S.E.R.-advies over meer
efficiënte woningbouw
Langlopende contracten
hunnen grote hesparingen
opleveren
BESCHERM
RDTERSEPT
„Lang zal ie leven", vaardig
Werkstuk van Piet v. d. Ham
films over de voeding van
Zelfstrijkend overhemd?
Getob met ontwikkelen van
zwartwit-films niet nodig
De „korrel" in
discussie
'S
Storing
Beste Europese geleerden komen hier
In Delft gaat men ruimte
satellieten bouwen
Utrechtse Sterrewacht heeft
plan voor uniek apparaat voor
meting zonnespectrum
SUIKERZIEKEN
Typebeperking en
standaardisatie
qe&u pAP.e<s/mt -
Vrouw viermaal
in rug gestoken
Nieuw lotto-systeem
van Caritas
Bescheiden experiment
met toestel in een
Franse raket
Kardinaal Wyszynski
lid secretariaat voor
bijzondere zaken
Onbekende trok haar
van fiets
VRIJDAG 19 OKTOBER 1962
PAGINA 11
PHARMACEUTISCHE FABRIEK (rDTEr)j HILVERSUM
let dart op dat dit vervaardigd is van
ervaardigd is van
de ideale zelf strijkende 100katoenen poplin.
Dit betekent voor u,
niet meer strijken. Voor u, mijnheer:
i#-pk mevrouw: géén was- en droogproblemen meer en
een overhemd dat altijd zeer correct
zit en toch 7 dagen lang een „weekend-gevoel" geeft, zó prettig comfortabel is het.
Geen probleem meer
In drievoud
Kosmische straling
Hoog peil
(Van onze soc.- econ. redactie)
Den HAAG, 19 okt. In een id-
aan de regering heeft de Soclaal-
~2®nomische Raa<J voorstellen gedaan
J*1 de versplintering op de bouwmarkt,
?'e leidt tot een inefficiënte produktie,
®gen te gaan. De raad bepleit een nau-
contact en meer samenwerking tus-
de grote opdrachtgevers (woning-
p'Uvverenigingpn, gemeenten) en de
!®®ncmers. Door overeenkomsten van
"ffere duur, welke de aannemer een
nroduktiegarantie geven, zou de conti-
"iteit en daardoor de efficiëntie in de
woning-houw worden bevorderd. Het is
niervoor echter ondermeer noodzakelijk,
de huidige wijze van prijsvor-
Jj"nS (door middel van openbare aan-
ncsteding) wordt vervangen door gron-
■J'g overleg en samenwerking over de
calculatie en de geplande organisatie,
j«e aan deze calculatie ten grondslag
De overheid zou volgens het advies
®en meer continue produktie mogelijk
«toeten maken door o.a. meerjarige con
tingenten regionale in plaats van
Plaatselijke toe te staan en de bouw
technische voorschriften te uniformeren.
Het SER-advies is het resultaat van
een nader beraad naar aanleiding van
een in 1969 gepubliceerd rapport van een
Werkgroep Bouwkosten. De raad con
stateert in zijn op 28 september vast
gesteld advies, dat de woningbouwmarkt
zowel aan de vraagzijde (de opdracht
gevers) als aan de aanbodzijde (de aan
nemers) versplinterd is. Iedere indivi
duele opdrachtgever en aannemer heeft
slechts te maken met projecten, die
een onbetekenend deèl uitmaken van de
totale landelijke produktie, en kan daar
door nauwelijks invloed uitoefenen op de
wijze van produktie en op de prijsvor
ming. Normalisatie en typebeperking
van ontwerpen, materialen en uitrus
tingsonderdelen is in de huidige situatie
slechts in zeer beperkte mate mogelijk,
ook al omdat de bouwvoorschriften in
de verschillende gemeenten niet onbe
langrijk van elkaar afwijken. De raad
acht het daarom ook gewenst, dat de
grote opdrachtgevers meer gaan samen
werken om te kunnen komen tot norma
lisatie en het aanvaarden van „stan
daarden". De overheid zou dit moeten
stimuleren door het initiatief te nemen
tot overleg hierover tussen alle betrok
kenen. Ook zou bij het vergunningen
en subsidie-beleld een voorkeur kunnen
worden gegeven aan ontwerpen, waar
bij van deze standaarden een ruim ge
bruik wordt gemaakt. Afwijkende ge
meentelijke voorschriften zouden in deze
gevallen plaats moeten maken voor
goedgekeurde gestandaardiseerde ont
werpen.
De samenbundeling van de vraag,
die door de SER wordt bepleit, zal
tenminste zo groot dienen te zijn, dat
de gestelde doeleinden kunnen worden
verwezenlijkt. Gelet op de ontwikkelin
gen In de laatste jaren lijkt het moge
lijk te komen tot een samenbunde
ling van opdrachten, welke enkele
tientallen produktiestromen van 500-
1000 woningen per jaar oproepen. Een
dergelijke geconcentreerde vraag zal
een geconcentreerd aanbod van (grote
aannemingsbedrijven tegenover zich
moeten vinden. Ter bevrediging van
de ongebundelde vraag van opdracht
gevers, die incidenteel op de markt
komen, zal een ruim veld voor de
midden- en kleinbedrijven overblijven,
zo zegt het advies. Enkele leden, die
het wel met de uitgangspunten van
(Advertentie)
trveX/
Het Voorlichtingsbureau voor .de
voeding in Den Haag heeft enige
tild geleden de Haagse cineast
tn Piet van der Ham verzocht een
tilm te vervaardigen, waaruit het b«£
Jfng moest blijken, dat de z°senaarn<le
«luivalentenlijst heeft voor Det welzyn
?JJ de levensvreugde van de
«0.000 diabetici, die Nederland telt.
Een schijnbaar onmogelijke ®P"
Jfracht, want men kan zich moeilyk
minder visueel onderwerp voor
film indenken dan de dorre op-
*°i*iming van reeksen levensmiddelen
f® hun tot in grammen uitgedrukte
noeveelheden equivalenten. Dat r'®'
a® der Ham de opdracht aanvaardde
P®. deze niet alleen tot vollè tevreden-
®*'d van zijn lastgevers uitvoerde,
maar ©r bovendien in slaagde een
boeiende film te maken, bewijst eens
meer de juistheid van de stelling,
®at ©ik willekeurig onderwerp met
"Ucces in beeld kan worden gebracht,
I de cineast een gedegen vakman
die over fantasie en vindingrijkheid
geschikt. Eigenschappen, die Piet van
jj®r Ham in „Lang zal ie leven", zoals
5" zijn film noemde, in ruime mate
"emonstreert.
Van der Ham laat in zijn film als
Sfntr.ale figuur, die het verhaal in de
«-stiii vertelt, een onderwijzer optre-
'vijaai öLtftröLje, uai ny
sluif s op school geeft, tot het be
om zijn dokter te raad-
en rvrze constateert suikerziekte
door f' een dieet voor, dat hem
heirt „Sn spaarzaamheid en eenzjjdig-
nemof f (evensvreugde dreigt te ont-
de pnnii.i zvm vrouw het bestaan van
We ^valentenlijst ontdekt, die nieu-
hem mot* te, mogelijkheden voor
°ï>ent en die hem in staat stelt
zijn volgende verjaardag vol hernieuw
de moed en levensvreugde met zijn
collega's te vieren. De. ontdekking door
donderwijzer, dat één van zijn leer
lingen ook aan suikerziekte lijdt, is bo
vendien aanleiding geweest om te
tonen, wat er voor deze kinderen wordt
gedaan om hen tot volwaardige en
levensblije mensen te maken.
Piet van der Ham, die niet ile
„spelers", maar zijn camera het werk
laat doen en die het geluid uitsluitend
ft gebruikt ter ondersteuning van
zijn beelden, heeft op overtuigende en
tegelijk boeiende wijze het belang weten
aan te tonen, dat een juiste en doel-
r. atige voeding voor de suikerzieke
heeft. Dit eist zelfdiscipline, maar ook
begrip van hen, die met de diabetici
in aanraking komen. Een begrip,
waartoe deze vaardig gemaakte film
ongetwijfeld In ruime mate zal bijdra
gen.
pEN HAAG, 19 okt. De heer Her
mes uit Heerlen, directeur van dena
tionale vereniging „Caritas" heeft een
nieuw lotto-systeem uitgewerkt. Het
ligt in de bedoeling in januari 1963
met dit nieuwe spel te beginnen.
De baten zullen ten goede komen
aa „jet-sportverenigingen, waarvoor,
de voetbaltoto bestaat. Uit de lotto zal
steun worden verleend aan instellingen
op het gebied van de volksgezondheid,
de cultuur' en de jeugdzorg, aldus de
heer Hermes.
het rapport eens zijn, vinden echter,
dat er bij de uitwerking te weinig aan
dacht is besteed aan de gevolgen voor
het midden en kleinbedrijf in het
bouwbedrijf. Zij kunnen zich daarom
niet met het advies verenigen.
Ter waarborging van de gewenste
continuïteit in de produktie zal ook de
continuïteit van de vraag verzekerd moe
ten blijven. De overheid zal hier voor
eerst nog stimulerend moeten kunnen
blijven optreden teneinde een passende
plaats voor de woningbouw in een ex
panderende economie veilig te stellen,
aldus het advies. Van de andere kant
moet echter evenzeer worden voorko
men, dat een overspanning op de bouw
markt optreedt, die de continuïteit weer
verstoort en gemakkelijk tot een verho
ging van het prijsniveau kan leiden.
De neiging tot overspanning van de
capaciteit, die thans voortvloeit uit de
woningschaarste, zal ook in een later
stadium nog bestaan m vertIand "i®4
de noodzakelijke vernieuwing van de wo
ningvoorraad. Circa een miljoen wo
ningen dateert nog van vóór de
wereldoorlog.
Continue produktie op Sr°te.schaal is
slecht verenigbaar met dt huidige wij
ze van prijsvorming, waarbij het contact
tussen opdrachtgever en aannemer veel
al beperkt blijft tot een P™!®®4'®4^
de SER. Openbare aanbesteding als stel-
sel van prijsvorming past ni«t DO over
eenkomsten van langere duur. Slechts in
nauwe samenwerking tussen opdrac t-
1 U, Amrftrtr ppn HIJ-
(Advertentie)
ËlinH
CH.JX aeriKi prijsvorming op basis
van nauwkeurige calculaties, waarby oo
tijdens de duur van het werk in geza
menlijk overleg op grond van de np
de uitvoering opgedane ervarm,»,e?ofl.
zowel de organisatie als de calculatie
peri diek worden bezien. Voor de aan
nemer betekent dit, dat hij de garantie
voor een continue produktie moet ai-
wegen tegen een verlies aan vrijheid
bij de prijsbepaling. De opdrachtgever
aanvaardt in dit systeem een zekere ver
antwoordelijkheid voor mogelijke ongun
stige prijsontwikkelingen.
Teneinde het concurrentie-element te
handhaven zouden volgens het SER-ad
vies periodiek bijvoorbeeld na enkele
jaren andere aannemers ln de gele
genheid moeten worden gesteld prijsop
gave te doen, eveneens voor een zodani
ge periode, dat zij de daarvoor te krij
gen voordelen van de continuïteit in de
prijs kunnen verdisconteren.
De uitbreiding van de contingentver
deling door de Overheid over enkele ja
ren betekent volgens de SER niet, dat
daarmee voor eenzelfde oeriode de finan-
cierings- resp. subsidieregeling vast zou
liggen. Toezeggingen van de overheid
op dit punt zullen niet méér kunnen in
houden dat een beginselverklaring dat,
voorzover de te bouwen woningen vol
doen aan de financierings- of subsidie
regelingen, zij in leder geval voor toe
passing daarvan in aanmerking komen.
Ook zullen eventuele beperkingen in de
woningbouwactiviteit zich niet mogen
uitstrekken tot de woningen, waarvoor
een overeenkomst op lange termpn is
aangegaan.
Voor wat de rol van de Overheid be
treft denkt de SER verder aan een
vergroting van de contingenten voor die
bundelingen van de vraag, waar een re
delijke kans op efficiëntieverhoging be
staat, en aan een soepel beleid bij sub
sidietoekenning waardoor kwaliteits
verbeteringen met een prijsverhogend ef
fect worden toegelaten indien door het
systeem overigens een prijsverlaging
wordt gerealiseerd.
De SER verwacht, dat door de in het
advies gedane suggesties een toeneming
van de woningproduktie kan worden be
reikt zonder een dienovereenkomstige
uitbreiding van het produktieapparaat.
(Van een medewerker)
Dit is een verhaal voor mensen, die
tobben met het ontwikkelen van
hun zwartwit-films. Ik schrijf het,
omdat ik kortgeleden tot mijn
verbazing hoorde, dat serieuze amateur
fotografen elkaar nog steeds „opjutten
met gepraat over „de korrel" in hun
foto's. En omdat er in hun kringen
nog steeds mensen zijn, die vinden dat
iemand pas meetelt wanneer hu een
deelvergroting van een kleinbeeldnega-
tief kan maken op het formaat vuftig
bij zestig centimeter zonder een spoor
van die roemruchte „korrel".
Ik vind dit onzin en ik zal u zeggen
waarom. De fijnkorrel-psychose in de
zwart-wit-fotografie stamt uit de perio
de van voor en kort na de oorlog, toen
de filmfabrikanten nog geen kans za
gen het gevoelige materiaal te maken,
dat de kleinbeeldfotografie nodig had.
De films waren toen óf onbruikbaar
traag (11 din) of grof van korrel en
vele vaklui verwierpen het kleinbeeld
dan ook als zij grotere foto's wilden
maken dan briefkaartformaat. Zij ver
kozen het grote uitgangsnegatief
tenminste 9 bij 12 cm waarbij men
nooit een korreltje te zien kreeg: al
tijd alles puntgaaf. Daartegenover be
vond de kleinbeeldman, en dit was ook
degene van het zes-bij-zes formaat, zich
voortdurend in een bokspositie. Hij
moest en zou bewijzen, dat het kleine
ONTW»«t
,T£" WA^
Ot4 BROlfc"BAAI? TJ5AACÏ
negatiefformaat niet minderwaardig
was En daarom bestreed hp het ko-
lengruiseffect in zijn grote vergrotin
gen door zijn films te ontwikkelen in
speciale fijnkorrel-ontwikkelaars.
Deze ontwikkelaars deden niet veel
meer dan de korrels in de filmemulsie
een beetje „bpslppen Dat daarmee
ook een stuk beeldscherpte verloren
ging nam hij voor lief. Hp offerde ook
ien stuk fllmgevoeligheid, want voor
fiinkorrel-ontwinkeling moest men twee
maal zolang belichten. Wat er ook aan
zijn prent mocht mankeren: als er maar
geen korreltje te zien was. Dan pas was
alles goed!
Oud zeer vreet lang door, maar het ls
hoog tijd om ermee af te rekenen. Het
kleine opnameformaat hoeft zich allang
ni 1 meer te verdedigen. De filmindus
trie stelt materiaal ter beschikking,
waarmee een kleinbeeldcamera presta
ties kan leveren zoals de vroegere foto
graaf met zijn glazen platen van 9 bij
12 cm zich niet eens kon dormen. De
korrel is geen probleem meer. Wie
hem onder geen voorwaarde wenst te
zien hóeft hem ook niet te zien en er
7ijn geen speciale voorzorgen meer no
dig. Hij kiest domweg wat men tegen
woordig een laaggevoelige film noemt.
Een film van 13 of 14 din, die men
zonder bezwaar kan belichten alsof ze
tweemaal zo snel is, dus als 16 of 17
din. Indien men haar althans ontwik
kelt in een van die eenvoudige „scherp
te-ontwikkelaars", die doorgaans in
sterk geconcentreerde oplossingen in de
handel zijn en die men gebruikt in
verdunningen variërend van 1 op 50 tot
ïvFerkwaardlg genoeg zijn dit ln de
verste verte geen ftjnkorrel-ontwikke-
laars, maar dat hoeft ook niet. De laag
gevoelige films hebben van nature een
zo fijne korrelstructuur, dat de korrel
alleen maar zichtbaar wordt door be
roeps-zwartkijkers. De grote verdienste
van dit type ontwikkelaars schuilt in
hun vermogen elk lijntje zo scherp
neer te zetten, dat men op de vergro
ting de haren van iemands baard kan
tellen en dat men het weefsel van de
kleding tot in de fijnste details ziet weer
gegeven.
Nog een kwaliteit van deze ontwik
kelaars; zij roepen een niet te evenaren
toonrjjkdom op, die zich gemakkelijk
iaat reproduceren op papier. Een over
vloed aan grijstinten tussen diep zwart
DELFT, 19 oktober
Delft zal zoals bekend in de toe
komst een zeer belangrijk centrumi van
Europees ruimte-onderzoek morden.
Zodra de conventie van de EMtu, ae
Europese organisatie voor ruimte-on
derzoek waaraan elf landen deelnemen,
is getekend en dat gebeurt zeer bin
nenkort zullen er definitieve plan
nen worden opgesteld voor de bouw
van het Europese technologische een-
tmm voor ruimte-onderzoek, een groo
laboratorium in Delft. Dit betekent vol
gens prof. dr. C. de Jager van de
Utrechtse sterrewacht, dat de Desie
ruimte-onderzoekers van Europa naa
Nederland zullen komen. In het tecn-
nologische laboratorium zullen onder
meer de satellieten en raketkoppen
worden gebouwd die worden afgescho
ten op de lanceerbasis Kiruna m
Noord-Zweden. Het eerste jaar zai
men nog gebruik maken van een nar
liaanse basis op Sardinië.
De Utrechtse sterrewacht is mo
menteel nog de enige plaats in JNe-
derland waar men zich met net
ruimte-onderzoek bezighoudt. wei
ligt echter wel in de bedoeling, ia-
ter meer groepen in te schakelen.
Zo bestaan er bij de sterrewacht m
Leiden en op het natuurkundig la
boratorium van de gemeentelijke uni
versiteit in Amsterdam al plannen
voor gezamenlijke experimenten.
De groep onderzoekers in Utrecht,
die nu ruim een jaar aan het werk is,
wordt gevormd door twee ingenieurs,
een natuurkundige en twee monteurs
onder leiding van prof. De Jager. Het
onderzoek-programma richt zich voor
lopig op het meten van de röntgen
straling van de zon, Aangezien deze
straling vrij zacht" is, is zy op aarde
moeilijk waar te nemen De corona
de grillige gaswolk om de zon, heen
een temperatuur van naar schatting
één miljoen graden en moet daaroi"
wel röntgenstralen uitzenden Op de
sterrewacht in Utrecht heeft men nu
een instrument ontwikkeld met „tei-
buiejes" dia een spanning hebben van
PROF. C. OE JAGER
1800 volt voor het meten van de stra
ling. Dit instrument zal worden ge-
nlaatst in een Franse raket, die begin
volgend laar in de Sahara wordt af-
geschoten.
Aan het eind van deze maand gaat
de apparatuur al naar Frankrijk voor
een test Aangezien de omstandigheden
waaronder wordt getest tweemaal zo
Twaar zlin als die in de raket zelf,
wordt het instrument in drievoud ge
maakt, zodat het geteste apparaat -
dat waarschijnlijk wel wat geleden za
heboen niet de lucht in hoeft. Het
derde apparaat dient voor een even
tuele herhaling.
Prof. De Jager noemde dit experi
ment nog zeer bescheiden. Het uitein
delijke doel is het bepalen van de tem
peratuur en de druk in de corona en
het verzamelen van gegevens over het
spectrum. Met groepen wetenschappe
lijk onderzoekers in Washington, Mos
kou en Leicester die zij het op een
andere manier en met eigen technie
ken soortgelijke experimenten doen,
wordt een nauw contact onderhouden.
In Utrecht zijn al plannen uitgewerkt
voor een nog verfijnder Instrument, be
stemd voor metingen van het spectrum
dat zal worden gebruikt als de eerste
proeven succes hebben. Dit instrument
bestaat, volgens prof. De Jager, nog
nergens ter wereld. De gegevens ervan
zijn wel bekend, maar men vreest Seen
concurrentie van andere landen omdat
politiek en commercie heer geen rol
spelen en de wetenschapsmensen „on
der elkaar" te sportief zijn om indin-
gen van anderen te copiëren.
De samenwerking met Frankrijk voor
het eerste experiment over enkele maan
den ligt volledig op het collegiale vlak.
Het is geen kwestie waar de regeringen
zich mee bemoeien. De Nederlandse on
derzoekers zijn uitgenodigd hun waai-
nemingsinstrumenten te plaatsen in ae
Fransê raket. Voor volgende lanceringen
hoopte men op de medewerking van de
Europese organisatie. Het Europees
ruimte-onderzoekprogramma dat op het
ogenblik in discussie is, bfvat voor\®®
en 1964 zeventig verschillende experi
menten, waarvan er zes dpor Neder-
land zijn voorgesteld. De ,rul™4'a-oinder-
Mekers"ln Utrecht" participeren in 1963
in vijf en in 1964 in twaalf
ringen.
raketlance-
In de Franse raket „Veronique" die
begin volgend jaar wordt gelanceerd,
zullen ook enkele Engelse meetinstru-
menten worden meegevoerd Een deel
van de Utrechtse groep zal by de lan
cering in de Sahara aanwezig zyn om
de gegevens die naar de aarde worden
geseind op te vangen. De raket bereikt
een hoogte van tweehonderd kilometer.
De röntgenstraling van de zon zal bui
ten de atmosfeer op een hoogte van
negentig kilometer merkbaar worden en
bereikt de maximumsterkte op hon
derdtwintig kilometer. Momenteel is nog
maar weinig bekend over de röntgen
straling van de corona, maar men wil
nu aanwijzingen verzamelen over de
sterkte van de straling en de mate
waarin deze door de atmosfeer wordt
feabsorbeerd. Ook in het buitenland
estaat grote belangstelling voor dit pro-
jekt. De resultaten zullen worden ge
publiceerd, maar het zal wel enige tijd
duren voor men de vele gegevens die
men hoopt te verzamelen, heeft bewerkt.
In de toekomst willen de Utrechtse
onderzoekers zich ook bezig gaan hou
den met de kosmische straling. Er be
staan plannen om dan, direkt nadat er
een zonnevlam ls geweest, een raket
te lanceren die op zestig kilometer bo
ven de aarde een parachute met meet
instrumenten loslaat.
li
en zuiver wit, die men het gemakkelijkst
verkrijgt indien het onderwerp enig con
trast vertoont, zoals bi) schuin Invallend
zonlicht. Van deze negatieven maakt
men zonder moeite puntgave vergrotin
gen ln elk gewenst formaat. Het is
dwaasheid ditzelfde te verlangen van
de snellere en van nature grovere films.
Wie een vogel wil horen fluiten zet
geen papegaai in zijn kamerkooi. Men
moet die snelle films nemen zoals ze
zijn. Hun korrel ls geen fout maar een
eigenschap.
Overigens zijn ook deze films de af
gelopen jaren verbluffend verbeterd en
met name hun prestaties op het punt
van scherpte hebben een peil bereikt,
dat vijf jaar geleden nog ondenkbaar
was. Daarom moet men ze ook niet in
een superfijnkorrel-soep stoppen, want
dan gaat uitgerekend die scherptewinst
weer verloren. Ze zijn het mooist wan-
nee- ze na krappe belichting worden
ontwikkeld in een ontwikkelaar van het
metol-hydrochinon-borax type, zoals die
in verscheidene merkpoedertjes in de
handel is. Stopt men ze in de scherpte
ontwikkelaars, die voor de laaggevoe
lige films bestemd zijn, dan worden ze
uiterst grof van korrel: een effect, waar
sommigen niet ten onrechte verzot op
zijn en dat in handen van begaafde fo
tografen een niet te onderschatten kunst
zinnig uitdrukkingsmiddel is.
Maar deze zelfde scherpte-ontwikke
laars worden uitstekend verdragen door
sommige films van de middenklasse
(21 din), die dan onvermoede reserves
aan scherpte en toonrijkdom blijken te
bezitten. Bij mijn weten beveelt geen
enkele filmfabrikant dit procédé aan,
maar mijn bevindingen waren bepaald
onthullend. Natuurlijk krijgt men dan
korrel te zien. Maar wét voor een kor
rel: héél fijn en scherp, dicht opeenge
pakt, kortom een lust voor het oog en
verre van een stoornis. Want waarach
tig, die korrel is zo ongelofelijk onbe
langrijk in prenten, die uitmunten door
scherpte en rijke gradatie van beeld-
tonen. Op die twee laatste eigenschap
pen moet men werken. En nu zult u
me tegelijk niet meer misverstaan. De
korrel, die ontstaat door overbelichting
en door te lang of te warm ontwikke
len, die de scherpte en de beeldtoon ver
woest om van de prent niets over te
laten dan een grauwe, pastei-achtige
troep, die korrel heb ik in dit betoogje
niet in bescherming genomen. Daar heb
ik alles op tegen.
ROME, 19 okt. (KNP) Kardinaal
Wyszynsk' is door de Paus benoemd
tot hd van het Concilie-secretariaat
waren de kardinalen Döpfner, Suenens
Siri, Montini, Confalonieri en Meyer
door de Paus benoemd. Kardinaal
staatssecretaris Cicognani is president
van het secretariaat.
dienst
Toen ik woensdagmid
dag moegestreden thuis
kwam, zat mijn vrouw
met twee vreemde heren
naar het kinderuurtje van
de televisie te kijken.
Zwiebertje, geloof ik. Het
bleek dat het functiona
rissen van de storings
waren. MUn vrouw had ze
helemaal uit Den Haag laten komen,
omdat het de laatstr tijd gere
geld wil vóórkomen dat middaguit
zendingen treiterend worden gestoord
door hels geruchtmakende sterren en
strepen.
„Het is al de derde keer, dat ze
hier zijn", vertelde ze mij jachtig-
fluisterend in de keuken, „maar die
storing wil maar niet komen".
Enfin, wij gingen weer zitten en
met zfln viertjes kluifden wij verder
aan Zwiebertje. Maar géén storing.
Ik trachtte nog een beschaafd ge
sprekje over de mérites van het
onderhavige programma te entame
ren, maar dat viel er niet in. Ten
slotte brak het klamme angstzweet
mij uit.
„Luister eens, heren", zei Ik op
een gegeven moment, „laatst nog heb
ik een hele middag naar het Nieuw
Guinea-debat zitten kijken en daar
liepen allerlei strepen en rare ge
luiden doorheen".
Zij gelóófden mij, dat zag ik wel.
Maar ambtenaren in functie geloven
altijd op zo'n ijzig-integere manier,
die erger is dan ongeloof. En
de verschrikkelijke verantwoordelijk
heid van de bewijslast bleef dus op
mijn schouders drukken.
Goed. Zwiebertje zwieberde weg,
maar zonder ook maar het geringste
bewijs van een bevrijdende storing
achter te laten. Daarna kwam nog
„De Verrekijker", het jeugdjournaal.
Halverwege dat eminente program
ma verschenen er Ineens strepen op
het scherm.
Mijn vrouw en ik sprongen tege
lijkertijd op en riepen geestdriftig:
„Storing."
„Maar het is niks vergeleken bij
Nieuw-Guinea", voegde ik er sussend
aan toe.
Nochtans verhieven beide mannen
zich ernstig en waardig uit hun
zetels, pakten hun meegebrachte ap
paraten vast en schreden naar bui
ten. Ik greep mijn zoon bij de hand
en samen liepen wij achter een van
de functionarissen aan. Hij ging
dreigend als een wrekende gerechtig
heid voor ons uit, een walkie-talkie
in de hand, een microfoon in het
oor. Bijna hadden wij een blokje-om
voltooid, toen hij bleef staan voor
een kantoorgebouw. Na enig aarze
lend luisteren drong hij er vastbe
raden binnen. Mijn zoon en ik pos
teerden ons voor de ingang, want
wij wilden nou eindelijk wel eens
weten hoe het allemaal werkt. Het
duurde overigens nogal lang en het
lijkt mjj dan ook niet uitgesloten dat
mijn nageslacht en ik, lummelend en
wel, op passerende, voorbijgangers
de indruk hebben gemaakt van be
delingsklanten.
Toen de gemechaniseerde official
tenslotte naar buiten kwam, vroeg
ik:
„Heeft U wat gevonden?"
„Een telmachine", antwoordde hij
eenvoudig.
Thuis hebben wij de zaak nog even
doorgepraat. Kijk, het zat zo. Waar
schijnlijk was die telmachine de
oorzaak. En als wij nou wéér last
hadden van die storing mochten wij
het bij die telmachine behorende
kantoor opbellen en dan waren ze
daar eventueel bereid tot de aan
schaf van een ontstoringsapparaat.
Ik moet U zeggen dat ik diep ge
troffen was door dat plotseling overal
opdoemende medeleven.
„Kan ik de heren misschien van
dienst zijn met een drankje?",
vroeg ik dus.
Neen, dat kon niet. Zij moesten nog
rijden met een hele zware wagen vól
Instrumenten.
„Een appel dan", riep mijn
vrouw door het dolle heen. En ik
zag die twee volwassen ambtenaren
al verward bijten in een goudreinet.
Onder het genot van een kopje
hebben wij dus nog wat aangenaam
zitten kouten over de vele mogelijk
heden die aanleiding kunnen geven
tot storing. Dat varieerde van een
strijkende huisvrouw tot een ama
teur-uitvinder. In ons geval echter
lag de telmachine waarschijnlijk in
het juiste midden.
Even later stonden wij met zijn
allen handenschuddend in de gang.
En net zette die ene zijn hoed op,
toen mijn zoon zonnig kwam aan
huppelen en vroeg:
„Mam, mag ik met mijn elektrisch
treintje spelen?"
(Advertentie)
ZEVENAAR, 19 okt. Op een afge
legen gedeelte van de Babberichseweg
is gisteravond omstreeks acht uur een
40-jarige vrouw uit Zevenaar onverhoeds
aangevallen door een onbekend geble
ven man die haar vier messteken in de
rug heeft toegebracht. Hij is daarna
gevlucht.
De vrouw die per fiets van Babbe-
rich kwam, was al enige tijd achter
volgd door de onbekende. Ter hoogte
van de N. H. begraafplaats kwam hij
naast haar rijden. Hij trok haar van
de fietr en stak haar vier keer in de
rug. De vrouw werd nirt levensgevaar
lijk gewond.
Over de oorzaak van het optreden van
de onbekende man tast men in het duis
ter. Van aanranding of roof was geen
sprake.
