'V
F
SAMENSPEL O. IC. EN W.-
ONDERWIJSWERELD
Mr. Schelfhout ivil raad voor
studie en overleg
Smakelijk feest
v
Vmuw2Mt,!
LUXE BOUWDOOS
VOOR PRACHTIG
TANKSTATION
NIEUWE ONTWIKKELING IN
WIJZE VAN LOONVORMING
Grotere verantwoordelijkheid voor
leiders Van het bedrijfsleven
BAUME <f MERCIER
Mgr. dr. JOS CARDIJN 80 JAAR „JONG"
Figuur van mondiale betekenis
katholieke
B
Sociaal
commentaar
M
Th. Neutelings
Man met breed gezichtsveld
Monument voormalige
„Indië-bataljons
Plan van Limburgse Jagers
-WW?*
Zeepost
RESA-HILVERSUM
ZATERDAG 1 DECEMBER 1962
PAGINA 5
^Vgische weekkalender
id - paars'
H^Ag
STOP N tijger IN UW TANK.'
nèt echt,
met plastic deuren,
ramen, Esso-pompen, enz.!
Precies op maat voor
de meeste speelgoed-autootjes.
Slechts
MET ESSO BENT U BETER UIT!
r/fSjisfU', d-T'
WA'A'A
A'A'A'Al
tssfiiii
GENEYF
De stichter van de Internatio
nale Katholieke Arbeiders
jeugdbeweging, de „proost-
generaal" van de werkende jonge
ren mgr. dr. Jos. Cardijn heeft 18
november zijn tachtigste verjaar
dag gevierd. Op dat moment was
hij echter niet te bereiken voor
een feestelijke viering daar hij,
zoals meestal, „en route" was.
Daarom zal zondag in het Sport
paleis te Brussel dit heugelijk feit
op grootse wijze worden herdacht.
Verantwoordelijkheid
Veel plannen
Geslaagd.... dank zij
NADRUK VERBODEN
A ^9 2 december: le zondag v. d.
,®en Mis; credo; pref. v. d.
P-AC: H. Franciscus Xaverius,
e'6en Mis; 2e geb. v. d. ferie
Petrus Chrysologus, bis-
t 'VhV er-kerkleraar; eigen Mis; 2e
j'W. 'erie; 3e geb. H. Barbara
5 ?pu' Barbara, maagd-mar-
H p °duebar; 2e geb v. d. ferie;
{jWqj, Petrus Chrysologus rood.
Mis v. d. zondag; 2e geb.
paars-
N tVjA; 'J^pAG: H. Nicolaas, bisschop-
gen Mis; 2e geb. v. d. ferie
k d. f^'kerv, Ambrosius, bisschop-
)16 v^rie __et"aar; eigen Mis; 2e geb.
ti-j 'Mat». jvit ofwel vanwege Eer-
ah jes^"tiefniis ter ere v. h. H.
(Van onze onderwijsredacteur)
DEN HAAG, 1 dec. De directeur
van het r.-k. Centraal Bureau voor On
derwijs en Opvoeding, mr. C. E. Schelf-
nout, heeft voorgesteld uit de verschil
lende onderwijsrichtingen een raad
voor studi en overleg te vormen, die
zich zou moeten beraden over de sa
menwerking tussen het ministerie van
O., K. en W en de onderwijswereld.
In het jongste nummer van het
maandblad ,,Hei Schoolbestuur" wijst
mr. Schelfhout er op, dat minister
Cals over het „samenspel" altijd hoge
idealen heeft verkondigd en dat zijn
oprechtheid niet in twijfel getrokken
behoef' te worden, doch dat van de
samenwerking niet genoeg terecht is
gekomen. Dit is enerzijds het gevolg
van de omstandigheid, dat het bijzon
der onderwijs moeite heeft zijn orga
nisatievormen sluitend tr maken, zo
dat er een wederpartij ontstaat, die
u't haar eigen verantwoordelijkheid
een visie op de toekomst geeft. An
derzijds is er onmacht en tijdgebrek
op het departement; hierdoor hoort de
onderwijswereld vaak eerst van wets
ontwerpen en maatregelen als ze zijn
ingediend en uitgevoerd.
Mr. Schelfhout zou willen, dat het
onderwijs niet steeds voor de faits ac-
complis van de ministeriële initiatie
ven wordt gezet Wie bezwaard is, kan
bij mr. Cals terecht, maar het onder
wijs wil overleg dat de bezwaren voor
komt. Dan behoeven de onderwijsmen
sen niet de rol van de altijd proteste
renden te spelen
Het overleg zou volgens de direc
teur van het Centraal Bureau zo mo
gelijk van meet af naar een nationaal
oatroon ingericht moeten worden en
dan niet in een discussiegroep, maar
in een werkgroep. Gedelegeerd ge
praat is er genoeg, zakelijke adstruc
tie tot dusver echter te weinig. Nu
men gezamenlijk uitgaat op een plan
matige verzorging van het Nederland
se onderwijs zou terzake een studieu
ze samenwerking opgebouwd moeten
De Japanners hebben nu
uit hun alom bekende fop-
lust de uiterste ko -sekwen-
tie getrokken en een soort
fop-kaas op de wereldmarkt
gebracht, die de argeloze
verbruiker verrast tot ster-
vens toe. Een alleraardigst
initiatief, maar het wordt
natuurlijk wel even uitkijken met het
oog op de komende feestdagen. Géén
fop-kaas dus op de algemene sur
prise-avond van vijf december a.s. Ik
zou zelfs willen aanraden: in het ge
heel geen kaas. Want het kenmerkende
van fop-kaas is nu eenmaal dat zij
niet van echte te onderscheiden is.
En zó echt kan echte kaas niet zijn of
zij lijkt wel op fop-kaas. Neen, ik
houd het dit jaar op een kaasloze
Sinterklaas, zij het niet op een klaas-
loze.
Ook dan echter blijven er nog ge
noeg mogelijkheden tot culinair fop
pen over. Ik hoef ze u niet op te
noemen. Natuurlijk, als chocola ver
momde zeep is er één van. Maar waar
om zou u eigenlijk dit jaar niet eens
overgaan tot boerenkool met kunstig
ingegraven, te juister tijd ontbran
dende voetzoekers? Dat is ook doel
treffend en bovendien spaart het u de
onvermijdelijke worst uit. Een andere
mogelijkheid is een sneetje paling op
toast met listig verborgen prikkeldraad.
Bij eventuele nadelige gevolgen kunt
u dan altijd nog zeggen dat het een
vergeten graat was.
Overigens, ook voor niet direct in
ventieve geesten is er troost U weet
toch dat het bekende, overal verkrijg
bare, taai-taai al eeuwen geleden door
enige originele Japanners is uitge
vonden?
99
worden, die het nationale geheel in het
oog vat en de eigenstandigheid van
het bijzonder onderwijs onverlet laat.
Naar de mening van mr. Schelfhout
is het mogelijk een ontwikkelingsplan
aan te pakken, dat meer omvat dan
de kwantitatieve aspecten, waarop de
planprocedure van de Mammoetwet
zich richt: men zou er ook de pedago
gische structuur van ons schoolwezen,
de inhoud der onderwijstypen en de
relatievraagstukken binnen het onder
wijs bij dienen te betrekken.
DEN HAAG, 1 dec. Van de com
mandant van het regiment Limburgse
Jagers (het regiment dat de traditie
voortzet van het voormalige tweede,
zesde en elfde regiment infanterie) is
het initiatief uitgegaan om te komeh
tot ee.monument voor in het voor
malig Nederlands Indië gesneuvelde
militairen. Men wil komen tot het
maken var een gedenkplaat voor ieder
vroeger „Indië-bataljon". Die gedenk
platen zullen dan later op een monu
ment worden bevestigd.
Het monument zal vermoedelijk in
Maastricht worden opgericht. Er
wordt naar gestreefd het gedenkteken
op 8 januari 1964, de dag waarop het
regiment Limburgse Jagers 150 jaar
zal bestaan, te onthullen. Het zou in
de bedoeling liggen, aan de Jan
van Etjck-akademie in Maastricht het
ontwerpen van het monument toe te
vertrouwen. Ter verwezenlijking van
het plan is een commissie in het leven
geroepen, die onder voorzitterschap
staat van de commandant van het
regiment. Limburgse Jagers, luitenant
kolonel Th. H. de Loo. In de commissie
hebben verder zitting vertegenwoordi
gers van elk der vroegere „Indië-
bataljons".
(Advertentie)
Vele Esso-dealers kunnen u uit voorraad leveren. En u weet het:
(Van een medewerker).
Dezer dagen was de Tweede Ka
mer toe aan de behandeling van
de begroting van Sociale Zaken,
maar de bespreking werd uitge
steld om minister Veldkamp alsnog ge
legenheid te geven de Kamer nader te
informeren over het nieuwe accoord
inzake de loonpolitiek. Het behoeft wel
geen betoog dat, overeenstemming tus
sen de mening van de regering en die
van het bedrijfsleven een heel belang
rijke zaak is. Al hebben wij, in te-
Advertentie)
n-fb*
Ho
BAUW* I MTOCt»
MMIVI
f'
4>J+I&JI+I+II
OH+Jolol
',+u~
*-J*r
Het is niet gemakkelijk over deze 18
november 1882 te Schaarbeek (Brussel)
geboren priester van de arbeidersjeugd
te schrijven. De indruk die hij bij een
persoonlijke ontmoeting achterlaat is
moeilijk in woorden weer te geven. Wie
is eigenlijk deze man met zijn magere
gestalte en zijn ietwat gekromde figuur?
Met zijn rauwe stem, die soms zacht
fluistert en dan ineens uitschiet met een
volume, rauwheid maar indringendheid
tegelijkertijd, waardoor hij door som
migen eerder als een demagoog dan ais
een priester Gods wordt gezien? Moeten
we allereerst spreken over de grote
weTTo^ brengfn1 voe? ifdereen^mel En het ls Card«ns verdienste dat
weet °P le orengen voor ïeaereen mei ctPPHc wppt on-
MGR. DR. JOS CARDIJN
wie hii in contact komt? Is het zijn
laaiend en inspirerend enthousiasme
'wat zo aanspreekt als hijgeconcen-
I treerd tot in de toppen van zijn vingers,
de jongeren van vandaag oproept zich
in te zetten voor het geluk van anderen
en voor een meer menswaardige wereld
van morgen?
Waarom, hoe spreekt hij de jongeren
eigenlijk nog aan? Ogenschijnlijk heeft
h(j alles tegen. Zijn spreektechniek was
vijftig iaar geleden waarschijnlijk mo
dern, maar elke pastoor die nu hetzelfde
zou proberen zon onherroepelijk als
ouderwets worden betiteld. Hij komt de
jongeren bepaald niet tegemoet. Hij is
zeker geen man die zoals dat heet „veel
begrip" weet op te brengen, in de zin
zoals dat heden vaak gebruikelijk is
maar wat ook vaak slechts toegeeflijk
heid uit onmacht betekent. Integendeel,
hij spreekt altijd over de offers die ge
bracht moeten worden, over eisen die
de liefde stelt, over de oneerlijke wel
vaartsverdeling, over de rijkdom van de
jongeren in het westen, over de plicht
van rechtvaardigheid enz. enz. Toch is
zijn jeugdig gehoor na een dergelijke
heftige peroratie altijd wild enthousiast.
hij dit enthousiasme steeds weer op
nieuw in concrete banen weet te leiden.
Wie aan Cardijn denkt als een
typische Vlaming van toeval-
lif internationale allure vormt
zich beslist een verkeerd beeld.
Aan Cardijn denken met nationale of
Europese maatstaven is onjuist. Hy is
een figuur geworden van werkelijke
mondiale betekenis. Miljoenen jonge
ren over de gehele wereld, zowel in
het moderne Amerika als in de bin
nenlanden van Brazilië, zowel in Ja
pan als de Congo, in Europa als in
Azië, heeft hij begeesterd en het ge
loof geschonken in hun menselijke
waardigheid en roeping, vertrouwen in
een betere wereld van morgen. Echter
alleen dan, wanneer zij zich daarvoor
zelf willen inzetten, daarvoor per
soonlijk offers willen brengen. Deze
bescheiden, de publiciteit schuwende
priester, deze geloofsverkondiger in
de strikte en ware zin des woords, is
een groot mens van wereld-wijde be
tekenis.
Zijn gehele leven is verweven met het
lot van de arbeidersjeugd. Weinigen
zal het gegeven zijn nog tijdens hun
leven het dooi hen begonnen werk
over de gehele wereld verbreid te zien.
In alle werelddelen en praktisch alle
landen is „zijn beweging", de Kajotters-
beweging gevestigd. Zijn geloof In elke
werkende jongere, hoe eenvoudig en be
perkt ook, dat geloof ls kennelijk een
geloof dat bergen verzet. Een geloof
waardoor in de gehele wereld een be
weging van vriendschap en solidariteit
is losgeslagen. HM laat de jongeren hun
eigen verantwoordelijkheid ontdekken en
ook beleven. Verantwoordelijkheid dra
gen is de eerste eis die hij aan de ar
beidersjeugd stelt.
ij voortduring stelt het leven van
deze mgr. Cardijn ons voor raad
sels, of het nu betreft het kopen
van een groot fabriekscomplex
voor het bedrag van één Belgische
franc, het tegenwoordige internationale
secretariaat te Brussel, of hoe het mo
gelijk is dat een tachtigjarige elk jaar
weer opnieuw enige wereldreizen onder
neemt met vaak vijf of zes spreekbeur
ten per dag. Spreekbeurten met taal
moeilijkheden van allerlei aard die hij
echter door zijn grote enthousiasme
schijnbaar moeiteloos oplost. Landsgren
zen tellen niet voor hem, ras en huids
kleur zijn volmaakt onbelangrijk. Wel
haast onvermoeibaar en schijnbaar op
generlei wijze onderhevig aan leeftijds
verschijnselen reist en trekt hij rond om
zijn boodschap voor en aan de arbei
dersjongeren te verkondigen.
En zo zullen 2 december vertegen
woordigers van deze arbeidersjeugd hem
weer toejuichen. Verlegen zal hij wuiven
en schijnbaar met zijn figuur geen raad
weteu. Plotseling zal er dan echter een
stilte vallen in dit laaiend enthousiasme.
Dan zal hij spreken en de verlegenheid
zal van hem afvallen. Eens te meer
zullen weer duizenden naar hem luis
teren, geboeid door Cardijn, gefasci
neerd door zijn stem die hen de bood
schap brengt van de Liefde van de Heer
voor de jonge arbeiders. Gegrepen door
deze grote Godsgezant die hen oproept
tot nog grotere inspanningen. En haast
verontschuldigend maar daarom niet
minder indringend zal hij zeggen:
„Vooruit, de tijd is kort en we hebben
nog zoveel te doen, ik heb nog zoveel
plannen".
W. ZONDAG,
Nationaal voorzitter K.A.J.
fenstelling tot de socialisten er geen
ehoefte aan meningsverschillen uit
het (nabije) verleden op te schroeven
tot zogenaamde bewijzen voor het fa
len van het regeringsbeleid op het ter
rein van de loonpolitiek, wij dienen
wél oog te hebben voor het feit, dat
de laatste jaren zo nu en dan botsin
gen ontstonden tussen vakbeweging en
regering, welke er op duidden dat ge
streefd diende te worden naar verbe
tering van de wijze, waarop de loon
vorming tot stand komt. Om het nieuwe
systeem, volgens hetwelk nu zal wor
den gewerkt, goed te begrijpen is het
noodzakelijk nog eens zeer in het kort
de na-oorlogse loonsystematiek na te
gaan.
Ons door de oorlog zo zwaar geteis
terd en uitgeplunderd land, zag zich
in 1945 voor de bijna onmogelijke taak
geplaatst, weer werkgelegenheid te
schenken aan allen; aan allen ook weer
een redelijk bestaan te bieden. Ons
land had tot plicht weer een stem te
krijgen in het koor der volken. Een
sterke, bijna volkomen beheersing van
het economische leven, was daartoe on
misbaar. De lonen moesten per se zo
laag mogelijk worden gehouden en het
peil werd dan ook afgestemd op de di-
rekte kosten van het levensonderhoud
voor een gezin van man en vrouw. Men
zal zich uit die tijd het nogal beruchte
Haagse huishoudboekje herinneren, waar
aan de de hand dus van landelijke prijs
gegevens, werd uitgemaakt, wat elke
werknemer voor dat levensonderhoud
mocht aanwenden. Als noodmaatregel
werd toen de kinderbijslag vanaf het
eerste kind ingevoerd. Hoofdkenmerk
van dat loonbeleid was dat de Centra
le Overheid de beslissende verantwoor
delijkheid droeg.
De rol van de vakbeweging was prac-
tisch die van waakhond, teneinde er
zorg voor te dragen dat bij prijsstij
ging de lonen zouden worden aange
past. In feite heeft dit systeem ge
duurd tot na 1950. Toen begonnen er
langzamerhand stemmen op te gaan,
welke pleitten voor een verleggen van
de verantwoordelijkheid. Het bedrijfs
leven moest niet uitsluitend de Over
heid begeleiden, controleren en volgen,
maar moest, zodra het even kon, zelf
uitmaken welke mogelijkheden het had,
om zonder gevaar voor 's lands econo
mie de loonhoogte te bepalen. Dit ge
luid werd aanvankelijk vrijwel uitslui
tend vernomen in de kringen van de
confessionele vakbeweging, meer in het
bijzonder bij de K.A.B. De socialisten,
alhoewel eveneens voorstander van het
verhogen van een welvaartsaandeel in
het loon ten behoeve van de werkne
mers, zwoeren trouw aan het stelsel
van de geleide loonpolitiek.
Hier ligt zonder twijfel een van de
oorzaken van het niet bepaald slagen
van de eerste poging om de verantwoor
delijkheid meer naar het bedrijfsleven
te verleggen, welke poging op 19 maart
1956 startte. In plaats van vrijere loon
vorming, vond men toen dan ook de
wat moeilijke naam uit: gedifferenti
eerde aanpak van het verdelingsvraag
stuk. Met dit systeem startte het ka-
minet-De Quay. Hoofdkenmerken van
dit systeem waren, dat loonsverho
ging afhankelijk werd gesteld van de
proauctiviteitsstijging, zodat niet lan
ger uniformiteit van loonsverhoging be
stond. Loonsverhoging mocht in geen
geval tot prijsstijging leiden. Bij de
bewaking van dit systeem golden de
Rijksbemiddelaars als de belangrijkste
lede-. Bovendien hield de regering een
zeer lange vinger ln de pap. Deze laat
ste twee punten nu, versterkten het ge
voel dat de gebondenheid aan de rijks
maatregelen, soms nog sterker waren
dan onder het oude systeem.
Maar men dient er begrip voor te
hebben dat practisch 12 jaar lang de
regering aan deze verantwoordelijkheid
gewend was, en er als het ware slechts
aarzelend van los kon komen. Maar we
tende welk verlangen er in het Neder
lands bedrijfsleven aanwezig was, werd
onmiddellijk met de studie begonnen
over een systeem waarin die grotere
vrijheid een wezenlijk kenmerk bij de
loonvorming zou zijn.
Welnu, wij zijn van mening dat het
accoord tussen de regering en De Stich
ting van den Arbeid, deze vrijheid heeft
gpbracht.
erkbaar hebben zowel minister
Veldkamp als minister de Pous
en staatssecretaris Roolvink, nog
moeten worstelen met de gedach
te dat zij niet langer de grootste ver
antwoordelijkheid zouden dragen bij
het loonbeleid in de nabije toekomst.
In de aanvankelijke beslissingen im
mers werd voorgeschreven, dat er over
eenstemming moest zün tussen de re
gering en het bedrijfsleven over de
grootte van de gemiddelde loonstij
ging, en op de tweede plaats dat de
Stichting van den Arbeid loonafspraken
we) mocht goedkeuren, maar dat die
goedgekeurde loonafspraken pas zouden
mogen worden uitgevoerd als het col
lege van rijksbemiddelaars ze ook
nog eens had goedgekeurd. Naar de
mening van de vakbeweging, en ook
van de katholieke werkgevers, veran
derde er op deze wijze niets wezenlijks.
Oud worden zonder meer
kan geen ideaal zijn. Daar
bij behoort levenskrachtig
blijven, vitaal zijn." Het
is een uitspraak van Theodoor
Renter Neutelings, die gisteren
de leeftijd van zeventig jaar
heeft bereikt. Hij heeft ze neer
geschreven in zijn boek „Gezond
Leven" waarin hij richt lijnen
geeft voor een gezonde levens
wijze. De man, waaraan miljoe
nen kinderen in binnen- en
buitenland hun groei danken
door het gebruik van de weten
schappelijk samengestelde sma
kelijke Liga's die voor dokto
ren en diëtisten een begrip ge
worden zijn, is zelf het levende
bewijs van die stelling. Hij heeft
levenskrachtig en vitaal de leef
tijd der sterken bereikt en be
treurt het slechts dat aan de
mens een beperkte tijd gegeven
wordt om de schoonheid van de
wereld ten volle te genieten.
De heer Neutelings is afkom
stig uit Berg-Urmond en hoewel
hij een mensenleeftijd in Bergen
op Zoom heeft gewoond heeft
hij de liefde voor Limburg nooit
verloren. Gedurende zijn dienst
tijd kwam hij voor het eerst in
aanraking met de bewoners van
de Scheldestad. Leergierig als hij was maakte hij in de mobilisatie gebruik
van de geboden gelegenheid om te studeren. Het waren de vakken economie,
scheikunde en psychologie die zijn grote voorliefde hadden en die ook
de basis zijn geworden voor zijn zakelijke succes. In 1.920 herinnerden
enige Bergense ondernemers, die een koekfabriek gesticht hadden waar
van de groei hun zorgen baarde, zich de energieke jongeman, die intussen
bij de Staatsmijnen emplooi had gevonden. Zij boden hem een baan aan
die hij accepteerde. In de oorspronkelijke opzet had het bedrijf echter geen
levenskans en in 1923 werd aan de heer Neutelings de hele fabriek als een
zinkend schip overgedragen.
Met zijn economisch inzicht en zijn ondernemingsgeest duurde het
slechts een paar jaar voor de koekjesfabriek omgevormd was in een
gespecialiseerd bedrijf voor biscuits met geconcentreerde voedingswaarde.
Het werd de eerste bakkerij die werkte volgens een roterend continu-
systeem dat door hem zelf was uitgevonden. Uit het bescheiden begin
groeide het Liga-concern, een bedrijf met wereldreputatie en in zijn branche
een van de best geoutilleerde en verst geautomatiseerde bedrijven van de
wereld. De fabriek beschikte over zoveel octrooien op het gebied van
bakkerijmachines dat hiervoor een eigen machinefabriek „De Vuurslag"
werd opgezet. Enige jaren geleden werd de gehele Nederlandse onder
neming overgebracht naar Roosendaal waar de imposante fabriek met haar
honderden meters neonverlichting een fascinerend onderdeel van het
stadssilhouet is geworden
De naam Liga werd voor goed gevestigd in 1928 toen het luchtschip
Italia van Generaal Nobile boven het ijs van de Noordpool verongelukte.
Per radio werd om voedsel gevraagd en de heer Neutelings slaagde er in,
met behulp van zijn bedrijfsleider de heer Andriessen, de vliegers Smirnoff
en Soer en Sjef van Dongen via Malmö en Spitsbergen een hulpexpeditie
te organiseren. Foto's van de in die jaren drieste onderneming kwamen
in alle kranten van de wereld, de naam Li ga was op ieders lippen en
van die tijd af is de produktie van het artikel steeds in stijgende lijn gegaan.
De heer Neutelings is nu op een leef tijd gekomen waarop hij kalm
beschouwend de betrekkelijkheid van alle succes kan overzien. Met een
man die zonder meer weigert zich op zijn eigen succes te beroemen moet
een interview uitlopen op een algemeen gesprek over de mens in deze tijd
en met een man met zo'n brz :d gezichtsveld is dat een hartverwarmende
ervaring. Op zijn vele zaken- en oriënteringsreizen door een groot deel van
de wereld heeft hij zijn scherp registrerende ogen goed open gehad en wat
hem daarbij opgevallen is, is moedgevend.
„Voor een n'euwe „Avondland"-beschaving is de aanzet aanwezig. De
Euromarkt marcheert, de vooruitzichten zijn moedgevend de wil tot
samenwerking en wederzijdse waardering is prachtig, van dag tot dag
worden er vorderingen gemaakt. Wy moeten oppassen dat de concentratie
van geestelijke krachten hierin niet achterblijft. Er is een behoefte aan
leiders in alle sferen. Zo'n leiderschap vraagt offers en idealisme en het is
een aparte opgave in deze tijd om dat aan te kweken."
Hij sta. nog steeds met zijn oudste zoon voorop, aan het hoofd van de
door hem gegrondveste organisatie, maar daarnaast heeft hij voldoende
tijd en energie in reserve om zich feitelijk en stimulerend bezig te houden
met een groot aantal sociale en menslievende ondernemingen. Hij doet dit
met de zelfde indringendheid waarmee hij de Liga opbouwde. Hij is voor
zitter van de Regentenraad van het St.-Franciscusziekenhuis in Roosendaal,
een inrichting waarin ongeveer vierhonderd bedden zijn geprojecteerd. Om
de voorbereiding verantwoord te kunnen leiden heeft hij ziekenhuizen
in drie continenten bezocht. Hij was de oprichter van de luisterrijke Maria-
ommegang in Bergen op Zoom, waarmee een middeleeuwse traditie werd
hersteld, maar waarmee vooral elk jaar op zeer devote wijze dank wordt
gebracht aan de Heilige Maagd voor haar bescherming in de laatste oorlog:
dagen. Zijn directe of indirecte medewerking aan talloze organisaties is
een doorlopende bijdrage tol de maatschappelijke en culturele verheffing
van het gewest.
Voor het succes in zijn eigen zaken heeft hij een eenvoudige verklaring,
die hij in zeven punten kan samenvoegen: Godsvertrouwen, zelfvertrouwen,
noeste vlijt en psychologisch inzicht, offerbereidheid, trouw en moed. Van
al deze punten is hy zelf de exponent, maar het is geen toeval dat Godsver
trouwen op de eerste plaats staat.
Wel betoogde minister Veldkamp in ge
sprekken met het bedrijfsleven, en later
ook in een persconferentie, dat die goed
keuring van het college niet zo bin
dend was bedoeld als hij in zijn be
kende brief van 14 punten had doen
blijken.
Maar... het stond nu eenmaal zo ln
de aanvankelijke brief en de gespreks
partners waren van oordeel, dat de na
dere toelichting dan maar schriftelijk
moest worden vastgelegd. Een van on
ze dagbladen meende hierin gebrek aan
vertrouwen van de zijde van de vak
beweging in de regering te moeten zien.
Deze zaak kan men natuurlijk ook om
draaien. Het bedrijfsleven meent de
verantwoordelijkheid voor het nieuwe
loonsysteem te kunnen dragen. Het heeft
bij méér dan een gelegenheid getoond
een grote mate van zelfbeheersing te
kunnen opbrengen. De regering zou
een tekort aan vertrouwen tonen als zij
aan de vakbeweging de kans zou ont
houden die verantwoordelijkheid waar
te maken. Natuurlijk behoudt ook de
regering haar eigen verantwoordelijk
heid. Wanneer het bedrijfsleven een
loonstijging zou aanvaarden welke 's
lands economie in gevaar zou kunnen
brengen, ol onze internationale positie
op de goederenmarkt zou kunnen be
dreigen. dan heeft de Overheid niet
alleen het recht, maar ook de plicht
om in te grijpen. Dit recht van de
Overheid wordt natuurlijk ook door de
vakbeweging erkend. Minister Veldkamp
heeft dit genoemd het allerlaatste
middel, het ultimum remedium.
Onduidelijk is hiermee de positie van
het college van rijksbemiddelaars ge
worden. Het heeft immers nog slechts
in geval van uiterste noodzaak de be
voegdheid de minister te adviseren eer
C.A.O. af te keuren. Maar het is
dan de minister, die de verantwoor
delijkheid draagt. Daartoe zal de mi
nister moeten beschikken over een bij
zonder goed op de hoogte zijnd loon-
bureau. Of zal het bedrijfsleven zelf
DEN HAAG, 30 nov. - Met de volgenue
schepen kan zeepost worden verzonden. De
data, waarop de correspondentie uiterlijk
ter post moet zijn bezorgd, staan, tussen
haakjes, achter de naam van het schip ver
meld. Ver. staten van Amerika: Westerdam
(6/12). Argentinië: Rio Primero (2/12); Cap
n Augustino (6/12). Australië: Oronsa'y
(4/12), Jason (6/12) Brazilië: Alnitak 4/12).
Ca, San Augustino (6/12). Brits-Oost-Af 11-
ka: Pierre Loti (3/12), Yang Tsè (6/121
Canada: Prins Maurits (4/12) Chili: Socra
tes (5/12). Buntenstein (8/12). Indonesië:
Clytoneus (3/12). Ned. Antillen: Socrat«s
(5/12). Nieuw-Zeeland: Tudor (3/12). Suri
name: Oranjestad (5/12). Rep. van Z-Afrlka
en Z.W.-Afrika: Windsor Castle (2/12).
Randfontein (5/12).
Inlichtingen betreffende verzendingsdata
van postpakketten geven de postkantoren.
(Advertentie)
(Bekends Schriftelijke Cursus) - Tel. 45432
H. B. S., Gymnasium, Onderwijzersakte.
Middelbare Akten: Frans, Duits, Engels
en Nederlands M.O., Tolkvertaler, Hoofd
correspondent, V.T.H.-diploma.
b.v. door samenwerking van de ver
schillende wetenschappelijke bureaus van
de werkgevers en werknemers-vakbe
wegingen zulk een instituut van des
kundigen in het leven roepen? De ver
antwoordelijkheid waar maken stelt im
mers heel bijzondere eisen. Een van
de belangrijkste daarvan is. een groot
vertrouwen van de leden der vakbe
weging in hun leiders. Maar dit ver
trouwen dient gebaseerd te zijn op de
wetenschap, dat sociale bewogenheid
en deskundigheid samengaan hij het
bepalen van standpunten.
