Nieuw-Guinearaad: Begrip
voor positie Den Haag
Voor buitenlandse pers
is weinig te heieven
Tncffueecuv
SUPERMARKET... IN WARSCHAU
KONIJNEN ALS ONKRUIDWIEDERS
Franco wijzigt zijn kabinet:
GRANDES tweede man
Monarchistisch stafchef
thans regeringsleider
Breuk in regeringscoalitie
van België tijdig geheeld
„Abraham" voor Jaarbeursdirecteur
Motel-deskundige
Carnegie-heldenfonds
Verschuivingen
aan de Rijn
Sommige Nederlanders denken
slechts aan hun spaarschema
oE lekkerste
Spanje moet liberalernaar EEG
Cultureel zelfbestuur Vlamingen-Walen
Adenauer over
Erans- Duits
deelgenootschap
T.V.-reclame voor
roken in Brittannië
aan banden
ju**m m
WOENSDAG 11 JULI 1962
PAGINA
(Van onze correspondent in
Hollandia)
HOLLANDIA, 6 juli Op
Nieuw-Guinea heerst op het ogen
blik een stemming van afwachten.
Afwachten of het werkelijk tot
Uitvoering van het plan-Bunker
Zal komen en wat er dan gaat ge
beuren. Afwachten ook of Indo
nesië militair nog meer van plan
is. Het vreemde is daarbij dat uit
Indonesische uitlatingen wel dui
delijk is geworden, dat het een het
ander niet eens hoeft uit te slui
ten. Indonesië heeft zelf nadrukke
lijk de mogelijkheid opengelaten
dat er tijdens besprekingen toch
nog wordt geïnfiltreerd. Maar
Voor het ogenblik loopt het dus
tvel los met de infiltraties. Die van
Merauke zijn (voorshands?) de
BUITENLANDSE
KRONIEK
laatste geweest. Het officiële com
muniqué van het Gouvernements
Voorlichtings Bureau in Hollandia
dat men de indruk had dat er ook
bij Kaimana weer parachutisten
waren geland, moest twee dagen
later al worden tegengesproken:
men had zich vergist in de sporen;
degene die men gezien had waren
van „oude" parachutisten geweest.
Nu er geen parachutisten meer
bijkomen vordert de bestrijding
goed. Steeds meer worden er uit
geschakeld. Aangenomen wordt
dat men stellig reeds over de helft
is. Dat geldt dan voor de landin
gen bij Fakfak, Kokas, Kaimana,
Teminabuan en Sorong. De om
geving van de laatste twee plaat
sen wordt zelfs als waarschijnlijk
„schoon" beschouwd. In Merauke
is de bestrijding van de para's nog
wat meer in een beginstadium, al
vordert men er ook daar wel mee.
Sympathiek geluid
„Leuk avontuur"
PINDAKAAS?
mrnmmmmm
Misschien lean men het drievoudige
Judicium van de kiezers, die zondag
J.I. in Noordrijn-Westfalen naar de
stembus zijn gegaan, als volgt samen-
Vatten. De Christen-Democratische
(Jnie moet zich een nieuwe held en
misschien zelfs een nieuwe politieke
Conceptie aanschaffen; de Vrije De
mocraten hebben in Diisseldorf en
Bonn niet gedaan, wat er van hen
Verwacht werd, met de „protest vote
en de Socialistische Partij Duitsland
beweegt zich onder haar nieuwe lei
ders en met een nieuw program.
Waarvan de scherpste marxistische
kantjes zijn afgevijld langs een
lijn van toenemende achtenswaardig
heid. Natuurlijk moet men de toe
passelijkheid van deze plaatselijke
uitslag voor het hele gebied van de
bondsrepubliek niet overdrijven. Maar
Noordrijn-Westfalen is nu eenmaal
het grootste, het industrie gewich
tigste en het volkrijkste van de ne
gen Westduitse „Lander". En de
C.D.U. is er in het „Landesparla-
ment" haar absolute meerderheid van
1958 (104 van de 200 zetels) kwijtge
raakt. De Vrije Democraten hebben
één zetel moeten prijsgeven; en de
socialisten hebben er negen bij ge
kregen. De zetelverdeling is nu: 96
14 - 90.
De leiders van de C.D.U. in Bonn
Zullen wel niet nalaten uit de resul
taten in Noordrijn-Westfalen twee
conclusies te trekken. De eerste is,
dat de 86-jarige bondskanselier zijn
politieke rol niet kan blijven spelen
zonder de partij
ernstig nadeel te
berokkenen. Vorig
jaar september
heeft hij de elec
torale verrichtingen
van de C.D.U.
Zeeds geschaad door zijn hardnekkig
aanblijven. Maar men heeft dat toen
Voor lief genomen, omdat hij zulke
immense verdiensten heeft gehad
Voor het na-oorlogse Duitsland, en
omdat hij, onder hevige pressie, be
loofde „te gelegener tijd te zullen
aftreden. In een later stadium (laat
stelijk nog op het C.D.U.-congres in
Uortmund) legde dr. Adenauer wei-
Uig haast aan de dag die belofte na
ie komen. „Sie mussen mich bis auf
Weiteres ertragen". Zijn bezoek aan
Ue Gaulle, met de fraai gemonteerde
Verbroederingsscène in Reims, zou
•nisschien een passend sluitstuk kun
nen zjjn. Maar nu komt De Gaulle,
*oals Adenauer gisteren meedeelde,
?h september weer naar West-Duits-
jand en ongetwijfeld zal de bonds
kanselier hem dan niet als ambte-
'°os burger willen begroeten.
De tweede conclusie, waartoe de
L.D.U. kan komen, is deze, dat de
fije Democraten aan kracht hebben
Ugeboet: als bondgenoten, maar ook
J's stellers van politieke eisen. Dr.
Mende heeft al zo dikwijls met ver
weking van de coalitie gedreigd, dat
e kiezers daardoor niet meer geïm
poneerd raken. En de liberalen heb-
de weinige principiële verlangens,
'e zij koesteren, reeds zo lang onder-
8fr. .J51 Semaakt aan ae „spoils of
lce dat zij nu wel erg moeten op-
*'en tegen een verblijf in de woestijn,
j tn zo beschikt blijkbaar thans ai-
^en Je S.P.D. over een winstgeven-
e rormule: een verjongde leiding,
^en voorzichtige stijl en niet al te
"kkinzipienreiterei". Brandt en
ehner c.s. hebben van hun partij
eh soort linkervleugel van de C.D.U.
hg"*?. Vij trachten de „rode ta-
te 6S J 'n Duitsland zo veel mogelijk
tej6 C6ren 6n bezwaren tegen
j'ZWart-rode coalitie zo klein
'I 'e maken. Het is een van
Be 8A'e^.en van c'e F.D.P., dat sommi-
*eik U-ers de S.P.D. de hand
e.n en J3* bondspresident Lübke
behoort.
wij moeten begrip hebben voor de moei
lijke positie van de Nederlandse rege
ring tegenover het buitenland en ook in
eigen land, en we moeten erop vertrou
wen dat die regering zal proberen zoveel
mogelijk voor ons te bereiken.
Het was een geluid van begrip, dat
sympathiek aandeed. En het lid Poana
die zei dat het plan-Bunker eigenlijk een
plan-bongkar (bongkar is Maleis voor
slopen) is, maakte in feite alleen maar
een grapje, al toonde hij zich een van
de felste tegenstanders van het plan.
Opvallend was dat nergens als alterna
tief het uitroepen van een zelfstandig
„West-Papoea" naar voren kwam. Men
acht daar kennelijk de tijd niet rijp voor.
Veeleer gaan de gedachten in de rich
ting van een ombuiging in voor de Pa
poea's gunstiger richting van het plan-
Bunker, terwijl men ook graag zou wil
len dat Papoea's de kans zouden krijgen
aan de beraadslagingen deel te nemen.
Die vergadering van de op 22 sep
tember van vorig jaar opgerichte
Nieuw Guinea-raad geeft de buiten
landse journalisten in Hollandia ten
minste iets te doen. Het is een steeds
wisselend gezelschap van vertegen
woordigers van Nederlandse, Ameri-
Intussen begrijpt men hier natuurlijk
heel goed dat deze voortdurende Ne
derlandse successen alleen zullen aan
houden als de parachutisten, die uit
geput beginnen te raken (de -eerste
groepen zitten nu al een twee maandei.
verborgen in het oerwoud), niet ver
sterkt worden. Zou Indonesië overgaan
tot nieuWe agressieve activiteiten,
dan ontstaat vanzelf een nieuwe situ
atie die dan pas weer beoordeeld zal
kunnen worden. Militair bezien hebben
de Indonesische para-landingen tot nu
toe voor Indonesië natuurlijk weinig
zin gehad. Maar er zitten ook psycho
logische en politieke facetten aan, en
die zijn voor de verdedigers van Nieuw
Guinea misschien minder gunstig
dan de militaire.
Het wachten is hier dus verder op de
ontwikkeling van het overleg tussen
Nederland en Indonesië. Opvallend was
dat in de Nieuw Guinea-raad bij hel
politieke debat, dat voor een belangrijk
deel over het plan-Bunker ging, niet
eens zulke scherpe kritiek naar voren
kwam op dit plan en Nederlands kenne
lijke voornemen op basis daarvan naai
een overeenkomst met Indonesië te stre
ven. Het lid Ahmad vertolkte kennelijk
een vrij algemene opinie toen hij zei.
kaanse, Engelse en andere kranten en
persbureaus, die voor zover ze hier
heen komen met de opzet een oorlog te
verslaan diep teleurgesteld worden.
Laatst hadden enkele van deze buiten
landse journalisten een meevaller in
Teminabuan, toen daar, toen zij er net
gearriveerd waren, door militairen
vijf gevangen genomen parachutisten
werden binnengebracht. Maar zoiets
komt natuurlijk niet elke dag voor. En
voor de rest zijn alle steden op Nieuw
Guinea van een uiterste rust, die het
vertoeven aan bars en het genieten
van koel bier wel heel aantrekkelijk
maakt, maar waar toch niet veel
nieuws in zit. Vandaar dan ook dat de
meesten van deze gasten hun bezoe
ken aan Nieuw Guinea maar niet te
lang laten duren. Zelfs de vergadering
van de Nieuw Guinea-raad heeft niet
de spectaculaire dingen gebracht,
waarop sommigen misschien gehoopt
hadden.
De reactie van Papoeazijde op de
ontwikkelingen rond het plan-Bunker is
dus voorshands gematigd, al zijn de
meeste leden van de Nieuw Guinea-raad
er zeker niet gelukkig mee. En van die
Nieuw Guinea-raad moeten we dus aan
nemen dat hij voor een belangrijk deel
weergeeft wat er onder de Papoea-
bevolking leeft. De belangstelling bij de
Nederlanders hier is stellig nog gering
er. Wel wordt het nieuws op de voet
gevolgd, maar bij de meesten gebeurt
dat domweg omdat men de kansen wil
afwegen op een prolongatie van het ver
blijf hier. Er is natuurlijk een groep,
die wezenlijk belangstelling voor de ont
wikkelingen heeft: dat zijn degenen, die
z' h begaan tonen met het „lot" van de
Papoea's-als ze straks „verkocht" zullen
worden; het zijn ook degenen, die gele
ven dat het plan-Bunker nog niet eens
zo'n slechte inleiding voor de zelfbe-
(Van onze Londense correspondent)
LONDEN, 11 juli De Onafhanke
lijke Televisie Autoriteit, welke toe
zicht houdt op de programma's van de
commerciële televisiemaatschappijen in
Groot-Brittannië, achttien in aantal, is
overeengekomen met de Britse tabaks
industrie, dat televisieadvertenties die
het genot van roken associëren met
jonge liefde, weldra van het televisie
scherm zullen verdwijnen. Dit werd gis
teren meegedeeld door de minister van
de posterijen, de heer Bevins.
Eveneens is overeengekomen dat
de sigarettenadvertenties geen al te
grote nadruk zullen leggen op het ge
not van roken; geen beroep zullen doen
op trots of mannel jkheid: en dat zij
geen chic maatschappelijke achter
grond zullen hebben om de indruk te
wekken dat roken getuigt van maat
schappelijk succes of dat het een we
zenlek onderdeel vormt van het plezier
en de opwinding van het moderne le
ven.
BRUSSEL, 10 juli Ter gelegenheid
van de honderste Vlaamse pocket, die
naar men verwacht in de loop van 1963
zal verschijnen, heeft de uitgeverij Hei
deland in Hasselt een romanprijsvraag
uitgeschreven die voor alle letterkundi
gen in Nederland en Vlaanderen open
staat. De hoofdprijs bedraagt 100.000 Bel
gische frank. De termijn voor inzending
van manuscripten sluit op 30 juni 1963.
(Advertentie)
schikking hoeft te z;jn; het zijn zelfs
degenen, die denken dat de Papoea's
onder Indonesië misschien zelfs wel bet
af zullen zijn.
Debatten onder deze wezenlijk belang
stellenden zijn hier aan de orde van de
dag. Maar daarnaast is er dus een groot
aantal Nederlanders hier, die alleen
hierheen zijn gekomen omdat het wel
een leuk avontuur of een aantrekkelijke
broodwinning leek, en die de toekomst
van dit land en dit volk geen zier kan
schelen. Zij rekenen alleen maar hoe
lang ze hier nog zullen kunnen blijven
en hoeveel ze dan overgehouden hebben.
„Ik moet denken aan mjjn spaarsche
ma" is hier een algemene kreet. Het is
wat men wel noemt „de rotmentaliteit
van Hollandia", maar ook elders op
Nieuw Guinea komt hij voor. Maar hoe
die groepen verder ook verdeeld of in
gesteld mogen zijn, allen wachten thans
af op wat er over Nieuw Guinea beslist
gaat worden: vooral de Papoea's natuur
lijk, want het is hun land en hun toe
komst; maar ook de Chinezen en de
Nederlanders hier, want ook hun toe
komst is met die beslissing gemoeid, al
is het dan niet hun land.
=mm
Als uit het kraaiennest van een
schip het Koggeschip? ziet
de directeur van de Kon. Ned.
Jaarbeurs, drs. J. H. D. van der
Kwast, van zijn ruim beglaasde werk
kamer op de hoogste verdieping van
het fraaie secretariaatsgebouw op het
Vredenburg in Utrecht uit op het druk
ke gedoe in de binnenstad. Een ge
krioel van voertuigen beneden en bo
ven het silhouet van de stad met vele
mooie oude monumenten en ertussen
door een enkel hypermodern gebouw.
Symbool van het woelige bedrijfsle
ven, waarvan oude bewezen waarden
gehandhaafd moeten blijven, terwijl
nieuwe elementen dienen te worden
ingevoegd om de ontwikkeling bij te
houden. Zo staat de heer Van der
Kwast nu midden in het bedrijfsleven,
nadat hij nog twee jaar geleden het
beschouwde uit een departementska
mer, toen hij directeur-generaal voor
handel en nijverheid van het Ministe-
Ïrie van Economische Zaken was.
Vrijdag wordt hij vijftig jaar en dit
was voor ons aanleiding eens te pol
sen hoe de tegenwoordige topfunctie
hem bevalt. Verbazing tekende zich
op zijn gezicht af bij onze wetenschap
over de mijlpaal die hij in zijn leven
bereikt, en lachend weerde hij aanvan
kelijk ons verzoek een praatje te ko
men maken af. „Mijn verjaardag be
schouw ik altijd als een gewone werk
dag. Vrijdag heb ik vergadering met
het presidium van de Jaarbeurs
maar komt u toch maar".
Zjjn antwoord op onze eerste vraag
was, dat hij een bijzonder interessante
functie heeft, omdat zij hem met men
sen van allerlei niveau en verschillend
pluimage in contact brengt, ,,'t Is ech
ter geen gemakkelijk vak, omdat je
voortdurend met concurrentie op het
gebied van het .organiseren van beur
zen hebt te maken". En dan zit de
heer Van der Kwast meteen op zijn
stokpaardje, dat hij als een ferm rui
ter berijdt. Een eind maken aan de
versnippering en komen tot coördina
tie om, als in 1970 de tolgrenzen zijn
weggevallen, hier in ons land met een
goede internationale beurs te voor
schijn te komen, 'die het buitenland
niet voorbij kan zien. „Als de ver
snippering blijft, zullen in het EEG-
verband de Duitse beurzen beslist aan
het langste eind trekken. Laat het be
drijfsleven zich concentreren met zijn
exposities, dan zal ik wel zorgen, dat
het buitenland naar hier komt".
De heer Van der Kwast ziet drie
groepen van concurrenten: privé-orga-
nisatoren; burgemeesters, die aan het
prestige van hun stad menen verplicht
te zijn een beurs te houden en econo
men die om de kosten van een congres
Ie bestrijden tegelijkertijd een beurs in
elkaar willen zetten.
Na de moeilijkheden, die de Jaa;
beurs heeft doorgemaakt, meent de
directeur, dat het vertrouwen beslist
in belangrijke mate weer is terugge
wonnen. Het betekent nog wel niet,
IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIilllllllllllllllllllllll'l'l
Hans de Jong uit Alkmaar, eer
uitwisselingsstudent in de Ver
enigde Staten, is zondag uit Co
lumbus in Ohio vertrokken naa.
New York, voor de terugreis naar Ne
derland. De 28-jarige De Jong heel*
zich in de afgelopen zeventien maan
den in Columbus bekwaamd als b-
drijfsleider van een restaurant-motr
bedrijf. Hij zal in Nederland een de
gelijk bedrijf gaan leiden.
Hans de Jong geeft toe dat hij cre
is veranderd sinds hjj in februari- 196j
in Amerika aankwam, Neem alleen
zijn kleding maar. In Amerika is hij
„Ivy league" kleding gaan dragen, en
het gemillimeterde kapsel van de col
lege-studenten daar.
De Jong, die zich thuis op een fiets
placht te verplaatsen, wil daar nu niet
meer aan. Hu is aan een auto gewend
geraakt. En wat zjjn principes aan
gaat, hij is in Columbus het beginsel
„vandaag is vandaag en morgen is
morgen" gaan huldigen.
Veel Amerikanen beseffen niet hoe
goed ze het hebben, zegt De Jong.
„Ze krijgen waar ze zin in hebben,
air conditioning, televisie. Toch wil
iedereen meer. Waar moet dat eindi
gen.
De student vreest dat terugkeer in
Nederland een stap terug zal beteke
nen. Hij kon nog niet zeggen of hij
er erg gelukkig mee was. In de toe
komst zou hij naar Amerika willen te
ruggegaan. In ieder geval is er werk
voor hem in zijn nieuwe vak.
Drs. J. H. D. v. d. KWAST
dat alle problemen zjjn opgelost Er
bestaat, zo zei hij, in Nederland nu een
maal een sterke neiging zich regionaal
af te splitsen.
Nu hjj uit een andere gezichtshoek
handel en industrie bekijkt, profiteerl
de heer Van der Kwast in niet geringe
mate van zijn verleden als ambtenaar
en hij moet zeggen, dat het bedrijfs
leven niet altijd voldoende begrip heef
voor maatregelen, die de overheid wel
eens moet nemen. De noodzaak daar
van aan het bedrijfseven duidelijk te
maken, acht hij van rroot belang, zo
als hij aan de andere kant nu gelegen
heid heeft bjj de overheid het inzicht
te vestigen voor wat wezenlijk ten
gunste van het bedrijfsleven kan strek
ken.
Onnodig te zeggen, dat de heer Van
der Kwast een taak heeft, die veel
geestelijke inspanning vraagt, waarbij
het beslist nodig is nu en dan eens
goed af te reageren. Wel, hij houdt
zich geestelijk en lichamelijk fit met
nog een fikse partij tennis en soms
ook met squash, een soort tennisspel,
dat binnenshuis beoefend wordt en veei
op Engelse kostscholen wordt beoe
fend.
Blijkens het verslag van het Car
negie heldenfonds over 1961 war-
voor 220 nieuwe gevallen van
moedig optreden ten behoeve van
de medemens de aandacht gevraagd
(In 1960 223). Voorts moesten nog 65
gevallen worden afgehandeld, welke in
vorige jaren overwegend in 1960
aanhangig waren gemaakt. Ten aan
zien van 223 van deze in totaal 285
gevallen kon in 1961 een beslissing
woren genomen en ten uitvoer ge
legd. Aan het einde van 1961 waren
nog 49 gevallen in behandeling.
Het aantal gevallen, waarin een on
derscheiding, een beloning en/of scha
devergoeding werd toegekend, bedroeg
142 (In 1960: 122). Elf personen wer
den onderscheiden met de bronzen
medaille. Aan zestig redders werd het
diploma toegekend. Een van hen ont
ving tevens een geldelijke beloning, in
drie gevallen werd alleen een beloning
in geld verleend. 72 jeugdige redders
werden beloond met een souvenir met
inscriptie. In 30 gevallen ontvingen
redders een vergoeding van geleden
schade. Ten aanzien van 94 aangemel
de reddingen nam het bestuur een af
wijzende beslissing.
'lllllllllllllllllillllMllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllimillllllHlllllllllllllllllllllllilillllllMim
Zn de tomatenkassen in en om Venlo werd op initiatief van tuinder De Bruin
de schoffel vervangen door tamme konijnen. Het voordeel hiervan is, dat
geen onkruidplantje gespaard blijft en dat ieder konijntje in de tijd van
de tomatenteelt het arbeidsloon van ongeveer vierhonderd gulden voor zijn
baas verdient. De konijnen laten de tomaten links liggen en het initiatief van
tuinder De Bruin vindt in de tomatenteelt grote navolging.
In de Poolse hoofdstad Warschau gaat men op het ogenblik bijzonder prat op iets, wat in feite een Amerikaans-kapita
listisch insluipsel is: een supermarket. Het nieuwe gebouw staat op het Unia Lubelska-plein en zelfs in zijn naam
verraadt het zijn westerse oorsprong: „Supersam". Het totale winkeloppervlak bedraagt 1400 vierkante meter en de
bedrijfsleiding meldt, dat er 2600 verschillende artikelen worden verkocht.
MADRID, 11 juli (Rtr - UPI) Voor
het eerst sinds 1957 heeft generalissimus
Franco enkele ministers van het kabinet
vervangen, aldus is verklaard door wel
ingelichte zegslieden. In politieke krin
gen was men niet verbaasd daar reeds
enkele maanden veranderingen in het
kabinet werden verwacht. Zeven minis
ters werden vervangen en een nieuwe
post, die van vice-president van de
ministerraad, werd in het leven geroe
pen.
Kapitein-generaal Agustin Munoz
Grandes, een voormalig strijder in de
Spaanse blauwe divisie, die gedurende
de tweede wereldoorlog met de Duit
sers aan het Russische front had ge
vochten, is benoemd tot vice-president
van de ministerraad. Tot dusver was
hij hoofd van de gezamenlijke commis
sie van staven. Verklaard werd dat de
wijzigingen, op de verandering in het
ministerie van arbeid na, niets te
maken hadden met de stakingen.
Voor het eerst sedert Franco in Spanje
de teugels in handen heeft genomen,
zal een tweede man naast hem in de
regering optreden. Goedingelichte zegs
lieden menen, dat de benoeming zou
kunnen betekenen dat Franco zijn func
tie van regeringshoofd op zou willen
geven en uitsluitend als staatshoofd zou
willen aanblijven.
Behalve Franco is Munoz Grandes de
enige kapitein-generaal in het leger. De
66-jarige officier is voorstander van het
herstel van de monarchie in Spanje.
Men verwachtte in Madrid reeds enige
tijd dat generaal Franco Spanje wil
voorbereiden voor mogelijke associatie
met de Europese Gemeenschappelijke
Markt. In redevoeringen heeft hij
onlangs nadruk gelegd op stimulering
van de economische en agrarische voor
uitgang in Spanje. Waarnemers in de
Spaanse hoofdstad menen dat Franco
ondanks de jongste arbeidsonrust en op
positie in staat is een algehele moderni
seringscampagne te lanceren. Zü zien
voorts een mogelijkheid van een libera
ler periode door de benoeming van een
monarchistische intellectueel, Iribame,
die minister van voorlichting en toeris
me wordt.
(Van onze Brusselse correspondent)
BRUSSEL, 11 juli Na een week
van voortdurende onzekerheid omtrent
het lot van de regering Lefèvre-Spaak
en van vermoeiende onderhandelingen
tussen de twee '"egeringspartijen over
de onderwijsproblemen is gisteren ein
delijk enige klaarheid en ontspanning
gekomen in de politieke toestand te
Brussel. Voor een voltallige Kamer van
Volksvertegenwoordigers, waarvan ook
de publieke tribunes volledig bezet wa
ren voor de gelegenheid, legde eerste
minister Lefèvre zijn met ongeduld ver
wachte verklaring af betreflende het
akkoord over culturele autonomie dat
verleden week reeds was bereikt in de
schoot van de CVP-BSP-contactcommis-
sie en waarover uw correspondent
toen heeft bericht doch in verband
waarmee nadien weer moeilijkheden wa
ren gerezen.
Kennelijk waren heel wat nieuws
gierigen naar de Wetstraat gestroomd,
gedreven door de heimelijke hoop ge
tuigen te mogen zijn van het ontstaan
van een kabinetscrisis. Zij werden ech
ter wel erg teleurgesteld: van een on
herstelbare breuk in de regeringscoa
litie was niet veel meer te bekennen
en onmiddellijk na de verklaring van
de premier vatte de Kamer de be
spreking aan van de begroting van na
tionale opvoeding en cultuur, hetgeen
beduidde dat de meerderheid instem
de met het compromis.
De inhoud van dit compromis ver
schilt in feite slechts op een paar de
tailpunten van de overeenkomst, die
acht dagen eerder al was bereikt. Met
name wordt het departement van natio
nale opvoeding en cultuur wel degelijk
gesplitst tot en met de functie van di
recteur-generaal. Anderzijds wordt de
culturele autonomie inzoverre doorge
dreven dat de afdeling culturele zaken
van het departement waarvan de
Vlaamse CVP-er Van Elslande inder
daad volwaardig minister wordt, terwijl
hij de adjunct blijft van de BSP-minister
Larock voor het onderwijs volledig
gescheiden wordt; slechts de vraagstuk
ken betreffende 's lands artistiek patri
monium en de internationale culturele
betrekkingen zullen nog worden geregeld
in gemeenschappelijk overleg tussen de
twee ministers.
Om welke reden precies daarover nog
zoveel herrie was ontstaan in de afge
lopen dagen is niet duidelijk gebleken
uit de verklaring van de eerste minis
ter. Alleen is bekend dat in de socialis
tische partij in laatste instantie nog ern
stige bezwaren naar voren waren ge
bracht tegen het compromis, speciaal
wat betreft de benoemingen in het rijks
onderwijs en de bevoegdheden van de
twee ministers. Het conflict was weer
zo hoog opgelaaid dat minister Spaak
zelf zonder veel omwegen uiting had
gegeven aan zijn ontstemming over de
houding van zijn partijgenoten.
Tot het laatste ogenblik bleef het ge
schil levendig. Dat het tenslotte kon wor
den bijgelegd is wellicht te danken aan
de omstandigheid dat een kabinetscri
sis onder dergelijke voorwaarden en
vervroegde verkiezingen in volle vakan
tieperiode slechts de oppositie de li
berale partij en de Vlaams Volksunie
baat hadden kunnen opleveren. Dat de
huidige coalitie de meest „linkse" is
welke mogelijk moet worden geacht is
een feit dat de socialisten niet graag er
kennen maar dat zij toch niet zonder
rijp beraad kunnen verwaarlozen. An
derzijds schijnt ook de Vlaamse fractie
van de CVP tot het besef te zijn geko
men dat een meer bevredigende rege
ling der Vlaams-Waalse verhoudingen
dan die tot dewelke de regering-Lefèvre-
Spaak bereid en in staat is. nog voor
onbepaalde tijd tot het domein der vro
me wensen behoort.
De Kamerzitting van gisteren werd
gekenmerkt door een vrij hevig incident
tussen eerste minister Lefèvre en zijn
voorganger Eyskens. Toen de premier
tijdens de voorlezing van zijn verklaring
luidruchtig werd onderbroken van op de
liberale banken, kon hij niet nalaten
de interpellant onmiddellijk terecht te
wijzen met een overigens niet misplaats
te kritische opmerking over de vorige
regering, die bestond uit conservatieve
CVP'ers eu liberaica ca die werd voor
gezeten door prof. Eyskens. Hierop
ging deze laatste woedend staan, slin-
geide hij een „Dat is flauw!" naar de
eerste minister en verliet de zaal. Waar
uit maar weer eens bleek dat beide „po
litieke vrienden" elkaar meer dan ooit
als kaf en hond beschouwén.
BONN, 11 juli (UPI) De Westduit
se bondskanselier Adenauer heeft tfl-
dens een persconferentie verklaard dat
zijn staatsiebezoek aan Frankrijk een
drieledig doel had:
het bevestigen van de Duits-Fran
se verzoening.
de eenheid van beide volken te
demonstreren.
te stellen dat noch Frankrijk noch
West-Duitsland een afzonderlijk ver
drag zal sluiten met de Sovjet-Unie.
Over het laatste zei Adenauer dat
een Frans-Duits deelgenootschap
niet alleen mag worden beperkt tot
de regeringen van beide landen.
„President De Gaulle en ik hebben
ons speciaal tot taak gesteld om dit
zowel aan het Franse als aan het
Duitse volk duidelijk te maken", al
dus de bondskanselier.
Adenauer verklaarde voorts dat
Frankrijk en West-Duitsland een
„krachtige politieke en economische
macht vormen die tegenstand kan bie
den tegen Rusland". Tijdens zijn pers
conferentie weigerde Adenauer vragen
te beantwoorden.
