Droevig en onoverzichtelijk panorama Kirsten Flagstad overleden Zangeres van magisch vermogen h het kwijnend bestaan van de Kerk nog lang vol te houden? Meer SAMENSPEL bij gastvoorstellingen STOCK STOCK STOCK De Blinkert wijst Sagitta in eerste klas terug Twee teams van Amstel op kop a BETERE FOTO Ongeloof onder de jeugd en de Vereniging van Volkspriesters vormen er de grootste gevaren Kent U Italië dan kent U ook f 138. Nell Herbert De maandagse beurs in het Krelagehuis ZAALHANDBAL DISTRICT WEST A DINSDAG 11 DECEMBER 1962 PAGINA 13 V/ï iJn Joegoslavische zegsman vond niet goed dat ik noti- ties maakte over de toe- van de Kerk in zijn land. lijm e* dat ik geen andere moge- >0p 3®*s om moeiiyke tv.pslavische namen etc. te i.; (houden. Maar hij had een «mmender argument. Misschien u na uw bezoek aan kerken «j dergelijke geschaduwd, opperde J' 2e zullen u laten gaan tot de en daar zullen ze u mee- H^en. Uw bagage wordt over- gehaald en al het geschre id*® wordt gefotografeerd. Ze V». n maar een paar woorden om u van samenzwering te- w. de staat of van spionage te alle afschuwelijke verhalen gehoord had over marte- ^|eh en chantage (ik zal ze hier schrijven), klonk zijn be- L Sdheid niet overdreven. Zelf W hij van zijn ongeveer 45 le raren 15 jaar in gevangenis- K eri dwangarbeid-kampen door- Wfacht. Voor zijn geloof. Zijn ^Aam was een wrak na de op- en beestachtige mis- V delingen. Het was nog maar Cm Paar jaar geleden dat zijn 6rs hem meer dood dan levend V?e gevangenis zetten. Toch t door zijn gevangeniserva- dat ik toch nog wat aanteke- mocht maken die bij fouil- i?. verborgen konden blijven. hij berichten moest doorgeven h altijd was hij dan in het bij tij Van bewakers had hij de- de methode gevolgd. feNlNGEN, 10 dec. In de van schouwburg- en con- A se°ouwdirecties in Nederland zit- BRANDY '84 V.V.S.O.P. APER1TIVO ROSSO KOSTER THIJS Waterstanden Een BLAUW KAMGAREN KOSTUUM voor 'N KERSTGESCHENK... ALS HET EEN MOET ZIJN. 't moslims hebben onder het regime met grote moeilijkheden te kampen. Hier zitten moslim-vrouwen bijeen op de binnenplaats van de moskee in Serajewo, B»»t overlijden van Kirsten Flag- stad op zevenenzestigjurign leef tijd te Oslo doet de internatio nale opera-wereld een ogenblik stilstaan. Men zegt eigenlijk niet: Flagstad is dood; men zegt: Isolde en Brünnhilde zgn heengegaan. Flagstad was de personificatie geworden van die mythische figuren van het muziek theater. Zelfs in Nederland hebben de bur gers van de wereld der muziek geluk kig enige persoonlijke herinneringen aan haar. In het voorjaar van 1949 heeft zij hier in enkele opvoerjngen gc-ongen van de Tristan onder leiding van Erich Kleiber. Niet lang daarvoor was zij als soliste opgetreden op een Kurhausconcert met Liederen van Grieg en de slotscène uit Tristan und Isolde. Vanaf haar rijpste tijd trad zij niet in zo heel veel plaatsen meer op. Jaren achtereen behoorde zij tot de vaste staf van de Metropolitan te New York De Amerikanen waren gek op haar en terecht. Er was geen betere voor de grootste rollen van het hoog dramatische repertoire. Maar zij is natuurlijk ook een bewonderde gast geweest in de grootste Europese the- Joegoslavische katholieken zijn in een klein hoekje teruggedrongen (Van onze speciale verslaggever) 'ei Vïls khten' dagen later geloofde ik weer J voorzichtigheid overdreven was. hl.^ado was ik in Hotel Moskou Metropole Hotel geweest, de VjVPlegenheden waar zich bil nogal floorshows de partijbonzen "elen, de communistische hogere ambtenaren, technici en intellectuelen. Dit is volgens Milovan Djilas „de nieu we klasse" van uitbuiters. Met niet te veei goede wil is dat het aspect dat men in sommigen van hen kan herken nen: het ongevoelige, welgedane en hu morloze van de nouveau riche. Men ziet hier en daar kunstledematen en litte kens, de herinneringen aan het parti zanenleger. Het tafereel leek mij niet voelbaar omringd met de. sfeer van de UDBA, de Joegoslavische Gestapo, die een onvoorstelbare reeks misdaden, die gen de menselijkheid heeft bedreven ln naam van het regime. De twee situaties stonden tegenover elkaar: de vervette zelfvoldaanheid van het regime en het gemartelde lichaam van mijn zegsman. Ik had rekening te houden met de bedrieglijkheid van het toeristenland Joegoslavië, maar ook met de jongste ontwikkelingen. Sinds twee-en-half jaar zijn de stromen bloed en tranen minder geworden. De ge spannen verhoudingen tussen Serven en Kroaten, die zoveel slachtoffers ten ge volge hebben gehad, waren onderdrukt. Het regime had meer belang bij de eenheid van Joegoslavië. Het moest hoe dan ook aan het buitenland laten zien dat er binnen zijn grenzen vrede heerste. In zijn strijd tegen de Kerken was het regime al een eind op weg naar het doel dat het zich gesteld had. De zeven a acht miljoen katholieken (op een be volking van 18,5 miljoen) boden heftig tegenstand, maar ook zij waren inmid dels tot in een klein hoekje terugge drongen. De gebruikelijke mogelijkhe den om haar goddelijke missie te ver vullen waren de katholieke Kerk in Joe goslavië ontnomen. Wie het complex van maatregelen tegen de Kerk overziet, zal zich in derdaad afvragen of zjj het kwijnend bestaan lang kan volhouden. Toestemming om verwoeste kerken en pastorieën te herbouwen krijgt men zelden, of nooit. De belastingen voor priesters zijn wurgend. Parochia nen bereiken er weinig mee missti- pendia of offergaven door de achter deur aan de pastoor te geven, want de controlerende politie-ambtenaar eist een percentage dat onwerkelijk hoog is opgeschroefd. Vele pastoors en bisschoppen zitten tot over hun oren in de schulden, waardoor de communistische machtshebbers vaak priesters kunnen dwingen lid te wor den van de „Vereniging van Volks priesters". Hun schulden kunnen hun dan kwijtgescholden worden en ze krijgen een klein inkomen, met ver zekering en pensioen. De hoge belastingen treffen ook de seminaries, waarvan op een totaal van negentien er negen ztfn overgebleven (vier grootseminaries). Vooral onder de Kroatische jongens is do animo voor een priesterstudie verheugend groot, ondanks de lijdensweg die de priesters hebben te gaan. De seminaries kunnen door hun hoge lasten maar een beperkt aantal jongens opnemen. Zij krijgen niet de steun aan leermiddelen e.d. die de staatsscholen ontvangen, moeten daarentegen in hun dienst leraren ne men die het verplichte onderricht ge ven voor de politieke en pre-militaire vorming. Als de jongens twintig jaar zijn moeten ze voor ongeveer twee-en- half jaar in dienst. In deze periode staan ze onder een sterke druk die erop gericht is hen van hun roeping te ver vreemden. Ze worden bespottelijk ge maakt door hun meerderen, belast met hachelijke opdrachten, gechanteerd als ze met moedwillig ingezette meisjes in aanraking zijn geweest. Zij moeten ook een verklaring tekenen met een tekst die impliceert dat zij gekant zijn tegen de kerkelijke hiërarchie e.d. en dit fraais wordt dan ook nog eens gepu- scholen plaats moeten maken voor het vak „Sociale en Zedekundige Opvoe ding", dat atheïstisch gericht is. Het komt erop neer dat de priesters de jeugd alleen in de kerkgebouwen mogen onderrichten in de katechismus, maar het is moeilijk haar naar de les te krijgen. De kinderen wordt door de school weinig vrije tijd gelaten. De namen van kinderen die gods dienstonderwijs krijgen, worden bo vendien genoteerd. Veelvuldig komt het voor, dat de kinderen op school of in de jeugdbeweging bespot wor den om hun „middeleeuws mysti cisme". Ze worden voor achterlijk gehouden en in de schoolpraktijk kunnen ze weinig goeds meer doen. In Kroatië is de pastoor verplicht een schriftelijke toestemming te vra gen aan de ouders, voor hij hun kin deren godsdienstonderwijs mag ge ven. De namen van de ouders wor den ook hierdoor bekend bij de over heid. Vaders ondervinden daarvan de gevolgen in hun werk, zoals ze ooV vaak last krijgen als partijleden hen op kerkbezoek betrappen. Voor man nen is het uiterst moeilijk hun katho liciteit te belijden. Ze dreigen hun baan te verliezen, hetgeen de be- drtjfspartijleiding gewoonlijk gemak kelijk kan bewerkstelligen, en wor den achtergesteld bij promoties. Hun namen worden geafficheerd in fabrie ken en bedrijven. En zo dringt van bliceerd in de soldatenkrantjes. De jongens worden verlokt na hun dienst tijd een studierichting te kiezen die hun maatschappelijke en financiële voorde len biedt. En de begaafden onder hen worden zonder veel omslag gedwongen van studie te veranderen. Nergens zijn meer de gewone katho lieke scholen, waarvan Joegoslavië er vroeger enkele honderden bezat in gro te verscheidenheid. Katholieke zieken huizen, parochiehuizen, gebouwen voor verenigingswerk en liefdadigheid zijn genaast. Evenals de drukkerijen en uit geverijen waaraan Slovenië en Kroatië zo rijk waren. Van de vroeger ruim tweehonderd katholieke periodieken le ven nu slechts een handjevol schamele kerkblaadjes, door weinigen gelezen. Katholieke publikaties zijn vrij zeld zaam. Op enkele staatsdrukkerijen heeft men een katechismus, een Oud on een Nieuw Testament en enige gebeden boeken kunnen laten drukken. Uit het buitenland geschonken religieuze boe ken worden zeer hoog belast. Alle ka tholieke verenigingen zijn verboden. Het is de Kerk niet toegestaan sociale werk zaamheden of liefdadigheid te verrich ten. Godsdienstonderwijs heeft op de Jl. 'Jv°gels van diverse pluimage", «Hal,6 grote schouwburgen, de ge- \.t bedrijven en die instellingen voornamelijk begeven op het J? van concerten en congressen. "i*ek telkens weer dat bepaalde gemeenschappelijke belangen ■ok- pestte werd accuut toen en- b, h v-K ouwburgdirecties in het zui- (wk het land zoals Nijmegen, Til- Heerlen voor het probleem VWi.te staan dat zij onvoldoende kregen van de grote Neder- C W gezelschappen. Zij staken, zo- •kSj te weet, de hoofden bij elkaar Proberen buitenlandse gezel- Ve>ls; h aan te trekken. Toen kwam ®U£irt n de orde de vraag of de i de 'n de oude vorm nog wel K Ve^ehoefte voldoet. V? ri °hs rtglng heeft daarop, zo ver- tgtii,. t Pr- e secretaris, de heer R. directeur van de stads- Vtftidgen te Groningen, enkele ver- il^devdisa,; Se wijd aan voorstellen tot L 8 j'e- Het resultaat was een b6st? secties, te weten een sec- aande uit leden die uitslui tend of in belangrijke mate beroeps toneel brengen (zgn. grote schouwbur gen) sectie II bestaande uit leden die naar de behoefte van plaats van ves tiging beroepstoneel brengen (zgn. ge mengde bedrijven) en sectie III, zijnde leden die zich voornamelijk begeven op het terrein van concerten en congres sen. De bedoeling is om op deze ma nier de belangen van de leden meer effectief te kunnen behartigen. Deze sectie-verdeling is dus een in terne verdeling in groepen die dezelfde belangen hebben. Naar buiten uit treedt de vereniging echter als geheel op. Het probleem van het aantrekken van buitenlandse gezelschappen is nu een kwestie voor sectie I en alle leden van deze sectie zullen op de hoogte worden gesteld van initiatieven in deze richting. Het bestuur van de vereniging, waar in leden uit alle drie groepen zitting hebben is thans als volgt samenge steld K. Jassies, Enschede (voorzitter), R. van der Horst, Groningen (secretaris), A. Verbruggen, Amsterdam (penning meester), H. Deinum, Haarlem; J. Maas, Helmond, W. Mooy, Alkmaar; H. A. M. Schulte, Nijmegen, E. Smit, Amsterdam. (Advertentie) f. 13.- per 3/4 Itttr. 1 8.80 p*r liter. Amsterdam Levering via de handel. IJMfOTDEN Woensdag 12 december Hoog water: 4.03 en 16.1 8ui. Laag water 12.03 u. alle kanten onverbiddelijk de terreur hun dagelijks leven binnen. Aan ambtenaren, leraren, hooglera ren, onderwijzers en militairen is het verboden hun godsdienstige plichten te vervullen. Wettelijk is de godsdienst kwestie eigenaardig geregeld. De Grondwet geeft „vrijheid van uitoefe ning van eredienst". De interpretatie daarvan is overgelaten aan de aparte republieken, wat al grote verschillen geeft. In de verordeningen bij de regeling van het staatsonderwijs staat de vol gende alinea. „Met het oog op de ver nietiging van bijgeloof, godsdienst en mysticisme moet het de leerlingen dui delijk gemaakt worden dat de religie een verouderde opvatting van primi tieve en achterlijke mensen is, die tot taak heeft de bezittende klasse de mo gelijkheid tot onderdrukking van de vol keren en klassen te bieden. Het gods dienstonderwijs moet daarom, overeen komstig onze socialistische levensopvat ting worden vervangen door opvoeding tot liefde voor het socialistische vader land, het leger, de partij, de volksrege ring en haar leidsmannen." Dit illustreert voldoende de intentie van het regime. Om dit in de dagelijkse praktijk te effectueren kan men altijd voor de dag komen met beschuldigin gen aangaande „revolutionaire activi teit tegen de eenheid van de staat," of iets dergelijks. Preken, die overigens de censuur moeten passeren, kunnen daaronder al gauw vallen. Werknemers die de kerk bezoeken, kan men desge wenst beschuldigen van samenzwering tegen de staat, aangezien naar com munistische opvatting de „onderge schiktheid van een op Joegoslavisch grondgebied werkzaam zijnde organisa tie aan het bevel van een buitenlandse instelling (lees: het Vaticaan) niet ver enigbaar is met de nationale grondwet en de socialistische wetten," aldus schreef het partijblad Borba. De verordeningen gaan ver, vooral in Kroatië waar het republikeins sta tuut diep ingrijpt op de geloofsbele ving van katholieken. Voor het dopen van kinderen moeten de ouders schriftelijke toestemming geven. Priesters die in ziekenhuizen of ge vangenissen sacramenten willen toe dienen moeten een bijzondere vol macht aanvragen bij de overheid. Men kan de opsomming van maatre gelen nog langer maken, maar uit het bovenstaande blijkt al voldoende hoe zeer de priesters en gelovigen afhan kelijk zijn van de overheid. Zonder al deze maatregelen zou de Kerk het al moeilijk genoeg hebben, daar zij nog intern dient af te rekenen met een nare erfenis. Grootgrondbezit, formalisme, halsstarrig nationalisme, de compromit terende houding van vele Kroaten tij dens de oorlog etc. hebben de Katho lieke Kerk in Joegoslavië geen goed gedaan. De afgelopen jaren is haar alles ontstolen. Daarvan spreekt bij voorbeeld de grote kerk van Ljubljana, die zonder vorm van proces is wegge geven als studio aan de filmonderne ming Triglavfilm. Zo is het ook in het klein. Iedere onverlaat kan een kerk binnendringen om daar het nodige weg te stelen, want de ervaring heeft ge leerd dat de politie daar niets tegen doet. In alle opzichten is de Kerk vleu gellam. Zij wordt door dodelijke geva ren bedreigd. De katholieken zijn het meest beducht voor hun jeugd, zy vervreemdt in groten getale van het geloof. Zij krijgt nauwelijks meer de vorming die haar kan wapenen tegen de communistische propaganda. De jongeren beleven onophoudelijk hoe hun ouders bespottelijk worden ge maakt en de kerkeiyke overheden worden uitgescholden voor parasie ten. Zy houden zich liever verre van de Kerk doordat zij merken hoezeer contact nadelig is voor hun ontspan- nings- en studiemogelijkheden, hun toekomst in de maatschappij. Welis waar heeft het regime van Tito hun ook geen geloof in het communisme kunnen bybrengen, maar het katholi cisme kennen ze niet eens. Een ander groot gevaar vormt de „Vereniging van Volkspriesters", die zich „siert" met de naam Cyrillius en Methodius. Deze organisatie is het ge raffineerde instrument geworden waar mee het regime verdi Idheid zaait on der de clerus. In Kroatië krijgt de Ver eniging nauwelijks een voet aan de grond. De gelovigen keren zich af van de „vredespriester", de geestelijken we ten zich, ondanks hun moeilijkheden, dan ook in de rug gesteund door het volk. Onder de priesters in Kroatië is tien tot vijftien percent lid van de Ver eniging. In Slovenië echter is de meerderheid van de geestelijken bij de organisatie aangesloten. Velen van hen vinden wel gehoor in hun parochies. Een verdeel de situatie vindt men in Bosnië. De wereldpriesters houden zich over het algemeen aan het verbod van hun bis schop. Maar men vindt er ook veel Franciscanen. Zij leiden 76 parochies. Velen van hen hebben zich wel aange sloten bjj de Vereniging van Volks priesters. En men krijgt niet de indruk dat ze door hun parochianen zijn uitge stoten. De druk op de geestelijken om lid te worden van deze staatsorganisatie is zwaar. Zij worden bedreigd met terreurmiddelen of anders wel hun familieleden. Opvallend is dat vaak priesters die in gevangenissen hebben gezeten lid worden van de organisa tie. Anderen begeven het onder de druk van de financiële schulden. Zij kunnen de belastingen niet betalen en zien op de duur geen andere uitweg. De Vereniging van Volkspriesters is in alles ondergeschikt aan de Staat. De machthebbers hebben de bedoeling hiermee de band in de Joegoslavische hiërarchie en met het Vaticaan te ver breken. Dan zal op de duur een na tionale katholieke kerk moeten ont staan, die zich te houden heeft aan de aanwijzingen en wensen van het com munistische regime. In dit opzicht vormt zij het grootste gevaar. Zeer waarschijnlijk doen vele vredespriesters in enger verband nog wel goed werk en wijden zij hun bezig heden aan dê gelovigen. Het is ook al te hachelijk om enig oordeel over hen persoonlijk uit te spreken, te meer daar zjj zelf het slachtoffer zijn van vaak ontstellende gewetensconflicten. Het is trouwens ook hachelijk enige conclusie te verbinden aan de hui dige situatie van de Kerk in Joego slavië. Ze biedt ongetwijfeld een droe vig panorama, maar men kan niet alles overzien. Joegoslavië is een eindeloos land, met dageii gaans kale, woeste bergen, met ondoordringbare bossen en bijna onbereikbare gebie den waar mensen onbeweeglijk in ver geten dorpjes wonen. Het is een land waar zwarte beren, jakhalzen en lyn xen nog vrü spel hebben; waar grote groepen vluchtelingen al byna twintig jaar onvindbaar voor de buitenwereld in hutten leven. Het is een uitge breide collectie van verschillende woongemeenschappen. Misschien is de burgemeester, meestal ook de plaatselijke partybons die de wet uit maakt en de staatswinkeltjes en staatsboerderyen dirigeert, een wel lustige despoot, of misschien een ge- moedeiyke huisvriend van de pas toor. In zo'n land kan de toestand van de Kerk slechts onoverzichtelijk zün en ge varieerd. En als men hoort van hoop volle toestanden of activiteiten kan men er beter het zwijgen toe doen om niet de gramstorige bemoeienis van Belgrado uit te lokken. De katholieken zelf zpn zeer bedrukt, maar over het algemeen niet wanhopig. Bij hen leeft het besef dat de vele martelaren niet vergeefs gestorven zijn, dat lijden en offers niet zinloos waren. aters. in Wenen, Berlijn. Hamburg, München en Bayreuth. Uit die periode dateert de grammofoonopname van de complete Tristan met de Wiener Phil- harmoniker onder leiding van Wilhelm Furtwangler, die ook nu nog de onover troffen standaard is voor het werk. In Kirsten Flagstad hebben alle ge gevens, die een grote dramatische zangeres maakten op de gelukkigste wijze samengewerkt: een stem van zeldzame kracht en reikwijdte, een zangkunst die slechts door weinigen geëvenaard kon worden, een hoge mu zikaliteit, misschien meer by wijze van natuurtalent aanwezig gebleven dan door vergaande eruditie ontwikkeld, een meer dan vorstelpke gestalte en een alles beheersende toneelpersoon lijkheid. zy behoorde inderdaad tot die klasse van histrionen, die buiten het toneel niet helemaal zichzelf schijnen te zijn. In de alledag bewoog zij zich ietwat onwennig, een gewone jurk stond haar om een moeilük aanwijsbare reden niet helemaal goed. Pas op het toneel scheen haar wezen uit. Daar was zü een reuzin, die zich in haar eigen wereld bewoog. Het scherp getekende gezicht, de felle ogen, de verbazing wekkende, van overgrote kracht ge tuigende bewegingen die zij maakte, zij heeft mij menigmaal een prehisto- risr' dier in de gedachten doen komen, of eigenlijk de godendochter uit Jötunheimen, het kind van Wotan zelf. Kirsten Flagstad is niet een zo fasci nerende kunstenares geweest, omdat zjj zulk een uitzonderlijk stem had of omdat zü zo goed zingen kon. Geen van de bovengenoemde eigenschappen alleen en zelfs niet enkele daarvan maken een kunstenaar of een artieste van dit formaat. Het samengaan van die eigenschappen op de grondslag van een grote persoonlijkheid omsluit het geheim van zulk kunstenaarschap. De twee-eenheid van haar geestelijke en haar physieke kwaliteiten bepaalde haar presentie. In laatste ressort kon men niet zeggen dat zy zong of speel de. Men kon slechts zeggen, dat zy was. Zü gebeurde voor onze ogen en oren. Zy is er nochtans ook geheel in haar zingen alleen, zoals haar grammofoon opnamen getuigen, waarin zy physiek slechts door de klank gerepresenteerd wordt. Zy bestond dus toch volkomen in haar zingen, in de tonen die uit haar kwamen en vrij in de ruimte zwevend gestalte aannamen. Die illusie op te roepen is het laatste doel van een dramatische zangeres. De vrouw aan wie dat eens gegeven is, is een instrument door wie grotere volheid van leven zich mededeelt. Zulk een begenadigd kunstenaar schap is Flagstads deel geweest. L.H. (Advertentie) Bijzonder geschikt voor de komende feestdagen. Een juweeltje van kwaliteit, coupe en afwerking. KIRSTEN FLAGSTAD (Advertentie) Lange Veerstraat tl-15 Haarlem Telefoon 11178 (BESTELT U VOORAL TIJDIG!) Reproducties naar oude foto's Betere herenkonfektie en herenmode Zijlstraat 71 - Haarlem - Tel. 16963 HAARLEM, 11 dec. De kalender wees 10 december. Onder normale om standigheden pryken om deze tyd van het jaar vele potten met bloeiende bol- bloemen in de keuringszaal van het Krelagehuis. Vooral narcissen. Maar het zpn voor de bolbioemenkwekers geen normale omstandigheden. Het was te voorzien dat alles trager zou gaan, nu de bolgewassen zo Iaat afrypten door het koude, regenachtige weer, maar dat het zó stug zou gaan dat men op 10 december slechts een paar potten met tulpen en narcissen voorgescho teld zou krügen, dat had men nu toch ook weer niet verwacht. Van de tulpen zagen we gisteren de fris rood met geel getinte dubbele Abo- dement van de fa. P. Hermans, Voor hout en de gele triumftulp Levant van de fa. Noordeloos uit Bovenkarspel. Dat was de gehele tulpen-oogst. Met de narcissen was het niet beter gesteld. De fa. Gerritsen en Zn, Voor schoten, bracht het aardige trompet- narcisje Forestcate in goede conditie, terwijl Warnaar en Co, Sassenheim, opnieuw de mooie grootkronige Oranje Standard ten tonele voerde. Dit zou er op kunnen wijzen dat ook de narcissen belangrijk later zhn dan normaal, ter- wpl niet de eerste de beste experts meenden dat het koele najaar en het late rooiseizoen de broeikwaliteit van de narcissen niet ongunstig zouden be ïnvloeden. Hyacinten waren er wat meer. Zo zagen we een aantal pannen met Ear ly Pink Pearl van L. Stassen N.V. Hil- legom, die wonderiyk best van kwali teit waren en waaraan een getuige- schrift voor vroegbroei eerste klasse werd toegekend. Heel goed waren ook de l'Innocences die P. van Reisen en Zn, Voorhout, liet zien, terwpl ook van de nieuwe Amsterdam, een hyacint met een bpzonder mooie diep-roserode tint ook een mooi groepje present was. Deze nieuweling werd naar voren gebracht door de fa. Van Bragt en Zn. uit Be- verwpk. Er werd eveneens een getuig schrift voor vroegbroei eerste Iclasse aan toegekend. We zagen deze hyacint ook van het Proefstation voor de Bloem bollencultuur. De bollen hadden een normale preparatiebehandeling gekre gen. Sterk de aandacht trokken de pan nen met de diep-blauwe hyacint Blue Heaven van H. de Graaff en Zn, NV, Lisse. De hyacinten-ry werd gesloten door een iets dieper getinte rose van Anne Marie, die de fa. De Groot-Mul der uit Noordwijk etaleerde en er een getuigschrift vroegbroei aan toegekend zag. VERGADERING Donderdagmid dag om half drie houdt de afdeling Haarlem van de Algemene Nederland se Bond van Gepensioneerden in de Hildebrandzaal aan de Smedestraat een ledenvergadering. (Van onze handbalmedewerker) AMSTERDAM, 11 dec. De dames van De Blinkert hebben in de zaalhand balcompetitie van het district West A een uitstekende prestatie geleverd door, in Amsterdam nog wel, Sagitta terug te wijzen. De overwinning had een belang- rijke stap voorwaarts tot gevolg, want daar Athleta enigszins tégen de ver wachting bij Vriendschap niet verder reikte dan een puntenverdeling, nam De Blinkert bezit van de eerste plaats. De teams van Amstel blijven het uit stekend doen. De dames behielden de leiding, terwyi de heren hun gedeelde koppositie consolideerden. Verder zette AHC ook zyn derde wedstryd in een overwinning om. Tussen Vriendschap en Athleta ontwik kelde zich in de eerste klas dames een strijd, die duidelijk kenmerken droeg van sterk verdedigen. Beide ploegen scoorden slechts éénmaal. Deze uitslag betekende zoals reeds opgemerkt een meevaller voor De Blinkert dat méér produktiviteit aan de dag wist te leg gen dan het thuisspelende Sagitta. De cijfers 5-9 zijn veelbelovend. AVA en HHC leverden een verbeten strijd om de punten, die met het kleinst mogelijke verschil naar laatstgenoemde gingen (1-2). Alles bijeen leverden deze resulta ten het volgende standenlijstje op: Blinkert 2 4 Sagitta 2 2 Athleta 2 3 Vriendschap 3 2 HHC 3 3 AVA 2 0 Gezien de verschillen in het aantal gespeelde wedstrüden is de situatie in de tweede klas enigszins onoverzichte lijk. Afgelopen weekeinde bond Amstel de strijd aan met Attila; een ontmoe ting die eerstgenoemde met 2-4 in zyn voordeel besliste. Met een theoretische achterstand van twee punten volgt Spi rit dat er in slaagde, SDW met een ne derlaag van 3-6 af te schepen. De stand is thans aldus: Amstel 2 4 Full Speed 2 2 Spirit 3 4 Attila 3 2 SEW 1 2 SDW 3 0 Bombardement In de eerste klas heren nam AHC géén halve maatregelen om aan te to nen dat het vast van plan is, een voor aanstaande rol te spelen. De Amster dammers onthaalden De Blinkert op een waar bombardement: 27-12. Ook de naaste rivaal UD onderlijnde zyn bedoelingen nadrukkelijk, want het re kende gedecideerd af met Aalsmeer 2 (17-6). Zowel Attila als Blauw Wit ver keerde eveneens in een schotvaardige bui. De zebra's eigenden zich tenslotte met 14-17 het volle pond toe. AHC 3 6 UD 3 4 Blauw Wit 3 4 Attila 3 2 Aalsmeer 2 2 0 Blinkert 2 0 Amstel en Blauw Wit 2 zijn in de tweede klas hard op weg zich resoluut van de overige teams te distanciëren. Oranje '57 kwam tegen Amstel drie doelpunten te kort om beslag te leggen op de halve buit (16-13) en Sport Ver eent moest volmondig erkennen dat het beduidend minder in de mars had dan de verticaal gestreepte reserves: 20-8. Hier luidt de stand: Amstel 3 6 Sp. Vereent 3 2 Blauw Wit 2 3 6 Rapiditas 2 0 Oranje '57 3 2 WVGV 2 0

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1962 | | pagina 13