Sinterklaas werd „allemansvriend" HAART FM BEREIDT ZICH VOOR OP PAKJESAVOND Keuze uit grote verscheidenheid maakt het kopen steeds lastiger Van Bloemendaal naar Amerongen STILLE NOOD Luide en stille nood, luide en stille Cees de Boer Het rieken naar alcohol geen symptoom van d #11 Yan peperkoek tot wasmachine PATER DRS. V. HUTJENS: f h VIERING LUXER VAN OPZET LION D OR SLEUTEL WEG? J. A. Dekker nam afscheid van Haar lemse rechtbank Inbreker in Haarlem gearresteerd Verdediger voor Haarlemse rechtbank: Bloembollenhandelaar onder invloed? 2 ZATERDAG 1 DECEMBER 1962 PAGINA 3 HAARLEM, 1 dec. Sint Ni- colaas is in de loop der jaren van louter kindervriend „allemans vriend" geworden. De stroom van cadeaus voor groot en klein op Pakjesavond herinnert slechts in de verte nog aan de weldaden die hem bemind maakten bij de kin deren in Myra. Was het geen lot uit de loterij voor de drie huwbare maagden, dat zij zich een bruids schat door het raam toegeworpen zagen? De bisschop had er plezier ln armen, kinderen en zieken bij Verrassing te verblijden door geld °f lekkernij bij hen naar binnen te werpen. Hij zorgde er evenwel steeds voor, dat hij zich daarbij tijdig uit de voeten maakte, zodat men hem toen al als een geheim zinnige goede gever zag. De ver ering voor de bisschop verspreid de zich in Nederland vanuit Am sterdam, van welke stad hij pa troonheilige was. Zijn relieken Waren inmiddels naar zuid-Italië overgebracht. Per vergissing ver wisselden de Nederlanders Zuid- Italië met Spanje, waardoor de heilige aan zijn vermeend land van herkomst kwam. De schim mel dankt Sint Nicolaas aan de sagen rondom Wodan, die op een groot, wit paard winterse lucht reizen maakte. Het is misschien °ok daarom dat de Sint het met zijn schimmel zo hoog zoekt. "'liiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiniiiiiii Speelgoed Bizarre drukte Hotel Café - Restaurant RECEPTIES CONFERENTIES Ac TROUWDINERS „DE SLEUTELSPECIALIST" ZAADHANDEL JAN R00ZEN ALLES VOOR UW TUIN I !W i et vo< e<$ str nK°: ""iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiii Tot in de vorige eeuw heeft Sint Ni- Colaas met het plotseling strooien van Pef>erkoeken, kruidnoten en koeke ters er zich in vergelijking met rjln geweldige generositeit van nu J^®t een Jantje van Leiden van af ge bakt. Dat was echter geheel volgens ^aditie. Veel ouderen onder ons weten aif'h de tijd te herinneren dat het ge- j'eu van grote geschenken nog weinig gebruikelijk was. Vooral in de zuide lijke provincies, waar de kinderen bui ten verjaardagen nog de naamdagen 5®nnen als dag van verrassingen. Een "erde pakjesavond op 5 december vond men een beetje te veel van goede. Nu kijkt men niet meer op t geschenkje. Bijna elke gelegenheid r'ordt aangegrepen elkaar cadeaus te 3®Ven: Kerstmis, Nieuwjaar. Vooral in grote steden viert de vrijgevigheid ur?gttj. Maar het is ook niet gemak- S?4)k daar te ontkomen aan de opwin- j'^g als was de gehele stad betrokken j5 een groot Sinterklaasfeest. Ook in r.jyu-lem laten de feestverlichting in de feestelijke intocht. Reclamewagens, al dan niet toepasselijk, zijn een onver mijdelijk onderdeel van de optocht, die zich bij de aanlegsteiger formeert. In de dagen daarna zien we de Goedheilig man herhaaldelijk afgedrukt op de ad vertentiepagina's in de kranten. Zich koesterend aan de kennelijk Spaanse warmte van een gashaard of een zoen in ontvangst nemend van een geluk kige huisvrouw, die zojuist een was machine uitpakte. Dat kan iemand op een idee brengen. ,,Dure" ideeën wel iswaar, maar de directies van de be drijven hebben de ervaring, dat steeds minder kopers voor kostbare geschen ken terugschrikken. De Sinterklaasviering krijgt een steeds luxere opzet, men pakt alles grootser aan. Steeds meer mensen ha len voor pakjesavond een of meer fles sen drank in huis, de banketbakkers doen goede zaken, terwijl de winkeliers op hun beurt niet achter willen blij ven en zich beijveren hun artikelen, zo fraai mogelijk in Sinterklaaspapier verpakt en met gouden vignetten van mijter en staf dichtgeplakt, aan de klanten mee te geven. Maar gelukkig kunnen de papierhandelaren uit de stij ging van de verkoop van crêpe-papier, karton, lijm en plakband opmaken, dat men ook voor het zelf maken van sur prises nog altijd te vinden is. Daar naast wordt het de kopers ook op dit gebied gemakkelijk gemaakt: pasklaar gemaakte surprises, bedriegelijk echt door een geraffineerde verpakking, zo als de zakjes soep, pakken wasmiddel en sigarendozen, waarin de huisgenoot of vriend tot zijn opluchting of teleur stelling een zakdoek zal vinden. Voor het symbolisch voldoen van al te onbetaalbare wensen kan men bjj de banketbakker terecht. Daar vindt men een sortering van chocolade- en marsepeinen namaaksels, die getrouwe afspiegelingen zijn van wat ieder jaar tot de meest begeerde dure zaken be hoort. En voor wie geen weg weet in de grote geschenkengrabbelton is er een nimmer falend hulpmiddel: de te goedbon. Zo vliegen platenbonnen, boe- kenbonnen, reisbonnen en bioscoopbon nen de deur uit. Dit jaar meer dan ooit. De bonnen blijken bovendien hét idee voor hen, die een vriend buiten de stad willen verrassen. Haarlem telt verschillende boek- en muziekhandels. De Haarlemmers maken er druk ge bruik van. Hoewel de grote stroom ko pers nog moet komen na „salaris dag" heeft men er nu al de handen vofj „Het is ongelooflijk, het wordt ieder jaar drukker," zeggen ook deze winkeliers. Muziekinstrumenten voor aangename winteravonduren, platen- bonnen en grammofoonplaten. Vera Lynn, Anneke Grönloh en de zangers uit de „West Side Story" zijn dit keer de grote favorieten. Klanten, die met kostbare platenalbums als Sinterklaas geschenk onder de arm de winkel ver- In Sint-Nicolaastijd is een warenhuis een grote huiskamer. Hoewel de kleine be drijven een duidelijk grotere aanloop hebben, trekken de warenhuizen toch de meeste kopers, want zij hebben daar al les bij de hand als in een miniatuur winkelcentrum. •iiiiiiiiiiiimiiimiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiihi laten, zijn in deze bedrijven een steeds minder zeldzaam verschijnsel. Bij de boekhandel ligt het al niet anders: een overstelpende drukte. In tegenstelling tot verleden jaar echter is er ditmaal geen boek, dat plotse ling een enorm verkoopcijfer krijgt. Of het zou „Paulus als hulpsinter klaas" van Jean Dulieu moeten wor den. Na de Sinterklaasviering heb ben de boekhandels het minstens even druk als vóór 5 december: men gaat dan zijn boekenbonnen te gelde maken en een niet in de smaak ge vallen boek ruilen. Ook de rage om zoveel mogelijk antiek, althans oude dingen, in huis te hebben demon streert vzich in deze dagen. Zelfs zó dat de desbetreffende handelaars en dat zijn er nogal wat in Haarlem niet aan de vraag kunnen vol doen. De haast overweldigende verscheiden heid op de speelgoedafdelingen maakt het voor de vaders en moeders niet gemakkelijker. Zie maar eens een goe de keuze te maken uit speelgoed, dat varieert van uitschroefbare skeletten tot baby-waskuipjes. Dikwijls moet het zoontje of dochtertje zelf uitkomst brengen, 's Middags met vader of moe der in zijn paradijs winkelend, maakt het argeloos zijn wensen kenbaar. De iets oudere kinderen komen hier ook ruimschoots aan hun trekken. Voor hen zijn er de pas gecreëerde miniatuur circuits met wagens, waarvan de snel heid regelbaar is. Daarvoor is onlangs in Haarlem veel reclame gemaakt in verschillende warenhuizen. De plastic bouwdozen van oude Fokkertjes tot supersonische straaljagers gaan met wagonladingen de deur uit. Het blijkt duidelijk dat de ontwikkeling in de techniek op de voet gevolgd wordt door de speelgoedindustrie. De grotere gezelschapsspelen doen het dit jaar on danks (of misschien dank zij?) de tele visie goed. Men wil blijkbaar graag de leunstoel uit voor een partijtje huiska mer-biljart of sjoelen. Een warenhuis is in de Sinterklaas tijd als een grote huiskamer vol licht lllllllllllllllllllllllllllllllimilllllllllllllllllllllllimilllllllllllli Sint Nicolaas hield van verrassingen. Op dit schilderij van de Florentijnse schil der Gentile da Fabriano (rond 1400) staat de Goedheiligman afgebeeld terwijl hij op originele wijze drie arme meisjes uit de nood helpt. Drie bollen goud roor ieder een bruidsschat werpt hij bij hen naar binnen en schrikt er daarbij kennelijk niet voor terug een klimpartij langs de voordeur te ondernemen. st£°te Houtstraat, Anegang en vJAat en de met rode mijters o^opgetuigde etalages niemand in het gjTet feest van Sint Nicolaas is uitge- {Lp'd tot een dagenlang bezigzijn met W Peilen van wensen, keuren, beslui- ba Plakken en het bedenken van toe- beduvelarijtjes. Een roes van bij^TVlvigheid, niet alleen voor het pu- W? maar ook voor de bedrijven: we- ijJj geleden begonnen zij al met het tiv'^an van enorme hoeveelheden ar- en. trokken zjj extra personeel aan petten zij hun reclame-campagnes Het is ietwat triest, maar Sint Ni- buaas en reclame gaan steeds meer elkaar horen. Het begint al bjj zijn (Advertentie) voor uw: Cc°ttunodatie voor 20 tot 120 personen Telefoon 22180 en geroezemoes. Het getingel van speelgoedpiano's en het even proberen van plastic trompetjes klinkt overal bovenuit. Hoewel de kleine bedrijven een duidelijk grotere aanloop hebben dan anders, zijn het toch de warenhui zen, die de meeste kopers trekken. Maar in de soms bizarre drukte be zorgt men elkaar vaak de grootste moeilijkheden: men loopt elkaar voor de voeten met onhandig-grote pakken en verdringt elkaar voor de kassa's. Het is de ervaring van de Haarlem se winkeliers, dat men zijn inkopen niet tot de laatste gelegenheid uitstelt. Dat wil zeggen, tot de laatste koopavond. Want sinds enkele jaren houdt de Haar lemse middenstand, zoals in de meeste andere grote steden, gedurende enkele dagen de winkels tot tien uur open een krachtproef voor het personeel en een troef voor de winkeliers. De daar bij behorende afsluiting voor het ver keer in de binnenstad maakt tijdens de koopavonden de Grote Houtstraat meer dan ooit tot een Kalverstraat, louter voetstappen, stemmen en licht. ..yKW- (Advertentie) LANGE VEERSTRAAT 10 - TEL. 11493 HAARLEM, 1 dec. In een met bloemen versierde rechtszaal van het gerechtsgebouw aan de Jansstraat heeft de heer J. A. Dekker, bode van de Haarlemse rechtbank gistermiddag af scheid genomen. De heer Dekker is ruim 41 jaar bij de Haarlemse recht bank in dienst geweest. Het officiële afscheid, waarbij behalve de president mr. F. P. E. Bloemarts, rechters en de officieren van justitie ook vele ad vocaten aanwezig waren, betekende niet, dat de heer Dekker zijn laatste middag in het gebouw aan de Jansstraat door bracht. Aangezien men nog geen op volger heeft kunnen vinden, zal de heer Dekker begin volgende week weer in de bodekamer present zijn. De president, mr. Bloemarts, die de heer Dekker als eerste toesprak noem de de scheidende bode een voorbeeld van plichtsgetrouwheid en hij memo reerde onder meer hoe de heer Dekker zijn plichten in de oorlogsjaren moest nakomen, toen hij dikwijls genoodzaakt was te voet of per fiets de „stukken" rond te brengen. De president overhan digde de heer Dekker een geschenk onder couvert. Mr. G. W. F. van der Valk Bouman sprak namens het par ket. Vervolgens voerden het woord mr. A. Vogelaar, mr. H. J. Pot, deken van de orde van advocaten in het arrondis sement Haarlem, de heer G. Tekelen- burg, namens de deurwaarders, de heer H. W. van Turnhout, bureelchef Griffie rechtbank, de heer J. H. Bartman na mens de Haarlemse pers, en de heer L. A. de Regt, bureelchef parket. Na de officiële bijeenkomst in de rechtszaal recipieerde de heer Dekker, die verge zeld was van zijn echtgenote en kinde ren, in de kantine van het gerechtsge bouw. (Advertentie) SPEKSTRAAT S TELEf 16061 In de betrekkelijke eenzaamheid van de Overveense dreven, tot het taaiste huis van het Marcelisvaartpad, woont het jeugdige echtpaar Rutgering in een huis, dat oorspronkelijk een bollenschuur was en daar nog alle kenmerken van draagt. Sinds acht jaar houdt de heer Rutgering zich bezig met de vervaardiging van keramiek. Tevoren liefhebberde hij in muziek. Na enige tijd een klein atelier op het Zandvoorterpad in Overveen te hebben gehad, heeft hij, ongeveer een maand geleden, zijn nieuwe, ruime woon- en werkgelegenheid betrokken. Hij zit boordevol fantastische plannen, en droomt van een Haarlemse pottenbakkers- school. Behalve vazen en schalen maakt hij in samenwerking met zijn vrouw op het ogenblik ook sieraden. Een estetisch oordeel zullen wij, die onlangs een vluchtig bezoek aan zijn atelier mochten brengen, ons niet aanmeten. Wij her innerden ons slechts, dat hij een stand had op de laatste Haarlemse voorjaars- beurs, waar zijn kunstambacht veel bekijks trok, en waren daarom eens op verkenning gegaan. iiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimimiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiimiiiiu Zoals wij donderdag berichtten is bij Ko ninklijk Besluit met ingang van 16 december van dit jaar jonkheer mr. O. R. van den Bosch uit Bloemendaal benoemd tot burgemeester van Ame rongen. De heer Van den Bosch, die in 1928 in Zeist werd geboren en daar aan het christelijk lyceum zijn middel bare schoolstudie maakte, is gehuwd en woont in de Busken Huetlaan I in Bloemendaal. Thans is de heer Van den Bosch plaatsvervangend chef van het kabinet van de Commissaris van de Koningin in de provincie Noordhol land. Na de voltooiing van zijn rechten studie aan de rijksuniversiteit in Utrecht in 1952 bekleedde hij een functie op de juridische afdeling van de Amsterdamse Levensverzekering Maatschappij „Amst- leven". Sedert 1955 is de heer Van den Bosch werkzaam op de Provinciale Griffie in Haarlem. In 1956 werd hij plaatsvervangend chef van het kabinet. De heer Van den Bosch is Nederlands Hervormd. JHR. MR. O. R. VAN DEN BOSCH i Terwjjl ik op verzoek van de re dactie enkele verstandige woor- erwjjl ik op verzoek van de re dactie enkele verstandige woor den op papier probeer te zet- ten, staat de onvermoeide Mies nog steeds voor de microfoon, in liet RAI-gebouw en achter het licht- venstertje. De miljoenen blijven bin nenstromen alsof het kerkcenten wa ren. Inderdaad fantastisch, groots, ontroerend vaak is deze non-stop liefdadigheidsshow; het doet je den ken aan het onsterfelijke woord van Anne Frank: „En toch geloof ik in de goedheid van de mensen". Een echt nationale goedheidsma nifestatie is het geworden, dat was nu beslist geen Holland op zijn smalst: gelukkig het land. waar het gebod van de Heer zo werd ver staan, want waar liefde heerst en genegenheid, daar is God, .zegt de Schrift. Nu is de stilte gevallen, de stilte na de storm. Zal de Stille Nood in deze stad nu nog niet stiller en schrijnender worden? Toch is er nog een andere vorm van naastenliefde, die van de rechterhand die niets weet van de linker, die van „Uw Vader die in liet verborgene ziet". Een in valide is zichtbaar, helaas; het blij de Dorp is zichtbaar, gelukkig. Va der, die vrouw en kinderen achter liet, is onzichtbaar, de nood daar door ontstaan wordt zo lang moge lijk onzichtbaar gehouden; Sociale Zaken werkt met de grootste discre tie, maar Sociale Zaken is gebon- BUSSU'M, 1 dec. In Haarlem is de 25-jarige T.Z. uit Haarlem gearres teerd die o.m. bekend heeft vijf inbra ken in Bussum te hebben gepleegd. Hieronder waren ook een aantal dief stallen van sieraden. Het betrof de in braak van 1 december 1959 in de Ver- hulstlaan, in februari 1961 in de Burg. 's-Jacoblaan, in augustus 1961 in de Parklaan, waar ook porcelein werd ontvreemd, in januari 1962 aan de Nw. Hilversumseweg, waar voor 1000 aan sieraden werd gestolen en nog een bedrag van 1000, en in februari 1962 bij een fabriek aan de Brinklaan waar hij vroeger had gewerkt en 100 mee nam. De 44-jarige Haarlemse foto-journa list Cees de Boer oogstte in mei van dit jaar grote bewondering voor zijn koelbloedigheid, toen hij tijdens een repetitie bjj circus Boltini een plaat maakte van het moment, waarop de TV-artieste Ria Kuyken door een beer werd aangevallen. Deze foto legde hem bepaald geen windeieren, want in bijna alle Europese dag- en week bladen werd zij gepu/bliceerd. Nu een half jaar later staat De Boer opnieuw met deze plaat in het focus van de belangstelling. Naar het oordeel van een interna tionale jury is zij de beste nieuwsfoto van het afgelopen jaar. En omdat ook het oordeel van deze jury bindend is werd dinsdagavond tijdens de opening van de foto-tenstoonstelling World Press 1962 door staatssecretaris mr. Y. Schotten in het Haags Gemeente museum aan Cees de Boer de eerste prijs toegekend, bestaande uit een gou den ring en een bedrag van duizend gulden. Bovendien kreeg hij de ver maarde Zilveren Camera van de Ne derlandse Vereniging van Foto-jour nalisten. Cees de Boer is de eerste Neder landse fotograaf, die in het kader van World Press Photo beslag heeft we ten te leggen op een eerste prijs. Met deze prestatie is Haarlem opnieuw in het bezit gekomen van een wereld kampioen. Na Rina Lodders nu mis ter World Press Photo. Het zal Haar lem heus niet opstoten in de vaart der volken. Maar het is leuk. Voor De Boer betekent de bekroning van een van zijn foto's bepaald meer. Hij mag zich rekenen tot de beste foto journalisten. Een onderscheiding, waarop hij trots is, al is dat aan hem niet te merken. Vanaf zijn vijftiende jaar is Cees de Boer reeds „in het vak". Na de oor log begon hij als zelfstandig fotograaf in Haarlem. Het eerste jaar voorzag hij de bladen van nieuwsplaatjes uit Haarlem en omgeving. Daarna oriën teerde deze voormalige Amsterdam mer zich ook op nieuws van elders uit het land. Hjj sloot zich aan bij een groep Amsterdamse fotografen gro te jongens en maakte in dat ver band zijn grote debuut tijdens de in huldiging van koningin Juliana in 1948. Sindsdien is De Boer bij alle koninklij ke gebeurtenissen betrokken. Als fo tograaf. Het vastleggen van zogenaamd hard nieuws op de plaat is het liefste wat hij professioneel doet. Zonder oneer biedig te doen over de volumineuze omvang van dat zintuig mag men zeggen, dat Cees de Boer een bij zonder gevoelige neus voor dat soort nieuws heeft. Daarnaast bezit hij een innemende luidruciiigheid, waaraan hjj in fijn Amsterdams gestatte geeft. Zijn onopgesmukte vrijmoedigheid is een andere, voor een foto-journalist benijdenswaardige eigenschap. Hij is in alle opzichten een man van zwart- wit, maar tegelijkertijd ook een kleur rijke figuur die bij elk diafragma blpft wie hij is: de „grote" Cees de Boer. CEES DE BOER Pater drs. V. Hutjens, O.E.S.A., rec tor van het Mendelcollege. welke dan ook, die u binnenbrengt bij de Stille Nood in deze goede den aan de voorschriften en met stad Haarlem. Waarom? Omdat het bloedend hart zal de ambtenaar pijn lijke vragen moeten stellen en weten dat wat hij mag geven, de nood niet lenigt. Het is één voorbeeld van stille, stille nood in een welvaarts staat. Daarbij komt dat hartelijk heid, liefde, medeleven van de ene kant en ziekte, mislukte huwelijken van de andere kant niet door de wet geregeld kunnen worden. Uit naam van Hem waarin alle liefdie zijn bron vindt, geef nu een vriendenhand aan iemand vlak bij u, misschien twee huizen verder, waar van slechts een paar ingewijden de zorgen kennen; neem nu uw giro- gave hoort voor stille mensen, die biljet en schrijf: nr. 14.34.80, Nieuwe onze broeders zijn in Christus Je- Haarlemscihe Courant, 1 Kerstactie sus, die zo stil geboren werd, dat „Stille Nood" of werp uw bijdrage de Drie Wijzen de weg naar Hem aldaar in de bus, of ga de weg, moesten vragen. weer Kerstmis wordt, waarop Hij die rijk was, arm werd om ons rijk te maken. In de eerste parochie van Jerusalem leed niemand gebrek, ieder gaf naar vermogen, men was één van hart en één van ziel. Dat is het Christendom puur. Dag na dag. „Terwijl een diepe stilte alles om gaf, en de nacht in zijn loop tof hal verwege zijn baan was gevorderd, kwam Uw almachtig Woord, o Heer, uit de hemel van de koningstroon", (ps. 92, Liturgie van Kerstmis). Ik geloof dat bij Kerstmis een stille HAARLEM, 30 nov. „Het rieken naar alcohol is geen symptoom van dronken schap. Drankgebruik speelt in het snel verkeer dan pas een rol, wanneer de autobestuurder tengevolge van overma tig drinken niet meer in staat kan worden geacht achter het stuur te zit ten. Artikel 26 van de wegenverkeers wet verbiedt niet het gebruik van alco hol en een mail zoals verdachte die door habitueel drankgebruik tegen de gevolgen van alcohol is opgewassen, is volgens de wet niet onder invloed en kan dus niet veroordeeld worden", zo zei de verdediger mr. Francois Pauwels uit Amsterdam gisterenmiddag in een zaak voor de Haarlemse rechtbank, waar een 36-jarige bloembollenhande laar uit Santpoort terecht stond wegens rijden onder invloed. De man zou in kennelijke staat op 7 augustus over de Delftlaan hebben gereden. Een Haar lemse politieman had geconstateerd, dat de bloembollenhandelaar over de weg slingerde en meermalen over de witte streep naar links was gezwenkt. Bjj aanhouding bleek, dat de man tevoren in Zandvoort verschillende gelegenhe den bezocht had en meerdere glazen rumcola en whiskey-soda had gedron» ken Op de zitting vertelde de man uit voerig, dat hij tegen een borreltje kon. Ook de acht getuigen a décharge, die mr. Pauwels had laten oproepen, be weerden dit. Per jaar reed de man ruim vijftigduizend kilometer, waarvan enkele duizenden in Amerika. Nimmer was de man betrokken geweest bij een verkeersongeval. Een Zweed, die naast de bloembollenhandelaar in de auto had gezeten, vertelde, dat zij voor hun ver trek naar Haarlem uitgebreid gegeten hadden. De man bleek uit de getuigen verklaringen en het langdurige pleidooi van mr. Pauwels een zeer betrouw baar rijder. De officier van justitie, mr. J. Bredi- us, twijfelde daar niet aan. Evenmin aan het feit, dat verdachte beter dan menigeen „het gebruik van alcohol met het rijden in een auto" wist te combine ren. Er had echter volgens de officier, die een gevangenisstraf van een maand en twee jaar ontzegging uit de rijbe voegdheid eiste, voor verdachte geen enkele aanleiding bestaan om op een rijbaan van zes meter breedte naar het linkerweggedeelte te zwenken. Het geen toch door de politieman gecon stateerd was. De officier wees erop, dat de man reeds eerder wegens het rijden onder invloed was veroordeeld. Mr. Pauwels achtte de tensiastelegging niet bewezen en vroeg om vrijspraak. „De getuigenverklaringen spreken voor zichzelf. De man was absoluut in staat om achter het stuur te zitten". Over veertien dagen zal de Haarlemse recht bank uitspraak doen.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1962 | | pagina 3