Raakt de Bondsrepubliek onder clericale invloed? Vele grieven en aanklachten in Bad Boll onderzocht ,,St. Martinus" ontevreden over ontslagmaatregelen Rechtspositie onderofficieren hierdoor niet beter geworden Gezellig, zon pijp... en heerlijk die geur van de pijptabak met het unieke aroma SPA Franse inplaats van Italiaanse buffo Foeilelijk visueel beeld Bezetting van de eerste orde $425 miljoen voor tweede 5-jaren plan van EURATOM Weer inioasse in LAOS HET KATHOLICISME IN DUITSLAND I Het gevaar der sekten Risico van verkeerde indruk O De „Barbier" van Rossini BRONWATERS Enigszins vreemd mengbeeld E.E.G.-ministerraad beslist Reactorcentrum Petten krijgt 19 min 3 V.J Meesterwerken uit het Rijksprentenkabinet WOENSDAG 20 JUNI 1962 PAGINA 11 Voor de derde keer heb k onlangs het jaarlijkse con- gres van de leiders der Ka- jholieke en protestantse pers in J^Uitsland bijgewoond. De eerste '■benkomst te Maria Laach in jüni 1959 had het Concilie tot herna, de tweede, in de evangeli sche Academie van Arnoldshain, ehandelde het atheïsme. Dit jaar vamen wij bijeen in Bad Boll, üssen Stuttgart en Ulm. Er ston- ?en verschillende onderwerpen op program. Zoals gebruikelijk v®rden zowel gemeenschappelijke Problemen besproken als vraag- tlikken, waarover katholieken en Protestanten van mening verschil- oeb. De discussiethema's gingen nu vVer het gevaar van clericalisatie t°or Duitsland, de groei der sek- v°n» het gemengde huwelijk en de ei'Wachtingen ten aanzien van ,et komende Concilie. Meer dan. °nderd hoofdredacteuren van ranten en tijdschriften hebben ab deze bijeenkomst deelgeno men. De gevoerde besprekingen '-henken een duidelijk inzicht in t e Problemen, die de Duitse Chris ten van vandaag bezig houden door ANTOINE WENCER A.A. sedert eeuwen een der meest gerenomeerde uoor uw gezondheid en voor uw genoegen DRY SUPERIOR PALE DEN HAAG, 19 juni Voor die ene keer in het jaar, waarin het Nederland gegeven is grote opera in inter nationale bezet ting te zien en te horen, moest men iets anders verwachten dan Rossini's „Bar bier", die overi gens al eens eer der het Holland Festival heeft op gevrolijkt. De „Barbier" kan men tenslotte nog wel eens zien bij de Nederlandse Opera. Er zijn meer stukken die men daar niet dan wel kan zien. Verlegen om een werk had het Holland Festival dus niet behoeven te zijn. Sniklachen Weinig inspiratie I,.','0 Publieke opinie maakt zich blijk- vC„ uézorgd over de toenemende in- ba d j an de geestelijkheid op het open- aa,, Jevpn in Duitsland. Men wqt dat overheersing van de christen- "°®rntische party. Is die vrees ge- i'.ikht, 's ('e invloed van de geeste- bna op ',e* openbare leven in Duits- tj,,, sPr«okje of werkeiykheid? Te oor- >olfv .naar bepaalde verklaringen van tij ,1CI ®n reacties van de publieke opi- *en 1S «ie invloed werkelijltheid. Er is stiel,t"humanistische vereniging" ge- i'onfèstrijdt voor vrijheid en tegen laat«toloIla'isering van de staat. Bi; de 'iberani Verlïiezingen constateerde een hej.j manifest met diepe bezorgd- Ier hn 'let openbare leyen hoe lan- '°e meer confessioneel getint werd. teep5?ns een re°ent debat in de Bonds- \s.,' JrS vroeg een socialistisch afge- flaes? welke houding de regering aan te nemen tegenover de ten ues tot „ver-christelijking" der univer- g^rten. Scharf, president van de Evan- on('sche Kerk van Berlijn-Brandenburg, be3ngs uit Oost-Duitsland verdreven, geerde, dat men de staat aan de verkocht had. ?en van de openbare mening Invalt, dat de helft der Duitsers de teh, ed der katholieke priesters te groot der- I- was het oordeel van 46 pet. °b.dervraagden, 28 pet. waren het Wi invloed eens, terwijl 12 pet. tiinb°g te gering vonden. Geen me- S hadden 14 pet. Met de invloed Predikanten stemden 57 pet. in: 8 ""iiiiijiiiiiiiiiimmiiiiiiiiiiimimiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiii J heren Goedhart en Schuijt be- Pen beiden Spanje van de E.E.G. c 'e sluiten, zolang bet niet demo- o 'sch is. De heer Goedhart wenste en-, Pit Po. Pan Je met name in zijn motie te ernen, de beer Schuijt bad een mo- D^arin Spanje niet werd genoemd. g|' doet denhen aan de bekende ^.^lampenfabriek in Eindhoven, \v ,er naam niet in de radio mag eh genoemd. V^r9Ze correspondent in Spanje uiteengezet, dat de Spaanse de- de toetreding van Spanje tot fcjj V'E.G. zouden toejuichen, omdat et aarin een middel zien tot demo- Sc[ilsaring van bun land. Zou de beer dit inzicht hebben verdedigd, Vf.r ?°U er een aanzienlijk menings- met de beer Goedhart aan. V^as Z'*n geweest. De heer Schuijt Sp "et kennelijk niet eens met de SpHa^e democraten. Ook bij wilde lijp nie buiten de E.E.G. houden, zo- St0n8 het niet democratisch was. Hij ^aatin niet naast de Spaanse maar naast de heer b»Q(.j6 art- Het verschil tussen zijn i\.ps en die van de heer Goedhart h}ecje heer Schuijt meende, dat het bipj. r'audse parlement Spanje niet bij J**9?6 moest noemen. Maar toen 6 uehatten was gebleken, dat er \Vps l^eerderheid voor te vinden was, te6rj 'I standpunt achterhaald. Res- v°or e/0en n°g de vraag ol de K.V.P 6tetp legen een motie-Goedhart zou R.y p6n' ^'e t°cb. met of zonder de Jbojp aanvaard zou worden. Op dat Uhne0' ^rac'*e van K-V.P. Üeetl overwegen, of zij, die immers de jp ^mcipiële bezwaren had tegen f'sker° j^oe<^hart, de indruk mocht 'eker^n', "at de Nederlandse katho- ^'ller, nndemocratische Spanje demS^aren' han het de Sp aan- eep haten, als in Nederland Piep "'^"Goedhart wordt aangeno men? stemmen van de K.V.P. v&u formele aard. Mg-.. BENGSCH, bisschop van Berlijn. pet. vonden hem te groot, 25 pet. te zwak en 10 pet. hadden geen oordeel. Als men mgr. Hannsler mag gelo ven, is dit een sprookje. Hj) heeft de verschillende punten van beschuldi ging nauwkeurig nagegaan. Vooreerst verwjjt men de Rooms-Katholieke Kerk een machtspolitiek te voeren. Geen enkele katholieke geestelijke zit tegenwoordig in de regering, terwijl vroeger wel veel prelaten deel uit maakten van het. parlement. Daar staat tégenover dat zes predikanten lid zijn van de Bondsdag. De Duitse clerus Hoofdredacteur van het Parijse katholieke dagblad „La Croix". is heden ten dage minder politiek in gesteld dan ooit. Wil men de pries ters een verwijt maken, dan zou dit eerder op een tekort aan politieke belangstelling moeten slaan. De Kerk zou, zegt men, morele druk uitoefenen op de ministers en de amb tenaren. Er schijnt wel eens zoiets voor te komen, maar de invloed der katho lieken staat toch in geen verhouding tot hun aantal. Onder alle universiteits professoren zijn maar 9,9 pet. katho lieken; de katholieke studenten vormen een percentage van 34,6 pet., terwijl 45,3 pet. van de hele bevolking katho liek is. Naar aanleiding van de verkiezin gen heeft het Duitse Episcopaat bepaalde uitspraken gedaan. Het js mogelijk, dat men zich in an dere landen daarover verbaast; zelfs in Duitsland nemen velen er aanstoot aan. Ten gunste van de bisschoppen moet echter worden toegegeven, dat zij zich heus niet van harte met de verkiezin gen bemoeien. Zij herinneren de katho lieken slechts aan hun gewetensplicht. Het is echter te betreuren, dat, in de Duitse situatie, de aansporing zich aan zün algemene beginselen te houden als regel gelijk staat met het directe ver zoek op de kandidaat van de eigen partij te stemmen. Al is deze toestand niet bepaald onrustbarend, toch geeft hij te denken. In elk geval is niemand er bepaald happy mee. De laatste grief tegen de Kerk be treft de staatssubsidie. Mgr. Hannsler legt er alle nadruk op, dat de finan ciële hulp van de staat niet mag ge bruikt worden voor de eigeniyke taak van de Kerk. De verkondiging Van het Evangelie behoort geheel vrij te zijn en onafhankeiyk van de staat. Hy vindt het echter 1 eel normaal, dat de Kerk in haar pedagogische en culturele taak, die de hele maatschappij ten goe de komt, door de staat gesubsidieerd wordt. Principieel kunnen de Katholieken met een gerust geweten het verwijt van clericalisme naast zich neer leggen, daar paus Leo XIII in zijn encycliek ..Immortale Dei" het bestaan van een dubbele maatschappij erkent: een gees telijke en een tijdelijke. Kerk en staat. De eerste behartigt het geestelijk wel zijn van de mens, de laatste zijn tij delijk welzijn. Op hun eigen gebied zijn beide souverein. Tegenwoordig erkent niemand meer een directe zeggensmacht van de Kerk over de staat. Het is daarom niet ver antwoord de staat afhankelijk te noe men van de Kerk. Maar men mag niet vergeten, dat de grondwet van de Bondsrepubliek de Kerk het recht ga randeert een rol te spelen in het open bare leven. Dat recht eist zij krachtens haar opdracht voor zichzelf op. Dat de katholieken tegenover alle vraagstukken van tijdelijke aard een bepaald standpunt innemen dat voort komt uit hun geloofsovertuiging, is, zegt mgr. Hannsler, niets anders dan de consequentie van de democratie en de pluralistische samenleving. Men mag dit geen clericalisme noemen! Een protestant stelde in dit ver hand, dat men de positie van de Rooms-katholieke Kerk onmogelijk kan beschouwen als alleen maar de opvatting van een meerder- of minder heid. De Kerk is meer dan dat! Zjj eist het recht van oordelen op het gebied van geloof en zeden voor zich op. Wie haar oordeel afwijst, stelt zij in gebreke; zij beschouwt hem als on-rechtzinnig. Dit schept een ernstig probleem. Zo men al van een ongelovige of anders denkende niet kan eisen, dat hij de katholieke opvatting een zekere voor keur toekent, dan moet men toch van hem vragen, dat hij deze eerbiedigt zoals hö behoort te doen met de me ning van elke andere bevolkingsgroep. p het program van de bijeenkomst te Bad Boll stond een verhande ling over de sekten. Deze nemen in Duitsland met de dag toe. Mo menteel tellen ze 900.000 leden. De voor naamste zijn de Nieuw-Apostolischen (300.000), de mensen van de Pinkster beweging (70.000) en de Getuigen van Jehova (68.000). Deze cijfers zijn veel zeggend, als men in aanmerking neemt, dat alle leden van deze sekten ijverige propagandisten zijn van hun geloof. De protestant dr. Hühen heeft de sek ten gedetineerd als protestbewegingen tegen de kerk, waaruit zij zijn voortge komen. Dit protest is meestal gericht op het voornaamste kenmerk van die bepaalde kerk. Zo verzetten de uit het Protestantisme voortgekomen sekten zich steeds tegen het beginsel van de rechtvaardiging en het heil door het ge loof alléén. Zij verwachten het heil daar entegen van charismatische of tastba re handelingen, zoals genezingen, open baringen van de Heilige Geest enz. De sekten werden zeer streng be- of liever veroordeeld. Men wilde ze niet erkennen als een confessie noch als een nieuwe vorm van christeiyke vroomheid; men noemde ze een kwaad en een ontwaarding van het Christen dom, Zij willen een reactie zqn: op de wanhoopshouding van de moderne we reld en daarom ligt hun voornaamste kenmerk in een apocalyptische visie; op het ontbreken van een duideiyke heilsverwachting en daarom hebben zy een nieuwe heilsleer ontwikkeld; op het verlies van het vaderland en daar om cultiveren zq een nadrukkelqke broederlijke gemeenschap onder hun le den. Een oecumenische beweging zal waakzame aandacht moeten besteden aan de sekten om ze terug te voeren tot de kerk. Sinds deze bijeenkomsten gehouden worden, is het gebruik, dat de katho lieke en protestantse deelnemers hun collega's voorlichten over de situatie van de kerken in Oost-Berlijn en de ge hele Oost-zone. Mevrouw Bessert, pers agente van bisschop Dibelius, sprak over de steeds tragischer wordende si tuatie van de protestantse kerk in Berlijn-Brandenburg. Deze kerk wil geen politiek van het „voldongen feit" voeren, m.a.w. men wil niet erkennen, dat de kerk verdeeld is door de muur van 13 augustus. Bisschop Dibelius, die reeds ontslag had genomen, blijft bis schop, omdat een normale, vrije keuze van zün opvolger onder de heersende omstandigheden onmogelijk is. De ideo logische terreur, die vooral op de jeugd is gericht, neemt met de dag toe, maar de Duitse Evangelische Kerk ver zet zich daartegen met grote moed. Mgr. Klausener besprak de situatie van katholieke zijde. Niet zelden hoort men beweren, dat Ulbricht de katho lieke Kerk beter behandelt dan de pro testantse. Deze gewqzigde houding zou samenhangen met het vertrek \an kar dinaal Döpfner en de benoeming van mgr. Bengsch. In feite had de benoe ming van mgr. Bengsch plaats vóór de 18e augustus. Driemaal per maand mag mgr. Bengsch overdag West-Berlljn bezoeken. Maar de regering heeft niets veranderd aan haar principieel vijandi ge houding, evenmin als trouwens de Kerk haar onverzettelijkheid laat varen. Onlangs heeft de regering alle katho lieke priesters opgeroepen om te gör- Ittz een „dag van de vrede" te hou den. Geen enkele priester heeft aan die oproep gehoor gegeven. Er is een nieuw progressief tijdschrift verschenen voor ontwikkelde leken. Het heet „Begegnung" (Ontmoeting). Het verdedigt de opvatting, dat de le ken het volste recht hebben voor het socialisme te kiezen, zonder dat zij daardoor ontrouw worden aan hun ge loof. Het communisme probeert altijd op dezelfde manier in de Kerk binnen te dringen. (Advertentie) -V NIEMEYER (Van onze correspondent) ZWOLLE, 20 juni De vereniging van Nederlandse Katholieke militaire ambtenaren beneden de rang van tweede luitenant van de koninklijke landmacht en de koninklijke lucht macht „St. Martinus" heeft gisteren ty- dens het eerste deel van de in Suisse gehouden algemene vergadering vooral aandacht besteed aan de „ontslagkwes tie". De algemeen voorzitter, L. Nihot, merkte in zijn openingsrede op, dat de ontslag-maatregelen enerzyds tot gevolg hebben, dat een door belanghebbenden aangevraagd ontslag niet zonder meer wordt verleend, anderzyds de mogeiyk- heid inhouden, dat het personeelste kort ten spijt op grotere schaal ont slag wordt verleend om medische re denen dan normaal het geval is. De voorzitter meent, dat begrip moet worden opgebracht voor de maatregel van de minister om in verband met toenemende spanningen in Europa en elders een beperking van het ontslag te bevorderen, al moet een dergelijke in greep worden betreurd, omdat hierdoor de persoonlijke vryheid van de beroeps militair wordt aangetast. Begrip op brengen wil echter nog niet zeggen een volledige instemming. Na ingebrachte bezwaren heeft de minister dan ook in een aantal gevallen (56) het gevraagde ontslag toch verleend. Het ontslag op medische gronden richt zich tot de Deroepsmilitairen, die slechts geschikt zijn voor het vervul len van diensten bij de vredesonderde- len. In geval van mobilisatie zou dit personeel naar huis moeten worden ge zonden, omdat het niet indeelbaar is by een gemobiliseerd onderdeel. Het gaat de voorzitter te ver indien personeel, dat tot een normale dienstvervulling bij de pots, staven etc. in staat is, ontslag wordt aangezegd. Zouden deze mensen, zo zich er onverhoopt ooit oorlogsom standigheden zouden gaan voordoen, dan ineens niet meer geschikt zijn voor het vervullen van taken achter de front lijn? De heer Nihot meent, dat het ver standig zou zijn, indien de minister duidelijk laat uiteenzetten, welke opvat tingen de grondslag vormen voor de maatregelen. Hij merkte bovendien op, dat het tydstip van invoering niet erg gelukkig schijnt nu aanvulling van het korps nog altijd veel te wensen over laat. In de na de openingsrede volgende discussie bracht de voorzitter nog ter sprake, dat de rechtspositie van de onderofficieren door de maatregel niet wordt bevorderd. Hij drong er tevens op aan, dat benoeming en ontslag van dit korps wettelijk gere geld worden. Ook overleg en voor lichting met en van de zijde van het ministerie verdienen te worden ver beterd. Inmiddels is bekend geworden, dat degenen aan wie ontslag werd aange zegd dezer dagen bericht hebben ont vangen, dat het ontslag voorlopig wordt opgeschort tot 1 januari 1963. In zyn openingsrede wees voorzitter Nihot ook op de ongerustheid onder het korps door het euvel van de overplaat singen als gevolg van reorganisatie. Niet strikt noodzakelijke overplaatsingen moeten worden voorkomen, zo zei hij. „De jongste salarismaatregelen heb ben de bezoldigingskwestie wel een stap nader tot oplossing gebracht doch eerst in 1965 zal kunnen worden beoor deeld wat het praktisch resultaat ervan is geweest". De voorzitter biyft het overigens betreuren, dat de aange brachte veranderingen en verbeterin gen tot stand gekomen zyn, zonder dat daarin het georganiseerd overleg is gekend. Met betrekking tot de structuurkwes- geieid mogelijk het komende najaar of het begin van het volgend jaar volledig openheid van zaken zal worden gegeven. Advertentie) (Advertentie) SHERRY PALOMA IMP. OUD HAARLEM AMSTERDAM, 20 juni Tot 15 sep tember is in de zalen van het Prenten kabinet in het Rijksmuseum een ten toonstelling ingericht, welke t-.-n doel heeft aan het publiek enige toppen te tonen uit het bezit aan prenten en te keningen waaronder de deelnemers aan het internationale congres van museum directeuren. Dat daarbij zowel het oude bezit als zeer recente aanwinsten zijn, is eer bewijs voor net levende karakter van de verzameling. Dit geldt zowel voor de vroege droge naald-etsen van de Meester van het Amsterdamse Ka binet, voor de prachtige drukken van Schongauer, Dürer en Lucas van Ley- den als voor de Rembrandt-etsen en en kele specimina van Goya en Tiepolo. Door onder de Rembrandt-etsen enke le door Rembrandt met de hand bijge tekende proefstaten te voegen wordt het twee-iedige karakter .-an de tentoonstel ling die natuuriyk *en kleine keuze brengt van enkele van de mooiste Rem- brandt-tekeningen, geaccentueerd. Daar vóór is de zestiende eeuw in de Neder landen en over de grenzen met enkele zeer goede portretten en Bijbelse voor stellingen vertegenwoordigd. De vijf tiende eeuw heeft met een stichterspor tret en een prachtig blad uit de zoge naamde serie der „oememde mannen" een geheel eigen karakter. De tentoonstelling, die ook een beperk te keuze uit de mooiste tekeningen van de Nederlandse en Vlaamse zeventiende eeuw brengt, sluit met een groep prach tige Franse tekeningen, waarbij ae na men Watteau, Boucher, Fragonard, In gres en Delacroix de grote traditie van ie Franse tekenkunst op indrukwekken- op de wqze vertegenwoordigen. 1 BRUSSEL, 20 juni De minister raad van de Europese Economische Ge meenschap heeft in Brussel besloten 425 miljoen dollar beschikbaar tt stel len voor het tweede vijfjarenplan van Euratom voor wetenschappelijk en tech nisch onderzoek. Van dit bedrag is 19 miljoen dollar bestemd voor het Eura- tom-centrum te Petten. De Nederland se bydrage aan het totale bedrag be loopt 29.375.000 dollar (6,9 procent). Voor het eerste vijfjarenplan van Euratom, dat in de periode 1958-1962 is uitgevoerd, was bij de opstelling van het Euratom-verdrag 215 miljoen dol lar uitgetrokken. Voor het tweede pro gram had de Euratom-commissie 480 miljoen gevraagd, doch de ministers zijn by de bespreking der hoofdstukken op 425 miljoen uitgekomen. Dit is een resultaat waarmee iedereen ingenomen was, ook de Euratom-commissie. Minis ter De Pous, die voor Nederland de ministerraad bijwoonde, verklaarde na afloop dat er een goed, evenwichtig re sultaat is bereikt. Hij kon bijzonder te vreden zijn, want de s< mmen die de ministers uiteindelijk voor de diverse hoofdstukken van het Euratomprogram hebben vastgesteld, kwamen vrijwel ge heel overeen met wat Nederland nodig achtte. Deze bedragen zijn (tussen haakjes het bedrag dat de Euratomcommissie had gevraagd): Voor het atoomcentrum te Ispra 72 min. dollar (80), voor het orgelproject 57 min. (62), voor het cen trum te Karlsruhe 25 min. (27), voor snelle reactoren 73 min. (80), voor het meetcentrum in Mol 11 min. (12,5), voor vergevorderde gasreactoren 25 min. (30), voor het' centrum 'r Petten 19 min. (21), voor de br2 reactor in Mol 12 min. (14), voor studies met be proefde reactoren 29,5 min. (36), voor de behandeling van radio-actieve afval stoffen 5 min. (5), voor de opwerking van bestraalde reactorbrandstof 14 min. (15), voor nieuwe reactoren 9 min. (17). Misschien kwam de „Barbier" nu wel erg mooi uit, omdat men gebruik kon maken van de enscenering van het Fes tival te Aix-en-Provence, dat ook niet pleegt te schitteren van originaliteit. Maar koopjes en artistiek belang laten zich zelden verzoenen. Het Holland Fes tival doet graag duur voor weinig geld. Dat is niet de schuld van het Festival, maar wel van onze overheden, of laat ons zeggen van onze volksaard, die er niet afkerig van is voor een kwartje op de eerste rij te zitten. De „Barbier" dan, en geen woord kwaad over het werk zelf. Men kreeg het met een in hoofdzaak Italiaanse „cast" en onder een Italiaanse dirigent (Giulini), doch voor de enscenering zat men vast aan deze opvoering van Aix: de regie van Maurice Sarrazin en de décors en costumes van André Derain. Die combinatie van Italiaanse mu ziek en Italiaanse musici met Franse enscenering leverde in dit geval een enigszins vreemd mengbeeld op. Kort- gezegd: het stuk was niet geënsce neerd vanuit het Italiaanse buffo- begrip maar vanuit de Franse smaak voor klucht. Dit impliceert dat men weinig vanuit de muziek werkte en veel van het Franse gevoel voor larce uit. Voor een weinig in de traditie van het muziektheater geverseerd publiek als wij nu eenmaal zijn, hin dert dit niet bijzonder. Men hoort Rossim, de geliefde Barbier, en men hoort, inderdaad een reeks prachtige zangers, terwijl men daarbij een cli max van „gags" beleeft, die de zaal in de scène van de muziekles en Bar- tolo's scheerpartjj tot lachen, gieren, brullen brengt. Begrijpelijk, de regie is vindingrijk genoeg geweest en Ita lianen zqn geboren buffo's. Ze spelen met zwier en genot. Maar heeft het allemaal zoveel te maken met Rossi ni's muziek? Renato Capecchi als Figaro en Teresa Berganza als Rosina in „De Barbier van Sevilla". Die muziek is werkelijk geestrijk ge noeg om er niet meer bij te doen dan wat zü zelf oproept en voorschrijft. We zijn ver buiten het terrein van de opera beland, als we zo aan het sniklachen toe zijn, dat er geen muziek meer te horen valt. Maar ook vóór het zover komt, zijn er ai stoornissen genoeg. De ensembles komen herhaaldelijk tot vertraging en onderbreking, omdat er zoveel grapjes gespeeld moeten worden, maar dat is niet eerlijk tegenóver de muziek, die haar werking cp die manier niet kan krijgen, haar distantie als ironische comedie niet kan nemen tegenover de al te vierkante komiekheid, die op hei toneel bedreven moet worden. Rossini is niet een fabrikant van een klucht op muziek. Hij is Italiaanse muzikale co medie, waarin alles licht en rap ver schiet op een ritme, dat maar door stroomt en toeneemt in spanning tot ons horen en zien vergaat om het dolle leven dat de muziek aanricht; juister gezegd: dat de muziek dicht. De humor komt bij Rossini uitsluitend uit de muziek, het toneel moet haar volgen. Een humor die de muziek dooddrukt is in wezen te plomp om bij Rossini te passen. Dit was het algemene bezwaar, dat zich in de loop van de opvoering steeds duidelijker deed voelen en er wellicht de oorzaak van was, dat Giulini's muzi kale leiding zich meer moest beperken tot degeiykheid dan dat zjj zich kon wijdén aan inspiratie. Het klonk wat luid en weinig genuanceerd. De verruk kingen van de bevrijdende geestigheid die uitbleef, werden gesubstitueerd door toneelkluchtigheid, die het werkelijk niet halen kan bij Rossini's vreugden, inzonderheid ook niet wanneer zij zich afspeelt in architectonisch en vooral ook coloristisch zulk'n foeilelijk visueel beeld. Een aankomend mode-ontwerper zal het niet in zijn hoofd halen een vrouw b;j een knal-oranje jurk een vuur rode roos in het haar te laten dragen. En dit is nu maar een klein bloempje, dat ik pluk uit deze krans van smake loosheden. Zoals ik reeds zei, aan zangers en spelersmateriaal heeft het niet ont broken. De heldere en buigzame Al maviva van Luigi Alva, de kernach tige Bartolo van Fernando Corena, de luisterrijke Rosina van Teresa Ber ganza, Renato Capecchi's briljante Figaro, de koele, bleke Basilio met de loerende ogen van Ugo Trams en een stem als een bourdon, - dat leverde een bezetting aan zangers en spelers op van de eerste orde. Naast hen handhaafden Marylin Tylers Berta en Gé Genemans Fiórillo zich heei goed. en mer. wist het te waarderen, dat Jos Borelli zich althans moeite gaf om op een officier te lijken. Het Resi dentie-Orkest speelde goed. De man nen van het Nederlands Kamerkoor, met enige extra krachten versterkt, verleenden naar behoren hun beschei den diensten en men kon genieten van Felix Lavilla's begeleidingen op het clavecimbel. Men ziet: al het materiaal om iets prachtigs te maken was voorhanden. De voorstelling had alleen niet uit Aix, al thans niet uit de handen van de heren Sarrazin -en Derain moeten komen. Voor dit jaar wordt de hoop op die unieke opera-ervaring dus niet vervuld. We wachten nu maar op het volgende jaar. Een vol jaar, vooraleer de kans weer eens ontstaat. Men kan er onze armoede aan afmeten. LEO HANEKROOT iiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiii|iiiiiimiiiin VIENTIANE, 20 juni (Rtr) De besprekingen in Laos over de tekst van een koninkiyke proclamatie, waarin de vorming van een voorlopige coalitie regering bekend moet worden gemaakt, zijn gisteren in Vientiane vastgelopen. De impasse outs'ond toen de neutralis- tische aangewezen eerste-minister, prins Soevanna Phoema, een rechts voorstel van de hand wees. dat vol gens hem van het kabinet alleen in naam een eenheid zou maken.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1962 | | pagina 11