ELEK SCHWARTZ DEMONSTREERT
MET HET NEDERLANDS ELFTAL:
Negatieve speeltrant maakt van
interland tegen de Belgen een
saaie, eenzijdige wedstrijd
Interland
minutieus
opgetekend
Wij speelden modern voetbal
zegt tevreden Elek Schwartz
Oranjes spelers klagen
over „het systeem"
Heimwee naar
de „Hel"
1
■m
Oud-Oranje laat
Belgen schrikken
Joegoslavië maakt
geschiedenis met
zege op Hongarije
MAANDAG 15 OKTOBER 1%2
(Van onze sportredacteur)
ANTWERPEN, 15 okt. Be
schamender dan een score van
v)Jf of zes tegen nul is de neder
laag met 20, waarmee het Ne
derlands elftal de voetbalinter
land tegen de Belgen gisteren
heeft afgesloten. Hoe diep is het
vaderlandse voetbal gezonken,
dat het zich van zo'n slechte zijde
heeft laten zien. Want, louter ne
gatief was de instelling, waarmee
het Nederlands elftal de Belgen
heeft bestreden. Voorop stond
niet het pogen om in een zuivere
krachtmeting uit te maken wie de
sterkste was. Nimmer is er spra
ke geweest van het zelf ten aan
val trekken. Nooit is er serieus
geprobeerd een doelpunt te ma
ken. De enige opzet was te pro
beren de beginstand 00 tot het
einde toe te handhaven of, zo dat
niet mocht gelukken en de neder
laag onvermijdelijk was, de Bel
gische score zo laag mogelijk te
houden. Er stond in het stadion
van Deurne een Nederlands elftal
met een levensgroot minderwaar
digheidscomplex. Een elftal, dat
zich bij voorbaat bij een nederlaag
had ergelegd. Ons zult u echter
de staf over dit Oranjeteam niet
zien breken. De verantwoordelijk
heid voor deze trieste vertoning
rust volledig bij Elek Schwartz,
de coach.
Muur van Oranje
T -j
Strak keurslijf
Bedenkelijk
Het hoeft geen betoog, dat een
strijdplan als dat waarmee het
Nederlands elftal de grasmat van
Deurne is opgestuurd, bijzonder
kwalijk is voor de reputatie van
het Nederlands elftal. Het lijkt
ons, dat de leiders van de KNVB
die zich momenteel bezinnen op
de situatie waarin het vaderland
se voetbal is beland, daar ernstig
rekening mee moeten houden. Zij
zullen niet mogen toestaan, dat
het Nederlandse voetbal in het
buitenland een bijzonder slechte
naam krijgt, omdat het nationale
team, het vlaggeschip van de KN
VB, een bedenkelijke koers vaart.
Des te langer men werkeloos
blijft toezien, des te moeilijker zal
het naderhand zijn de goodwill te
herwinnen. Een ernstig beraad
binnenskamers lijkt ons hoogst
urgent. Te meer nu bij de samen
stelling van het Nederlands elf
tal, dat gisteren tegen de Belgen
heeft gespeeld, is gebleken dat
Elek Schwartz de indruk wekt
enigszins te zijn uitgekeken op
het Nederlandse spelerspotentieel
en onmiskenbare misgrepen
maakt als hij in een benarde po
sitie belandt.
(Van onze speciale verslaggever)
ANTWERPEN, 15 okt. Elek
Schwartz had ons uitgenodigd.
Om kwart voor vijf in de Neder
landse kleedkamer van het sta
dion in Deurne zou hij waar ma
ken, dat de samenstelling van het
Nederlands elftal door hem, de
zogenaamde „avonturier", geen
spél met de élementen, maar een
weloverwogen keuze was geweest
van spelers die hij door en door
kende. Wij waren er, maar wat
deed Elek Schwartz? Hij gaf
voetballes, onder de douche. De
negentig minuten van de voetbal
interland waren voorbij, de derby
tegen de Belgen was met 20
verloren, mam voor de bonds
coach scheen er niets belangrijker
dan Tonny Pronk bcübéhandeling
te leren. ,J)at moet je afleren,
Pronkie. Jij stopt een bal, wipt
hem van links naar rechts. Nog
eens en dan geef je hem pas af'.
Schwartz zeepte zich in en ging
verder. Pronk haalde verontschul
digend zijn schouders op. „Je moet
erop trainen, als je een bal onder
schept die direct te spélen".
Als vorsten
Betonvoetbal
Acht interlands
miiiiiiiiiiimmiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiunmiiiiiiiiimiiumi
iiiiiiimiHiimiiiiiiiitiitiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiir
jo-io-l!
■llllilllllllllllilllllllIlllllllllllllLlllllllllillllllllllllllllllllllillllllllllll
Hoe maak ik voetbal kapot
iiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiniiiiiiiiiimiiMiiiiiinimiui'
Jan Villerius, een der vier debutanten
in het Nederlandse elftal, kan bepaald
niet verweten worden, dat hij niet zijn
uiterste best heeft gedaan de Belgische
aanval de voet dwars te zetten. Hij deed
het, zo vertellen de foto's zowel bij Van
Himst (hiernaast) als bij Stockman (on
der) met allure en onvervaard.
iimiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiimiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiuimiiiiiiiiiiiiiiii
MM
Elek Schwartz was, zo is na afloop
gebleken, uiterst tevreden. Het was
maar" 2-0 geworden en de opdracht,
die hij het elftal had verstrekt was
volledig uitgevoerd. Die opdracht luid
de, dat sprak van de eerste tot de
laatste minuut uit de bewegingen van
de spelers: houdt de score zo laag mo
gelijk. Het Nederlands elftal speelde
niet ,,4-2-4" (vier man in de aanval,
twee op het middenveld, vier in de
verdediging), zoals Schwartz tevoren
had aangekondigd. Het speelde „0-10-
1": niemand in de aanval, tien man in
de verdediging en een doelman. Het
Nederlands elftal is het veld ingestuurd
met de order te proberen de stand
0-0 te houden. Toen het 1-0 was ge
worden, werd geprobeerd die score te
handhaven. Bij 2-0 ging het erom of
deze stand dan misschien gehandhaafd
kon worden. Nooit is er één serieuze
poging gedaan om de achterstand weg
te werken. Ten aanval trekken? Stel
je voor. Die aanval kon eens worden
afgeslagen, zodat de Belgen het op
hun beurt zouden gaan proberen... De
Belgen, zij mochten aanvallen. De Ne
derlanders zouden alleen maar verde
digen. Het liefst met een man of zeven
in de buurt van het eigen strafschop
gebied. De Belgen moesten maar zien,
dat ze door die muur van spelers-in-
oranje braken. Voor voetbal een be
schamende vertoning; voor interland
voetbal een farce en een aanfluiting.
V -<-> N
Het was verdrietig te zien hoe be-
kwame voetballers als een Ouder-
land, Villerius, Van Wissen, Muller,
Pronk en Prins^ hebben geleden on
der de door Elek Schwartz uitgestip
pelde gedragslijn. Zij hebben zich zo
verdienstelijk als maar mogelijk was
bij deze „tactiek" geweerd. Zij heb
ben wel degelijk geprobeerd of de
score toch nog niet een ander aan
zien kon krijgen. Zij deden dat met
overtuiging en demonstreerden hun
onmiskenbare talenten. Het strakke
keurslijf van de opdrachten-van-
Schwartz bleek echter dodelijk voor
fantasie, spontaneïteit en speelvreug
de.
Stel, dat deze dingen voortdurend in
het Nederlandse clubvoetbal werden
vertoond. Ziet, wat er sou gebeuren
als week in, week uit in de competitie
de clubs, die zich de zwaksten wanen,
het slechte voorbeeld van het Neder
lands elftal zouden navolgen en van
het voetbal ook zo'n zouteloze, nega
tieve vertoning zouden maken. Voor er
één seizoen was verstreken, zouden de
tribunes ontvolkt zijn en terecht.
(Van een verslaggever)
4 min.: Van der Merwe is klemvast bij
hard schot van Van den Berg.
6 min.: Eerste hoekschop voor België.
10 min.: Van Wissen brengt Van den
Berg binnen het strafschop
gebied ten val. Scheidsrechter
Caballero legt de bal buiten de
lijnen en geeft België een vrije
schop. Hanon schiet hard in.
Van der Merwe redt ten koste
van een hoekschop.
17 min.: Prins schiet na goede dribble
van ferme afstand en mist het
Belgische doel op een deci
meter.
36 min.: Van Wissen wordt bij door
braak afgehouden. De scheids
rechter laat doorspelen.
'0 min.: Scheidsrechter Caballero geeft
een vrije schop als Muller
rechtsbuiten Semmeling af
houdt. Uit de vrije schop, door
Semmeling genomen, kopt een
ongedekte Stockman onhoud
baar in, 10.
44 min.: Vierde en laatste corner van
België in de eerste helft.
4 min.: België forceert met „inswin
gers" van Jurion twee hoek
schoppen achter elkaar.
min.: Middenvoor Stockman, naar
links uitgeweken, geeft in volle
ren een lage voorzet. Doelman
Van der Merwe grijpt volkomen
mis. Van Himst kan, voor
Pronk kan ingrijpen, gemakke
lijk inschieten, 2—0.
13 min.: Van Wissen geblesseerd na
„charge" van Van den Berg.
19 min.: Weer geeft Stockman na een
snelle doorbraak via de linker
vleugel een harde, lage voorzet.
Deze keer heeft Van der Merwe
de bal vast. Nu was er overi
gens geen Belg te bekennen om
van een mogelijke misser te
profiteren.
32 min.: Pronk kan bij een doorbraak
van Jurion ten koste van een
hoekschop redden.
V
Mosterd na de maaltijd? Niet voor
Elek Schwartz. Hij was best te spre
ken over de wedstrijd. „De jongens
hebben zich stuk voor stuk gehouden
aan mijn consignes. Wij hebben het
vier-twee-vier-systeem gespeeld zoals
het moet. Als de tegenstander aan
viel, waren wij in de verdediging. Zo
goed als Van Himst ook linksachter
speelde. Of heeft U dat niet gezien? En
vielen wij ook niet herhaaldelijk aan?
Van Wissen, Muller en Ouderland gin
gen telkens mee in de aanval. Alleen
de Belgen waren sterker en rijper.
Hun achterhoede won alle kop-duels.
Wij hebben modern voetbal gespeeld,
zo goed als het mogelijk was. Er werd
geschreeuwd om Abe, ik wou dat ik
elf Lenstra's had".
£en uniek moment. Het Belgische doel wordt belaagd. Doelman Nicolay
is Prins echter te vlug af.
De tevreden Schwartz adviseerde aan
de spelers te vragen wat zij er van
vonden. Had hij het maar niet gedaan
Het was al te overmoedig. Bij al hun
reacties kwam het er in feite op neer
dat de spelers wel ontevreden waren.
De een na de ander verklaarde niet te
hebben gespeeld zoals hjj gewend was
of graag wilde. „Zo'n systeem leer je
niet in één dag", zei de debutant Ouder
land. „De Belgen kenden het door en
door. Zfj stonden als vorsten te voet
ballen" Soetekonw klaagde over het ge
brek aan mensen in de voorhoede. Ik
stond op rechts maar alleen en moest
de bal telkens ophalen." Muller was
van mening dat wij voor het „4-2-4"
niet voldoende goede spelers hadden.
Bosveld zette zich met een liedje-
onder-de-douche over de teleurstelling
heen. „Als linksbinnen bij Enschede
speel ik achter de voorhoede aan. Ik
dribbel op het middenveld, breng de
bal op en geef dan de passes. Zoals
een Van Himst, al wil ik mijzelf niet
met hem vergelijken. Nu speelde lk
als spits. Dat was onwennig en met
z'n drieën moesten we alles doen. Be
slist geen prettig debuut". Ko Prins
was de tweede „spits". Ook hem was
het niet goed bevallen. „Ik speel lie
ver achter een voorhoede klonk het
ook uit zijn mond. „Dat is moeilijk
met direct naast je een speler met
dezelfde opdracht. Ik wist met wat ie
doen. Overigens dekte Hanon bijzon
der goed".
Een ander duo dat naast elkaar ope
reerde vormden Pronk en Villerius. Ville
rius was het allemaal best meegeval
len Al zou je onder dit spel wel moe
deloos worden. Pronk en ik vulden el
kaar aan. Daar waar gevaar was ging
een van ons beiden. Wij wisselden van
tegenstanders. Ach, de Belgen hebben
twee gelukkige doelpunten gemaakt".
Piet van der Kuil trok fel van leer
tegen een Belgische journalist. Boven
het geluid van het stortbad uit beet 'ij
hem toe: „De Belgen waren helemaal
niet zo goed. Zij vielen mij zelfs tegen.
Bovendien; zij mogen alles, maar wij
moeten altijd maar sportief spelen en
het mondje dicht houden. Zet dat maar
in de krant".
Constant Vandenstock kon met moei
te een lachje onderdrukken bij het ho
ren van de verklaringen van Elek
Schwartz. De Belgische voetballeider
stak zijn verwondering niet onder stoe
len of banken. „BU 0-0 kan ik het be
grijpen, bij 1-0 wil ik het ook nog, maar
als je met 2-0 achter staat en je bluft
verdedigen, dan is het geen interland-
voetbal meer. Dat is geen spektakel
voor de toeschouwers. In onze slechtste
De vraag-per-spandoek van het Legioen
laat aan duidelijkheid niets te wensen
over. Wel, „oom Elek" was, getuige zijn
hiernaast afgedrukte verklaring, best te
vreden. Mogen wij echter zo yry zijn te
veronderstellen, dat „oom Elek met zijn
tactisch plan het Legioen heeft teleur
gesteld?
Na deze interland is de totaalbalans
van de in 1905 ingezette wedstrijden
reeks:
45
31
19
19
31
45
109
81
Nederland 95
België 95
Sinds 1945 was deze wedstrijd de vijf
endertigste „derby der lage landen Van
de na-oorlogse reeks is de score:
Nederland 35 W 8 13 36
België 35 13 8 14 34
neriode hebben wij nooit dit „beton
voetbal" gespeeld. Dit is voorkomen,
da? de tegenstander doelpunt en afwach
ten of je er zelf één krugt. Het was
voor ons moeilijk spelen en wij zjjn er
ook niets wijzer van geworden. Nie
mand trouwens. Tenslotte werden mjjn
spelers ook bang voor blessures. Wtf
moeten nog naar Belgrado en Ander-
lecht, onze topploeg, nog naar Sofia.
Neen ik ben helemaal niet tevreden
Onder de Belgische spelers liep er
een die deze wedstrijd wel als heel
bijzonder ondergaan moet hebben. Hij
liet er zich niet over uit, maar toen
Lucien Spronk, de debuterende spil
van de Belgen, vijf jaar geleden een
uitnodiging ontving voor de training
van het elftal van spelers onder de
drieëntwintig jaar voor een wedstrijd
tegen Jong Oranje bleek plotseling,
dat hij zelf Nederlander was. Vanaf
zijn geboorte had hij in België ge
woond, maar zijn vader was Neder
lander. Natuurlijk deed Spronk toen
niet mee tegen zijn „landgenoten",
maar er werd alle mogelijke haast
femaakt met zijn naturalisatie. Zo-
oende kon hij gisteren debuteren,
een debuut waar hijzelf best mee te
vreden was.
Jurion kwam terug op de tactiek. „Wij
wisten dat Nederland zou verdedigen,
maar dit was niet normaal meer. Ik
heb zo'n tienmaal de „derby" gespeeld,
maar dit was de zwakste Nederlandse
ploeg. Dit elftal heeft niet gevoetbald,
maar geprobeerd de achterstand zo
klein mogelijk te houden. Dat is onze
taktiek nog nooit geweest. Uw verde
diging beeft anders niet gefaald
Scheidsrechter Vicente Caballero keek
opgewekt, begon in rap Spaans direct
zijn staat van dienst met een totaal van
acht interlands op te noemen, grapte
dat onze tolk zo lang was en dat al-e-
maal op de vraag hoe hu de wedstrijd
had gevonden. Toen pas antwoordde
hii- De Belgen waren een veel homo
genere ploeg, al hadden de Nederlanders
enkele knappe voetballers. Het was een
harde wedstrijd, maar niet onsportief".
Waarom liet U de vrije schop overne
men in de eerste helft, waar er eerst
een over heen liep, om de ander de
kans te geven van de verwarring te
profiteren? Tot driemaal toe werd hem
de vraag gesteld. Langzaam werd het de
zesenveertigjarige Spanjaard duidelijk
over welk geval het ging. Hij vroeg
zelfs naar meer details, maar een ant
woord gaf hij niet. Hij wist er kenne
lijk zelf geen raad mee.
BOEDAPEST, 15 okt. Voor het
eerst sedert 37 jaar is het voetbalelf
tal van Joegoslavië erin geslaagd Hon
garije te verslaan. Linksbinnen Galic
scoorde twintig minuten voor het einde
de enige treffer, die tot teleurstelling
van de 35.000 toeschouwers Joegosla
vië de overwinning zou opleveren. Het
spel van Hongarije was teleurstellend,
hoewel het gedurende het grootste ge
deelte van de wedstrijd een veldmeer-
derheid had. Doeman Grosics, die 86
maal voor het Hongaarse elftal uit
kwam, nam voor het begin afscheid
van het publiek. Hij bleef vijf minuten
op zijn plaats onder de lat.
Hongarije B versloeg in Nis Joego
slavië B met 2-1. De ontmoeting tus
sen de jeugdteams werd met 2-1 door
Joegoslavië gewonnen.
Het Oostduitse voetbalelftal heeft ln
Dresden met 32 van Roemenië gewon
nen.
Het Belgische B-elftal heeft te Luxem
burg met 2—0 gewonnen van de nationale
ploeeg van het Groothertogdom.
De Fransman Michel Jazy heeft ln LI-
moux zijn eigen Franse record op de 800
meter met 0,1 sec .verbeterd tot 1 min.
47,1 sec.
Nu ik gisteren mijn vierde inter
land in Antwerpen mocht bele
ven, ga ik mij onderhand wel
afvragen: wat is er ooit waar
geweest van die hel van Deurne? Vier
keer heb ik ons elftal vergezeld op
zijn tocht naar dat als schrikwekkend
voorgestelde oord, vier keer keerde ik
er ongeschokt van terug. Ook gisteren
weer. Ik zal niet zeggen dat het er de
hemel was wij verloren per slot met
2—0 maar het verliep allemaal in
alle pais en vree. Geen bloed aan de
paal, niet het geringste handgemeen op
de tribune, alleen een tikje druk-
doenerige scheidsrechter, maar dat
was dan ook een Spanjaard, luisteren
de naar de sierlijke naam van Cabal
lero. Maar dat is dan nauwelijks vol
doende om zelfs maar een vagevuur te
suggereren. De hel van Deurne zou ik
dan ook als bedrog kwalificeren, ware
het niet, dat ik uit de door bonafide
kringen verstrekte overlevering weet
dat hij ooit heeft bestaan. Waarom
echter heb ik nooit aan de enerverende
geneugten er van deelachtig mogen
zijn? Ik begin het mij met enige ver
twijfeling in het hart af te vragen.
Wedstrijden tussen Nederland en
België hebben altijd een aparte
sfeer, zo is mij jaren lang ver
zekerd. Waar was die aparte
sfeer gisteren dan? Goed, het was
alleraardigst herfstweer en het legioen
zong tegen alle klippen op het „Wil
helmus" mee en de Belgen zwegen
even overtuigend toen hun volkslied
werd gespeeld. Maar de Brabangonne
is dan ook typisch een nationale hym
ne, die zich niet tot onbekommerde
community-singing leent.
Afgezien van dit alles: de Belgen
hebben het keurig gedaan gisteren.
Niet alleen omdat zij gewonnen heb
ben, maar vooral ook omdat zij het zo
grootmeesterlijk hebben gedaan. Zij
lieten zich, om zo te zeggen, niet in
timideren door hun overmacht, zij
vochten zich niet krampachtig naar
een Feije-moord, noch werd er op de
tribunes om tien-tien-tien geschreeuwd.
De Hollanders werden gewoon deskun
dig geklopt en toen het 20 was, ach,
toen deed het er verder niet meer toe.
Neen, dat vreselijke afmaken met 91
stond onze Zuiderburen kennelijk niet
voor ogen. Aan één kant jammer, want
anders was er misschien tóch nog een
kleine hel van gekomen.
De Nederlanders speelden een sys
teem. Dat zag je. Dat zag je vooral
hieraan, dat je één ding niet zag: een
Nederlandse voorhoede. Jammer al
weer, want zo'n linie kan soms niet
weinig tot de spanning bijdragen. Als
ik ooit de stelling dat iedere te ver
doorgevoerde consequentie tot de
duivel althans tot een 20 neder-
laag leidt, in praktijk heb zien ge-
bracht, dan was het gisteren in Deur
ne. Tot een duivel zónder hel, danTT
wel te verstaan.
Maar laat ik mij niet in technische
details, waarover u elders meer
leest, begeven. En de Belgen
moeten zich nu ook weer niet
al te zeer op de borst slaan. Ik heb
vernomen dat zij de derby van de lage
landen al lang zouden hebben afge
schaft, ware het niet dat de match
nog altjjd vele malen meer publiek
trekt dan welke match van de Rode
Duivels waarom, waarom moet uit
stukje toch steeds maar weer over
duivels gaan? - dan ook. Dit getuigt,
behalve van een verstandig mercantiel
inzicht, van een gevaarlijk superiori
teitscomplex. Iedere voetbalnatie kent
het verschijnsel van zeven vette en
zeven magere voetbaljaren. Welnu, het
is uiteraard aan wisselingen onder
hevig. En hoe kort kunnen zeven jaren
duren. Hoe lang is, om het even exact
te stellen, die 9—1 geleden?
Maar goed. Wij waren er gisteren
wél weer met zijn allen. Ik zat op de
tribune tussen enige welgeschapen en
welbespraakte Amsterdammers. Jon
gens van Jan de Wit en vooral van
Blauw Wit. En één van hen had een
draagbaar radiootje meegenomen,
waarin Dick van Rijn tekeer ging.
Twee wedstrijden voor één geld, wie
doet je wat? Ik mag er niet aan den
ken, dat men straks draagbare tele
visie gaat uitvinden. Maar ook het
radiootje werd steeds rustiger, naar
mate de wedstrijd vorderde.
Het legioen beperkte zich tenslotte,
net als het Nederlands Elftal, tot
enkele uitvallen. Cootje Prins
raakte in een discussie verward
met de scheidsrechter. Mijn buurman
zei: „In ieder geval heeft Co zijn
Spaans goed bijgehouden". En toen de
heer Caballero een beslissing nam, die
hem niet zinde, schreeuwde dezelfde
supporter:
„Hé, Mussolini, ga naar huis!"
Voor de rest werd er alleen nog, in
spreekkoor, om „Abe!" geroepen.
Maar allengs werd het onder ons
stil, héél stil. Wij keken
naar het systeem. En wij
dropen af en dronken hier
pf daar een rustig biertje
in een van de vele café-
tjes, aan welke Antwerpen
zéér rijk is. Wij hadden
heimwee. Heimwee naar de
glorieuze dagen van wel
eer. Kortom, heimwee naar
„de hel".
ANTWERPEN, 15 okt. Het elftal
van Nederlandse oud-Internationals
heeft zaterdag de „oude garde" van
België met groot verschil verslagen.
De Nederlanders wonnen met 7-2. De
ruststand was 4-1.
