Op zevende haven- en industriedag
MAASBRUG in Roermond
gebruik genomen
in
Spectaculaire gebeurtenis
CONIMEX-
Den Haag tegen Financiën
in beroep bij Raad v. State
Inzet: 31 miljoen gulden
Oldebroekse heide dreunt
van kanonnen en granaten
Schietoefening Artillerie aan spoedige
modernisering toe
Vuursteun
Ziekenverzorgersberoep
wordt bij wet geregeld
Boeiend over boeken
i.
Premie-bij dr age
ziekenfondsen
uit schatkist
Internationale
belangstelling
Raadsman berispt
,Dit is geen
voetbalwedstrijd
Opgeleiden worden geregistreerd
K.A.B. benadeeld
voor 23 mille
Advies N.G.-raad
Kath. werkgevers:
prisma ultra-platte
norloges... met het
prestige van het aparte!
Strak en elegant
voor lekkere pikante ""pj*. -
Af delings functionaris
in Utrecht gearresteerd
Prof. dr. L. Brummel
VRIJDAG 7 SEPTEMBER 1962
PAGINA 5
wwwws
ügl'IB
Grootse plannen
RECEPT Ik- hafjies: NASI-PUNTJES
Wist U dat een blik
Conimex Nasi Goreng
zich ook uitstekend
leent voor het maken
van gezellige hapjes.
Als U zichzelf of uw
gasten eens op iets
bijzonders wilt
tracteren, maakt U
dan dit recept eens.
m ALLERBESTE VOOR DE RIJSTTAFEL
Reorganisatie
Atoomlading
SS»iï$88SSSS:
(Van onze sociaal-econ. redactie)
DEN HAAG, 6 sept. In het or
gaan van het Nederlands Katholiek
Werkgeversverbond levert drs. H. A.
M. Eisen kritiek op het ontwerp zieken
fondswet. Het handhaven van het hui
dige premiestelsel berust op een over
trokken idee over de gevoelens van so
lidariteit in ons volk.
In 1960 bedroegen de gemiddelde
ziektekosten per verzekerde f 83,90 per
jaar. Een gezin met één kind draagt
bij een premie van vijf procent zijn
eigen lasten. Naarmate een gezin meer
kinderen heeft worden de kosten per
verzekerde persoon geringer, terwijl
het ziekterisico per persoon gelijk
blijft. Het nadelig verschil tussen pre
mielast en ziektekosten wordt dus op
gebracht door de ongehuwden en door
gehuwden zonder kinderen. Hier blijkt,
aldus drs. Eisen, sprake te zijn van
een opgelegde solidariteit, die zwaar
der is dan welke progressie in het be
lastingstelsel dan ook. Hoe hoger de
loongrens, hoe belangrijker dit pro
bleem wordt.
Een oplossing ziet de schrijver in een
bijdrage in de premielast uit de schat-
kistgelden. Deze staatsfinanciering is
te verdedigen als de lasten van een
sociale verzekering op onverantwoorde
wijze over de verzekerden verdeeld
zijn, waarvan de schrijver wat het
nieuwe ontwerp betreft overtuigd is.
De hoogte van de staatsbijdrage zou
naar zijn mening gelijk moeten zijn
aan de premie welke nodig is voor in
direct verzekerde kinderen.
ROERMOND, 7 sept. De directeur-
seneraal van de Rijkswaterstaat ir. J.
v5n de Kerk heeft gisteren de nieuwe
I aasbrug, welke de in de voorbije oorr
■og totaal verwoeste oude s aste oever
verbinding vervangt, in gebruik ge-
■lelrl.
Heel wat minder uitbundig af
gaande op de archiefstukken uit 1867
geschiedde dit dan bij de opening
yan de eerste Roermondse Maasbrug
m dat jaar. Toch mogen we niet zeg
gen, dat de ingebruikstelling van de
huidige brug niet feestelijk verliep.
Het was minder romantisch, maar
Voor de vele kijklustigen wel zeer
spectaculair.
Begeleid door de Koninklijke Harmo
nie van Roermond begaven de autori
teiten zich, tussen twee fikse stortbuien
SSJf' "lar het midden van de fraaie
rag' Hi«r stelde de directeur-
ai van de Rijkswaterstaat, ir. J.
een h door het overhalen van
mü. an<ue een sirene in werking en
,29k .een imposante hijskraan,
'ddellijk aan de sloopwerkzaam
heden van de uit 1946 daterende nood
brug begon Op hetzelfde moment he-
sen zeeverkenners de nationale drie
kleur, speelde de Koninklijke" het
Wilhelmus", loeiden scheepssiranes en
Zetten aan weerskanten van de brug
trachtende automobilisten een langge
rekt toeterconcert in. Dit laatste, meer
°m uiting te geven aan hun ongeduld
<=n minder vanwege de Roermondse
feestvreugde. Voor de haast van het
hedendaagse verkeer brachten de auto
riteiten overigens het nodigs begrip op
®h derhalve beperkten zij de ceremo-
(Advertentie)
nies op de brug zelf tot enkele minuten.
Ir. J. van de Kerk schetste in een
nabij de brug gelegen hal de betekenis
van de nieuwe brug, welke van meer
dan stedelijk belang is, daar zij een
onmisbare schakel is in de noord-zuid
verbinding, met name tussen Limburg
en Brabant. Niet alleen voor het weg
verkeer, maar ook voor de scheepvaart,
aldus spreker, is dit project van groot
belang, daar de schepen voortaan over
een veel bredere doorvaartopening kun
nen beschikken, tenminste wanneer de
noodbrug geheel is weggeruimd.
Bovendien herdacht ir. Van de Kerk
de twee arbeiders, die bij do bouw van
deze brug om het leven zijn gekomen.
Woorden van dankbare vreugde spra
ken de commissaris van de koningin
dr. F. Houben en de burgemeester
van Roermond mr. R. Höppener.
Dr. Houben prees met name de
constructieve prestaties van de Rijks
waterstaat. In de voorbije tien jaar
kwamen in Limburg maar liefst zes
nieuwe Maasbruggen tot stand, t.w.
nabij Roosteren, Well, Gennep, Venlo,
Maastricht en Roermond. De zevende
brug over de Maas nabij Wessem is
in uitvoering en voor de achtste (de
zgn. Zuiderbrug te Maastricht) is de
rijksgoedkeuring reeds ontvangen.
De enorme stijging van het gemotori
seerde verkeer maakt de bouw van nog
meer bruggen, speciaal in Venlo en
Maastricht, noodzakelijk.
Mr. R. Höppener hield een vurig plei
dooi voor verdere verbeteringen van
de verkeersverbindingen rondom Roer
mond. De thans gerealiseerde verbin
ding noemde de burgemeester inder
daad een brug naar de nieuwe tijd,
zoals de groots opgezette tentoonstel
ling in het kader van de brugfeesten
aantoont.
Dank zij het feit, dat de in gebruik-
stelling van de nieuwe Maasbrug was
ingepast in het programma van de ze
vende Limburgse Haven- en Industrie
dag, bestond voor de opening van de
brug, alsmede voor de tentoonstelling,
ruime internationale belangstelling.
De deelnemers aan deze dag, geor
ganiseerd door de Limburgse Scheep
vaartvereniging, maakten eerder op de
dag kennis met andere grootse plannen
van de stad Roermond.
De nieuwe Maashaven zal in 1964 gro
tendeels gereed zijn. De kosten belopen
rond acht miljoen. Een behoorlijke ha
ven en een groot industrieterrein noem
de ir. R. Verloren van Themaat, voor
Roermond en de gehele Roerstreek van
groot belang, temeer nu de geplande
staatsmijn „Beatrix" niet in exploitatie
komt. De groeiende beroepsbevolking
van de Roerstreek, waar 40.000 perso
nen woonachtig zijn en in de nabije
toekomst 100.000 en meer, vraagt om
industrialisatie op korte termijn.
Midden-Limburg, aldus spreker, is
uitstekend gelegen voor nieuwe indus
trieën, maar desondanks hebben diver
se gegadigden elders bedrijven geves
tigd. Ir. Verloren van Themaat schreef
dit toe aan de omstandigheid, dat ver
schillende gegadigden geen industrieën
in de Roerstreek konden vestigen bij
gebrek aan behoorlijke terreinen. An
deren gaven de voorkeur aan vestiging
in de zgn. ontwikkelingskemen.4 waar
de grondprijzen vanwege overheidssub-
De nieuwe Maasbrug te Roermond, die
de sinds de oorlog bestaande noodbrug
vervangt, is gisteren officieel in ge
bruik gesteld.
sidies lager liggen dan m de gebieden
langs de Maas. Tevens behandelde spre
ker die havenplannen annex aanleg van
industrieterreinen in andere delen van
Limburg.
Op het programma staat de aanleg
van 1800 hectare industrieterreinen in
Limburg, waarvan 200 hectare bij ha
vens geprojecteerd zijn. De verhouding
tussen zgn. natte en droge industrieter
reinen moet beslist uitgebreid worden,
aldus ir. Verloren van Themaat. Dit
zelfde geldt trouwens ook voor de aan
leg van industrieterreinen in het alge
meen.
Spreker kritiseerde in dit verband het
systeem van de vele ambtelijke goed
keuringen en de traagwerkende proce
dure b\j het verwerven van gronden.
Voor Nederland en speciaal voor Lim
burg schuilt in deze situatie, aldus spre
ker, een groot gevaar. Bepaalde gun
stig gelegen gebieden lopen de kans de
boot te missen in het zich snel indus
trialiserende Europa.
Voor deze situatie dient, zo besloot
ir. Verloren van Themaat zijn inleiding,
de overheid meer begrip op te brengen,
temeer nu de recente industriële ex
pansie haar hoogtepunt gepasseerd
schijnt te zijn.
Het missen van de boot op indus
trieel gebied staat gelijk met vermin
dering van de welvaart.
(Advertentie)
1007 yiBlik Conimex £^3» «St'duw-n
twee kanten openen. ^n dikte.
en in schijven snijden van± verkregen
De schijven .n veren delen.^^, ejwit
PUntieS,WboteTbakken. Op elk puntje
maakt U ca 25 nasi-puntjes.
Weer verkrijgbaar; mooi rijst*
tafel-receptenboekje. Vraag Uw
winkelier, of stuur briefkaart
(geen brief) gefrankeerd met
;.i 36 ct aan Conimex Baar a
5?J
9?
(Van onze Haagse redactie)
DEN HAAG, 7 sept. Niet minder
dan tweeënhalf uur lang heeft de ver
tegenwoordiger van de gemeente Den
Haag, jhr. mr. J. de Brauw, gisteren
gepleit voor de Raad van State, af
deling geschillen van bestuur, in het
beroep dat is ingesteld tegen een be
schikking van de minister van Finan
ciën. De zaak loonde dan ook zeker
de moeite: ruim drie miljoen gulden
staan er op het spel voor de betrokken
partijen.
De belastingbetaler mag deze vest
zak-broekzak procedure vrij onver
schillig laten, de gemeente ziet het
resultaat van het advies van de Raad
van State aan de Kroon over deze
kwestie uiteraard met grote belangstel
ling tegemoet. Een douceurtje van
tweeënhalf miljoen acht ton is
reeds als voorschot gekregen zou bij
(Van onze speciale verslaggever)
't HARDE, 7 sept. Om één uur
gistermiddag zwegen de vuurmonden.
Het donderen van de kanonnen hield
vrij plotseling op. Vanaf vijf minuten
voor zeven had het op de Oldebroekse
hei gedreund van de kanonschoten en
van de inslaande granaten. De groot
opgezette artillerie-oefening Vuursteun
van de vierde divisie kwam daarmee
ten einde.
Vier dagen lang hadden de batterijen
op en rondom de terreinen van het ar
tillerieschietkamp van Oldebroek, het
enige schietkamp van de artillerie in
Nederland, de theorie in de praktijk
gebracht. En dat met wisselend succes.
Er zijn behartigenswaardige woorden ge
sproken bij de slotbespreklng, die gis
termiddag werd gehouden.
De Oldebroekse hei is een reusachtig
gebied in de ogen van de toevallige voor
bijganger. Artilleristen vinden het maar
een benauwd terrein. Hun verdragende
vuurmonden kunnen een groter gebied
bestrijken. Vandaar dan ook dat schiet
oefeningen in Hohne en Münsterlager in
Duitsland onontbeerlijk zijn. De oefenin
gen daar benaderen trouwens het meest
de werkelijkheid. Dat vinden alle artille
risten, voor wie de sfeer van het ter
rein, waar zij werken, van groot belang
is.
„Vuursteun" was de eerste oefening
in Nederland van de volledige artillerie
van een divisie. Voor veelvuldige herha-
Iinr; van een dergelijke oefening is de
Oldebroekse hei niet toereikend. Vijf
afdelingen artillerie waren in actie, met
in totaal zesenzeventig vuurmonden en
twee laneeerinrichtingen voor Honest
Johnraketten. Vijfhonderd voertuigen
waren in beweging met in totaal 2700
man.
Vanuit vier Centuriontanks, de vijftig
tons-zware monsters van de Cavalerie,
deden artilleriewaarnemers hun werk in
de voorste lijn: het bestuderen van denk
beeldige vijandelijke stellingen en het
doorgeven van de noodzakelijke correc-
(Van onze Haagse redactie)
DEN HAAG, 7 sept. Minister
Veldkamp heeft een wetsontwerp inge
diend tot regeling van de opleiding en
de status van het beroep van „zieken
verzorger" en „ziekenverzorgster", die
het verplegend personeel in ziekenhui
zen assisteren. De minister zegt in zijn
toelichting, dat aan hulpkrachten be
hoefte bestaat om de deskundige ver
pleegsters (en verplegers) te ontlasten
van de meer eenvoudige, maar niette
min noodzakelijke verpieegwerkzaam-
heden.
Omdat deze behoefte al langer be
staat zijn in vele ziekenhuizen reeds
dergelijke hulpkrachten aangetrokken.
Op het gebied van de opleiding en de
benaming bestaat echter lang geen een
heid. Ook worden in een aantal zieken
huizen de leerling-verpleegsters voor
dit werk gebruikt. Dit is echter niet
in het belang van de opleiding, die de
ze leerlingen moeten volgen, en het
leidt er ook toe, dat meisjes en jonge
mannen als leerling worden geaccep
teerd, die eigenlijk niet geschikt zijn.
Een gevolg daarvan is weer, dat het
verpleegstersberoep in diskrediet is ge
raakt, waardoor personen, die over een
frotere algemene ontwikkeling beschik-
en dan de doorsnee verpleegster (en
die dus in de eerste plaats in aanmer
king komen om in de grote behoefte
aan verplegend personeel in leidingge
vende functies te voorzien) ervan
worden weerhouden dit beroep te kie
zen.
Aan de ziekenverzorgster zal een
uniforme opleiding worden gegeven.
Zij zullen na het afleggen van een
examen in een register worden in
geschreven. Alleen de ingeschrevenen
zullen zich „ziekenverzorgsters" mo
gen noemen, waardoor ook het pu
bliek weet, waar het aan toe is.
De minister heeft tot instelling van
zo'n register besloten om te voorko
men, dat de ziekenverzorgsters op eigen
gelegenheid en zelfstandig onder die
titel verpleegkundige hulp zouden gaan
verlenen. Het is juist de bedoeling,
dat zfl gaan werken onder leiding en
toezicht van volledig gediplomeerde
verpleegsters of verplegers.
Het wetsontwerp biedt de mogelijk
heid om, indien daaraan behoefte blijkt
te bestaan, ook het aantrekken van
hulpkrachten voor de wijkverpleging
mogelijk te maken. Mocht daartoe in
de toekomst worden overgegaan, dan
zal het toezicht in overleg met de
Kruisorganisaties worden geregeld.
Dat artilleristen onder „doorhalen" iets heel anders verstaan dan b.v. zeelui,
toont bovenstaande foto van een artillerist, die de loop van zijn „stuk" reinigt
van kruitslym, nadat het kanon is afgevuurd.
ties. De oefening was geheel gebaseerd
op de oorlogstaak van de divisie-artille-
rie Er was bij de opzet al rekening
gehouden met de mechanisering van de
artillerie, zoals die het volgend jaar zal
beginnen.
Kolonel H. P. C. Witsenburg, Com
mandant van de vierde-divisie-artillerie,
vertelde dat het volgend jaar begonnen
zal worden met de vervanging van de
25-ponders, de lichte vuurmonden van
9 cm, door de Franse, gemechaniseer
de 105 mm. a.M.X.-kanonnen. De reor
ganisatie zal heel wat voeten in aar
de hebben.
Het materieel waarmee de artillerie
nu werkt, en waarmee ook de oefening
„Vuursteun" werd uitgevoerd, is vrijwel
geheel materieel uit de laatste wereld
oorlog. De inspecteur van de artillerie,
brigade-generaal B. Andringa, die de
oefening voor een deel bijwoonde, ver
telde ons dat. Daarmee ligt echter de
Nederlandse artillerie niets achter op
de andere N.A.V.O.-landen die hetzelfde
materieel gebruiken.
Amerika, leidende mogendheid in de
N.A.V.O., heeft na de tweede wereld
oorlog al te zeer gerekend op zijn
overwicht aan atoomwapens. De con
ventionele artillerie werd door de Ame
rikanen verwaarloosd. Intussen is ech
ter weer veel meer de nadruk komen
te liggen op de conventionele artille
rie. De N.A.V.O.-landen liggen daar
door nu achter bij de Russen. De 25-
ponders voldoen niet meer, de 155 mm
houwitsers voldoen niet meer, de
tractie voldoet niet meer.
Men kent de Russische vuurmonden,
met kalibers van 85, 120, 150 en 200
mm. Deze kanonnen worden getrokken
zoals nu ook nog de Nederlandse.
De N.A.V.O. en dus ook Nederland
gaan nu de kanonnen mechaniseren,
dat wil zeggen dat zij overgaan op ka
nonnen die gemonteerd zijn op voertui
gen, voorzien van rupskettingen. Men
is daarmee in N.A.V.O.-kringen bezig.
De rekenkracht van de mens bij de
artillerie is, gezien de ontwikkeling, niet
meer toereikend. De mankracht zal wor
den vervangen door elektronische appa
ratuur. Het Amerikaanse leger heeft de
eerste proefapparaturen in gebruik ge
nomen, aldus generaal Andringa. Der
gelijke apparatuur voor het mechanise
ren van het denken heeft Rusland bij de
artillerie nog niet. Wat dat betreft ligt
men dus niet bij de Russen achter. Wan
neer de eerste computers in Nederland
arriveren, valt nog met geen mogelijk
heid te zeggen.
De modernisering van het materieel
heeft overigens niet geheel stil gestaan.
Weliswaar werkt men veel met verou
derde vuurmonden, maar de granaten en
de raketten die de gemengde afdeling
van de divisie-artillerie kan inzetten,
zijn zeer geduchte wapens.
Voor de 8 inch houwitser (203 mm)
heeft men projectielen met atoomla
ding. De Honest John-raketten kunnen
worden voorzien van atoomkoppen. De
ze atoomwapens liggen ook in Neder
land opgeslagen. Nederland krijgt ook
een afdeling geleide raketten van het
type Sergeant.
Met grote verwachtingen kijken de ar
tilleristen uit naar de komende mecha
nisering van hun wapen. Op „Barbara's
eigen bodem", ofwel de „Knobbel"
twee aanduidingen voor trefpunten in
het schietkamp filosoferen zij graag
over de toekomst. Het beeld van Sint
Barbara, patrones van de artillerie, in
„Old Dutch", de herenkamer van de
officiersmess, is vaak een stille getuige
van zulk soort bespiegelingen. De heren
praten graag over vroeger. In het
schietkamp werden vanaf 1878 genera
ties van artilleristen opgeleid. Maar zij
kjjken ook graag vooruit, naar de mo
dernisering van het wapen waaraan zij
zich ijverig geven.
de penibele financiële situatie van de
gemeente uiteraard zeer welkom zijn.
Het bezwaar van de gemeente
richt zich tegen een beschikking van
de minister van Financiën over de
vergoeding die de gemeente krijgt
wegens kosten van herstel van oor
logsschade aan de troto van Den
Haag: de bossen, parken, plantsoe
nen en boombeplantingen.
De gemeente heeft voor deze in de
eerste jaren na de bevrijding verrichte
werkzaamheden declaraties ingediend
van ongeveer zesenhalf miljoen gulden.
De helft hiervan werd vlot betaald
door het ministerie van Wederopbouw
en Volkshuisvesting, de andere helft,
die betaald zou moeten worden door
Financiën, laat op de reeds betaalde
acht ton na, op zich wachten.
De vertegenwoordiger van de mi
nister, mr. J. van Hall, verklaarde
dat het ministerie zich met een
groot aantal posten van de declaratie
niet kan verenigen. Toen het minis
terie in 1960 de gemeente voorstelde
alles nog eens grondig uit te zoeken
werd de medewerking hiertoe door
een ambtenaar die Den Haag ver
tegenwoordigde, botweg geweigerd,
zo stelde mr. Van Hall. Toen hield
voor de minister alles op. Daarom
heeft hij maar naar beste weten een
vergoeding vastgesteld, die Den
Haag nu meer dan drie miljoen te
laag vindt.
Moeilijkheden waren onder meer ont
staan door de uitbetaling van bomen,
die uit de gemeentelijke kwekerij ble
ken te komen en die door de minister
als „voorraad" worden beschouwd,
waarvoor geen vergoeding gegeven be
hoeft te worden. Voorts was de minis
ter niet bereid „bewakingskosten" te
betalen.
Jhr. De Brauw stelde dat deze
bewaking wel degelijk nodig was,
kort na de bevrijding. Overal werden
nog bomen omgezaagd als aanvulling
van de onvoldoende verkrijgbare
brandstof. Hij zei voorts dat de
ambtenaar die de medewerking ge
weigerd zou hebben, dit nooit na
mens het college van B. en W. heeft
kunnen doen, want hij was niet offi
cieel gemachtigd. Een onderzoek zou
alsnog worden toegestaan.
„Maar dan niet door onze accoun
tantsdienst. Wij hebben er al last ge
noeg mee gehad. Dan moet er maar
een neutrale partij bij komen", zo re
ageerde mr. Van Hall. Een slechte in
druk maakte het op de Raad van State
dat mr. Van Hall aanvankelijk niet be
reid was een intern rapport over deze
zaak door een subcommissie aan de
minister uitgebracht, te overhandigen.
„Er staat misschien wel een mening
van een minderheid in, en dan spelen
wij de tegenpartij argumenten in han
den zo verklaarde hij zijn weigering.
„Het is geen voetbalwedstrijd. Dit is
een zeer belangrijke zaak", zo werd
UTRECHT, 7 sept. De recherche
heeft een dezer dagen een 56-jarige
kantoorbediende van de Centrale Volks
bank gearresteerd, die een bedrag van
ruim f 23.000 zou hebben verduisterd
ten nadele van de afdeling Utrecht van
cte K.A.B., waarvan hij penningmees
ter was.
Het bedrag werd met tussenpozen
door de Utrechtse diocesane bond naar
de afdeling overgemaakt en voor de
man was het gemakkelijk, omdat hij
penningmeester was, nu en dan che
ques aan toonder uit te schrijven, die
hij zelf inde. Toen er in het voorjaar
een accountantsonderzoek werd inge
steld. kon hij verschillende kasstukken
overleggen en een bewijs van storting
van een bedrag van f 18.000 op de Cen
trale Volksbank, dat hij zelf kon afte
kenen, omdat hij daar employé was.
Het onderzoek werd even wei voortge
zet en de aanwijzingen dat er onregel
matigheden gepleegd waren werden
steeds duidelijker, zodat de man op
het laatst een volledige bekentenis af
legde. De arrestatie van de K.A.B.-
functionaris, die ook bestuurslid was
van de plaatselijke afdeling van de
Kath. handelsreizigersvereniging St
Christoffel en een goede reputatie ge
noot, heeft in Utrecht veel opzien ge
baard. De verduisteringen zouden ge
pleegd zijn sinds juli 1961. Het geld
werd uitgegeven aan verblijf in dure
hotels en taxiritten. De gearresteerde
is vader van een groot gezin.
DEN HAAG, 7 sept. In een brief
aan de Tweede Kamer deelt de staats
secretaris van Binnenlandse Zaken,
mr. Bot, mede, dat in feite geen ad
vies van de Nieuw-Guinea-raad inzake
de overeenkomst van New York is ont
vangen. De raad beraadslaagde 31 au
gustus en 1 september en adviseerde
met twaalf tegen twee stemmen voor
het vaststellen van het ontwerp van
rijkswet inzake de overdracht van het
gebiedsdeel aan Indonesië.
Naar de mening van staatssecreta
ris Bot is echter geen geldig besluit
genomen, omdat slechts veertien leden
aanwezig waren en dus het vereiste
quorum, zijnde vijftien leden, ontbrak.
hij hierop door een der leden van het
college streng berispt. Staatsraad mr.
A. de Block zei verontwaardigd het
hoogst teleurstellend te vinden dat
men het na zeventien jaar nog niet
eens was over de gegevens. En dat
beide partijen er niet met de pet naar
hebben gegooid bleek uit opmerkingen
van beide raadslieden.
Jhr. De Brauw: „Er is een kamer
vol bescheiden over deze zaak". Mr.
Van Hall: „Op Financiën hebben er
zich achttien hoofdambtenaren inten
sief mee beziggehouden".
(Advertentie)
Zekerheid! DE OLVEH staat achter U.
Prof. dr. Leendert Brum-
mel, die dinsdag afscheid
nam als bibliothecaris van
de Koninklijke Biblio
theek in Den Haag, is een ogen
schijnlijk onaandoenlijke grijze
zestiger hij bereikte op 10
augustus van dit jaar de pen
sioengerechtigde leeftijd maar
weet de geïnteresseerde boeiend
te vertellen over zijn belevenis
sen als inkoper van boeken en
handschriften. Het blijkt uit die
met zachte stem verhaalde be
levenissen, dat hij er zeer veel
vreugde in schiep zeldzame
exemplaren te bemachtigen en
anderen de loef af te steken.
Met trots vertelt dr. Brummel,
hoe hij de overvloedige hofhou
ding van de Winterkoningin in
Den Haag eenieder kan voor
leggen, daar de Koninklijke Bi
bliotheek er nu de rekeningen
van heeft. Nu nog ook geniet hij
van de voldoening, in de oorlog
bij Nijhoff „The life of Michael
Adrian de Ruyter, Admiral of
Holland" een druk uit 1677 te
hebben bemachtigd voor negen
honderd gulden. „Van de heer
Nijhoff zelf kreeg ik naderhand
een welgemeende felicitatie-
kaart.
Maar zijn taak bestaat niet al
leen uit het doen van aankopen.
Hij heeft ook de leiding binnen
de bibliotheek en is voorzitter
van vele commissies en enkele
verenigingen. Prof. Brummel is daarbij sinds 1960 hoogleraar in de biblio
theekwetenschap aan de Universiteit van Amsterdam. In al deze functies
is prof. Brummel een hogelijk gewaardeerd man. Om zijn deskundige
leiding, zijn snelle geest, zijn humor en zijn vriendschap ondanks aanvan
kelijke terughoudendheid.
Prof. Brummel ontkent zijn verdiensten niet. Maar hij wil wel zelf de
zijns inziens juiste proporties van die verdienstelijkheid aangeven. „Er
komt bijzonder weinig verdienste aan te pas, wanneer je terecht gekomen
bent in een vak dat je ligt. Dan hoef je 't niet anders dan goed te doen.
Ik ben bevoorrecht met de eigenschappen veel te kunnen werken, weinig
te hoeven slapen en toch nog te blijven leven." De vele woorden van dank,
die hem dezer dagen zijn toegevoegd, heeft hij dan ook afgewimpeld met:
„Ik moet dankbaar zijn; daar hoeft niemand mij om te danken." Ook de
koninklijke onderscheiding van commandeur in de orde van Oranje-Nassau
weet hij op haar juiste waarde te schatten. „Er is eens een schrijver
geweest," vertelt de gewezen bibliothecaris „die een Oranje-Nassau kreeg,
toen ik ridder werd in de orde van de Nederlandse Leeuw. Hij vond dat
hij daarmee dus minder was geëerd voor het schrijven van boeken dan
Brummel voor het wegzetten van boeken."
Het afscheid dat dinsdag is gevierd, is beslist niet definitief. Prof.
Brummel blijft nog hoogleraar in Amsterdam en zal zich nu nog meer gaan
wijden aan wetenschappelijk werk. Binnenkort zal van hem een studie
verschijnen over ,(Het toneel onder Lodewijk Napoleon". De Koninklijke
Bibliotheek zal haar gewezen bibliothecaris nog dikwijls zien. Het afscheid
dat hem bereid is ziet prof. Brummel dan ook als een „mooie dtvg". ,Jk
kan er niet sentimenteel over zijn. Ik heb nog van alles te doen. Ik ga
doen wat de dokter mij zei: „doe maar wat je pleziert." En voor het overige:
als je kunt terug zien op een gelukkig professioneel leven, wat blijft er
dan nog te wensen over?"
