Nieuwe Haarlemsche Courant | 1962 | 30 november 1962 | pagina 17

Prof. dr. R. C. Kwant O.E.S.A.

„De grote creativiteit heeft zich
te lang buiten de Kerk afgespeeld

nieuw

ORANGE

Loodsen klagen al jaren over onjuiste
produktivi teitsnorm

alstublieft...

Stoffels en

pantoffeltjes

SINT-ZOEKT-VINDT-SLAAGT-ALTIJD

Hockeyprogramma voor het
komend weekeinde

OVERHEID TE
TRAAG

fris vrolijk fantastisch

„De Nederlandse loods99 probeert
grimmige stemming te bezweren

5M»T

VERGADERING HOOGHEEM
RAADSCHAP RIJNLAND

Aa-Be PLAIDS Zaalberg

Fa. B. J. VAN LIEMT

20 jaar Santpoort's
hervormd kerkkoor

PARAPLUIES

Ié

VRIJDA® 30 NOVEMBER 1962

PAGINA 17

Kemigius Cornelis Kwant was
een gewone jongen uit het
boeredorp Warmenhuizen
*e missionaris wilde worden,
aar een klein mankement in
gezondheid dwong hem er
van af te zien. Hij stapte toen
haar de Augustijnen. Tijdens zijn
hoviciaat werd hem gevraagd wat
by zou willen doen. „Ik wil alles
borden," zei hij, „maar ik heb
geen zin in studeren."

Tegenwoordig kan in katholiek
Nederland bijna geen vergadering
congres van enig niveau voor
bijgaan zonder dat prof. dr. R. C.
*want O.E.S.A. (44 jaar) ten
minste geciteerd wordt. Zijn visie
P de sociale structuren vindt
men algemeen van groot belang.

filosoof denkend vanuit een
^taalbeeld, blijft hij echter niet
^één enkel terrein bekneld zit-

m 4e cj

N'irt aa: -

SCHOENEN

99

voor een mooie gouden ring by't Silver Stoepke

GROTE HOUTSTRAAT 49

Gemeenteraad Sasisenheim

Proef die gouden gezondheid van
sappige sinaasappelen. Drink vól-
fruitige, frisse Fanta Orange!

In Nederland gebotteld met toestemming van de rechthebbende
op de gedeponeerde handelsmerken .Fanta" en .Coca-Cola"-

dames en
heren

SCHOTH

Alles moet op de helling

(Advertentie)

tnr!e. metamorfose tot wetensdhaps-
liefP 18 zeker geen vergissing. Zijn ge-
heli °°scie zhje in zijn studeerkamer is
he* dicht tegen de boekenwand. In
bijl gesprek glijdt herhaaldelijk zijn
hfJ/ ifhgs de rugtitels. De boeken zijn
4ierbaar. Toch houden ze hem niet
Hh ar,gen. zoals menig ander geleerde.
fc>v zegt dat ze hem niet meer kunnen
n dan een paar goeie ogen in zijn
Vi' En wat hij zoekt, moet langs de
•.b; ergens buiten zjjn kamer liggen.
Vi„5 nieuwe zin van de dingen Ts te
den in het leven van 1962," zo is
4 overtuiging.

klinkt misschien alsof er ergens
Vt open deur wordt ingetrapt, maar
v*n« Prof. Kwant is het een stukje le-
VjK?verhaal. De dorpsjongen die niet
^studeren, trof bij zijn Augustjjnse
?i» l.,.lnK een filosofieprofessor die he-

•u* ^ng ecu uic Jie-

studiezin aanwakkerde. Htf kon
KX ns uitstekend leren. Men zond
k haar Rome voor verdere studies
theologie. Priesterwijding, promo-

J V..vviv/g«v, 4. tivavbi I< i KJ* 4

v .d^tor in de theologie, docent

xvuuib v uui iiivoviic, maan-

M tSt cydus tot een mooie ronde cir-
ar toen hij in '52 terugkeerde

seminarie in Eindhoven, op-
i'ti naar Rome voor filosofie, maak-

'h rïe hij zich opeens een vreemdeling
Werolri M#»t VippI trppstplHkp

Jg^Passagier in een rakettenmaat-

issagi

j. „Ik zat vol van Thomistische
f'S th8eerte- en was er diep ongeluk-
jet ™®e. Ik was een eeuw of vier ach-

Ntrt^ht wat mij in Rome verteld
ook in 4e zestiende eeuw

te^v-Jfeeg toestemming om „zijn ogen
t t'fi'wwerl"i waarvoor hij naar
Le st„jik ging om hij Merleau Ponty
KctUsi; ren- "ik wilde mij niet in het

'Sm WY n n Irn m 11/

l«'UeM,jrP voor jw)u ujiersi uiueuv».

twh ri jaar 4eed hij erover om al-
r die andere sfeer te leren

L®t 6 sme storten, maar toch kan ik
5*t h, '8 menselijke alleen maar zoe-
fahe^ de situatie van nu." De over
loper*?8 voor hem uiterst moeilijk.

en.

'etiria hevi8e interesse voor de he-
maatschappij en haar in-
\ri; 'de structuren en arbeidsver-
bestond kennelijk al veel
!*ary ar t°ch is het moeilijk na te
Khrïaar die precies vandaan
hist a Van communistische her-
°ver enige wereldcon-
dit de doeken doet. „Je kan er

Advertentie

Voor Sroot en klein.

R£TRAAT 32

HAARLEM

heeft. „Ik kom uit een met kranten
dichtgeplakt dorp, maar wellicht heeft
juist dit mij een voorkeur gegeven voor
het grootsteedse." En later bekent h(j
zon fundamentele nieuwsgierigheid:
„Wat zit er achter het grote spel? Ach
ter de politiek? Achter de concerns?
Wij weten er niks van. Maar het is
wel eens anders dan ons officieel ver
kondigd wordt." Met kennelijk genoe
gen trekt hij uit zijn boekenkast een
natuurlijk de leugens en misleidende
eenzijdigheden ook in aanwijzen, maar
toch hoor je eens iets van die an
dere kant."

Na zijn intense kennismaking met de
Franse existentiefilosofie hetgeen o.a.
een weerslag kreeg in een studie over
Merleau Ponty (Spectrum) vond hij
de weg naar Marx. Voor prof. Kwant is
Marx „waarschijnlijk de grootste den
ker van de negentiende eeuw". Ook
over hem schreef hij een studie die in
tussen heel bekend is geworden.

Achteraf is prof. Kwant toch blij om
zijn scholing in de Scholastiek. Zij stelt
hem in staat synthetischer te den
ken en de samenhang van alles te zoe
ken. Hij zou trouwens niet willen stil
staan bij Merleau Ponty en Marx.
„Ik leid een zoekend bestaan," zegt
hi). Over zijn vorderingen wil hij blijven
publiceren om in de toekomst te komen
tot een samenvattend werk over „So
ciale Wijsbegeerte".

Hij zit te praten met een stem die
een zwaar ronkende ondertoon
bezit. De docent in hem is niet
gestorven. Nadrukkelijke hand
gebaren onderstrepen zijn woorden. Hij
haalt er eenvoudige voorbeelden bij en
hij stelt soms een vraag om te zien of
je hem begrepen hebt. Maar hij kan
ook goed luisteren. Hij ontmoet graag
mensen, vakbondsbestuurders, zielzor
gers, werkgevers, kunstenaars, of zeg
maar: eigenlijk iedereen. Hij is niet we
reldvreemd meer, integendeel, eenvou
dig, hartelijk en met een nuchter ver
stand. Zijn abstracte bewoordingen zijn
rechtstreeks afgeleid van de meest con
crete situaties, de dingen uit het leven
van 1962. En dat is van alles.

Over de kunstenaar bijvoorbeeld:
„Die heeft het moeilijk. Hij is in de
marge van het leven geschoven als ge
volg van de rationalistische wereldop-
bouw. Daaruit verklaar ik ook het bi
zarre van veel kunstuitingen van deze
eeuw. Toch moet ook hij weer een
plaats krijgen. Wij hebben zijn speels
heid nodig.

Over woningbouw: „De strikt utili
taire woningbouw veroudert snel. De
mens verandert en met hem verande
ren de functies van de bewoning. Waar
alles op het nuttige en zakelijke is toe
gespitst, kan het gebruik zich niet meer
wijzigen. Er moet speling zijn, vrijheid.
Misschien kan de kunstenaar er spe
ling in brengen."

Over oude binnensteden: „Het is nu
waarschijnlijk nog mogelijk oude bin
nensteden te handhaven. Maar voor 1980
kan dat best anders zijn. Wat men er
ook aan doet, er is nooit een volstrekte
oplossing. Wij moeten proberen het
juiste evenwicht te vinden tussen cul
tuurbezit en economische noodzaak. Dat
zullen wij altijd opnieuw moeten pro
beren en dat vind is ook het boeiende
van het bestaan. Inderdaad moeten wij
werken voor de toekomst, maar ik kan
nu toch niet zeggen hoe het er in 1980
uit zal zien. In het heden kunnen wij
slechts verwijzingen naar de toekomst
vinden, dat is nog op geen stukken na
de toekomst zelf.

Over de vakbeweging: „De vakbewe
ging zal volgens haar tegenwoordige
manieren en vormen de jonge genera
tie niet meer aantrekken." (De enigs
zins ingewijden zullen weten dat prof.
Kwant hierover nog veel meer te ver
tellen heeft, maar in onze gesprekken,
die stof moesten geven voor een nadere
introductie van zijn persoon, hebben wij
dit thema niet uitvoerig besproken.)

Over de eigendom: „Alle belangen
zijn in deze klein geworden wereld so

ciaal, dus van ons allemaal. Maar de
behartiging van deze sociale belangen
kan bijna steeds het best onder par
ticulier beheer geschieden. Als het com
munisme zegt „alles is gemeenschappe
lijk" vind ik dat niet onwaar, maar
slechts een abstracte formule. Zo'n 185
miljoen Russen kunnen niet de gemeen
schappelijke belangen beheren. Philips is
een particulier concern, en tegelijk een
goed van groot sociaal belang. Het con
cern zou zichzelf niet van de ene op
de andere dag mogen opofferen, en dat
kan ook niet meer, want dat zou de ge
meenschap verhinderen."

Hoewel hier misschien een derge
lijke indruk gewekt wordt, is
prof. Kwant niet de man voor
apodictische uitspraken. Velen
kennen hem beter uit zijn lezingen en
publikaties. Binnenkort verschijnt er
weer een nieuw boekje van hem dat
handelt over de functie van de kritiek.
Het gaat uit van zün overtuiging dat
de vooruitgang te danken is aan de
kritiek. Ook deze stelling zou wellicht
kunnen lijken op het intrappen van
een open deur, maar nu is prof.
Kwant erbij om heel ernstig zijn be
doelingen toe te lichten. De meeste
mensen zullen zijn stelling niet zo
gauw willen aanvaarden in de geval
len dat zij kritiek op zichzelf moeten
betrekken.

Vooral voor ons, katholieken, zal
dit nog een pijnlijk proces worden,
zo meent prof. Kwant. „Want wij
gaan belast met talloze mystifica
ties. WH hebben de waarheid in
pacht. Wij schrijven alles graag toe
als afkomstig van God. Wij misbrui
ken God ter versteviging van de
eigen positie. Dit is het grote gevaar
geweest van de clericalen. Ik geloof
ook dat de kritiek van het anti-
clericalisme een positieve betekenis
heeft gehad. Toch is dit nog iets van
het verleden, maar veel moeilijker
is van het heden vast te stellen waar
de mystificaties liggen."

Hoewel nog even nuchter als een
paar minuten eerder, is het te zien

dat het onderwerp van de kritiek prof.
Kwant zeer ter harte gaat. Levendig
spreekt hij verder. Ineens zijn er niet
meer die blikken op de boekenkast.
„Kritiek maakt ons vrjj voor een on
bevangen zienswijze. Wij moeten weten
dat niet alles vast staat. Integendeel:
alles moet op de helling. Alles moet
opnieuw bezien worden. De positie van
de vrouw in de Kerk. Het is toch te
gek dat officieel de vrouw geen positie
in de Kerk heeft, dat zij gewoon niet
in staat wordt geacht om een positie
te bekleden. Onze huwelijksmoraal. Die
is grotendeels heel lang geleden opge
steld door celibatairen. Kun je van
celibatairen, vanuit hun positie die
toch iets van een afweerpositie is, de
goede huwelijksmoraal verwachten?
Zo is het met duizend dingen. Wij
leven te veel in het besef „er te zijn"
of „het te hebben". Wij hebben onze
creativiteit drooggelegd. Als je zegt
„wij bezitten in ons Gregoriaans onze
kerkelijke zang", dan komt er niets
meer bij. Aan onze liturgie is de laat
ste vier eeuwen niets creatiefs toege
voegd. Dat kan toch niet goed zijn?

Wij hebben eeuwen lang maar amper
geleefd. Er was niks te veroveren,
war.t wij hadden alles al, voor alle
eeuwigheid. Wij hadden onze regels en
voorschriften, ik weet niet hoe lang al.
En met deze voorschriften legden wij
de architecten aan banden die voor
ons kerken moesten bouwen. Er was
niet de vrijheid voor een scheppende
daad.

Inderdaad moet het verleden zijn
woordvoerders hebben, want ook het
verleden heeft ons iets te leren.
Maar men mag het verleden niet
onaantastbaar maken. Doordat dit
gebeurd is, heeft de grote creativi
teit zich eeuwenlang buiten de Kerk
afgespeeld en hebben wij veel ge
mist. Daar komen natuurlijk brokken
van. Dat beleven nu bijvoorbeeld
onze missionarissen in vele landen.

(Advertentie)

HEREN:

HTCC-beker (3e ronde)MRHC
Eechtrop, PushScheybeeck.

J. Treslingbeker (3e ronde)Kraaien
II—BMHC VII, RBC II—Eechtrop II,
Victoria IIIRood Wit, Victoria IV
HBS III, Zwart Wit IV—Scheybeeck II.

Veteranenbeker (3e ronde)Strawber
riesLaren, HGCHBS.

Competitie-inhaalwedstrijd, 3e klas
se: D. SaxenburgersLeiden VI.

Districtscompetitie, le klasse: A.:
BMHC VIIIAlkmaar V, Strawberries
VIEver Swift IV, Eechtrop IVSchey
beeck III, Terriers IIAlliance VI.

B: Saxenburgers II—Fit IV, HBS V
—Ever Swift III, Randwijck V—Allian
ce VII.

2e klasse, A: Strawberries VIISchey-
BEECK V, Terriers IIIAlliance VIII.
B: SartoRood Wit Zandvoort V
Sarto, Saxenburgers IIIBMHC IX.

C: Rood Wit IVSaxenburgers IV, Pi-
noké VIIEechtrop V.

DAMES:

Parnassiaprijs (3e ronde)Be Fair
Rood Wit (4e ronde), MopZwarte Tul
pen, HDM—BDHC, BDHC II—Keep Fit.

Amsterdambeker (2e ronde)Siseo
Terriers, Pinoké IIZandvoort (3e ron
de), LeonidasAlliance II, AeolusAl
liance IV, PolluxEechtrop, Strawber
riesRood Wit II, Strawb. IIRood
Wit III, Leonidas III—Alliance V, BDHC
IV—Alkmaar II.

Districtseompetitie, Ie klasse, A:
Strawberries VEechtrop III, Saxen
burgers—AMVJ III. B: Scheybeeck II
Sarto, Strawberries VEver Swift

IV, Hurley IV—Rood Wit V.

2e klasse: A: Hermes IIEechtrop

V, HBS VI—Alkmaar V. B: Pinoké VI—
Alliance VI, C: Kraaien IVSchey
beeck IV.

De missionarissen trokken naar on
bekende streken met een volkomen
uitgewerkt en statisch Kerk-begrip
en dit proberen zij tot in de
kleinste details over te planten. Er
werd geen moment aan gedacht dat
het vreemde land zelf wellicht ook
nog iets aan de Kerk bij te dragen
had. Begrijp goed dat ik onze missio
narissen niets wil verwijten; ik wijs
slechts op onze vooringenomenheid,
onze mentaliteit van „het te hebben"
waardoor wij de vooruitgang ten ach
ter bleven."

Als prof. Kwant zegt dat „alles op
de helling" moet, ontkent hij natuur
lijk niet het bestaan van een aantal
blijvende, wezenlijke waarden. „Veel
is blijvend, ik noem maar Eucharistie
viering, caritas, maar niet de concrete
gestalte daarvan. Ten aanzien van de
bestaansvormen moeten wij altijd crea
tief blijven."

HENK SUÈR

LEIDEN, 30 nov. De Verenigde
vergadering kwam voor haar begro
tingsbijeenkomst woensdag bijeen in
het Gemeenlandshuis te Leiden. De
dijkgraaf herdacht Prinses Wilhelmi-
na. Als hoofdingeland-plaatsvervanger
voor het gebouwd eigendom in de ge
meente Leiden werd toegelaten de heer
C. J. Piena, wethouder van Leiden. Aan
verhoging van de omslag voor het
ongebouwd, die sinds 1957 12,— per
ha bedroeg, bleek helaas, gezien de
ontwikkeling van loon- en prijspeil,
niet te ontkomen. Door mede een be
roep te doen op de reserve kon de
verhoging beperkt blijven tot 3,— per
ha., zodat het bedrag van genoemde
omslag bepaald werd op 15,—. De om
slag voor het gebouwd, die sinds 1960
1.4 pet. van de belastbare opbrengst
bedraagt, kon vooralsnog op hetzelfde
percentage gehandhaafd blijven.

Uitvoerig werd van gedachten gewis
seld over de vraag of er wellicht, ge
zien de relatief zware lasten welke op
het ongebouwd drukken, aanleiding is
voor een herziening van het systeem
van lastenheffing. Het vraagstuk zal
in 1963 nader aan de orde komen. Een
nieuwe Bezoldigingsverordening werd
vastgesteld, waarin o.a. verwerkt is
een aanpassing van het rangenstelsel
aan de huidige behoeften. De interne
dienstopbouw werd gewijzigd door
instelling van een afdeling financiën
ter secretarie, hetgeen gepaard ging
met wijziging van regelingenwaaronder
de instructies voor de diensthoofden.
De verder genomen besluiten waren
van meer formele en huishoudelijke
aard.

SASSENHEIM, 30 nov. De gemeen
teraad komt maandagavond 3 decem
ber om 20.30 uur in een buitengewone
openbare vergadering bijeen. In deze
vergadering zal Prinses Wilhelmina wo
den herdacht.

IJMUIDEN, 27 nov. Naar aanleiding van de stranding van het
Duitse schip „Milos" binnen de pieren van IJmuiden, welk schip zonder
loods de havenmond was binnengevaren, publiceerden wjj in het begin van
deze maand een artikel onder de titel „Schepen wachten soms uren voor
pieren van IJmuiden". Zowel uit de kring van de zeeloodsen zelf als uit
de scheepvaartwereld bereikten ons toen instemmende reacties en zee-
loodsen verzekerden ons ongevraagd, dat de situatie volkomen juist was
weergegeven. Op verzoek van de afdeling IJmuiden van de vereniging „De
Nederlandse Zeeloods", schrijft de algemeen secretaris van deze vereniging,
de heer J. W. Ponte, ons, dat het niet alleen de invoering van de 45-urige
en vijfdaagse werkweek is, waardoor het oponthoud, dat de scheepvaart
de laatste tjjd ondervindt, wordt veroorzaakt. Er zjjn volgens hem een
aantal locale en andere omstandigheden, die mede, misschien wel een over
wegende rol spelen. De invoering van de 45-urige werkweek gaf een ver
korting van de wekelijkse arbeidstijd met 3 uur ofwel 6,25 procent. De
secretaris voegt hieraan toe, dat deze arbeidstijdverkorting echter ruim
schoots wordt gecompenseerd door het zeer grote aantal overreizen dat
door de loodsen wordt gemaakt. Dit aantal zou de genoemde 6,25 procent
van de normale dienstprestatie ver te boven gaan. Wjj moeten hieraan
echter toevoegen, dat andere informaties ons zeggen, dat tjjdens plotseling
grote drukte vaak loodsen, die vrjj zijn, niet thuis worden getroffen en dus
niet kunnen bijspringen. Bovendien zouden diverse loodsen, daarin gesteund
door hun vakbond, de voorkeur geven aan een kortere werkweek boven
extra honorering van overreizen.

gend verzoek om vooralsnog niet
tot bepaalde, nader omschreven ac
ties, zoals modelvaren en stiptheids
acties, e.d. over te gaan. Aan alle be
trokken of belanghebbende regeringsin
stanties werd deze brief eveneens toe
gezonden.

Blijkens de mededelingen van de heer
Ponte hebben tal van oorzaken geleid
tot de huidige situatie, die overigens
niet plaatselijk is. Reeds vanaf haar
oprichting in augustus 1958 heeft de ver
eniging „De Nederlandse loods" bij
de bevoegde instanties gesteld, dat de
normen, die werden gehanteerd om de
produktiviteit van de loods te bepalen,
onbruikbaar waren en tot funeste ge
volgen moesten leiden. Pas in begin
1961, zo vervolgt hij, werd aandacht
aan deze klachten besteed en werd een
eerlijke en ernstige poging gedaan om
tot een meer bevredigende toestand te
komen. Zoals wij in ons vorige artikel
reeds opmerkten, stampt men loodsen
niet uit de grond. Vandaar, aldus de
secretaris, dat het loodswezen nu nog
mank gaat aan het niet tijdig treffen
van maatregelen in de jaren vóór
1961.

Een ander aspect van de zaak werd
door de algemeen voorzitter belicht in
een artikel „Laat of reeds te laat?",
dat in het periodiek verenigingsorgaan
verscheen. De ondertoon van dit ar
tikel is de klacht, dat alle plannen, die
door de overheid worden ontworpen,
zo ontzettend veel tijd eisen om in
concrete feiten te worden omgezet.
Hij constateert, dat sinds de algemene
jaarvergadering van de vereniging in
mei 1962, de stemming onder de lood
sen nog nooit zo grimmig was als nu.
Dit gaf de voorzitter aanleiding de ko
mende winter met zeer veel zorg tege
moet te zien.

De stemming was zo grimmig, dat
het landelijk bestuur er aanleiding in
vond zich per brief d.d. 2 okt. 1962
tot de lede1- te wenden met het drin-

Niet in de laatste plaats vindt deze
grimmigheid en neiging tot opstandig
heid volgens de algemeen secretaris
zijn oorzaak in het feit, dat de Neder
landse loods in vergelijking met zijn
buitenlandse in het bijzonder West-
Europese collega's zeer sterk wordt
ondergewaardeerd Men heeft dit met
cijfers aangetoond in een rapport, sa
mengesteld door'een enquêtte-commis-
sie, bestaande uit leden der vereniging
en geverifieerd door een accountants
bureau.

De vereniging erkent, dat de minis
ter van binnenlandse raken de herwaar
dering van de taak van de loods met
grote prioriteit heeft doen plaats vin
den. Maar nu is weer het wachten op
het tempo, waarmee de ambtelijke mo
len maalt. Dat wachten vervult het be
stuur met zorg, omdat, aldus de secre
taris, de herwaardering werd verricht
dooi mensen, die blijkens hun uitla
tingen, totaal ondeskundig waren wat
betreft de specifieke onderdelen van
de loodsentaak aldus nog steeds de
heer Ponte. Daarom ligt het volgens
hem voor de hand, dat het vertrouwen
bij de loodsen in het resultaat van een
ondeskundige taakwaarderingscommis-
sie zeer klein is. „Daarom wacht en
vreest de Nederlandse loods met zeer
grote vreze".

De heer Ponte noemt het voor de
hand liggend, dat dit alle» niet bevor
derlijk is voor het zich met zijn ge
hele persoonlijkheid inzetten van de
loods om door de moeilijke periode heen
te komen. Het is hem echter niet be
kend, of deze factor op dit moment

ook te IJr.:uiden medespeelt. Terwille
van het belang van de scheepvaart en
dus ook van de loods, zegt de alge
meen secretaris slechts te kunnen ho
pen, dat het antwoord op de vraag
„Laat of reeds te laat?" zal kunnen
zijn: „Nog niet te laat".

(Advertentie)

100% WOL

Grote Houtstr. 62 en 67. Tel. [phone]

SANTPOORT, 29 nov. In de Herv.
Kerk (dorpskerk) te Santpoort geeft
het Santpoort's Hervormd Kerkkoor
vrijdag 14 december een Kerstconcert,
dat tevens bedoeld is ter afsluiting van
de viering van het 29-jarig bestaan.
Met de huidige bezetting is het moge
lijk het Kerstoratorium „Christus Ge
boorte" van R. Beintema uit te voe
ren. Medewerking aan dit concert ver
lenen de sopraan Johanna Uytenbo-
gaardt uit Amsterdam, de bas Jan
Hulsbos uit Aalsmeer en een meisjes
koor van 35 leden uit Halfweg.

Het oratorium wordt op het kerkor
gel begeleid door Albert de Groot. De
algehele leiding berust bij de heer J.
Th. Westerdaal.

Op 28 oktober, dus midden in de be
zettingstijd, werd in Santpoort het „Ned.
Herv. Kapelkoor" opgericht. Een paar
jaar geleden is de naam veranderd in
„Santpoort's Hervormd Kerkkoor" en
iedereen spreekt van S.H.K. Maar
het koor is zichzelf gebleven. Het koor,
dat is aangesloten bij de Kon. Bond van
Chr. Zang- en Oratoriumverenigingen
en dat tevens lid is van de Ring Aals
meer, telt bijna 40 leden. Onder de
bekwame leiding van zijn vroegere di
rigent, bereikte het koor de afdeling
Uitmuntendheid, waarin het bij de
eerstvolgende concours zal uitko
men onder leiding van de heer J. Th.
Westerdaal, die de laatste vjjf jaar de
dirigeerstaf over S.H.K. en over de on
derafdeling „Santpoort's Jeugdkoor"
zwaait.

t Advertentie)

Gr. Houtstraat 47 - Tel. 18036
Haarlem