Voorbereiding
na drie jaar
voor
studie
het Concilie
afgesloten
PA US moet thans heslissen welke punten
op de agenda worden gezet
Grote bezorgdheid over de
devaluatie van huwelijk
Verhongering baby had
kunnen worden belet
Kinderbescherming en Wijk
centrum beschuldigen elkaar
G
D
H
D
Spaanse legeraalmoezenier
tot acht iaar veroordeeld
DE NIEUWE AGFACOLOR
CT
Feest voor oog en oor in Wijk bij Duurstede
E.G.K.S.-wandeltocht
Parochiefeest
Jeugduitwisseling
Turkse tortelduiven
Gestolen penduleklokje
Verdachte: Alleen interesse voor
sociale vraagstukken
Kloosterleven
Huwelijk
Onderwijs
Oecumene
ZILVEREN
JUBILEUMLEPEL
Contact
Leken
ARBEIDERS TOT STAKING AANGEZET
DONDERDAG 21 JUNI 1962
PAGINA 7
Dr. Van Mook en
Nieuw-Guinea IV
zti
Dertien gelukkigen
delen dubbele prijs
van voetbaltoto
Dodelijke vechtpartij
Politie zoekt een
onbekende man
Nu maakt U de mooiste kleurendia's met
de beste kijk op kleurendia's
VATICAANSTAD, 21 juni (KNP)
Met de bespreking van zeventien nieu
we schemata op haar laatste zitting
heeft de centrale commissie ter voor
bereiding van het concilie in één jaar
tijds de gehele stof, die voor behande
ling op het komende Tweede Vaticaan
se Concilie in aanmerking kan komen,
kritisch doorgenomen en aan de paus
overgedragen. Deze moet nu beslissen
welke kwesties op de voorlopige agenda
van het concilie geplaatst zullen wor
den. De Paus heeft de stof nu verdeeld
over ongeveer 75 schemata en ont
werpen van decreten. Maar omdat de
onderwerpen dikwijls elkaar raken of
tot één algemeen onderwerp kunnen
Worden herleid, is samenvoeging
Waarop hij zelf al eerder heeft aange
drongen zeker mogelijk. Het wach
ten is dus op de agenda. Daarenboven
moet het reglement voor het concilie
nog klaar komen, alsmede de volgorde
van de ceremoniën. Een aparte com
missie werkt aan de opstelling daar
van.
De centrale commissie heeft bij
zonder hard moeten werken en stu
deren, gezien het feit, dat zij van
12 juni 1961 af de stof, die tien andere
commissies en twee secretariaten in
anderhalf jaar tijds hebben verza
meld, kritisch heeft moeten bezien.
Het geldt hier het werk van bijna
600 deskundigen. Niemand kan be
weren, dat de centrale commissie de
vele problemen oppervlakkig heeft
behandeld. Integendeel, vele voor
stellen zijn veranderd of aan de be
trokken commissies ter revisie terug
gestuurd, voordat zij de uiteindelijke
goedkeuring van de centrale com
missie kregen.
Onder de vele punten, die het Con
cilie straks zal bespreken, behoren lok
die, welke in de laatste zitting van de
centrale commissie aan de orde zijn
gekomen. Daarvan nemen voorstellen,
die handelen over de voornaamste
levensstaten van de mens een voor
name plaats in. De besproken voorstel
len nemen twee belangrijke onderwer
pen in beschouwing: de kloosterstaat
(of de staat van volmaaktheid zoals
dat in de kerkelijke taal heet) en de
huwelijksstaat.
Ten aanzien van de kloosterstaat
heeft de centrale commissie aandacht
besteed aan de drie types van het
■Kloosterleven. Bijzondere aandacht
Werd gevraagd voor de moderne vorm,
Waarin katholieken zich wel in een ge
meenschap verbinden, ook de evangeli
sche raden volgen, maar verder hun
gewone beroep blijven uitoefenen, de
zogenaamde seculiere instituten. Ei
genlijk dateert deze vorm van streven
naar volmaaktheid van het eind van
de 18e eeuw, maar Pius XII heeft, toen
de seculiere instituten sterk opgang
maakten, er in 1947 concrete regels
voor opgesteld. De ervaringen van de
laatste jaren vormen een reden de
seculiere instituten te herzien. Dit
geldt tot op zekere hoogte ook voor de
wetgeving en de positie van het kloos
terleven in het algemeen.
Ook aan het huwelijk heeft de cen
trale commissie aandacht besteed. Dit
was reeds eerder gebeurd, toen het
huwelijk als sacrament en als juridisch
feit alsmede het gemengde huwelijk
werden besproken. In deze laatste zit
ting is vooral de voorbereiding op het
huwelijk aan de orde gekomen. De
Kerk maakt zich bezorgd over de de
valuatie van het huwelijk, die zij over
heel de wereld constateert. Het ziet er
naar uit, dat het Concilie zich zal af
vragen wat het tegen deze ontwaar
ding kan doen. Met name wordt eraan
gedacht de pastoors te belasten met
een betere voorbereiding van de ver
loofden. Dat moet al beginnen met
tijdige instructies van de jeugd. De
betrokken commissie denkt aan een
lange periode. Deze voorbereiding zou
dan met een examen bekroond moeten
worden, waarbij de pastoor zijn taak
niet te licht moet opnemen.
Wat in de centrale commissie be
handeld is over het onderwijs, doet
vermoeden dat de deskundigen het
nodig vinden een duidelijke uitspraak
van het Concilie te vernemen over het
recht van de Kerk en van de ouders
eigen onderwijs te geven. Dit recht is
geen nieuwigheid, maar de situatie,
waarin de katholieke scholen in vele
landen verkeren en de opdringende op
vatting, dat de staat alleen gerech
tigd is scholen te stichten, dwingt tot
verweer. Vooral in de jonge Afrikaanse
landen zijn de vooruitzichten niet roos
kleurig. Met de Verenigde Naties,
vooral met de UNESCO, ondervinden
de katholieken grote moeilijkheden over
het onderwijs in de Congo. In Ceylon
is het katholieke onderwijs overgeno
men door de staat. In Zuid-A,:
maakt de rassenscheiding het die Kerk
onmogelijk haar missionaire werk
voort te zetten. De tegenstand, van
laïcistische zijde ondervonden in Zuid-
Amerika, waar grote onderwijsplannen
worden voorbereid, speelt eveneens
een grote rol in het herhalen van het
standpunt van de Kerk.
Opneming in date rubriek ie niet noodsakelijk een bewife van instemming.
De Nieuwe Rotterdamse Courant
heeft gisteren het vierde en laatste
deel gepubliceerd van de beschouwing
van de voormalige luitenant-gouver-
heur-generaal van Nederlands-Indië,
ör. H. J. van Mook, over de kwestie
Nieuw-Guinea (zie de rubriek „Uit de
Pers" in ons blad van maandag, dins
dag en woensdag).
Dr. van Mook stelt hierin, dat als
toen instemt met zijn conclusie, dat
aansluiting van West-Nieuw-Guinea bij
®en sterker land, dat bereid is het bij
te staan in zijn streven naar onafhan
kelijkheid, voor het gebied de enige
praktische weg is uit de koloniale af
hankelijkheid, er dan vele redenen
zijn om daartoe in de eerste plaats aan
Indonesië te denken.
Na enige gunstige facetten te heb
ben belicht zegt dr. Van Mook: De on
miskenbare schaduwzijden van zulk
een oplossing zijn vooral te vinden in
de houding, de huidige struktuur en de
huidige zwakheden van Indonesië. De
kortdurende nadruk die Djakarta ge
legd heeft op zijn „recht" om over
West-Nieuw-Guinea te bazen, wat ook
de gezindheid van de Papoea's mocht
2ljn, dreigt een koloniale sfeer te
scheppen, waar men zegt juist de laat
ste resten kolonialisme te willen weg-
Vagen.
Wij weten allen hoe weinig er te
rechtgekomen is van de beloften van
lokale zeggingschap, in Linggadjati en
aan de Ronde Tafel gedaan. Wij weten
ook allen, hoeveel verzet het starre uni
tarisme van Djakarta gewekt heeft en
"0g wekt.
De schrijver voegt hieraan toe: Men
's in West-Nieuw-Guinea de laatste ja-
ren gewend geraakt aan en mis
schien wat verwend door de ruim
Woeiende bijstand die de haast volko
men veronachtzaming van voor de oor
log verving. Overdracht aan Indonesië
Zonder meer zou een scherpe terugval
betekenen, behalve misschien voor de
weinige Papoea's die emplooi zouden
YJnden in Djakarta of andere Indone
sische centra. En een bezending van
fadonesische bestuurders die nu niet
met het werk van tijdelijkheid het
gezag in handen zouden nemen, ware
"ct beste middel om een vijandschap
"P te wekken die men juist zou willen
°on uitsterven.
Wi] men de zaak goed aanpakken
oan zal Nederland allereerst moeten
uuidelijk maken:
ji- dat en waarom het noch in onaf-
.elijkheid op korte termijn, noch in
j bshuting voor lange duur bij Neder-
and een werkbare oplossing ziet:
rui' verdel' dat het bereid is voor een
leim getal jaren en met royale midde-
Papoea's in hun ontwikkeling
olijven steunen;
Ina s'ctte dat het in aansluiting bij
h-jObesië de beste toekomstmogelijk-
4e?T.ziet-'mlts-
Ian» lts Indonesië erkent, dat het be-
ziin van de Papoea's uitgaat boven
het ,soevereiniteitsaanspraken. Mits
enoa haive bereid is de Papoea's een
Hun geregeld zelfbestuur te laten in
en eigen, regionale aangelegenheden
traif Paste stem te geven in het cen-
5 Jw+'a°nesische bewind.
Neit-wi het de voortgezette hulp van
Inri e land in West-Irian, naast eigen
laat o sische bijstand, van harte toe-
aanv„ mogelijk maakt, natuurlijk met
Van jft van Nederlandse zijde,
V«rkoV.j nieuwe, Indonesische staats-
d en zijn consequenties.
6. En mits de Papoea's in voldoende
meerderheid willig gevonden worden
tot deze veranderingen mede te wer
ken.
Het is niet moeilijk te beseffen hoe
veel geestkracht en inzicht het zal kos
ten voor alle drie partijen, om eerlijk
en oprecht zulke veranderingen van
standpunt op te brengen. Natuurlijk
zou dit onmogelijk blijven, zolang men
de schieterij en de vijandige propa
ganda voortzet. Maar om daaraan op
korte termijn en werkelijk een einde
te maken, is het nodig dat alle drie
partijen in grote trekken weten, waar
men heen wil.
Een onderhandelingstaktiek die
zegt: „Eerst ophouden met ruzie ma
ken en dan pas praten, zonder vooraf
gaande voorwaarden" mag logisch lij
ken, maar in wezen voert zij niet uit
het moeras. Vooral Nederland en In
donesië, die het meest direct in de
strijd gewikkeld zijn, moeten, nu het
zover is gekomen, eerst de overtuiging
hebben dat er een basis voor overeen
stemming mogelijk is. En daartoe kan
de medewerking van een onpartijdige
derde, de waarnemend secretaris-gene
raal van de Verenigde Naties bijvoor
beeld, nuttig en wellicht onmisbaar
zijn.
Er is, wanneer men het belang en
de toekomst van de Papoea's aan de
beide kanten vooropstelt neen, als
enig doel erkent geen reden voor
Indonesië of Nederland om kracht te
zoeken in die slimmigheidjes, waar
mee de geroutineerde onderhandelaar
probeert een maximum van zijn wen
sen vervuld te krijgen. .En er is alle
reden om ernstig en duidelijk met de
vertegenwoordigers van de Papoea's te
spreken, ernstig en goed naar hen te
luisteren. Zo vindt men allicht andere
en betere oplossingen dan hier zijn
aangeduid. Maar bovenal dient men al
le schijn, alle op enkel sentiment be
rustende uitspraken, alle onvervulbare
beloften en alle betogen die ingegeven
worden door politieke overwegingen die
aan West-Nieuw-Guinea en de Papoe
a's vreemd zijn, te vermijden.
Dr. Van Mook maakt dan nog een
paar laatste opmerkingen. Onder meer
zegt hij Koewala Loempoer in Malaya
te verkiezen als plaats van overleg bo
ven grote centra in Amerika, Europa
of Azië. Voorts zegt hij: In zulk een
overleg is het natuurlijk en onvermij
delijk dat gedachten aan verdere ge
volgen van een herstelde vrede en op
nieuw aangeknoopte betrekkingen,
vooral tussen Nederland en Indone
sië, de geesten zouden vervullen. Maar
het zou een ernstige blunder zijn wan
neer men van Nederlandse zijde her
stel of vergoeding van de als onrecht
ervaren Indonesische naastingen zou
verlangen als onderdeel van deze over
eenkomst.
Het is zeker denkbaar, dat sommige
Papoea's zich door een Nederlandse
houding, veranderd in de in deze ar
tikelen aangegeven zin, min of meer
verraden zullen gevoelen. Aanhaking
van schadeherstel voor Nederland, in
welke zin ook, zou hun bovendien de
indruk geven te zijn verkocht.
En ten slotte zou Indonesië belang
rijk tot het werkelijk vestigen van de
vrede kunnen bijdragen en bij de Pa-
Eoea's de overtuiging van goede trouw
evestigen, wanneer het niet alleen
van zijn anti-Nederlandse houding af
stand zou doen, maar Nederlandse sa
menwerking zou inroepen voor zijn
eigen verdere ontwikkeling tegelijk
met de aanvaarding van Nederlandse
bijstand voor de Papoea'».
Zeer belangrijke discussies zijn in de
laatste vergadering ook gevoerd over
de Kerk, waarover de theologische
commissie een zeer uitgebreid en door
de beste theologen van de wereld
samengesteld rapport ter tafel had ge
bracht. Hierin is onder andere de taak
en de plaats van het wereldepiscopaat
in de Kerk alsmede de nadere omschrij
ving van de positie van de paus uiteen
gezet. Men behoeft er niet aan te
twijfelen, dat alle nuances in menin
gen, die onder de theologen heersen, in
discussie zijn gekomen.
Dezelfde commissie heeft, uit
gaande van het wezen der Kerk als
Mystiek Lichaam van Christus, de
eenheid ter sprake gebracht. De cen
trale commissie is van mening, dat
met alle bovennatuurlijke en natuur
lijke middelen getracht moet worden
de eenheid te herstellen. Vooral met
gebed, omdat hereniging menselijk
(Advertentie)
met inscriptie FRANS HALS 1962.
Met voorstelling van de
Vrolijke Man,
de Nar en Luitspelende Jongens,
boven aan de steel wapen Haarlem
f 9.50
Beperkt leverbaar.
Alleenverkoop
mspeciaa/docsfc
«ROTE HOUTSTRAAT 49
TEL.: 20049 - HAARLEM
gesproken bijna onmogelijk is, daar
naast ook met menselijke middelen
van theologische, juridische en tucht
rechtelijke aard, zonder daarbij de
psychologische en praktische facto
ren te vergeten. Aanbevelingen voor
het Concilie werden nader uitge
werkt, maar de centrale commissie
neemt stelling tegen elk oecumenisch
streven, dat uitgaat naar intercon-
fessionalisme of compromissen.
Kardinaal Bea heeft de voorstellen
uitgewerkt, die in de praktijk de toe
nadering van de katholieke Kerk tot
de overige christelijke kerken kan be
vorderen. Daarbij heeft hij aandacht
besteed aan het werk van het secre
tariaat voor de hereniging, aan de con
tacten met de oosterse kerken en aan
de verbindingen, die nu via de Wereld
raad van Kerken en ook rechtstreeks
met de Anglikanen, de Orthodoxen en
de overige protestantse kerkei be
staan. Kardinaal Bea heeft ook ge
wezen op de mogelijkheden, die aan
wezig schijnen te zijn om in samen
werking met de anderen tot zekere ge
zamenlijke acties op charitatief gebied
te komen, waardoor de mystieke een
heid van de christenen voor de wereld
gestalte krijgt.
De kardinaal heeft ook andere aspec
ten belicht, zoals het vraagstuk van
het gemengde huwelijk, de betekenis
van de bijbelstudie, het probleem van
de gemeenschappelijke bijbeluitgaven,
de apostolaten der hereniging, enzo
voorts. Als stimulans voor de pogingen
om tot eenheid te komen wordt ook
gedacht over het overleg van theologen
onderling.
Wat de leken betreft, aansluitend op
de reeds eerder behandelde studie
van de theologische commissie over de
geloofsleer, die de plaats van de leek
in de Kerk bepaalt, heeft de centrale
commissie kennis genomen van de be
schrijving van heel het uitgebreide ter
rein van het lekenapostolaat in de
Katholieke Actie, In de nationale en
internationale katholieke organisaties
en in de sociale en charitatieve sector.
Het blijft onmogelijk voor heel de
kerk geldende concrete regelingen te
treffen, maar er zijn wel ten behoeve
van de Concilie-vaders algemene we
gen aangegeven, volgens welke de hulp
van de leken ten behoeve van de kerk
per diocees en per natie effectiever kan
verlopen.
Andere kwesties als de misstipendia,
de wijding van niet-katholieke gods
dienstbedienaren en lekenverenigingen
zijn met belangstelling doorgenomen.
De centrale commissie vond het beter
deze kwesties aan de orde te doen
stellen bij de herziening van het kerke
lijk wetboek, dat onvermijdelijk een
gevolg van het Concilie zal zijn.
DEN HAAG, 20 juni In de voet
baltoto van zondag heeft zich geen en
kele deelnemer met 13 punten gemeld.
Er waren woensdag wel dertien
meldingen van 12 juiste uitslagen. De
ze dertien gelukkigen delen nu het to
taalbedrag van de eerste en tweede
prijs (totaal 130.475 gulden) en ontvan
gen netto 8.530,60 gulden per goed in
gevulde kolom.
DEN HAAG, 20 juni In het eta
blissement aan het Spui, waar een een
enveertigjarige los-werkman, die ten
gevolge van een vechtpartij zaterdag
avond is overleden, en zijn vrouw na een
bezoek aan een café aan de Nieuwe
Haven patates frites zijn gaan eten, heb
ben zij gezeten naast een onbekende
man. Omdat deze wellicht getuige is ge
weest van de vechtpartij, wordt hij door
de politie gezocht. In het etablissement
werd zowel beweerd, dat hij, een Am
sterdammer is, als dat hij uit het West-
land zou komen.
(Van onze Haagse redactie)
DEN HAAG, 20 juni De dood van
de zeg maanden oude baby, waarvan
zoals gemeld het stoffelijk overschot
door de politie verhongerd en volkomen
vervuild in het ouderlijk huis aan de
Kemperstraat is aangetroffen, had wel
licht voorkomen kunnen worden. Het is
namelijk gebleken dat de vader zich
vijf dagen voor de dood van zij.) doch
tertje wanhopig heeft gewend, zowel tot
de Raad van de Kinderbescherming ais
tot het Sociale Wijkcentrum. Beide in
stellingen. die elkaar nu beschuldigen,
hebben echter niet ingegrepen. Zij zagen
volgens hun verklaringen de toestand na
het verhaal van de vader niet zo ern
stig in, dat acuut ingrijpen noodzakelijk
leek.
Op 13 juni kwam ae man met de bit
tere mededeling, dat er nog steeds nie
mand was komen kijken en dat zijn
dochtertje inmiddels was overleden.
Toen de man op 7 juni uit het zieken
huis werd ontslagen, trof hij zón huis
houden in onvoorstelbare staat «.an: de
moeilijkheden waren zijn vrouw <-vei het
hoofd gegroeid. Zij had alles lai&n ver
vuilen en was zelfs niet meer toegeko
men aan het eten geven van de ïongste
van de vijf kinderen. Hij meldde zich de
volgende dag bij de Raad van de Kinder
bescherming met het verhaal, dat zijn
vrouw overspannen was en net huis
houden niet meer aankon. Hij vroeg
ogenblikkelijk in te grjjpen.
Volgens een verklaring van een
woordvoerster van de raad heeft men
geen aanleiding gezien in te grijpen.
„Wij hadden niet de indruk da' het op
onze weg lag hier iets aan tv doen.
Het leek niet op ons terrein te liggen.
Bovendien kwam het weekeinde er
vlak na. Vanzelfsprekend betreuren
wij nu de gang van zaken."
De raad stelde dus niet zelf een on
derzoek in, zoals in andere gevallen
soms wel gebeurt, maar waarschuwde
telefonisch het Sociaal Wijkcentrum in
de Jan van Goojjenstraat, waaronder
de Kemperstraat valt. Inmiddels had
de vader zich persoonlijk bij het Wijk
centrum gemeld. Hij vertelde daar vol
gens een mededeling van de waarne
mend chef van de gecombineerde wijk
centra, de heer Th. Schuurmans, dat
zijn vrouw niets meer aan het gezin
deed, dat de kinderen werden verwaar
loosd en dat zij de hele dag zat te
lezen".
Nadat het wqkhoofd contact had op
genomen met de waarnemend chef
werd de conclusie getrokken, dat dit
meer een zaak leek voor de Genees
kundige Dienst. Men had ook hier weer
niet de indruk, dat de toestand zo acuut
zou zijn als de man het voorstelde.
„Er komen hier vaak wanhopigen, en
het is moeilijk te onderkennen wat echt
is en wat overdreven. Bovendien kwam
(Advertentie)
- zeer grote belichtings-speelruimte 1
- natuurgetrouwe weergave van alle kleuren,
ook van de fijnste pasteltinten I A L J j
- helder, stralend rood - krachtig blauw l/"A—1 I L_l VI
- rijk genuanceerd groen
- ideale huidskleur - ook bij flitsen
OOK NOG GOEDKOPER
CT 18 dia-film (36 opn.) boven
dien in prijs verlaagd van
{15.75 tot f> 14>SO
ruïne van Duurstede in licht.
e hardnekkigheid, waarmee bur
gemeester C. B. Kentie in het
mooie oude Lekstadje Wijk bij
Duurstede elk jaar opnieuw een
cultureel evenement brengt als het
klank- en lichtspel in het kasteelpark
met de Bourgondische toren en ruïne
als belangrijke functionele elementen,
moet men bewonderen. Alle tegen
werking van weergoden en overheids
instanties, die weigeren subsidie te
verlenen, ten spijt, blijft hij doorzet
ten. Zelfs zijn eigen gemeentebe
stuur voelt er niets voor een dergelijke
manifestatie financieel te steunen, uit
het verkeerde inzicht, dat de rust bin
nen de wallen door de komst van vele
vreemdelingen verstoord zou worden
en daardoor toch geen geld in het
laatje van de winkeliers zou komen.
Mogelijk, dat de vroedschap er anders
over gaaf denken, omdat de belang
stelling van 45000 mensen toch wel
wat waard is. De heer Kentie yoelt
er evenwel niets voor opnieuw bij zijn
medebestuurderen aan te kloppen en
heeft zich al lang over de teleurstel
ling heengezet.
Tot 15 september kunnen oog en
oor weer opnieuw genieten van het
feeërieke schouw- en klankspel, dat
de burgemeester met zijn trouwe me
dewerkers op eigen houtje nu voor de
vijfde maal hebben georganiseerd,
met een programma, waarvoor een
keuze werd gedaan uit bet repertoire
van de afgelopen jaren. Behouden
zijn de in deze entourage zo spre
kende ballade uit de veertiende eeuw
„Heer Halewijn" en de door Hella
Haase uit het Frans vertaalde oude
romantische gedichten als „Koning
Louys en zijn dochter" en „Jeanne
van Seyssac". „De ballade van het
wilde woud" van Hendrik de Vries
brengt de toeschouwer en luisteraar
onmiddellijk in de ban van een pri
mitieve wereld. De „verspringende"
klanken door een geraffineerde tech
niek van meer verborgen luidspre
kers, maken de suggestie van wer
kelijk leven volkomen. Het krijten
van de pauwen in het park en het
kwaken van de kikkers bij de
slotgracht kan men omdat het zo
natuurlijk is daarbij niet eens sto
rend vinden. Carillonspel kondigt het
slot aan, dat bestaat uit drie couplet
ten uit het Wilhelmus. Zelden zal men
de schoonheid der poëzie van Marnix
van St. Aldegonde beter ondergaan
dan, zoals ze hier uitgesproken wordt
door Wanda Reumer. Met Johan Wal
ham zegt zij telkens de teksten. Ten-
volle stemt men in met de woorder
van het „Gelukkig is het Land", da'
door het Haags Knapenkoor gezon
gen wordt.
De avonden van het klank- en licli
spel, dat dit seizoen zijn première or
een uitgezochte vóórzomerse avond
beleefde, maken een verblijf in Wil'
bij Duurstede al tot een attractie.
Kerktoren, molen van Ruysdael en
een klein molentje aan de overzijde
van de rivier onder Maurik zijn dit
jaar ook prachtig verlicht. Bovendien
wordt men onderweg op heen- en te
rugreis geboeid door het in een mooi
licht opgenomen kasteel „Rhijnestein"
in Cothen, waardoor mede de contou
ren van enkele oude huizen, kerk,
pastorie en een boerderij aan de
oever van de Kromme Rijn goed
uitkomen.
yjr et het hijsen van de vlaggen
en het spelen van de volkslie
deren van de zeven deelnemen
de landen is woensdagavond
op het Raadhuisplein in Heerlen de
eerste E.G.K.S.-wandeldriedaagse in
het kader van het diamanten be-
staansjubileum van de staatsmijnen
van start gegaan.
Ruim drieentwintighonderd jonge
ren meisjes en jongens, variërend
in leeftijd van 14 tot 19 jaar en werk
zaam in-kolen- en staalbedrijven van
de zes E.G.K.S.-landen. alsmede En
geland nemen aan deze wandel
tocht deel. Kleurig geüniformeerd
de ruim elfhonderd leerlingen van de
ondergrondse vakscholen van de Lim
burgse mijnen in mijntenue vormden
een bijzonder keurige groep ston
den de jeugdige wandelaars en wan-
delaarsters voor de autoriteiten en de
organisatoren (functionarissen van de
staatsmijnen en bestuursleden van de
Nederlandse en Limburgse wandel
sportbond) aangetreden.
Vandaag maakte de wandelende
E.G.K.S-jeugd de eerste mars van
dertig kilometer. De af te leggen route
voerde via de Brunssumerheide naar
kasteel Hoensbroek en vandaar terug
naar Heerlen. Een specifieke kaste
lentocht staat vrijdag op het program
ma en het parcours van zaterdag is
uitgestippeld in het heuvelachtige
Geuldal.
et was 21 maart J.l. honderd-
vijfenzeventig jaar geleden dat
de parochie te Lage-Zwaluwe
werd gesticht. De festiviteiten
rond dit heuglijke feit werden uitge
steld tot de feestdag van de patroon
heilige, de H. Johannes de Doper, zon
dag aanstaande. De Culturele Stich
ting, die de organisatie voor dit feest
in handen heeft, heeft voor een klin
kend programma gezorgd. Al maan
denlang wordt gerepeteerd en geor
ganiseerd, allemaal door eigen men
sen. Hoogtepunt wordt een openlucht
spel, dat opgevoerd zal worden op
.De Olm", een rustiek plekje in het
dorp, dat voor deze gelegenheid is
volgetimmerd met een kerk en een
pastorie, de decors voor het spel „De
:even rozen" van Antoon Coolen.
Ruim dertig Zwaluwnaren zullen dit
spel onder regie van Leo Nelissen
'wee maal opvoeren. Aan dit spel
•.verken verder nog mee het gemengd
koor „Deugd veredelt de kunst" en
de harmonie van dezelfde naam en
log een kindergroep.
Zondag na de Hoogmis zal op het
kerkplein het parochiegeschenk wor
den aangeboden aan pastoor P. J.
Gommers. Bjj die gelegenheid zal te
vens een historisch overzicht worden
voorgedragen van de parochie. Kro
niekschrijver hiervoor is natuurlijk
weer een Zwaluwnaar, de tegenwoor
dige burgemeester van Esch, de heer
P. Smits. De Kerk. die in 1952 in ge
bruik is genomen, nadat de vorige
Zwaluwse kerk door het oorlogsge-
wereld werd verwoest, zal tijdens -iet
parochiefeest in een zee van licht
vorden gezet.
isteren zijn de eersten van een
groep van vierhonderd Ameri
kaanse scholieren (tussen zes
tien en achttien jaar) per vlieg
tuig op Schiphol aangekomen, in het
kader van een jeugduitwisselingspro-
gramma, „Youth for understanding
teen-age exchange program". Morgen
arriveren de overigen. Twee maanden
zullen zestig van deze scholieren als
„zoon" of „dochter" in Nederlandse
gezinnen doorbrengen, de anderen zul
len twee dagen na aankomst doorrei
zen naar andere landen in Europa,
zoals Duitsland, Engeland, Ierland.
Frankrijk en de Skandinavische lan
den.
In ditzelfde kader, zal van 20-30 juli
het „Michigan choral", bestaande uit
tachtig scholieren, een good-will toer-
nee door ons land maken, met uit
voeringen in onder meer Amsterdam,
Leiden, Venlo, Gorinchem. Dordrecht.
Volendam, Meppel en Dinteloord.
Zeventien in het dierenpark Wasse
naar gefokte Turkse tortelduiven zjjn
door een medewerker van het minis
terie van O.K. en W. geringd en in
vryheid gesteld. Ze zullen kenbaar zijn
aan een gele ring aan de rechterpoot,
die zij naast de normale ring dragen.
De opzet van deze ongewone uit-
vliegerij heeft een wetenschappelijke
achtergrond. De Turkse tortel heeft
zich gedurende de laatste tien jaren
in sommige plaatsen van Nederland
gevestigd, terwij] hij in vele andere
delen, o.a. in Den Haag, nog steeds
ontbreekt. De vraag is dus: zullen
deze vrij gelaten tortels zich in de
omgeving van Den Haag vestigen of
plaatsen opzoeken waar reeds een
kleine populatie van deze duiven ge
vestigd is.
|;S
kit antieke penduleklokje werd
eind mei samen met een hor
loge van prins Hendrik gestolen
bij een inbraak in het landhuis
'„De Ruygenhoek" van prinses Wil-
helmina in de duinen bij Schevenin-
gen. Het horloge is inmiddels terecht.
Naar dit klokje zoekt de politie nog
steeds.
de man op een ongelukkig tijdstip, tien
minuten voor vijf."
Het Sociale Wijkcentrum beschuldigt
de Raad van de Kinderbescherming er
van bij de telefonische mededeling over
de zaak deze niet zo ernstig te hebben
voorgesteld, wat echter het wijkhoofd
zei? ook niet blijkt te hebben gedaan.
Ook wordt door het Sociale Wijkcen
trum medeverantwoordelijk gesteld het
Consultatiebureau, waar de vrouw re
gelmatig kwam.
Zij zou hier telkens verwijten hebben
moeten incasseren in plaats van dat
werd ingegrepen. Commentaar van het
Consultatiebureau hierop hebben wij
niet kunnen krijgen.
99
MADRID, 21 juni (Rtr) Een
krijgsraad in Madrid heeft gisteren
een katholieke aalmoezenier wegens
communistische activiteiten tot acht
jaar gevangenisstraf en ontslag uit het
leger veroordeeld, zo is uit gewoonlijk
betrouwbare bron in Madrid vernomen.
De geestelijke, kapitein Jose Bailo,
werd begin juni, tegelijk met vier an
deren, in Valencia gearresteerd. Hij
werd ervan beschuldigd een lid van
het communistische kader te zijn en
arbeiders tot staking aangezet te heb
ben. Aalmoezenier Bailo ontkende dit
en 'zei alleen belangstelling te hebben
voor sociale vraagstukken.
De hoofdlegeraalmoezenier, aarts
bisschop Luis Alonso Munoyerro. zal
besluiten of de veroordeelde zal wor
den gesuspendeerd. Wanneer dit niet
het geval is, zal hij zijn straf in een
klooster mogen uitzitten, in het an
dere geval zal hij naar een militaire
gevangenis worden overgebracht.
Het vonnis moet nog door de mili
taire commandant van het gebied
worden bekrachtigd.
Van welingelichte zijde in Madrid is
tevens vernomen, dat de geestelijk ad
viseur van de Spaanse organisatie van
de katholieke arbeidersjeugd. (JOC),
Ramon Torella, na zijn schorsing in
mei jongstleden in zijn pastorale func
tie is hersteld en in het bisdom Ma
drid de H. Mis weer mag lezen. Hij
was geschorst omdat hij zich voor de
stakingsactie in Spanje had uitgespro
ken.
Verder werd gisteren van welinge
lichte zijde in de Spaanse hoofdstad
vernomen, dat in de afgelopen 48 uur
drie deelnemers aan het congres van
de Europese beweging in München aan
een verhoor zijn onderworpen. Deze
drie zijn de monarchistische advocaat
Vicente Pinies. prof. Alfonso Pneto,
hoogleraar in het kanonieke recht, en
de vice-voorzitter van de Spaanse ver
eniging voor Europese samenwerking,
Jose Simon Tosalina. Zij mochten na
het verhoor naar hun woning terugke
ren.
In het officiële mededelingenblad
van het Spaanse parlement is een
wetsontwerp gepubliceerd, waarin
gepleit wordt voor vertegenwoordi
ging van de arbeiders in raden van
commissarissen. Dit omstreden wets
ontwerp was op de lange baan ge
schoven, maar is thans door de
Spaanse regering opnieuw aan de
orde gesteld, waarschijnlijk als een
gebaar tegenover de arbeiders na de
stakingsgolf. Het ontwerp wordt vol
gende maand door de Cortes (parle
ment) behandeld.
Het ontwerp bevat het voorstel, dat
de raad van commissarissen één verte
genwoordiger van de arbeiders telt op
zes ondernemingsfunctionarissen. Aan
de andere kant zou in de fabrieks-
raden ook één vertegenwoordiger van
de onderneming zitting moeten hebben
op zes vertegenwoordigers van de ar
beiders.
