Prol.
NA DAG VAN ROUW
mg
navol
door de
Beel roept op tot
van voorbeeld
prinses gegeven
Ook Antillen en
Suriname rouwen
voor op
van
Delft bereidt zich
de grote plechtigheid
volgende week zaterdag
Steen van 3xh ton sluit
de grafkelder af
Bezwaren tegen het schema
over de eenheid der Kerk
w
I
E
E
Ziel van Son
Rouwbeklag
van de K
J
Kamer betuigt
deelneming
,IN MEMORIAM'
IN BIOSCOPEN
Peek&Cloppenhurg
Prins Bernhard
zegt afspraken af
Herdenkings
dienst in Den Haag
Rouw in Horeca
bedrijven
Machevo
geslaagd
Mevr. Breman-
Schouten
REISETUI
4.«
2.S0
O.oo
JUr**-
VERMOUTH
DONDERDAG 29 NOVEMBER 1962
PAGINA 5
.Hilversum, 29 nov. De
vice-voorzitter van de Raad van
State, prof. dr. L. J. M. Beel,
heeft gisteravond aan het eind
Van de radio-uitzendingen zich tot
*°lk gemaakt van de droefheid bij
*Nen die zich verbonden weten in
met het koninkrijk der Neder
landen. Prof. Beel zei ondermeer,
hat gedurende vijftig jaren konin
gin Wilhelmina zich van haar
Verheven taak heeft gekweten
"Gestuwd door een hoog plichts
besef, geschraagd door innerlijke
feestelijke kracht en vertrouwend
°P God heeft zij zich al die jaren
Gewijd aan hetgeen zij terecht als
®en roeping zag: het welzijn en de
bloei van het vaderland, dat haar
2o dierbaar was".
DEN HAAG, 29 iiov. Ook de
Nederlandse Antillen en Surina
me rouwen om het overlijden van
Prinses Wilhelmina. Niet alleen
van de overheidsgebouwen, maar
°°k van vele particuliere kantoor
gebouwen, winkels en woonhuizen
hangen de vlaggen halfstok.
Het interieur'van de Nieuwe Kerk te Delft waar het stoffelijk over
schot van prinses Wilhelmina zal worden bijgezet. Op de voorgrond
de steen die de toegang naar de koninklijke grafkelder afsluit.
DELFT, 29 nov. Men bereidt
zich hier thans koortsachtig voor
op de grote plechtigheid van vol
gende week zaterdag: de bijzetting
van het stoffelijk overschot van
prinses Wilhelmina in de konink
lijke grafkelder van de Nieuwe
Kerk.
De grafkelder
(^Prof-
door
drs. F. HAARSMA
wat
piet ziet
bij..
12.90
5.90
Aanbiedingsprijs, geheel
compleet 50
Zaligverklaringsproces
deken Tijssen
Benoemingen bisdom
Haarlem
',Een koningschap ontleent zijn wa-
betekenis niet in de laatste plaats
5?n hem of haar, die met deze waar-
QlSheid is bekleed," aldus prof. Beel.
idVlj allen weten, hoezeer koningin
*»uhelmina door haar persoonlijke ga-
p®n. haar grenzeloze toewijding en haar
grootheid, welke in het bijzonder onder
Pjoeüijke omstandigheden naar voren
I ad. in ons volk de eerbied voor en
aet vertrouwen in de kroon heeft hoog-
|.®houden en versterkt. Op deze wijze is
pJI ook voor de eenvoudigsten van haar
onderdanen het symbool geworden van
hoogheid en de majesteit van het
Sezag."
Prof. Beel besloot: ,,Samengeschaard
het Huis van Oranje, delen wij in
he rouw van onze vorstin, ja van
seheel haar gezin Doch njet alleen ge-
,|?elens van droefheid en van erkente-
jukheid mogen ons hart vervullen. Dit
fpci zou allerminst stroken met de wens
var onze overleden prinses Wilhelmina.
Wat zy van ons vraagt, ook nu zij
voorgoed van ons is heengegaan, is,
hat haar leven en streven, haar wer-
~ph en zwoegen, haar woorden en da-
öpn in ons allen het besef van onze
Rrote verantwoordelijkheid in de we-
?e'd van vandaag en van morgen zul-
n verlevendigen, dat wij de handen
Meen zullen slaan voor de opheffing
«m. rn'sstanden. van armoede, honger,
ntneemding en misdaad, waar deze
voorkomen, dat wjj bereid zullen zijn,
izo handelend, onzekerheid en vertwij-
i„ JU 'e doen verkeren in vertrouwen,
°<>P en in geloofsverzekerdheid."
Den Haag
prfnesefewulnt,er®ad van de stad waar
huwd en wa0 "a is Seboren, is ge-
ha I waar een groot deel van
ij '®ven heeft doorgebracht, Den
„aaf' heeft gisteravond een buitenge-
vergadering gehouden ter herden-
king van haar overlijden. Burgemees
ter, mr. H. Kolfschoten, zei in zjjn toe
spraak onder meer, dat dit vorstelijk
leven zonder overdrijving in bepaalde
perioden de gestalte van een machtig
koningsdrama heeft aangenomen. „Nu
de laatste lamp is gedoofd komt bij
iedere Nederlander, die over zijn va
derland dierbaar denkt de gedachte
op, dat deze gouden koningin in zijn
leven een plaats inneemt, dat hij haar
iets verschuldigd is, dat leeft en spreekt
nu het afscheid daar is", zo zei de
heei Kolfschoten. „Een lang en bewo
gen hoofdstuk in de geschiedenis van
dynastie en vaderland heeft met deze
dood een droef, maar vredig einde ge
vonden." aldus de burgemeester.
Namens de gemeente werd de konin
gin een adres van rouwbeklag gezon
den waarin onder meer gezegd wordt,
dat de ingezetenen van Den Haag het
verlies in heviger mate voelen, omdat
het leven van de prinses gedurende een
DEN HAAG, 29 nov. De voorzitter
van de Katholieke Volkspartij heeft na
mens de partij een telegram van rouw
beklag aan koningin Juliana verzonden.
De inhoud van dit telegram is de vol
gende:
Majesteit,
De Katholieke Volkspartij moge
u in dit voor u en uw gezin zo
droeve uur zijn oprecht medeleven
betuigen met het overlijden van uw
koninklijke moeder. Met u en ons
gehele volk verenigen wij ons in het
gebed, dat zij, aan wie ons volk
zulke onmeetbare verplichtingen
heeft, in het eeuwige licht de vrede
moge vinden van Christus, die zij
steeds voor alles heeft willen stellen.
Uwe majesteit en haar gezin bidden
wij de kracht toe, welke u zo zeer
zult behoeven.
mr. P. J. M. Aalberse,
voorzitter K.V.P.
HILVERSUM, 29 nov. In de Neder
landse bioscooptheaters zal vanaf van
daag een door Polygoon-Profilti ver
vaardigd „In Memoriam" worden ver
toond Deze, zeseneenhalve minuut du
rende documentaire, bestaat uit archief
opnamen van de gehele regeringsperio
de van wijlen koningin Wilhelmina, van
1898 tot 1948.
Currie zond het volgend
minister-president van de Neder-
„.h'lse Antillen, de heer E. Jonckheer,
zich in verband met de onder de
Ruling van mr. J. M. A. H. Luns
•.•bande ambassadeursconferentie op
'ht Maarten bevindt, zond een tele-
F am naar koningin Juliana van de
"'kende inhoud
'>Mij geheel aansluitend aan de ge
voelens van deelneming, welke Uwe
.j ajesteit en koninklijke familie door
vP gevolmachtigde minister van de
"derlamise Antillen werd betuigd bij
overlijden van Uw Moeder, H.K.H.
jA'hses Wilhelmina, moge ik mede na-
y 6hs de overige ieden van de raad
uah. ministers aan Uwe Majesteit en
^"Jiinklijke familie mijn diep leedwezen
j' luigen met dit ook voor de Neder-
Sjlse Antillen zeer groot verlies."
üc vvnd Rouverneur van Suriname,
heer A
"'gram
Y >>öiep getroffen by het verscheiden
H.K.H. Prinses Wilhelmina, zo
geliefd, betuig ik mede namens de
la d van m'nisters en de bevolking
CJh Suriname Uwer Majesteit en het
y'tinklijk gezin de innigste gevoelens
h deelneming."
teïn een rede, die de heer Currie gis-
0J"®h te Paramaribo uitsprak, zei hij
(j^ermeer: „Misi Wilhelmina, zoals zij
tio2r de ouderen onder ons volk ge-
hla 1Tld werd- nam een aparte en warme
Wjj?ts 'n hun harten in. Met prinses
dip 'reina is een vrouw heengegaan,
bk °ver grote gaven zowel van geest
lten,van hart beschikte. Dit is onmis-
3arL ar gebleken gedurende de vijftig
Ijgpn. dat zij onze koningin is geweest,
tij* 's niet de plaats en niet het juist
wpip om al hetgeen te vermelden
'1 h overleden prinses als koningin
hepff- belang van land en volk gedaan
Ook Alleen wil ik herinneren aan haar
7 voor ons zo belangrijke rede van
tije,ecember 1942, die het koninkrijk
Ée We stjjl in het vooruitzicht stelde."
tivj-u^ed. gouverneur besloot: „Onge-
hew za' de naam van prinses Wil-
het v ia ook bij ons in Suriname voor
danith e ®oede' dat zij gedaan heeft in
Ven herinnering blijven voortle-
s °ver het koninkrijk „nieuwe stijl"
Pree-* °°k de waarnemend minister-
Mor van Suriname, de heer
re*rPurgo, gisteravond in een radio
een noemde prinses Wilhelmina
rij vorstin, niet alleen in de
nsr Oranjes, maar onder alle vor
sten
De
alle landen.
llarnB®0VOImachtigde minister van Suri-
*e' ons land, mr. dr. R. H. Pos,
V°°r do fen voor he radio, dat het
®r°ot L'and®A van het koninkrijk een
^°%en ii 's geweest, „dat in de be-
"°rIoe i ,n tijdens en na de laatste
jOfstin ,00n 's gedragen door een
2°°r h»nj Huis van Oranje, die
hei* r Plichtsbetrachting, vastbera-
«"Weest „...wijsheid een voorbeeld is
2}?t erio„. i',. zullen haar in Suriname
SJ'sterp llkheid gedenken," aldus
X 6 o DS.
6derla0nH°imachtigde minister van de
ndse Antillen, de heer W. F. M.
Lampe, herdacht prinses Wilhelmina in
de navolgende bewoordingen:
„Allen herinneren wij 9ns nog het
koninklijk woord door koningin Wilhel
mina uitgesproken op 7 december 1942
in Londen. Zij zegde de bevolking van
de Nederlandse Antillen zelfstandigheid
binnen koninkrijksverband toe, zodra de
toestand weer genormaliseerd was. En
getrouw aan haar woord verwezenlijkte
zij direct na 1945 de toezegging door
alle krachten in te spannen bij de voor
bereidingen voor de totstandkoming van
deze zelfstandigheid."
,,In tijden van nood heeft de Antil
liaanse bevolking zich altijd gerugge-
steund geweten door haar nimmer af
latende belangstelling voor onze zes
eilanden. Haar heengaan wordt dan
ook gevoeld als het verlies van een
moeder. Moge God haar de rust geven,
die zij zozeer verdient."
lange reeks van jaren zo nauw met de
residentie is verbonden geweest.
Amsterdam
Ir een bijzondere vergadering heeft
ook de vrijwel voltallige gemeenteraad
van Amsterdam het overlijden van
prinses Wilhelmina herdacht. In zijn
toespraak beperkte burgemeester, mr.
G. van Hall, zich de band te memore-
reu, die gedurende zoveel jaren heeft
bestaan tussen Hare Koninklijke Hoog
heid en de hoofdstad des lands.
Hjj wees erop, dat het devies „Held
haftig, vastberaden, barmhartig", dat
koningin Wilhelmina op 25 Februari
1946 aan het Amsterdamse stadswapen
toevoegde, ook in het bijzonder op
haarzelf van toepassing was. „Ik breng
slechts in herinnering haar moedige
daad als 20-jarige in 1900 president Ki'ü-
ger naai Europa te doen brengen, haar
vastberaden houding in de jaren voor
en 1 de eerste wereldoorlog, haar
groot medeleven, dat zij zo daadwerke
lijk betoonde bij de vele malen, dat
plaatsen of mensen in ons land door
rampen werden getroffen."
„De grote genegenheid is bijzonder
gegroeid in de tweede wereldoorlog,
toen zij in de ware zin des woords
moeder des vaderlands werd," aldus
mr. Van Hall. Hij geloofde te kunnen
stellen, dat in die jaren een grote
genegenheid voor Amsterdam is ont
staan.
De raad besloot een adres van rouw
beklag aan koningin Juliana te sturen.
Men is reeds begonnen met het her
stellen van kapotte ruitjes in de glas-in-
loodramen, terwijl de dienst van open
bare werken voorbereidingen treft om
de straten, waarlangs de rouwstoet zich
zal begeven, een extra reinigingsbeurt
te doen ondergaan.
Bjj het Delftse politiekorps heerst
reeds hoogspanning. Er is al druk gecon
fereerd over de te nemen verkeers
maatregelen. Vast staat dat het Delftse
politiekorps de taak alleen niet zal aan
kunnen. Daarom zal versterking worden
aangevraagd. Voorts wordt overwogen
om alle dranghekken, waarover Den
Haag en Rotterdam beschikken naar
Deift te brengen, zodat het mogelijk zal
zijn de gehele route af te zetten. Op de
dag van de bijzetting zul de gehele bin
nenstad voor alle verkeer worden af
gesloten. De vele tientallen verkeers-
kegels, die in verband met een verkeers-
proef enkele maanden op de Markt
werden aangebracht, zullen alle moe
ten worden verwijderd. In de nieuwe
kerk, waar de steen van 3</i ton, die de
koninklijke grafkelder afsluit zal moeten
worden verwijderd, worden vele autori
teiten verwacht.
Verder is aan te nemen, dat weldra
zal worden begonnen met het doen van
opmetingen en het proefrijden op de
Markt, terwijl ook de bouw van tribunes
wel niet lang op zich zal laten wachten.
Philip Willem (1554-1619), koning-stad
houder Willem III (1650-1702) en diens
gemalin Maria Stuart (1662-1695). De
eerste werd te Diest in België in de
Sint Sulpice-kerk begraven, de laatsten
rusten ais koning en koningin van En
geland in de Westminster Abbey in
Londen.
(Advertentie)
In de koninklijke grafkelder rusten
sedert Willem de Zwijger de overschot
ten van bijna alle leden van het ko
ninklijke huis. Prins Willem I werd er
op 4 aug. 1585 begraven. Op last van
de Staten van Holland werd in 1614
een praalgraf op het koor voor Wil
lem I opgericht. Hendrick de Keyser
begon aan de uitvoering van de plan
nen voor het praalgraf, dat in 1622 door
zijn zoon Pieter werd voltooid. Restau
ratiewerkzaamheden hadden plaats van
1923 tot '25. Als nationaal huldeblijk
bij het 25-jarig regeringsjubileum van
koningin Wilhelmina werd toen het
koor vernieuwd. De koninklijke graf
kelder werd tot nu toe voor het laatst
gebruikt op 29 april 1958 voor de bij
zetting van het stoffelijk overschot van
prins Willem V, dat per auto van Bruns-
wük naar Deift werd vervoerd. De
grafkelder, familiebezit van de Oran
jes, wordt beheerd door een koninklij
ke commissaris, de burgemeester van
Delft, die ook de sleutel van de graf
kelder bewaart. De leden van het oran
jehuis, wier stoffelijke overschotten niet
in Delft werden bijgezet, zpn de oud
ste zoon van Willem de Zwijger, prins
Rome, 28 november
ij wachten liever met de nood
zakelijke liturgiehervormingen
dan ciat wij het nu alleen zou
den doen, zonder onze geschei
den broeders. Het is zo'n grote waarde
voor ons. dat wij in hetzelfde gebed en
dezelfde eucharistische liturgie met
hen verbonden zijn, dat wij dit uitstel
er graag voor over hebben". Met deze
woorden van mgr. Edelby, hulpbis
schop van de Melkitisohe patriarch
Maximos IV Saigh staat men ineens
voor de unieke situatie waarin de ge
scheiden oosterse Kerken zich bevin
den ten aanzien van de catholica. An
ders als bij onze reformatorische
mede-christenen weten wij ons één met
hen tot in de viering van de eucharis
tie, het centrum en het hart van de
Kerk. Daarom ligt het voor de hand,
dat het Concilie afzonderlijk aandacht
besteedt aan de verhouding tot de
gescheiden oosterse Kerken. Déze is
wezenlijk anders dan de relatie tot de
Kerken die uit de reformatie zijn voort
gekomen. De vraag van het oecume-
nisme en het herstel van de verduister
de eenheid der Kerk behelst echter
evenzeer de betrekkingen tot de refor
matorische wereld. Daarom is de titel
van het ontwerp dat nu in behandeling
is, op zjjn minst ongelukkig gekozen.
Zij is zonder het te bedoelen discrimi
nerend ten aanzien van een groot deel
der christenheid. Dit is het eerste
bezwaar.
Het hangt nauw samen met een
tweede, dat zijn oorsprong vindt
in de voorbereidingswerkzaamhe
den en welhaast typerend mag
heten voor dit Concilie. Ik bedoel het
gebrek aan coördinatie en samenwer
king tussen de verschillende commis
sies. Mogelijk speelt de te korte ar-
beidsperiode en de overladen agenda
van de centrale commissie hier ook
een rol. In ieder geval had men mogen
verwachten, dat de stukken van het
Secretariaat voor de Eenheid en van
de Theologische Commissie over het
oecumenische vraagstuk op elkaar en
op het onderhavige ontwerp waren af
gestemd en tezamen aan de vaders
waren voorgelegd. Dit bezwaar is
reeds door verscheidene Concilievaders
naar voren gebracht.
n één adem hiermee kan men als
derde bezwaar opmerken, dat in het
schema over de eenheid der Kerk
kwesties worden aangeroerd, die om
een uitdrukkelijke en uitvoerige behan
deling vragen, als straks de ecclesjo-
logie aan de orde komt. Het gaat hier
met name om de omschrijving van het
iurisdictie-primaat en het onfeilbare
leergezag van de Paus. Over de ver
houding hiervan tot het gezag van het
bisschoppencollege bestaat in de theo
logie en onder de vaders geen eenstem
mige opvatting. Dit hangt samen met
een verschillende interpretatie van be
paalde uitspraken van het Eerste
Vaticaanse Concilie.
Het schema over de eenheid bevat
zeer waardevolle uitspraken over de
religieuze betekenis van het Petrus
ambt in de Kerk. Het spreekt plechtig
uit dat Christus in alle opzichten het
hoofd der Kerk is. en dat hij het is
die de Kerk bestuurt om haar het le
ven en Gods genadegaven mee te de
len. In haar aardse fase echter, op
haar pelgrimage door de wereld naar
de eindtijd, heeft de Kerk ook een
zichtbare en organisatorische zijde.
Daarin is de opvolger van Petrus de
Plaatsbekleder van Christus. Maar bij
de nadere precisering van het pause
lijk leergezag gebruikt men een for
mulering die slechts voor één richting
de papalistische, aanvaardbaar is. Naar
het zich laat aanzien, zal zich juist
over deze kwestie een diepgaande dis
cussie ontwikkelen bij de behandeling
van de ecclesiologie. Het is jammer dat
men daar geen rekening mee gehou
den heeft.
en volgend bezwaar dat vooral door
de Concilievaders uit de geünieer
de oosterse Kerken naar voren is
gebracht, bestaat hierin, dat in
het hele stuk te weinig aandacht be
steed wordt aan de functie van het
bisschoppencollege in het bewaren en
versterken van de eenheid der Kerk.
Dit is een gedachte die juist in de oos
terse ecclesiologie, ook van de geuniëer-
den een grote rol speelt en alle oos
terse christenen bijzonder dierbaar is.
Daarin is zeker plaats voor de eigen
functie van het Petrusambt van de bis
schop van Rome, dat immers door de
geuniëerde oosterse Kerken als geloofs
gegeven wordt aanvaard. Maar zeker
voor hen ontbreekt in dit stuk het even
wicht tussen primaat en episcopaat. Ook
in dit opzicht was het beter geweest
dat men de ecclesiologie eerst in be
handeling had genomen. Het is niet uit
gesloten dat men, nu het ontwerp over
de Kerk reeds is uitgedeeld en, samen
met de mariologie, het volgende pro-
frammapunt vormt, deze netelige en
elicate kwesties laat wachten.
en laatste ernstige reserve tegen
het schema komt voort uit het
feit, dat het niet spreekt over de
plaats van de afgescheiden ooster
se Kerken in de Wereldraad en de be
tekenis daarvan op de weg naar het her
stel der eenheid. Juist de laatste tijd
zjjn steeds meer nationale kerken van
het oosten tot de Wereldraad toegetreden.
Zjj nemen daar een aparte plaats in en
maken het werk van de Wereldraad niet
gemakkelijker. Toch is hun lidmaatschap
door de andere, vooral reformatorische
ledenkerken, met vreugde begroet. In
het zoeken naar gunstiger voorwaarden
voor het herstel der eenheid kan de
katholieke Kerk niet langs dit feit heen
gaan.
met alles erin
Zelfstrijkend shirt
Wasbare das met
pochet
Sterke nylon ankiets
Prima zakdoek
Geheel gevoerd
reisetui met opberg
zakken
ROERMOND, 29 nov. (KNP) Mgr.
J. Damen te Rome. postulator in het
zaligverklaringsproces van de dienaar
God Ludovicus Tjjssen. heeft pastoor
deken J. H. Deckers van Susteren tot
vice-postulator in dit proces aange
steld. De voornaamste taak van de
vice-postulator zal bestaan in het ver
zamelen en ordenen van alle gegevens
over de private verering en aanroeping
van de dienaar Gods en over eventuele
gebedsverhoringen en genezingen, die
aen zijn voorspraak worden toegeschre
ven.
Ludovicus Tjjssen, priester van het
bisdom Roermond, overleed op 20 fe
bruari 1929 als pastoor-deken van Sit-
tard.
Advertentie)
(Van onze Haagse redactie)
DEN HAAG, 29 nov. Een bij
zondere commissie van de Tweede
Kamer heeft in verband met het
overlijden van prinses Wilhelmina
een tot koningin Juliana te richten
adres van rouwbeklag opgesteld. De
inhoud van het adres luidt als volgt:
Mevrouw,
Ontroering lieeft zich van het Ne
derlandse volk meester gemaakt bij
het vernemen van het overlijden van
Hare Koninklijke Hoogheid Prinses
Wilhelmina. Alom heerst droefenis
over het heengaan van een edele
vrouw, die haar leven in dienst van
ons land heeft gesteld. Groot is het
leed, dat Uwe Majesteit getroffen
heeft, nu gij uw geliefde Moeder
moet missen. De Tweede Kamer der
Staten-Generaal geeft eerbiedige
uiting aan de innige deelneming van
haar leden in uw verlies.
Naast droefenis gevoelt het Ne-
derlandsi volk grote dankbaarheid
voor al hetgeen Hare Koninklijke
Hoogheid ten behoeve van Neder
land heeft verricht. Zij was niet al
leen een voo-beeld van plichtsbe
trachting, maar ook een symbool
var onze nationale eenheid. Haar
ongebroken moed in de jaren,
waarin zij in ballingschap heeft ge
streden voor het voortbestaan van
onze natie, heeft de liefde en be
wondering voor haar nog versterkt.
Meer dan ooit bleek in die jaren,
hoe hecht de band was, die Vorstin
en volk verbond.
Uwe Majesteit we te zich ge
schraagd door de zekerheid, dat het
Nederlandse volk Hare Koninklijke
Hoogheid Prinses Wilhelmina met
eerbied en liefde zal blijven geden
ken. Troost moge Uwe Majesteit
vinden in de aanvaarding van Gods
alwijs bestel en in het medeleven
van uw volk.
DEN HAAG, 29 nov. In verband
met het overlijden van prinses Wilhel
mina heeft prins Bernhard zijn voorge
nomen verblijf in Brussel, waar hij een
vergadering zou presideren van de in
ternationale paardesportvereniging moe
ten afzeggen. Ook de reis naar de V.S.,
waar hij o.a. een toespraak zou houden
tot de kadetten van West Point, is ko
men te vervallen. De lunch in het Hotel
des Indes in Den Haag van de perma
nente conferentie van Kamers van
Koophandel van de Europese Economi
sche Gemeenschap, waarvoor de Prins
was uitgenodigd, is door hem afgezegd.
De werkzaamheden van de prins vinden
echter normaal doorgang.
DEN HAAG, 29 nov. In de Grote of
Sint Jacobskerk in Den Haag zal van
avond om negen uur een interkerkelijke
dienst plaats hebben in verhand met het
overlijden van prinses Wilhelmina. In
deze interkerkelijke dienst zullen vjjf
predikanten van verschillende kerkge
nootschappen voorgaan.
De Oecumenische raad van Kerken
in Nederland heeft alle hij hem aan
gesloten en ook niet aangesloten kerken
verzocht in deze dagen gedenkdiensten
te houden naar aanleiding van het over
lijden van prinses Wilhelmina, en wel
gemeenschappelijk, zoals het in de geest
is van de prinses.
DEN HAAG, 29 nov. Het hoofdbe
stuur van „Horecaf" heeft een zeer
dringend beroep op alle leden gedaan
tot nader order het café- en restaurant
bedrijf tot het strikt noodzakelijke te
beperken, geen andere muziek dan die
van de officiële Nederlandse radiopro
gramma's ten gehore te brengen, ver
makelijkheden af te gelasten en de bui
tenverlichting, zoals neons en lichtbak
ken te doven. Een en ander voor zover
gemeentelijke regelingen niet verder
gaan.
UTRECHT, 29 nov. De Machevo
'62, de vijfde gespecialiseerde beurs
voor machines en apparaten voor de
chemische-, farmaceutische-, genot
middelen- en de zuivelindustrie, die de
afgelopen week in de Jaarbeurshallen
is gehouden, is ook in zakelijk
opzicht geslaagd. Het aantal be
zoekers was weliswaar naar de mening
der exposanten iets beneden de ver
wachtingen, maar over de kwaliteit
van het bezoek was men zeer tevreden.
Het bezoekcijfer, dat overigens zestig
procent hoger lag dan in 1958, is onge
twijfeld beïnvloed door de slechte
weersomstandigheden bij het begin
van de beurs en de actie „Open het
dorp". Over het buitenlands bezoek,
dat op deze Machevo precies het
dubbele was van dat in 1959 was men
zeer te spreken. In totaal zjjn bezoe
kers uit 33 landen op deze beurs
geweest.
HAARLEM, 29 nov. Mgr. dr. J.
A. E. van Dodewaard bisschop van
Haarlem, heeft benoemd tot diocesaan
aalmoezenier voor de Mater Amabilis-
scholen in het bisdom Haarlem H. B.
Bertels.
(Advertentie)
DE OLVEH voor uw levensverzekering.
Gastvrij en vlot stelt mevrouw
L. BremanSchouten in La
ren voor iedereen haar deuren
wijd open, maar als de man
van de krant belet vraagt voor
een gesprek, omdat zij vandaag
75 jaar is geworden, aarzelt zij.
Iemand iets weigeren is echter
in strijd met haar wezen en ein
delijk geeft zij toe, omdat zij het
voor het werk van „Sonnewijck",
waarvan zij de ziel genoemd
mag worden, toch wel nuttig
acht, dat er na zoveel jaren
over geschreven wordt.
Voor heel veel mensen is
Sonnewijckeen begrip gewor
den voor een eerlijk en open
gesprek tussen katholieken en
niet-katholieken. Oude vrienden
spreken bij voorkeur over de
„Larense kring", gevormd tegen
het einde van de oorlog en
nog enige jaren daarna door
katholieke priesters en protes
tantse theologen, die daar het
eerste oecumenisch gesprek
voerden. Er werd niet op de
grote trom geslagen. De zaken
daar besproken waren te deli
caat en subtiel dan dat zij veel
ruchtbaarheid verdroegen. In
huize „Sonnewijck", beschikbaar
gesteld door de weduwe van de
in 1938 overleden kunstschilder
Co Breman, die door de treffende eensgezindheid van mensen met ver
schillende levensbeschouwingen in de concentratiekampen een roeping zag,
begon men met het opruimen van misverstanden, waardoor katholieken
en protestanten heel lang op grote afstand van elkaar hebben geleefd. Men
kan gerus. spreken van een geestelijke doorbraak en in geïnteresseerde
kringen kon en mocht dit ook niet verborgen blijven. Het drong zelfs
door tot in het buitenland, zodat het orgaan van het Aartsbisdom Paderborn
in januari 1952 schreef, dat in het huis van een weduwe in Laren de
bakermat ligt van het oecumenisch werkzoals men dit thans in Neder
land kent.
Terwijl vroeger dus in Laren gedurende twee dagen predikanten en
priesters voor een open gesprek bijeen waren, bestaan nu in verschillende
plaatsen in ons land theologische clubs, waarmee pater dr. Radboud
Weel A.A., een van de werkers van het „eerste Larense uur", die daarvoor
geregeld op reis is, voortdurend contact houdt. „Sonnewijckis uitgegroeid
tot een centrum van lekenapostolaat voor hereniging, bekering en herker
stening. Inmiddels zijn daarvoor ook beschikbaar de huizen Boschwijck
„Vreewijck", waar pater Weel zijn domicilie heeft en Mariënwijckwelk
laatste huis, omringd door een prachtig park. tegenwoordig het centrale
punt is.
De kapel, bevindt zich nog in Sonnewijckmaar de liefste wens van
mevrouw Breman is deze nog^eens op te richten op een mooi stil plekje
in het park van „Mariënwijck" Verschillende groeperingen als studenten,
academici, leerlingen van middelbare scholen, jeugdleiders, echtparen en
kinderen komen nu voor enkele bezinningsdagen in Laren bijeen. De
stichting „Sonnewijck" eist daarbij echter voortdurend de gehele persoon
van mevrouw Breman op, die zelf haar uitvoerige correspondentie voert.
Wanneer onze gastvrouwe, die nog over een zeldzame vitaliteit en
levendige geest beschikt, ons de geschiedenis van „Sonnewijck" vertelt,
spreekt zij voortdurend over wij, want haar eigen persoon tracht zij telkens
weg te cijferen Zij heeft het bij voorkeur over de mensen, die haar bij het
moeizame begin geholpen hebben, zoals prof. dr. v. d. Pol, kapelaan, dr. Fr.
Thijssen en ds. Zandvoort. „Zeg niet, dat ik iets gedaan heb, want alles is
het werk van de H. Geest geweest. Ik mocht alleen Zijn instrument zijn."
Zij geeft wel toe, dat de omstandigheid dat zij zelf niet katholiek
opgevoed is veertig jaar geleden ging zij tot het katholiek geloof over
liet haar gemakkelijk heeft gemaakt met andersdenkenden om te gaan. Zij
werd in Amserdam geboren en in de Waalse kerk door de vader van
Jacques Perk gedoopt. Haar moeder, die zij met diep respect de meest
wonderlijke vrouw noemt, was van huisuit katholiek en dankbaar her
innert zij zich, dat haar grootmoeder haar bidden heeft geleerd. Wij wagen
het erop haar vrienden zullen dit beamen mevrouw Breman—Schouten
op haar beurt een wonderlijke vrouw te noemen, die heel veel mensen
geluk en vrede heeft gebracht. Zij doet ons denken aan de weduwen in de
eerste tijden van Christus Kerk, die in de nieuwe levensstaat, haar door
God opgelegd, zich volkomen' voor de uitbreiding van Gods Rijk inzetten.
Zij weet zich gesteund door het gebed van velen, niet het minst van haar
enige dochter, een Oblate van Benedictus in Schaotenhof (België).
