DE Ti Bruin brood niet beter dan wit VOOR DE VRAAG: „HOORT DE VROUW IN HET AMBT" IS DE TIJD NOG NIET RIJP Er wordt te onvolledig over de vrouw gedacht; ook in de Kerk Discussie tussen priester en moet ONGEËMOTIONEERD S LEO LUX II Vrouw in de Kerk M SKIN LIFE MASK D D Laat kinderen ook eens „LANDSCHAP-ETEN" Nieuw boek van dr. Spock, de meest geraadpleegde adviseur van moeders fi D Paraplu met manchet Geen steek interesseert het ze! j BROOD m VEEL MINDER I I SMAKELIJK DAN VROEGER vraag Internationale kleurenkaart SLEUTEL WEG? verjongt u in 10 minuten! Britse vrouwen zijn fanatieke breisters SATERDAG 10 NOVEMBER 1962 PAGINA iiiiiiiiiiiiuiiflifliiiiiiiiniiiiitniiiiiiiiiiMiiiiimirntnniiiitiiii preken en schrijven over de vrouw in de Kerk, haar situatie enerzijds en haar taak en mogelijkheden anderzijds is zowel een dankbare als een bij zonder hachelijke opgave. Het kan alleen zinvol gebeuren in een sfeer die zonder rancunes of emancipatie-driften is, en in een klimaat waarin het belang van de Kerk voorop staat. De discussie over dit onderwerp kan daarom alleen maar slagen wanneer pries ters en leken hiertoe ongeëmotio neerd bereid zijn en harmonisch naar deze vraagstelling toegroei en. Want „gelijke rechten" eisen voor de vrouw, zoals de Zürichse advocaat dr. Gertrud Heinzel- mann onlangs aan het Concilie I I HOTEL Natte wegen en verblin dende koplampen! Als hij opbelt om u te ver tellen, dat het laatwordt, zeg hem dan, dat hij een rustig hotel zoekt waar hem een goede maal tijd en een goede nacht- rustwachten.Datisvéél verstandigerl Ongezellig voor u, me vrouw, maar wat het zwaarst is, moet het zwaarst wegen. En zijn veiligheid en gezond heid wegen héél zwaar. Uit (gerust)... goed voor hemt (Advertentie) ZITMEUBELEN geformuleerd heeft, kan in theo rie wel redelijk zijn, in de praktijk loopt men gevaar de structuur der Kerk gelijk te stellen met die der maatschappij en te menen dat als de „pressure-group" maar sterk genoeg is men de gang van zaken wel kan forceren. Uit het leven der Kerk zelf blijkt boven dien dat de theorie en de dogma tische formulering pas ontstaan als reeds op velerlei wijzen een praktijk groeiend is. Meer hartelijkheid Een onzichtbaar masker verricht in 10 minuten een wonder. SKIN LIFE MASK Skin Life Mask verbetert uw teint, verjongt uw huidweefsels, vervaagt rimpels en slappe contou ren. Dit masker corrigeert alle onvolkomenheden van uw huid. Het directe effect en de verjonging door SKIN LIFE MASK zijn zo frappant dat u reeds na de eerste behandeling enthousiast bent over uw mooie huid. Het kan tijdens het ontbijt inwerken, uw man ziet er niets van. SKIN LIFE HONEY TONIC. Een honing-extract dat vooral voor tere en gevoe lige huiden een weldaad is. Deze buitengewone lotion werkt als een balsem op een droge en tere huid en moet vooral om de ogen ingeklopt worden. U verwijdert de Skin Life Mask met Skin Life Honey Tonic (vooral niet met water). Drie factoren e Amerikaan dr. Benjamin Spock is misschien op Sinterklaas na wel de grootste kindervriend ter wereld. Hoeveel kinderen zou hij al voor complexen hebben behoed door hun nog onervaren moeders wat meer zekerheid bij te brengen na alles wat er over opvoeding de laatste jaren is gepubliceerd? „Eten met plezier" „DE SLEUTELSPECIALIST" GEEN VET HAAR MEER! anti-vet watergolfversteviger (Van onze medische medewerker) ver het dagelijks brood in de letterlijke zin van het woord Is de laatste jaren nogal wat te doen. De Nederlander eet min der brood dan vroeger en flat ver driet meelfabrikanten en bakkers. De consument staat hier niet bij stil maar de producenten hebben het er niet bij laten zitten en zijn gaan zoe ken naar de oorzaken. De Nederlandse vereniging van meelfabrikanten heeft in 1957 zelfs een onderzoek laten instellen naar de voedingswaarde van meel en brood door een commissie van deskundigen in samenwerking met het instituut voor graan, meel en brood van T.N.O. Wageningen. De resultaten van dit degelijke onderzoek zijn neergelegd in een rapport van ruim driehonderd bladzijden, dat enkele maanden gele den is verschenen bij M. Nijhoff, Den Haag. Men kan zich afvragen hoe groot het aantal geïnteresseerden res pectievelijk belangstellenden, zal zijn dat zich een dergelijk vrij kostbaar boekwerk zal aanschaffen. De hoofd zaken uit het hoek zijn gepubliceerd in het tijdschrift „Voeding" en aldus voor minder kapitaalkrachtige be langstellenden gemakkelijk te raad plegen. Een belangrijk bezwaar, ook tegen een dergelijk gedegen rapport zou kunnen zi1n, dat het uit de aard der zaak eenzijdig is. Voor voedingsdes kundigen is dit geen bezwaar, maar de leek zou verkeerde gevolgtrekkin gen kunnen maken. Daarom wordt er in het rapport terecht op gewe zen, dat de waarde van een voedings middel, met name van brood, slechts beoordeeld kan worden als onderdeel van de totale voeding. Dat sommige vruchten een hoog gehalte hebben aan vitamine c (o.a. citrusvruchten, bessen, aardbeien) Is algemeen be kend. Niemand kan echter van si naasappelen alleen leven; de sinaas appel is alleen waardevol als onder- iimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiNiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii deel van een gevarieerd menu. Hoewel de conclusies van het rap port niet zo erg veel nieuws opleve ren is het de moeite waard enkele Eunten eruit onder de aandacht te rengen. Het oude misverstand dat bruin brood beter zou zijn dan wit brood wordt nog eens rechtgezet. Aanstonds zal blijken dat dit misverstand niet eens zo erg oud is. Btuinbrood bevat inderdaad wat meer B.-vitaminen dan wit brood, het verschil in eiwitgehal te is echter zonder meer te verwaar lozen. De biologische waarde van de broodeiwitten is trouwens vrü laag, dat wil zeggen dat slechts een klein gedeelte van het broodeiwit benut wordt voor de opbouw van lichaams eiwit. Mogelijk wordt de biologische waarde van het broodeiwit verhoogd door het gelijktijdig gebruik van melk met zijn hoogwaardige eiwitten. In het gemiddelde Nederlandse gezin Is het menu redelijk gevari eerd, zodat de voorziening van B-vi- tamlnen voldoende is en de eiwitcon sumptie ruimschoots de behoefte dekt. Conclusie: wie niet leeft van brood alleen, ete het brood dat hem of haar het meeste lokt. Het eten van uitsluitend wit of bruin brood kan echter nog an dere consequenties hebben. Reeds lang geleden heeft mep zich bezig gehouden met de voedings waarde van brood. Men wist dat niet gezeefd (ongebuild) meel de hoeveel heid ontlasting kan doen toenemen. Galenus, een geneesheer uit de twee de eeuw na Christus, meende zelfs het gebruik van ongebuild meel te moeten afraden, omdat met de zeme len ook waardevolle voedingsstoffen verloren zouden gaan. Hoewel de me ning van Galemus niet berustte op chemische analyses zat er toch wel iets In, want de zemelen versnellen de darmpassage niet alleen door hun volume maar ook door gistingspro cessen. Het is een bekend ervarings feit dat geregeld gebruik van bruin brood kan helpen verstopping een beschavingskwaal te voorkomen of te bestrijden. De bezorgdheid om het eventuele verlies van enige voe dingsstoffen is in onze tyd van over voeding niet opportuun. In dit verband is wel van belang een van de eerlijke conclusies van het rapport waarin wordt vast gesteld, dat zelfs een vermindering van de broodconsumptie met tien pet. ten opzichte van 1957 niet zou leiden tot een daling van de nutriëntenvoor- ziening beneden de aanbevolen hoe veelheden. Brood is een belangrijk maar geen onvervangbaar voedings middel. Als oorzaken voor het verminder de broodgebruik worden er in het rapport verschillende ge noemd: minder zware arbeid (mechanisatie), kortere werktijden, andere voedingsgewoonten, meer opden van dagen. Een belangrijke oorzaak heb ik evenwel gemist. Nar nvelijk een achteruitgang in smake lijkheid. Het is zeker nuttig weten schappelijk onderzoek naar de voe dingswaarde van brood en de plaats ervan in het Nederlandse menu te (Advertentie) bevorderen, maar aangezien de mens niet alleen eet om zich te voeden maar ook om zijn gehemelte te stre len zal men om de verkoop van brood te stimuleren vooral meer aandacht aan de smakelijkheid moe ten besteden, want daar ontbreekt nogal Iets aan. Met de weke bijna korstloze sneeuwwitte plakjes die sommige bakkers en broodfubrikan- ten ons voorzetten zal hoogstens on ze honger gestild maar onze eetlust niet geprikkeld worden. Voor een ge zond (kinder)gebit is het een bele diging. In de concurrentiestrijd tegen de broodfabrikanten, moeten steeds meer kleine bakkers het loodje leg gen. Nu reeds wordt in de grote ste den een groot deel van het dagelijks brood geleverd door fabrieken en denken velen met weemoed terug aan de ouderwetse kleine bakkertjes waar de geur van vers gebakken brood de eetlust van de voorbijgan- fer prikkelde. Ik ben nog nooit in 'iel geweest, maar naar mijn vrouw vertelde moet het daar goed brood eten zqn omdat de Tielse bakkers geen vrede wilden hebben met het teruglopende broodverbruik. Zij pro beren de huisvrouwen te verleiden met smakelijke, deels nieuwe deels ouderwetse broodsoorten, naar het schijnt niet zonder succes. P.S. Een volwaardige broodmaal tijd voor kinderen vergt weinig moei te en is niet duur. Als beleg niet alleen zoetigheid geven maar bij voorbeeld de eerste boterham(men) met kaas, of pindakaas, het kind moet er minstens een glas melk bij drinken. De broodmaaltijd is arm aan vitamine C, daarom geve men fruit toe. Na de warme maaltijd kan dan els toetje pudding, yoghurt of pap gegeven worden, vooral wan neer geen vlees wordt gegeten. S. *3 Het komt me dan ook voor dat de vragen aan het Concilie, trouwens aan welkp kerkelijke hiërarchie dan ook, voorafgegaan moeten worden door vragen aan onszelf, leken In de Kerk. In de situatie van de vrouw in de Kerk zit een heel brok historie, maar ook een stuk psychologie eq sociologie, en niet op de laatste plaats theologie, en wat de leek betreft: ecclesiologie. En lk zou me op deze plaats, voorlopig althans, willen bepalen tot de vrouw als leek in de Kerk en waar mogelijk de vragen willen uitbreiden tot de leek in het algemeen. Natuurlijk is de kwestie over de vrouw in het ambt bijzonder boeiend en ik kan slechts hopen dat ook de katholieke theologie deze vraag niet uit de weg zal gaan, maar ze lijkt mij zelfs te vroeg gesteld, omdat ze pas harmonisch en organisch kan groeien uit een visie én een werkelijke praktijk die man en vrouw samen zich te dien aanzien verwerven. Want hoe veel respect ik ook heb voor het per soonlijk idealisme en de overtuigings kracht van de vrouwen die in andere Kerken in het ambt zijn gesteld, en in sommige al jarenlang en met ze genrijke gevolgen daar waar zij dit te veel forceren meen ik dat de ge volgen van een zo verdeelde mening hierover van weinig heil voor de Kerk zijn. Ik denk hier aan de onrust en zelfs het gevaar van kerksplitsing binnen de Zweedse Staatskerk, die zijn veroor zaakt door de wijding van de eerste vrouwelijke predikant. Bovendien be dreigt haar het isolement als enig wa pen dat de tegenstanders nog kunnen hanteren nadat zij theoretisch tot het ambt kan worden toegelaten Nu weet ik wel dat alle pionieren ergens ver eenzaamt, maar dat is nog iets anders dan in een isolement terecht komen waardoor men niet vruchtbaar en in gezamenlijkheid kan werken. et wonderlijke van deze hele kwestie is dat het christendom er zich altijd op beroept zoveei zegen te hebben gebracht juist in het leven van de vrouw en dat te gelijkertijd twintig eeuwen christendom nogal wat negatieve, minstens discri minerende meningen en bepalingen voor haar hebben opgeleverd. Ener zijds heeft zij aan de boodschap van Jesus Christus zelf haar persoonlijke waardigheid als mens en haar eigen verantwoordelijkheid te danken een perspectief waaraan velen van ons nog steeds te weinig aandacht schenken anderzijds is deze boodschap altijd ver taald en overgebracht in zeer bepaalde cultuursituaties die hier nog lang niet aan toe waren. Zelfs de allerbeste en puurste theologie kan nog maar niet heersende cultuurtradities omverwer pen, laat staan als zij zelf hierdoor beïnvloed ls. MMzm Drs. TINE GOVAART-HALKES evrouw drs. Tine Govaart- Halkes, presidente van het Katholiek Vrouwendispuut, met haar dynamische be langstelling voor de vrouw in de Kerk van nu, heeft de aanvang van het Concilie in Rome meegemaakt. Zoals ze zegt: ze is in de keuken van het Concilie geweest. Reeds heeft ze vorig jaar, op verzoek van de K.A., een pre-advies uitgebracht over de vrouw in de Kerk. De nieuwe ervaringen en contacten hebben haar visie verdiept en ver scherpt. Van haar gefundeerde in leving in de materie geeft ze in bijgaande kolommen blijk. Zij zal in de loop van het Concilie op de verschillende facetten van het veel zijdige onderwerp, zoals het, recht streeks of zijdelings aan de orde is, terugkomen. wederkomt. Maar van de andere kant zal een herbezinning op het celibaat en een opvoeding daartoe gaan uit wijzen dat een positieve waardering van de sexualiteit betere voedings bodem is van een evenwichtige be leving dan een verkrampt couperen er van; en dat een besef van eigen menselijke onvolledigheid en een be hoefte aan aanvulling door die an dere menselijke bestaansvorm waar dat mogelijk is bijzonder verrijkend kan zijn. Tenslotte is er de voor de leek in het algemeen, ja voor de hele Kerk verblijdende ontwikkeling in het theo logisch denken, waarin o.m. de relatie tussen priester en leek beklemtoond wordt, die samen één volk Gods en één koninklijk priesterschap vormen, en dat naast de waarde van het ambt ook die van het charisma onderkent, dit geraakt worden door de Geest Die waait waar Hij wil. Ook de theologie krijgt meer oog voor de samenhang tus sen hemel en aarde en wil eerder har moniseren dan institutionaliseren. Deze en vele andere symptomen zijn redenen tot verheugenis en laten zien dat ook in de Kerk een ander klimaat aan het groeien is, de behoefte name lijk om het mens-zijn zelf vollediger te beleven, om meer aan het leven, meer aan de geest dan aan de letter te hechten, de behoefte ook aan meer contacten onderling, aan meer harte lijkheid in de Kerk, meer bezorgdheid en minder isolement. Het is door deze groei dat mij de tijd gekomen schijnt (en ik ben bij zonder dankbaar dat dit blad mij hier toe de ruimte biedt) om als leken, mannen zowel als vrouwen, creatief hierop aan te sluiten en naar steeds meer verbindingswegen te zoeken tus- st i het pad der hiërarchie en dat van de leek. Dat ik hier echter in deze nieuw gegroeide sfeer en met het Con cilie op de achtergrond juist ook voor de vrouw unieke mogelijkheden zie ten bate van de Kerk hoop ik in de volgende bijdrage duidelijk te maken. TINE GOVAART-HALKES. (Advertentie) H«t Iers» Er z(jn tal van factoren voor dit on volledige denken over de vrouw, ook in de Kerk, aan te geven, waarvan ik er hier enkele wil noemen: a) een historiseren van bijbelplaat sen, vooral rondom schepping en zon deval van de mens in Genesis en van uitspraken van Paulus. Het mag een wonder van inspiratie heten dat de auteur van het scheppingsverhaal, le vend eeuwen vóór Christus, en de si tuatie van de vrouw kennend uit zijn eigen omgeving, toch het perspectief zag van de elkaar aanvullende be staanswijzen van man en vrouw en van hun gezamenlijke cultuurtaak. Dat hij tegelijkertijd de realiteit be schrijft van de onderdanigheid der vrouw, van lasten en pijnen is niet verwonderlijk. Maar reeds voor Paulus, en nog meer voor vele kerkvaders en overigens grote denkers na hen, tot in deze tijd, is de vrouw een Eva ge bleven, niet in de zin van moeder van alle levenden, maar van verleidster, tot het kwaad brengende en dus te ver mijden figuur b) Hiermee hangt samen het neo platonisch denken, dat in de moraai en in de pastoraal aan het verdwijnen is, maar nog steeds voorkomt: het denken namelijk in de tegenstellingen lichaam-ziel, stof-geest, waarbij de eerste van lager orde werden ge acht en eigenlijk „overwonnen" dienden te worden, of minstens genegeerd en geïsoleerd. De kijk op de sexuele di versiteit man en vrouw is hierdoor bepaald niet verrijkt, want de vrouw zou dan juist door haar vrouw-zijn he „geestelijk" leven in de Kerk kunnen bedreigen. Misschien valt mede hier uit te verklaren de veel te vrouwelijke vroomheid die in de Kerk opgeld deed mits we dan wel vrouwelijk in de be perkte en dus verkeerde zin zien. Aan sluitend namelijk op deze waarschu wt gen tot ingetogenheid en wereld vreemdheid, en op een zekere aange boren religiositeit in de vrouw heeft de pastoraal het tijdenlang meer ge zocht in een binnenskamers-vroom heid, met als gevolg vrees voor de ruimte, zelfs om de drempel naar de wereld te overschrijden. Bovendien moest, ook weer juist bij de vrouw, de devotie tot Maria goedmaken war er aan werkelijke visie op de heilsge schiedenis bij haar ontbrak, maar bleel men steken in de devotie, zonder Ma ria air eerste gelovige van het Nieuwe Testament en als de volledig verloste mens te zien. o) Aansluitend bij deze angst voor Eva's bekoringen moet ik hier uiter aard ook noemen de structuur van de hiërarchie in de katholieke Kerk: een uitsluitend mannelijke en in celibaat levende hiërarchie. Hoezeer de moti vering hiervan In theologie en traditie verankerd ligt, de beleving er van heeft vaak tot gevolg gehad dat het denken over en het omgaan met de vrouw op jammerlijke wijze verarmd werd. Daarom is naar mijn mening het eerst nodige dat er menselijker verhoudingen In de Kerk groeien, ln het denken over de relaties tussen man en vrouw, tussen priester en «eek, tussen priester en vrouw. Pas clan ontstaat de mogelijkheid en de openheid dat de vrouw in de Kerk aanwezig is met heel haar hart, heel haar geest, heel haar verstand. Bovendien zien we op de zojuist door m(j genoemde gebie den zich veranderingen voordoen die alle in eenzelfde richting voeren: meer aansluiting bij het leven zelf. e exegese is tot de bevinding ge komen dat ze de teksten met be houd van hun openbaringskarak ter en de waarheidsboodschap er in, meer ingebed moet zien in de persoonlijke stijl en de tijd- en cultuur gebondenheid van de auteur; dat men in de brieven van Paulus onderscheid moet maken tussen theologische uit eenzettingen, als zodanig bedoeld, en meer praktisch-pastorele wenken, Er is een ander filosofisch denken ontstaan en nog steeds groeiend dat, hoezeer verschillend de diverse rich tingen ook mogen zijn, in elk geval meer de eenheid beklemtoont van geest en stof, van ziel en lichaam in de mens, beter gezegd de mens ziet als bezielde lichamelijkheid: twee componenten die elkaar nodig hebben en ook doordrin gen om de mens zo volledig mogelijk mens te doen zijn. Hierdoor is een an der begrip en een positiever denken over de sexualiteit ontstaan die nu ge zien wordt als een opgave tot eigen zijnswijze en tot ontvankelijkheid voor aanvulling door die andere bestaans vorm. Dat hiermee de beleving van het celibaat ook ten nauwste samen- nangt, behoeft wel geen betoog. Enerzijds zal binnen de Kerk, ook voor de gelovige leek, duidelijke; moeten worden dat de vrilwillig ge kozen maagdelijkheid een bijzonder kostbaar teken is dat een eschato logische werkelijkheid uitbeeldt, nu reeds in deze „tussentijd": het vrij zijn voor de Heer ais Hij eenmaa! (Advertentie) Vele kinderen beschouwen hun fiets als „een ding dat rijdt". Zolang dèt maar het geval is vinden ze het wel best. Maar van zorg voor dat kostbare bezit is, na een veelbelovend begin, meestal geen sprake meer. Het gevolg van verwaarlo zing is: gevaar, ln ons intensieve verkeer is een veilige fiets noodzakelijk. Kinde ren zien dat meestal niet in. Laten de ouders zich dus bezinnen en zorgen dat er niets aan de fiets hapert. En de vak man de fietsenhandelaar heeft er de beste kijk op. Stuur ze daarom morgen nog met hun fiets naar hem toe al is het maar voor controle. e Engelse vrouwen zijn, als het op breien aankomt, meer ver woed dan welke Europese vrou wen ook, zegt men. In de eerste acht maanden van dit jaar hebben ze met z'n allen reeds een gewicht van 131 miljoen kilo wol omgezet in pull overs, vesten, slipovers, dassen en wat men nog meer op lange naalden steek voor steek te voorschijn kan brengen. Met die 131 miljoen kilo hebben ze een record gevestigd. Het is een miljoen kilo meer dan het jaar ervoor. In zijn beroemde boek „Baby- en kin derverzorging" leert hij moeders onder andere hun eigen overgevoeligheid als de baby net is geboren, met een korrel tje zout te nemen en hij geeft tegelijker tijd aanwijzingen hoe daar over heen te komen. Hij leert ze op een prettige manier met de baby om te gaan en van hem te genieten zonder dat ze het gevoel krijgt dat ze bezig is hem voor eeuwig te bederven wanneer ze wat lan ger tegen hem lacht dan strikt nodig is of even ingaat op zijn huilbui. Hij pro beert haar ook de verschillende manie ren van huilen te leren onderscheiden: huilen voor «en natte luier of voor buik pijn, huilen voor honger of gewoon zó maar, omdat de baby zijn stem wil la ten horen. Hij drukt vooral steeds alle moeders op het hart dat er geen gemid delde baby bestaat en dat er dus ook geen uiterste termijn is om te leren zitten, kruipen, praten of lopen. „Ge niet van uw kind zoals het is en denk niet aan wat het niét heeft of kan" is een gelukkige stelregel waar veel ouders lering uit kunnen trekken. Ongeveer vijftien miljoen moeders heeft dr. Spock zo inmiddels ai gesteund bij de eerste wankele passen op het ge bied vah babyverzorging. In achtentwin tig talen werd het boek bewerkt: voor Nederland door de kinderarts dr. Fie- deldij Dop. Er wordt geen situatie in vergeten, geen vraag is de schrijver te onbelangrijk om op in te gaan. Dr. Spock geeft niet altijd een pasklare op lossing maar en dat is juist het knap pe hjj geeft de lezende moeders zelf het antwoord in de mond. Een moeder met al oudere kinderen die Spock leest krijgt toch niet het tevoei dat ze alles al heeft verknoeid. Integendeel: dr. Spock is te veel mensenkenner om iemand te ontmoedigen. Trouwens, dat zou een averechtse uitwerking hebben in de opvoeding en dat wil hij koste wat kost, juist vermijden. Hij war kinder specialist te New York van 1933 tot 1947 en werd in 1951 benoemd tot hoogle raar te Pittsburgh. Thans is hij verbon den aan de Western Reserve University te Cleveland (Ohio) waar hij kinderver zorging doceert. Hoewel in zijn beroemde boek, waar zoveel „Spockkinderen" profijt van hebben getrokken, wel degelijk plaats is ingeruimd om voedings stoornissen en eetmoeilijkheden te be spreken. heeft hij het toch, gezien de talrijke problemen die daardoor kun nen ontstaan, nodig geacht onlangs mmm DR. B. SPOCK vijftien miljoen moederzweren bij hem. een boek te schrijven dat uitsluitend daarover gaat. In samenwerking met de voedingspecialist Mirjam Lowen- berg heeft hij „Eten met plezier" het licht doen zien. Voor Nederland is dat weer bewerkt en ingeleid door dr. Fiedeldij Dop. Het boek begint met de voeding van de aanstaande moeder, daarna komt die van de baby, de kleuter en tenslotte volgen aanwijzingen voor het gehele ge zin. Er zal geen calorie of eiwit ont breken, geen vitamine te weinig, geen gram vet te veel worden gebruikt als er gekookt werd „a la dr. Spock". Niet e wintermode is ditmaal erg kleu rig, erg optimistisch. Dat past wei bij de herfsttinten buiten die het zo lang uithouden. Maar toch is er wel eens aarzeling bij de vrouw die haar zinnen op iets kleurigs heeft gezet. Krijg je daar niet gauw genoeg van? En kun je er het volgend jaar ook nog mee lopen? Wat dat laatste betreft kan het dan interessant zijn om alvast te weten, dat de modekleuren voor het volgend jaar winter al vast liggen. Van het Nederlands Instituut voor de Da mesmode kregen we zojuist de interna tionale kleurenkaart voor de winter 1963-64 toegestuurd. Bij de 21 tinten die daarop voorkomen zijn er vijf tinten rood en paarsrood, vari rode kool tot ro- zebottel. Er zijn vijf tussenkleuren in blauw en blauwgroen en blauwpaars, er is ook turkoois. Mosterd is er ook. Groen is totaal afwezig. Dat is dan de theorie. De praktijk valt nog wel eens anders uit. Dit tot troost voor wie nu net van groen houdt! altijd zal iedere moeder met een druk gezin tijd en zin hebben om de maal tijden vooral die van tussen de mid dag zo te versieren als hn dat srans zou zien met rauwkost er»' d© maar ze kan toch in grote lijnen zün richtlijnen volgen als ze begrijpt waar het om gaat en daar is hij bijzonder duidelijk in. HU pleit Dij siecht-eteiide kinderen voor niet te volle borden en voor „landschapeten" (met kleuren en hoogteverschil), hij pleit voor het niet te lang aan tafel laten zitten van het kind dat al klaar is als de groten nog willen nakaarten; hij ziet ze graag op een gemakkelijke stoel die goed bU de tafel past. Van dit hoek „Eten met plezier", uit gegeven bij Contact te Amsterdam en verkrijgbaar tegen de prijs van ƒ4.90, kunnen inderdaad veel kinderen en hun moeders plezier beleven bij het eten. G. S. da W. (Advertentie) LANGE VEEKSTKAA1 10 TEL 11493 BERLIJN, nov. De 41-jarlge Ber- ljjnse Hildegard Seidel heeft ten aan schouwen van ruim zeshonderd mensen de titel „beste huisvrouw van Duits land" in de wacht gesleept. De strijd speelde zich af ln de grote sporthal te Bei'Hln. Acht uur lang moesten de mededingsters onder het deskundig toezicht van een ,;ury laten ien wat zij presteerden op bet gebied van het bakken, brood klaarmaken, koffie zetten, overhemden strijken, ba by verschonen etc. Mevrouw Seidel, die drie kinderen tussen de 18 en 20 jaar heeft, kwam tenslotte als over- winnares uit de bus Zy kreeg een „gouden" kroon, een sjerp, een zilve ren bokaal en voorts nog een auto en "i. reis van drie weken door de V S. in 1963 zullen diverse andere Euro pese landen, waaronder Nederland, hun beste huisvrouw kiezen. Eind no vember zal dan in Parijs de beste huig vrouw van Europa gekozen worden. Maar wat is eigenlijk goed, beter en best var „de" huisvrouw? Advertentie) (Advertentie) SCHOONHEIDS. PREPARATEN 1 E LI 1.9 0.5 i - KOKIE LU <4 BAAN - ZUiOFLEiN OUDEDUK - WEISSENBRUCHLAAN Alleen bij Uw kapper Er is een nieuwe mode in Parys ge" ianeeerd voor diegenen die koude han« den krqgen tijdens het ophouden va» een paraplu als bescherming tegen re gen en sneeuw. De oplossing bestaat uit een boven het handvat en aan ds stok bevestigde halve mof van warms stof of bont, waarin men de hand kart houden zolang men de paraplu bovert het hoofd houdt. De Parijzenaars no» men het een „protégé mains", aldus IN" zen wij in het Textiel-vakblad.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1962 | | pagina 8