STEVENSON:
Geen verandering
Cubaanse crisis
i
LONDENSE BRIEF iimiiiu-^
Cuba en het
Rode Kruis
OLIVIER" test in Delft heel realistisch veiligheidsgordels
Nw.-Guinea Koerier
opgehe
ven
EURATOM-BERAAD
ENGELAND-EEG
Wrak Zuidvietnamees
vliegtuig gevonden
Verlaten badplaatsen Treinroof in Middlesex
I Alom bandietensmart Kasteleins vernemen
ongewoon geluid 1
*t helpt en., 't Is lekker
DONDERDAG 15 NOVEMBER 1962
BUITENLANDSE gehad, die alle
hebben.
In de Tw eede Wereldoorlog heeft
het Internationale Comité van het
Rode Kruis veel gedaan voor de
krijgsgevangenen en de gewonde mili
tairen. Het heeft 18.000 bezoeken aan
krijgsgevangenenkampen gebracht, 36
biljoen pakketten en 24 miljoen bood-
'chappen doen toekomen aan burgers
hr oorlogvoerende landen en bemid-
ehng verleend bij de uitwisseling
,van 120 miljoen boodschappen tussen
krijgsgevangenen en hun familieleden,
tegenover deze resultaten staat één
mridelijk échec: de hulp aan de be
woners van de Duitse concentratie-
stopen.
Nadat de nieuwe Geneefse conven
es van 12 augustus 1949 door een
Eerderheid van landen waren aan-
Va®rd heeft het Internationale Comité,
donder acht te slaan op vraagstukken
acht feestelijke
bonbons van DROSTE
DÉMASQUÉ MAROTTE
PRINSES BEATRIX
MORGEN IN BANGKOK
Philip Morris - the ciaarette of quality and prestige 1.25
IN EVERY COUNTRY SMART PEOPLE PAY A LITTLE EXTRA TO
lörri-5
.ttTTtTTTtT,
RED BAND - ROOSENDAAL
(Advertentiej
jNew YORK, 15 nov. (AFP, UPI)
ya Amerikaanse ambassadeur bij de
hp®n'gde Naties, Adlai Stevenson,
ba verklaard dat er geen fundamen-
Ci h vera'ideringen zijn gekomen in de
Ubaanse crisis. Stevenson en de waar-
y Jolende secretaris-generaal van de
vi'tc Thant hebben gisteren een
'ht'g minuten lange conferentie be-
sd over de Cubaanse kwestie.
.Thant verschafte Stevenson enkele
bijzonderheden over het gesprek dat
"U met de Russische onderminister
y,an buitenlandse zaken Vasily V.
Koetsjnetsov en met de Cubaanse
®mbassadeur Carlos Lechuga had
tehad waarbij een gezamenlijk Cu-
aans-Russisch gespecifieerd voor
stel ter beëindiging van de crisis
haar voren werd gebracht. Nadere
bijzonderheden over het Cubaans-
Russische plan zijn tot dusver nog
geheim gebleven. Men neemt aan dat
het plan de vijf punten van de Cu
baanse premier Fidel Castro behelst,
daarvan een der belangrijkste is de
bhtruiming van de Amerikaanse ma-
tinebasis Guantanamo.
Uit welingelichte bron werd ver-
h°men dat het Cubaans-Russische Voor
st6! tijdens de conferentie tussen Ste-
^snson en topfunctionarissen van de
bovjet-Unie zelfs niet eens te berde
yerd gebracht. „Van beide zijden werd
de
nadruk gelegd op de noodzaak om
b® Cubaanse kwestie zo spoedig mogelijk
°P te lossen," verklaarde Stevenson.
De woordvoerder van het Amerikaan-
ministerie van buitenlandse zaken
heeft verklaard dat de V.S. „passende
maatregelen" zullen nemen wanneer
op Cuba. haveninstallaties worden ge
bouwd die gevaar kunnen opleveren
voor de V.S. en het Amerikaanse
werelddeel.
De woordvoerder zei dit naar aan
leiding van een bericht in een dagblad
te Baltimore, volgens welk een vissers
haven ta Banes in het noordoosten van
Cuba wordt aangelegd. Hij herinnerde
eraan dat de Sovjet-Unie en Cuba in
september zijn overeengekomen deze
haven te graven. Ten aanzien van de
Amerikaanse eis tot het terugtrekken
van de 11-28 bommenwerpers uit Cuba
zei de woordvoerder dat hierin nog
geen enkele vordering is gemaakt.
HOLLANDIA, 14 nov. (ANP) De
„Nieuw-Guinea KoeHer", het enige Ne
derlandstalige dagblad in Nieuw Guinea,
rlat in Hollandia werd gedrukt en uit
gegeven, heeft opgehouden te bestaan. In
het laatste nummer van het krantje, dat
sinds overdracht nog slechts bestond
uit één pagina van klein formaat, merkt
d.' directie op, dat de uitgave van een
Nederlandstalige krant niet meer econo
misch verantwoord is, in verband met
het geringe aantal Nederlanders dat nog
in Hollandia woont.
Het enige gedeeltelijk Nederlands
talige blad, dat in Nieuw-Guinea nog
ve: -hijnt, is het weekblad „Tifa", een
uitgave van de katholieke pers. „Tifa"
schrijft de laatste tijd echter steeds meer
in het maleis. Voorts geven de Indone
siërs een krant uit: „Tjenderawasih"
(Paradijsvogel) genaamd. Het zou in de
bedoeling liggen, dat de krant, die uiter
aard in het maleis is gesteld, dagelijks
verschijnt, maar tot nu toe is daar nog
weinig van terechtgekomen.
Ih een voormalig hotel aan de Avenue
de la Paix in Genève zetelt tegen
woordig het Internationale Comité
van het Rode Kruis. Het comité wordt
gevormd door achttien prominente
Zwitsers (o.a. Petitpierre, Burckhardt,
Riiegger Gonard, Freymond en Bod-
toer), en het wordt gepresideerd door
Leopold Boissier. Vrijdag 2 november
I-I. werd daar het telegram uit New
York ontvangen, waarin de waarne
mend secretaris-generaal van de Ver
enigde Naties Oe Thant het Interna
tionale Comité, na verkregen instem
ming van de Amerikaanse en de Rus
sische regering, verzocht behulpzaam
te wi llen zijn bij de controle van voor
Cuba bestemde schepen. Op zichzelf
was dit bewijs van vertrouwen in het
Rode Kruis natuurlijk zeer vleiend. De
leden van het Internationale Comité
zullen ook vast wel
de behoefte hebben
Zwitsers koesteren,
KRONIEK om te bewijzen, dat
Y y neutraliteit in deze
wereld zijn nut kan
Aan de andere kant zou inwilliging
Van het verzoek een belangrijke en
riskante afwijking betekenen van liet
traditionele werk van de organisatie.
Het Rode Kruis zou niet langer op
treden als helper in de nood, doch
ftls arbiter in een machtspolitiek ge
schil. Een mislukking in de politiek
ïou het veel belangrijkere werk van
het Rode Kruis als humanitaire in
stelling in gevaar kunnen brengen.
Yandaar, dat het Internationale Co
mité eerst een van zijn leden, de 65-
mrige diplomaat en volkenrechtexpert
"aul Rüegger naar New York heeft
Bestuurd om poolshoogte te nemen.
Vab juridische of diplomatieke erken
ning,
zijn diensten aangeboden in Ko-
Indochina. Indonesië, Kenya en
e Congo. Vijf maanden lang hebben
yin vrachtauto's de kinderen van Boe-
aPest voedsel gebracht (2 miljoen
W°' li)Het comité heeft voor vele
kfj' mi'i°enen Zwitserse francs
I ing en voedsel gestuurd aan de
Serijnse vluchtelingen in Tunesië
jrn Marokko. Zijn afgevaardigden heb-
en de kampen voor Algerijnse ge-
angenen in Frankrijk en Algerije ge
flecteerd; zij hebben in Tunesië de
J ating van Franse gevangenen ge-
■\v J 'n zomer van 1993
j, Genève bet twintigste inter-
8eh°n,4 congres van Let Rode Kruis
tie u"en, waar men nieuwe conven-
Jj aanvaard hoopt te krijgen over de
inSC erming van de burgerbevolking
Seval van een kernoorlog,
telt ort°m. deze humanitaire activi-
rjjk Van Let Rode Kruis is te belang
de z 7 c?r Lchtvaardig op het spel
«j„ 6 en' Ln het zou te billijken zijn,
s «nad
BRUSSEL, 15 nov. (UPI) In de
Belgische hoofdstad is gisteravond de
eerste bespreking tussen de EEG-lan-
den en Engeland gehouden over En-
gelands toetreden tot de Europese Ge
meenschap voor Atoomenergie Eura
tom) een onderdeel van de Europese
Economische Gemeenschap (EEG).
De zes EEG-landen lieten Engeland
weten verheugd te zijn over het feit,
dat Engeland ,,de doelstellingen en
grondslagen van het Euratom ver
drag heeft aanvaard."
De Nederlandse staatssecretaris van
buitenlandse zaken, dr. H. R. Yan
Houten, die deze eerste bespreking
over de Euratom leidde, deelde de
Britse onderhandelaar Edward Heath
mede, dat de zes Euratom-landen er
zeker van zijn, „dat de medewerking
van Engeland tot gevolg zal hebben
dat de ontwikkeling van deze nieuwe
technologie soepeler zal verlopen.
(Advertentie)
cerise-fondant in cherry-brandy een ^eele^Qab°nub°nJsaen citron
liqueur 100 gram f. 1.20 naturel en nougat turquoise f
Soms vertel ik mijn
vrouw, om het leven na
een volbrachte zware dag
taak wat op te fleuren, een
mop. En gisteren bracht ik
haar dus in kennis met
Moos. Moos komt de even
onvermijdelijke, als onuit
roeibare Sam tegen. „Hoe
gaat het er mee", vraagt Sam. „Goed",
antwoordt Moos, „ik heb pas een café
geopend in de woestijn". „Wat heb je
daar nou aan", zegt Sam. „daar komt
tóch geen mens". „Nee", antwoordt
Moos, „maar als er iemand komt, dan
blijft-ie ook drinken".
Ach, het is niet opzienbarend, maar
ik vind het wel een aardige Witz. Een
vrijblijvend lachertje bij een drankje
voor het eten.
Mijn zoon had ook meegeluisterd.
„Wie is Moos?", vroeg hij, toen ik uit
gesproken was.
„Moos is Moos", zei ik.
„Hoe heet Moos met zijn achter
naam?", informeerde hij verder.
„Cohen", antwoordde ik naar waar
heid.
Na enig stilzwijgen vroeg mijn zoon:
„Zal ik je eens een mop vertellen?"
„Goed", zei ik.
„Kijk", zei hij docerend, „Cohen
komt Moos tegen in de woestijn".
Stilte.
„Moet je niet lachen?", vroeg hij.
„Ha, ha", riep ik.
„Die is goed", zei mijn zoon tevreden.
altijd welkom I
AGRA, 15 nov. (ANP, UPI) Prin
ses Beatrix en de leden van haar ge
volg hebben dinsdagavond gedineerd
in het jachthuis van do maharadja
van Jaipoer, dat op rond 30 km van
Jaipoer ligt. Dit jachthuis staat bij een
kunstmatig aangelegd meer, waarin
krokodillen rondzwemmen.
De tocht van Jaipoer naar Agra, een
afstand van circa 225 km, ging per auto.
Na een rit van 60 km werd de lunch
gebruikt langs de kant' van de weg.
Dichtbij het gezelschap trokken koppels
ossen grote leren zakken water uit een
20 meter diepe put. Prinses Beatrix
filmde het tafereeltje.
In Bangkok is gisteren het program
ma gepubliceerd voor het bezoek van
prinses Beatrix aan Thailand.
De prinses wordt morgen in Bang
kok verwacht. In de avond zal zij haar
opwachting maken bij de koning en ko
ningin van Thailand. Voor zaterdag
staan onder meer een ontmoeting met
Nederlandse kinderen, bezichtigingen in
Bangkok, een receptie op de Neder
landse ambassade en een diner, aan
geboden door premier Sarit Thanarat,
op het programma. Het bezoek duurt
tot volgende week woensdag. Dan reist
de prinses naar Manilla.
SAIGON, 14 nov. (Rtr.) Van mili
taire zijde in Saigon is vernomen, dat
het wrak van het al enige dagen ver
miste Zuidvietnamese vliegtuig op een
berghelling op ongeveer 500 kilometer
ten noord-oosten van de Zuidvietna
mese hoofdstad is gevonden. Reddings
ploegen die het wrak hebben bereikt,
hebben meegedeeld dat alle 27 inzit
tenden bij het ongeluk zijn omgekomen.
<W;V:a de terugkeer van ambassa-
Intor ,gger uit New York bij bet
*nia f 'on'de Comité in Genève
I ePsis bestaat over een mogelijk
ui de politiek
Engeland is rijk aan bad
plaatsen, want Brit-
tannië is een eiland en
op een eiland kun je
nooit erg lang wandelen zon
der terecht te komen op een
of ander strand en in een
of andere van de talrijke
steden die de kusten sieren.
Maar alsof dat niet genoeg
was is Engeland eveneens
rijk'aan in het binnenland
gelegen badplaatsen, welke
de Engelsen zelf „spa" noe
men, steden waar de aan
wezigheid van ijzerhoudende
minerale bronnen welgestel
de lieden aantrok. Frankrijk
heeft zijn Vichy, Duitsland
zijn Baden-Baden. Maar En
geland heeft Bath en Tun-
bridge Wells en Leamington
Spa en Cheltenham Spa en
Harrogate en Matlock. AI
deze plaatsen hebben hun
eigen verwatenheid, over
blijfsel van de rijkdom van
weleer, toen uitsluitend rijke
nieren zich hier lieten door
spoelen met de plaatselijke
minerale wateren. Al deze
plaatsen hebben ook hun
eigen schoonheid. Bath is de
mooiste stad in Engeland. In
de Pantiles in Tunbridge
Wells kun je gratis op een
bank gaan zitten temidden
van rust en schoonheid en
een leven verdromen. Wij
zelf hebben een zwak voor
Cheltenham, een mooie,
weelderige en rustige plaats,
even verwaand als de ande
re, een schoon monument
voor de nieren van weleer.
Ook hier staan tussen vele
gazons en vele bloembedden
heel veel banken voor dro
mers. Voor Cheltenham heb
ben wij een bijzondere voor
keur. Dat is vanwege de
vrouwen, niet de vrouwen die
zitten op de banken, noch de
meisjes die in schoonheid
voorbijtrippelen, maar voor
de vrouwen aan de gevels in
het centrum, de houten vrou
wen, de Caryatiden, weelde
rige boegbeelden die eruit
zien alsof ze de zee vaarwel
hadden gezegd om met pen
sioen te gaan in een uitzon
derlijk nette omgeving.
Vandaar dat wij even in
getogen werden, toen wij la
zen dat op donderdag 8 no
vember van het huidige jaar
een trein vertrok van het
Paddingstation naar Chelten
ham om vijf minuten na ne
gen in de morgen. Het ver
baasde ons niet in het minst,
dat de trein te laat arriveer
de in Cheltenham. Wij ken
nen Engelse treinen. Maar
deze keer was er een bijzon
dere en, om zo te zeggen,
wettige reden waarom de
trein niet op tijd aankwam,
een reden welke ons er op
nieuw aan herinnerde hoe je
op moet passen met nood
remmen. Aan boord van de
trein bevonden zich 300 nette
passagiers. Maar er waren
ook vier beroepsonveriaten
aan boord, die wisten dat er
zich een bedrag van twee
honderdduizend gulden aan
Engels bankpapier in het ba
gagerijtuig bevond. Toen de
trein West Drayton in het
graafschap Middlesex nader
de, trokken deze lieden, d'e
helemaal niet naar Chelten
ham wilden, aan de nood
rem. Vervolgens repten zij
zich naar het bagagerijtuig
waar zij de treinconducteur
overmeesterden. Zij wierpen
de vier kisten waarin zich net
^.uHiiiHiiiiiiiiiiMiiiiiiiiHiiiiiiiniiiiiiitiiiiiiiiiiiiimiHiiiiiHiiimiiiiiiiiimiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiuiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii^'
re mannen, allen gemaskerd
- .r mrcnf met nylonkousen. En ze gm-
Sen de bankklerken te lijf
met ijzeren stangen.^Het zag
■MfeUNtCI groot en ongelooflijk geluk.
G Want, evenals met noodrem-
P^dm®"n h^ar0TIS' kleine"
Y /i-T* fejily dag kón men nauwelijks ver-
P-V V ^2 wachten, dat de herberg druk
TÓ V '~'\L 'Wy -K. bezocht zou zijn. Misschien
•i r een gebaarde man met een
if ij W' houten been en een dorstige
rf- f' visser.
.het is een hele afstand
geld bevond op de spoorbaan,
sprongen zelf uit de trein en
gingen er vandoor. Maar,
ach, ze hadden onvoldoende
ervaring van noodremmen
en zij hadden de rem te laat
in werking gesteld. De trein
was tot stilstand gekomen op
een tweehonderd meter af
stand van de plek waar twee
handlangers met een auto
hen opwachtten. Tweehon
derd meter lijkt niet veel,
maar het is een hele afstand
als je kisten moet sjouwen,
vooral voor een stadsbandiet
die gewend is te flaneren
langs welwillende trottoirs
in plaats van langs de ge
ploegde ruige flanken van
moeder aarde. Bovendien
werden de bandieten nogal
zenuwachtig, want er kwa
men spoorwegarbeiders aan
hollen met breekijzers. Het
gevolg van al de haast en het
moeilijke terrein was, dat de
bandieten drie van de kisten
verloren. Zij ontkwamen niet
slechts een, waarin zich niet
meer bevond dan een kleine
achtduizend gulden.
aar als u nu meent,
dat wij rustig onze
reis voort kunnen
zetten naar Chelten
ham, waar de vrouwen han
gen te wachten aan de ge
vels, heeft u het mis. Want
ook elders in Engeland was
er op dezelfde dag, waarop
een trein te laat aankwam in
Cheltenham groot bandieten-
verdriet. Voor zover wij ons
kunnen herinneren hebben
bandieten nooit zulke pech
gehad als de stakkers, die
zich in hinderlaag legden in
het dorpje Markfield in het
graafschap Leicestershire.
In dit dorp en hier bui
gen alle minnaars van Gil
bert Keith Chesterton eer
biedig het hoofd bevindt
zich een herberg geheten het
„Vliegend Paard". Op ge
noemde' donderdag reden
twee auto's van de stad Lei-
cester naar Coalville. De
weg leidde via Markfield. In
de eerste auto zaten drie
bankklerken, waarvan twee
afkomstig waren uit Ashby-
de-la-Zouch, een feit dat ver
melding verdient omdat wij
mensen kennen die menen
dat een plaats met een zo on
waarschijnlijke, zo lyrische
naam alleen maar een uit
vindsel kan zijn van de kar-
tografen. Wat eveneens ver
melding verdient, is de om
standigheid, dat zich in de
zelfde auto als de drie bank
klerken een kist bevond met
bijna een miljoen gulden aan
Brits bankpapier. De tweede
auto was een escorte auto
met nogmaals twee bank
klerken. De auto's naderden
„Het Vliegend Paard". An
deren zouden zich wellicht
dorstig de lippen hebben ge
lekt bij het zien van de her
berg. Maar bankklerken heb
ben geen dorst. Ze hebben
plichtsbesef. De bankklerken
reden door. Toen ze evenwel
vlak bij de herberg waren,
traden twee mannen, die had
den staan wachten bij een
blauwe vrachtauto en een
Ford, op de weg. De bank-
auto's remden. Uit de blau
we vrachtauto die had staan
wachten sprongen zes ande
aar deze keer was het
heel anders. Er be-
vond zich namelijk
in „Het Vliegend
Paard" niet slechts de kas
telein van de herberg. Er
bevonden zich bovendien
dertig andere kasteleins. Zij
waren onderweg naar een
brouwerij welke zij zouden
bezichtigen. En kasteleins
zijn dorstig van natuur,
maar kasteleins die op weg
zijn naar een brouwerij zijn
nog dorstiger dan op gewo
ne dagen van de week. Zjj
hadden onderweg het uit
hangbord gezien van „Het
Vliegend Paard" en het zou
on- of zelfs tegen-natuurlijk
zijn, indien niet alle dertig
kasteleins op een drafje van
hun bus naar de herberg wa
ren gehold om een vochtig
fundament te leggen voor de
geneugten welke hen later
op de dag wachtten in de
brouwerij. En terwijl de
nietsvermoedende bandieten
met stukken ijzer de bank
klerken te lijf gingen, ston
den de kasteleins in da her
berg te hijsen. Nauwelijks
hoorden zij het ongewone ge
luid van ijzer op bankkler
ken of ze holden naar bui
ten, met zijn eenendertigen,
en stortten zich in het ge
vecht met het soort geest
drift dat men van kasteleins
mag verwachten als zij op
weg zijn naar een brouwerij.
Het lawaai was nu zo hevig,
dat het dorp wakker schrok,
en weldra kwamen van alle
kanten dorpelingen toesnel
len, hoefsmeden en garage
knechten en timmerlieden en
metselaars. Tegen deze enor
me overmacht van kaste
leins en opgewonden dorpe
lingen waren de bandieten
niet opgewassen. Zij gingen
aan de haal en ontkwamen
met „Mühe und Not", maar
zonder het slordige miijoen.
De bladen vermeldden niet
hoe de kasteleins reageerden
op hun overwinning. Men
kan slechts gissen. Maar wij
zouden er iets liefs voor
over gehad hebben, indien
wij tegenwoordig hadden
kunnen zijn in de brouwerij,
toen de dertig kasteleins in
alle ernst begonnen met de
arbeid welke kasteleins ver
richten als zij te gast zijn
in «en brouwerij.
DAAN VAN DER VAT.
(Advertentie)
SMOKE THE BEST
Met een snelheid van veertig kilometer per uur komt „Olivier" in botsing
In een speciaal, langwerpig zaal
tje heeft het RAI-TNO-Instituut in
Delft thans de gelegenheid met
hulp van een schietbaan en de
proefpop „Olivier" veiligheidsgordels
aan zeer „realistische" proeven te
onderwerpen. Over een baan wordt
de pop van het ene einde van het
zaaltje naar het andere einde gescho
ten, terwijl een filmcamera alle be
wegingen vastlegt. Het volgend jaar
zullen met behulp van „Olivier" alle
in Nederland verkrijgbare veiligheids
gordels „dynamisch" worden getest
en bovendien hoopt men dankzij de
schietinstallatie en de proefpop be
langrijke gegevens te kunnen verkrij
gen over de ideale bevestigingspun
ten van de gordel, het beste systeem,
de betrouwbaarste sluiting etc.
In het verleden werden door RA1-
TNO uitsluitend „statistische" proe
ven genomen: rek- en trekproevep op
gordels en gordel-onderdelen. Bij het
opstellen van de voorschriften is zo
veel mogelijk aansluiting gezocht bij
bestaande buitenlandse normen: in Ne
derland vastgestelde bepalingen wer
den toegevoegd met betrekking tot de
ontkoppelingskracht van de sluiting,
de «nero-slip, de zijdelingse stijfheid
en de herkeuring (elk jaar door mid
del van steekproeven)Bovendien werd
het verplicht gesteld, de gordel te
verkopen met een duidelijke, in de Ne
derlandse taal geschreven handlei
ding. Verschillende typen voldeden
niet, doch na correcties door de fa
brikant, die ook al doende wijs moest
worden, bleven er maar enkele mer
ken over, die het RAI-TNO keurmerk
niet verwierven.
Op het ogenblik zijn er in Neder
land circa tweehonderdduizend vei-
ligheidsgordels verkocht: men mag
dus aannemen dat ongeveer honderd
duizend personenwagens van de zes
a zevenhonderdduizend met gordels
zfjn uitgerust. Daarmee staan wij, na
Zweden, bovenaan de ranglijst voor
West-Europa. In Amerika is het ge
bruik van veiligheidsgordels in ver
schillende staten al verplicht gesteld.
Op de vraag, wélk systeem de voor
keur verdient: de heupgordel, de
drie-punts-gordel of de diagonaal-gor
del, kunnen de deskundigen van TNO
(nog) geen antwoord geven. Men
hoopt dit met behulp van „Olivier'
te kunnen onderzoeken en bovendien
wordt een beroep gedaan op het pu
bliek, bij de verwerving van gegevens
behulpzaam te zijn.
Een speciale dienst verwerkt ver
keersongevallen, waarbij mensen be
trokken waren, die veiligheidsgordels
droegen. Politie, Wegenwacht, ANWB,
KNAC en tal van andere instanties
verlenen medewerking, evenals de le
veranciers van de gordels, die bij el
ke gordel een vragenlijst aanbieden
met een ongevallenrapport. Het is de
bedoeling, dat het rapport, na een
ongeval, wordt gestuurd naar RAI-
TNO-Instituut, Ëzelsveldlaan 40 te
Delft. Uitdrukkelijk wordt er daarbij
op gewezen, dat een veiligheidsgor
del na een ongeval onbruikbaar is
geworden door de „rek". De raad is:
stuur de gordel op naar het RAI-
TNO-Instituut, dat de gordel gebruik!
voor onderzoek en er tevens voor
zorgdraagt, dat de leverancier (gra
tis) een andere gordel verschaft.
Op het ogenblik zijn al honderdze
ventig rapporten binnen: te weinig, om
reeds conclusies te trekken. Daarmee
wil men wachten tot er tenminste
duizend gevallen zijn bestudeerd.
Olivier" is een heel bijzondere
pop met zeer „menselijke" kwa
liteiten. Zeker, er waren in he>
buitenland reeds verschillen
de poppen in gebruik, zoals „Oskar"
in Zweden en Charlie" in Amerika,
maar de Nederlandse deskundigen
vonden deze „niet gevoelig" genoeg
om de onmenselijke beproevingen ii
de schietstoel te endergaan. „Wij be
sloten daarom", vertelde ons giste
ren, tijdens de eerste proef-schoten in
Delft, de heer J. Bastiaanse van het
RAI-TNO-Instituut, „om zelf zo'n pop
te construeren. Het maken van een
namaak-mens was echter veel moei
lijker dan wij dachten. De pop moest
in tegenstelling tot de buitenlandse
poppen geheel als een mens kunnen
reageren. Wij bereikten dat met be
hulp van een stel kabels. Maar na
de eerste botsing zal het slachtoffer
bewusteloos zijn. Wat gebeurt er daar
na? We maakten dus slibkabels, die
na de eerste schok losraakten, zodat
de pop eerst dén reageerde als... een
pop."
Er kwamen artsen bij te pas om te
adviseren hoe de enkels moesten kun
nen scharnieren naar links en
rechts, naar boven en naar beneden.
Toen de pop even beweeglijk saheen
als een mens, bleek dat men één ding
was vergeten: hij kon zijn schouders
niet ophalen. En dat was erg belang
rijk, want de pop moest alles kunnen
wat een mens op het gebied van be
wegingen kan doen. Een van de ta
ken van „Olivier" zal immers zijn te
onderzoeken, wélke krachten de in
tensiteit van de botsing kunnen afzwak
ken: krachten, die de mens in doods
nood vlak voor de botsing wellicht
meer dan eens heeft weten op te
roepen, zo veronderstellen de deskun
digen naar aanleiding van rapporten
over verkeersongevallen, die wonder-
boven-wonder goed zijn afgelopen.
Welke krachten dat zijn, weet men
niet. Wel is men er intussen al achter
gekomen, dat men bij een frontale
botsing niet recht naar voren schiet,
maar ook naar boven (onder een
hoek van 45 graden). Ook op dit punt
zal „Olivier" meer gegevens moeten
gaan verschaffen. De pop kreeg
om de schouders te kunnen ophalen
een rubber kogel in de wervel
kolom en een gasslang gevuld met
lucht.
Als een beenscharnier te vér om
klapt, neemt men aan, dat het been
is gebroken, al zijn de ijkingsmoge-
lijkheden natuurlijk beperkt, zo wordt
op de grens tussen cynische humor
en kille wetenschap vastgesteld.
De klappen, die de pop in de schiet
stoel krijgt, zijn enorm. Maar „Oli
vier" is sterk en toen men een keer
tje was vergeten om de veiligheids
gordel vast te gespen, blééf hij in
tact. Het lanceren gelijkt op het af
schieten van een raket. Wie tégen
veiligheids-gordels is, dient in Delft
bij RAI-TNO te gaan kijken. „Olivier"
is een zwijgende, maar overtuigende
docent.
..Olivier" werd met medewerking van
artsen gebouwd als namaak-mens.
Alleen het hoofd kreeg weinig aan
dacht: vergis U echter niet in de neus,
want die herbergt belangrijke instru
menten. De pop weegt 73 kilo: zulks
op verzoek van zijn „buitenlandse fa
milieleden".
