Je kunt afgaan zoveel als je maar wilt leqtmf We zien weer reikhalzend uit naar ELLA en OSCAR Aankoop tweedehands auto: AVONTUUR dat kan eindigen in een TRAGEDIE Oorzaak ligt vaak bij de klant zelf I Edison 1962 voor de jazz WEGWIJZER STOPLICHT knippert in NOODGEVAL PRIJZEN ZATERDAG 1 DECEMBER 1962 PAGINA 9 Hij komt van de school met zijn mooie pun- tenlijst en heel de familie vindt dat hij dóór moet studeren. De univer siteit is een woord met louter hoofdletters en binnen een paar maanden zit hij met een kale kop tussen de groenen. Enfin, hij weet dat ontgroenen nu eenmaal tot de stu- dentenfolklore behoort en daarom slikt hij die hele bedoening maar. Over een paar weken is het toch voorbij. Maar wat heeft de familie een medelijden! En wat spreken ze er schande van. En niemand heeft in de gaten dat dit soort narrengedoe eigen lijk kinderspel is vergele ken met de ontgroening van, bijvoorbeeld, een ge wone arbeidersjongen in de werkplaats. Want die ontgroening duurt geen weken maar maanden, jaren, net zo lang tot dat groentje is opgewassen tegen zijn tegenstanders Studentenontgroeningen zijn spelletjes die collec tief worden gespeeld. Zelfs de buitenwacht weet er van. Als hij met zijn kale kop moet staan vissen op de brug van een gracht kijkt niemand op. Zijn kale kop is een herken ningsteken. Ze nemen hem niet serieus. Ze zien hem nog niet eens staan. Elvis de Pelvis was een begrip. Zo langza merhand begint het tot ons door te dringen dat de wereld van van daag zonder Elvis Presley is. Geruisloos, of nee, dat is het goede woord niet, ongemerkt zijn wij de el lende te boven gekomen. Wij moeten ons haasten om nog even ons droevig „good bye" te huilen, want anders weet nie mand meer over wie wij het hebben. Ongeveer 27 jaar gele den stond een 15- jarig meisje in het Amerikaanse Harlem Ope ra House wat beduusd in de schijnwerpers te staren. Het was Miss Ella Fitz gerald, die toen haar de buut maakte tijdens een plaatselijke amateur-zang wedstrijd. Het werd overi gens meteen het eerste succes voor deze zangeres, die prompt daarop door de drummer Chick Webb werd gecontracteerd. On der Webb's leiding kwam de vorming tot jazz-zan- geres. In 1938 begon zij in de Verenigde Staten pas werkelijk naam te maken met het door haarzelf ge componeerde „A tisket a tasket". Prijzet. die belachelijk ve6r een m auto's" en het kopers- het zeer lucratief particulieren, die echter juiste wijze „door te zagen ifosten een~ fiat «jge verkopers, die in de- „4 g Ze tamelijk avontuurlijke ratie- handel hun boterham Verdienen. TEKENEN? V*1- Good-bye, Elvis...! Roek in de cel. IIIIIIIIIIHIIUIIIIIIIUIIIIHIIIIIIllllllllllllllllllll Maar waar blijft die jongen van zeventien, die misschien net zijn medaille van de Ma- riacongregatie samen met zijn punten]ijst heeft opgeborgen en zijn entree maakt op een ge middeld grotestadskantoor, waar de volwassenen geen blad voor hun mond nemen en waar geen spelregels voor de ont groening gelden? Elke gemeen schap, hoe klein ook, ontgroent omdat elke gemeenschap de nieuweling wantrouwt. De sergeant in dienst reser veert zijn goorste beeldspra ken voor de „fillers". De baas in de werkplaats is net even meer baas als hij die am bachtsschooljongen ziet. Kort om, je kunt afgaan zoveel als je maar wilt. En nergens krijg je een voet aan de grond als je de spelregels niet begrijpt. Want het gaat overal om de spelregels. Alleen bij de stu denten worden je die tevoren verteld. Hoe gaat het in het novici aat bij de priesteropleiding? Hoe gaat het met je eerste avondje uit, je eerste dansles, je eerste bezoek by de „ouders van het meisje", je eerste sol licitatie, ga maar door. Groen ben je! En je kunt natuurlijk wel kwaad door de stad gaan lopen en woedende pagina's in ;e dagboek schrijven en zwe ren dat ze allemaal de lucht in kunnen vliegen, maar het helpt je niets. Je moet er door heen. Je bent een groen en zo lang je je kwaad maakt en zolang je een kleur krijgt en zolang je een hele dag geen boe of ba zegt, blijf je een groentje. Bij de studenten sol- iiriteer je met je kale kop al leen maar voor een club van andere onvolwassenen. Maar daarbuiten moet je je waar tnaken in de wereld, die geen boodschap aan je heeft zolang je de spelregels niet doorhebt. De moraal? Je bent groen zolang je een hekel hebt aan iedereen die jou niet helemaal au serieux neemt. Je bent groen af als je merkt dat het eigenlijk wel geschikte kerels zijn. En je bent volwassen als jezelf niet altijd meer au serieux neemt. Je hebt maai een troost. Meisjes vinden groene, onhandige jongens al tijd zo lief. Alleen, ze zeggen het nooit. Je komt er meestal pas achter als je geen groen meer bent. Elvis Presley was een in net oog lopend consument van bon bons en popcorn, een stiekem verzamelaar van speelgoed beestjes die hij op zijn slaap kamer in een eigen bed liet doezelen, en voorts een voor aanstaand opkoper van nieu we Cadillacs. De dirigent van het kerkkoor in zijn geboorte plaats Tupelo verschafte hem de erenaam „Pelvis", dat bek ken betekent. Als kleine jon gen (dat was hjj ook al toen hjj nog niet beroemd was) zong hjj op het kerkkoor gewoonlijk net zo uit de maat als een stationaire tweetaktmotor. Hjj kreeg het advies met zijn heu pen het ritme mee te wiegen. Misschien was dit het begin. De gitaar waarmee hij later voor grote volksmenigten zou verschijnen, was ook een over blijfsel uit zijn kinderjaren en ook toen kon hij er niet op spelen. Hoewel hij moeiteloos een hoge graad van onbedui dendheid handhaafde, ook in zijn lichamelijke presentatie, kon hjj tussen twee donkere tochtlatten door opvallend lou che uit anderhalf oog kijker Het is jammer dat wii voort aan van deze speciale attrac tie in films en teenagerblaad- jes verschoond zullen blijven Doch om verder te gaan met het ophalen van herin neringen: Elvis Presley was wat nonchalante Amerika nen een „Zanger" noemen Zijn eerste plaatje „It's all right mama", opgedragen aan zijn moeder, was meteen een succes in de jaren '54. Het werd bij vergissing voor het eerst uitgezonden door een discjockey van het ra diostation Memphis. Met een paar spottende woorden pro beerde de wakker geschrok ken man zijn fout goed te maken. Maar het was al niet meer te redden. Een enthou siaste bende tieners belde de studio op en eiste herhaling Er daagde ook meteen een manager op, „Colonel" Par ker, die zei dat hij Elvis beroemd zou maken. De man heeft woord gehouden. Elvis kon met zijn klankrij ke, lichtelijk gesluierde bari ton nauwelijks enige noten ach ter elkaar goed zingen. Hij wilde het ook niet beter en was er heilig van overtuigd, dat hij het op deze manier het best deed. En met zijn boerenver stand had hij een beetje ge lijk. „Colonel" Parker deed geen moeite zijn gedachten te veranderen. Elvis werd snel het idool van een onoverzien baar getal tieners, dat hem in alles ging imiteren. Jongens plakten hun haar zorgvuldig in een „eendestaartje". Meis jes, die tot haar grote spijt in mindere mate gelijkenis kon den vertonen met haar idool zochten naar andere mogelijk heden. Ze namen een wiebe lende gang van lopen aan en schonken spontaan haar hart aan hem weg. Ze hingen gefos- foresceerde portretten van hem boven haar bed, die gingen gloeien als ze het licht hadden ivtgedaan en dnarphder gloei- Eluis 1 had zijn volk over de gehele wereld. wordt hij niet meer gehoord. Hij heeft nog wanhopige po gingen gedaan, doet dat nu nog, maar neen hoor: Elvis, be spaar je de moeite; ons ver driet valt erg mee! Zo'n zeventigmiljoen platen zijn er van Elvis Presley ver kocht, met dien verstande dat de heren van R.C.A. zich best een slordige tienmiljoen ver gist kunnen hebben. De op ver kwisting ingestelde Amerikaan se produktie heeft met name in de plastic-branche een onge kend financieel feest mogen beleven, dank zij Elvis. De in dustrie betreurt het vervroeg de pensioen van de heer Pres ley zeker, want het is nu wat moeilijker geworden voor nieu we modeprodukten een nieuwe naam te vinden. Voor het ove rige is in de relatie tussen jongens en meisjes op grote schaal een bepaalde zuivering ingetreden, want heel veel jon gens hebben nooit kunnen be grijpen waarom zoveel meis jes gek konden worden op de heupenschudder. Opvoeders en kinderrechters zitten met de handen in het haar, want als tegenwoordig jongeren zich aan losbandigheden te buiten gaan is er geen Elvis meer wie men de morele schuld kan aan wrijven. Zo te zien zijn wij veel dankbaarheid verschuldigd aan de heer Presley, zowel om zijn regeringstijdperk als om zijn vertrek. Het zij hem bij deze betoond. Jj itmilinilllllllllllllllUIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIllllimiiilliiiiliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiillliIllmi cci.He (jun. uuc /tt"i /D-itc. de een „persoonlijke bood schap" van Elvis. Hi) viel met zijn brede schou ders midden in de al goed los gebroken rock 'n roll-rage. Tot dusverre was daarin Bill Ha ley aan het hoofd gegaan, maar toen Elvis eenmaal kwam, was Billy nergens meer. Alle nog rouwende teen agers, die om de verongeluk te automaniak en filmheld Ja mes Dean een mythe aan hef opbouwen waren, veerden in eens opnieuw geestdriftig om hoog toen Elvis ook in de film zijn opwachting maakte. De teenager-dictatuur kreeg ge leidelijk over de gehele wereld haar ene, onaantastbare leider. En ook overal in de wereld kwamen zijn paladijnen als Tommy Steele, Peter Kraus, Rex Gildo etc. met een twee de „generatie" in de perso nen van Johnny Halliday, Vin- ce Taylor, om het hierbij te laten. „Colonel" Parker kreeg twee keer gedaan dat de dienstplich tige Presley uitstel kreeg van militaire dienst. De overheid deed dat misschien wel graag want zolang Elvis door de burgermaatschappij gilde, re gende het kwistig belasting centjes. Maar toen moest hij toch naar Duitsland, een le gioen Amerikaanse meisjes in tranen achterlatend. Zijn door knede manager, die steeds zo overdonderend zijn pupil voor de leeuwen had gezet, gaf de G.I.-man een goed advies: ge draag je zo onopvallend mo gelijk. De soldaat der eerste klasse Presley, zich dagelijks een weg slaand door horden fotografen en krijsende meis jes, deed dat en viel op als een nette militair, die voor heel wat jongens de dienst in eens populair maakte. Hij vroeg geen speciale gunsten en trad niet op tijdens zijn dienst tijd. Hij veranderde in het leger Zijn haar werd geknipt en voot het eerst had hij een pak aan dat paste. Intussen maakte hi, een kardinale fout. Hij werd ouder. Dat had hij zijn bewon deraars niet moeten aandoen. Het voortschrijden der jarer gaf hem als vergif het besef in dat hij niet meer zo woest en hevig op teksten, noten, mi crofoons, camera's en publiek moest springen. Er waren dap peren die zi)n lief en zacht ge worden liedjes doorstonden, maar de meesten vielen af. El- vis tekende zijn vonnis door het pad van anderen te gaan be wandelen. Nu hij zijn oninteressante ge voelens niet meer uit schreeuwt, maar fluistert, (Van onze jazz-medewerker) Na het overlijden van Webb zette Ella de band onder eigen leiding voort tot 1940 Tijdens de oorlogsjaren nam zp het overbekende „Into each life some rain must fall" op. waarbij ZÜ al direct over veei grotere kwaliteiten bleek te beschikken dan „The Ink Oscar Peterson. Spots". Maar het duurde toch nog tot 1956 voordat de om wenteling kwam. En die werd veroorzaakt door de impresa rio Norman Granz, die haar tot op heden door het zakelijke jazz-leven heenloodst. Granz zorgde onder meer voor de Europese „Jazz at the Phil harmonic"-toernees, waaraan ook de pianist Oscar Peterson meewerkt En nog steeds vor men Ella en Oscar een grote trekpleister voor deze JATP- concerten. Hun namen zijn langzamerhand een begrip ge worden, een traditie, waardooi ook in ons land iedere regel matige bezoeker van de jazz concerten steeds weer reikhal zend uitziet naar de volgende 'ontmoeting, die gelukkig bin nenkort weer komt. HoeweJ Miss Fitzgerald meer de kant van het entertainment is opge gaan, heeft haar zang nog steeds nauwe banden met de jazz. Haar natuurlijke charme, het gemak waarmee ze zingt er bovenal het laaiende enthousias me werken bijna altijd aanste kelijk op de luisteraar. Aan enthousiasme ontbreekt hel overigens ook de Canadese reus Oscar Peterson niet. De ze pianist, die op 14-jarige leef tijd al een eigen radio-pro gramma verzorgde, werd tot het spelen van jazz voorname lijk geïnspireerd door Art Ta- tum. Hoewel hij nimmer het peil van de giant" heeft kun nen bereiken, is Oscar nog al tijd een pianist met wie ter dege rekening moet worden gehouden. Zijn grote tech niek, felle attack en beheerste vaak geestige voordracht stel len hem in staat jazz van een hoog gehalte te maken. Het is verheugend dat de Edison-1962 voor de categorie „Jazz International" is toege kend aan de muzikale twee ling Ella en Oscar. Miss Fitz gerald kreeg hem voor haar LP Verve MMW 610: „Th< Harold Arlen Song Book". De plaat opent met een plezieri ge „Blues in the night", waar in de knipoogjes van Ella naar de Blues worden geaccentueerd door de altist Benny Carter. De intens muzikale Ella Fitzgerald. Deze maakt deel uit van het begeleidende grote orkest on der leiding van Billy May, die vooral door zjjn arrangemen ten een bevredigende tussen weg heeft gevonden tussen de jazz en de amusementsmuziek. Verder bevat de opname nog een aantal „evergreens", zo als Stormy Wheather, That Old Black Magic en As Long as I live waarin de trompet tist Don Fagerquist een eer volle vermelding verdient. De bekroonde Peterson-opna- me staat op Verve MGV 9006: „The Trio life from Chicago". Het is hier inderdaad een trio, waarin zowel de pianist, de waarljjk grote bassist Ray Brown als de flitsende drum mer Ed Thigpen even belang rijk zijn. Zij doen samen het werk en iedereen komt ook solistisch voldoende aan zijn trekken. Op deze Verve-opna me staat onder meer de fijn zinnige ballade „In the wee wee small hours", het spran kelende „Chicago", de fraaie Golson-compositie „Whisper not" en „last but not least" het ere-saluut aan wijlen Les ter Young: „Sometimes I'm happy". Bij de toekenning van de Edison-1962 aan deze plaat is gewikt en gewogen. Een andere Peterson-opname is er namelijk ook voor in aanmerking geko men: „Very Tall" op Verve MGV 9008. Hier een aantal stukken door het trio samen met de vibrafonist Milt Jack son. De multi-musicus Jack son blijkt overigens op deze plaat goed met de Petersons overweg te kunnen. Zijn lange melodische lijnen harmoniëren wonderlijk mooi met het korte dynamische spel van Oscar. Voor ieder, die beide platen heeft gehoord, zal het wel dui delijk zijn dat de uiteindelijke keuze een moeilijke beslissing is geweest. bindt. U bent namelijk wèl gebonden, zodra u uw handtekening zet, tenzij uitdrukkelijk uit de tekst van het formulier of het geen daarop is ingevuld blijkt, dat de koop afhangt van een of meer met na me omschreven voor- waarde(n). 3) Teken nog veel minder „alvast" een formulier, dat de verkoper later nog wel even zal invullen. Is er sprake van, dat de koper de koop alleen wil slui ten indien de keuring van de wagen gunstig uitvalt, dan dient dit zeer duidelijk vóórdat een orderbevestiging of leveringsopdracht wordt getekend te worden vast gesteld. Weinig heeft men aan de vage uitdrukking: „onder voorwaarde dat de auto wordt gekeurd", of zelfs „goedgekeurd". Immers, zo dra de keuring dan heeft plaats gehad, zou aan de voorwaarde zijn voldaan, on geacht de uitslag van de keu ring. En wat betekent eigen lijk „goedgekeurd". Niet, dat in het voertuig in het geheel geen mankementen aanwezig mogen zijn. Het is een ge bruikte auto, en geen nieuwe. Beter is het, veel concreter te zijn. Het boek geeft daar van een voorbeeld. Voorts wordt ingegaan op de garantie-verklaringen, ver borgen gebreken en wanpres tatie en op de verplichtin gen van koper en verkoper. Uit de mutaties in de kentekenbewijzen blijkt, dat per jaar gemiddeld 240.000 ge bruikte automobielen in Ne derland van eigenaar verwis selen. En terecht merkt de schrijver op: er zijn zeer ze ker vele bonafide handela ren in gebruikte wagens, maar er wordt ook veel ten verkoop aangeboden, wat bij nadere controle slechts een sloop- of oud-ijzerwaarde vertegenwoordigt. De aspi rant-kopers voor auto-blun ders te behoeden, is daarom de bedoeling van dit nieu we A.N.W.B.-boék, dat goe de en verantwoorde instruc tie biedt en een prettige weg wijzer kan zijn op een pad vol distels en doornen. V. S. uiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiii Binnenkort zal, zoals reeds in het kort be richt, geoorloofd zijn op de stoplichten van auto's knipperautomaten aan te brengen, zodat de stop- of remlichten in ge val van nood als waarschu- wings-signalen kunnen die nen. Op aandringen van de A.N.W.B. zal de daartoe noodzakelijke wijziging in het Wegenverkeersreglement worden aangebracht. De A.N.W.B. acht het ge bruik van deze eenvoudige en goedkope knipperautoma ten van groot belang voor de verkeersveiligheid. Het :s herhaaldelijk gebleken, dat ernstige kettingbotsingen, waarbij tientallen auto's be trokken zijn, veroorzaakt worden doordat het verkeer niet tijdig onderkent, dat voertuigen om de een of an dere reden de weg versper ren. Een enkel, op zichzelf wellicht onschuldig ongeval, kan hierdoor uitgroeien tot een ernstig verbeersconflict. Bovendien heeft de A.N.W.B. in samenwerking met de Rijkspolitie een aan tal gedragsregels opgesteld voor automobilisten die bij mist of duisternis geconfron teerd worden met een ket tingbotsing of de dreiging daarvan op een snelverkeers- weg. Deze gedragsregels zijn: l> Trap bfl het remmen net pedaal enige malen ach tereen in. Hierdoor gloei en de remlichten op. 1) Schakel bij stilstand de koplichten niet uit, maar verlicht zo mogelijk de plaats van het ongeval en de voor u staande voer tuigen. Stel wanneer dit straks is toegestaan, de knipperautomaat voor de remlichten in werking. i) Ontsteek de linker-rich- tingaanwijzer. Ook net knipperen hiervan werkt alarmerend voor het ach teropkomende verkeer. Schakel tevens de bin- nenverlichting van de auto in. t> Stap slechts uit de auto, nadat u zich er van over tuigd hebt, dat dit abso luut zonder enig risico is. Talloze malen werden automobilisten, die im pulsief uitstapten, bij een kettingbotsing dodelijk ge wond, omdat het achter op rijdende verkeer niei tijdig tot stilstand kwam Bovendien zijn de ANWB en de Rijkspolitie van me ning, dat toeschouwers bi; verkeersongevallen het ge vaar op de weg aanmerke lijk vergroten. Vooral na hel arriveren van Politie en We genwacht is het beslist zaak voorzichtig door te rijden. Ook de carrosserie kan veel vertellen over het „verleden". het laatste stukje van de uitlaat meestal wel iets ver tellen. Een nattig zwart vet te pijp duidt op olieverbruik: een pijp die van binnen kurkdroog en wittig grijs is, op het tegendeel. r gaan in Nederland opkopen van voor de sloop 5 - bestemde zwaar vernielde als „niet van onderscheiden" Ehppl wat auto's nf,?n^laea0^aar „Vf0™,lei<?.e T nteressant is de beschou- neei wat dutu» auto s, deze „uitstreken", I wine over prijzen. Ant- van de hand tegen zoals de vakterm luidt, om JL woord gevend op de J-"rna ajs „niet van vraag: „wat kost onge- te onderscheiden' veer ee£ in redelijke staat 5 schijnt verkerende gebruikte te z«n auto?", komt de samen- tnihliAb. 1 tweeu half-vemielde wagens steller tot de conclusie, dat PUOIiek wordt meestal van hetzelfde merk en type, een citroen 2 CV (ƒ3995): gevormd door kritische d i, ^'eÏ1',0 na twee jaar 3700 en na vijf zUn. Dat zijn „gebruikte aan te bieden. Voorts schijnt verkerende hebben opgelopen. op de 1200 gulden een mag 600 v ut7u>ut:ii upgvi^wi, iaQr met kritic„uen aan elkaar te lassen", ff41nn>. na twee iaar resulterend in een produkt, en M viif la^TooO suldén dat m»n 10 000 Uhmn. en na vhi jaar XUUU guiaen gu een VW de Luxe (f 5300) an na twee jaar 3700 en na vijf Om n,n„ r ,T lesuirerena in een proauKi weerstand te bieden dat „nog geen 10.000 kiiome- aan Verdichtsels van lis- letteNitk ilï' na iwee jaar ÖWU en na viji twee jaar 6000 en na vijf mm jaar 2500 gulden, eên Peu- TAAL 8e°t 403 (f 8780): na twee jaar 5000 en na vjjf jaar 2200 gulden, een Morris Mi- Men kan de leek op het gebied van auto's immers bijzonder veel wijsmaken. Speciaal de automobilist, d}e zich voor het eerst van Talrijk zijn de punten, 2200 Su'de"i ®erS,Morrl® M1" waarop een auto iets aor 1900 5225)na twee over zichzelf kan ver- )aar 3200 en na vijf ,iaar tellen. Men moet er 12°9 gulden. „.„.i voo» daarbij van uitgaan, dat een De prijzen van gebruikte zijn leven een weaentie aan- auto een samenstel van on- auto's, zo wordt opgemerkt, «ehaftlHi u voorzichtte hij édelen is en dat al die on- worden bepaald door de wet W-ii ,1? t "J derdelen tijdens het gebruik van vraag en aanbod, zoals hieuws beginnen. En daar- min of meer in functie z«n dit met iedere vr«e handel vÜ\ wendt hij zich tot de k koper van een „tweede hands wagen". Hij krijgt et'men te horen als: „zo Rnc de eerste eigenaar Punternieuwe motor ge bikt geen druppeltje olie van nieuw te onder scheiden Gefascineerd ?aat hij vervolgens achter ''pt stuur zitten: en het vontuur is begonnen. Een ''entuur, dat voor velen al e®n tragedie is geëindigd. li»?6 vaa het leed voor een groot deel bij v® klant zelf. die tè onvoor- jjreid aan de koop begint. ,,e autohandel reageert 'echts op de al te snel Snoeiende welwillendheid bij o® aspirant-automobilist, die ^,°°r het glimmende vehikel jJ^dt geïmponeerd. Om }8?e te helpen een behoor- 6ke auto-handel te stimule- >,-9- heeft de A.N.W.B. een dlekje doen verschijnen, dat ij? titel draagt: „Hoe koop een tweedehands auto?" yl waarin door de expert lyah Bouvy in samenwer- met de juridische en 'ng van de voorlichting t ag met de juridi jhnische afdeling V, Een karakteristiek beeld van een automarkt. In het sche- gegeven aan het ko- merdonker kijken de aspirant-kopers onder de motorkap hde publiek. om.bijna niets te kunnen zien. raad, die men overal v het boekje kan beluiste- verhoudingsgewijze een sPas" toch"* on'7' onderling vergelijkbaar sljj- &t zelden komt het voor, tagebeeld moeten vertonen. «Ch-?en zwar® aanrijdings- Bijvoorbeeld: een kilome- ij&t de zo keurig hersteld is, Ve5, .welhaast detectivewerk ijj. ficht moet worden om <3e summiere aanduidingen ki].Waarheid te destilleren. |s "metertellers verzetten We®n heel klein technisch tg 'stje. Ook zijn er niet al ^..scrupuleuze lieden die n bezighouden met het EÉÉÉj iWM terstand van ongeveer 30.000 met nieuwe pedaal- rubbers en een ter plaatse versleten vloermat is geen direct voor de hand liggen de combinatie. Ook de leek kan iets zien onder de motorkap. De meeste motoren zijn van fa- briekswege van buiten ge lakt of geverfd. Het gevolg hiervan is, dat het losma ken van moeren altijd spo ren achterlaat. Men moet zich dan ook afvragen waar om en wanneer de demon tage heeft plaats gehad. Aan schroefjes van de ben zineleiding kunnen we zien, het geval is, en de ouder dom. Populaire auto's ver tonen daarom een hogere waarde dan wagens, waar weinig vraag naar is. Als leek kan men moeilijk tot een juiste prijsbeoordeling komen. De meest voor de hand liggende oplossing is; advertenties in de kranten en autotijdschriften nalezen en de prijzen van onderling overeenkomstige aanbiedin gen vergelijken. Worden de wagens wel ten verkoop aangeboden, doch zonder vermelding van prijzen, dan is er niets eenvoudiger dan de telefoon te nemen en de adverteerder te vragen, wat de prijs is van het exem plaar. Na enkele telefoon tjes hebt u een richtlijn. Mochten collega's kennis sen of vrienden een soort gelijke wagen bezitten als u op het oog hebt, dan moet -het niet moeilijk zijn eens of er herhaaldelqk is „ge- te jnformeren, hoeveel men HP sleuteld". Ook het draden stelsel van de ontsteking en de aansluitingen van de draden naar de dynamo kunnen iets vertellen. Zelfs iemand die niet deskundig is. kan heus wel zien, of een en ander frequent los is geweest of niet. In het boek wordt een proefrit van twintig tot der tig minuten noodzakelijk ge noemd. De bedoeling hier van is de motor en de aan- eventueel voor de betrokken auto zou willen geven. 9,e£«gen, die iets kun- vah d„ en over het leuen bff kon d,dt0 Men 2iet> dat ,>v»c {s zPelingspedaal behoor- «er atgesieten De bestuur- drjjforganen behoorlijk warm \u„torhohni„,eenuitstekende te krijgen. De olie wordt N"t' In verhouding^fs^di dan dun' zodat de oliedruk reinig gebruikt. Al- gecontroleerd kan worden. hoewel.Over het olieverbruik kan en* speciaal hoofdstuk is gewijd aan de juridi sche problemen. Gead viseerd wordt: 1) Zeg niet, dat u de auto wel wilt hebben, als u er niet héél zeker van bent. dat dit inderdaad zo is. 2) Teken geen enkel papier, voordat u gelezen hebt wat er op staat en laat u niet verleiden tóch te tekenen, omdat de ver koper zegt, dat dit maar een formaliteit voor de administratie is en u niet

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1962 | | pagina 9