President van Luiks Hof
laat tribune ontruimen
en prijzen huisarts
in de verdachtenbank
Getuig
K
J
H
RITMEESTER
Middenstand vraagt meer
Europese
In Euromarkt-verhand is
onze landbouw de dupe
Ruim 400.000vrouwen schrijven
minister over de woningbouw
Meer doornen dan rozen
in felicitatieboeket
W!
D
..HET IS HIER GEEN THEATER"
Pele is niet te
vermurwen
Jonge schilders voor koninklijke subsidie naar Soestdijk
J. Roeland
Han Mes
Resolutie besluit NRKM-congres
Voorzitter vakgroep-veehouders
wijst op oorzaak prijsinstorting
BROCHURE BIJ DE MILJOENSTE WONING
W. Moerenhout
Ton Orth
A B A S I N
DONDERDAG 8 NOVEMBER 1962
PAGINA 7
Ben Bella treedt op
tegen communisten
(Van onze speciale verslaggever)
LUIK, 8 nov. Tijdens de och
tendzitting van gisteren zag het
er naar uit, dat de derde dag van
het „Softenon-proces" zonder in
cidenten zou verlopen. Maar nau
welijks was de middagzitting be
gonnen of er had een incident
plaats, dat voor de president
Van het Assisenhof, mr. Paul-
Emile Trousse, aanleiding werd
de stampvolle publieke tribune
door de Rijkswacht te laten ont
ruimen. Gedurende de ontrui
ming van de tribune binnen
een kwartier hadden vijftien
Rijkswachters de ruim vijfhon
derd mokkende aanwezigen naar
buiten gewerkt schorste de
president de zitting. Hij onder
brak daarmee het verhoor van
een van de vele getuigen a dé
charge, dokter André Herpin,
wiens uitlatingen de aanleiding
vormden tot het incident.
kalmeert de zenuwen
zonder slaap te verwekken!
Tegenstanders van
Santos zijn de
wanhoop nabij
COURSES HILVERSUM
koppelTgo.3' Pl" 4'8°' 1,90 C0V' 3,9°'
g)
Twintig getuigen
200 brieven
Moeder was blij
als U Fiat kiest...
oningin Juliana zal zater
dagmorgen om elf uur de
jonge kunstenaars ont
vangen, die dit jaar in aanmer
king zijn gekomen voor de ko
ninklijke subsidie. Het zijn mej.
Han Mes en de heer J. Roeland,
beiden uit Amsterdam, en de
heren W. Moerenhout (Den
Haag), Ton Orth (Rotterdam)
en L. Smit (Maastricht). Dit
jaar hebben 95 kunstenaars on
der de dertig jaar elk met drie
schilderstukken en vijf tekenin
gen meegedongen. De jury heeft
deze vijf aangewezen. Ieder ont
vangt een toelage van 2500 gul
den.
Kansen en problemen
van het midden- en
kleinbedrijf
ALGIERS, 8 nov. (UPI) Premier
Ben Bella van Algerije heeft een bij
eenkomst van de Algerijnse communis
tische partij, die donderdag in Algiers
zou worden gehouden, zonder opgave
van redenen verboden. In welingelich
te kring in Algiers meent men, dat zijn
besluit niet zozeer voortgevloeid is uit
een anti-communistische instelling als
wel uit Ben Bella's overtuiging dat het
ongewenst is dat thans meer dan één
politieke partij in Algerije aktief werk
zaam is.
Deze dokter hij was het, die na
de dood van het mismaakte kindje
door de ouders verwittigd werd om
het overladen vast te stellen ver
klaarde namelijk: „Wanneer ik er ze
ker van geweest was, dat niemand bui
ten mij en de ouders van de geweld
dadige dood van de misvormde baby
op de hoogte kon zijn, dan zou ik zeer
beslist hebben ingevuld, dat het kind
een natuurlijke dood gestorven was". Bij
deze door de arts luid uitgesproken op
merking, applaudisseerde het publiek
langdurig.
De president nam dit niet. In te
genstelling tot de voorafgaande da
gen liet hij het thans niet bij waar
schuwingen. „Het is hier geen thea
ter", zo merkte mr. Trousse bits op.
Het publiek verliet de zaal vrij ge-
Willig, maar op het binnenplein van
(Advertentie)
SAO PAULO, 8 nov. Pele, 's we
relds beste voetballer, houdt momen
teel de Braziliaanse „voetbalbazen"
bezig. De beroemde Braziliaan, die in
zijn land op ongelooflijke wijze wordt
geëerd en bijnamen heeft, die variëren
van „de koning" tot „de tovenaar", is
namelijk de oorzaak van een grote te
ruggang in de belangstelling voor de
vaderlandse competitie. Zijn club, San
tos, heeft zich dit seizoen al weer spe
lenderwijs bovenaan de ranglijst genes
teld en afgelopen zondag hebben Pele
c.s. de spanning nog meer doen dalen.
De naaste concurrent, Le Palmeiras,
tweede met vijf punten achterstand, ver
loor met 5-2 van Santos, zodat ondanks
de nog twaalf restende wedstrijden, het
volgende kampioenschap van Santos nu
nog slechts een kwestie van tijd is.
Pele, die van diverse kanten op de
konsekwenties van de suprematie van
zijn club en van hem in het bijzonder
wordt gewezen, zegt slechts met een
verontschuldigend glimlachje: „Het
enige middel is. dat ik niet meer zou
scoren en dat is nu eenmaal tegen
mijn principes..."
HILVERSUM, 8 nov. De uitslagen
van de woensdagavond te Hilversum
gehouden draverijen luiden:
Fokdag-prijs (1500 meter)1. Belle
Amie B (J. van Dooyeweerd) 2.14.2
1-29.5, 2. Be Happy, 3. Bonny Gregor M.
tot: winn. 2, pl. 1,10. 1,20, 1,30, cov.
3-50, koppel 3.40.
Stamboek-prijs (2040 nieter)1. Al-
Penraaf S (M. Bouwhuis) 3.00.9 1.29.6,
3- Zarak, 3. Anne Emilie. tot: winn.
21, pl. 6.60. 4.20, 3.80, cov. 6.90, koppel
21.60,
pr'üs van de jaarlingen-show, le afd.
(2000 meter)1. Zilo (T. Hejjnen) 2.49.9
1-25.., 2. Zadkine, 3. Arion Athel. tot:
JV'nn. 2.40, pl. 1.60, 1.20. 1.70, COV. 9.10,
£°ppel 5.30. 2e afd. (2000 meter)1.
^amboni (Th. Kooyman) 2.53.8 1.26.9
Zignor van H, 3. Zelda's Happiness.
t°t: winn. 6. pl. 1,80. 1,40, 1,30, cov.
*■50, koppel 5.20.
Grote prijs van de Gooi- en Eemlan-
9®r I. le afd. (2000 meter)1. Ysloper
Y M. Smit) 2.50.5 1.24.4, 2. Zombro, 3.
lotfnda van Oranje, tot: winn. 2, pl.
,*0, 1.70, 3.40, cov. 4.40, koppel 6.40
j? afd. (3000 meter)1. Zibello Hanover
(A. Th. Knijnenberg) 2.52.9 1.26.5, 2.
-ó-yiander V, 3. Ypermoron. tot: winn.
'••0. pl. 3.10, 2.50, cov. 4, koppel 16.60.
j Grote prijs van de Gooi- en Eemlan-
,{Lr H (2000 meter): 1. Théo Messidor
Ga"mT Eerenberg) 2.50.7 1.22.1, 2. Un
Pl.
4-50.
Keuringscommissie-prijs (2000 meter)
Azalea B (P. M. Smit) 3.00.4 1.30.2
Astor W. 3. Agatha Hollandia. tot:
u'D"-,12- Pl- 1.70, 1.30 1.50, COV. 4.70,
K°Ppel 20.90
Xv^m(ïioenen"PrÜs (1600 meter): 1.
l Yonl/l Wagenaar jr.) 2.16.- 1.25.-,
outnful Nora Spencer, 3. Wise guy.
Totalisator-omzet: 137.905
3. Very Nice, tota: winn. 1.90,
1.40, 3.50, 1.70. cov. 22.90, koppel
het paleis van justitie schoolde men
voor de hoofdingang samen. Daar slin
gerde men de dienstdoende Rijkswach
ters verwijten naar het hoofd als
„Dat is een gemene Jezuïetenstreek."
Tekenend voor de instelling van een
groot gedeelte van de Luikse bevol
king was de hevige scheldtirade, die
een vrouw aan het publiek ontlokte,
toen zij, min of meer hardop denkend,
constateerde: „Hoe men deze zaak ook
bekijkt, het is en blijft een moord!"
De samenscholing duurde slechts
kort, omdat de president het publiek
later op de middag weer in de rechts
zaal toeliet. Nauwelijks was de tribu
ne echter weer volgestroomd of de
president verdaagde de zitting tot van
daag. Mopperend over wat in hun ogen
een plagerijtje van de president was,
gingen de aanwezigen huiswaarts.
Behalve dokter Herpin, die op een
vraag van het Assisenhof of hij zich
niet verplicht gevoeld had de justitie
in te lichten over de gewelddadige
dood van de baby van het Luikse echt
paar, antwoordde dat hij zich daar als
arts niet toe geroepen achtte, werden
op de derde dag van het proces nog
een twintigtal andere getuigen a de
charge gehoord.
Allereerst werd een groot aantal pa
tiënten van de thans terechtstaande
huisarts gehoord. Zij beschreven de
verdachte als een liefdevol, toegewijd
en voortreffelijk arts. Verschillende
getuigen brachten de van medeplich
tigheid aan moord beschuldigde ge
neesheer openlijk dank en hulde voor
het feit, dat hij in zijn praktijk steeds
rekening heeft gehouden met de finan
ciële toestand van zijn patiënten en
van minder draagkrachtige Luikenaars
nooit enige vergoeding heeft gevraagd
voor medische hulp.
Een kapelaan van de Luikse St. Wal-
burgis-parochie voegde hier nog aan
toe, dat de betrokken dokter in de ge
noemde parochie zeer goed staat aan
geschreven en dat hem gevallen be
kend zijn van mensen, die dank zij
de adviezen van deze arts weer „het
rechte pad zijn gaan bewandelen".
Voor het publiek en ook voor de ver
dachten brak een dramatisch ogenblik
aan, toen de vrouw van de huisarts
werd gehoord. Zij verklaarde, dat haar
man volgens de ingevingen van zijn
geweten had gehandeld. Na deze ver
klaringen, die vaak door de verdach
ten en vele vrouwen op de publieke
tribune snikkend werden aanhoord,
merkte mr. Jean Mottard namens de
zes verdedigers op, dat honderden per
sonen gunstige verklaringen over de
huisarts kunnen afleggen. Tevens wil
de hij van de president weten hoeveel
brieven van Luikenaars bij het Assi
senhof zijn binnengekomen. De presi
dent volstond met te zeggen: „ruim twee-
volstond met te zeggen: „ruim twee
honderd," maar weigerde verder com
mentaar, toen de verdediger voorts
wilde weten of de briefschrijvers ten
gunste van de verdachten, met name
van de huisarts, hebben gereageerd.
De president besloot dit onderwerp
met de opmerking: „op deze vragen
kan ik geen antwoord geven. Alle brie
ven zullen aan de jury worden ter
hand gesteld".
Enkele collegae van de vader en de
moeder van de van het leven beroofde
baby die net als het Luikse echt
paar werkzaam zijn bij de Luikse ge
meentebedrijven vertelden nog, dat
de moeder wel degelijk vóór de ge
boorte van haar eerste kindje vol blijd
schap aan haar collegae en kennissen
had gezegd, dat zij in verwachting
was.
Eén getuige kwam nog even terug
op de verklaringen, die dr. E. Weerts,
de geneesheer van de kraamkliniek te
genover de verdachten zou hebben af
gelegd. Deze getuige bevestigde de le
zing van de verdachten, dat dr. Weerts
via de telefoon gezegd zou hebben:
„Ik kan niets doen, doe het zelf maar".
Tenslotte versoheen nog een kloos
terzuster voor het Assisenhof, name
lijk het hoofd van de afdeling vrou
wen van het Luikse huis van bewa
ring. Zij verklaarde, dat de drie vrou
welijke verdachten zich zeer correct in
het huis van bewaring hadden gedra
gen. Voorts lichtte de psychiater zijn
rapport over de vijf verdachten toe.
Volgens hem zijn alle beschuldigden
volledig verantwoordelijk te achten
voor hun daden. Een lichte mate van
verminderde toerekeningsvatbaarheid
schreef hij toe aan de vader van de
mismaakte baby, alsmede aan de zijns
inziens erg nerveuze en overspannen
huisarts.
(Advertentie)
Wjj hebben de gelukkigen opgespoord
en een praatje met hen gemaakt. Ge
wone hardwerkende jonge mensen, die
mooie dingen maken. Alleen L. Smit
konden wij niet te pakken krijgen; die
bleek ineens niet meer in Maastricht te
wonen, maar zich op te houden in de
Peel, en wel in Helenaveen, waar hij
onvindbaar was.
daar voel ik intuïtief dat ik op d'
voor mij juiste weg ben. Hier is het
mij duidelijk en vind ik als vanzelf
de associaties, die mij er toe aanzet
ten te schilderen wat ik denk te kun
nen." Haar schilderijen zeggen het
nog duidelijker. De mens en hèt land
schap, de mens en zijn omgeving, in
spireren haar. Een huis in een don
kere tuin, men vermoedt de aanwe
zigheid van de mens, een man met
een hond in een groene avond, een
boerderij met een wat melancholieke
aanwezigheid in het snel veranderen
de licht van de schemering. De kleur
is van de aarde, de poldert Het :s
zo eenvoudig zoals het er staat dat
men, er naar kijkend, herkent. De'
onbestemde gevoel dat bij de avon
den je haast onmerkbaar kan beslui
pen.' Het is erg mooi. Wat moet je
er meer van zeggen. Han Mes zegt
er niets over want ze heeft deze tas
niet nodig omdat zij beschikt over
een taal die onmiskenbaar haar eigen
beelden heeft. Het is fijn daar even
linnen te wippen, want zij bepaalt e
de atmosfeer en van haar is het werk
niet een facetje, het is haar hele
maal.
dan rookt u er goed van.
Immers het puikje van de
tabaksoogsten wordt steeds
weer voor Fiat gereser
veerd.
Fiat: een echt fijnproevers -
model!
an Mes woont en werkt aan de
Marnixstraat 234, drie hoog.
Het is geen gewoon woonhuis.
Het pand is minus de derde
verdieping door een of andere fa
briek in gebruik. Er is geen bel. Men
slaat hard op de groene houten deui
en dan komt Han Mes je wel open
doen. Een rustige, geestige jonge
vrouw, blond, met aandachtige ogen
soms een beetje verstrooid en met
beweeglijke handen. Haar atelier, ee
ruime zolder, waar het geluid van
het verkeer zachtjes aan de sfeer
meedoet, kan zo dienen als een de
cor voor een Italiaanse neo-realisti
sche film, maar dan zonder het zui
delijk licht. Het is verplaatst in Hol
land. Han Mes, geboortig uit de Koog
aan de Zaanstreek, zal dit jaar voor
de derde keer de koninklijke subsi
die ontvangen aan de gekalkt-
muur hangen enkele van haar schil
derijtjes. Ze is vier jaar op de kunst
nijverheidsschool in Amsterdam ge
weest, aan de grafische afdeling. Maar
ze schildert. „Iedere opleiding is een
aanleiding om te gaan werken", zegt
ze. Er is geen flauwe kul en mooi
doenerij op dit atelier. Je weet het
meteen als je binnenkomt: hier
wordt gewerkt, weloverwogen. Het is
duidelijk dat zij haar eigen gang gaat.
Af en toe verkoopt ze wat. De voor
gaande subsidies kon ze best gebrui
ken. „Het stimuleert enorm", zegt
ze. Een enkele keer reist ze naai
"an Roeland, 27 jaar, woont met
zijn vrouw en zijn enkele maan
den oude dochtertje Jennigje in
een leuk oud huisje aan de Bu*-
ten Bantammerstraat te Amster
dam. Op een steenworp afstand
vindt hij daar het kleurrijke gewoel
van havenbedrijf en binnenvaart en
in tegenovergestelde richting het ge
krioel van de „buurt". Wij drinken
(Van onze soc.-econ. redactie)
.AMSTERDAM, 8 nov. Voor de
zelfstandige ondernemer in het mid
den- en kleinbedrijf staan bij de groe
iende eenwording van de EEG grote be
langen op het spel, ook al lijkt het
dat dit alleen maar te maken heeft
met de stad of het dorp waar men
zijn zaak heeft gevestigd. Van de Euro
pese integratie wordt een stijgende wel
vaart in alle partnerlander. verwacht.
De middenstander zal moeten trach
ten zijn deel van die koek te veroveren.
De .harminisatie'waaronder wordt ver
staan het naar elkaar groeien van het
loon- en prijspeil in de verschillende
landen betekent voor de Nederlandse
ondernemer onder meer, dat de ar
beidskosten zullen stijgen. De ver
schillende vormen van samenwerking
tussen de zelfstandige ondernemers,
bijvoorbeeld in de vorm van inkoop-
combinaties, zullen de „barrière" van
de Europese kartelwetgeving moeten
nemen.
Met deze kansen en problemen van
»het midden- en kleinbedrijf in de Eu-
ropese markt heeft het twintigste con
gres van de Nederlandse Rooms Ka
tholieke Middenstandsbond, onder lei
ding van de voorzitter van de NRKM,
de heer J. B. A. Hurkmans, zich in
Amsterdam twee dagen lang bezigge
houden.
Aan het einde van het congres
werd gisteren een resolutie aan
vaard, waarin de N.R.K.M. onder
meer vraagt dat de vertegenwoor
diging van het midden- en kleinbe
drijf wordt betrokken bij de tot
standkoming van het Europese be
leid en dat de Europese autoriteiten
de waarde zullen erkennen van de
samenwerking tussen de zelfstandi
ge ondernemers.
(Van onze Haarlemse redactie)
HAARLEM, 8 nov. Zoals te ver
wachten was heeft de voorzitter van
de vakgroep-veehouders van de L.T.B.
vanmorgen ter inleiding van de jaar
vergadering van de vakgroep enkele
hartige woorden gesproken in verband
met de moeilijke omstandigheden, waar
in de veehouderijen en vooral de ge
mengde bedrjjveh zijn komen te ver
keren.
„Onze mensen zijn van een koude
kermis thuisgekomen", zo betoogde hij.
„Wat de oorzaken ook mogen zijn, de
veehouders en de gemengde bedrijven
zitten weer in de klem. De belofte van
een verbe'tering door de Euromarkt
kon niet waar worden gemaakt. Tot op
heden is men niet verder gekomen
dan dat het Landbouwschap aan de
overheid een aalmoes moest vragen
van 1000 of 1.500 per bedrijf en om
de opgelopen schulden te consolideren."
Naar de heer Van der Wejjden ver
zekerde, is het inkomen van de vee
houders sinds 1958-1959 gedaald van
9.760 tot 6.710, de gemengde be
drijven komen tot 4.250 en „dat in een
land, waar ieder het de laatste jaren
had over verdeling van de welvaart".
Hij kon niet aan de indruk ontkomen,
dat tal van E.E.G.-landen zich niet aan
de bepalingen houden, maar dat Ne
derland zo fatsoenlijk is dit wei te doen
met de gevolgen van prijsinstorting hier
te lande.
Volgens de heer Van der Weijden
heeft de overheid blijkbaar meer vrees
voor de Consumentenbond dan voor het
gehele landbouwschap en alle organi
saties samen. En letterlijk zei hij: „Dat
er geïnvesteerd moet worden, weten
de boeren. Maar allerlei raadgevers
weten precies, hoe het moet, tot op het
moment dat de boel door overproduktie
in de soep is gelopen. De boer blijft
met de gebakken peren zitten."
Naar aanleiding van de overproduk
tie van de zuivel stelde de heer Van
der Wejjden opnieuw de vraag, of de
akkerbouw niet moet worden uitge
breid door scheurpremies en derge
lijke. In de akkerbouw wordt name
lijk minder geproduceerd dan de be
hoefte vraagt. Aldus zou men de in
voer kunnen weren, althans inperken
en de verdere voortzetting van de ak
kerbouw naar de veehouderij kun
nen tegengaan.
Deze samenwerking vermindert de
concurrentie niet, aldus de N.R.K.M.,
maar verlevendigt haar juist. De sa
menwerkende middenstanders kunnen
daardoor namelijk een tegenwicht vor
men tegen de machtige positie van de
fabrikanten en de concurrentie met de
grootwinkelbedrijven met gelijke wa
pens voeren. Het congres kwam ver
der tot de conclusie, dat ook de zelf
standige ondernemers moeten worden
betrokken bij verschillende vormen
van sociale verzekering en dat de
overheid een grotere bijdrage moet le
veren aan de financiering daarvan.
De resolutie werd opgesteld aan de
hand van de resultaten van de discus
sies. gevoerd naar aanleiding van een
viertal inleidingen over de betekenis
van de EEG voor het midden- en
kleinbedrijf. Daarin kwam naar voren,
dat het EEG-verdrag, onder meer in
zijn concurrentiebepalingen, is toege
spitst op de industrie. Met het bestaan
van een krachtige zelfstandige midden
stand in de Euromakrt 6,5 miljoen
bedrijven met vijftien miljoen werk
nemers wordt in het verdrag zelf,
noch in de uitvoering die de Europese
Commissie daaraan tot nu toe heeft
gegeven, voldoende rekening gehou
den.
net zuiden. In Parijs heeft ze een
keer geëxposeerd. „Maar in het
Noorden herken ik mijn verhaal
een feest-biertje om de hoek in -een
schipperscafé. Ja, het is de eerste
keer dat hij werk heeft ingezonden
voor de koninklijke subsidie en na
tuurlijk hoopte hij bij de gelukkigen
te zijn; maar of hij het verwacht
had? Roeland is bescheiden en be
dachtzaam. Hij kiest zijn woorden nie;
gemakkelijk en liever zou hij alleen
maar met ons een pilsje hebben ge
pakt omdat hij doodgewoon blij is
met. de prijs. Hij is als zelfstandig
schilder pas een paar jaar jiezig. Doo:
de omstandigheden had hij het iel
de kunst in te gaan; aanvankelijk
dacht hü dat hij maar in het onder
wijs zijn geluk moest proberen en wat
is er gebeurd? „Ik geef nu een keei
in de week les aan de St. Joseph-
school aan de Westerdokstraat;
prachtig is dat!" Hh lacht wat ver
legen alsof hij zich door zo'n sponta
ne reactie in zijn kuif gepikt voelt
Tijdens ons praatje wordt het dui
delijk dai hij echt van schilderen
houdt; olieverf en gouaches. „Aqua
rel ontsnapt me. Dat is meer iets
voor mijn vrouw, die ik in Amster
dam aan de academie heb leren ken
nen. Een keer heb ik al een gewel
dige meevaller gehad, dat was toen
ik voor de Unilever in Zwijndrecb'
een grote wandschildering mocht ma
ken." Hij gelooft in zijn geluk. Een
andere vermeldenswaardige gebeur
tenis in zijn leven was toen hij, op
zoek naar een beetje woonruimte
dan voorheen aandacht te wijden", zo
zegt de Huishoudraad, dat in dit aan de
minister aangeboden „bloemstuk" meer
doornen dan rozen heeft verwerkt.
(Van onze Haagse redactie)
DEN HAAG, 8 nov. De Neder
landse Huishoudraad heeft namens
meer dan 400.000 vrouwen een „open
brief" gestuurd naar minister Van
Aartsen van Volkshuisvesting en Bouw
nijverheid bij gelegenheid van de bouw
van de miljoenste na-oorlogse woning.
De brief, die de vorm heeft van een
brochure, begint met een korte felici
tatie, maar daarna is het allemaal kri
tiek. Naast de voldoening over deze
kwantiteit, ligt het op onze weg ons
thans te bezinnen op de woonkwaliteit,
zo zegt de huishoudraad. Vervolgens
wordt kort en krachtig een aantal eisen
opgesomd, die vrouwen aan een huis
stellen. Waartoe het ontbreken van
deze voorwaarden leidt wordt in bijzon
der geslaagde tekeningen op geestige
wijze getoond.
De vrouwen zjjn van oordeel dat het
huis de plaats moet zijn waar men met
elkaar, maar ook alleen moet kunnen
zijn; waar de kinderen kunnen spelen,
knutselen en studeren; er moet ruimte
zijn voor huiselijke feestjes en een zie
ke moet er rustig kunnen worden ver
zorgd; de indeling moet zodanig zijn
dat de huishoudelijke arbeid tot redelij
ke proporties beperkt blijft. Meer stu
die over dit alles en gebruikmaking
van reeds bekende gegevens worde:
door de Huishoudraad onontbeerüi
geacht. „Wjj, vrouwen van Nederland
vragen aan de genoemde facetten mee.
Tot welke situaties de huidige woningbouw heeft geleid, aldus de Huishoudraad.
voor zijn gezin, toevallig langs het
huisje aan de Buiten Bantammer
straat fietste. Hij stapte af, klopte
aan en overwon. Na dit verhaal weet
je dan dat hjj van de gewone dingen
van het leven houdt. Tenslotte maakt
hij in zijn keukentje nog even snel
en handig een kop koffie klaar. Jen
nigje slaapt als een roos. Mevrouw
Roeland-van der Klei komt terug
met groenten en kruiden. Het leven
krijgt iets fijns. Zaterdag gaat hij in
zün beste pak naar de koningin.
illem Moerenhout ontkent, dat
de schilderijen die koningin
Juliana van hem gezien heeft,
lijken op de werken van
Rousseau. Als zijn schilderkunst in
een vergelijking gekenschetst moet
worden, noemt hij liever de vroege
renaissance en met name Jan van
Eyck. Van hem heeft hij de techniek
overgenomen: een ondergrond van
waterverf met daarop in olieverf de
figuren. Door deze, tegenwoordig zeer
zelden gebruikte, wijze van schilde
ren ontstaat een merkwaardig per
spectief.
Deze techniek heeft Willem Moe
renhout niet voor niets gekozen. „Ik
zal er altijd wel in blijven schilde
ren", zegt hij. „Je moet een techniek
kiezen die aansluit bij je tempera
ment. Ik ben bedachtzaam. Ik zie er
niet tegen op drie weken of een
maand over een schilderij te doen."
Een naturalist is Willem Moerenhout
niet: „Ik wil de ontroering die de
werkelijkheid geeft, uitbeelden, maar
dan in een samenspel van werkelijk
heid en karakter."
In nauwelijks vijf minuten heeft
Willem Moerenhout dit zijn bezoeker
duidelijk gemaakt. Dan loopt de be
zoeker alweer met de tweeëntwintig-
jarige leraar tekenen aan het Johan
Calviinlyceum te Rotterdam de trap
af die van zijn kamer naar de Bonte
koestraat in Den Haag leidt. Be
neden vliegen hem de dochtertjes van
zijn hospita om de hals. „Wel gefeli
citeerd". roepen ze. „Ze hebben mijn
deur versierd", vertelt de jonge
schilder, die aan zijn vreugde niet
zo luidruchtig uiting geeft. „Ze zijn
blij, omdat ik zaterdag naar de ko
-ningin mag."
e 27-jarige Rotterdamse schil
der Ton Orth gaat ook naar
Soestdijk. Hij zal daar de
schilderijen en tekeningen mo
gen laten zien waarmee hji de Ko
ninklijke Subsidie voor Vrtje Schil
derkunst, een toelage van f 2500. heeft
verworven. Het is bi) Ton Lrth voor
de derde maal dat hij deze stimule
rende subsidie ontvangt. De jonge, se
rieuze werker heeft het nodig. D*
laatste tijd heeft hij weinig verkocht
en hij heeft al een poos lopende-band-
werk op de fabriek van Van Nelle
gedaan om aan inkomsten te komen.
Hjj woont nog wei bij zijn ouders in,
maar zoals hij zegt: „Je denkt er ook
wel eens aan om een gezin te stich
ten". Ton Orth is vooral gegrepen
door de gloedvolle ornamentiek van
de Mexicaanse kunst en de geheimzin-
nige sfeer van de Egyptische doden
boeken en pyramideschilderingen.
Beide elementen tekenen zich duide
lijk af in zjjn schilderijen die sinds
zijn eerste expositie in 1955 ontston
den. Hij heeft ook enkele wandschil
deringen op zijn naam staan. Hij was
een der weinige Nederlanders die
exposeerden op de eerste Biennale
voor de jeugd in het Museum voor
moderne kunst in Parijs. In 1957 en
in 1960 behaalde hij dezelfde konink
lijke subsidie die hem nu weer te
beurt is gevallen. De prijs, toegekend
aan Ton Orth, opgeleid aan de Rot
terdamse Academie voor beeldende
Kunsten is weer een uitverkiezing en
het is voor hem die weet dat zijn
werk op bepaalde plaatsen moeilijk
verkoopbaar is, een prachtige stoot
om toch door te zetten. En niet in
de richting van Van Nelle...
