Toespitsing van Indisch-
rens
inese
iÈÊÊ'*%i-
Infiltraties van Peking
reeds in 1958 begonnen
li
ii
MARTINI
A
0
E
D
VUURGEVECHT IN HIMALAYA-GEBERGTE
CHINA
INDIA
Het verraad van
ioe En-lai
Tsji
Nieuw klooster
bij berg Thabor
Strijd N.-Guinea
kostte Indonesië
1 miljard dollar
Om nooit te vergeten...
Wonderkachel brandt volgens natuurmethode
Familiebezoek
Unicefkaarten lenigen nood van kinderen
ai* d«T*'Sr s s. ST,a»r„rs
Ladakh
m
ZATERDAG 20 OKTOBER 1962
Hoog in het Himalaya-geberg-
te, op meer dan drieduizend
meter boven de zeespiegel,
is vorige week woensdag een hef
tig vuurgevecht uitgebroken tus
sen Indische en Chinese grens
troepen. Er werd geschoten met
mortieren en machinegeweren, en
aan beide zijden vielen tientallen
doden. De strijd werd gevoerd
rond de Indische grenspost Dhola,
jT.Ver van het drielandenpunt
Indiê-Tibet-Bhoetan. Toen een
inese een handgranaat
ant,rp naar Indische soldaten, be-
deze de Indische soldaten
eenLnvfiagTng met een felle te"
het Indie T Chinezen- die hier
hinnene-pH grondgebied waren
binnengedrongen, waren per
vliegtuig aangevoerd. Vanuit Chi
na is Dhola op het ogenblik over
land niet te bereiken, tengevolge
van recente zware sneeuwval De
Indiërs kunnen hun versterkin
gen echter wel over land aanvoe
ren. Spoedig zal in deze streek de
winter beginnen die verdere ge
vechten practisch onmogelijk zal
maken. Voor het zover is wil
China zijn positie in dit verover
de gebied consolideren, maar de
premier van Indië, Nehroe, heeft
verklaard, dat de indringers on
middellijk verdreven moeten wor
den.
McMahon-linie
Onze gezelligheid kent geeri tijd. Wy vieren de feestelijke
ontspanning van zomaar een zonnige avond. W(| nemen het
ervan meteen Martini. Gekoeld? Met soda? "On the rocks"?
Proef teug na teug de gulle rijkdom van heerlijke wereld
beroemde Martini. Dan proeft U het gehefm van gezelligheid.
s MARTINI - Iets bijzonders bij elke gelegenheid!
Vijf beginselen
grU W». maatregelen ge- °P
r".
Ch
'r r
éêx
<*«w
500 km
ROCO CHINA KAAKT AANSPRAAK
OPEEN GRENSSTROOK VAN
125.000 km2 (4x Nederland)
R000 CHINA BEZET EEN
GEBIEO VAN 30.0 0 0 km2
(ongeveer Nederland)
TIBET
Tarchon
Lamenting
Lhasa
Rampoer S NEPAL
s
SIKKIM)^ kha
□wan
■k Katmandoe^
"*"1-.-..J <V
Lucknow
Patna
PAKISTAN'
Dacca
V>- BIRMA
Man da lay
Mc MA HON-lijn
Gevechten tussen
troepen van India en China
Calcutta -
Jubbolpore
Chaibasa
PgLT|62Q07)
Dhola ligt in het uiterste noord
oosten van Indie, in ^et gebied NEFA,
een afkorting van „North East Iron
tier Agency". Dit hoogst onherberg
zame en ontoegankelijke gebied dat
ruim anderhalf maal zo Sjoot is als
Nederland, telt nog geen miljoen in
woners, verdeeld t over een groot
aantal stammen. Het is een jan
minst ontwikkelde Indische streken,
en dat is dan ook dei reden dat NEFA
rechtstreeks onder het bestuur is ge
plaatst van de centrale regering m
New Delhi, in tegenstelling tot buna
alle Indische deelstaten die een grote
mate van autonomie hebben, in nei
kader van de Indische jarenplan
nen zijn de laatste tod in NEFA we
gen aangelegd, ziekenhuizen gebouwa
en scholen aangelegd. Zo probeert
men dit gebied uit zijn isolement te
halen en de bevolking tot ontwikke
ling te brengen.
e militaire botsing bij Dhola be
tekende een nieuw hoogtepunt in
de reeks Chinees-Indische
grensgeschillen, die vier jaar ge
leden zijn uitgebroken. De Chinese
agressie heeft zich in die jaren niet
beperkt tot het meest noordoostelijke
deel van Indië, maar troepen van Pe
king zijn ook binnengedrongen in La
dakh, een deel van Kasjmir. Nadat de
Chinezen in 1958 enig Indisch gebied
hadden veroverd, zond de Chinese pre
mier, Tjoe En-lai, in januari 1959 een
nota aan Nehroe met de verklaring dat
Peking aanspraak maakte op ongeveer
125.000 km2 Indisch grondgebied. Intus
sen hebben de Chinezen in Ladakh
reeds 30.000 km2 veroverd, terwijl ook
in NE'FA in de loop der jaren een aan
zienlijk gebied werd bezet.
Bewoners van Ladakh in het noord
oosten van Kasjmir (Indië). De kleine
sterke paarden moeten vaak twee rui
ters torsen.
iimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiii
Indië enerzijds en Tibet en China an
derzijds, terwijl over de rest nooit moei
lijkheden waren ontstaan.
De grens tussen Indië en Tibet (dat
in 1950 door de Chinese Volksrepubliek
werd ingelijfd) is in 1914 vastgesteld
tijdens een conferentie in Simla. Naar
de vertegenwoordiger van Brits-Indië
op deze conferentie werd de grens de
McMahon-linie genoemd. Pe MacMahon-
linie Iwerd indertijd goedgekeurd door de
Chinese regering, terwijl later ook de
regering van de Chinese Volksrepu
bliek aanvankelijk met deze grensbe
paling akkoord ging. Maar in 1959 ver
klaarde Tsjoe En-lai plotseling, dat de
McMahon-linie een overblijfsel was van
het „Britse imperialisme", en dat de
Engelsen maar een willekeurige streep
hadden getrokken op de kaart van het
Himalaya-gebergte. Het is echter in
feite de hoogste waterscheidingslijn, die
vóór de conferentie van Simla al
eeuwenlang door Indiërs en Tibetanen
als hun gemeenschappelijke grens werd
erkend. Het akkoord van 1914 was niet
meer dan een formele bevestiging van
een grens die al zeer lang bestond.
De grens van Ladakh en China
werd al in 1842 vastgelegd, in een
bijeenkomst van vertegenwoordigers
van Kasjmir, Tibet en China. Tot
1959 waren er tussen New Delhi en
Peking nooit moeilijkheden geweest
over deze grens, maar intussen zjjn
de Chinezen hier reeds ver Indië bin
nengedrongen.
Indië heeft in zijn betrekkingen met
China bepaald geen aanleiding ge
geven tot een vijandig optreden van
Peking. Nehroe heeft zich steeds
beijverd om met het communistische
Chinese regime op goede voet te blij
ven. Toen in 1949 de Chinese Volksre
publiek gesticht werd, was Indië een
van de eerste landen die deze rode staat
erkenden. Vervolgens heeft Indië tijdens
de Koreaanse oorlog geweigerd partij
te kiezen tegen de Chinezen, en er wer
den dan ook geen Indische soldaten be
schikbaar gesteld voor de strudkrach-
ten van de Verenigd? Naties. Voor
de toelating van Peking tot de V.N.
hebben de Indiërs zich m de loop der
jaren veel moeite gegeven, terWul zu
De bestaan ernstige plannen om in
december a.s. tot oprichting van
een nieuw beschouwend klooster
in Israël over te gaan. Hiermee
zal een oude traditie worden hersteld.
In Israel, evenals in vrijwel alle lan
den van het Midden-Oosten, vormen de
christenen een kleine rest die door
eeuwen van moslem-overheersing heen
heeft standgehouden. Deze christenheid
van Israel behoort voornamelijk tot de
melchitisehe ritus. Zij zijn de recht
streekse voortzetting van de alleroud
ste christenheid ter wereld: de Kerk
van Jerusalem en Palestina.
Het samenleven met deze christen
heid verplicht tot bezinning op de beste
tradities van het Oosten, en het pales-
tijnse monnikenwezen, dat eeuwenlang
zo bloeiend was.
Van de andere kant leeft men in
Israël samen met een meerderheid van
Joden, van Moslems en Druzen. Ook
deze voortdurende konfrontatie met het
Judaïsme en de Islam, en zelfs met
een grote groep van a-religieuzen, is
uiterst leerzaam.
Pater Jacques Wlllebrands, monnik
van de cisterciënzer-abdij te Zundert,
ging een jaar geleden naar Israel om
de oprichting van een oosters kontem-
platief mannenklooster aldaar te be
studeren.
Men kwam tot de volgende beslui
ten: Mgr. George Hakim, melehitisch
aartsbisschop van Galilea, zal een
diocesane monastieke congregatie
stichten. Op deze wijze deelt men niet
alleen de ritus van de bestaande
christenheid, maar kan ook heel het
dagelijks leven aan de oosterse tra
ditie en de ontwikkeling van het hui
dige Israël worden aangepast. Het
klooster zal gevestigd worden niet
ver van de berg Thabor, in de vallei
van Esdrelon. De liturgische taal en
de eerste taal van de kloosterge
meenschap zal het hebreeuws zijn.
Er zijn reeds enkele jonge mensen
uit Israël en van elders die zullen
toetreden.
Pater Jacques Willebrands vertoeft
momenteel voor drie maanden in Ne
derland om de nodige fondsen bijeen te
brengen. De bisschop kan slechts het
terrein voor het klooster ter beschik
king stellen, aangezien de noden van
de Kerk in Israël zeer groot zijn.
De kósten van de bouw en de gehele
Inrichting moeten dus door de stichting
zelf bijeengebracht worden. Het adres
van Pater Willebrands is tot eind no
vember: Heemskerkstraat 2, Delft.
Voor telefonische inlichtingen: 070-
987339. Eventuele giften kunnen gestort
worden op gironummer 187079.
DJAKARTA, 19 okt. (Reuter) De
strijd om westelijk Nieuw-Guinea heeft,
volgens de Indonesische minister van
buitenlandse zaken, dr. Soebandrio, In
donesië 1 miljard Amerikaanse dollars
gekost-
De minister sprak een Papoea-dele
gatie toe die thans Indonesië bezoekt.
Hij deelde mee dat president Soekarno
hem opdracht had gegeven de levens
standaard van westelijk Nieuw-Guinea
binnen vijf jaar te verhogen tot die van
andere delen van Indonesië. Hij zei dat
hij films had gezien die een beeld gaven
van de achterlijkheid van de bevolking
van westelijk Nieuw-Guinea en dat hij
zich beschaamd voelde.
„Wij moeten de bevolking van West-
Irian onze verontschuldiging aanbieden
Advertentie
PARTBM!
ro
FOSSOmANCO EN EXTRA DRY flea fe.95 «f*fl« f9.55
brandt de althans voor Ne
derland eerste centrale ver
warming:, die uitsluitend ge
voed wordt door met gedistilleerd
water gewassen kolensintels. Bran
dat wij nu pas in staat zijn haar te dp" is «jenlijk het woord niet wam
hevriirien v»n de Nederlandse kolonia- volgens de uitvinder van het sys-
a an de Donklaan in Voorschoten teem, de Hongaar Zoltan Koppany
bevrijden van de Nederlandse kolonia
listen", zo voegde hij er aan toe.
(Advertentie)
Dé KOLEN
RADIATOR
met de
12 unieke
schappen
PELGRIM, óók voor oliehaarden
Een oude vrouw uit Ladakh. het lnd^c^^
typ erend voor de kleding van ae oewun
ïitLJ??9 ,™e!s)e uit Ladakh in de tra-
•oneie kleding van het volk van dit
grensgebied.
Ladakh is niet veel groter dan NE
FA, maar het aantal inwoners be
draagt slechts 80.000. Het is dus
uiterst dun bevolkt. In dit gebied
waar lange tijd feodale toestanden
hebben geheerst, leiden de boeren
nog een zeer armoedig bestaan ter
wijl het ontwikkelingspeil van de be
volking nog buitengewoon laag is. De
laatste jaren heeft de regering van
Kasjmir echter drastische landher
vormingen doorgevoerd, zodat er wer
kelijk verbetering is gekomen in de
situatie. Ladakh is al even geïso-
leerd als NEFA, en de schaarse ne
derzettingen liggen zeer verspreid,
terwijl er nog maar weinig verbin
dingen zijn. Aan de aanleg van we
gen wordt op het ogenblik echter
hard gewerkt.
De hele grens tussen Indië en Chi
na is ongeveer 33.000 km lang.
Het is een natuurlijke scheiding,
die gevormd wordt door de kam
van het Himalaya-gebergte. Voor een
deel werd deze grens nauwkeurig be
paald in overeenkomsten tussen Brits-
ook sympathie toonden voor de Chine
se aanspraken op Formosa.
1 juni 1954 was Tsjoe En-lai in New
Delhi de gast van Nehroe en b\j die
gelegenheid werd door de beide
staatslieden in een gezamenlUk com
muniqué verklaard dat zi) zich in hun
wederzijdse betrekkingen zouden la
ten leiden door vijf grondbeginselen:
1) Eerbied voor de wederzijdse sou-
vereiniteit. 2) Wederzijdse non-agres
sie 3) Wederzijdse niet inmenging in
binnenlandse aangelegenheden 4) Be
vordering van de wederzijdse belan
gen en 5) Vreedzame coëxistentie. In
oktober 1954 bracht Nehroe een te
genbezoek aan Tsjoe En-lai in Pe
king en bij zijn terugkeer van deze
reis 'verklaarde de Indische premier,
dat er „hartelijke betrekkingen" be
stonden tussen de Indiërs en de Chi
nezen. Maar vier jaar later bleek
dat Nehroe zich in zijn Chinese vriend
vergist had. De Chinese infiltraties
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiimiimmm
en vol jaar heelt de 74-jarigu
landbouwer Klaas Eleveld uit
getrokken om samen met zyn
echtgenote Antje Eleveld-Fern-
hout (68) zijn over de gehele wereld
verspreide familieleden op te zoeken.
De heer Eleveld, die op 65-jarige leef
tijd ophield met boeren en zijn woon-
plaats Smilde 12 jaar als wethouder
t en 27 jaar als gemeenteraadslid heelf
gediend, vond dat het nu de tijd ge-
t komen was zijn twee zoons en doch-
ter in Canada op te zoeken. „Dat is
best," vond zijn echtgenote, >>maaz
dan ook meteen de andere familie
Want behalve de vijf van de tien Ele
veld kinderen die in het buitenlam
wonen, hebben ook broers en zuster:
van het echtpaar hun tenten buiter.
Nederlands grenzen opgezet. Zo ont
stond het plan om de reis niet alleen
tot Canada te beperken, maar onder
weg ook nog Zuid-Afrika, Australu-
en de V.S. aan te doen. Niet iedereei
krijgt overigens een beurt bij dit we
reld-familiebezoek: één Eleveld jr.
woont in Duitsland, maar dat is z<
dichtbij, dat daar in de toekomst no:
wel tijd voor is.
De Elevelds vertrokken onlangs va.
Schiphol om naar Johannesburg ti
vliegen. Daar wachtte hen een warn
welkom van Antjes broer Jaap rern
hout (66), die in Krugersdorp eei
functie bij de Gereformeerde Kerk
bekleedt. In Pretoria, waar haar mar.
hoofd van een school is, wo®' °0l<
een zuster van mevrouw Eleveld, me
vrouw Lugtenborg-Fernhout (62). Bei
den hadden de Elevelds in veertig
jaar niet gezien!
Na twee maanden wórdt het tijd om
op te stappen. Van Johannesburg vlie
gen de wereldreizigers door naar Ho-
bart, in Australië, om in Riana het
echtpaar Jacob M. Eleveld op te zoe
ken. Zoon Jacob (32) is daar werk
zaam op een verffabriek en zqn vier
kinderen zullen dan voor het eerst
hun grootouders kunnen zien.
De rest van de familie wacht, dus
na enige tijd gaat de reis verder,
vliegen naar Melbourne en vandaar
via Hawaï naar Canada. In North
Surrey in Brits Columbia wacht
Trientje Dekker-Eleveld met man en
vier kinderen de komst van haar
ouders met spanning af. In Hamilton
(Ontario) is het verzekeringsman
Klaas Eleveld (30) die met vrouw
en dochtertje vervolgens aan de beurt
is om vader en moeder te ontvan-
gen. En als laatste Canadees staat
neef Klaas Fernhout (56) (die de fa
milieband nog nauwer maakte door
pen nicht,
komt er nauwelijks vuur aan te pas
Alleen in het begin wanneer de ver
warming wordt aangemaakt met
hout is er even vuur, waarna de op
het hout liggende vochtige sinteis
gaan broeien. Binnen de kachel be
vindt zich een spiraal, waardoor
water stroomt, dat door de broeiende
sintels op temperatuur wordt gehou
den en verder via radiatoren door
de te verwarmen ruimte wordt ge
leid.
Op het broeien nu is de uitvinding
van de Hongaar gebaseerd. In de
„wonderkachel" van Zoltan Koppény
gebeurt hetzelfde als in bijvoorbeeld
de enorme sintelbergen bjj de kolen
mijnen, die binnenin vaak hoge tem
peraturen hebben. Koppany, die in
1956 uit Hongarije naar het westen is
uitgeweken en thans zijn domicilie in
Zwitserland heeft, noemt zjjn verwar
mingssysteem daarom de natuurme
thode. Het aantrekkelijke is verder
dat het brandstofverbruik zeventig
tot tachtig procent lager ligt dan bij
andere vormen van verwarming. Bo-
endien zijn sintels zeer goedkoop.
Voordat Koppany naar het westen
kwam, liep hij al ongeveer tien jaar
net zjjn idee rond. In Zwitserland
werkte hij het uit en vroeg hij op
zijn vinding patent, dat inmiddels is
verleend. Na Zwitserland is Neder
land het tweede land, waar octrooi
op het systeem is verleend en waar
deze nieuwe vorm van verwarming
in de praktijk wordt toegepast. Een
maatschappij in Den Haag gaat bin
nenkort beginnen met de fabrikage
/an de verwamingsapparatuur.
De ervaring met het systeem is,
lat met een hoeveelheid van twaalf
honderd kilo sintels de verwarming
gedurende vijftig dagen een gemid
delde temperatuur van zestig tot
fachtig graden Celsius oplevert. Een
van de verwarmingsapparatuur,
de heer Koppany, dat er geen gevaar
bestaat voor de gezondheid, omdat
de sintels geen giftige gassen meer
bevatten. In plaats van sintels kan
ook ander materiaal worden gebruikt
zoals bijvoorbeeld grint. Een voor-
Zoltan Koppdny bij een model van zijn
„wonderkachel". Rechts op de tafel
voor de radiator staat ter illustratie
een fles met gewassen kolensintels, de
brandstof, die verwarming volgens het
systeem van de Hongaarse uituinder
zo voordelig maakt.
tillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllUIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII
waarde is echter, dat het materiaal
poreus is, terwijl de afmeting onge
veer zes tot zeven millimeter moet
zijn. Het systeem kan worden toege
past in warenhuizen, fabriekshallen,
kantoren, flats, en alle mogelijke an
dere ruimten.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiriiiiiiiiiiiiiiriiiiiiiiiiiiiiriiiiiiiiiiiiiiiriiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiu
in Indië hebben Nehroe duidelijk ge
mankt dat hij zich geen illusies had -
maakt, a u onderschrM- met een meisje Eleveld,
{dng dooT Tsjoe En-lai van de Vijf f te trouwen!) _op_het j
Beginselen. Het was van de Chinese
nremier slechts een tactische manoeu
vre geweest, om tijd te winnen voor
ziin expansie-politiek.
programma.
klaas die ook boer is, heeft zijn fa
milie uit Holland in 25 jaar niet ge
zien.
Oudste zoon Hendrik Eleveld (45)
sluit met vrouw Paula en twee kin
deren in zijn woonplaats Windsor,
Connecticut, waar hij het makelaars-
vpn van Indië en China overeen- vak beoefent, de lange rjj van fa-
fpkomen dat zij nog deze maand milieleden, die het Smildense echt-
DpWrG een 'conferentie zouden hou- paar hoopt te bezoeken. Want van
'n hun grensgeschillen. Maar Windsor gaat het naar New York,
d6n over :»i,,ccon Hp7(> conferentie om ppn iaar na vertrek uit. Holland
zjjn expansie-
Kort voor het incident bij Dhola
van 10 oktober waren de regerin-
.11" aw dittio
den over mtussen deze conferentie
afgezegd Hij wiï niet met Tsjoe En-
lai onderhandelen, zolang de Chinezen
hun agressieve acties voortzetten
De spanningen tussen Indie en China,
Sr° J „nnflipt is n Pt
om een jaar na vertrek uit Holland,
weer met het vliegtuig huiswaarts te
keren. Het ligt in de bedoeling overal
een maand of twee te logeren. In to-
tatl zal voor dit uitgebreide familie
bezoek een afstand van ruwweg 45.340
nan ™,it km in de lucht en over land afgelegd
H, BRONKHORST
)it is een van de kaart-ontwerpen in de serie Vogels en hun vriendjesvoor
Jmcef gemaakt door de Spaanse schilderes Roser Agell. „Rode (Kardinaal) en
''efe" Noordamerikaanse kinderen", heet deze fleurige kaart, die met vier
mariens) hïFhtTTT S,en? van tien V00T vier Sulden (met of zonder Nieuw-
aown 3he{ Nederlands Comité Unicef, Molenstraat 15, Den Haag, tel.
uit h,:,In i i besteld kan worden. Er zijn in totaal zes series kaarten.
vart Unicef, nl. de leniging van de nood der kinderen in de
gerieie wereld, mag hekend worden verondersteld. Toch is het nog wel nodig
te weten, dat Unicef voor vier gulden veertig ondervoede kinderen acht dagen
lang een flink glas melk kan verstrekken, voor twintig gulden vier kinderen
een arie durende leprakuur kan doen ondergaan en voor veertig gulden
tachtig kinderen een jaar met DDT tegen malaria kan beschermen.
