Volmaakt gelukkig
in onderaards hol
gezellig rond de koffiepot
Europa moet atoomschip
bouwen als experiment
Sefflofaflë
SELLOTAPE
Enige grotbewoonster van Nederland
Commerciële onderzeeboten
Sterk gezinsverband
m
POTTERS
„LINIA"
ZATERDAG 24 NOVEMBER 1962
PAGINA 11
morgen
wordt 't
wéér anders
toegepast!
De bevolking van het aan de
rand van Maastricht gele-
gen tuindersdorpje Sint
ieter heeft bij haar dagelijkse
0lfigang met de rivier de Maas
"ooit enige afstand bewaard. De-
te vrijpostigheid is Sint Pieter in
"e loop der jaren meer dan eens
Noodlottig geworden. In 1857 bij
voorbeeld. Verschillende eenvou
dige dorpelingen tot dan toe
Niet erg beducht voor het wat
dartele gedrag van de Maas in de
ginter ontdekten toen plotse
ling een minder mooie karakter
trek van „hun rivier". De gewone
sPeelsheid van de Maas maakte
Plaats voor een ongewone onstui
migheid. Met een niets ontziende
Woestheid overspoelde het Maas
water tuinen en woningen. Een
van de meest gedupeerde slacht
offers van de toenmalige waters-
Nood was Casper Claessens.
Officieel rapport
Weinig „trek" bij
gereformeerden
-m j ederland, zondagavond, „Ondanks
V/ het late ochtendgrauwen hebben we
■L ontbeten bij daglicht, zonder haast en
uitvoerig. Gelukkig waren we ruimschoots
op tijd in de kerk, want de laatkomers had
den weer staanplaatsen. Na de kerk hebben
we langdurig koffie gedronken bij oma; kof
fie complet mag ik wel zeggen: ze had weer
verrukkelijk gebakken. Daarna het was
al volop middag zijn we een frisse neus
gaan halen in het park; de kinderen hadden
brood meegenomen, maar de eenden waren
al overvoerd. Na de wandeling zijn we gaan
eten, bij lamplicht, want het werd al om half
vijf donker. We hadden zo gezellig zitten ta
felen en natafelen, dat we het tv-journaal
bijna gemist hadden. De rest van het pro
gramma was niet veel; we zijn toen lekker
plaatjes gaan draaien; met een glaasje wijn
(„gezéllig en gezond.Morgen pakken
we wel weer melk om mans te worden. Om
zeven uur loopt de wekker al weer af; nog
niet aan denken, maar we blijven toch niet
te lang meer plakken. Komen jullie zondag
bij ons op de koffie?"
Gehuwden kopen eerder
een auto
ZH
CZZ1
EEEEB
E=3
atlas éefii
MENTHOLPFLLETS
Tegen hoest en' Keelpij
Uitwerking frappantj
Greetje Blanckers,
Zyn bescheiden huisje aan de Maas
J;.6rd totaal verwoest. Een nieuwe wo-
°'ng, althans in de buurt van zijn onder
•\ater gelopen tuinbouwgronden, was
iet te vinden, wél een op veilige af-
.^and van de Maas gelegen mergelgrot
"de Sint Pietersberg,
ptvvi wein'g middelen richtte hij deze
=5°t tot woning in. Metselaars of tim
merlui kwamen er niet aan te pas.
Met behulp van een ervaren blokbre-
rfr uit het Belgische plaatsje Canne
erd de grot uitgediept tot een twintig
meter lange gang, aan de voorkant af-
lfiu?ten met een ..gevel" van wat mer-
seiblokken, één raam en een smal hou-
deurtje. De totale bouwkosten be-
"ePen niet meer dan tien gulden, be-
b®rkt als zij bleven tot een heel week-
•pon voor de Belgische arbeider, die
5?r dag „zestig cent plus de kost" ver
mende.
Ook de inrichting van ,,de nieuwe
woning" vergde weinig geld. Met een
tussenwand", gevormd door een kast,
werd de onderaardse gang in twee
'.vertrekken" verdeeld. Vóór de kast
jts keuken-huiskamer en achter de kast:
■o slaapzaal annex bergruimte.
Het meubilair was navenant. Der
halve een schamele tafel, een paar
gammele stoelen, een aftandse for-
huiskachel, een dito keukenuitzet, een
Walmerige petroleumlamp en enkele
permanente kermisbedden.
In deze grotwoning zonder het minste
jrOpifort beter gezegd in deze aller-
PUmitiefste holwoning, welke spot met
meest elementaire beginselen van de
per ntJ?.agSe wooncultuur heeft Cas-
kroostriikISS|rs- •iarenlanJg met z«n
Ziin i™LPZIn gewoond,
hetexclufbwod(?chter „Nelleke" kreeg
Sn la huis aIs ..bruidschat"
drik' B°anckers met tuinder Hen"
„Nelleke" heeft zich een waardige
erfgename getoond. Zjj bleef haar
ouderlijke woning, waar zij vanaf het
rampjaar 1857 woonde, trouw tot aan
haar dood in 1943.
Haar jongste dochter Greetje Blan
ckers, die toen alleen in de Maastrichtse
potwoning achterbleef, is net als „Nel-
v.1 een waardige opvolgster van de
~ater van het onderaardse huis.
fa i's n'ot weinig trots op dit unieke
amihebezit, alsook op de titel „enige
grotbewoonster van Nederland!"
.Waar grot, waar zij vanaf haar ge-,
.oorte thans precies vijfenzeventig
Jaar geleden steeds heeft gewoond
ta vff.aar ZU Iot aan haar dood hoopt
Vo o'tiven ook, zou zjj beslist niet willen
»i_ïru'len voor de meest luxueus inge
richte villa.
-.Waarom zou ik dit doen?" lacht
?h. „Ik voel me hier volmaakt ge
lukkig. De twintig meter lange wo-
mng m de berg is voor mij ruim ge-
h°eg. Het leven in de grot is heel
gezond. Mjjn moeder, die er maar
hefst vijfentachtig jaar verbleef, is
vierennegentig geworden en ik zelf
?en tijdens mi)n vijfenzeventigjarig
verblijf in dit huis, maar één dag
z'ek geweest. Ik betaal geen huur en
r°k geen belasting. Met de opbrengst
van mijn groente-tuin en de maande-
Aikse A.O.W.-uitkering kan ik best
rondkomen. Eenzaam voel ik mij
teen moment van de dag en vervelen
°e ik mij nooit."
.Heel de dag, van 's morgens zes tot
A avonds acht, is Greetje Blanckers
Wghk in touw. Met de verzorging van
ar viervoetige huisgenoten: de be-
Greetje Blanckers
Greetje's grootste hobby: tuinieren op
Sint Pieter.
jaarde hond Loeki; drie weldoorvoede
katten, Pie, Pim en Tinus, en vier forse
konijnen, is heel, wat tijd gemoeid en
niet te vergeten met haar seizoenhob
by's; 's zomers: het kweken van di
verse soorten groenten en 's winters:
naaien, stoppen en breien. Andere lief
hebberijen houdt Greetje er niet op na.
Een radio bezit zij niet, laat staan
een televisietoestel, en lezen is er niet
vijfenzeventig jaar grotbewoonster volmaakt gelukkig
in onderaards „hol".
bij. Het grote wereldgebeuren gaat aan
haar voorbij. Wat zi.i per se weten
moet, bijvoorbeeld de in haar ogen
„dwaze" bepaling, dat haar trouwe
metgezel Loeki vanwege de hondsdol
heid voorlopig in huis moet blijven, dat
vertellen haar de buren wel. Greetje
Blanckers is bijzonder gesteld op haar
buren en zij op haar. De jeugd van
Sint Pieter. voor wie de romantische
berg met zijn onderaardse gangen en
grotten een geliefkoosd speelterrein is,
beijvert zich om voor „tante Greetje"
karweitjes op te knappen. Geen dienst
laat zij onbeloond. Haar snoeptrommel-
tje is altijd wel gevuld. Voor de kinde
ren staat de deur van haar „sprookjes
huisje" altijd open.
Ook voor haar vele vrienden van het
pittoreske tuindersdorpje, als haar
naaste buren: de behulpzame kunst
schilder, de koster, of de gids van de
St.-Pietersberg. Zelfs de nieuwsgierige
toerisi is bij haar van harte welkom.
Greetje maakt graag, voor zover
haar „drukke" werkzaamheden dit toe
laten een babbeltje met vaste of toe
vallige bezoekers. Zij vertelt honderd
uit over het ontstaan van de grotwo
ning; over haar „verste" reis: een
voettocht naar Scherpenheuvel; over
haar vele jeugdpelgrimages naar Lana-
ken (St.-Ursula) voor ,.de koppijn";
naar Keer (St.-Blasius) voor ,.de
keelpijn"; en naar Bemelen (St.-Anto-
nius) voor „de varkens"; over haar
afkeer van het drukke stadsverkeer
met enige zelfspot stelt zij lachend
vast: „ik ga maar twee keer per jaar
meer naar Maastricht, een keer in
april om zaad te kopen en een keer
in oktober om mijn kapitaal op de
bank te zetten" of over haar goede
behulpzame dorpsgenoten.
Over de mensen van Sint Pieter wil
Greetje Blanckers geen kwaad woord
horen. Zij hebben haar dezer dagen
een onvergetelijke dag bezorgd. Op echt
Limburgse wijze derhalve bijzonder
feestelijk en uitbundig vierde Sint
Pieter toen de vijfenzeventigste verjaar
dag van Neerlands enige grotbewoon
ster. Na een plechtige heilige mis tot
dankzegging in het schilderachtige
kerkje, gevolgd door een luisterrijk ont
bijt, heeft Greetje Blanckers heel de
dag moeten recipiëren. Niet in haar
donkere onderaardse kluis, maar in
haar aan de overkant gelegen „gasten-
kwartier", een huisje, waar bezoeken
de familieleden logeren.
Daar troonde zij temidden van een
grote vracht bloemen in een makke
lijke „luie stoel", het feestgeschenk van
Sint Pieter. Het was een magnifiek
feest, maar erg op haar gemak heeft
Greetje zich niet gevoeld. Zij is liever
thuis, in haar vertrouwde spaarzaam
verlichte grot.
COR BERTRAND
NEDERLAND OP ZONDAG:
van Greetje Blanckers: de enige meer dan honderd jaar bestaande
arotwonina van Nederland..
(Van onze verslaggever)
ROTTERDAM, 24 nov. Net als bij
een kernenergiecentrale zal ook een
atoomschip duurder in investering en
in gebruik zijn. Maar terwijl experts
een economische toepassing van de
kernenergie voor de opwekking van
elektriciteit tegen het einde van deze
decade verwachten, zijn de dagelijks
veranderende aspecten in de scheep
vaart veei moeilijker te bepalen en is
dus over het rendement van een atoom
schip zelfs nog geen reële toekomst
verwachting te maken. Toch zal men
ook in Europa tot de bouw van een
„kernschip" moeten overgaan om er
varing op te doen bij de bouw er van
en h t varen er mee.
Deze meningen werden gisteren ver
kondigd op een voorlichtingsbijeen
komst van het Nederlands Atoomfo
rum over „scheepsvoortstuwing door
middel van kernenergie" hier gehouden
op het congres „Schepen van de toe
komst" in het kader van de internatio
nale scheepsbouwtentoonstelling. Ir.
M. Muysken, directeur van het Reac
tor Centrum Nederland gaf een over
zicht van de Europese studies voor
atoomschepen, zes stuks in totaal, t.w.
twee ertscarriers, een oceanografisch
schip en een grote tanker en voorts
plannen voor twee types reactoren. In
Nederland bepaalt men zich tot de
atoomtanker en tot de studie van een
druk-water-reactor.
Prof. dr. M. Bogaardt, hoogleraar in
Eindhoven gaf een overzicht van de
werkzaamheden van het Reactor Cen
trum Nederland op het gebied van nu
cleaire scheepsvoortstuwing. Het be
langrijkste onderzoek is wel de ont
wikkeling van een optimaal splijtstof
element, terwijl ook ruime aandacht
wordt besteed aan de mogelijkheden
tot verlaging van de installatiekosten.
(Advertentie)
Ir. H. Schmerenbeck, technisch direc
teur van het Gesellschaft für Kernener-
gieverwertung in Schiffbau und Schiff-
fahrt te Hamburg zei het niet belang
rijk te vinden of het eerste atoomschip
winstgevend is. Hij vond het schip dat
zijn maatschappij bouwt, nl. een 15.000
tons ertscarrier met een organisch ge
koelde en gemodereerde reactor het
best bereikbare compromis voor een
experimenteel schip met commercieel
nut.
Hij waarschuwde op te passen voor
de neiging ieder probleem tot het einde
toe in laboratoria, op proefbanken en
met rekenmachines op te lossen. „Sche
pen en scheepvaart hebben slechts één
beprocvingsterrein: de golven en de
stormen van de zeven zeeën!"
Volgens ir. A. J. W. Lap, hoofd bin-
nenvaartlaboratorium van het Neder
lands Scheepsbouwkundig Proefsta
tion te Wageningen zullen nieuwe me
thodes van voortstuwing moeten wor
den ontwikkeld om grote vermogens
op het water over te brengen, zoals het
sigaarvormig achterschip met straal-
buis en de Haselton-propeller. Grote
en zeer snelle schepen zullen de enor
me golfweerstanden die optreden bij
beweging langs het wateroppervlak
dwingend moeten vermijden. Er zijn
een aantal mogelijkheden tot reductie
van deze weerstand. Ir. Lap kwam
tot de conclusie, dat zeer snelle, grote
commerciële schepen in de toekomst
als onderzeeboten zullen moeten wor
den gebouwd.
Na een interessante discussie woon
den de deelnemers aan het „Atoom
forum" de première bij van de kleuren
film over het Amerikaanse atoom
koopvaardijschip „Savannah".
ons mogelijk, met miljoenen op een kluitje te wo
nen, op een klein stukje grond achter de duinen:
die paar zomerse zondagen, waarop we onze huis
kamer trachten te verwisselen met het strand,
tonen dat duidelijk aan. Maar afgezien van de
ruimtelijke problemen: wat voor kwaad doet
een volk dat tevreden neerzit bij zjjn koffiepotten?
Slechts verliefden en verloofden willen de huise
lijke gezelligheid nog wel eens ontvluchten; zij ma
ken, weer of geen weer, wel twee of drie keer een
ommetje en liefst een complete dagtrip; maar dit
is geen principiële voorkeur; zodra ze als jong
gehuwden een eigen dak boven het hoofd hebben,
cultiveren ze de zondagsviering extra intensief.
Onze waardering voor de Nederlandse zondag in
aanmerking nemend, is het begrijpelijk, dat het ons
tot diepe vreugde heeft gestrekt, dat onze waarne
mingen bevestigd zijn door een officieel rapport. We
bedoelen publicatie nr. 14 van de Rijksdienst voor
het Nationale Plan, getiteld „Mensen op zondag",
die in september j.l. verschenen is en waarover we
destijds reeds in het kort hebben bericht. De in de
brochure verwerkte gegevens zijn afkomstig van in
1956 gehouden enquêtes, maar de stabiliteit van de
zondagsviering staat er borg voor, dat ze nog volop
actueel zijn. Opzienbarend zijn de uitkomsten zeker
niet; zoals we reeds zeiden stemmen ze overeen met
de waarnemingen die men als oppervlakkige kof
fiedrinker elke zondag doet. Toch staan in het rap
port diverse onthullende en soms zelfs vertederende
bijzonderheden, al zijn ze dan wat verhuld door de
stijl waarin een dergelijke uitgave, wil ze au serieux
worden genomen, nu eenmaal gesteld dient te zijn.
De terminologie roept sterke herinneringen op aan
ornithologische tijdschriften, als men leest over
„dagtrekkers" en „middagtrek naar de duinen",
maar het gaat heus over de menselijke bewoners
van Amsterdam, Rotterdam, Zaandam en Hilversum.
Op een willekeurige zomerzondag met matig weer
bleek in deze steden ca 50 pet van de bevolking de
zondagse voormiddag in eigen huis te hebben door
gebracht; alleen in Hilversum waren wat meer men
sen vroeg naar de kerk of aan de wdndel geweest,
want daar was maar 43 pet in huis gebleven. On
danks het zomerseizoen bleek in dq vier genoemde
steden slechts 13 tot 18 pet van de bevolking al in
de vóórmiddag buiten de stad te zijn. 's Middags
werd men meer mobiel (het ommetje!): toen was
19 tot 41 pet de woonplaats uit; 19 pet in Rotterdam
en 41 pet in Hilversum, maar daar is men gemak
kelijker buiten de bebouwing als in Rotterdam, zo
tekent de rijksdienst hierbij aan. In alle vier de steden
zat ook op de zondagmiddag nog 35 pet in eigen huis.
tiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiimmiiiiiiiiiiiiiiitiiiHiiiiiiiiimiliiiiitii
iiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiimmiiiiiiiiiiiiiiiiNniiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiii
De trek naar buiten, die op gemiddelde zomerzon-
dagen 26 pet van de bevolking omvat, is opvallend
laag in Rotterdam.
De brochure, die kennelijk niet door Rotterdam
mers is samengesteld, schrijft dit niet toe aan de
aantrekkelijkheid van de stad, maar aan de minder
aantrekkelijke omgeving. „Denkbaar is natuurlijk
ook, dat het hoge Rotterdamse percentage voor ver
blijf binnen de woonplaats (en de vrij lage cijfers
voor de trek naar buiten) veroorzaakt kunnen zijn
door de grote aantrekkingskracht van de eigen stad",
zo oppert men daarna heel voorzichtig. Maar dan
komt de domper: „Wanneer men evenwel tot de ont
dekking komt, dat juist de lagere inkomensgroepen
binnen de stad vertoeven, begint men enigszins aan
een dergelijke conclusie te twijfelen. Het is namelijk
niet goed te begrijpen, waarom juist deze groepen
in sterker mate het appèl van de aantrekkelijkheid
van de eigen woonplaats zouden ondergaan."
Men heeft gegraven naar achtergronden. Behalve
de rol van het inkomen is ook die van de kerkelijke
gezindheid in het verslag betrokken. Daarover
straks.
Algemeen geldt dus, dat 's morgens 50 en
's middags 35 pet thuis is, dat 10 pet de gehele
dag de stad uit is en dat 26 pet zich beperkt tot een
middagtochtje.
Het meest honkvast zijn de ouderen: 50 pet. van de
gepensioneerden komt heel de zondag de deur niet
uit, alleen in Hilversum ligt het aanmerkelijk
lager, hetzij omdat er zulke vitale bejaarden wo
nen, hetzij omdat de omgeving er zo tot wandelen
noodt; het laatste lijkt het meest waarschijnlijk.
In Hilversum ligt het uitgaan en thuisblijven voor
alle inkomensgroepen gelijk; in de drie andere
steden zijn er echter de meeste thuisblijver onder
de lagere inkomensgroepen. „Daarnaast treft men
verhoudingsgewijs veel thuisblijvers onder de jonge
gehuwden aan", zo onthult de brochure, maar ook
deze gelukkige groepering zit in Hilversum minder
frequent de hele dag thuis dan in de andere drie
gemeenten.
Ongeveer 20 pet van de bevolking gaat, vooral in
de middag, op visite. Visites trekken vooral de vol
wassenen, het meest de groep tussen 19 en 29 jaar.
Het park is bij de jeugd het meest in trek: in Am
sterdam en Rotterdam gaat bijna 10 pet van de jeugd
tussen 6 èn 18 jaar naar het park. Merkwaardig is,
dat welgestelde Amsterdammers wèl en goed gesitu
eerde Rotterdammers niet, althans veel minder, naar
parken gaan. De meer excentrische ligging van het
Amsterdamse bos speelt hier vermoedelijk een rol:
daardoor trekt het ook degenen die een tochtje met
de auto willen maken, zo veronderstelt men bij de
dienst.
Het rapport constateert, dat de onkerkelijken op
zondagmorgen wat meer buiten de eigen woonplaats
zijn dan de overigen. Voor het overgrote deel blijft
deze groep echter 's morgens thuis. „Wanneer men
er dus geen behoefte aan gevoelt, naar de kerk te
gaan, dan vermaakt men zich in hoofdzaak in de
eigen woning. Dit betekent, dat het dus niet de attrac
ties buiten de deur (vereniging, sport, de nafuur enz)
zijn, die de mens op zondagmorgen van de kerk
weglokken", aldus de brochure.
Zijn er voor de zondagmorgen duidelijke verschil
len naar religie waarbij katholieken en gerefor-
Zo kan de zondag door talloze Nederlanders wor
den beschreven. Want de zondag is een dag van ge
zapige rust en we zijn daar met zjjn allen zo geluk
kig mee, dat we zelfs wetten hebben vastgesteld om
degenenen, die deze kostelijke verworvenheid zou
den willen aantasten, in ons beproefde gareel te
dwingen. Men hoeft maar in zijn eigen omgeving rond
te kijken om te kunnen constateren, dat de zondag
bij het overgrote deel van onze bevolking verloopt
volgens een vast en vele jaren ongewijzigd patroon,
dat geborduurd is op het thema lui-lekker-land, met
als „extra" een kerkelijk randje. En het meest type
rend is, dat de zondag, behalve in de kerk, overwe
gend gevierd wordt in de besloten huiselijke kring.
Het genoeglijk verblijf aldaar krijgt extra glans als
het wordt meegenoten door gasten, meestal uit de
directe familiekring, die een volgende zondag op
hun beurt koffie schenken en demonstreren, dat ook
zij een knus honk hebben ingericht. Typische varia
ties zijn gezinnen met kleine kinderen, die vaak bij
opa en oma te gast zijn; kinderloze echtparen, die
graag bezoeken uitwisselen met dito kennissen en
gezitinen met opgroeiende kinderen, waar men door
gaans ontvangende partij is voor ooms en tantes.
De zondagsviering ondergaat in de loop van het
jaar niet veel veranderingen: 's zomers wordt het
ommetje of uitstapje wat langer gerekt en wordt het
park vervangen door bos of strand, een enkele
maal door speeltuin of dierenpark, terwijl het be
zoek aan tante Truus in zuid een enkele keer moet
wijken voor een uitstapje naar oom Piet in Appinge-
dam, maar dat kan wol eens een jaartje overslaan,
zeker als het op Tweede Paasdag slecht weer is.
's Winters als het drie weken achtereen regen is
geweest, kan het 's middags wel eens op een
bioscoopje uitdraaien: „dan ben je er toch even uit
geweest Dat ommetje 's middags is essentieel,
niet zozeer „omdat je zo gaar wordt van dat bin
nenzitten", want we doen het o zo graag; maar na
dat ommetje is het weer zo extra behaaglijk!
Denk niet, dat wij de Nederlandse zondagsrust
kritisch willen bezien, willen aantasten of zelfs
maar in het belachelijke trekken; daarvoor is ze
ons te dierbaar: wij koesteren de zondagse koffie-
drinkerjj als een van de meest kostelijke verwor
venheden van ons goede vaderland, in rangorde
weinig minder dan het onvolprezen, eveneens door
famiale genoeglijkheid uitmuntend sinterklaasfes
tijn. De zondagsrust is niet alleen genoeglijk, ze
behoedt ons bovendien voor allerlei ellende. Al
leen deze wijze van vrijetijdsbesteding maakt het
Familietrek per fiets.
kerkbezoek
bezoek aan familie
en kennissen
spelen op straat
overige activiteiten
I buiten de woonplaats
Activiteiten op zondagmorgen binnen de woonplaats
(vier gemeenten gezamenlijk).
kerkbezoek
bezoek aan familit
en kennissen
ommetje bij de wonln®
tocht door de stad
spelen op straat
bezoek aan parken
en plantsoenen
overige activiteiten
buiten de woonplaats
Activiteiten op zondagmiddag binnen de woonplaats
(vier gemeenten gezamenlijk).
meerden vooral opvallen door druk kerkbezoek
's middags zijn katholieken, hervormden en onker
kelijken gelijkelijk over de sectoren „thuis", „uit
binnen de woonplaats" en „buiten de woonplaats" ver
deeld en vallen alleen de gereformeerden op door
dat ze weinig naar buiten trekken.
De" trek naar buiten gaat te voet, per fiets per
bromfiets en per auto; daarbij is het weer de aan
trekkelijke omgeving van Hilversum, die ertoe leidt,
dat daar ondanks een groter autopark minder per
auto wordt getrokken. Merkwaardig is het verband,
dat men heeft gevonden tussen de gehuwde staat en
het autobezit; een verband dat overigens vrij gemak
kelijk te verklaren is, omdat de auto voor alleen
staanden tamelijk duur is en voor gehuwden met
kinderen behalve economisch ook zeer veel gemak
kelijker is. De aanschaf van auto's leidt niet tot een
wegtrekken naar verre recreatiegebieden, maar veel
meer tot een bezoek aan dezelfde recreatiegebieden
die men vroeger „in dagtrek" bezocht, tijdens een
middagtocht. Dat betekent dus geen verlichting,
maar eerder een vergroting van de piekdrukte in de
recreatiegebieden.
Het rapport laat er tenslotte geen twijfel over be
staan, dat de zondag overwegend in gezinsverband
wordt doorgebracht: de trek naar buiten geschiedt
voor tweederde deel in gezinsverband en van de
thuisblijvers zat 's middags 56 pet in gezinsver
band, tegen ruim 22 pet bij vrienden en kennissen
en ruim 19 pet alleen.
Als men de zondag zo uitvoerig en voortreffe
lijk zwart op wit ziet staan, gaat men pas goed
begrijpen, welk een hopeloze strijd er wordt gevoerd
door de groeperingen die het publiek buitenshuis en
in hun gelegenheden willen zien. „Samen gezellig
in de huiskamer", en probeert u daar maar eens aan
te komen!
VIC LAN GENHOFF
De Deltawerken in het Haringvliet. De konstruktie van dit soort
gigantische betonnen bouwsels vereist direktieketen, elektromotoren,
voorgespannen beton, tekenkamers.... SELLOTAPE verricht er overal
verschillende funkties! Het is het moderne materiaal, dat door tientallen
speciale soorten in iedere tak van industrie en nijverheid aan specifieke
eisen voldoet.
ook thuis
waar het al
éven onmisbaar is!
(Advertentie)
wett. ged. handelsmerk
