Jack en Disy met grote
verbaasde ogen bekeken
en Silver
ÉlHtSSS
«SrTSHaè
legtmr
Logboek van Grote Beer
Lang denken is we
geoorloofd, maar...
Zou je iets voelen voor een
JE UGD WIJDING
Onderdeel van
atheïstische
opvoeding
i
I
EVEN AANDACH1 VOOR
ZATERDAG 20 OKTOBER 1962
PAGINA 11
z
TT et Nederlands Bureau voor Bui-
At tijdens de bloei van de eerste
instrumentale jazz (de New
Orleans muziek) hebben blanke
musici uit deze vorm een eigen
richting weten te creëren, waarin
bijna altijd sterke persoonlijke eigen
schappen naar voren kwamen. Zo
was omstreeks de jaren twintig de
Eddy Condon-groep ile vertegenwoor
diger Van de Chicago-school, en de
Beiderhecke-gang die van de New
York-stijl. Maar ook nadat rond 1910
de boppers van het eerste uur hun
vondsten, helemaal doortrokken van
de sfeer der negers, tot één nieuwe
vorm hadden samengesmeed, zijn er
enkele blanke musici geweest die op
deze muziek hun persoonlijke stem
pel wisten te drukken. Een van deze
musici was de bariton-saxofonist
Gerry Mulligan.
Het eerste belangrijke werk ver
richtte Mulligan in 1949 toen hji met
een uitgebreide combinatie onder
leiding van Miles Davis de befaam
de serie „Move, budo, jeru en bopli-
city" op de plaat zette. In tegenstel
ling tot de zuivere bop gaf iedere
musicus hier iets van zjjn individu
aliteit prijs om daardoor tot ee^ con
structief geheel te komen. In deze
opnamen bleek Mulligan ook als or-
kestrator zjjn mannetje te staan, al
was het alleen maar om zjjn per
fect toegepaste contrapuntische
schrijfwijze.
Omstreeks 1950 waren Mulligan en
Shorty Hogers de eersten die de zo
genoemde Westcoast-school introdu
ceerden. Er werd daarbij doorge
werkt op de opnamen, die met Davis
waren gemaakt, o.m. door het veel
vuldig gebruik van de doorgecompo-
neerde vorm. Mulligan lanceerde
daarna o.m. zijn pianoloze kwartet
en kwintet met de trompettist Chet
Baker en de altist Lee Konitz. De
volgende jaren maakte Mulligan tal
loze opnamen met verschillende mu
zikanten. Hjj werkte mee aan de
film „I want to live", samen met
o.a de trompettist Art Farmer, met
vip hjj nog enkele kwartetopnamen
maakte.
Ook in Nederland heeft Gerry Mul
ligan verscheidene concerten gegeven.
Het laatste in i960 met zijn grote
wist tc ie-ahy al oven voortreffelijk
■hiVLL- '?lden als zijn kleinere com-
lichtvoeti >avond 20 oktob€r Ml het
bariton ,kleurrijke spel van deze
to il? ax?I°nist weer in Nederland
tini I ziP- Ditmaal met de ven-
Vinfü.i °m rdst Bob Brookmeyer, de
Crow en de drummer
rfn nson; -^n hernieuwde leven-
akin? met de muziek van
Mulligan kan uiteraard geen kwaad.
Want deze pionier van de blanke mo-
derne richting in de jazz is nog
steeds een toonaangevend musicus.
Hopenlijk stelt hij niet teleur.
Het Nederlands Bureau voor Bui
tenlandse Studentenbetrekkin
gen weet wat 800 Ameiikaanse
studenten nodig hebben na
maanden studie of vakantie in Europa.
Het typische van Amerikaanse studen
ten is dat ze geen moeite doen om te
luisteren naar een spreker, maar door
hem getrokken willen worden. Hoe hij
dat voor elkaar brengt, is niet hun
zaak. Ze beginnen dan ook met
zachtjes door te praten als er om stilte
wordt gevraagd. Zonder het kaartspel
te onderbreken, nestelen ze zich ver
volgens in een comfortabele houding
er zjjn er vele mogelijk die in
niets doet vermoeden waar de spreker
zich bevindt.
Het is overigens niet moeilijk hun
aandacht te trekken. Men doet er goed
aan te beginnen met enkele gemoede
lijke opmerkingen, improviserend in
een spreektrant als van een televisie
conferencier. Een andere methode is
enige tijd tegen de ruggen te spreken,
waai na de eigenaren er van zich uit
waardering voor deze prestatie naar
de spreker toewenden. Een andere
aanpak is te spreken over moderne
Europese problemen als gemeenschap
pelijke markt, de toekomst van Euro
pa en de Berltjnse muur. Ofwel een
verhandeling te geven over een wille
keurig onderwerp van vóór de acht
tiende eeuw. Zjj missen deze traditie
en zijn hogelijk geïnteresseerd. Men
kan ook erg veel geluid produceren.
-- 'V
De jazz-musicus Horace Ward
Martin Tavares Silver, die ook
vanavond in Nederland op-
treedt, werd 9 februari 1928 in
Norfalk (V.S.) geboren als zoon van
predikant en een schilderes. Hij
ontwikkelde zich al spoedig tot het
meest progressieve lid van het kleine,
voortreffelijke gezinnetje, waarin
kunst en religie belangrijker werden
gevonden dan het balletje trappen op
straat, het kauwend genieten van
kwartjes-films en het gezellige dansje
op de club.
Horace Ward Martin Tavares Sil
ver moest organist worden. Maar op
het conservatorium viel hij bij zijn
medestudenten toch vooral op door de
wjjze waarop hij de piano en de tenor
sax (,,in het geniep" want zijn va
der was tegen) bespeelde. Met vrien
den vormde hij een combo en musi
ceerde in jazzclubs, en tijdens fees
ten en partijen. Het was tenor-saxofo
nist Stan Getz die hem in een ster
vend kroegje hoorde spelen. Hij koos
Horace als vaste pianist in de combo
waarmee hij een uitgebreide toernee
door de Verenigde Staten ging ma
ken. Dat was eind 1949. Horace ves
tigde zich daarna in New York City
en vormde een eigen trio, dat opna
men maakte Voor het befaamde Blue
Note label. Later trad hij toe tot de
eerste Jazz-Messengers van Art Bla
key. Met Donald Byrd op trompet.
Hank Mobly tenor-saxofoon, Paul
Chambers bas en de leider Blakey
achter de drums, vierde pianist Ho-
race Silver triomfen. De kritieken lo
gen er niet om. En nog altijd be
schouwt men deze combinatie als de
beste die Art bomber Blakey
ooit om zich heen heeft verzameld.
In 1954 won Silver de „New Star
Award" in Down Beat's Critic's poll.
Na talrijke toernees met grootheden
als vibrafonist Terry Gibbs, Coleman
Hawkins Oscar Pettiford, Bill Harris,
Lester Young, Miles Davis, Art Far
mer, en Milt Jackson formeerde Sil
ver in 1956 een eigen kwintet. De nu
34-jarige Horace Silver behoort tot de
belangrijke vertolkers van de zg.
hard-bop. Hij ontwikkelde hierin een
nieuwe stijl, de „funky-stijl". Woorden
als Funk en Soul worden door ijverige
platenhoezen-schrijvers te pas en te
onpas gebruikt, maar ook de groot
ste deskundige zal moeten bekennen
Onderlinge gelijkenis.
Dit laatste is alleen voorbehouden aan
de Jazzband.
Hun houding moge onbeleefd en
hoogst naïef lijken, tegen de achter
grond van hun opvoeding is het een
reëel gedrag, waaraan het fascineren
de element niet ontbreekt. Amerika is
het land waar de oudere zich aanpast
aan de jongere, het land van het kind.
Terwijl onze ouders, omgeven door ge
schiedenis en traditie, bestaande
waarden trachten door te geven, is
Amerika het land waar de jongere ge
neratie de waarden bepaalt. De nor
men worden ontleend aan en bepaald
met leeftijdgenoten, het onderwijs is
ingesteld op een ordening van de onder
de jeugd groeiende waarden. In de op
voeding is de onderwijzer de centrale
figuur, de ouders regelen zich naar het
schoolsysteem door gemeenschappe
lijke conferenties met de onderwijzer.
Van hem ontvangen zjj het inzicht in
de „eigenlijke" leefwijze van hun kind
en trachten thuis hiernaar te hande
len. De jongere gaat zijn eigen weg,
samen met zijn „peer-group", Ameri
kanen zoals hij. Als de oudere hem
iets te zeggen denkt te hebben, hij
make dan reclame voor de zaak en
zegge het attractief. Eerst dan wordt
de jongere tot luisteren gebracht. Het
positieve resultaat is een eigen me
ning duidelijk geformuleerd, een para
te kennis en kunde voor praktisch ge
bruik een doortastendheid in optreden
en in 'zekere zin een vroegrijpheid. Het
negatieve resultaat is de. lompe en
hoogst naïeve „ugly American Het
valt niet moeilijk van hieruit lynen
door te trekken naar vele typerende
geHetjoviale „hello, I'm Jack" bij de
prefereert De grote kring van vrien
den. een woord dat ii Europa
betekent dan een „mee guy De gees
telyke gelijkenis van jongens en m
jes onderling. Voor velen van hen
het recente bezoek aan EuFfopapnw
min of meer schokkende zelfopenba
ring voor enkelen een ongenietbare
herinnering aan vergrijsd traditionalis
me en besluiteloosheid, voor allen een
onderwerp van intense discussie.
Jim Bedford heeft 58 visa en ver-
9
dat woorden tekort schieten om er
iets zinnigs over te verklaren. Bij Sil
ver beluistert men het heimwee naar
de gospel en de blues. Men hoort het
in zijn nerveuze riffs, zijn wonder
schone akkoordenkeus in de ballads
en de eenvoud waarmee hij gecom
pliceerde thema's benadert. Onrustig
jaagt hij steeds zjjn bedoelingen ach
terna. Silver heeft vele knappe the
ma's op zijn naam, zoals „Opus the
Funk", „Ecaroh en „The preacher"
etc. dis behoren tot het vaste reper
toire.
De „Grote Beer" is enige tijd een „drijvend studentenhotel" geweest.
Onlangs voer dit schip met honderden Amerikaanse studenten
van Rotterdam naar New York. Zo werden, dank zij het Neder
lands Bureau voor Buitenlandse Studentenbetrekkingen, dat het schip
had aangeboden voor een plezierige terugreis, de Amerikaanse studen
ten in staat gesteld geleidelijk weer te wennen aan de eigen wereld.
Europa mocht niet zo snel worden losgelaten. Daarom werd er aan
boord een pittig programma samengesteld waarbij al het geziene en
genotene in een academisch versierd pakje (voor later, om er nog eens
aan terug te denken) werd gestoken. Dit hield niet in dat er slechts
kiekjes uit het goede oude Europa werden ingeplakt.
Nu mag men van Amerikanen denken wat men wil, en desnoods
ook van studenten, maar van de combinatie van beide op één schip zal
men moeten toegeven, dat het geen slappe boel kan zijn. Het boven
genoemde bureau deed nog een extra scheutje in de studenteneocktail
en liet een studentenmuziekgezelschap uit Nederland de trip mee
maken. Klassieke muziek aan boord van de „Grote Beer". Een van de
leden van dit gezelschap, Camiel M. Baerwaldt, heeft voor ons een
logboek bijgehouden. Daar putten wij uit.
zorgt acht dagen lang de „Mei maid
- zoals hy de bootkrant doopte.
De Mermaid kondigde aan dat ein
delijk het postprobleem was opgelost.
Een helicopterdienst zou worden be
proefd. „Het was vandaag te mistig
ze et Jim 's avonds.
Niet te mistig was het voor een
twistwedstrijd. Daisy werd gekozen tot
Miss Twist.
Het is verwonderlijk hoezeer de
Amerikaanse studenten onderlinge ge
lijkenis vertonen. Voor wat betre£t de
meisjes is men geneigd aan Miss Ame
rica te denken, dit liefelijk „model
for every American girl, woman and
housewife". Het is misschien een High
School-effect. In tegenstelling met de
meeste Europese landen is het onder
wijs voor toekomstige studenten en
anderen tot 16 jaar gelijk, verdeeld
over primary school en high school.
Aldus ontstaat een statusnivellering,
in de schaduw van eenzelfde ideaal
beeld. Zich afvragen waarom de la
tere studente, met haar ontwikkeling,
zich niet verheft boven het gemeen
schappelijk meisjesideaal is nauwelyks
meer mogelijk wanneer men de ver
kiezingsavond van Miss America heeft
meegemaakt. Zij wordt niet gekozen,
doch uitverkozen. Het is een waardig
heid die zij krijgt toebedeeld als van
een vorstin. Ze ontvangt deze in een
grootse ceremonie. Het publiek ver
eert haar. Uit de competitie is zij
tevoorschijn gekomen als de eerste op
velerlei gebied. Zjj moet mooi zijn en
gratieus in avondkleding. Haar vrou
welijkheid moet iedere emotie een
zachte ingehouden tint geven, behalve
in enkele gevallen waarin zij zich
bijna onbeheerst verliezen moet. zoals
bij voorbeeld bij haar uitverkiezing
zij barst in snikken uit. En zij spreekt
met vlammende ogen over haar
grootse taak de vrijheid, de moraal,
de liefelijkheid en kracht van de wes
terse wereld te representeren en uit te
dragen. Zjj moet onder alle omstan
digheden vloeiend kunnen spreken,
soms in een andere taal. Zij moet in
telligent zijn en gevat, doch niet
scherpzinnig. Zij behoort hoogstaan
de interesses te hebben als muziek en
dans, en hierin iets te presteren. Wan
neer zij na een zware competitie „met
een bandlengte" heeft gewonnen, en
begeleid steeds door een gediensti
ge palfrenier de kroon krygt opge
zet barst het publiek los in een eer
biedig applaus. Terwijl slepend het
lied weerklinkt: He. e she is, our
Mis. America, here she is, our ideal..
De jongens lijken eveneens op hun
generatie. Het tonen van een zekere
distantie in Europa bij studenten
normaal doen ze niet of onopval
lend. Een Europees student verkiest
te leven in een stoffig rommelhok
waarin hij met uiterste precisie zijn
eigen smaak creëert. Zijn Amerikaan
se collega verkiest een comfortabele
nette kamer, een modern business-
room. De stijl van omgang streeft
naar flair en gevatheid. De studie
verlangt praktische adviezen. Veel te
hebben gezien, van alles te hebben
meegemaakt en op meerdere univer
siteiten te hebben gestudeerd is een
prae. Hun vele duidelijke visies zijn
nauwelijks „gecheckt" aan andere
waarden dan die van eigen land en
eigen tijd. Wat zy hebben opgesto
ken na een relatief kort verblijf in
Europa doet onze visie soms op stot
teren lijken. Met verbluffende direct
heid wordt doorgestoten op gebieden
„Hello, I'm Jack".
waar -— zegt de Europeaan het
woord te ongevoelig is om het wezen
lijke te raken.
Het laatste kamermuziekrecital van
de vier recitals hebben we afgelast.
Voor de andere drie was grote be
langstelling. Ze werden geapprecieerd.
Het enthousiaste samenspel waartoe
we soms geraakten, bevorderde juist
met dit gehoor zeker het muzikaal ge
nieten. Verwacht geen Hollandse stijl.
Reken niet op absolute stilte in de
uithoeken van de zaai waar overigens
ook de bar is gelegen. Geef het con
cert niet in officiële kleding. Afgezien
nog van de combinatie van rok en
avondjurk met acrobatische toeren
voor schuivende lessenaars om het
evenwicht te bewaren, zou de vrij
heid van het gehoor de muziek al of
niet te waarderen worden belem
merd.
5P1TTAL "/o DRAU SCHLOSS PORCIS
Van 22 tot
en met 30
oktober zal
door het co
mité Bene
lux te 's-Gra-
venhage in
het Beneluxhuis Nassauplein 38 een ten
toonstelling worden gehouden van post
zegels van België, Luxemburg en Ne
derland, uitgegeven met een bijslag ten
bate van charitatieve instellingen. Be
halve het Rode Kruis en het comité voor
kinder- en zomerzegels verleent ook het
Ned. Postmuseum met een inzending
medewerking.
Op 22 en 23 oktober is in de expositie
zaal een bijpostkantoor .gevestigd, waar
een speciaal stempel zal worden ge
bruikt, terwijl er tevens bijzondere en
veloppen verkrijgbaar zullen zijn, die
ook a 25 ct per stuk (plus porto) tevoren
kunnen worden besteld bij het comité
Benelux (postrekening 506100).
Duitsland (Bonds-
het slot Berlin uit het jaar 1703 en het
kasteel Bellevue zoals het er omstreeks
1800 uitzag. Met uitzondering van de nog
deze maand te .verwachten 1 D.M. is deze
reeks nu compleet.
Finland. De serie
met een toeslag ter
bestrijding van de
t.b.c., die elk jaar
verschijnt, is be
gin deze maand in
koers gekomen. De
10+2 Mk draagt als
tekening een haas,
de 20+3 Mk een
marter, terwijl op
de 30+5 Mk een
gebr. Grimm.
j nuusiaiiu \nuiiua-
3 republiek). De jaar
lijkse weldadig
heidszegels die 10
i oktober 1.1. in om-
j loop kwamen, dra-
j gen wederom af-
beeldingen van een
sprookje van de
Waren verleden jaar de
motieven ontleend aan Hans en Grietje,
nu treft men op de vier zegels tekenin
gen aan van de belevenissen van
Sneeuwwitje en de zeven dwergen. De
waarden zijn: 7+3 Pf., 10+5 Pf., 20+10 Pf.
en 40+20Pf. Dit is de vierde keer dat
sprookjesseries worden uitgegeven.
Berlijn. In de serie met tekeningen
van oud-Berlijn verschenen de aanvul
lende waarden 20 Pf. en 40 Pf. met resp.
Rug naar de spreker.
Men hoort wel eens de opmerking
maken bij een bridgepartij, dat „als je
lang nadenkt, je ook maar moet openen
Als dit een advies is, dat op tactische
overwegingen berust kan men er vrede
mee hebben, want inderdaad is het ver
standig maar iets te doen als men zo
lang gedacht heeft dat iedereen weet
dat u iets in handen hebt.
Maar als men het accent zou leggen
op het woordje „moet" met andere
woorden, als men meent dat men dan
volgens de spelregels „moet" openen, is
de strekking van de opmerking onjuist.
Want men mag in bridge zolang denken
men wil en wanneer men maar wil
het enige wat niet geoorloofd is, is
dat de partner van uw denkpauze
misbruik maakt.
Als zuid dus lang denkt en tenslotte
past, mag noord bieden wat hij wil,
onder voorwaarde dat hij zónder het
lange denken van zuid óók geboden zou
hebben en dat zijn spel aan de rede
lijk te stellen eisen voldoet.
Herhaaldelijk ontstaan er in wedstrijd-
bridge incidenten in een situatie, waarin
de ene partij met een hoog bod begint,
de volgende speler lang denkt en dan
past de derde man past, en de vierde
man gaat bieden op het lange denken
van zijn partner. Zo'n geval kwam voor
in het laatste zomertoernooi van de
NBB en het leidde ook prompt weer tot
een protest. De situatie was:
3
V 10 8 5
O H V B 10 8 4 2
4
V 10 9 7 4
9HB74
<C> 7
V73
N
W O
A H B 2
9 63
O A 9
•f» A B 9 8 5
4 8 65
<95 A 9 2
O 6 5 3
•f» H 10 6 2
Zuid gever, niemand kwetsbaar.
Zuid en west pasten, noord opende in
de derde hand met drie ruiten oost
dacht zéér lang na en paste, zuid pas
te, west bood nu drie schoppen, die
uiteraard door oost wel verhoogd wer
den tot vier schoppen.
NZ protesteerden tegen wvsts bod
zij stelden, dat hij nooit geboden zou
hebben, als oost niet zo lang had na
gedacht. Natuurlijk hadden NZ gelijk,
maar evenzeer was het waar dat OW
blijkbaar volkomen onwetend over
spelregels en etiquette waren. Want
toen zij vernamen dat NZ geprotes
teerd hadden, dreigden zij het toer
nooi te verlaten, omdat men het pro
test „kinderachtig" vond.
OW handelden daarmee volkomen in
strijd met de juiste opvattingen over
zulke gevallen. Men kan de sfeer van
het huiskamerbridge waarin alles mag,
nu eenmaal niet zomaar overbrengen
naar de toernooizaal waar men wed-
strijdbridge tegen vreemde tegenstan
ders speelt. Als het „toegestaan" zou
zijn wat OW hier deden, zouden er twee
soorten biedsystemen mogelijk zijn: één
waarbij men vlot biedt en één waar
bij men lang denkt, welk laatste dan
uiteraard een andere „betekenis" heeft
dan het eerste.
Gelukkig waren zowel de OW-spelers
als de organisatoren van het toernooi
Denk je de volgende situatie eens
in. De regering maakt plech
tig bekend dat voortaan een
„Jeugdwijding" gehouden zal
worden. Het klinkt nog wat vreemd.
Maar dagen achtereen komen kranten,
radio en televisie met nadere bijzon
derheden Er is een Comité voor de
Jeugdwijding in het leven geroepen
dat met grote overtuigingskracht de
jeugd oproept tot deelname. Er heb
ben bekende toonaangevende figuren
uit de maatschappij zitting in het
comité. In de publikaties die zij via
scholen, jeugdverenigingen en clubs
verspreiden, geven zij blijk van groot
idealisme. De jeugd zal getuigenis af
leggen van haar geloof in de toekomst
in een betere maatschappij waar voor
iedereen recht en welvaart heerst. Ve
ie ouderen doen nogal cynisch tegen
dit ongewone initiatief. Maar anderen
onder wie regeringsfunctionarissen,
doen een hartstochtelijk beroep op het
vuur en het idealisme van de jeugd.
Onder je leeftijdgenoten zijn er ve
len die er warm voor lopen. Dit is
iets van onze generatie in haar geheel,
hoort men; hier zjjn alle zuilen en
hokjes omver gestoten, alle glazen
huisjes vernield, hier is de eerlijke
en bewogen stem van alle .jongeren
te beluisteren.
Op de scholen worden ineens interes
sante veranderingen ingevoerd. Op het
lesprogramma komen twintig „Jeugd-
uren" te staan. Het zijn lessen die
de jongeren niet als onmondige kin
deren behandelen. Er wordt gespro
ken over de ongelooflijke vorderingen,
die de wetenschap maakt, ten bate
van de mensheid, ter verovering van
het heelal. De oorsprong van het le
ven wordt zonder taboe's besproken,
evenals de positie van de vrouw in de
maatschappij.
Ten grondslag aan deze moderne ge
luiden ligt een nieuw boek, getiteld:
„Heelal, wereld, mens" Er staat een
voorwoord in van de minister-presi
dent en een deskundige inleiding van
een bekende hoogleraar.
Als er nadere bijzonderheden be
kend worden over de gang van
zaken bij de Jeugdwijding zelf,
komen er ineens nogal bittere
reacties van kerkelijke zijde. Er wordt
gezegd dat de Jeugdwijding een
vreemd surrogaat is van de plechti
ge hernieuwing van de Doopbelofte
of de protestantse Geloofsbevestiging.
Maar van officiële zijde wordt dit
onmiddellijk tegengesproken. Het is
niet de bedoeling dat de Jeugdwydmg
de kerkelijke plechtigheden concurren
tie aandoet, zo luidt het. De kranten
en tijdschriften, de jongerenprogram-
j hermelijn voorkomt.
3 Dezer dagen wordt
voorts een 30 Mk verw'.cht, waarmee
de aandacht op de nationale industrie
wordt gevestigd. Een gestyleerde drijf
riem en het embleem van de Finse ar
beiders, symboliserend de industriële
vooruitgang, vormen het motief voor
deze zegel. I
Oostenrijk. De laatste weken zijn di
verse nieuwe zegels van de pers geko
men. Op 2 oktober verscheen een 1.80
Sch. met een turner in de typische
houding van een werker aan het paard.
Deze zegel sluit aan bij de in 1959 uit
gegeven sportzegels met een atleet en
een handbalspeler.
Het 50-jarig bestaan van de padvin
dersbeweging was voorts aanleiding tot
de emissie van een 1.50 Sch. Tenslotte
kwam er een reeks van vijf zegels met
afbeeldingen van historische gebouwen:
het slot Porcia in Spittal a.d. Drau (op
de 40 gr. die hierboven is afgedrukt),
de Ledererturm in Wels (60 gr.), een
oude boerderij in Pinzgau (80 gr.), het
Kornmesserhaus in Bruck a.d. Mur
(1.20 S) en het Beethovenhuis in Heili-
genstadt (Wenen) op de 2.20 S.
Verenigde Staten. Het overlijden van
de secretaris-generaal van de V.N., ruim
een jaar geleden, zal worden herdacht
door een emissie van een 4 ct. op 24 ok
[*>AG HAMMAESKJOtD
V
IH: <>*:n X
fMKlM v t c o ,v a f s
tg
tober, de dag der Verenigde Naties. De
zegel zal het portret dragen van Ham-
marskjöld met op de achtergrond het
gebouw van de V.N. in New York.
Zwitserland. In
het paleis van de
V.N. te Genève
wordt op 24 okto
ber een museum
voor de filatelie ge
opend. Een complete
verzameling van alle
tot nu toe uitgege
ven dienstzegels van de Volkenbond,
het Int. Arbeidsbureau, alsmede van de
UNO en de daarbij aangesloten organi
saties zal daar permanent worden geëx
poseerd. Bij de opening van dit museum
verschijnen vier zegels, waarvan de 10
en 50 Rp. een wereldbol met .lauwer
takken te zien geven, terwijl op" de 30
en 60 Rp. het bekende beeldhouwwerk
voorkomt, dat zich bevindt in het ge
bouw van de V.N. te Genève.
verstandige lieden. OW liepen niet weg
en de toernooileiding besloot om OW
in het genot van hun score te laten,
doch NZ kregen voor de „schade" een
extra aantal matchpunten toegewezen,
zodat hun slechte score tot een „gemid
delde" verheven werd. Daarmee had
men ten opzichte van OW de propagan
distische waarde van deze wedstrijd be
houden en voor NZ de billijkheid
gediend.
En als de OW-spelers nu maar inzien,
dat zij in wedstrijdbridge niet
zo kunnen handelen als zij deden, is er
al véél bereikt. MIMIR
ma's voor radio en televisie tonen dat
nog eens uitvoerig aan. En vooral de
jeugdverenigingen spannen zich in om
de jeugd te overtuigen van de wezen
lijke waarden die in de gezamenlijke
inspanningen zijn gelegen.
Leraren en onderwijzers brengen de
ouders van de jongeren die voor de
Jeugdwijding in aanmerking komen
een bezoek. En in hun woorden klinkt
iets van de frisse, vernieuwende geest
die onder de druk van de bedroevende
wereldsituatie is gevaren in vele ver
antwoordelijke en vooruitstrevende
mensen.
Het is nu tijd om alle politieke ver
deeldheid, alle kinderachtige menings
verschillen op te offeren op het altaar
van het gemeenschappelijk ideaal ter
verbetering van de wereld.
Het is alsof er een nieuwe stroom
is losgebroken. Massaal en intensief
blijkt de bewogen belangstelling voor
de Jeugdwijding. De jongens en meis
jes die zich afzijdig houden, zijn bij
na steeds die types die nooit ergens
aan meedoen. Ze zjjn vaak het mik
punt van misprijzingen. Het zijn dan
ook meestal „doetjes", met een ietwat
verdachte, stiekeme levenswandel o
anders van een nogal achterlijk, geest
loos soort. Het is na al deze drukte
natuurlijk onvermijdelijk dat bij de eer
ste plechtige Jeugdwijding, in Utrecht,
een horde autoriteiten komt opzetten.
De minister-president zal het woord
voeren. Het verloop wijkt verder niet
af van de plechtigheden in de andere
gemeenten.
Er is getracht de zaal een stem
mig aanzien te geven. Officiële
vertegenwoordigers zijn present
op deze zondagmorgen. De
ouders en verdere familieleden van
de wijdelingen zijn ook uitgenodigd
te komen. Er is een toneeltje inge
richt, met palmen en tapijten, span
doeken en andere onvermijdelijke at
tributen. De jongens en meisjes, in en
kele lessen geïnstrueerd in het ver
loop van de ritus, komen binnen als
de sfeer onmiskenbaar plechtig is.
Een orkest speelt een Concerto Grpsso
van Handel. Een bewonderd toneel
speler zegt een gedicht en een zangeres
vertolkt een lied dat speciaal voor
deze gebeurtenis is gecomponeerd en
dat in de aansprekende tekst en mu
ziek onmiskenbaar de elementen van
de moderne tijd bevat De jonge w -
delingen zijn van dit alles ondei dein
druk Er wordt gesproken over hun
eerste stap in de maatschappy, hun
hiirlraee aan de wereldvrede en de
ouders luisteren geroerd toe. Wat hou
terig van de spanning stappen
de jongelui daarna gezamenlijk naar
voren Een bestuurslid van de jeugd
vereniging roept hun namen af. Zyn
stem schilt statig door de holle ruim
teHH vraagt de jongeren de gelofte
van de Jeugdwijding af te leggen.
Zijn iullie bereid samen met ons jul-
Üe hele wezen in te zetten voor de
erote en edele zaak van de maatschap
pen ke vernieuwing? Zoja, antwoordt
mi? Dat beloven wij". De jongeren
in de zaal herhalen luid: „Dat belo
ven wij."
Daarna is er nog een korte toe-
Met ouders en familieleden in eer stemmig versierde zaal.
cnraak ws&rin wordt duidelijk ge-
maakt daf achter deze uiterlijke for-
maliteit voor de jongeren de mner-
lhke verplichting staat hun leven m
dienst van de vredelievende mens
heid te stellen. Dan moeten de jon
geren één voor één de oorkonden
in ontvangst nemen die het .cente
ken ziin van de Jeugdwydmg. En
ook ontvangen zij als persoonlijk
eigendom de bijbel van de nieuwe
toekomst", namelijk het boek „Heel
al, wereld en mens.
Onder de indruk, een beetje verle
gen lachend nemen de jongelui boek
en oorkonde tegen zich aangedrukt,
hun plaatsen weer in voor de slotce
remonie, die met het volkslied ein
digt Ze worden van alle kanten ge
luk gewenst, en thuis is er de rest van
de dag nog feest.
Tot zover het beroep op je voor
stellingsvermogen. Het schiet
waarschijnlijk tekort om de wer
kelijkheid erachter duidelijk te
maken: de „Jugendweihe" zoals die
in Oost-Duitsland bestaat. De Oost-
duitse jeugd wordt in het laatste leer
jaar van haar eerste schoolopleiding
voorbereid op de „Jugendweihe" Be
halve deze „Jugendweihe" hebben de
communisten meer goddeloze surro-
;aten van christelijke plechtigheden
ngevoerd, zoals de „Namensgebung"
die de doop wil vervangen en de
„Eheweihe" die de communisten in
de plaats willen laten komen van de
christelijke huwelijksplechtigheid.
De communistische „Jugendweihe"
is een onderdeel van de atheïstische
opvoeding, die aantoonbaar een op
voeding tot haat is. de haat tegen al
les wat christelijk >s. In het kader
van deze opvoeding is de „Jugend
weihe" veel minder nelachelyk en
ergerlijk dan zij ons, in het westen,
toeschijnt. Zowel de Staat als de
Communistische Partij propageert dat
de Jugendweihe vrijwillig is. In I960
heeft 88 percent van de jeugd die de
school ging verlaten aan de jeugd
wijding deelgenomen. Er waren ooi-
vele katholieke en protestantse jon
gens en meisjes hij, ondanks de zeer
ernstige en herhaalde openbare pro
testen van de kerkelijke overheden.
Gelukkig kan men ook vaststellen dat
vele katholieke jongeren ronduit ge
weigerd hebben. Zowel zij ais hlin
ouders nioet men bewonderen om o
standvastigheid en heldenmoed waar-
mee zij weerstand hebben gebo
den aan de gewetensdwang. Jongeren
druk.1"1 Staan ontler zwarc
De jeugd wordt bedreigd met zit
ten blyven als zjj weigert deel
te nemen aan de leugdwydin'.
Zy verliest kansen op studie
beurzen.
De werkende vaders en moeders
worden bedreigd met achteruitzetting
in hun beroep. Daar de wervingsac
tie voor de jeugdwyding ook via de
partij en het bedrijf verloopt, krij
gen de weigerende ouders op hun
werk gauw moeilijkheden. Zij moeten
zich verantwoorden voor hun superi
euren, in de meeste gevallen de mach
tige bestuursleden van de bedryfsaf-
deling der Partij. Zij worden aan de
kaak gesteld als vijanden van vrede
en socialisme.
De leden van de communistische
jeugdbeweging voeren in de scholen en
op straat een terreur van bespotting
en kwaadaardigheid tegen de weige
rende scholieren. Dit wordt van ho
gerhand gesteund. Om een voorbeeld
te noemen: de klas die zich niet vol
ledig opgeeft voor de ieugdwijding
wordt uitgesloten van allerlei attrac
ties, zoals sportwedstrijden, een school
reis naar de Leipziger Messe of naar
Berlijn. Enzovoort.
Zo men er ai in slaagt zich te ont
trekken aan de jeugdwijding, dan toch
's het nagenoeg onmogelijk afwezig
te blyven van de „Jeugduren" die
doorgaans op zondagmorgen worden
gegeven, als katholieken naar de kerk
willen. De jongeren worden gedwon
gen de propaganda te verwerken die
de grootheid" van de atheïstische
wetenschap en het vooruitstrevende
socialisme predikt. Het is de „we
tenschap" die het H. Evangelie als
een valse mythe uitlegt.
