Van 8 december tot 12 mei
Ruim vijf maanden pauze
Concilie
Hl
zittingen
Werk van de commissies
gaat intussen door
1
WAPENSTILSTANDSDAG IN PARIJS
Proefexplosie met
Britse kernbom
Oppositie maakt zich boos
Vergaderingen van Concilie
verlopen thans vlotter
Eensgezindheid over de
noodzaak van brevier
Spectaculair werk voor toekomstig verkeer
(Nog) geen vorst
Sint Maarten
Miss Ganzenhoedster
^Botsing' van twee
theologische
stromingen
Westers plan
voor Berlijn?
Naar Concilie
Prof. van Holk
Gunstige indruk
van het Concilie
J
DINSDAG 13 NOVEMBER 1962
zi)11
W
ROME, 13 nov. De secreta
ris-generaal van het Concilie
óeelde gisteren mede, dat de twee-
~e zittingenreeks zal beginnen op
12 mei 1963, de vierde zondag na
pasen, en eindigen op het Feest
yan Petrus en Paulus, dat is 29
Ifni. Eerder werd bekendge
maakt, dat de huidige vergade
ringen van het Concilie op 3
december zullen eindigen. De dag
daarop heeft de plechtige Heilig
verklaring plaats van drie Zali-
§en. Hiermee zijn dus de geruch
ten uit de wereld geholpen, dat
"et Concilie na een slechts korte
onderbreking in januari zou
Voortgezet worden.
Amerik
d
Achterstand
Geen kloof
Valse sensatie
BEVAT DE ONMISBARE VITAMINEN ALLE 10
m.w i m
SPINWIEL
VRIJMOED
WéÊÈm
ROME, 12 nov. Na de lang
durige besprekingen door de Con
cilievaders over het eerste en
voornaamste deel van de ontwerp-
constitutie over de Liturgie ver
loopt de rest thans vlotter. De
invoering van de methode, dat
het presidium de vergadering kan
voorstellen om tot een volgend
onderwerp over te gaan, wanneer
er zijns inziens genoeg over het
eerdere gespróken is, heeft mede
het tempo versneld. Aan de orde
in de laatste zitting waren hoofd
stuk IV over het brevier- en koor
gebed en de onderling verbonden
hoofdstukken V tot VIII over het
kerkelijk jaar, de liturgische voor
werpen en gewaden, de kerkmu
ziek en de kerkelijke kunst.
xje'
(Van onze Romeinse correspondent)
De rustperiode tussen 8 december
®n 12 mei Ujkt lang, maar intussen
Raat het werk der Conciliecommissies
uoor. De Liturgische Commissie, die
«e tot heden reeds meer dan duizend
opmerkingen en voorstellen van de
Wellicht staat Adenauer nu wat
minder afwijzend tegenover Kennedy's
plan voor Berlijn dan een half jaar
geleden. In Washington denkt men
aan een internationaal gezagsorgaan
voor ie toezicht op de toegangswe-
gen naar est-Berlijn. In dit orgaan
zouden westerse, communistische en
neutrale staten vertegenwoordigd moe
ten zijn, inclusief de Bondsrepubliek
tn de Duitse Democratische Repu
bliek. In totaal zou het orgaan der
hen leden tellen.
Aanvankelijk heeft de Bondskan
selier zich tegen dit denkbeeld verzet.
Omdat hij vreesde voor een domine-
tende rol van de neutralen in dit or-
Baan, en omdat hij hang was, dat de
^eg geopend zou worden voor een er-
kenning van de
r N D.D.R. door het
BUITENLANDSE Westen. Maar
wellicht hebben de
KRONIEK Westduitse minis-
y ter van Buiten-
Iandse Zaken,
^chröder, en de burgemeester van
West-Berlijn, Brandt, die onlangs hei
hen achtereenvolgens met Kennedy cn
Adenauer hebben gesproken, de
bondskanselier tot andere gedachten
lieten te brengen. Bovendien is door
Kennedy's optreden in de Cubaanse
crisis diens gezag bij de Atlantische
hondgenoten gestegen, zodat Aden-
ader nu minder geneigd zal zijn tegen
h« president van de V.S. in te gaan
yan in het voorjaar van 1962. Daar
°mt bij dat Adenauers eigen binnen-
ands prestige verzwakt is door zijn
"bgelukkige uitlatingen in de kwestie
van Der Spiegel en door de uitslag
de verkiezingen in de deelstaat
essen, waar de C.D.U. een zware
jl^derlaag heeft geleden. En in West-
yitsland zelf vond de Bondskan-
<e''er indertijd al weinig steun bij zijn
Veteet tegen het Amerikaanse plan
V°or Berlijn.
Oorspronkelijk zou Kennedy Aden-
®Uer al op 7 november hebben ontvan-
®etl> maar het bezoek werd uitgesteld
y^gens de Cub aanse krisis en wegens
j henauers binnenlandse moeilijkhe-
van begin november. (In de
k°ndsrepubliek dreigde toen een ka-
'betskrisis). Vorige maand hield men
cl- rekening met de mogelijkheid
,'1 'vnroesjtsjev reeds onmiddellijk na
n©v.
aanse verkiezingen van 6
bet Russisch-Oostduitse
e^Spact zou ondertekenen, hetgeen
behk'86 consecIuenties had kunnen
VV 6't V00t vrhe (°eSang tot
„1cesl herlijn. Maar in Moskou maakt
Ond* steeds geen aanstalten tot
D n'n bening van het verdrag met de
he r, over te gaan. Het Westen
hef n°8 'M gelegenheid een initia-
]Vja te «Jemen in de Berlijnse kwestie.
Ade' zullen eerst Kennedy en
O»— eens moeten worden
Al P v£.8en gedragslijn.
oitrl»5 V °0r broesjtsjev de Cubaanse
boont^"1" aan Amerika tot op zekere
ber»^6 ei6n ,'es(*case was, om de vast-
*al de1*? 6 Van ^ennedy te meten,
Bemal °y'p^"Premier nu ook niet zo
scmakgP|jjL
gen H berlijns avontuur wa
Homen| VOOr ^et Westen nu hel
^erliir, 0rn een P°g'n8 te doen. de
crvelc 'mpa*sf doorbreken mei
on,tructief voorstel.
Vaders aan het ordenen Is, om die
te verwerken tot amendementen op de
ontwerp-constitutie, heeft voorlopig
geen gebrek aan arbeidsstof.
Wanneer dezer dagen de discussies
over het? Liturgie-schema afgesloten
worden, komen vier schemata van
theologische en moralistische inhoud
aan de beurt en hoe de inleidende
gedaclitenwisselingen ook zullen verlo
pen, de Theologische Commissie zal
het aan werk niet ontbreken.
De andere acht commissies gaan
zich bezighouden met de studies, die
de Vaders bereids voorgelegd zijn en
vooral die, waarvan de teksten hun
binnenkort overhandigd worden.
Niettegenstaande de grondige voor
bereiding van Vaticanujn II is er tot
vandaag de dag nog een achterstand.
Het grootste deel der ontwerpen, die
zeventig in totaal waren, moet na de
algemene beschouwingen in de toen
malige centrale voorbereidingscommis
sie, door de Vaders nog bestudeerd
worden. De bedoeling is, dat zij hun
opmerkingen over deze ontwerpen zul
len geven, voor die in de plenaire
Concilie-zittingen ter sprake komen.
De ervaring heeft bereids duidelijk ge
leerd, dat de schriftelijke reacties op
de schemata en de eventuele verwer
kingen daarvan in de tekst meer dan
noodzakelijk zijn om de duur der Con
cilie-besprekingen te bekorten tot bin
nen redelijke grenzen.
De pauze van ruim vijf maanden
dient er dan ook voor, zo conclu
deert men logisch, om alvast de
tweede zittingsperiode op gang te
helpen. De taak der Concilie-commis
sies zal dan ook zijn om tevoren
het binnenkomend materiaal te be
arbeiden. Aan het Concilie zelf
blijft onveranderlijk de definitieve
beslissing en einduitspraak over de
al of met tevoren aangevulde of
verkorte schemata.
Zeer belangrijk is een voorstel, dat
vele Concilievaders gedaan hebben
aan het presidium en het secretariaat
voor bijzondere aangelegenheden. Zö
zijn voor een nieuwe en in het regle
ment niet voorziene procedure om de
besprekingen over het volgende onder
werp, een schema over de bronnen der
Openbaring met in feite drie andere
schemata van theologisch-moralistische
inhoud te beginnen met een alge
mene beschouwing, waarna de Kerk
vergadering volgens het meerderheids
principe van tweederden erover zou
stemmen, of dit en in feite ook de
drie andere schemata een basis voor
overleg en gedachtenwisselingen kun
nen vormen. De achtergrond van het
voorstel is stellig geen geheim. Vele
Vaders, men schat op het ogenblik na
genoeg de helft der plenaire vergade
ring, kunnen zich niet of slechts moei
lijk verenigen met de theologische op
vattingen, die ten grondslag liggen aan
de nieuwe reeks.
Om het bondig te zeggen: in brede
kring veld winnende meningen der
hedendaagse theologie en moraal bot
sen met die van de oudere ten
dele „Romeinse" theologische
school. Volgt een deel van het lang
zaam gerapte nieuwere theologische
de ken de eigentijdse wetenschappelij
ke ontdekkingen en meer nog het
authentieke levensgevoel van deze t(jd,
uiteraard met interne kritiek en het
streven om het al te tijdelijke en al
te menselijke te onderscheiden van
blijvende verworvenheden, een andere
groep huldigt uit voorzichtigheid en
eerbied voor de beproefde kern van
de kerkelijke leer een meer statisch
standpunt, conceptionalistisch in visie en
bevreesd voor onklaarheden, die bij
voorbeeld tot een vals mysticisme zou
den kunnen leiden.
Natuurlijk hebben beide stromingen
niet slechts het recht, maar ook de
plicht om voor hun heilige overtuiging
uit te komen en de arena der botsingen
wordt thans de Concilie-aula. Het is
sensationeel en onwaar om van een
kloof tussen beide te spreken. Maar in
de feitelijkheid is er wel een conflict
bij de beoordeling der vier bovenge
noemde schema's. Deze zijn beslist
geen schooljongenswerk, maar diep
doordacht in hun gehele opzet. De
helft der Vaders, naar verluidt, is het
echter juist met deze opzet niet eens.
Amendementen helpen dan niet en het
gevaar zou bestaan dat men tot een
inwendig tegenstrijdig mengelwerk zou
komen, dat zeker niet aan de zo ge
wenste klaarheid der opstellers ten
goede strekt. Een deel van de Concilie
vaders heeft zich bereids op een ande
re benadering der problemen bezonnen,
met als resultaat een nieuwe studie,
die uit de boezem van het Concilie
zelf voortkwam. Daarom is het voor
stel ontstaan om eerst in het algemeen
over de fundamentele visie der sche
ma's te spreken en de mening van
heel de Kerkvergadering hierover af
te tasten. Worden door de tweederde
meerderheid deze grondslagen aan
vaard, dan is de weg open voor ver
dere besprekingen. Verklaart zich twee
derde der vergadering tegen, dan zijn
daarmee de ter tafel liggende schema's
afgevoerd. Een nieuwe studie kan er
voor in de plaats komen.
Maar de technische moeilijkheid,
zo niet de te verwachten impasse,
zal wellicht liggen in het feit, dat
de voorbeschouwingen over de sche
ma's het zeker niet zullen halen met
de tweederde meerderheid vóór, ter
wijl naar men heden schat er ook geen
tweederde meerderheid aanwezig is
om deze volledig af te wijzen. Het
zal dan aan de hoogste voorzitter, de
Paus zelf zijn om een beslissing te.
nemen. Theoretisch zou deze aan de
hand van de eerste stemming kunnen
zijn: het ontwerp, zoals het er ligt,
af te voeren, het ter sprake te bren
gen voor verdere discussie of het voor
lopig te seponeren tot een latere zit
tingreeks, om de meningsvorming en
de studies ruimere tijd te geven.
Voor de waarnemer blijkt in de eer
ste plaats, dat het overleg buiten de
officiële Concilievergaderingen inten
sief en zeer inspannend is. Ten tweede
openbaart een betrouwbare informatie,
dat de „fronten" heel anders uitpakken
dan op continentale fracties belusten
zich konden indenken. Voor de theolo
gische onderwerpen want daar
alleen gaat het in dit artikel om
.iet men meningsovereenstemmingen,
lie gedachte grenzen bijvoorbeeld tus-
'cr het „progressieve" Westen en de
nderen. tussen rassen, werelddelen of
ussen de oude christelijke landen en
de jonge kerkelijke ontwikkelingsgebie
den, volkomen doorkruisen. Noord-Ame-
rika, Engeland, Ierland en velen uit de
Zuideuropese streken zouden meer aan
de kant staan van de klassieke school,
terwijl anderszijds Canada en een aantal
Westeuropese landen zich in het ge
zelschap bevinden van de ruime meer-
derhe'd der Latijns-Amerikaanse en der
Afrikaanse Vaders. Bij een ander pn-
derwerp kan de overeenstemming zich
weer langs nieuwe banen ontwikkelen.
De wat kalm lijkende rivier der con
ciliaire besprekingen blijkt dus ook in
stroomversnellingen, wellicht waterval
len te kunnen overgaan. Maar het zo
genaamde incident tussen kardinaal AI-
frink en kardinaal Ottaviani is niet
meer dan een pseudo cataract. Plotse
ling sprong een deel der Italiaanse
pers bijna uit elkaar van de sensatie.
Als we de teneur der berichtgeving
op onze beurt nog wat mogen oppoet
sen, had de buitenlandse kardinaal Al-
frlnk ten naaste bij kardinaal Ottavi
ani de microfoon uit de hand gerukt
en hem danig op zijn lange nummer
gezet, waarop het Concilie in luid ap
plaus was uitgebarsten. Ottaviani s
vriend. Ruffini, de kardinaal van Pa
lermo, had. toen hem de voorzitters-
beui 1 ten deel viel, de Vaders daar
eens fijntjes over onderhouden. In onze
berichtgeving werd veel eerder dan de
Italiaanse explosie gemeld dat menig
Vader op beleefde manier bij zi)n
spreekbeurt aan de tijdslimiet herin
nerd werd en zo nodig afgetikt. Onder
dezen is ook kardinaal Ottaviani ge
weest, hetgeen irrelevant is. Eveneens
irrelevant was het dat de Utrechtse
kardinaal toen toevallig de presidents
zetel bekleedde en hem na een over
slag van een derde boven de limiet af
belde.
Er is toen, zoals zo vaak, bijval
van het Concilie geweest en wel,
naar Concilievaders ons zeiden, om
de (soepele) handhaving van het re
glement. Vele zittingen later heeft de
toen dienstdoende voorzitter Ruffini de
vergadering verzocht om voor de
goede gang van zaken en voor het
goede onderlinge begrip zloh van
(Van onze Romeinse correspondent)
n de wandelgangen van het Con
cilie gaat het volgende verhaal.
Kardinaal Ottaviani en zijn
vriend Ruffini zijn in een ern
stig gesprek gewikkeld. Buiten
stroomt de regen. De kardinaal ont
dekt dat het al vrij laat is en hij be
stelt inderhaast een taxi en zegt de
chauffeur: „Naar het Concilie". In
de auto gaat het gesprek verder. Tot
Ottaviani ontdekt, dat de taxi in een
volkomen verkeerde richting rijdt en
al de Milvische brug in het noorden
van Rome gepasseerd is. Hij tikt op
de ruit en zegt: „Chauffeur, waar ga
je heen? Ik heb gezegd: het Concilie!"
„Zeker, zeker Eminentie", zegt de
Romein, „het Concilie". „Maar zo
komen wij nooit aan het Vaticaan".
Waaro, de chauffeur antwoordt:
„Vaticaan? Duizend verontschuldi
gingen. Ik dacht dat U naar Trente
wou!"
(Advertentie)
davitamon
ROME, 13 nov. (KNP) „Ik kan
u. verzekeren dat wij, waarnemers,
met alleen een gunstige indruk hebben
van het Concilie wegens de openheid
en de grote vrijheid van woord die
heerst onder de Concilievaders, maar
dat we ook het gevoel hebben zelf ge-
Iot l1®* Concilie te behoren, er
thuis te zijn en niet de indruk te heb
ben „van er maar bij aan te hangen".
Alle -mogelijkheden van informatie en
contacten worden gegeven". Dit ver
klaarde prof. dr. L. J. van Holk uit
Lemen, waarnemer van de vrijzinnige
protestanten tijdens een onderhoud met
S? Romeinse correspondent van het
Katholiek Nederlands Persbureau.
uitingen en van bijval te onthouden,
„„„„„P. in verschillende zin zouden
opgevat kunnen worden. Kardinaal
„i,*Svllani, namelijk was op de 30ste
oktober door het wellicht niet gelukki
ge applaus zeer onaangenaam en pijn
lijk getroffen geweest
.Dat is alles, maar ais de naam Otta
viani valt, dan is het heden de grote
moae om diepzinnig gravend geweldi
ge conflicten aan het daglicht te bren
gen en die dan nog te kleuren in het
vlammendste rood.
vlv.-.v
sfcte:,:
Een zanddam en een lange PÜP
het eerste zichtbare begin van
een object dat van grote bete
kenis wordt voor het snelver
keer. De spectaculaire Deltawerken
mogen dan de laatste jaren de inpol-
deilngswerkzaamheden in het IJssel-
meer wat hebben overvleugeld, ook
de dienst Zuiderzeewerken gaat voort
met zijn grootse verrichtingen.
Gestaag vordert de nieuwe polder
Zuid-Flevoland voor de Gooise kust.
Drie jaar geleden werd serieus aan
dit werk begonnen. Het speelde zich
echter ver van de Gooise kust af en
was dus voor weinigen zichtbaar. Vele
kilometers dijk ziin in de laatste drie
jaar gebouwd en thans liggen de
enorme drijvende fabrieken van de dij
kenbouwers vlak onder de kust van
Muiderberg. Sinds kort strekt zich
een lange zanddam van de kust in
het IJsselmeer uit. Hierop komt een
van de opritten voor een enorme brug
die een belangrijke schakel gaat wor
den voor het snelverkeer tussen het
westen, het oosten en het noorden. Via
deze. ruim vijftien meter hoge brug
wordt over enkele jaren het snelver
keer, waarschijnlijk ook het treinver-
keer, over het Eemmeer naar de
i nieuwe polder geleid. Het Eemmeer
is het randmeer dat ontstaat tussen
het vasteland en de nieuwe polder
Zuid-Flevoland. Door de polder ko
men in de toekomst grote snelwegen
naar het noorden en oosten van het
land. De eerste tijd echter zal het
verkeer nog worden geleid over we-
fen die op de nieuwe dijken van Zuid-
levoland worden aangelegd. Het
streven is erop gericht, in 1966 zover
klaar te zijn met de dijken dat dan
al het verkeer naar noord en oost
hierover kan worden geleid. De pol
der zal echter eerst in 1968 zijn droog
gevallen. Gezien de stand van zaken
V 5, v ,1, ,^:v
bij de werkzaamheden in het hoofd
kwartier van het inpolderingswerj.
kort geleden van Lelystad naar Mu'
derberg verplaatst.
In gesprekken met boven-de-zesti
gers die meer levens- en wrerer-
varingen hebben dan wU, horen
wij dikwijls beweren dat vroeger
de winters regelmatig in november,
begin december begonnen. „Vroe
ger", zo zei ons dezer dagen iemand
die al 75 winters had meegemaakt,
„hebben wij heel wat keren in novem
ber al geschaatst". Een gebeurtenis
die wij ons maar nauwelijks kunnen
voorstellen. Wij herinneren ons alleen
nog november 1941 toen er hier en
daar door de jeugd al op sloten en
vijvers werd geschaatst. En juist om
dat het de laatste twintig jaar vrij
regelmatig voorkomt dat er tot eind
februari of begin maart nog (|s
ligt, hoort men niet zelden de vraag
of de winters misschien bezig zijn te
verschuiven in de richting van de
lente. Uit betrouwbare temperatuur-
gegevens van het K.N.M.I. blijkt
echter dat er van een verschuiving
geen sprake is en dat ook het schaat
sen in november vroeger even goed
een unicum was als in de laatste de
cennia.
Zo hebben wij van 1710 af eens
nageplozen hoeveel novembermaan-
den er per vfjftig jaar zjjn geweest
thans in de novembermaand, tussen
1915 en 1922 en het is heel best mo
gelijk dat de wat ouderen zich dit nog
als de dag van gisteren herinneren
wanneer het over vroege winters gaat.
November 1915, 1919, 1920 en 1921 wa
ren veel te koud met in 1919 zelfs
strenge vorst (-12 C), evenals novem
ber 1925,
Voor een vroege koudegolf met flin
ke vorst is het een eerste vereiste,
dat er al vroeg een flinke kouvoor-
raad wordt gevormd boven Rusland
en Skandinavië. Is het daar niet
koud, dan kan er dagenlang een
noordoostenwind waaien, echter zon
der vorst van enige betekenis te bren
gen. Tot nu toe vriest het in Noord
Europa licht.
De jeugd in stad en provincie
Groningen heeft zich gister
avond weer enthousiast overge
geven aan een fleurig folkloris
tisch gebruik „lichtjes lopen". Aan
gezien de elfde november, de feestdag
van Sint Martinus, dit jaar op zon
dag viel, werd het traditionele festijn
een dag vèrschoven. Nauwelijks was
de schemer donker geworden of in al
le straten van stad en dorp kwamen
de kinderen met hun kleurige lampi
onnen te voorsc'hjjn om huis aan huis
een lied te zingen en de beloning,
snoep of fruit, in ontvangst te nemen.
In de Zaanstreek was het gisteren
eveneens Sint Maarten. Ook hier wist
de jeugd met de traditionele liederen
vele giften te verzamelen.
Ria Assen, veertien jaar oud en
leerlinge van de r.k, landbouw-
huishoudschool uit Coevorden,
is de eerste Miss Ganzenhoed
ster geworden. De jury koos haar uit
de vijftien deelnemers, allen ook leer
lingen van deze school. De meisjes
hadden in de morgenuren met een
honderdvijftig ganzen door het stads
centrum moeten wandelen om vooral
veel publiek naar dit stadsgedeelte te
trekken in verband met de jaarlijks
terugkerende ganzenmarkt. Nu, het
was er eivol. De schooljeugd had voor
dit luidruchtige feest vrijaf gekregen
en uit de wijde omgeving waren de
belangstellenden naar Coevorden geko
men. De plaatselijke middenstand
had tal van feestelijkheden op stape'
gezet.
(Advertentie)
die twee of meer graden kouder wa
ren dan normaal. In de periode 1700-
1750 was dat acht maal; 1750-1800:
ren dan normaal.
de periode 1700-
zes; 1800-1850: zes; 1850-1900: vier
keer en van 1900 tot 1950: zeven
maal.
Opmerkelijk is een koudeperiode. al-
RR
Ter herdenking van het einde van de Eerste Wereldoorlog vond bij het graf van
de Onbekende Soldaat onder de triomfboog in Parijs een plechtigheid plaats,
waarbij onder meer generaal de Gaulle, het staatshoofd, een krans legde. De
generaal drukt hier de hand van een oud-strijder.
(Van onze Londense correspondent)
LONDEN, 18 nov. In een schrifte
lijk antwoord op een parlementaire
vraag heelt de Britse minister van de
fensie, de heer Thorneycroft, gisteren
meegedeeld dat Brittannië een nieuwe
proefontploffing van een kernwapen zal
doen plaatsvinden in Nevada (VS) „voor
essentiële militaire doeleinden". De mi
nister voegde hier nadrukkelijk aan toe,
dat deze ontploffing in geen enkel op
zicht inhoudt dat men hier te doen heeft
met het begin van een nieuwe reeks
proefontploffingen. De mededeling leid
de tot onmiddellijk verzet bij de Labour-
oppositie, die vandaag een verklaring
hoopt af te dwingen van de minister.
Wat vooral de verontwaardiging
wekt van de oppositie Is dat de minis
ter de proefontploffing heeft aange
kondigd op een tijdstip waarop men
hoopt dat Rusland en Amerika wel
licht eindelijk tot een akkoord kunnen
komen over een verbod voor alle
proefontploffingen. De oppositie neemt
eveneens aan dat het Brits bezit van
een onafhankelijk kernarsenaal strate
gisch niet langer relevant is, nu de
Cuba-affaire heeft uitgewezen dat de
twee grote mogendheden Amerika en
Rusland hun beslissingen namen zon
der Brittannië te raadplegen, ondanks
het Britse bezit van een eigen kern-
arsenaal.
Gisteravond sprak de Britse premier,
Macmillan, een rede uit na het diner
van de nieuwe Lord Mayor van de
City van Londen in de Guildhall, een
diner bijgewoond door de hoogsten van
het land, met uitzondering van de ko
ninklijke familie. Tijdens deze rede,
waarin volgens de traditie de Britse
premier pleegt te spreken over Brit-
tannië's buitenlandse politiek, verklaar
de Macmillan dat de Britse regering
bereid is een gedeeltelijk verbod van
proefontploffingen te ondertekenen en
de onderhandelingen over een volledig
verbod voort te zetten. Brittannië is
eveneens bereid inspectie voor nale
ving van het verbod te aanvaarden.
Macmillan wees erop dat Engeland,
ondanks de intensieve reeks proefont
ploffingen van de Russen, proefont
ploffingen heeft beperkt tot het mini
mum en dat het zich in deze periode
beperkt heeft tot slechts twee proef
ontploffingen, met inbegrip van de ont
ploffing die gisteren werd aangekondigd
door minister Thorneycroft.
V.S. Uit de naar oud-president Tru
man genoemde bibliotheek te Indepen
dence in de Amerikaanse staat Missou
ri is maandagochtend vroeg een mun
tenverzameling ter waarde van 50.000
dollar ontvreemd. Andere voorwerpen,
waaronder persoonlijke stukken van
Truman, bleven, onaangeroerd. (Rtr)
(Van onze Romeinse correspondent)
De gedachtenwisselingen over het bre
vier namen twee vergadering in be
slag, waarop respectievelijk 2216 en 2272
Vaders aanwezig waren. In het geheel
voerden veertig sprekers het woord. Als
principiële mening der vergadering
kwam duidelijk naar voren, dat brevier
en koorgebed van grote getekenis zijn
voor het geestelijk leven van seculie-
ren en regulieren, of zij in de zielzorg
staan dan wel het contemplatieve le
ven volden. Dit gebed behoort tot de
belangrijkste priesterlijke diensten, het
is een genadebron voor heel de Kerk en
ee. middel tot zowel heiliging van de
persoon, als van de zielzorg.
Heerste In de beginselkwestie een
grote eenheid, bij de discussies over
de vorm en inhoud van het brevier
gebed liepen de opinies uiteen. De
behoudsgezinde sprekers wilden des
noods wel meegaan met kleine wijzi
gingen, maar Depleitten verder het
voortbestaan van dit gebed, zoals het
gegroeid is. De verlichtingen, door de
ze Paus in 1960 bij de herziening
der rubriekencodex, waren huns in
ziens voldoende. Het Latijn leek hun
de best geëigende taal voor het bre
viergebed der gehele Westerse Kerk.
Degenen di'e een herziening wilden,
stelden een ve' dere inkorting voor, een
betere overeenstemming met de huidi
ge behoefte en levensomstandigheden
van de priesters in de zielzorg, zowel
wat de taal betreft, de lengte der onder
delen en hun opbouw. Meer ruimte dient
te worden gegeven aan het Nieuwe Tes
tament, de keuze der teksten, met name
die der psalmen, kan aanmerkelijk wor
den verbeterd, zodat het pastorale ele
ment meer naar voren komt. Delen die
slechts voor concrete historische ge
beurtenissen van het Joodse volk zin
rijk zjjn, kunnen worden geschrapt. Te
gen degenen, die van mening waren,
dat de jongste herziening en vereen
voudiging der rubrieken voldoende wa
ren merkte men op, dat ai met al een
werkelijke vernieuwing van het brevier
gebed in zfln opbouw achterwege was
gebleven.
De nieuwe Psalmen vertaling heeft ve
len niet overtuigd. Deze werd gemaakt
in een eenvoudig en begrijpelijk school-
Latijn, maar de taalkundigen hebben
het goede recht van het Liturgie-Latijn
bepleit, dat nu eenmaal geen taal van
schoolmeesters uit een bepaalde klassie
ke periode is, maar een rijk geleed his
torisch kunstwerk. Een betere uitgave
moet de zuivere weergave van de grond
teksten met de verstaanbaarheid en
met de geestvan het authentieke li
turgische Latijn verbinden. Het koor
gebed dient naar veler denkbeeld in het
Latijn gehandhaafd te blijven. Deigenen
die voor doorvoering van zekere ge
deelten van het brevier in de volkstaal
waren, dachten daarbij niet aan een al
gemene regeling, maar aan telkens te
bepalen gevallen.
De voorzitter kardinaal Ruffini ver
wierf daarop de bijval der vergadering
om over te gaan tot het en bloc be
spreken van de laatste vier hoofdstuk
ken. De opmerkingen over dit laatste
deel zijn nog niet afgesloten. In de jong
ste zitting, waar 2185 Vaders aanwezig
waren, is het meest gesproken over een
revisie van het liturgische jaar en wei
om een betere indruk en weerspiege
ling te geven van de verschillende de
len van dit jaar. De klemtoon moet
meer dan tot heden op Pasen komen
te liggen. Heiligenfeesten dienen terug
te wijken voor de reële hoogtepunten
van de liturgische cyclus. Van deze
Heiligenfeesten moeten verder voor de
gehele Kerk slechts die gehandhaafd
worden, die herdenkingen van de gehele
Kerk zijn.
De Vaders hebben van gedachten ge
wisseld over nieuwe en aangepaste vor
men van de Vastentijd. De heiliging
van de zondag heeft de bijzondere as
pecten en vormen in de grote industrie
centra. De landen en streken, waar met
de zondagsheiliging en de zondagsrust
een loopje wordt genomen, dienen een
ernstige hervorming na te streven. Te-
een een kalenderwijziging, die onder
handhaving van de zevendaagse week
en de zondag streeft naar vaste data
voc Pasen en de andere feesten, be
staat van kerkelijke zijde geen bezwaar.
Men dient echter tot een overeenstem
ming te komen met de Oosterse Kerken
op het stuk van de Liturgie en voorts
is zulk een kalenderwijziging een zaak
van de gehele wereld.
Aangevangen werden de beschouwin
gen over de liturgische gebruiksvoor
werpen en gewaden, waarbij bepalingen
inzake materialen en stoffen uit een
verleden tijd herzien moeten worden in
aansluiting bij de voortbrengselen der
huidige techniek. Van de kerkmuziek is
nog niet veel meer gezegd dan dat de
muziek onder de kerkelijke kunst de
voorrang heeft. Vaders uit de missie
landen hebben het goed recht bepleit
van de tradities en de kunstuitingen
der afzonderlijke volkeren, om die in
dienst te stellen van de Liturgie. De
discussies worden voortgezet.
Men verwacht dat het Concilie over
enkele dagen, wellicht vrijdag, kan over
gaan tot net volgende agendapunt: de
vier schemata met theologisch-mora
listische inhoud. Deze handelen ten eer
ste over de bronnen der Openbaring,
met daarin de Inspiratie, de onfeilbaar
heid van de Heilige Schrift en de lite
raire genres, het Oude en het Nieuwe
Testament en de Heilige Schrift in de
Kerk. Ten tweede over het zuiver be
waren van de geloofsschat, in welk
schema tal van vraagstukken zjjn on
dergebracht als het waarheidsbegrip, de
Godskennis, de Openbaring, schepping
en evolutie, natuur en bovennatuur, de
erfzonde en meer. Het derde en vierdr
schema behandelen moraal-theologisciv
vraagstukken, waaronder het huweiii'
de sexualiteit en de maagdelijkheid.
