nen
Is® fgsÉlsta
BEJAARDEN
Hartelijk weerzien
na achttien jaar
Amerikaanse soldaat vindt
vroegere hospita terug
Gasten in
Kerkrade
Indien U 1 gulden wilt betalen,
rook dan Gladstone
ad.
sfurw
2
VELDSLAG OP TEXEL
Muziekfeest Elektronische
in Kerkrade en showmuziek
VOOR EEN ONBEVANGEN
EN GEDULDIG PUBLIEK
Langdurende
eerlijkheid
Jong Nederland
HOE
kUN
feifS*
ONS
gsm'.
Kerkraads muziekfeest
Twee kinderen
verdronken
Drie doden in het
wegverkeer
m
/MS8HM-
«H
NOEMË
Verkeer respecteert
muzikaal genot
Edward Byrne en Mechael Kavanagh
Drie Papoea's terug
naar Indonesië
J. W. Dinjens
ZATERDAG 4 AUGUSTUS 1962
PAGINA 5
"VS: '0
v .'n\y^ S'-,:-:-
1
ÖÈuwtRD
/$S&|
lialSbEHAUBV
■*2 «j? Ss« J&s fis
s. .::-a-ï >"-s ia>
uwui. j -y --.•--■• -
iPi p ïP"yfMS^-'-é
ïr-C
Liturgische weekkalender
CiuAlKJES
CIGARETTE
Want Gladstone biedt U een King Size
sigaret van constante kwaliteit tegen de vaste
prijs van 1 gulden. Bovendien kunt U ook
nog kiezen: Gladstone met of zonder filter!
Ga nu over op Gladstone, de King Size
sigaret die iedereen voldoening geeft.
ZACHT EN ZUIVER
.w ftf?.
w.
<Mw;,7
r-óVr
6,.-
Ili'
Vt.Vi, i'V1 j
J:il; ';.'s
NADRUK VERBODEN.
aK 5 augustus: 8e zondag na Pinkste-
j?neigen Mis; credo; pref. v. d. H.
rie-eenheid groen
fandag: Gedaanteverandering van Onze
g®er Jesus Christus; eigen Mis; 2e geb.
K H. Sixtus en gez.; credo wit
^/dag; H. Cajetanus. belijder; eigen Mis;
geb. H. Donatus wit
?.®nsdag: H. Joannes Maria Vianney, be
boer; Mis Os Justi; 2e geb. H. H. Cyria-
Us. Largus en Smaragdus wit—
^derdag: Vigilie van de H. Laurentius,
„[artelaar; eigen Mis; 2e- geb. H. Roma-
Us —paars—
ïïdag: jj Laurentius, martelaar; eigen
l« —rood—
<Uf»
d'rdag; Mis van O. L. Vrouw op zater-
„ag; 2e geb. H. H. Tiburtius en Susanna;
r®f. v. d. H. Maagd Maria —wit—
Hhj
6t"ag 12 augustus: 9e zondag na Pink-
SJJen; eigen Mis; credo; pref. v. d. H.
'^-eenheid —groen—
(Van onze Limburgse redacteur)
KERKRADE, 4 aug. -Van de vele
buitenlandse muziekkorpsen, die giste
ren in de Limburgse cancoursstad ar
riveerden, zijn er enkele meteen na
aankomst doorgereisd naar hulpvaardi
ge buurgemeenten, omdat Kerkerade dit
weekend lang niet alle muzikanten kan
huisvesten.
De „American Legion Band" uit
Woodbury bijvoorbeeld is gastvrij onder
gebracht in het nabije dorpje Wijlré.
uitgezonderd Peter Lenoci. Achtien jaar
geleden maakte hij als soldaat kennis
met Kerkrade én met de spreekwoor
delijke gastvrijheid van deze plaats. Pe
ter Lenoci was toen amper negentien
jaar oud. Samen met een andere sol
daat verbleef hij geruime tijd in een
Kerkraads gezin. De naam van zijn
gastheren was hij helaas vergeten,
maar geenszins hun hartelijkheid. Een
maal terug in de States verlangde hij
er erg naar om zijn Nederlandse vrien
den nog eens te bezoeken. Deze wens
is thans, dank zij de deelname van
„the American Legion Band" uit Wood
bury aan het wereldmuziekconcours, in
vervulling gegaan.
Peter Lenoci thans 37 jaar oud en
spoorwegambtenaar van beroep toon
de bij aankomst in Kerkrade weinig
belangstelling voor het muziekfeest.
Zijn volle aandacht concentreerde zich
op het weerzien van zijn hospita uit
1944, van wie hij zich nog goed kan
herinneren, dat zij voor hem 'n heerlijke
fazantenmaaltijd had bereid. Ook wist
hij zich nog te herinneren, dat haar
huis aan een internationale straat (half
Duits, half Nederlands gebied) was ge
legen, vlak bij een kolenmijn. Deze ge-
.hartelijk weerzien.
(Van onze Limburgse redacteur)
KERKRADE, 4 aug. Een tent,
en dat is de Kerkraadse concours
hal tenslotte toch, is geen ideaal con
certgebouw. Elk geluid van buiten is
er duidelijk hoorbaar en werkt der
halve storend bij de diverse muzi
kale uitvoeringen. Alle hinderlijke
geluiden heeft het concoursbestuur,
dank zij de medewerking van diverse
instanties, tot een minimum kunnen
beperken. Zo heeft de leiding van een
Engelsevliegbasis, vlak over de
Duitse grens gelegen, besloten tij
dens de concerten geen straaljagers
boven Kerkrade te laten vliegen. De
spoorwegen, met name de machinis
ten van de mjjnspoorwegen op het
Miljoenenlijntje, die gewoon zijn om
bij de nadering van het Kerkraadse
station een fluitsignaal te geven, la
ten dit thans achterwege en de
plaatselijke politie ziet er nauwlet
tend op toe, dat alle gemotoriseerd
verkeer op „storingsvrije" afstand
van de concourstent blijft. Slechts
één geluid, het fluitsignaal van de
Duitse expresse-treinen op de lijn
Mönchen Gladbach-Aken, hebben de
concoursorganisatoren niet kunnen
elimineren...
gevens vergemakkelijkte zijn speurtocht
in niet geringe mat.
De straat kon geen andere dan de
Nieuwstraat zijn. Ook het huis vond Pe
ter Lenoci terug, maar niet zijn vriende
lijke hospita van 1944.
Nauwelijks had hij het woord „fazan
tenmaaltijd" laten vallen, of de Nieuw-
straatbewoners riepen entnousiast „Eu
reka". De gezochte hospita kon nie
mand anders zijn dan mevrouw Hedwig
Zeelen-Barbian, die niet meer aan de
Nieuwstraat woont, maar aan de Holz-
straat.
Peter toog naar het opgegeven adres
en trof daar inderdaad zijn allerharte
lijkste „pleegmoeder" uit de oorlogs
dagen van 1944 kan. Even stonden bei
den sprakeloos, maar eenmaal in de
gezellige huiskamer gezeten, herinner
de mevrouw Zeelen zich weer alles bij
zonder duidelijk. Peter's „pleegmoeder"
was nog dezelfde gebleven. Even be
drijvig en hartelijk als .oen. Uitvoerig
heeft hij haar bedankt voor haar goede
zorgen en bij het afscheid heeft hij van
haar en haar man diverse foto's geno
men.
ZAANDAM, 4 augustus In de Voor-
zaan is gisteren de negenjarige Gert-
Jan Beekhoven uit Beverwijk verdron
ken. Het kind, dat tijdens de vakantie
van zijn ouders bij familie 'n Zaandam
logeerde, was 's morgens om acht uur
op de fiets weggereden en sindsdien
niet meer gezien. In de loop van de
middag werd in de Voorzaan zijn fiets
opgehaald. Enkele uren later werd het
lijkje opgedregd. De ouders kwamen
gisteravond terug van vakantie.
ANDIJK Gisteren is het vierjarig
jongetje J. H. Mos in een sloot gevallen
en verdronken. Reddingspogingen
mochten niet meer baten.
BERGUM Te Eemewoude is de
60-jarige betonarbeider W. Kobus uit
Leerdam in de nacht van donderdag op
vrijdag in een bermsloot geraakt en
verdronken. De man, die bij zijn broer
logeerde, was 's avonds naar de ker
mis geweest.
DELDEN, 4 augustus Gisteren
botste op de rijksweg Delden-Goor een
personenauto die bestuurd werd door
de heer W. Leusink (33) uit Enschede
op een met stenen beladen vrachtauto
met aanhanger, bestuurd door L.v.M.
uit Ravestein. De personenauto, waarin
vier personen waren gezeten, werd ge
heel vernield. De heer Leusink kwam
om het leven, terwijl de heer H. D.
uit Enschede zo ernstig werd gewond
dat hjj in Ziekenzorg in Enschede
moest worden opgenomen
De twee andere personen liepen geen
letsel op. De bestuurder van de vracht
auto kreeg een shock. De vrachtauto
kwam na de botsing in een sloot te
recht en kantelde.
BORNE Op de rondweg is vrijdag
avond de 63-jarige mevr. A.Meijer uit
Borne met haar bromfiets aangereden
(Advertentie)
7 T.r
-v 's
;V'A'. ;:':Y
KING SIZE
KING SIZE
KING SIZE
door een personenauto die bestuurd
werd door de heer J.v.H. uit Hengelo.
Mevrouw Meijer werd daarbij zo ern
stig gewond, dat zij op weg naar het
ziekenhuis in Hengelo overleed. De
heer v.H. liep een shock op en een
hoofdwonde.
BERGUM Op de rijksstraatweg
Leeuwarden-Groningen, even voorbij de
Grote Wielen, is gisteren de zeven
jarige F. J. W. van der Gang uit Leeu
warden bij het oversteken van de weg
aangereden door een personenauto, en
ernstig gewond. Het slachtoffertje
werd met een schedeibasisfractuur
overgebracht naar het Diakonessenhuis
in Leeuwarden, waar net in de loop
van de middag is overleden.
DEN BURG, 4 augustus In de
nacht van donderdag op vrijdag heeft
in de Koog op Texel een bende van
ruim 300 jeugdige badgasten, waarbij
ook Duitsers, de uit twee man bestaan
de politie van deze plaats aangevallen.
Ei werd in het dorp met allerlei pro
jectielen geworpen, stenen en stokken
vlogen door de lucht en de politieman
nen, die hun leven bedreigd zagen, wa
ren genoodzaakt zich strategisch terug
te trekken naar het gebouw van de
stichting „Sociaal toerisme Texel",
vanwaar zij versterking vroegen.
Eer zij zich in dit gebouw konden ver-
KERKRADE, 4 aug. Gisteren
heeft men het in Kerkrade dan over
een heel andere muzikale boeg ge
gooid. Instede van de oprechte fanfare
of harmonie-muziek of het toppunt van
musiceren dat de Bamberger-Symfoni-
ker kunnen bieden had men een mid-
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiirmiiiiiiiiiiiriiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
Het Ierse muziekkorps „the Irish
transport and general workers
unionband" uit Dublin neemt
reeds voor de derae keer aan
het wereldmuziekconcours deel. Ed
ward Byrne, 44 jaar oud en monteur
van beroep en zijn 19-jarige collega-
muzikant, de leerling-metselaar Mi
chael Kavanagh, maken evenwel pas
sinds kort deel uit van de „Union
Band" en derhalve maken zjj thans
voor het eerst kennis met Kerkrade.
In het gezin van de gepensioneerde
mijnwerker P. Kroon te Heilust heb
ben zij het best naar hun zin. Al met
een na de allerhartelijkste ontvangst,
welke mevrouw Kroon hun donderdag
bereidde, voelden zij zich thuis in
Kerkrade.
De taalbarrière "Ie gastvrouw
spreekt geen woord Engels en de
gasten verstaan geen syllabe Neder
lands heeft dit niet kunnen be
letten. Ook zonder woorden verstaan
beide partijen elkaar uitstekend. Zij
spreken de taal van hun hart.
Wat Edward Byrne en Michael Ka
vanagh bij hun komst raar ons land
het meest geïmponeerd heeft, dat zijn
de Indrukwekkende fabriekscomplexen
praktisch van Hoek van Holland tot
en met Kerkrade.
De gezellige sfeer in huis, de vrien
delijke inrichting van de woningen en
de hulpvaardigheid van de bevolking
zijn andere opvallende kenmerken,
welke beide gasten frapperen.
Over de resultaten van hun deel
name aan dit concours zijn hun ver
wachtingen gespannen. „Wij hebben
in de voorbij maanden hard ge
repeteerd voor Kerkrade en als
we zo suelen als zondag, vlak voor
ons vertrek uit Dublin, tijdens een
openluchtconcert in het stadspark al
daar, dan behaalt onze band weer een
eerste prijs, net als in 1954!"
dag elektronische muziek ingelast. Het
,,Hollandia"-theater op de Markt was
vrfl goed gevuld met een aantal
nieuwsgierigen, die nu wel eens wilden
weten hoe het dan wel allemaal toe
gaat. Het was een bij uitstek onbevan
gen publiek, het was dus ook een bij
uitstek geduldig publiek. Er deden zich
geen incidenten voor. Het had echter
gekund. Een concert van elektronische
muziek immers roept bij de door de
muziek bevooroordeelde toehoorder
enige weerzin op, tenzij zij hem op de
lachspieren werkt, zoals bij ondergete
kende het geval is.
Een toelichtende heer raakte, geloof
ik, de kern van de zaak toen hij be
twijfelde of de elektronische muziek
als concertmuziek een toekomst heeft
en toen hij daaraan toevoegde dat elek
tronische fnuziek zonder visueel ele
ment daarbij „moeilijk te verteren"
is. Niemand kan ontkennen dat op
elektronische wijze voortgebracht ge
luiden een functie als „achtergrondmu
ziek" bij film, hoor- of kijkspel kunnen
hebben. Dat is reeds een door de prak
tijk bewezen feit. Men zou zeggen:
daarmee is het fenomeen bepaald en
begrensd.
De inleider raakte, naar mijn smaak,
nog meer de kern van de zaak, toen
hij stelde dat een samensteller van
elektronische muziek niet afhankelijk
is van de kunde of onkunde van de
uitvoerende kunstenaar, dat hij het al
les in eigen hand heeft. Maar dat mag
dan een voordeel voor de „componist",
het is precies de ramp voor de toe
hoorder. Hij, de toehoorder, vervult bij
het maken van muziek en dat „ma
ken" dan genomen in alle zinnen van
het woord een essentiële functie. De
executant is dan precies degene die
hem in deze beslissende status beves
tigt. En zelfs de meest onkundige exe
cutant doet dat. Al speelt hij al
speelt een orkest nog zo exacrabel
Beethoven, de toehoorder zit er bij in
het troostgevende besef dat hij bij het
muziekmanen is betrokken. Bij een
concert van elektronische werken is hij
echter niet veel meer dan het instru
ment, in het onderhavige geval dan de
microfoons. Voorwaar een onbehaaglij
ke positie, waarbij .de gedachte dat de
componist in de zevende hemel was
nauwelijks enig soulaas kan bieden.
Men zat dus gisteren tijdens het elek
tronisch concert in het „Hollandia"-
theater ietwat verwezen rond te kij
ken, niet wetend waar men het precies
zoeken moest. En men veerde pas weer
op, toen er een echte, levende violiste
op het podium verscheen in de gestalte
van mej. Joke Vermeulen. Zij speelde
een Capriccio voor viool en „2 sporen"
van Henk Badings. Zij speelde uitste
kend viool en zij hield terdege en met
succes rekening met de begeleidende
geluiden; men had ze. de geluiden,
echter graag wat willen dempen. Maar
dat is dan gaandeweg de uitvoering
met een mechaniek niet wel mogelijk.
Zodat men het verschil met een bege
leidend orkest wel degelijk aan den
lijve ondervond. Een concert van mu-
ziek-elektronische werken biedt althans
één voordeel: men herinnert zich ter
plaatse en als nooit tevoren de echte
muziek.
Eigenlijk had men gisteren in Kerk
rade zichzelf althans één avond rust
gegund. Maar ook dat ging bij nader
inzien niet door. Daar werd een extra
concert ingelast, te geven door resp.
de „Clifon High School Mustang Band"
en de „Woodbury American Legion
Band". Om te beginnen hadden die rijk
geüniformeerde jongelui, zo werd ver
teld, er zelf om gevraagd het te mo
gen doen. maar verder lijkt het mij
niet onmogelijk dat een commercieel
belang mede een rol heeft gespeeld in
dit onverhoedse optreden.
De Amerikanen speelden dus nu de
voor hen geëigende showmuziek met
veel geschetter en doortastende rit
miek. voor het inderhaast opgetrom
melde auditorium. Zij treden overigens
dit weekeind op in het concours met
allerlei Europese muziek, die varieert
van Handel tot Vaughan Williams. Men
kan slechts hopen dat de tragische far
ce, korte tijd geleden opgeleverd door
de „Weir High School Varsity Band"
zich niet zal herhalen. Wij zullen zien.
HERMAN HOFHUIZEN.
HOLLANDIA, 4 aug. Van het
vliegveld Sentani nabij Hollandia zijn
vrijdagochtend drie Papoea-studenten
vertrokken die behoren tot de groep die
Indonesië bezoekt. Zij reizen via Ma
nilla en Singapore naar Indonesië ten
einde zich weer bij de drie andere le
den van de groep te voegen. De drie
studenten, A. Indey, E. Somisu en M.
Jelman, hadden hun bezoek aan Indo
nesië onderbroken voor een bezoek aan
Nieuw-Guinea. Na beëindiging van hun
reis zullen de studenten naar Neder
land terugkeren.
Met hetzelfde vliegtuig vertrokken
vrouwen en kinderen van Nederlandse
ambtenaren uit Hollandia naar Neder
land. Zij werden op Sentani uitgeleid_
door een grote schare kennissen
schansen kwamen zij echter in zulk een
gevaarlijke positie te verkeren, dat er
waarschuwingsschoten moesten worden
gelost. De uit zeven man bestaande
versterking uit Den Burg wist de agres
sieve jongelui te verspreiden, waarbij
herhaaldelijk van de gummistokken
moest worden gebruik gemaakt. Een
de belhamels werd gewond, maar wist
in het duister te ontvluchten.
De justitiële autoriteiten te Alk
maar zijn van dit gebeuren op de
hoogte gesteld. Er was volgens de
politie geen aanleiding voor dit op
treden van de jongelui. Volgens in
woners van de Koog gaan de jongelui
die hier veelal drie of vier weken
logeren, zich op den duur vervelen.
En dan gaan ze lastig worden, zo
verklaart men deze gebeurtenis.
Mijn neefje Hans was in
een even impulsief als onbe
zonnen ogenblik bij de bu
ren door een ruit gevallen.
Hij werd ietwat bebloed
door de desbetreffende
buurman thuis gebracht, en
zei dire -t;
„Hans is heel flink geweest, hij is zelf
komen zeggen dat hij het gedaan had."
Later op de avond sloot de vader
het incident door te zeggen:
„In het vervolg voorzichtiger wezen,
maar ik vind het kranig, dat je zo
eerlijk bent geweest."
Toen zei Hans:
Nou, ik had anders allang gezien,
dat hij het' gezien had."
/n september wordt de heer J.
W. Dinjens geïnstalleerd als
hoofdcommissaris van Jong
Nederland. Dat gebeurt tij
dens de kadershow, die in het
weekeinde van 15-16 september
georganiseerd wordt op Ons Erf
te Nijmegen, sinds vijf jaar de
woonplaats van de geboren en
getogen Maastrichtenaar, die de
heer Dinjens altijd wel zal blij
ven. Dat hoofdcommissariaat is
een nevenfunctie; zijn eigenlijke
werk ligt op het terrein van de
katechese: hij is redactiesecre
taris van de tijdschriften „Ver
bum" en „School en Godsdienst",
heeft zelf diverse katechetische
boekjes geschreven voor het
VGLO en is met pater Hijman SJ
de auteur van het eerste met
foto's geïllustreerde schoolgods-
dienstboek ,£>e nieuwe aarde".
„Op het gebied van samenwer
king tussen priester en leek is
met wederzijds geven en nemen
wel iets te bereiken," zegt hij,
en dat slaat niet alleen op het
boekje, maar op heel veel ander
werk dat hij met priesters, in
casu Jezuïeten, heeft verricht.
J. W. Dinjens is geboren op
Nieuwjaarsdag 1913. Hij was de
oudste van drie jongens en het
is wel heel merkwaardig, dat zijn
beide broers ieder een telg hebben die eveneens op een Nieuwjaarsdag
ter wereld zijn gekomen! Na de lagere school bezocht de heer Dinjens het
gymnasium; eigenlijk omdat hij lang geaarzeld heeft tussen het priester
schap en het onderwijzersambt. Men zou kunnen zeggen dat die aarzeling
tot op de dag van vandaag is blijven voortbestaanof beter, dat hij beid»
verlangens met elkaar verzoend heeft in zijn werkkring aan het Hoger
Katechetisch Instituut, waar hij godsdienstig en onderwijswerk kan com
bineren. Na het gymnasium was het crisistijd en van verder studeren kon
weinig komen. Na enkele kantoorbaantjes kwam hij al gauw in de biblio
theek van het Maastrichtse Jezuïetencollege terecht, waar langzamerhand
de opbouw van het katechetisch centrum begon. Werkten er aanvankelijk
twee man aan, nu zijn het er tien, zeven paters en drie leken.
Zijn entree in het jeugdwerk deed de heer Dinjens via de parochie»
zo'n 26 jaar geleden werd hij ervoor gevraagd door de kapelaan, die in
de nieuwe Theresia-parochie leiders nodig had. Hij begon als leider van
de Jonge Wacht, kwam later in het diocesane apparaat en vijf jaar geleden
in het nationale bestuur.
„Jong Nederland", aldus de nieuwe hoofdcommissaris, „is nog steeds
naar eenheid aan het groeien; de eenwording van de in de diverse bisdom
men bestaande organisaties heeft een jaar of drie geleden pas goed haar
beslag gekregen, maar in feite begint de eenheid nu pas te leven. Waar
het nu om gaat, is het op gang brengen van de uitbouw naar binnen en
naar buiten. We moeten zoeken naar eenheid in verscheidenheid en naar
mogelijkheden om de jongens tussen 14 en 17 jaar te binden en hun te geven
wat ze zo nodig hebbenwat men pleegt te noemen de begeleiding op de
weg naar de volwassenheid. Daarbij zie ik grote mogelijkheden in de sport
die vroeger in de jeugdbeweging geen plaats heeft gehad. Jong Nederland
heeft drie peilers: de creativiteit, het buitenleven en de sport.
De heer Dinjens heeft overigens de leiding maar tijdelijk op zich
genomen; hij hoopt ze over een jaar of drie in andere handen te kunnen
geven. De reden? „Langzamerhand heb ik een complete jeugdbeweging
thuis," zegt hij lachend; hij heeft acht kinderen, vier jongens en uier
meisjes, en geen mens die het hem kwalijk zal nemen, als hij zijn eigen
jeugd zijn eerste aandacht geeft.
