Concilievaders vorderen
langzaam met liturgie
KLEMTOON OP PRIESTERLIJKE
FUNCTIE GEHELE GEMEENTE
JON PAYS, LA FRANCE"
Prinses Beatrix bezoekt
oude Pakistaanse stad
KERKO Bel-O-fast POPLIN SHIRTS
15.90
Sint maakt nerveus Drie broers-, drie keer zilveren bruiloft
Bambi laat zich graag verwennen
Oecumenische betekenis van voorgestelde hervormingen
Nehroe s
ontwaken
Tsjang Kai-sjek
binnenkort gaan
we aanvallen
Imam van JEMEN
toch overleden?
Taxila, centrum
Boeddhistische
beschaving
Q prof.
VRIJDAG 26 OKTOBER 1962
ROME, 26 okt. De behande-
'Ug van het schema over de litur
gie vordert slechts langzaam. Na
de zesde zitting is men klaar met
de algemene beschouwingen om
trent het schema als geheel; bo
vendien hebben niet minder dan
drieëntwintig Vaders het woord
gevoerd over het voorwoord en
het eerste hoofdstuk. Door het
Vaticaanse persbureau wordt ge
hield, dat vóór- en tegenstanders
han het woord geweeest zijn. In
de stad hoort men, dat er in de
argumentatie van beide kanten
heel dikwijls dezelfde geluiden
terugkomen.
drs. F. HAARSMA
'n Indië.
Brusselaars beleven
„tevredenheids-
betoging"
Resolutie in V.N. over
Radio-actieve straling
Geen wonder dat de vaders wel eens
Vluchten naar Bar Jona (zie Mattheus
16,17), de cafetaria's in de Sint Pieter
Ingericht om de bisschoppen wat lafe
nis te brengen; evenals andere mensen
kunnen ook zij niet leven van het
Woord Gods alleen. Het zal de taak
Van de liturgische commissie zijn de
Visie van de meerderheid der vaders
In een herziene tekst tot uitdrukking
te brengen. Ondanks de geuite bezwa
ren, die soms van fundamentele aard
zijn, schijnt de hoop gewettigd dat het
Schema zonder wezenlijke veranderin
gen de meerderheid van de vaders
achter zich krijgt.
In afwachting van definitieve be
richten hierover heeft het wellicht
zin de aandacht te vragen voor de
oecumenische betekenis van de in
het schema voorgestelde hervormin
gen van de liturgie. In een vorig
artikel heb ik er al op gewezen, dat
het ln het schema meer gaat om
grote lijnen, een soort raamwet, dan
om details; voor deze laatste zal
straks een internationaal samenge
stelde commissie van deskundigen
enerzijds en de lokale bisschoppen
conferentie anderzijds in nauwe voe
ling met elkaar aan het werk gaan.
Dat schijnt althans de wens van _de
meerderheid van het Concilie te zijn.
Interessant Is daarbij nog dat reeds
bij het begin van de behandeling de
wens geuit is van de zijde van een
lid van de centrale commissie, dat de
Vaders het oorspronkelijke schema van
de voorbereidingscommissie alsnog ter
beschikking gesteld zal worden. Dit
bericht van Le Monde, die uitstekend
geïnformeerd blijkt te zijn, betekent,
dat het schema van de voorbereidings
commissie niet zonder kleerscheuren
door de centrale commissie is ge
komen. De suggestie van ditzelfde blad,
Nehroe heeft gisteren een uitspraak
gedaan die zou kunnen wijzen op een
koersverandering in de buitenlandse
politiek van Indië. ..De grootsqdieepse
Invasie van de Chinezen aldus de
premier, „heeft Indië doen heseffen,
at het het contact met de realiteit
eeft verloren". En de Indische
'taatsman voegde hieraan toe: Indië
op ruwe wijze uit „de kunstmatige
l" ge,sJoten die het zelf heeft ge-
«c apen Heeft deze opmerking van
Nehroe alleen betrekking op de rela
ties die tussen Indië-en communistisch
China bestonden? Of is er meer moe
bedoeld, en groeit het inzicht dat de
politiek van neutraliteit en niet-ge-
bondenheid grote bezwaren heeft?
Zullen de Indiërs voortaan wat
minder naïef oordelen over het inter
nationale communisme, en zullen zij
wat minder gauw geneigd zijn alleen
de Westerse mogendheden van „impe
rialisme" te beschuldigen? zij zijn nu
immers zelf het slachtoffer van com
munistisch „imperialisme" en „kolo
nialisme". Misschien begint Nehroe
nu ook te hegrijpen waérom Amerika
en andere vrije landen twaalf jaar ge
leden zo krachtig optraden tegen de
communistische agressie in Korea, ter
wijl Indië geen soldaten ter beschik
king wilde stellen van de V.N.-strijd-
macht. Wellicht
N spijt het hem nu
BUITENLANDSE ook, dat hij ooit de
overrompeling van
KRONIEK Tibet door de Chi-
nezen heeft aa
vaard. terwijl i._
tocJi blijkt dat die invasie het voor-
'Pel is geweest van de Chinese inval
Toen in 1949 de Chinese Volksre
publiek werd uitgeroepen, behoorde
Indië tot de twee eerste staten die
het rode regime in Peking erkenden
(Burma was de eerste). Indië zag een
Earallel tussen de uitdrijving van het
ewind van Tsjang Kai-sjek door
Mao Tse-toeng en de liquidatie van
het Brits-Indische bewind, als be
kroning van de strijd van Gandhi en
Nebroe. In New Delhi heeft men de
aard van het Chinese communisme
fuskend. Men meende dat men met
Peking in vrede en vrijheid kon sa
menieven. en in de affaire Formosa
koos men de zijde van de rode Chi
nezen tegen de Amerikanen. Terwijl
Indië s buurland Pakistan defensie-
herdragen met de Westerse mogend-
beden sloot, wilde Indië zelf een niet
gebonden staat blijven. Maar de
•.Hindustan Times schrijft nu, dat
de politiek van Indië de laatste tijd
niet erg gericht is geweest op bemoe
diging van de werkelijke vrienden van
het land.
Een van die vrienden is Amerika,
dat Indië aanzienlijke economische
hulp verleent. Maar wat de bezoeken
Van Eisenhower en mevrouw Kenne
dy niet konden bewerkstelligen
een minder gereserveerde politiek ten
aanzien van de V.S. zou nu door
bet ongewenste bezoek van de Chi
nese indringers kunnen worden be
vorderd. Het is voor Nehroe een
harde les. Als hij nu uit het verraad
Van Peking de juiste conclusies trekt.
*al de Chinese agressie tegen Indië
♦och nog een gunstig aspect hebben.
dat geheime conservatieve krachten
hier bewust vervalsingen zouden heb
ben aangebracht, is niet te verifiëren;
zij dient dus, zolang het tegendeel niet
blijkt, niet au sérieux genomen te
worden.
Maar nu de oecumenische betekenis
van de voorgestelde liturgische hervor
mingen. Men kan hier allereerst den
ken aan je grotere plaats van de
volkstaal in de liturgie, met name in
de lezingen, in de stukken, waarin 4e
priester zich rechtstreeks tot het volk
richt, en in bepaalde gezangen en ge-
heden; bjj dit laatste moet men met
name wel denken aan het gebed der
gelovigen tussen evangelie en prefatie.
Het gebruik van de volkstaal kan de
liturgie weer meer maken tot een zaak
van het gelovige volk als geheel. Het
schept grotere mogelijkheden tot de
beleving en uitoefening van het alge
mene priesterschap der gelovigen,
waarover de eerste Petrusbrief
spreekt: „Gij echter zijt een uitver
koren geslacht, een koninklijke pries
terschap, een heilige natie, Gods eigen
volk, opdat gij de roemruchte daden
zoudt verkondigen van Hem die u uit
de duisternis heeft geroepen tot zijn
wonderbaar licht" (I Petr. 2,9). Het
gelovige volk zal het woord Gods in
zjjn eigen taal horen en in gebeden
en gezangen in zijn eigen taal beant
woorden en beamen.
Het oecumenisch belang hiervan is
zonder meer duidelijk: juist de refor
matie heeft stelling genomen tegen de
louter clericale liturgie van de late
middeleeuwen en de priesterlijke func
tie van de gehele gemeente beklem
toond. In de contra-reformatorische
theologie heeft men met recht het
ambtelijke priesterschap op grond van
de traditie der Kerk verdedigd; het
gevolg was echter dat het algemene
priesterschap der gelovigen in leer en
praktijk verschraalde. Iedere hervor
ming, waarbij het vernieuwde theologi
sche inzicht in het algemene priester
schap der gelovigen ook metterdaad tot
uitdrukking komt in het leven der
katholieke Kerk, betekent daarom een
toenadering tot de reformatorische
christenen.
Daar komt nog bij, dat een groter
gebruik van de volkstaal in lezingen
en gebeden duidelijker maakt, dat ook
voor de katholieke christen het geloof
„begin, fundament en wortel van alle
rechtvaardiging is" (Trenteh Geloof
wordt hier verstaan niet als het aan
vaarden van waarheden, maar ais het
persoonlijk ja-zeggen, steeds opnieuw,
op Gods woord, dat mij persoonlek
vergeving, rechtvaardiging en heil be
looft. Dit is een zuiver katholiek erf
goed, door Sint Thomas geformuleerd
op een wijze, die een protestants theo
loog jaloers zou kunnen maken. Maar
persoonlijk ja zeggen op Gods woord
en belofte kan men alleen als men
ook persoonlijk, dus in eigen taal, dat
woord en die belofte hoort; als men
rechtstreeks door dat woord wordt
aangesproken en het dus met mond en
geest en hart bevestigt; dus weer in
de eigen taal, waarin alleen heel het
menselijk denken, willen en voelen tot
uitdrukking komt.
Geloof en woord Gods hangen samen:
het woord Gods roept het geloof op
en geloven is een antwoord op Gods
spreken tot ons. Het schema voorziet
ook in een grotere plaats van het
woord Gods, van de Heilige Schrift, in
de liturgie. Niet alleen in de eucjaris-
tie-viering, maar mogelijk ook by de
toediening van andere sacramenten.
Met name wil men meer afwisseling
brengen in de schriftlezingen, zph.a];I
meer en meer de hele Heilige Schrift
gaat spreken tot het volk. Ook hier
is de oecumenische betekenis niet ver
te zoeken: de schrift is het gemeen
schappelijk christelijk erfdeel van ka
tholieken en protestanten. Iedere re
valuatie van de schrift in het leven
van de katholieke Kerk brengt beide
groepen dichter bij elkander.
Het schema spreekt blijkbaar niet
van een verdere invoering van de
volkstaal in de mis; met name voor
net eucharistisch Hooggebed schijnt
het latijn in de westerse en daarvan
direct afhankelijke kerken gehandhaafd
te blijven. Het lijkt mij moeilijk hier
voor steekhoudende argumenten te vin
den. Waarom zou de priester als hij
bidt voor en namens het volk dat beter
in een vreemde taal kunnen doen? Het
argument dat men zo het mysterie
tot uitdrukking brengt, gaat van de
valse veronderstelling uit, dat het
mysterie zijn mysterie-karakter zou
verliezen als het verstaanbaar wordt;
in feite echter gaat het om de ver
sluierde openbaring van Gods heils
daden met de mens; en Gods heils
daden zijn te groot om hun mysterie
karakter te verliezen, als zjj in een
verstaanbare taal tot ons komen. Over
het argument van de eenheid is ge
noeg geschreven: als eenheid geen uni
formiteit, maar eenheid in verschei
denheid is, zoals het schema zelf stelt,
dan wordt de eenheid door verschei
denheid van de liturgische taal niet
in gevaar gebracht. Het is zonder
meer slechte theologie om, zoals kardi
naal Bacci in de Osservatore" heeft ge
daan, de eenheid van de latljnse taal
op één lijn te stellen met de eenheid
van geloof, cultus en ambt. Het is
duidelyk dat hiermee de zaak niet af
gedaan is, al was het maar om de
eenvoudige reden dat de Romeinse
Curie en vele bisschoppen uit de Ro
maanse en Engels sprekende landen
door deze weerlegging niet overtuigd
worden. Bovendien, het zou niet geheel
eerlijk zijn alle waarde te ontzeggen
aan de latijnse cultustaal als samen
bindend element tussen grote delen van
de Kerk. Daar komt nog bij, dat het
ineens geheel laten vallen van het
latijn als cultustaal een revolutie zou
zijn die men van een concilie niet kan
en niet mag verwachten. Een organi
sche en geleidelijke groei past beter in
de kerkgeschiedenis. Belangrijk en
verheugend is het, als het Concilie
door de aanvaarding van het schema
hiertoe de weg opent.
Van oecumenisch belang is ook het
voorstel om de lekenkelk te herstellen
en dus de gelovigen althans bfj be
paalde gelegenheden in staat te stellen
onder beide gedaanten te communi
ceren. Men denkt hier met name aan
de huwelijksmis. Tenslotte het voorstel
om grotere ruimte te maken voor de
concelebratie. Te gelegener tijd hoop
ik hierop terug te komen.
BRUSSEL, 26 okt. (ANP)) Enige
honderden Brusselse studenten heb
ben gisteravond op hun wijze de
draak gestoken met de vele beto
gingen, die vooral de laatste tijd de
gemoederen in België bezig houden.
Het was een manifestatie in het teken
van „wij hebben geen eisen".
Met het gebruikelijke lawaai trok
de optocht door de Brusselse binnen
stad waar de aanvankelijke bezorgd
heid van de Brusselaren al gauw plaats
maakte voor hartelijk gelach en ap
plaus. Op grote spandoeken stonden
namelijk slagzinnen als non a la re-
vendication", „nous sommes tous con
tents" en „vive le gouvernement" (weg
met de eisen, wij zijn allen tevreden
en leve de regering). Zoqls men weet
zijn de Brusselaars de Franse taal
machtig en zoals gebruikelijk hield de
versterkte politie ook bij deze be
toging een oogje in het zeil. Ingrij
pen was deze keer verre van nodig.
Integendeel, de betogende studenten
juichten de ordebewaarders onder
hilariteit van de toeschouwers har
telijk toe.
TAIPEH, 26 okt (Rtr) President
Tsjang Kai-sjek op Formosa heeft don
derdag tegen in het buitenland wonen
de Chinezen die Formosa bezoeken
gezegd dat de Chinese nationalistische
regering „binnen een zeer kort tijds
bestek" een militaire aanval op het
Chinese vasteland zullen doen.
De president drong er bij de bevol
king van Formosa in een boodschap
ter gelegenheid van het feit dat For
mosa in 1946 van Japan werd terug-
verkregen op aan, de inspanningen ter
„wederopbouw van Formosa en her
overing van het vasteland" te verdub
belen.
ADEN, 26 okt. (UPI) Radio Sac
na'a in Jemen heeft een programma
onderbroken om mee te delen dat de
afgezette imam in een ziekenhuis in
Saoedi-Arabië is overleden.
Volgens het radiobericht is de dood
van de 36-jarige imam het gevolg van
verwondingen die hij had opgelopen
toen zijn paleis door de revolutionaire
opstandelingen die nu aan de macht
zijn, op 26 september was beschoten.
Wanneer of waar precies de imam
was overleden werd niet gezegd. Het
bericht heette te zijn ontleend aan
„welingelichte kringen".
Het republikeinse bewind in Sana'a
heeft eertijds gezegd dat de imam was
omgekomen onder de ruïnes van zijn
paleis. Daarna herriep het dit bericht
en zei dat de afgezette vorst was ont
snapt en in een ziekenhuis in Saoedi-
Arabië werd verpleegd.
NEW YORK, 26 okt. (UPI) Twaalf
landen, waaronder Nederland, hebben
een ontwerpresolutie over de bestude
ring van het vraagstuk der radioactieve
straling bij de V.N. ingediend. Daarin
wordt verwezen naar een V.N.-rapport
over de gevaren van een toeneming van
de radioactieve straling.
De landen Argentinië, Kameroen,
Canada, Chili, Denerftarken, Ecuador,
Ierland, Japan, Marokko, Nederland,
Noorwegen en Pakistan bepleitten
dat de V.N.-commissie inzake de ge
volgen van radioactieve straling in 1963
rapport over haar vorderingen zou uit
brengen aan de algemene vergadering.
(Advertentie)
Bachaga (zo luidt zijn Algerijnse adellijke titel) Boualam, voormalig vice-president
van de Franse Nationale Vergadering, heeft in Parijs een persconferentie
gehouden naar aanleiding van de verschijning van het eerste deel van zijn ge
denkschriften Het is getiteld: „Mon pays, la France". De bachaga behoort tot de
conservatieve Algerijnen, die zich beter op hun gemak voelen in Frankrijk dan
in hun onafhankelijk geworden geboorteland. De opbrengst van zijn boek zal de
bachaga bestemmen voor de harki's, de Algerijnen in Franse krijgsdienst.
RAWALPINDI, Pakistan, 26 okt.
(UPI) Prinses Beatrix heeft giste
ren Taxila, een stad uit de zesde eeuw
vöór Christus, bezocht. Zij was er zo
van onder de indruk dat ze er twee
uur verbleef. „Fantastisch" was het
woord waarmee ze een antiek hals
snoer beschreef waarop het gelaat van
een vrouw is gegraveerd.
Bij het betreden van het museum
waren de prinses bloemen aangeboden
door de zevenjarige Carrie Walraven,
dochtertje van de aan het ziekenhuis
Taxila verbonden Nederlandse dokter
Van Walraven.
Het is bijzonder interessant, zo merk
te de prinses op, „hoe al deze kleine
dingen samen geschiedenis maken". Zij
werd rondgeleid door de conservator
van het museum van Taxila.
In de tuin van het museum maakte
prinses Beatrix een aantal foto's. Haar
en het gevolg werden boekwerken aan
geboden; „Boeddhistische kunst" en
„Gids van Taxila".
Aan haar bezoek aan Taxila, cen
trum van Boeddhistische beschaving,
waren bezoeken voorafgegaan aan drie
historische plaatsen: Pippal, Juliana
en Sarkap. In Sarkap nam de prinses
foto's van een tweekoppige adelaar die
in wapens van Europese hoven is over
genomen.
Op de terugreis van het bezoek aan
de drie plaatsen liet de prinses stop
pen bij een oude vrouw bij een put.
Zn vroeg haar hoe daarmee om te
gaan. Vrouw en put werden gefotogra
feerd.
Ook in Taxila had prinses Beatrix
haar auto verlaten om kennis te ma
ken met vrouwen en kinderen bij de
bsizsmr
De kroonprinses heeft het noenmaal
gebruikt bij de president van Pakistan,
generaal Mohammed Ayoeb Khan.
In de namiddag heeft de prinses ge
winkeld en karakteristieke dingetjes
gekocht voor haar familie.
In een kunstgalerij sprak zij met
kunstenaars over stromingen en sma
ken in het Pakistaanse artistiek leven.
Vandaag reist prinses Beatrix naar
Murree, op 64 km van Rawalpindi.
Zaterdag gaat de tocht naar Lahore,
voor een bezoek aan een slangenbe
zweerder en dansers.
Extra elleboogruimte dus a/tijd Sublieme pasvorm: mouwen krul- Jn elke (boord) maat 3 mouw
makke/ijk bewegen! pen niet op, manchetten correctI lengten en 3 hemd/engten.
WAAROM
IK VAN
KERKO SHIRTS
Ja, ik houd van Kerko shirts! Vooral om het
zelfstrijkende Bel-O-fast poplin. Wassen en
drogen op alle manieren. En nooit meer
strijken: het strijkt zichzelf in de was! (Ge
garandeerd). Krimpt niet, irriteert niet, blijft
wit. Poplin draagt heerlijk, ademt, absorbeert.
Kerko Bel-O-fast poplin shirts in wit 15.90, met
Golden Pin boord 17.90,
gedessineerd 19.75.
Omstreeks vijf december doemen
in onze steden ieder jaar hele
regimenten sinterklazen op. De
vreugde van een kind dat in die
dagen de goedheilig man op straat
ontmoet heeft, verandert meestal in
grote verbazing als het bij het om
slaan van de hoek van de straat
wederom een van mijter en tabberd
voorziene figuur ziet opdoemen. Als
het enige minuten later dan nog een
personenauto ziet voorbljstuiven met
op de achterbank een grÜze bisschop
terwijl op hetzelfde moment een
kromstaf oprijst bij de ingang vat
een warenhuis, dan slaat de verba
zing van het kind om in verwarring
De psyche van het kind heeft het
zwaar te verduren in de sinterklaas
tijd, zo constateren de Nederlandse
Jeugdgemeenschap en de Maatschap
pij tot Nut van het Algemeen daarom
ernstig in een adres aan verschelde
ne gemeentebesturen. „Zeer vee
kinderartsen en kleuterleidsters heb
ben waargenomen, dat reeds in no
vember de kinderen die aan Sint
Nicolaas geloven, nerveus en gespan
nen zijn. In onze roezige samenleving
krijgt het kind toch al zoveel indruk
ken die het niet kan verwerken. Dc
komst van Sint en Piet vormt dan
nog eens een extra spanning".
Voor de rust en de gezondheid van
het kind adviseren de briefschrijvers
in een stad of dorp slechts één offici
ële intocht te houden en zogenaamde
winkelsinterklazen niet toe te laten.
Drie gelukkige echtparen, 25 jaar geleden gelijktijdig getrouwd en, wat de
mannen betreft, als een broederlijke daad van solidariteit.
.iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiilimiiiillllllillllillillililllllllllllllliiiiiiiii
De intocht van de bisschop zou voorts
ten hoogste twee weken voor 5 de
cember moeten geschieden en even
tueel in bepaalde stadswijken op de
volgende dagen worden herhaald.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiilllllliiiililiiiiliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiimiiiiiiiiiiiiii"ii"i","r
Marietje en Bambi: een sprookje in Zwartemeer.
Bambi is een vijf maanden oude
reebok Eigenlijk had hij nu
door (ie wijde Drentse bossen
moeten zwerven, maar omdat hij
amper twee dagen oud en nog te
jong om op eigen benen te staan
moederziel alleen op het bovenveen
bii Zwartemeer, in de gemeente Em-
men, door de jonge Willem Walda
werd gevonden, kreeg hij zijn opvoe
ding bij de familie B. H. Walda te
Zwartemeer. Willem had het diertje
van een wisse dood gered en het
meegenomen naar zijn ouderlijke wo
ning. Daar kreeg het een uitstekende
verzorging van zijn dertienjarig zusje
Marietje. Bambi is nu een flink uit
de kluiten gewassen heer geworden
en hij loopt frank en vrij in de om
geving van Zwartemeer. De familie
Walda heeft het dier namelijk zijn
vrijheid gegeven. Alleen in de avond-
uren maakt hij daarvan gebruik; hij
zwerft dan door de vrije natuur,
meestal op het bovenveen. Maar
overdag komt hij nog zeker twee
keer zijn flesje halen bjj Marietje
en laat hij zich graag door haar ver
wennen met koekjes, snoep en andere
lekkernijen. En als Marietje na
schooltijd thuiskomt en zij haar han
den aan de mond zet en een lang
gerekt Baaaaaammmbiii laat ho
ren, komt de reebok zonder manke
ren naar de Hogeweg.
et gebeurt niet iedere dag dat
drie mensen, die familie van
elkaar zijn en zelfs nog wel tot
hetzelfde gezin behoren, hun
vijfentwintig-jarige bruiloft vieren.
Het waren toch drie broers, die don
derdag het feit herdachten dat zij
vijfentwintig jaar geleden in het hu
welijksbootje zijn gestapt.
Leon Verhoeven, de oudste nam
een kwart eeuw geleden het besluit
om Rosa Aartsen tot zijn vrouw te
nemen. Zijn broer, Kees besloot toén
ook om te trouwen en zijn uitverkore
ne was Tony Oomen. De jongste van
het drietal kon dit feit niet langs
zich heen laten gaan en sloot zich
bij zijn oudere bloedverwanten aan;,
hij huwde Antoinette van Eycklen-
burg.
Leon en zijn ega hebben nu twee
jongens en een meisje; Kees en zijn
vrouw: drie meisjes en Ludovicus,
de jongste en zijn echtgenote hebben
alle records gebroken: acht jongens
en drie meisjes. De oudste van hen
woont nu in Amersfoort, de tweede
in Bilthoven en de jongste in Tilburg.
De meeste van deze kinderèn wa
ren op het feest aanwezig, zodat met
een aantal andere bloedverwanten
het een gezellige bruiloft is gewor
den.
De oudste van alle kinderen een
zoon van Ludovicus kon nog net
op tijd bij de feestelijkheden aanwe
zig zijn. Hij zit n.l. in militaire dienst.
Op het ogenblik was hij op oefening
met de commando's in West-Duits-
land. Na veel gepraat met zijn com
mandant gaf deze laatste zijn toe
stemming om naar het feest te gaan.
En zo vierden dan 48 mensen een
groots feest en herdachten onder lei
ding van de ceremoniemeester, Char
les de Eerste, die by de gratie, gunst
en genade van de aanwezigen, de
organisatie van de bruiloft op zich
had genomen, de huweiyksinzegening
van de drie broers Verhoeven op 25
oktober 1937.
Het devies: „Geen enkele schotel
bij het diner te laten passeren" werd
alle eer aangedaan. Gij zult geen ka
ter begeren, ook een duidelijke indi
catie.
Wat het vocale gedeelte van de
feestviering betreft het volgende:
Ieder gezin had zpn eigen zanggroep
en iedere vogel zong zoals hij gebekt
was.
