L
U
I
T
E
N: nu ook PSY overtroefd
Wiersma geblesseerd
FTnKEN breekt
m
FORTUNA
Mosveld en
Volewijckers ten
aan onderlinge
wandelt
wint
er
naar
kalm
prooi
twist
Go Ahead lééft weer in Deventer
MANAGER BELTMAN BOUWT NAARSTIG
AAN ULTRA-MODERNE ACCOMMODATIE
DWS voetbalt slechts goed
strafschopgebied
tot
ALLE
DERTIEN
JUMPING
PECHVOGELS
m
„VERLOREN ZOON" VIERT
TERUGKEER MET REEKS
BELANGRIJKE TREFFERS
rechterbeen
lp
tri
gl
Hl
Bal torpedeert
scheidsrechter
Thailand vlucht
van voetbalveld
Êlauw-Wit-Heracles
Frankel schiet gat
in het net
Copie
1
H
Hl
Hl
IE
Hl
Hl
H!
Hl
IH
IE
Hoogerman (Ajax) en
Janssen (Enschede)
„op de bon"
In Zuid-Vietnam
MAANDAG 29 OKTOBER 1962
PAGINA 7
(Van onze speciale verslaggever)
UTRECHT, 29 okt. DOS
heeft gisteren met innige voldoe-
ning gekeken naar zijn „verloren
2°on", Cor Luiten. De vorige
thuiswedstrijd tegen Feijenoord
had men hem al duchtig over de
haren gestreken, omdat hy met
een knal van 35 meter „ineens op
de slof" het enige doelpunt voor
z'jn rekening nam. Ditmaal zorg
de de in het vaderhuis terugge
keerde boekhouder voor de twee
treffers, die PSV aan banden leg
den. De plotseling zo produktieve
linksbinnen van DOS werd door
de verrukte aanhang in de armen
gesloten, terwijl de clubleiding de
dag prees, waarop zij de 33-jarige,
linksbenige scherpschutter terug
baar Utrecht haalde.
Van Wissen sterk
.L li - V*
TG
Uitgeteld'
Ontluisterd
(Van onze sportredacteur)
DEVENTER, 29 okt. Go
Aheads voetballeven zal, nu giste
ren DWS met 20 is verslagen,
ook deze week hèt onderwerp van
gesprek zijn in de aloude IJssel-
stad Deventer. De locale formatie
in het Betaalde Voetbal heeft van
af de start van het inmiddels al
weer twee maanden oude nieuwe
seizoen zoveel hartverwarmende
prestaties verricht, dat zij niet
alleen trots de ranglijst van de
Eerste Divisie aanvoert en aldus
zij het nog heel lichtjes be
gint te kloppen aan de poort van
de Ere Divisie, maar ook de aan
hang na vele magere jaren weer
in vuur en vlam heeft gezet. Go
Ahead aan de top. Zoveel voetbal-
weelde heeft men in de IJssel-
streek in tijden niet beleefd!
Begeleiding'
téI
ifÈltflliilU
Mentaal surplus
Uitval fataal
1 2 3
fsl Mkl 11111
wJrTl
„Toen Cor Luiten nog maar nauwe
lijks tien jaar was. stond hij al tussen
pupillen van DOS. Zes jaar later
Wam hij in het eerste elftal en sinds
dien behoorde hij regelmatig tot de
f "eee bijzonder onfortuinlijke voetbal-
'er* moesten zondag in de wedstrijden
Jjah de Ere-Divisie de velden voortijdig
Verlaten. Wiersma van PSV werd in het
ff1rechtse stadion tamelijk ernstig ge-
»®°£t aan hoofd en borst (foto boven).
n het Olympisch stadion te Amsterdam
g0' de Duitse spil van Heracles Finken
Jnog erger aan toe. Hij liep een dub-
-le beenbreuk op en dat was uiteraard
schreeuwend pijnlijk (foto onder).
(Van onze verslaggever)
?lnuIutTv?DA?1- 29 okt- - Ee" halve
hel rt „o 2 het einde van de eerste
tacles u'wedstrijd Blauw Wit-He-
t6«nid.ï!®ft dc Duitse SP» Finken gis-
brol<en 6. ?1Jn kuit- en scheenbeen ge-
r*akt lii «iin'«ehterbeen werd ge-
zij,, ,.|M|®®n 'el voetenduel tussen hem,
rechtshinS2n°ot en Blauw Wits
"'''lint l Sparendam, die met een
ter«8 vewveren. B,Kepakte bal wild*
4TIinjdd2o^d!<3R?lelft YSh dezelfde wed-
?r8nkel nnS Blauw W.,ts rechtsbuiten
toen hii vaL u. eni®e verwarring,
dat de hal dU i? zo hard inschoot.
feheidsrechter v» o"®,1 vlo°s- Nadat
bet plastic Sm j Oostrom zelf weer
knoopt knn I. aan elkaar had ge-
gezet. wedstrijd worden voort-
beste voorhoede-spelers van zijn ciub.
Zijn ster straalde zelfs voldoende om
hem, ongeveer negen jaar geleden, een
drietal keren een plaats te bezorgen
in het Nederlands elftal. Maar h.et vo
rig seizoen gebeurde er iets vervelends.
Cor Luiten, die voor het Utrechtse voet
bal een begrip was geworden, merkte
dat zijn spel danig achteruit ging en
weet dit aan de interne moeilijkheden,
die zijn club parten speelden. De man,
die als veteraan bij DOS zijn voetbal-
loopbaan had willen besluiten, vond
zich toch nog te jong om er de brui
aan te geven en zich volledig te gaan
wijden aan zijn gezin van vier kinde
ren. Hij besloot het zinkende sch'.p te
verlaten, liet zijn naam op de trans-
ferlijst zetten en verdween naar En
schede.
Na een seizoen van veel vermoei
ende reizen, van wisselende succes
sen, die op een teleurstellende ou
verture volgden, wist Cor Luiten,
dat hij niet buiten DOS kon en niet
buiten het publiek, dat hem altijd
met de dringende kreet „Corrie" tot
grootse daden aanspoorde. Hoewel de
financiële moeilijkheden het nieuwe
bestuur van DOS bepaald geen ex
tra-uitgaven toestonden, ging men de
transactie met Enschede niet uit de
weg. Met een zucht van verlichting
kwamen beiden partijen tot de oplos
sing, die door de „verloren zoon"
met een grijns van voldoening werd
begroet.
overtuiging, dat daardoor de ziel uit
DOS' aanval werd weggenomen. Dit
plan kon overigens toch niet worden
gehandhaafd omdat Wiersma een
kwartier na de rust weer eens
het slachtoffer werd van een kopduel.
Hij ging neer, belandde enkele minu
ten lang op een brancard en strom
pelde tenslotte met een fjkse snij-wond
en hevig geplaagd door duizelingen
naar de kleedkamer. Na een tiental
minuten keerde Wiersma weer terug
in het veld, hartelijk toegejuicht, maar
toch niet meer bij machte om in het
centrum stelling te nemen. Op de
rechtsbuitenplaats diende hij de res
terende tijd moeizaam uit, vrijwel nut
teloos voor zijn ploeg.
Voor Elek Schwartz was dit ook een
tegenvaller. Hij had Wiersma graag de
hele wedstrijd gezien, te meer, daar
hij zich de eerste helft uitstekend had
geweerd en Van der Linden steeds de
baas was geweest. Anderzijds kon hij
zich tevreden stellen met het voortref
felijke spel van Fons van Wissen, die
als kanthalf voortdurend naar voren
kwam met sterke dribbles, welke on
stuimigheid in schrille tegenstelling
stond tot de lauwe pogingen van Piet
van der Kuil zijn kandidatuur voor het
Nederlands elftal te onderschrijven.
Doelman Vogels van Fortuna kan met een ferme trap een aanval van De Volewijckers onschadelijk maken. Van Wijk,
tweede van rechts, was gevaarlijk dicht genaderd. Uiterst links De Volewijckers' middenvoor Schaft.
(Van onze speciale verslaggever)
AMSTERDAM, 29 okt. Aan de
overkant van het IJ, over de dode bla
deren rond het Tolhuis, liepen zondag
morgen de elf van Fortuna met een
kleine aanhang. Voorop de twee sterke
mannen, Egidius Joosten en Huub A-
DOS, noch Luiten heeft spijt van de
transfer. Gisteren vooral bereikte hun
goede, onderlinge verstandhouding een
hoogtepunt. Luiten, die evenals zijn
collega's spoedig bemerkte, dat PSV
een defensieve taktiek speelde om met
uitvallen, via Brusselers, verrassende
doelpunten te maken, greep naar een
beproefd middel: het schot van grote
afstand. Een handsbal van Svensson,
na 25 minuten, stelde hem in staat
met de gespierde linkervoet uit te ha
len voor een vliegend schot van onge
veer 35 meter, een copie van het doel
punt, dat Feijenoord tot overgave
dwong.
Ofschoon men het op dat moment
niet kon bekijken, betekende dit in
feite het genadeschot voor PSV, dat
nu wel kon ophouden met verdedi
gen, maar er beslist niet op voorbe
reid was een achterstand te moeten
wegwerken. Luiten bepaalde zich na
zijn meesterschot tot nuttig „scha-
kel"werk op het middenveld e,n
kreeg tien minuten vóór het eindsig
naal zelfs voor de tweede maal de
kans de heldenrol te spelen. Links
buiten Weber werd „gevloerd" in het
strafschopgebied en hiervoor diende
PSV te boeten. Het was de eerste
strafschop voor DOS in dit seizoen.
Het vorig jaar mocht Tonnie van
der Linden het vonnis steeds ten uit
voer brengen; thans stapte Luiten
naar voren, resoluut en zoals hij rus
tig zijn voorbereidingen trof een
nachtmerrie voor doelman Bals. Er
volgde een feilloze schuiver in de
hoek.
Zo werd Van der Linden ditmaal dui
delijk overschaduwd door de speler,
die uit hoofde van zijn beroep bijzon
der nauwkeurig te werk pleegt te gaan.
PSV had daarmee kennelijk geen re
kening gehouden. Het had Roel Wiers
ma op het hart gedrukt de nog altijd
gevreesde midvoor Van der Linden
geen meter vrijheid te geven in de
driaans; daarachter de spelers met
huil koffertjes in een gezapig wandel-
tempo. Het ging zo rustig; vanzelfspre
kend welhaast. Of moeten we bere
kend zeggen? Grote Huub kent de weg
in Amsterdam. Hij leidde zijn ploeg
snel en slim door liet achterdeurtje
van het Centraal Station tot voor de
pont, die haar over het IJ zette. En
dan „efkes" een kwartiertje lopen. Per
slot van rekening is het Mosveld dan
niet ver meer. Berekend. Het is eigen
lijk een lelijk woord, maar we hebben
er voortdurend aan moeten denken,
toen de vredige wandelaars van For
tuna tijdens hun duel met De Vole
wijckers in actie waren. Gezien de
leeftijden zijn er verschillende Forlu-
nezen. tegen wie de jonge „Volewijc
kers tj' zouden kunnen zeggen, mannen
bij wie het rond de kruin al erg dun
netjes is! Wanneer het op de pure
snelheid aankwam, kon men dat mer
ken ook. Maar op het verloop van de
strijd hectt dit gisteren geen enkele
invloed gehad. Integendeel, op hun
dooie gemak zijn de Fortunezen met
veel kalmte en overleg te werk ge
gaan en het plezier daarover kon men
uit de vrolijke schaterlach van Joos
ten en Adriaans gemakkelijk opmaken.
Fortuna wandelde na afloop naar de
kleedkamer, rustig en bedaard, als
was de zege van 0-3 iets heel van
zelfsprekends.
Natuurlijk, deze vlieger gaat niet te.
gen elke club op. Wat Fortuna dit keer
kon en mocht, behoort in het betaalde
voetbal tot de uitzonderingen. Maar
juist daarom willen wij het een com
pliment niet onthouden daar het er zo
vorstelijk van profiteerde en zo sim
pel en eenvoudig ook de overwinnings
premie van 250 gulden en een goed
keurende blik van Egidius Joosten ver
diende.
Brusselers, PSV's zwervende middenvoor, heeft het moeilijk gehad tegen de ver
dediging van DOS. Dat verklaart voor een groot deel de „nul" die ook na afloop
van de speeltijd nog achter de naam PSV op het scorebord prijkte.
Het ontluisterde team van De Vo
lewijckers is ten prooi gevallen aan
innerlijke strubbelingen, wanhoop,
apathie en noem maar op. In de her
innering aan Daan de Jongh leeft
vaart en élan, een bewonderenswaar
dige wil om te winnen en daaruit
voortvloeiend een eenheid die macht
maakt. Onder Daan de Jongh kon
den de „Mosveld-babies" combine
ren, de bal speels van voet tot voet.
met gemak en raffinement. O zekei
ook toen was de ploeg in de afweer
uiterst kwetsbaar. Maar hoe vaak
wist de aanval de schade niet te her
stellen? Het Ere-Divisie-schap werd
er terecht mee behouden. Daan de
Jongh is niet meer en sinds die vre
selijke zondag in Utrecht lijkt er in
het Voléwijckerselftal iets te zijn
gebroken. IJver en goede wil zijn er
nog wel, maar dat alleen is duide
lijk onvoldoende. De ouderen van
Bouwen aan een nieuw, aan de om
standigheden en eisen des tqds aange
past Go Ahead; dat is de taak die de
oud-scheidsrechter Wim Beltman zich
gesteld heeft toen hij het manager
schap in handen kreeg. Men is lang
zamerhand geneigd het huidige spel
van Go Ahead te zien ais eeri weer
spiegeling van de vorderingen, die Belt
man sinds zijn komst heeft gemaakt.
Wim Beltman heeft het en daar
mee is h(j een voorbeeld voor de mo
derne Nederlandse voetballeider ge
worden niet gelaten b(j een nogal
revoluticnnaire aanpak van z(jn „on
derhorigen", de spelers. Keihard
heeft hij ze aangepakt. Meedogenloos
streng in de discipline (wat verwacht
men anders van een hooggeplaatst
legerofficier?). Voortdurend worden
de spelers geconfronteet"1 met hün
verantwoordelijkheden. Maar er staat
dan ook iets tegenover. Niet alleen in
de vorm van de honoraria bij over
winningen en gelijke spelen. Ook niet
uitsluitend in de vorm van een grap
pig comfortabele bus voor de uitwed
strijden; een bus die veel weg heeft
van een rijdende villa. Het allerbe
langrijkste is het klimaat, waarin Go-
Aheads semiprofs gaandeweg naar
hun allerbeste vorm zullen kunnen
groeien.
Grootscheepse verbouwingen zijn op
dit ogenblik in volle gang. Als alles
klaar is, als van heinde en ver de fa
brieken hun producten hebben aange
voerd, zal Go Ahead elke Nederlandse
semi-profclub in outillage op het ge
bied van spelerszorg met vele lengten
slaan. De hoogtezonnen hangen al. De
middenvoor, kreeg nauwelijks een kan:
van zijn tegenspeler bij DWS, de
uiterst geconcentreerd spelende Nies-
sen. En met Bleijenberg moesten meer
aanvallers van Go Ahead ervaren, dat
de zaak bij DWS in verdedigend opzicht
uitstekend in elkaar zat. Zó goed zelfs,
dat DWS, steunend op zijn defensief
overwicht, lange periodes alle aan
dacht kon besteden aan de aanval en
dit tot... het strafschopgebied soms
met verve deed.
Eenmaal daar gekomen, toonde
DWS echter ook zijn grote zwakte.
Het bezat geen op doelpunten belus
te voorhoede. Steeds weer kwam er
het passje naar rechts of naar links
in plaats van de ferme uithaal naar
voren, diep in het hart van Go Aheads
bij tijd en wijle zeker kwetsbare ver
dediging. Nooit ook was er de man,
mSfflmm"
massagetafels kunnen worden uitge
pakt. Uit Mannheim komt binnenkort
de apparatuur voor de onderwatermas
sage en de van de laatste medische
snufjes voorziene „kliniek" nadert ook
zijn voltooiing. Want, zegt Wim Belt
man, als je prestaties verlangt, is het
ook je plicht te zorgen voor de accom
modatie die topprestaties mogelijk
maakt.
Let wel: al deze beslist niet over
dreven, laat staan overbodige zorg
begeleiding heet dat met een eigentijds
woord garandeert nog geen succes
sen en maakt een elftal nog niet on
genaakbaar. De overwinning met 2-0
van Go Ahead op DWS was bijvoor
beeld geen vanzelfsprekende triomf.
Verre van dat zelfs, ai was de zege
uiteindelijk niet onverdiend te noemen.
Als echter DWS zegevierend uit Deven
ter was vertrokken, had dat niemand
behoeven te bevreemden. Willem Bleij-
enberg bijvoorbeeld. Go Aheads lece
die „in" kwam als de vleugelspelers
Braam of Hollander hun voorzetten
lanceerden. Op de vaak uit de verde
diging kundig ingeleide aanvallen, op
de door de kanthalves Van Woerden
en Israels (ex-DWV, achttien jaar
oud, pas zeven weken in het betaalde
voetbal en spelend met een hartver
warmende flair) ontwikkelde stuw
kracht, kwam vanuit de aanvalsspits
geen doeltreffend vervolg.
De grotere verbetenheid in de voor-
s' linie, het mentale surplus als het
ging om het forceren van de opening
voor het beslissende schot, bracht Go
Ahead tenslotte de verdiende zege. Tot
tweemaal toe was DWS gewaarschuwd,
dat Go Ahead gevaarlijk kon zijn. De
achterspelers Dorst en Pijlman moes
ten elk een keer op de doellijn opdui
ken om met een kopbal het werk van
BLEIJENBERG
geen kans
een reeds verslagen doelman Jong
bloed over te nemen. Bij het derde
kleine kansje, tien minuten na de rust,
sloeg Go Ahead via de voet van rechts
buiten Lefering toe. Vijf minuten voor
het einde velde Van Doorneveld defi
nitief het vonnis over zijn ex-clubmak-
kers. Dat was echter slechts een for
maliteit. DWS had nog wel een uur kun
nen voetballen zonder tot een doelpunt
te komen.
Winst boekten Go Ahead èn DWS wel
beide op het vlak van de sportiviteit.
Er stond heel wat op het spel. Scheids
rechter Van Ravens behoefde vier da
gen nadat hij in Kopenhagen zijn inter
nationaal debuut had gemaakt echter
nauwelijks zijn veelzijdige talenten te
tonen. Er werd geen wanklank verno
men en dat is tegenwoordig geen klei
nigheid in ..big-matches".
be-
Fortuna hebben het rustig en
daard duidelijk gemaakt.
Zo'n speler als Pfeiffer bijvoorbeeld.
Het zou ons gewoon onbeleefd voorko
men om deze voetballer naar zijn leef
tijd te vragen. Hij is de „bejaarde"
van zijn elftal, zonder twijfel, maar
nog steeds o zo effecient en nuttig. De
man houdt zich hoofdzakelijk op rond
de middencirkel en distribueert van
daaruit een overvloed van ragfijne pas
ses naar de voeten van zijn zier aan
vallers. De Volewijckers hebben daar
van veel kunnen leren, want het was
juist de pass-op-maat, die hier tot ver
velens toe achterwege bleef.
Midden in een Amsterdamse aan-
vaisstorm, rond de dertigste minuut,
scoorde Fortuna bij een uitval over
rechts. Quadackers bracht de bal
met veel effect hoog voor het doel
van Zurburg, waar vele spelers op
sprongen, maar waarbij het hoofd
van de Limburger Beenen het hoogst
reikte. De bal sloeg hard tegen het
net, vrijwel op dezelfde plaats, waar
Kohn vijf minuten later met een sui
zend schot opnieuw de roos trof. De
Volewijckers, bij wie Kees Kick door
Van 't Hek vervangen werd in
Fortuna's elftal maakte Rutten al
heel snel plaats voor Pierre Custers
hebben echt niet veel meer kun
nen terug doen.
In de tweede helft domineerde For
tuna voor en achter, al naar gelang
dat zo uitkwam. De interne moeilijk
heden in het Amsterdamse elftal kwa
men nu soms wel heel irritant bloot
en wij hopen oprecht voor nijvere en
enthousiaste bestuursleden als secreta
ris Droste, dat de weg naar een nieu
we eenheid gauw geyonden wordt. An
ders rest de ploeg nog een zeer lange
en pijnlijke lijdensweg in deze compe
titie.
Achter Egidius Joosten en Huub
Adriaans aan, zijn de spelers van For
tuna, die hun vijfde triomf van dit sei
zoen behaalden Pierre Custers gaf
er met een derde treffer extra glans
aan tevreden huiswaarts getogen.
Minder berekend als men uit het bo
venstaande zou mogen opmaken. Nu
per bus naar het C.S. en dan snel in
de gereserveerde restauratiewagen om
met een soepje, een haantje en com
pote of biefstuk voor de liefhebbers
tussen de rails de lange reis te bekor
ten
Willem ll-Feijenoord
DOS-PSV
Volewijckers—Fortuna
Blauw Wit—Heracles
Enschede—Ajax
Sparta—Volendam
CVAV-NAC
Co Ahead—DWS
Excelsior-Velox
Sittardia—Elinkwijk
KFC-NEC
De Baronie—BW
DFC—Hilversum
Gelijke spelen: nrs. 1, 18, 22, 28, 29.
Inleg: 899.934 gulden.
Eerste prijs: 163.330 gulden (elf met
13).
Tweede prijs: 89.100 gulden (honderd
met 12).
Extra prijs: 44.550 gulden (niemand).
APELDOORN, 29 okt. Vijf en
twintig minuten hield scheidsrechter
A. Ras het nog vol. Kort voor het ein
de van de eerste helft had de arbiter
uit Zwolle in de vierde-klassewedstrija
tussen Alexandria en Semper Avanti
een bal zo hard tegen het hoofd gekre
gen dat hij min of meer verdwaasd
rondliep. Toen kon hij de bal en de
spelers niet meer onderscheiden en
staakte hij de wedstrijd. De stand was
1-1. De onfortuinlijke scheidsrechter
werd naar het ziekenhuis vervoerd,
was- men een hersenschudding con
stateerde.
ENSCHEDE, 29 okt. Na afloop van
de wedstrijd Sportclub Enschede—Ajax
deelde scheidsrechter J. Martens tot
verrassing van alle omstaanders mee,
dat doelman Hoogerman van Ajax en
linksbuiten Janssen van Sportclub En
schede beiden een officiële waarschu
wing hadden ontvangen. Hoogerman
omdat h(j na een door hem veroorzaak
te handsbal buiten het strafschopgebied
de bal mee terug nam totdat hij weer
in zijn doel was teruggekeerd en ook an
dere verdedigers zich hadden kunnen
hergroeperen. Janssen wegens kritiek
op de leiding.
Een concours hippique is om te
beginnen een feest. Dat viel rnjj
op, toen ik gisteren enige uren
mocht doorbrengen in het nieu
we RAl-gebouw in Amsterdam waar
een sportevenement was aangericht
door de Stichting Concours Hippique
International „Jumping Amsterdam",
wat overigens kennelijk iets anders
betekent dan springend Amsterdam.
Amsterdam was er wel, maar het
zat in hoofdzaak. Het zat dus feeste
lijk gestemd toe te zien naar een bij
zonder kleurrijk schouwspel. Een ..in
door" concours hippique lijkt namelijk
bijzonder veel op een schilderij, méér
waarschijnlijk dan welk dusdanig be
doeld schilderij dan ook lijkt op een
concours hippique.
De natuur. De hippische sport
bestaat, zo heb ik wel begre
pen, bij de gratie van een in
nig samengaan van mens en
paard of van paard en mens. Dat
moet ieder voor zich uitmaken. Ik
heb slechts de mens voorhanden om
enig inzicht te krijgen in het pro
bleem. En zodoende wéét ik dat het
paarden
mensen denken heb ik niet kunnen
achterhalen.
Maar in 'eder geval hoefde ik het
programma van het Amsterdamse
„Internationaal Indoor Concours
Hippique" maar even door te blade
ren om te ontdekken dat de paarden
het eerst, dus vetgedrukt werden ge
noemd. Bijvoorbeeld: „Blacky, 7-ja
rige zwarte ruin, eigenaar: ruiter-
sportschool Ernst. Blaricum, berijd
ster mej. Jos Ernst, Blaricum" of
„Rosita, 8-jarige bruine merrie.
Mecklenburg, eigenaar: A. Nieuw
koop, Heusden, berijder S. van Spaen-
donck, Oisterwijk".
En in de „algemene bepalingen"
las ik o.m. dit: „Voor de internatio
nale springconcoursen geldt een ge
wicht van 75 kg voor dt heren en
70 kg. voor de dames. Deelnemers
die met hun zadel deze gewichten
niet zouden bereiken, dienen zelf voor
lood en dekje zorg te dragen". Over
de desbetreffende paarden werd niet
gesproken. Paarden ziin zonder mee'
gewichtig fjpnr.->T
1,; neb het probleem van paard e.:
man voorgelegd aan twee belang
hebbenden. De eerste was een
toeziende dame. Wat vindt U er
van, vroeg ik. Haar antwoord was:
„Ik geniet van die dieren. Wie er op
zit interesseert m(j nauwelijks. Maal
ais zo'n paard zenuwachtig is. komt
het natuurlijk door de berpder".
Inmiddels nam Killrush een 10-
jarige bruine ruin, het parcours in
61.7 seconde; berijder de heer T.
Brennan uit Ierland. Montana, eige
naar en berijder Harvey Smith uit
Engeland, ging er na veelvuldige mis
vattingen „vrijwillig uit". Samu
rai, een 7-jarige vos ruin uit Brazilië
trof met een Zwitserse berijder e'
eigenaar, na een derde ongehoo
zaamheid hetzelfde lot. Waar lag d
schuld? Was de berijder zenuwach'
geweest of zelfs het onderhavige
paard?
Er wordt wel beweerd dat vooi
een goed hyppisch resultaat
paard en mens aan elkaar ge
wend moeten zijn en dat dien
overeenkomstig een langdurige samen
werking tussen beide gewenst is. Wat
gebeurde zaterdag jongstleden? An
ton Ebben verwierf de tweede prijs
in het „Springconcours Puissance In
ternational" gezeten op het paard
„Kairouan". Geen geringe prestatie.
Maar hij kénde het paard „Kairouan"
pas sinds vrijdagavond.
Ik genoot het voorrecht in de stal
len een klein gesprek met de heer
Ebben zij het niet met „Kairouan"
te voeren. Ebben zei: „Kairouan is
een geroutineerd paard. Hij ligt mij.
En ik lig waarschijnlijk hem".
Dc heer Tonny Ebben is vertegen
woordiger van zijn vak, en zijn (Til-
burgse) vader was destijds pikeur. Hij
gewaagt er van dat iemand ooit ge
schreven heeft dat hij een „dieren
beul" zou zijn. Deze gedachte was mij
ten enenmale vreemd. Ik heb er trou
wens evenmin ook maar een moment
aan gedacht dat zijn paard
iets tegen mensen zou
hebben. Om over afbeulen
nog maar te zwijgen.
Hippisch gesproken vraag
ik mij dan ook af, waarom
de prijs altijd voor de mens
en het klontje steeds maar
weer voor het paard moet
wezen.
SAIGON, 29 okt. Het voetbalteam
van Thailand zag zich gisteren tijdens
de wedstrijd tegen Zuid-Vietnam ge
noodzaakt van het veld te vluchten.
Twee Thailandse spelers werden tame
lijk ernstig gewond, nadat het gehele
elftal halverwege de eerste helft door
ongeveer twintigduizend toeschouwers
die het veld bestormden werden mis
handeld. De orde werd met de hulp
van militairen en politie hersteld. En
dan te weten dat deze wedstrijd werd
gespeeld ter gelegenheid van de „On
afhankelijkheidsdag" in Zuid-Vietnam.
BOEDAPEST Het Hongaarse voet
balelftal won gisteren met 2-0 van Oos
tenrijk.
STOCKHOLM Het Zweedse natio
nale elftal versloeg Denemarken met
4-2.
BRATISLAVA De interlandwed
strijd Tsjechoslowakije - Polen eindig
de voor 40.000 toeschouwers met een
overwinning van 2-1 voor de Tsjechen
