Kan moderne schilder niet natuurgetrouw
werken of wil hij het niet kunnen?
LONBENSE BRIEF
hhhhhh
Geen dorpshuis in Zwanenburg
een onhoudbare situatie
mlo
Naar aanleiding van expositie in „Bloemenheuvel"
EEN HARDNEKKIG smmë^ÈÊÊÈÊÈÈË
MISVERSTAND
G. Kok rijksinspecteur
VISELEVATOR
BEPROEFD
Canadese regering
van wantrouwen
Burgemeester Van der WilligenWe
staan met de rug tegen de muur 9
Meredith alleen naar college
GEERT HOOGEVEEN
J
de vooruitgang
Ir? de /andermoc/e
IHet kasteel van de duivel Geen schipbreuken"l
meer Vlucht in de biefstuk
lager onderwijs
overleeft motie
GEMEENTERAAD HAARLEMMERMEER
VRIJDAG 5 OKTOBER 1962
Pagina
AUTOMOBIELBEDRIJF
Zrjlweg 26 - Haarlem
TeL 02 500 - 1 7296 58041
Voetbal- en Sportschoenen
ook voor de jeugd
BOERLAGEN SCHOENEN
„Het ei" in Brussel
Thans ook
WINKELCENTRUM „DELFTWI3K"
HAARLEM:
Per 1 januari 1963
benoemd in inspectie
Haarlem
In IJmuiden
HOCKEYPROGRAMMA
IN HAARLEM
Zonder lijfwacht
Riwwjm
voor baby,J(l«ufer
Hoofdagent Citroèn en Panhard automobielen
(Advertentie)
L. VEERSTRAAT 32 - HAARLEM
BRUSSEL, 3 okt. Van 4 tot 22 ok
tober speelt de Koninklijke Vlaamse
Schouwburg „Het ei" van Félicien
Marceau, het satirische toneelstuk dat
intussen beroemd is geworden. De
hoofdrol wordt gespeeld door Nand
Buyl. Do regie wordt gevoerd door de
heer André Barsacq, direkteur van het
„Théatre de l'Atelier" van Parijs; An
dré Barsacq voerde de regie voor de
ir 1956 in zijn eigen schouwburg gege
ven voorstellingen en tevens toen de
Parkschouwburg het stuk met groot
succes in Brussel speelde. s
Slopers zijn bezig een markant gedeelte
van de Zijlweg omver te halen. Het huis
dat, vlak. bij de hoek Pieter Kiesstraat,
als een uitkijkpost uit de huizenrij naar
voren stak zal voor het moderne ver
keer letterlijk ruim baan moeten maken.
Reeds vóór de oorlog was de rooilijn,
aansluitend bij de naastliggende garage
en accu-centrale, vastgesteld. Kort gele
den was de gemeente in staat het pand
te kopen, zodat niets een sloping meer in
de weg stond. Een smeerstation en een
flatgebouw zullen over enige tijd de
plaats innemen van het bijna 150 jaar
oude huis, waarvan de voormalige be
woners aannemen dat het vroeger in
gebruik was als koets- of tuinhuis van
het erachter gelegen landgoed „Prévi-
naire". Dan echter zonder vooruitste
kende „puist".
(Advertentie)
ANEGANG 46
Tel. 14651
GR. HOUTSTR. 116
Tel. 13359
RI3KSSTR.WEG 539
Tel. 54866
De beoefenaren van de schilder
kunst in onze tijd wordt nog wel
eens verweten dat zij het niet
meer kunnen. Men bedoelt dan,
dat zij niet hebben leren tekenen en bij
gevolg geen nauwkeurige weergave
maken van wat de ogen hebben waar
genomen. Een feit is, dat een schilder
met eigentijdse opvattingen dat laatste
inderdaad niet meer doet. Dat hij het
niet zou kunnen is een voorbarige ge
volgtrekking. Misschien wil hij het niet
kunnen.
Het merendeel van onze „moderne"
schilders heeft naturalistisch en ver
fijnd leren tekenen. Er is echter een
verschuiving opgetreden in de rang
schikking der waarden: het creatieve
element is naar voren gehaald en het
reproduktieve is teruggedrukt. Bij som
mige jonge kunstenaars kan dat wel
eens ontaarden in een niet meer willen
kunnen. Maar zolang de schilderkunst
een beeldende, visuele kunst blijft, zul
len de ogen die de hand controleren
welke het vlak indeelt en vult, toch
geoefende ogen moeten zijn.
De verschuiving is tevens een verr
schuiving van het epische, het ver
tellende, naar het expressieve, het emo
tionele, en in die zin een verschuiving
van het algemeen-objectieve wereld
beeld naar het engere subjectieve „bin-
nenbeeld". De werkelijke kunstenaar
drijft niet op het particuliere expres
sieve: dat is een te smalle basis. Hij
zal visuele waarnemingen verwerken
tot picturale waarden en dit gaat,
langs de lijn van de geschiedenis, te
genwoordig ten koste van de opper
vlakkige naturalistische weergave.
Voor de leek, het tentoonstelling-be
zoekende publiek, bepaalt de natuurge
trouwheid van een schilderij de waarde
ervan. Waarschijnlijk, omdat dit het
enige vlak is, waarin de leek de kun
stenaar ontmoet en volgen kan. Het pu
bliek eist van de kunstenaar, dat hij
leek blijft, terwijl de kunstenaar van
zijn publiek verlangt dat het in staat
is te kijken met het oog van de schil
der.
Ziedaar het misverstand tussen pu
bliek en kunstenaar, dat in de uitersten
niet is te overbruggen. De kunstenaar
heeft zijn visuele waarnemingen emo
tioneel en picturaal verwerkt, en de
verminderd-reproduktieve kant van zijn
werkzaamheid is niet meer dan een
middel om tot kunst te komen. De leek
heeft slechts oog voor de voorstelling
en beschouwt dit middel als einddoel
van de kunst.
De meeste gesprekken met of door
leken over de eigentijdse kunst gaan
over dit knelpunt.
Er loopt momenteel een tentoonstel
ling, die aanleiding geeft tot het
uitschrijven van bovenstaande ge-
gedachten. In Bloemenheuvel ex
poseert een jonge schilder werken die
het publiek zeer zullen aanspreken.
Wim van Aken is een talentvol schil
der, die degelijk werd opgeleid en
daarvan blijk geeft door de vaardige
werkwijze, waarmee hij, zonder aarze
ling en trefzeker, zjjn waarnemingen
noteert. Zijn schilderijen van innemen
de voorstellingen zjjn charmant om aan
te zien. Het is verleidelijk voor een
schilder en menseljjk bovendien om
deze faze te continueren.'.
Maar als in Van Aken een kunste-
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii1
Zoals wij eerder schre
ven, heeft nu de laat
ste stoomlocomotief
Liverpool Street Station ver
laten en alle hese, gillende,
krijsende, kermende, rinke
lende, rammelende geluiden
die horen bij stoom en staal
en bij alles wa-1 zich hijgend
voorbereidt op de verte zijn
stil gevallen onder de ein
deloze overkappingen. Men
hoort slechts het vervaar
lijk grommen van de dieset-
locomotieven. Maar dat is
anders, want diesellocomo.
tieven zijn, evenals de grote
steden, niet waar en bedrie
gen „de nacht, de dag, de
dieren en 't kind". Stoomlo
comotieven zoeken de verte;
diesellocomotieven randen
haar aan.
Onder de overkapping
weerklinkt de echo van de
luidsprekers, die je aanspo
ren je te haasten naar plaat
sen die klinken alsof ze la
gen achter het bamboe of
tenminste het ijzeren gor
dijn. Vroeger waren de stem
men warm, ondanks wat de
luidsprekers hun aandeden,
en je luisterde, hopend de
naam te herkennen van de
plaats van je bestemming.
Vandaag zijn de stammen
kil en als ze je toegillen dat
je op moet schieten voor
Colchester, voel je een bijna
onoverwinnelijke bekoring
om hard terug te schreeu
wen dat je niet naar Col.
Chester wilt; dat je nooit
meer naar Colchester wilt:
dat je hart huilt om de arme
zielen die verdoemd zijn om
naar Colchester te gaan.
Maar je bent een net mens
en hebt een klein beetje
zelfbeheersing geleerd en je
prevelt alleen maar tot je
zelf: „Weg met Colchester!"
Als je vandaag naar Li
verpool Street Station gaat,
word je niet langer herin
nerd aan Dante en Doré, en
er is een duivelse leegte. Je
behoefde vroeger niet te ge
loven dat de duivel woonde
op dit station. Maar het was
heel moeilijk je te onttrek
ken aan de gedachte dat, als
de zwarte majesteit een kas
teel bezat op aarde, dit niet
anders kon zijn dan het Li
verpool Street Station, gal
mend van de geluiden der
verdoemenis, de muren ge
drapeerd met weelderig roet.
Wij hebben vaak gestaard,
dicht bij perron 9 en 10, van
waar wij zo vaak zijn ver.
trokken naar wat zelfs het
stationspersoneel placht te
noemèn „the Black Hole",
een sinister hol onder de in
gang van het stationshotel.
Daar, zo wisten wij, was de
ingang van het paleis van
de zwarte majesteit. Maar
de duivel is heen, en men
heeft nu eindelijk de moed
om de Black Hole te „ver
fraaien". Men heeft er een
nieuwe bewaarplaats voor
bagage ingericht en een bu
reau voor gevonden voor
werpen. Het is nu aanzien,
lijk schoner, d.w.z. minder
vuil. Het is ook veel lelijker.
Het oude voorportaal van de
hel bezat zijn eigen stijl. Wij
tfiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiimmiiiiiiiiiiinm'
zijn niet de enigen die er zo
over denken en wij lazen
vol instemming wat de Guar
dian schreef op maandag
van deze week. „In zekere
zin is Liverpool Street een
triest geval. Toen golven
van vuurbeschenen stoom
hingen rond de gietijzeren
balken, was het een huive
ringwekkend schouwspel dat
deed denken aan een nacht
merrie in een gruwelverhaal.
Nu de stoom is heengegaan
en men zelfs bezig is het sta
tion op te knappen, lijkt het
alleen maar lelijk". Dit oor
deel is juist. De ziel is
gevloden, ook al was het
een duivelse ziel.
De duivel is vertrokken,
en Evans the Pen
heeft ons bezworen
dat het gedaan is met
de schipbreuken. (In Wales
voert het grootste deel van
de bevolking de achternaam
Evans. Om hen van elkaar
te onderscheiden voegt men
aan deze achternaam een
aanduiding van hun beroep
toe, zoals Evans the Milk,
Evans the Law, Evans the
Fork, Evans the Meat. Onze
vriend is schrijver en heet
derhalve Evans the Pen).
„Schipbreuken" is een woord
dat Evans the Pen zelf ver-,
zonnen heeft voor twee
hoogtepunten van de Engel
se cuisine. Gewoonlijk gaat
het woord vergezeld van
het predicaat „lauw". Er zijn
volgens Evans the Pen twee
schipbreuken, welke nauw-
keurig van elkaar onder
scheiden dienen te worden.
De eerste bestaat uit een
vochtig vlot van geroosterd
brood waarop lauwe spag.
hetti in een lauwe plas van
bloedarmoedige tomatensaus
ontzield is neergezegen. De
andere schipbreuk bestaat
uit een vlot met kleine, bloe
derige naakte lijfjes welke
men in Engeland „baked
beans" noemt. Beide zijn
zeer zielige gevallen en zijn
allerwegen te bezichtigen in
zelfbedieningsrestaurants en
cafetaria's. En Evans the
Pen heeft gehoord dat het
gedaan is met cafetaria's in
Engeland en hij concludeert
hieruit dat het eveneens ge
daan is met de schipbreuken,
die hebben gebloed op zoveel
stationstafeltjes. Wij menen
dat de conclusie voorbarig
is en dat Engeland zonder
schipbreuken gedoemd is te
verhongeren. Maar het is
waar dat de cafetaria's bezig
zijn te verdwijnen. Deze
zelfbedieningsinstituten be
reikten hun hoogste vlucht
in de oorlogsjaren, toen de
Engelsen leerden in de rij te
staan, een gewoonte welke
zich zo diep invrat in de
Britse ziel dat het al deze
jaren geduurd heeft om haar
althans gedeeltelijk te on
derdrukken. En als je van.
daag rondwandelt door Lon-
dens straten, kun je met
eigen ogen waarnemen wat
er aan het gebeuren is. Er is
Ze kijken schichtig en schuldig.
sprake van een bijna mon
sterachtige vlucht in de
biefstuk.
Overal verschijnen zoge
naamde „Steak Hou
ses". De firma Lyons
beraamt er vijftig,
waarvan reeds een aantal in
werking zijn. Verder heb je
de „Angus Steak Houses"
en de Steak Houses van Pe.
ter Evans (Evans the Fork).
En nu zal Charles Forte, die
de gehele buurt van Picca
dilly Circus culinair heeft
veroverd, ook overgaan tot
het oprichten van een aantal
„Steak Houses". Ook elders
in het land is sprake van de
vlucht in de biefstuk, een
verschijnsel waarvan Sig-
mund Freud nooit heeft ge
schreven, maar dat volgens
Evans the Pen schreeuwt
om een psychologische ver
klaring. Volgens Evans the
Pen is het een symptoom
van heimwee naar een een.
voudiger en minder gecom
pliceerd bestaan. In zijn
meer sombere ogenblikken
meent Evans zelf dat het
einde niet bereikt is met de
vloed van biefstukken die
Londen overstroomd heeft.
Het is, naar hij meent,
slechts een tussenstadium,
een voorbereiding op een
verdere terugkeer tot een
meer primitief bestaan. Hij
heeft ons aangeraden eens
enige dagen achtereen te
gaan eten in Steak Houses
en een studie te maken van
de gezichten van Britten die
deze nieuwe eetgelegenhe-
den bezoeken. „Als je ge
noeg van die gezichten hebt
gezien," aldus Evans the
Pen, „kun je maar één con
clusie trekken. Al die lui,
die tijdelijk bereid zijn ge
noegen te nemen met bief
stukken, zijn op de terug
weg naar het kannibalisme.
Het staat in hun ogen te
lezen. Ze kijken schichtig en
schuldig. Onthoud wat ik je
zeg. Wees gewaarschuwd en
laat je kinderen geen zende
ling worden."
Het is een interessante
theorie welke haar aantrek
kelijke zijde heeft. Er is bo
vendien een griezelige asso
ciatie tussen schipbreuken
en kannibalen. Maar wij heb
ben Evans niet verteld dat
wij de ware reden voor de
vlucht in de biefstuk achter
haald hebben. Iedereen kan
een biefstuk bakken, en in
al deze inrichtingen kan het
koken verricht worden door
goedkope amateurs in plaats
van door dure geoefende
chefs. Dat is de oorzaak
van de grote biefstukken-
triomf in Londen en tot ver
daarbuiten.
DAAN VAN DER VAT.
Een van de portretten, die Wim van Aken ten toon stelt in huize Bloemendaal
te Bloemendaal.
naar schuilt, en sommige van zijn
doeken wijzen daarop, zoals de portret
ten van een jongeman (25) en een
jonge vrouw (44), dan zal op een
zeker moment dit kunstenaarschap de
overhand moeten krijgen.
Met de middelen die hij van anderen
heeft geleerd en met het talent dat hij
gekregen heeft, zal hij moeten uitdruk
ken wat alleen het leven hem kan le
ren. Nu is er nog meer weergave dan
beleving.
De tentoonstelling werd door de Bloe-
mendaalse wethouder van onderwijs,
mejuffrouw Nolte, geopend met een
vriendelijke toespraak, waarin zij o.m.
zei, dat de (innerlijke) waarde van een
kunstwerk niet bepaald wordt door het
figuratieve of abstrakte maar door het
echt en eerlijk uiting geven aan een
zuiver levensgevoel.
Het werk van Wim van Aken blijft
tentoongesteld tot en met 14 oktober.
L.T.
HAARLEM, 5 okt. Met Ingang van
1 januari 1963 is tot rijksinspecteur by
het lager onderwijs in de inspectie Haar
lem benoemd de heer Kok, thans
werkzaam als adjunct-inspecteur op
Curacao. Hij volgt nu de heer H. J. M.
Bouchette op, dievorig jaar op 16 ok
tober zijn functie neerlegde.
De nieuwe inspecteur, die katholiek is,
werd 27 maart 1915 te Leiden geboren.
Hij volgde de onderwijzersopleiding op
de bisschoppelijke kweekschool te Be
verwijk en was daarna onderwijzer in
Santpoort. Ongeveer twaalf jaar gele
den vertrok hij naar de Nederlandse
Antillen.
IJMUIDEN, 5 okt. De eerste proef
met de nieuwe vislos-installatie (een
soort elevator) te IJmuiden is geen
onverdeeld succes geworden. Het door
het technisch adviesbureau Kubbe te
Amsterdam ontworpen en door de
Noordwjjkse machinefabriek D.M.N.
gebouwde apparaat stond aan de Ha
ringhaven, waar als proefkonijn een
schip van de chemische fabriek De
Toekomst fungeerde. De slang die de
vis naar de bij de installatie behorende
silo moet zuigen bleek niet voldoende
stevig te zijn bevestigd. Hij trilde te
veel waardoor de proef al na een paar
minuten moest worden beëindigd. In
de korte periode, dat het apparaat in
werking was, bleek het toch wel mo
gelijkheden te hebben. De vis in
dit geval wijting kwam onbescha
digd in de silo terecht.
De ontwerpers menen, dat de instal
latie goed is voor bijna 50 ton per
uur. In de vishallen zal het apparaat
echter niet verschijnen. Daarvoor is het
groot. Trouwens, de ontwerpers hebben
niet zozeer het oog gehad op het los
sen van trawlers maar eerder op het
lossen van industriële vis. Overigens
zou de installatie ook om andere rede
nen niet geschikt zijn voor lossing in
de vishallen. De slang kan alleen klei
nere vissen (tot 29 centimeter) ver
werken. Voor kabeljauw, gul, koolvis
en schelvis is het toestel niet te ge
bruiken.
De directie van De Toekomst heeft
de ontwerpers alle medewerking toege
zegd. Het apparaat blijft ongeveer
vier maanden in IJmuiden staan. Ge
durende die tijd zullen er zich nog vol
doende mogelijkheden voordoen om de
waarde van de installatie te bewijzen.
In het buitenland bestaat grote be
langstelling voor dit experiment.
OTTAWA, 5 okt. (UPI) De Cana
dese regering van premier Diefenba-
ker is gisteravond wederom op het nip
pertje ontsnapt aan een zeker lijkende
val. Diefenbaker leidt een kabinet dat
in feite steunt op een minderheid. Toen
gisteren de liberale tegenstanders van
Diefenbaker een motie van wantrouwen
indienden, zag het er naar uit dat de
dagen van het kabinet waren geteld.
De „Socreds" (bijnaam voor de leden
van de „Sociaal Credit"-partij) gaven
echter hun steun aan Diefenbaker, zo
dat de motie werd verworpen met 140
tegen 188 stemmen.
Het was de tweede keer, dat de „So
creds" beslissend optraden ten gunste
van Diefenbaker. Waarnemers menen,
dat de Canadese regering nu definitief
heeft aangetoond de sterkste te zijn in
haar conflicten met de oppositie.
De competitie wordt weer hervat met
de volgende wedstrijden:
HEREN. Ie klasse: Kampong—
BMHC.
Overgangsklasse: BMHC 2Hurley;
KievitenAlliance.
Promotieklasse: KameleonSchey-
beeck; Amsterdam 4—BMHC 3; Straw
berriesKampong 2; Be Fair 2HBS;
Amsterdam 3Eechtrop.
2e klasse: BMHC 4Leiden 3; HBS 2
Zuidwijck; Alliance 2Alkmaar 2;
Zandvoort—Strawberries 2; Kraaien—
Eechtrop 2; HermesBMHC 5: Kame
leon 2—Ever Swift; Hurley 2BMHC 6.
3e klasse: SaxenburgersHDM 6;
WilhelmusHBS 3; SixoAlliance 4;
Hie 3Strawberries 3: Alliance 3Hil
versum 6; Be Fair-3HBS 4; Hurley
3Rood Wit
4e klasse: BMHC 7Leiden 7; Ever
Swift 2Te Werve 2; HBS 5Zuidwijck
2; Alkmaar 4Alliance 5; Scheybeeck
2—Strawberries 4; Eechtrop 3Zand
voort 2; Rood Wit 2Hermes 2; Zand
voort 3Strawberries 5.
Districtscompetitie: le klasse: Alk
maar 5Alliance 6; Scheybeeck 3—
Strawberries 6; Eechtrop 4Ever Swift
4; BMHC 8Ferriers; Ever Swift 3
Saxenburgers 2; HBS 6Keep Fit 4.
2e klasse: Alliance 8Alkmaar 6;
Hermes 3Strawberries 7; Rood Wit
3Alliance 9; Kraaien 5Saxenburgers
3; Hurley 6—BMHC 9; Strawberries 8
Hie 7; Rood Wit 4Amsterdam 10.
DAMES, le klasse: KievitenAllian
ce; HBS—Be Fair; BDHCAmsterdam.
Promotieklasse: TogoBDHC 2; Rood
WitGroen Geel.
2e klasse: Kieviten 3Ever Swift;
MRHC—Rood Wit 2; BDHC 3—Groen
Geel 2; AMVJEechtrop; HieStraw
berries.
3e klasse: Strawberries 2Zandvoort;
Zuidwjjck—HBS 2; SiseoBDHC 4;
Alkmaar 2Terriers; Scheybeeck
Strawberries 3; HBS 4Kraaien 2; Be
Fair 4HBS 3; Alliance 2Hurley 2.
4e klasse: Alliance 4Leiden 4; Ever
Swift 2Rood Wit 4; HBS 5Zand
voort 2; Alkmaar 4Alliance 3; Ever
Swift 3Myra 2; Rood Wit 3Amster
dam 4;_ Alliance 5Alkmaar 3.
Districtscompetitie: le klasse: Eech
trop 3Fit 3; Hie 5Saxenburgers;
Strawberries 4Randwjjck 3; Sarto—
Rood Wit 5; Amsterdam 5Ever Swift
4; Strawberries 5Hie 6; Hurley 4
Scheybeeck 2.
3e klasse: Eechtrop 5Scheybeeck
3; Amsterdam 6HBS 6; Hermes 2
Strawberries 6; Alliance 6Terriers 3;
Hie 7Eechtrop 4; Scheybeeck 4Pin-
oké 7; Kraaien 4—Ever Swift 5; BDHC
7Hie 8.
HOOFDDORP, 5 okt. Alle in de
gemeenteraad van de Haarlemmermeer
vertegenwoordigde fracties hebben in de
raadsvergadering van donderdagmiddag
hun stem laten horen met betrekking
tot de bouw van een cultureel centrum
in Zwanenburg. Daarbjj werd met klem
aangedrongen op een spoedige realise
ring van de plannen, teneinde het ver
enigingsleven in dit deel van de gemeen
te, dat vooral de laatste jaren zo'n grote
bloei kent. spoedig over de zo brood
nodige accommodatie te kunnen laten be
schikken.
In het gebied Zwanenburg-Halfweg
beschikt men momenteel, mede door het
uitvallen van een zaal in Halfweg,
slechts over een gelegenheid waar bij
voorbeeld toneelgezelschappen terecht
kunnen. Dat is de zaal achter café-
restaurant Tivoli. De accommodatie is
evenwel van dien aard, dat een ver
antwoord optreden daar niet tot de mo
gelijkheden behoort. De eigenaar
is daarom onlangs begonnen hierin eni
ge verbeteringen aan te brengen, waar
van de kosten naar schatting 18.000,-
zullen gaan bedragen. Ruim 8.000,-
daarvan zal nodig zijn voor verbetering
van het toneel, doch waar het rende
ment hiervan niet attractief is voor de
eigenaar, heeft deze onlangs een beroep
gedaan op de in oprichting zijnde stich
ting cultureel centrum Zwanenburg.
De subsidie-aanvrage in vijf jaarlijk
se termijnen die deze stichting tot het
gemeentebestuur heeft gericht, Wekte in
de raad nogal enige beroering. De heer
NEERING (PSP) noemde een dorps
huis in Zwanenburg spoedeisend en
vond de aanlooptijd tot de verwezenlij
king in vijf jaar wel wat erg lang. Hij
prees het initiatief van de bevolking om
uit eigen middelen reeds tien procent,
dat is 40.000,- voor de bouw bijeen te
brengen. De heer VAN BEEM (CHU)
vond het een vreemde zaak om geld
te steken in een particuliere onderne
ming, maar kon zich, gelet op de nood
zaak van een goede toneelaccommodatie
in dit „dorp zonder torens", wel met
het voorstel verenigen.
Het WD-raadsKd de heer AVIS noem
de het geven van subsidie een gevaar
lijk experiment. Liever had hjj de pro
cedure anders gezien, zodat de stich
ting Cultureel Centrum bijvoorbeeld na
vijf jaar de toneelaccommodatie kan over
hevelen naar het nieuwe gebouw. De
heer LANSER (CPN) sloot zich hier
bij aan, doch was tevens van mening,
dat hoe mooi het particulier initiatief
ook is, dergelijke zaken toch op de eer
ste plaats de overheid ter harte moe
ten gaan. In de gelederen van de P.
v.d.A. bestond over dit voorstel groot
onbehagen, aldus verklaarde de heer
JONGELIE. Men wilde echter wel ak
koord gaan met het in het voorstel ge
stelde, mits er twee voorwaarden aan
konden worden verbonden: 1. de huur
prijs van de zaal gaat niet omhoog en
2. de rekwisieten blijven het eigendom
van de stichting.
Ook de heer SUIDGEEST (KVP) had
met zijn fractieleden tegen het voorstel
zitten aankijken. Hoewel met gemengde
gevoelens kon de fractie zich uiteinde
lijk wel achter het voorstel plaatsen.
De heer VISSERS (AR) tenslotte meen
de dat het nuttig kon zijn, wanneer de
raad middels het college van B. en W.
aan de stichting Cultureel Centrum Zwa
nenburg een aantal suggesties met be
trekking tot het beheer zou geven.
Wethouder Van der Zwaard merkte
ten aanzien van dit agendapunt op, dat
hjj niet veel hoop had dat het dorpshuis
binnen büf jaar gerealiseerd zou kunnen
worden, zodat hij een investering in de
thans aanwezige zaal zeker verantwoord
achtte. Hjj voerde voorts aan dat de
mogelijkheid bestaat dat ook de gemeen
te Haarlemmerliede en Spaarnwoude
een subsidie zal verlenen. De voorzit
ter, burgemeester mr. G. C. van der
Willigen, voegde er nog aan toe dat de
gemeente naar zijn mening „met de
rug tegen de muur staat". Het verlenen
van een subsidie aan een particulier
bedrijf, leek hem een „noodzakelijk
kwaad", waar geen andere oplossing
voor het tooh bloeiende verenigingsleven
in Zwanenburg voorhanden blijkt te zijn.
Met betrekking tot de overige voor
stellen, die allemaal door de raad zon
der hoofdelijke stemming werden aan
genomen, merkte de heer GRIMBER
GEN (KVP) ten aanzien van de sub
sidie-verlening aan een school voor vrije
expressie-vakken nog op, dat hij zich
wel met het te verlenen bedrag kon
verenigigen, mits de opzet zou worden
bezien als een experiment, zodat een
subsidie in de toekomst opnieuw zou
kunnen worden bekeken. Bovendien
vond de heer Grimbergen de opzet van
de school gemeten naar het aantal vak
ken, te gering.
OXFORD, 5 okt. (UPI) De Ame
rikaanse negerstudent James Meredith
is gisteren voor het eerst zonder lijf
wacht naar een college gegaan van de
universiteit van Oxford in Mississippi.
Er heerste een gespannen toestand op
de campus, maar daar bleef het bij.
Meredith werd naar het collegegeboiiw
gereden in een auto waarin drie fede
rale politiemannen zaten. Zij bleven
echter in de wagen, toen Meredith het
gebouw binnenging. Tot nu toe was het
gebruikelijk, dat Meredith van en naar
de collegezalen werd begeleid door vijf
politiemannen.
Meredith volgde colleges in Engels,
Frans en koloniale geschiedenis. Later
ging hij naar het universiteitspostkan
toor om een postbus op zijn naam te
laten zetten. Toen hij de collegezaal
verliet, klonken enkele hatelijke kreten.
Later echter, toen Meredith het col
legegebouw weer binnen ging, zei een
student die op de trap voor het ge
bouw stond: „Hallo". Iemand riep op
een afstand: „Zeg geen hallo tegen
die vent". Meredith deed of hij dat
niet hoorde, grijnsde breed en zei ook
„Hallo".
(Advertentie)
