oie in het clubwerk gemaakt wor-
den, Haarlem wil daar niet bij
achter blijven: eind vorig jaar be
sloot de gemeenteraad zijn fiat te
geven aan het voorstel de reste
rende veertig procent (van het
totaal voor subsidie in aanmer-
bng Komende kwantum van tach
tig procent) voor zijn rekening te
nenren. Maar niet alleen de ge
beente maakt werk van de jeugd-
z°rg. In de huizen zelf wordt met
Handacht en enthousiasme ge
kerkt. Het resultaat is, dat in
<bze stad successen bereikt wor-
oen, waaraan vrijwel alle overige
Nederlandse steden een voorbeeld
binnen nemen. Naast andere
Jeugdhuizen, waar de kinderen na.
Schooltijd en op vrije dagen een
*eur van mogelijkheden voor
Vrijetijdsbesteding vinden, en
haast een groot aantal speeltui-
neb bestaan in Haarlem tien club-
eh buurthuizen. En deze buurthui
zen mogen er zijn. De meeste heD-
oen meerdere verdiepingen waar-
b) de zolder onveranderlijk als
-hol" is ingericht: lange tafels,
'eine krukjes en de opbergplaat-
Seb waar de spulletjes van de jon
gens taboe zijn voor de meisjes
en de meisjes voor haar naaiwerk
?en plaats gezocht hebben waar
indringers eveneens geweerd wor
den. De jongens kunnen hun hart
ophalen aan houtsnijden, figuur-
Zagen of solderen. Eén van Je
huizen op de Kampersingel
bezit een goed ingerichte herstel-
Plaats voor bromfietsen, waar jon
gens met besmeurde ernstige ge
zichten aan hun brommer sleute-
en. De meisjes naaien, sjoelen of
'eren koken. In sommige gevallen
■kinnen de kinderen zich met eer
Symnastiekzaaltje of tuin gelukkig
lijzen. Geen van de huizen lijdt
gebrek aan belangstelling. „De
viord" aan de Colensostraat heeft
®lfs een ledenstop moeten afkon
digen.
yïÜllii
ZOMER 1962
^RFECTE MAATKLEDING
A. 3. VAN DER STEUR N.V.
Grote Houtstraat 48
Haarlem - telefoon 10477
25 jaar broodbakker
vermaat
Gezichtsmassage 4.50
Décolleté-massage 2.
Make Up2.50
Acné-behand. vanaf 6.50
Wenkbrauw-
épilatie v.a. 1.50
Hars-behandeling v.a. 1.50
Manicure met lak2.50
Pedicure 3.50
Wimpers en
wenkbrauwen verven 3.50
Parfumerie-Schoonheidssalon
ZIJLSTRAAT 73 - TELEF. 10542
In het kader van het herden
kingsfeest van het Frans Hals
museum is een keuze uit het
gemeentelijk bezit aan moderne
kunst tentoongesteld in de Vishal
aan de Grote Markt te Haarlem
tot 29 juni. Om te voorkomen dat
de belangstellenden deze zomer
niet in de gelegenheid zouden zijn
in Haarlem enige representatie
van de schilder- en beeldhouw
kunst in deze eeuw te vinden,
heeft men zijn toevlucht moeten
nemen tot een tijdelijke expositie.
Het gemis van een gebouw waar
de, inmiddels omvangrijke, verza
meling van moderne kunst voort
durend te zien is, treedt hier wei
zeer duidelijk aan de dag. Een
gelegenheidstentoonstelling als be
geleiding van een evenement van
de eerste orde als het bijeen zijn
van een groot aantal werken -an
Frans Hals zou in de gedaante van
een permanent geëxposeerd mo
dern kunstbezit een geheel andere
strekking kunnen hebben dan de
tentoonstelling die thans in de
Vishal is ingericht.
Klimaat
Vijfde Fokkerkantoor
1.2.3.4.5.
"'"■■iiiiiiiiiiiiiiiiiiiHnniimiuiiiiHMMiuininiiiHHiiHiiim
"""iihiimiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
br-Aif,brek aan ruimte is een neteliger
ke,? em' Vooral het huis van het An-
erk aan de Lange Margarethastraat
tydens de clubbijeenkomsten zijn
Het grote bord voor het raam bo
ven de voordeur van de heer en me
vrouw J. de Korte op het Teyler-
plein is beslist niet mis te verstaan.
De helderwitte cijfers ,,60" op een
blauw bord vertellen de bezoeker,
dat het vrolijke echtpaar, dat ruim
veertig jaar al op het plein woont,
zestig jaar geleden getrouwd is. Bin
nen in de huiskamer doen kleurige
slingers er nog een schepje boven
op. „Dat hebben ze allemaal opge
hangen toen wij voor een autoritje
het huis uitgelokt waren", zegt de
81-jarige diamanten bruid met pret
oogjes. De bruidegom had het wel
„door" gehad, vertelt hij.
Voor dat bord en de slingers, als
voorproefje van de feestelijkheden
op maandag 11 juni, zijn enkele van
de zeven kinderen en de vijftien
kleinkinderen of zeven achterklein
kinderen verantwoordelijk, die de
steeds groter wordende familie van
de heer en mevrouw De Korte vor
men. „We wonen allemaal in dezelf
de stad. Dat is heel plezierig, maar
ik kan nooit eens een dagje de stad
uit om een van mijn kinderen op te
zoeken", zegt mevrouw De Korte.
Overigens tilt zij daar niet zo zwaar
aan; plezier heeft zij voldoende met
een man, die tot over zijn oren in
de grapjes zit. Hij plaatst de ene
opmerking over de andere en het
lijdt geen twijfel of hij is ondanks zijn
81 jaren wel een van de meest ge
tapte leden van zijn koorvereniging
„Proza en Poëzie". Eenenzestig jaar
zingt hij in de gelederen van het
koor, dat hem vorig jaar bij zijn ju
bileum gehuldigd heeft. „Proza en
Poëzie" is niet het enige koor in het
leven van de heer De Korte. „Van
de zeven avonden was hij er vijf de
deur uit voor repetities van een van
zijn vijf koren", verwijt hem zijn
vrouw. Hoewel zij zelf ook veel in
koren gezongen had, liet zij
De heer en mevrouw J. de Korte bekijken een van de bloemstukken die ter
gelegenheid van hun zestigjarige huwelijksfeest aan hun woning op het Teyler-
plein bezorgd worden.
aan de vreselijké dag dat een van send muziekje geeft. Dansen was
de drie zoons door de Duitsers vlak trouwens hun eerste gemeenschappe-
zich v00r het einde van de oorl°g werd lijke liefhebberij: tijdens een dansje
a bij haar boven in het gebouw St. Bavo hebben zij
elkaar leren kennen. Later zijn er
de duiven in het grote hok in de tuin
als hobby bijgekomen, maar zij heb
ben blijkbaar met hun gekir nooit
de dansmuziek kunnen overstem
men.
Beide echtgenoten zijn nog bijzon
der levenslustig. Het komt meerde
re keren voor, daf zij de polonaise
door de kamer lopen wanneer het
orgel op de radio een daarbij pas-
Advertentie)
ER GAAT NIETS BOVEN
jTf^-ARLEM, 9 jun; Met -de „Lui
tje x-26! men de bloemetjes buiten. In
op jjmziekzaal van Brinkmann kregen
Cp)u,eze hoogtijdag de piano- viool- en
rl'nSen van Aad Pias-van der
heirt en Tan Plas, eveneens gelegen-
te 'jf«hun bouquetjes aan het publiek
heti.eren> met zorg gekweekt onder
top- ïiHsche oog en oor van hun men-
bij waren geen „Fleurs du mal"
een Baudelaire, noch „Passie-
do(S, lelies" van Frederik van Eeden,
lUer Meizoentjes van Mozart, veldbou-
Wn a van Schubert, rozen van Cho-
ZgU dahlia's van Saint-Saëns en nog
fleuri veel geurig vam andere muzikale
van ui' Mïet was een waar festijn
bi a v 1 ankkleurenvan muzikale aro-
Voor die in de Linnaeushof van de
Aae s°hoonheid gevoelige pedagogen
iïijs ®d Jan Plas ontsproten zijn. Som-
tepS- bloemetjes nog in knop, andere
Op ontluikend en enige in volle bloei.
phei>* av°nd hebben Flora en Or-
elkaar de hand gereikt.
T. de Vr.
?i'fete^H)E1V* 9 j,lni Tij<lpns de
IJini •j8'6" za' men °P de zuidpier
visspn i?.f"nweer kunnen wandelen en
sieve I, mogelijk nm het explo
de Va J bij de afbraak van het ein-
fiaal ji P'er 's voltooid. Het mate-
diet la„ teruggetrokken en men is dus
"ker bevreesd voor vernielingen.
bqrea 's de bedoeling van het Bouw-
hjkswat vonmond fjmuiden van de
binden a rstaaM om ook volgenne week-
'&n. t, be pier vrij toegankelijk te stei-
o°k on bestaat zelfs kqns dat men
4 h toe^f a^en °P de pier ?a' wor-
'bh nu edmits er geen transpor-
p aats vinden.
s - (Advertentie)
straat 5 - TELEF 16061
muren nauwelijks staande houden. Bo
vendien verkeert de leidster in de on
gelukkige omstandigheid dat zij de ruim
te moet delen met de cursisten van
de Huishoudelijke Voorlichting. Bijna
alle clubhuizen in de binnenstad heb
ben iets van een herenhuis: oud, in
tiem en een beetje geheimzinnig.
Zij staan alle in oude buurten, waar
weinig bomen, gras en bloemen zijn
en waar de ontspanningsmogelijkheden
niet veel verder gaan dan een bezoek
aan de patates frites- of ijswinkel. In
deze wijken is ,,'t clubhuis" een begrip.
De kinderen gaan er graag naar bin
nen omdat ze er kunnen pingpongen,
biljarten, gewoon wat praten en plezier
maken. In de voor de vaak grote ge
zinnen te benauwde woningen zou rom
mel van houtzagen en naaien de moe
ders tot wanhoop brengen. Soms ook
hebben de ouders niet voldoende geld of
vindingrijkheid de kinderen ontspan
ning te bezorgen.
Alles wat thuis niet mogelijk is, kan
in een buurthuis. De leiders en leid
sters noemen hun huizen graag het ver
lengstuk van de huiskamer. Nu zullen
de kinderen het clubhuis binnenlopen
om met elkaar zonder noemenswaar
dige misverstanden te spelen, later zul
len zij in eigen gezin en werkkring in
goede harmonie kunnen leven. Want
dat is de grote verdienste van de lei
ders in de clubhuizen, dat zij de kin
deren leren elkaar te accepteren. Op
de jaarlijkse zomerkampen, lie een
hoogtepunt voor de clubhuis-bezoekers
betekenen, blijkt vaak of de kinderen
iets van de lessen m deze kunde heb
ben begrepen.
Achter de schermen van kunstig ge
borduurde kleedjes en geboetseerde
kleikoppen worden in pedagogisch
opzicht de grootste successen be
haald. Het spreekt vanzelf dat de
leiding, die in bijna alle gevallen uit
een maatschappelijk werker en eni
ge al dan niet geschoolde helpers be
staat, onmerkbaar de wind
eronder moet hebben. Want onder
de klantjes bevinden zich soms de
grootste belhamels. Maar juist zij
leren op de club, dat je moet kun
nen geven en nemen.
n deze vorm van jeugdwet'K is de
laatste jaren veel verandering ge
komen. Vroeger was men erop uit
de kinderen zoveel mogelijk van de
straat te halen en hen in groten ge
tale met knutselen en spelletjes bezig
te houden. Later ging men inzien dat
de jeugd met die paar uurtjes in de
week niet veel geholpen was. Er werden
toer, kleine groepjes gevormd waar
door meer aandacht aan ieder Kind be
steed kon worden. Het grote ideaal is
echter contact op te kunnen nemen
met de gezinnen, waaruit al deze kin
deren komen, en de ouders te helpen
waar dat nodig is. In enkele van de
clubhuizen zijn vader- en moederclubs
opgericht en de andere huizen zou
den hetzelfde gedaan hebben als er
voldoende ruimte zou zijn. Dergelijke
clubs ontstaan als vanzelf. De moe
ders weten dat hun kinderen meer
dere keren per week gastvrij worden
ontvangen, dat ze daar niet alleen met
hun knutselwerkjes maar ook met hun
problemen terecht kunnen. Het is niet
vreemd, dat de ouders dan op het
idee komen de rare manieren van doch
ter of zoon een met de maatschappe
lijk werker, die hun kinderen goed
blijkt te kennen, te bespreken.
Menig clubleider houdt op het ogen
blik een „spreekuur", waarop moei
lijkheden behandeld worden. Jie niet
alleen de kinderen betreffen. Soms helpt
een kop koffie meer dan een diepgaand
gesprek. Op de moederclubs met
de vaderelubs wil het nog niet zo vlot
ten worden waardevolle aanwijzin
gen gegeven bij het zo handig moge
lijk bestieren van de huishoudkas, de
opvoeding van de kinderen of simpel
weg het bewaren van de goede toon
bij de omgang met buren en collega's.
Op deze clubs geldt in hoge mate het
eenvoudige spreekwoord, waar alle
maatschappelijk werkers aan vasthou
den: „Men is nooit te oud om wat te
leren".
et is vanzelfsprekend, dat de lei
ders van de huizen niet rp klom
pen door deze moeilijke materie
stappen. Zij hebben zich terde
ge voorbereid op het jeugd- en gezins-
werk in de buurthuizen. Een goede
maatschappelijk werker heeft zijn
studie echter zo in zijn persoon geïnte
greerd, dat hij achteraf „van harte"
óe werkwijze volgt, die in de leerboe
ken beschreven staat, zodat de kinderen
en hun ouders op de club nooit het
akelige gevoel krijgen, dat de behan
delingswijze van hun problemen wordt
ontleend aan paragraaf drie van hoofd
stuk zes.
Welke zijn dan de methodieken die
bij dit werk gebruikt worden? „Maat
schappelijk werk" is een betrekkelijk
jonge wetenschap, waarin Amerika de
andere landen vooruit is. Het is dan ook
niet verwonderlijk dat de terminologie
voornamelijk in de Engelse taai is ge
steld. In veel gevallen kan iemand ge
holpen worden door een gesprek onder
vier ogen met de maatschappelijk wer
ker. Dat wordt „social casework" ge
noemd. Anderen ondervinden meer
baat bij het optrekken in een groep,
waarbij soms de kinderen, die zich
thuis het meest laten gelden, door hun
leeftijdgenootjes gedwongen worden een
toontje lager te zingen en teruggetrok
ken jongens of meisjes op de voor
grond geplaatst worden („social group-
work"). Dan is er een moeilijker me
thode en tevens de minst toegepaste:
de „community organisation" of buurt
werk, waarbij een gehele buurt of
straat in beweging komt en verenigin
gen opricht of festiviteiten organiseert.
Achter al deze activiteiten staan vijf
Haarlemse stichtingen, te weten de
Stichting Club- en Buurthuizen, Stich-
In het eigen gymnastiekzaaltje voor
sport en ballet, de grote wens van
alle jeugdleiders, kunnen deze jonge
clubhuisbezoekers zich blijkbaar best
amuseren.
ting Ankerwerk, Stichting Kath Maat
schappelijk Jeugd- en Gezinswerk,
Stichting Jeugdbaken en tenslotte de
Stichting Appelaar. Voor een vrucht
bare samenwerking houden afgevaar
digden van deze jeugdzorginstellin-
gen voortdurend contact met elkaar
in de sectie jeugdzorg van de Haar
lemse Raad voor de Jeugd. Uit de
laatste opsomming blijkt wel dat de
Haarlemse jeugd van alle denkbare
kanten een steuntje in de rug ontvangt.
schrappen als lid toen haar drukke gefusilleerd, weer
huishouden haar te veel in beslag be- ^iv,
gon te nemen en zij zelf dirigente
van haar eigen acht leden tellen
de kinderkoortje werd. Mevrouw
De Korte kan niet over de kinderen
vertellen zonder dat de herinnering
IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIUIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII
Dank zij een actie van de Junior ren. Zij maken op 30 juni een ster-
Kamer Kennemerland wordt de tocht door oud-Haarlem, waarbij zij
Haarlemse schooljeugd ingescha- de verschillende controleposten moe
heid bij de feesten rond Frans Hals. ten passeren. Het eind van de tocht
Binnen de Kamer is een commis- is in de Doelen. Daar wordt de
sie gevormd, „Jeugd en Frans jeugd bezig gehouden door een
Hals" genaamd, die de vijfde en zes- clown en krijgen zij een consumptie
de klassen van de lagere scholen in
Haarlem wil inschakelen. Zij wil de
Haarlemse jeugd activeren, zich te
verdiepen in het leven en de wer
ken van Frans Hals. Het is de be
doeling, dat de scholieren een opstel schap van jongeren van 23 tot
(Advertentie)
maken over Frans Hals. De onder
wijzers ontvangen daartoe een pak
ket, waarin gegevens verstrekt wor
den betreffende het leven, het werk
en de stad van Frans Hals. Voorts
bevinden zich daarin reproducties
van enkele schilderijen van Hals.
Verwacht wordt, dat de leer
kracht de opstellen selecteert en de
beste drie of vier doorgeeft aan de
jury. Afhankelijk van het aantal
meewerkende scholen kunnen een,
twee of drie kinderen per klas mee
doen aan het verdere programma,
dat de commissie heeft opgesteld. In
totaal zijn dat tweehonderd kinde
aangeboden. De jury zal dan ver
slag uitbrengen van haar bevindin
gen, waarna de prijzen en oorkon
den worden uitgereikt.
De Juniorkamer een gezel-
40
jaar, die een leidinggevende positie
(gaan) bekleden in handel en in
dustrie rekent er op, dat de la
gere scholen alle aan de actie zul
len deelnemen. De actie is een gro
te belangstelling zeker waard.
(Advertentie)
en
aan huls geleverd
H/KAR LEM
HAARLEM, 9 juni Rijkskweek
school eindexamens 2de leerkring. Ge
slaagd de heren: A. Rietdijk te IJmui-
den: K. Roorda te Haarlem; P. Spoor
te Haarlem; H. Stuur te Velsen nrd; G.
Veenstra te Beverwijk.
HAARLEM, 9 juni Voor de tweede
keer hebben we de „Haerlemsche Mu
syckcamer" onder leiding van André
Kaart kunnen beluisteren onder de
fraaie gewelvengalerij op de binnen-
De kinderen kunnen hun fantasie de vrije loop laten, want in de clubhuizen
hebben zij de beschikking over een schat aan materialen en attributen.
De kwaliteit van vele der individuele
werken ten spijt blijft het arrangement
als manifestatie een onbevredigende in
druk maken. We zouden deze als volgt
kunnen samenvatten: er is te weinig
van te veel in een te kleine ruimte om
de tentoonstelling enigszins tot een een
heid te kunnen maken. Zij geeft meer
de indruk van een greep dan van een
keuze. Het Is een spectacle coupé.
Niettemin moeten we blij zijn, dat
juist op dit moment de poging is on
dernomen om belangrijke stukken uit de
verzameling tentoon te stellen. Haar
lem zou anders voor de buitenstaan
der slechts een cultureel verleden heb
ben, terwijl de insider weet hoe onze
gemeenschap bij voortduring bijdragen
levert aan de beeldende kunst van de
eigen tijd. Of daar figuren bij zijn van
de grootte van Frans Hals is niet te
overzien en mag betwijfeld worden. De
blik van de tijdgenoot is beperkt. Het
is overigens noch belangrijk noch een
verdienste, omdat de geest waait waar
hij wil.
Voor de overheid is het zaak een
klimaat te onderhouden of te scheppen
waarin de bevolking kan leven en haar
kwaliteiten ontplooien, haar cultureel-
artistieke kwaliteiten inbegrepen. De
wethouder aan wiens zorgen de kunst
is toevertrouwd heeft bij de opening
van de tentoonstelling in de Vishal de
positieve taak omschreven ten aanzien
van de levende kunstenaars, waarvan
de jongste generatie telkens nog ver
borgen is in het geheel van de bevol
king. De overheidszorgen dienen zich
bijgevolg uit te strekken over de gehele
bevolking. Overigens is niet alleen het
voortbrengen van kunst door de kleine
groep kunstenaars belangrijk, maar de
consumptie ervan is dit evenzeer: het
leven met de kunst, haar inpassing
in het dagelijkse leven van de hele be
volking.
Een werkelijk kunstbeleid is derhal
ve meer dan het aanleggen en onder
houden van een verzameling of het
stimuleren van kunstenaars Het
kunstbeleid begint bij de culturele ont
plooiing van de bevolking als geheel.
Het bieden van gelegenheden tot ont
moeting met de kunst is daartoe een
middel. In de Vishal bezitten we in
dit opzicht een unieke ruimte, mits er
met de beperkte mogelijkheden reke
ning wordt gehouden.
Onvoldoende capaciteit
Die capaciteit is beslist onvoldoende
om een collectie met zo weinig samen
hang als de hier getoonde „keuze" tot
een eenheid te arrangeren.
Er worden thans 80 werken getoond
van 38 Nederlandse kunstenaars van wie
er 21 in Haarlem hebben gewerkt. De
opvattingen variëren van traditioneel
tot progressief, de periode loopt van
1900 tot heden.
Het bezit aan werken van Kruyder.
Boot en Verwey mogen we tot het
meest bekende deel van de verzameling
rekenen. Nog kort tevoren waren in
dezelfde ruimte van hen speciale expo
sities en thans hebben zij weer een
groot aandeel in het geheel. Enkele
recente aanwinsten tonen hier hun im
portantie. Van Toorop en Nanninga werd
de collectie onderscheidelijk met drie
en vier werken verrijkt. Nanninga, vo
rig jaar tragisch omgekomen, verte
genwoordiger van de actuele stromin
gen, heeft een geheel andere intentie
dan prototype Karei Appel, wiens grote
schilderij uit '58 hier ais blikvanger
voor de expositie fungeert, en is min
der uitbundig dan Lucebert van wie
men in het laatste jaar een viertal
kleurige pastels heeft verworven.
De werken van Toorop vormen een
belangrijke aanvulling voor het over
zicht van De Nieuwe Beweging, waar
aan ook de jarige Jan Sluyters deel had.
Van Toorop heeft men het prachtige
blanke portret van mevr. B., in 1903O)
in Domburg geschilderd, kunnen be
machtigen en een tweetal slanke olie-
verfschetsen van bomen, even door
leefd als decoratief, luchtig opgezet en
volledig. De vertegenwoordiging van de
Bergense school werd uitgebreid met
een schilderij van Leo Gestel uit Mal-
lorca (1914).
De aanwinst van deze ware museum
stukken uit het begin der kunstvernieu
wing in Nederland voor de Haarlemse
collectie mag geroemd worden.
Vermeldenswaard is ook de aankoop
van de catcher, het met de Prijs voor
de sport bekroonde beeld van prof. Es-
ser. Van de kunstenaars uit de eigen
omgeving noemen wij recente aankopen
van Kees Okx en Ploos van Amstel en
bijdragen van o.a. Ohailloux. Verpoor
ten, Andriessen, Limpers, Postma. Wies
man en Steqn die het aanzien van deze
tentoonstelling mede bepalen.
L. T.
plaats van het Haarlems stadhuis. Ook
dit keer betekende de uitvoering in
akoestisch opz,icht een succes. Het bij
zonder gunstige weer beaccentueerde
het in het algemeen genomen goede ar
tistieke resultaat.
Zoals gewoonlijk bezat het programma
van de Musyckcamer ook ditmaal weer
een attractief element, dat werd ge
vormd door het solistisch optreden van
de gitarist Dick Visser. Tesamen met
het strijkorkest voerde hij het concert in
D grote terts van Antonio Vivaldi uit.
André Kaart hield de begeleiding zeer
bescheiden, maar toch beheerst op de
achtergrond, waardoor Dick Visser de
gelegenheid kreeg de intieme klank van
zijn instrument toch genoegzaam tot
gelding te brengen. Bijzonder mooi
klonk het verstilde Largo, stylistisch
zeer fijn aangevoeld zowel door de solist
als door de dirigent met zijn begeleidend
strijkorkest.
Jammer genoeg werd de stemming
van het orkest in het derde deel wat
onzuiver. Waarschijnlijk deed zich de
kilheid van de buitentemperatuur op de
instrumenten gelden. Bii het verkiezen
van de fraaie omgeving van deze binnen
hof boven een zaal, moet men meestal
aan het muzikaal-artistieke resultaat in
boeten.
In de overige werken van Handel,
Leonardo Leo en Telemann, deed zich
dit euvel nog wel eens even gelden,
maar André Kaart zorgde er toch voor
met juiste muzikale intenties vaart in
de muziek te brengen. Ook voor de rest
heeft hij met zijn orkest alles gedaan
om tot prijzenswaardig musiceren te
komen. Wel lijkt het ons voor een diri
gent lonender in een zaal te concerteren
dan in de buitenlucht. Maar ja, andere
factoren kunnen bij de keuze beslissen
der zijn.
Rest ons nog het succesvolle solisti
sche optreden te vermelden van de hobo-
isten Kees Kuyper en Margreet Koeke-
bakker. De celliste Els Renssen-van Loe-
nen Martinet ontwikkelde in het cello
concert van Leonardo Leo een mooie
toon. De gehele interpretatie verkreeg
dan ook een warm onthaal bij de vele
bezoekers van dit bijzondere concert.
J.L.
SCHIPHOL, 9 juni. - In verband met
hun toenemende verkoopactiviteiten in
het Verre Oosten openen de Fokkerfa
brieken 15 juni in Hongkong hun vijfde
buitenlandse kantoor. De andere vesti
gingen zijn Londen, Sydney, Lagos en
Lausanne.
(Advertentie)
Mobilofoon service dag en nacht
