Toenadering, geen
volledig akkoord
Moskou-Belgrado
H
ASPRO
DRV 0 GIN
Prof. Ruygers aanvaardt
zijn ambt in Nijmegen
GOUDEN WATERBLOEM
HET WOLVEN JONG
E
Alfredo
Q
Q
Avontuur
aan de Rivièra
DAGPUZZLE
Maatschappij
Na bezoek van Brezjnev
Late regenten
„en familie"
„noodlijdend is DE
Amsterdamse
Beelden van Zadkine
voor Apeldoorn?
MAX TAILLEUR
in LEXI-TIME
VRIJDAG 5 OKTOBER 1962
PAGINA 9
MOSKOU 5 okt. (Rtr, UPI)
»Uit het Russisch-Joegoslavische
communiqué is gebleken dat de
twee landen gelijke of bijna de-
zc'-de opvattingen hebben", zo is
gisteren verklaard door het Rus
sische persbureau „Tass". In het
communiqué, dat voor de terug
keer van de Russische president,
Leonid Brezjnev, uit Joegoslavië
werd gepubliceerd, werden vele
internationale vraagstukken
waai onder Cuba, Berlijn en Duits-
an aangesneden. Westelijke
waarnemers te Moskou meenden
a men een middenkoers had
aangehouden met betrekking tot
e i waagstukken' tussen Oost en
est en de verhouding tussen de
Sovjet-Unie en Joegoslavië.
Bescherm u tegen
Rillerig? Onprettig?
Vlug:
Conferentie ministers
van onderwijs
NEFO breidt belang bij
internationals99 uit
J8F&
door LUKACS
ERIC DE NOORMAN
12. Met uiterste behoedzaamheid probeert Egil langs Erwins slaap
plaats heen te komen, maar op het moment, dat hij meent, dat het hem
gelukt is, voelt hij ineens een sterke hand in zijn nek. Snel als een aal
wentelt hij zich op de rug om de aanval het hoofd te bieden en Erwin,
ook niet een van de zwaksten, moet tot rijn verbazing vaststellen, dat
hij deze forse jongeling nog niet zo gauw baas kan. Egil dreigt hem
tussen de vingers door te glippen en rood van woede en vernedering
moet.de Noorse prins om hulp schreeuwen. Dat was evenwel niet nodig
geweest, want de stille worsteling is niet onopgemerkt gebleven en het
is Svein Langtand, die doeltreffend aan het gevecht een einde maakt,
door Egil als een zak vodden in de lucht te tillen. „Nou doe je me toch
verdriet, vriendje," gromt de lange Sakser grijnzend. „Ik houd van een
goed gevecht, maar wacht er dan mee, tot we wat zien kunnen, en
vecht nooit met je eigen makkers. Dat is tegen de regels van een grote
troep, zogezegd." Egil grijnst vaag terug, maar zijn gericht wordt een
masker, als de Noorman op het toneel verschijnt. Kort vertelt Svein
wat er gebeurd is. Hoofdschuddend zendt Eric de jongen naar zijn
slaapplaats terug. „Dat is me er een," gromt Svein „dat zal me een
vechtersbaas worden. Hoho, een goeie voor onze troep zogezegd, al
moet hij nog een boel leren. Maar dat komt wel in orde." „Ik vrees
het ergste," zucht de Noorman. „Ik denk, Svein, dat we met dit jon
getje nog wel wat te stellen zullen krijgen." En daarmee slaat Eric de
spijker op de kop!
aandelen A.B.M.
belegging in
127 Nederlandse bedrijven
Schout-bij-nacht Platerink
verlaat de zeedienst
Prof. Wessels naar Bonn,
prof. Mohr naar Munster
Nieuwe ambassadeur
van Oostenrijk in
Den Haag
door
W. GELDOF
hadd
k
Is mftetel Jaspannen toestand die
Waarover ilo i11, de V-S- en Cuba'
zor^d maakt hfni ®le wereld zich be'
eosl-fvi? H,t 'plei,tpn Rusland en Joe-
de/e T»o„d,at ,de betrekkingen tussen
maliseerH" \n',en zu"en worden genor-
maiiseerd door onderhandelingen", al-
°us het communiqué.
Wit het communiqué bleek echter
et prettig geschreven boek, dat
jhr. F. J. E. van Lennep onder
de bovenstaande naam aan fami
lie van ver af en dichtbij zowel
in bloedsbanden als in tijd heeft ge-
Wyd, bevat een vijftal opstellen, waar
van er enkele reeds eerder verschenen.
De auteur kwam op de originele titel
doordat hij tijdens reizen in Italië ge
troffen werd door de .palazzi", die
vele eeuwen lang aan aanzienlijke fa
milies hebben toebehoord; aan fami
lies, die in lang vervlogen tijden hun
stad hebben bestuurd en sindsdien al
tijd wel iets met bestuursfuncties te ma
ken hebben gehad; aan families ook,
die steeds iets van de oude „grandezza"
er geheel eigen levensstijl hebben weten
te behouden. Zulke geslachten zijn er
wj ons ook, vindt hl), al zal niet ieder
een zulks aanstonds beamen.
iuistboMin °f Peer het bewijs voor de
Juistheid van deze gedachte te leveren,
gaat hy in deze opstellen voortdurend
heen en weer tussen het eind van de
i9e eeuw,
vM4Wt genealoffi-
sche feiten uit nóg vroegere jaren Per
sonen en toestanden weet hij kruidig
en snedig te typeren, zódanig dat z(j
in hun hebbelijkheden levensgroot voor
ons oprijzen en tegelijk mét hen de to
taal eigen levenssfeer van deze vermo
gende lieden, nakomelingen van patri
ciërs en regenten uit de 18e eeuw en
nu nog op velerlei manieren gelieerd
aan de „saecken van Staat' Daarom
treft men in dit boekje ta..oze namen
aan van personen, die in het econo
misch en staalkundig 'even van ons
land een belangrijke rol gespeeld heb
ben. Men leert deze heren en hun re
laties hier zien „en familie", van een
zijde waarover gegevens te enenmale
Uiteraard schaars zijn. Een waarach
tige trouvaille vind ik het om de ar
chieven van de Amsterdamse sociëtei
ten eens na te gaan!
De familie-relaties, waarover de
Buteur voortdurend schrijft, zijn voor
een buitenstaander wel wat moeilijk te
Volgen. De waarde van dit boekje zou
ik ook niet op de eerste plaats daér
willen zoeken. Meer zie ik die in de zo
rake typeringen en beschrijvingen van
opvattingen en gewoonten, die voor ons
i -en no8 meer, voor onze kinderen
al zo ver weg liggen, dat zij zuiver
historie zyn geworden, al zijn ze dan
uog lang niet een eeuw oud. Gelukkig
dat er schrijvers zijn als jhr. Van Len-
tePleggenZ8 VOOT he' na2esla°ht vast
- Dr. B. A. VERMASEREN
Late^ói- J?r" E- van Dennep,
228 p - Haarlem- Tj. Willink,
Advertentie
Griep
APELDOORN, 5 okt. De gemeente
raad heeft gistermiddag in principe
besloten een beeldengroep van Zadkine
aan te kopen. Het sculptuur heet „De
drie schonen" en is op de grote Zadkine-
tentoonstelling te Arnhem geëxposeerd.
Het bestuur van het fonds „Fraaier
Apeldoorn", dat zich ten doel stelt deze
aan kunstwerken arme gemeente in dit
opzicht meer „gezicht" te geven, wil
eveneens een beeld van Zadkine aan
kopen namelijk „De grote Orpheus".
JJit zal een plaats krijgen in de tuin
van Apeldooms schouwburg, waarvan
begintW innovember inhet Loolaanpark
minder duidelijk hoe de Sovjet-Unie en
Joegoslavië over de kwestie Berlijn
denken.
Westerse waarnemers in de Rus
sische hoofdstad menen dat de Sov
jet-Unie onder meer had gehoopt de
steun van Joegoslavië te krijgen voor
haar politiek inzake Duitsland en Ber
lijn. In het communiqué liet men zich
echter enigszins vaag over deze kwes
ties uit. „De twee landen zijn van
mening dat het reeds zeer lang no
dig is geweest de overblijfselen van
de Tweede Wereldoorlog op te rui
men, een Duits vredesverdrag te
sluiten en de toestand in West-Berljjn
te normaliseren", zo werd gezegd.
De twee landen bepleitten in het com
muniqué dat „kunstmatige barrières
op het gebied van de internationale
economische betrekkingen" uit de weg
zouden worden geruimd. „Door de af
schaffing van discriminatie op dit ge
bied zoals in de Euromarkt heerst
zou een grote stap worden gedaan in
de richting van economische samen
werking, hetgeen noodzakelijk is voor
de bestendiging van de vrede", aldus
het communiqué. Volgens Westerse
waarnemers is het de Sovjet-Unie niet
gelukt Joegoslavië ertoe te bewegen
de Euromarkt in scherpere bewoordin
gen te veroordelen omdat dat land zeer
veel handel met de E.E.G. drijft.
BELGRADO Men verwacht dat
president Tito nog dit jaar naar de
Sovjet-Unie zal gaan om daa,. een va
kantie door te brengen, zo heeft het
Joegoslavische persbureau Tanjug mee
gedeeld. Tijdens zijn bezoek aan Joego
slavië heeft president Brezjnev van de
Sovjet-Unie Tito namens Khroesjtsjev
opnieuw uitgenodigd voor een bezoek
aan Rusland, aldus Tanjug.
DEN HAAG, 3 okt. Van 10 tot 13
oktober e.k. zal te Rome worden ge
houden een conferentie van ministers
var onderwijs van de landen die de
Europese Culturele Conventie hebben
ondertekend. Het is voor de derde maal
dat een dergelijke conferentie van mi
nisters van onderwijs van Westeurope-
se landen wordt gehouden.
De eerste conferentie werd op Initi
atief van de Nederlandse minister van
onderwijs, mr. J. M. L. Th. Cals, ge
houden in 's-Gravenhage in november
1959 De deelname aan deze conferentie
was beperkt tot de ministers van de
landen, aangesloten bij de West.europe-
se Unie. De tweede conferentie, waar
aan zo goed als alle ministers van
onderwijs van de landen die de Euro
pese Culturele Conventie hebben onder
tekend, deelnamen, had plaats in Ham
burg in april 1961.
Deze conferenties hebben ten doel de
ministers van onderwijs in de gelegen
heid te stellen van gedachten te wisse
len over gemeenschappelijke proble
men inzake onderwijs, wetenschap en
cultuur, teneinde geleidelijk te kunnen
komen tot het uitstippelen van een
Europees beleid met oetrekking tot de
problemen, welke onder hun verant
woordelijkheid vallen.
Gastvrouwe voor de derde conferen
tie is de Italiaanse regering. Minister
Cals zal aan deze conferentie deelne
men.
AMSTERDAM, 5 okt. Aan het ein
de van het derde kwartaal van het
boekjaar 1962 is het aandelenkapitaal
van de Nederlandsche Fondsen My.
NEFO tot 8,26 min. toegenomen. Fer
31 december 1961 bedroeg het aande
lenkapitaal nog 4,51 min. De nomina
le omzet op de Amsterdamse effec
tenbeurs in het aandeel NEFO beliep
in de eerste negen maanden 6,0 min.,
terwijl in de overeenkomstige periode
van 1961 en 1960 respectievelijk ƒ1,8
min. en 0,9 min. in de NEFO omging
De beleggingspolitiek van het fonds
Is er de laatste maanden vooral op ge
richt geweest om bij a a n t rekk e U] k ge -
achte koersen over te gaan tot uiiorei-
ding van de belangen, in het btiz0"der
bü de Nederlandse internationale tonö-
sen, de assurantiemaatschappijen, ae
pharmaceutische industrie en de groep
voedings- en genotmiddelen. De reser
ves z;jn in het derde kwartaal toegeno
men tot ƒ7,25 (6,60) min. Het vermo
gen is gestegen tot 15,57 (14,30) min.
(Advertentie)
NIJMEGEN, 6 okt. Prof. dr. H.
Ruygers heeft vanmiddag bij de aan
vaarding van het ambt van 'buitenge
woon hoogleraar in de grondslagen van
het maatschappelijk werk en in de cul
tuurfilosofie een rede uitgesproken, die
tot titel had: „Noodlijdend is de mens".
In deze rede stelt prof. Ruygers de
vraag naar het wezen van de nood
aan de orde, uitgaande van de scherp
geformuleerde vraag: is het mogelijk
om het begrip nood wijsgerig te om
schrijven? Een kort overzicht leidt
reeds vrijwel onmiddellijk tot de con
clusie, dat de wijsbegeerte deze vraag
uit de weg is gegaan, en dat de he
dendaagse wijsbegeerte Jaspers,
Heidegger, Sartre, Camus, Ricoeur
niet over de nood, maar over de nood
lijdende mens hebben nagedacht. Ook
de geweldige praxis van noodleniging,
die tot stand is gebracht, blijkt geen
aanleiding gegeven te hebben tot een
betere kennis van de nood zelf. Wat
er aan theorie resulteert betreft een
verscherpt inzicht in de technieken
en methodieken van de noodleniging.
Toch hebben behalve de dichters en
de schrijvers ook de wijsgeren zich
met het verschijnsel bezig gehouden,
vanaf de Indische filosofen en de voor-
socratici tot de modernen toe. zodra
we bedenken dat nood voor hen de
verschijningsvorm van het kwaad in
de wereld is. Zy hebben gepoogd het
kwaad te duiden. Maar daarin hebben
zij bitter weinig voortgang gemaakt. Er
blijft niets over dan het negatieve van
het kwaad te belyden. Het kwaad is:
wat er niet zyn moet, of juister: het
goede is er, maar wat aan het goede
ontbreekt noemen wy kwaad. Daar
mee is bet kwaad het zinloze, het ab
surde, het radicaal oninzichtelijke. Re
fererend aan Augustinus („alles, wat
kwaad genoemd wordt is óf zonde, óf
straf voor de zonde") en Thomas („het
kwaad wordt verdeeld in straf en
schuld") zegt spreker: het klinkt ons,
verwende mensen, allemaal wat on
barmhartig; de miserie is kwaad, ze
zou er niet zijn zonder schuld en schuld
is nog erger dan miserie.
De conclusie op de beschouwingen
naar aanleiding van de aanvankelijk
gestelde vraag blijkt te moeten lui
den, dat kwaad absurd is. Een begrip
nood bleek niet te vinden. Dus is ook
de nood zinloos. Wel zijn er secun
daire zingevingen mogelijk, maar ze
zijn relatief, ze onderstrepen zelfs de
primaire zinloosheid.
Sprekende over „het nood-lijden"
baalt spreker de vaak gehoorde klacht
aan; (jat je beter kunt sterven dan
zo verder te leven De ellende, die
•b de nood een dramatisch accent ver-
i erJt, doet het bestaan van de mens
J? bet nu verstarren, zodat er geen
wSl *eruS meer sChlJnt te zijn, maar
vooral niet een weg vooruit, een weg
bie uit de nood voert. Deze nood van
nnens roep op tot actie, eventueel
revolutie. Deze kan de ander tot
bulp, tot leniging brengen, maar ver
toont ook een tegengestelde reactie die
vande afwending Een eeuwenlange ont-
rti„£elln§ van het ethos en het ethische
denken doet ons deze afwending inhu
maan noemen. De noodleniging kan uit-
iaan van een radicaal op de menselijke
waardigheid gefundeerde ethiek. Alvo-
vln ain diVtfb,ancltop de betekenis
riS d® godsdienst in te gaan hield spr.
zich bezig met de existentiële nood.
In vele noden kan geholpen worden
ïïh£rnnodUldd rr|Wijnt biet De mens
blyft noodlydend Zinnelyk blijft hij be-
Pfen vankeiuk, geestelyk Veïmag
hl) een eindeloze zingeving ontwerpen,
maar alle zingeving kan hernomen wor
den. Zy kan iemand ontschieten, van
buiten af bestreden worden en ontwricht.
Vandaai dat de mens existentieel in
nood verkeert. De dramatische nood, in
het nu verstard, kan gelenigd worden.
De existentiële nood staart naar de ein
deloos wegvluchtende einder van alle
zingeving. In de wyzen, waarop het dui
den van zin in de existentiële nood
geschiedt, is voor de westerling het
meest vertrouwd het religieuze geloof,
dat de verlossing uit nood reeds In een
begin van verwerkelijking verkeert.
Guardini stelt de bezorgde vraag, of
misschien niet zozeer de ethiek alswel
het ethos van het helpen wel leven of
althans bloeien kan zonder de religieu
ze impuls. Moet er niet een instantie
zyn, wier taak het zou zijn om ons
telkens weer profetisch aan te zeggen,
dat onze afwending van de nood als
kwaad wel primair menselijk is, maar
dat de noodlijdende toch toewending
vraagt? Prof. Ruygers nog altijd
sprekend als wijsgeer, voor wie de
religieuze mens het probleem bü uit
stek blijft ziet in de religie verder
gaande pretenties dan alleen maar die
van profetische instantie te zyn. Van
het onderscheid tussen binnenwereldse
bevryding en genadevolle verlossing ziet
hy het gelovige volk zich bewust, door
dat het rustig houdt dat het zelfs by
magisch aandoende stormnovenes of
wonderdadige middelen al biddend ver-
krygen zal wat het vraagt, of iets an
ders, dat meer zalig is. De religie is
niet het verband voor de wonden, waar
aan de mensheid telkens verbloedt.
Maar ook omgekeerd komt zy niet pas
aan bod, als alle heelmeesters machte
loos staan. Het religieuze antwoord, dat
de gelovige mens in zijn aardse noden
oproept, sohynt hierin te bestaan, dat
het religieuze uitzicht open blijft, of nu
de aardse oplossing komt of niet. Dat
deze ultieme en vaak als in wanhoop
volvoerde zingeving ook het zicht op de
aardse mogelykheden verruimen kan en
niet zelden weer binnenwereldse krach
ten mobiliseert die de nood kunnen ver
helpen, is wat de gelovige als „toegift"
op het ryk der hemelen interpreteert.
Wijsgerig zo besluit spreker
komt de mens aan de nood niet uit.
In het leven lijdt hy er aan. Daarom
blijft het zinvol om driemaal, vanuit
onze incidentele of constante noden, van
uit de dramatische nood en de exis
tentiële nood, driemaal de oude bede
te herhalen, die als een noodkreet door
de eeuwen klinkt: Kyrie eleison.
WEMMEN
/S SPOGT'EFT..
BINWE/J E M!
HUTEN HEBBEN (NE
HET OVEBGESTOHEN.'
/e/JK, paab
BEWEEGT /ETS/
MOCO
(Advertentie)
DEN HAAG, 5 okt. Bij K.B. is
met ingang van 12 oktober aan schout-
bij-nacht G. J. Platerink op zijn daar
toe gedaan verzoek eervol ontslag uit
de zeedienst verleend ter zake van
langdurige dienst, onder dankbetuiging
voor de vele goede en langdurige dien
sten, door hem aan den lande bewezen.
NIJMEGEN, 4 okt. Prof. dr. P.
B. Wessels, hoogleraar in de Duitse
letterkunde aan ae Katholieke Univer
siteit zal daartoe uitgenodigd door de
filosofische faculteit in Bonn gedurende
het wintersemester 1962-'63 colleges ge
ven aan de Rheinische Friedrich-Wil-
helms-Universitat aldaar.
Prof. dr. R. J. Mohr heeft voor het
komend studiejaar een leeropdracht
voor de etnologie aanvaard aan de ka
tholieke theologische faculteit van de
universiteit van Münster in Westfalen.
WENEN, 5 okt. De chef van het
protocol van het Oostenrijkse ministe
rie van Buitenlandse Zaken, dr. C.
Winterstein, is benoemd tot ambassa
deur van zijn land in Den Haag. Hij
volgt als zodanig dr. G. Afuhs op. Dr.
Winterstein is voordat hij chef van het
protocol werd, ambassadeur in Lissa
bon geweest. Aangenomen wordt dat
hij begin november de werkzaamheden
op zijn nieuwe post zal opnemen.
6 Wat die francs betreft was het lot hem gunstig
gezind, want nog geen vier weku. na zyn 1
in het hotel kon hy zyn niet bepaald heldere keuken
pakje verwisselen voor het kelnerscostuum.
verandering kwam vry plotseling en betekende be
halve dubbel loon ook nog een hoeveeiheid footen
Meestal had Vincent, die alleen zyn moedertaa
kende,""zich" weinig""bekommerd om buitenlandse
gasten, want de spyskaarten waren drietalig, E
gelse of Zwitserse gasten
moesten hebben, en voor
gasten, want ae spysnaai
gelse of Zwitserse gasten wezen wel aan wat zy
moesten hebben, en voor 1 oveüf® Maar in
meestal wel een paar woordjes Frans. Maar m
deze zomer waren Duitse, Oostenrykse en Engelse
gasten verschenen en aangezien de pryzen tuer
eer waren dan in andere restaurants kwamen
steeds meer lieden souperen. Dit gaf vry veel moei-
lykheden in de bediening en dus werd l Gwrge in
geschakeld. Meestal moest hij s middags m net
café en 's avonds in het restaurant dienst doen en
zyn vrye dagen kon hy in overleg met Vincent,
Paul en Gérard regelen.
Natuuriyk maakte hy in het begin fouten en de
minachting waarmee het genoemde drietal bem aan-
vankeiyk bejegende, herinnerde hem daar telkens
aan. Een geluk was, dat Paul en Gérardjiet^ooh
ste tafeltjes werden toegewezen voor de bediening.
Maar hy had niet anders verwacht en schikte zich
blymoedig in zyn lot. Over één ding had Vincent
te klagen: hy bedelde niet. Wisselgeld betaalde
hy vlot en zonder overbodig zoeken terug en het
azen op fooien dat Vincent by Paul en Gérard af
en toe hels maakte, kwam by hem niet voor. Spoe
dig begreep hy ook de gemeïykheid van Vincent
jegens de kelners: Vincent kon ei geen hoogte van
krygen wat zy aan fooien opstreken en maakte zich
daar grote voorstellingen van. Het was voor Vincent
zuur te bedenken, dat al dit geld zyn neus voorby
ging zonder dat daar iets tegen te doen was. George
vermoedde, dat de man by zyn broer in loondienst
was en zich ook nog teveel voorstelde van diens
inkomsten!
Natuurlyk priemden de spottende blikken van
Paul en Gerard hem erg wanneer hl) weer eens
een fout had gemaakt, maar George bleef uiterlyk
onbewogen. Na een week maakte hy geen fouten
meer en werden de rollen omgedraaid. Met een
meewarig glimlachje keek hy dan eens naar zyn
collega s als die het gepaste geld maar niet vinden
konden. Daarmee betaalde hy hun spot met interest
terug, want zoiets ontging de bezoekers gewoonlyk
beslist niet...
Toen George een maand in „Au Lion d'Or" was,
verschenen aan een tafeltje van Paul twee Engelse
gasten, een dame van omstreeks veertig jaar en
een jongedame van rond vyf en twintig, die haar
nichtje was. Zy zouden wellicht niet direct George's
aandacht hebben getrokken, als zich niet een ver-
makeiyk incidentje had afgespeeld, dat hy handig
wist uit te buiten.
De oudste dame vroeg aan Paul enkele inlich
tingen over het menu en wees daarby op de kaart.
Paul boog beleefd, mompelde ontelbare malen
„Yes, madam", maar begreep er niets van.
Toen
slecht met elkaar konden vinden, zodat
ij tenslotte niet de zondebok was van alle drie.
He. sprak natuuriyk vanzelf, dat hem de slecht-
sump
den. Geamuseerd keek George toe, want de pittige
dam protesteerde luid en trok zich niets aan van
haar nichtje, dat de zaak wilde sussen en de con
sumptie aannemen.
George wachtte tot Vincent een wenk gal en ging
toen naar het tafeltje van de twee dames. Beleefd
bood hij zyn excuses aan, legde uit dat Paul vrywel
geen Engels verstond en informeerde wat er aan
de hand was. De kwestie was spoedig geregeld,
maa_ Vincent die ook naderby was gekomen, be
sliste dat George voortaan dit tafeltje er maar by
moest nemen zolang de Engelse gasten aanwezig
waren, want hy veronderstelde dat de oudere dame
wel eens meer lastige kuren kor hebben.
Er was iets triomfanteiyks in het glimlachje,
waarmee George de opdracht aanvaardde en juist
dat maakte Paul razend. Terwyi belde kemphanen
aan de bar schotels op hun serveerbladen laad
den trapte hy George gevoelig op de tenen en siste:
„Vuile mof!
Na alles wat er was voorgevallen was dit teveel
voor George. Zijn vuist schoot uit en trof zyn te
genstander met kracht tegen de kin. Paul tuimelde
achterover, kwam met een plof op de grond te
recht, maar het zwaarbeladen serveerblad dat hem
naar zyn mening had moeten vrijwaren tegen on
verhoedse aanvallen, kwam op zyn borst terecht.
Het gevolg was, dat hy weldra droop. In één
sprong was hij overeind. Met gebalde vuisten kwam
hy op George af, die haastig zyn handen leeg maak
te en eveneens de bokshouding aannam.
Verder kwam het echter niet, want van alle kan
ten schoten bezoekers toe, die de vechtersbazen
scheidden. Razend en scheldend kwam Vincent van
achter zyn bar. „Eruit" gilde hy tegen George Et-
uit! En er nooit meer in!"
„Pardon, monsieur Périn!" zei opeens een hel
dere meisjesstem. „Hoor ook de wederpartij' Ik
denk dat deze meneer niet zonder reden heeft toe
geslagen!"
„Dat zou ik ook zeggen", antwoordde George
driftig. „Die muilpeer was om dit te vereffenen"
Hij wees op zyn keurige lakschoen, waarvan de
neus door Paul was platgetrapt, alsmede voor het
scheldwoord „mof .Dat neem ik n.l. van niemand
hier. Dat ik uit Lotharingen afkomstig ben is nog
geen reden om my uit te schelden. Bovendien heb
ik de eer gehad voor Frankryk drie jaar in de
loopgraven te liggen en dat maakt mjj iiog minder
geneigd zulke woorden te slikken".
(Wordt vervolgd)
(Advertentie)
elke zaterdagavond 18.30
op Radio Veronica
MAGISCHE VIERKANTEN
1
2
3
i
9
10
11
12
7
10
3
11
i
12
5
7
B
13
15
16
S
U
7
15
t
9
16
Horizontaal en verticaal dezelfde
woorden invullen.
1 overgewas 2 halfbloed - 3 nobel -
4 vertaler - 5 water in Duitsland - 6 zuil
- 7 meisjesnaam - 8 strook - 9 vervoer
middel - 10 toespraak - 11 plaats aan
de Rode Zee - 12 spijskaart - 13 plaatsje
in Gelderland - 14 kleur - 15 bewaar
plaats - 16 het bevoelen.
Oplossing van 4 oktober
Horizontaal: 1. Perubalsem; 2. over
all, Ra; 3. pisang, aga; 4. dun, Emmen;
5. peluw, oord; 6. ontsieren; 7. sta, te,
bis; 8. team, moes; 9. turnen; 10. ui.
zeel, dij; 11. recenseren.
Verticaal: 1. pop, postuur; 2. evidente,
ie; 3. resultaat; 4. Uranus, Muze; 5. ban,
wit, ren; 6. alge, Eemnes; 7. lol, mor,
oele; 8. amoeben; 9. ergernis, de; 10.
maand, 1 jn.
