Nederlanders op goede
voet met de Indonesiërs
Bet Papoea-nationalisme
is zeker nog niet dood
M
Hervorming Hogerhuis
voor weerbarstige edelen
Ook rechten voor dames van
adellijke afkomst?
ZONNEN OP DE PROMENADE DES ANGLAIS
i
Macmillan ontmoet
Kennedy
De twee staatslieden hopen
samen te gaan zwemmen
Groots karakterspeler
D
Minister Schroder in Parijs
Frans- Westduitse
samenwerking wil
nog niet vlotten
Regering van
ex-militairen
VEEL CONTACTEN OP NIEUW-GUINEA
COGNAC
CHATEAU
PAULET
OP BAHAMA-EILANDEN
BIJ DE DOOD VAN CHARLES LAUGHTON
Alles aan hem is altijd meer
dan levensgroot geweest
De Gaulle houdt
EEG-deur voor
Londen nog dicht
Harold Macmillan
als vocalist op
rock 9n roll-plaat
CHEFAROX
b
r> P. Platteel in Ede
geïnstalleerd
I
Weet u wat lekkcf Isï
A
HET
FUNDAMENT
VAN
UW
VERMOGEN
Zuid-Rhodesië
Maagklachten?
Missiebisschoppen na
jaren in Nederland
Benoeming
Overleden
Ambtsaanvaarding
s
DINSDAG 18 DECEMBER 1962
PAGINA 9
<Van
V.S.OP.
Chatea»
He?
H
Sde
Ca>SnaadezSeie -toespraak tot -de ge"
tnet 't exclusieve
blauwe toicronite filter
II
i
ifi*
p<-.„
memméi
MËÈÊÊÊÊmmmB
lÊÊÉMÈmmi
mm
De ENIGE JENEVER met het
waatborgzegelvandestad Schiedam.
De énige wat je noemt „ouderwets-
goede"' jenever. De énige, die nog
op de originele manier onder waar-
borgzegel uit MOUT wordt bereid.
Vraag uw leverancier oude of jonge
"Wittkampf enproef het verschil I
Oude jenever f. 9.— per 1/i L
Jonge'jenever f. 8.85 per 1/l L
Alleenverkoop:
JOHS. VRIJMOED ZONEN N.V-
SCHIEDAM SEDERT 1776.
Gemoedelijk
Lastig
Macmillan
onze correspondent in Hollandia)
et enige verbazing, maar ulter
aard met veel enoegen kunnen
de mensen van de Verenigde
Naties op Nieuw-Guinea steeds
j?eer constateren, dat Indonesiërs en
elk anders eigenlijk heel goed met
'kaar overweg kunnen Na aanvankelijk
at aarzelingen kort na de overdracht,
l®en de eerste Indonesiërs hier binnen
®Sonnen te komen, wordt nu de om-
ak steeds vriendschappelijker. Zelfs
aet feit dat de Indonesiërs hierheen ko-
5f'a om de werkzaamheden van de Ne-
Jpflandcrs over te nemen, en dat zij
at proces nog proberen te bespoedi-
|.eo, doet daaraan niets af. Het is weer
jjls vanouds: terwijl op officieel niveau
verhoudingen nog moeilijk liggen
«at op persoonlijk niveau alles prima.
VPvallend is ook dat veel Indonesiërs
'h privé-gesprekken het verlangen naar
.0ren brengen, dat de betrekkingen
."ssen Nederland en Indonesië nu einde
lik normaal zullen worden. Er is spra-
Advertentie)
Appellation Controlée
5JTEAU PA$£
cognac
^TEAUP^#1
'INE C
IMPORTEUR:
ANDRÉ KERSTENS NV -TILBURG
ken van een duidelijk verlangen in die
richting, een begrijpelijk verlangen ook,
want veel van deze Indonesiërs hebben
nog familieleden of vrienden in Neder
land. Zij hebben bovendien door hun
opvoeding en verleden een binding aan
de Nederlandse taal en cultuur en zij
willen de goede dingen van vroeger
graar terugvinden. Over het streven
van president Soekarno om Indonesië
een eigen gestalte te geven wordt ver
schillend geoordeeld door de Indone
siërs hier, al koestert men algemeen
kennelijk veel bewondering voor de In
donesische president. Algemeen ver
wacht men dat hij ruimte zal scheppen
voor normale betrekkingen met Neder
land en vooral met de Nederlanders.
Op officieel niveau loopt de zaak nog
niet zo vlot. Wel zijn de post-, tele
graaf- en telefoonverbindingen tussen
Nederland en Indonesië (en ook tus
sen Indonesië en Nieuw-Guinea) her
steld, maar dat is dan ook eigenlijk
alles. Algemeen wordt aangenomen dat
UNTEA-administrateur dr. Djalal Ab-
doh van secretaris-generaal Oe Thant
opdracht heeft gekregen te trachten
een herstel van de diplomatieke be
trekkingen tussen Nederland en Indo
nesië te bewerkstelligen en dat hij
daarover overleg heeft gepleegd in Den
Haag en Djakarta. Tot tweemaal toe,
respectievelijk in intervieuws met Uni
ted Press en met het ANP, heeft hij
in november verklaard helemaal niet
verbaasd te zullen zijn, als de diplo
matieke betrekkingen „nog deze
maand" hersteld zouden worden. Maar
zijn voorspelling als men het zo
noemen mag kwam niet uit.
Intussen neemt de Indonesische invloed
op Nieuw-Guinea dagelijks toe. Steeds
meer Indonesische ambtenaren komen
binnen om de opengevallen plaatsen te
bezetten. De Garoeda Indonesian Air
ways onderhoudt tweemaal per week een
verbinding tussen Djakarta en Biak en
per 1 januari zal men het werk van de
Kroonduif op Nieuw-Guinea geheel gaan
overnemen. Alle eigendommen van de
Kroonduif (vliegtuigen, kantoren, hui
zen, hotel, auto's enz.) zijn daartoe aan
de GIA overgedaan, met uitzondering
slechts van de oude Dakota's die Indo
nesië niet wilde en die nu naar Neder
land zullen terugkeren om voor vracht
vervoer gebruikt te worden. Alle Neder
landse personeel 'van de Kroonduif zal
door Indonesisch worden vervangen.
Ook is in Hollandia reeds een Indo
nesisch restaurant geopend, terwijl de
zer dagen een Indonesische boekhandel
opengaat. Per 1 januari zullen bijkanto
ren van de Bank Indonesia en van het
(Van onze Londense correspondent)
Ï-ONDEN, 18 dec. Er zijn de laat-
rje jaren een aantal gevallen geweest
i?" leden van het Britse Lagerhuis
[/'e. dank zij het overlijden van een
rdelljjke vader, hun Lagerhuiszetel
[Jjoesten prijsgeven, omdat het lid
maatschap van het Lagerhuis niet ver-
jligbaar is met de adelstand, welke
ratste automatisch zittingsrecht ver
ent in het erfelijk Hogerhuis.
Het meest bekende geval was dat
Van Anthony Wedgwood Benn, die het
Lagerhuis moest verlaten toen hij
*Ün vader, burggraaf Stansgate. op-
Volgde in diens adellijke rang. Dank
vooral zij dit laatste geval benoemde
de regering een comité, bestaande
hit leden van de beide huizen van
bet parlement.
jLit comité heeft nu verslag uitge-
kTfoht, waarin o.m. de volgende aan-
L^velingen worden gedaan: edellieden
Jfboren het recht te verkrijgen om
iiS?r be duur van hun leven hun adel-
,vke rang en privileges prijs te geven,
U-tgeen hen in staat zou stellen zich
fkndidaat te stellen voor een Lager-
Jhszetel: het recht tot afstand zou
j'et slechts behoren te worden ver-
^eld aan personen die in de toekomst
jw) titel zullen erven, maar ook aan
lif1 die reeds gedwongen zijn geweest
lkjpen hun zin op te volgen in een adel-
rang: vrouwen die krachtens per-
Va blijk erfrecht (dus niet tengevolge
(jjA huwelijk met een edelman) deel
k_i aken van de Britse adel. behoren
tutrecht te verwerven zitting te ne-
5b in het Hogerhuis.
«Rvfb bet ogenblik is Je situatie zo dat
dame, die voor de duur van haar
sta®b leven in de niet-erfeUjke adel-
•hftn .wordt verheven, zitting kan ne-
*W 'n bet Hogerhuis, terwijl dames
terp a<leliiike rechten welke soms da-
tif,®" vanaf de middeleeuwen, geen zit-
bunnen nemen,
fivpbien de regering de aanbevelingen
tyfl ernt en bier zal nog heel wat
Sgjioverheen gaan zou een interes-
'le situatie kunnen ontstaan. De twee
18 dec.
Gisteren is dr. P. J.
oud-gouverneur van Neder-
Va^hLNieuw-Guinea
v5rf VY'^'w-Guinea, als burgemeester
b® r~a® geïnstalleerd. De buitengewo-
a°bl6Hj ver£adering. waarin dit ge-
Soop bo werd ondermeer bijgewoond
staatssecretaris van Binnen-
>Jh ,rken- mr. Th. M. Bot.
uur gtJintreïHtsr jriaiuccj
Pat, overgang van het gouverneur-
kSconti aa!" l)et burgemeesterschap geen
?b,an buiteit in zijn gevarieerde loop-
jjêrit op bij mocht terugzien, be-
1 f
5at baf'°°P van de installatie begaven
h?3iK(1 rKemeestersechtpaar en de ge-
mester D>ch naar de Paasberg. Burge-
ih de ^'ftteel legde daar een krans
l-i, de in van het mausoleum, waar-
J16' verzet gevallen Edenaren
'o»b* bp If »rouw P'atteei legde een
KesnL, monument voor in de oor-
uvelde Edese militairen.
burgemeester Platteel
personen, die het meest in tel zijn
voor de opvolging van Macmillan als
premier, zijn edellieden, namelijk de
ministers Lord Home en Lord Hails-
ham. Indien zij hun titels prijs zouden
kunnen geven, zouden zij beiden terug
kunnen keren naar het Lagerhuis en
derhalve in aanmerking kunnen komen
voor het opvolgerschap.
persbureau Antara v/orden geopend. De
eerste zending handelswaar uit Indo
nesië (300 ton suiker) is ook reeds
met een Indonesisch schip op Nieuw-
Guinea gearriveerd. Bij deze opsomming
mag niet worden vergeten de in Hof
landia-Binnen geopende Indonesische
universiteit, waar op de lijst van de ge
geven colleges vakken als „Nationale
geschiedenis van Indonesië" en „Pant-
jasila-Manipol" een belangrijke plaats
innenemen. (De Pantjasila is bet grond
beginsel van de Indonesische staat, even
als het politieke manifest Manipol
opgesteld door president Soekarno.
De Papoea's houden zich nogal rus
tig onder de „Indonesianisering" van
hun land. Dat komt natuurlijk ook door
dat de Papoea-delegaties, die naar In
donesië zijn geweest, met nogal gun
stige indrukken terugkeerden. Vele Pa
poea's zjjn ook reeds voor studie naar
Djakarta vertrokken, zodat de ban
den nauwer worden. Toch is het Pa-
goea-nationalisme zeker nog niet dood.
[et feit dat enige Indonesische mili
tairen ruzie zochten met Papoea's die
uitdagend de Papoeavlag voerden, zet
te kwaad bloed, maar de meerderen
van die Indonesische militairen zijn
daar streng tegen opgetreden. Van In
donesische zijde stelt men zich nu
meer op het standpunt: laat die Pa
poea's maar met hun vlag, hoe min
der we er tegen doen hoe eerder het
over is en desnoods erkennen we hem
als provinciale vlag. En dat systeem
blijkt te werken.
In zijn toespraak bij de sluiting van de
Nieuw-Guinea Raad op 5 december heeft
administrateur dr. Djalal Abdoh overi
gens, voor het eerst sinds de UNTEA
aan het bewind kwam, gezorgd voor
een officiële uiteenzetting over het ak
koord en bet zelfbeschikkingsrecht. Tot
dat ogenblik was daar nog niets aan
gedaan.
Dr. Abdoh sprak duidelijk als zijn me
ning uit, dat de leden van de Nieuw
Guinea Raad ten aanzien van het zelf
beschikkingsrecht 'n taak hebben. Maar
er is natuurlijk niemand die gelooft dat
de keus bii het beloofde referendum
van 1969 een andere dan Indonesië zal
zijn. Het feit dat in korte tijd van VN-
bestuur de Indonesische invloed zich
reeds enorm heeft uitgebreid het feit
ook dat na het VN-bestuur nog zes jaar
Indonesisch bestuur zullen volgen,
spreekt in dit verband zeer duidelijke
taal.
(Advertentie)
IN SS
J.N3>
P. LORIllARD NEW YORK
(Advertentie)
In heel West-Europa, ook in het grootste gedeelte van Frankrijk, was het dit weekeinde bar slecht weer. Maar
natuurlijk niet in Nice, waar de mensen, zij het met hun jassen aan, op de Promenade des Anglais genoten van de zon.
NASSAU (Bahama^ilanden)18 dec.
(Rtr) President Kennedy en pre
mier Macmillan ontmoeten elkander
vandaag op het vliegveld van Nassau,
de hoofdstad van de Bahama-eilanden.
Morgen beginnen zij hun besprekingen
op het terrein van de Lyford Cay
Club. Kennedy verblijft in Nassau in
de woning van de Canadese fabrikant
J.- P. Taylor, stichter en voorzitter van
de Lyford Cay Club. Macmillan en zijn
geselschap namen hun intrek bij me
vrouw Robert Holt, de weduwe van
een andere Canadese fabrikant.
Kennedy en Macmillan hopen dat
zij tijd kunnen vinden om samen te
gaan zwemmen. De president wil ook
graag op de visvangst gaan. Er zijn
twee snelle jachten voor de staats
lieden beschikbaar, voor het geval
zij hun besprekingen willen afwisse
len met een tocht op de Atlantische
Oceaan.
Langs de kust van de Bahama-eilan
den bevinden zich koraalriffen. Op de
eilanden zelf groeien onder meer palm
bomen. De eilanden worden een „ide
aal oord voor een rustige beoefening
van de diplomatie" genoemd.
Leden van de Amerikaanse geheime
dienst, Britse mariniers en de plaat
selijke politie hebben strenge voor
zorgsmaatregelen genomen om de vei
ligheid van het Amerikaanse staats
hoofd en de Britse regeringsleider te
waarborgen.
LONDEN. (UPI) Voordat hij gis-
teravond vanaf het Londense vliegveld
naa^ de Bahama-eilanden vertrok, leg-
Macmillan een korte verklaring af.
Hij zei ervan overtuigd te zijn met
Kennedy „een weg door de moeilijkhe
den te zullen vinden" pn dat het „on
deronsje" met Kennedy noodzakelijk
is om de verhouding Oost-West in de
periode na de Cubaanse crisis „door
een nieuwe bril te bekijken".
De Britse premier zei, dat het Wes
ten een koers moet bepalen „in het
licht van de grote gebeurtenissen die
in Azië hebben plaatsgevonden". Hij
doelde daarmee op de steeds breder
wordende kloof tussen de Sovjet-Unie
en communistisch China en het Chi
nees-Indische grensgeschil.
(Advertentie)
(Van onze filmredactie)
e op 63-jarige leeftijd overleden
acteur Charles Laughton mag tot
's werelds grootste karakterspe
lers worden gerekend. In de loop
van zijn langdurige carrière, die kort
na de eerste wereldoorlog begon, heeft
hij de meest uiteenlopende types ge
speeld, van de meest wreedaardige
schurken af tot de zachtaardigste men
sen toe. Alleen de ondernemende held
is er, zoals hijzelf meermalen erkende,
nooit bij geweest: „Ik ben dik, maar
ik heb me er nooit dik over gemaakt".
Ir, zijn jeugd was Laughton voorbe
stemd om het hotel van zijn vader te
gaan leiden. Zijn opleiding tot het hotel
vak werd echter onderbroken door de
eerste wereldoorlog. Hij nam dienst,
doch werd bij een gasaanval aan het
front ernstig gewond. Terug in zijn ge
boorteplaats Scarborough, inviteerde ntj
een amateurgezelschap in het hotel van
zijn vader om later met dit gezelschap
mee te trekken. In 1925 ging hij aan de
Royal Academy of Dramatic Art in
Londen studeren, waarbij hij al spoedig
de Bancroft Gold Medal verwierf, de
hoogste onderscheiding voor amateur
toneelspelers.
Het eerste stuk, waarin hij optrad
als beroepsacteur was „The Govern
ment Inspector". Hij speelde er een
bescheiden rolletje in, dat niettemin het
begin werd van een glansrijke carrière.
Edgar Wallace schreef een toneelstuk
speciaal voor Laughton, die er een
Amerikaanse gangster in uitbeeldde.
,,On the spot" heette dit stuk en Laugh
ton speelde zijn rol zo voortreffelijk, dat
de filmindustrie zich voor hem ging in
teresseren. Hjj trad achtereenvolgens
op voor de film in Engeland, Frank
rijk en tenslotte in Amerika, waar hij
zich in 1939 vestigde. Pas in 1950 ver
wierven hij en zijn echtgenote, Elsa
Lanchester, het Amerikaanse staatsbur
gerschap. „Ik kon", zo verklaarde hij
later naar aanleiding van zijn naturali
satie, „moeilijk voor onbepaalde tijd
de gi st blijven in een .andermans huis".
Charles Laughton, de strandvonder in
„Vessel of Wrath", de butler in „Rug-
gles of Red Cap", de koning in „Henry
VIII" en de advocaat in „Getuige a
chargi", heeft altijd een grote bewon
dering gehad voor Gary Cooper, die hij
zich tot voorbeeld had gekozen: „Na
Chaplin is hij de beste filmacteur. Iede
re beweging heeft hij onder controle.
Cooper is een rasartiest".
In het dagelijkse leven was Laugh
ton een eenvoudige, gemoedelijke
man, wat verlegen en onzeker in de
omgang met vreemden, erg op zijn
gemak gesteld en opzettelijk noncha
lant in zijn kleding. Hij was een op
recht liefhebber van de natuur. Voor
dat zijn ziekte hem aan zijn kamer
kluisterde, zag men hem vaak in de
omgeving van Hollywood rondschar
relen, zijn kolossale lichaam meesle
pend tussen de bloemen door, een
pet schuin op het geweldige hoofd, in
een hemd, waarvan altijd één van de
boordpunten de lucht instak. Hij kon
uren wandelen om de eerste bloeien
de bloemen van het nieuwe seizoen
te zien en kon in vervoering raken
over de eerste crocus.
Voor kunst, in welke vorm ook, had
hij grote belangstelling. In zijn huis
vindt men schilderijen van Utrillo, Ce
zanne en Renoir. Hij heeft eens een
Renoir gekocht voor 35.000 dollar ën
weigerde het stuk te verkopen, zelfs
toen men hem een bod van 150.000
dollars deed.
In de studio was er van zijn gemoe
delijkheid echter niet veel te merken.
Voor de regisseurs is hij nooit een ge
makkelijke speler geweest. Alfred
Hitchcock zei van hem: „Regisseurs
kunnen een film met Laughton niet
regisseren. Het beste, waarop ze kun
nen hopen is, dat ze een kans krijgen
als scheidsrechter te fungeren".
Laughton had één van de meest ex
pressieve gezichten, die de film en het
toneel ooit hebben gekend. In rust was
het nietszeggend, haast vormloos als
een rubberbal. Maar zijn vollemaans
gezicht kon op commando elke wille
keurige emotie tot uitdrukking brengen.
In de loop van de jaren heeft hij zijn
Eubliek ervan weten te overtuigen, dat
ij de verminkte soldaat was in O'Ca
sey's „Silver Tassie", de strenge va
der van de invalide dichteres in „The
Barretts of Wimpole Street" en ver
der Rembrandt, Galilei, keizer Claudius
en de waanzinnige geleerde in een stuk
van H. G. Wells.
Het heeft weinig zin, alle grote rollen,
die hij on zijr. naam heeft staan, hier
nog eens op te sommen. Zijn grootste
bevrediging echter vond hij de laatste
jaren van zijn leven in zijn optreden
als verteller. Dan las hij voor uit de Bij
bel, Shakespeare, Dickens, Shaw en Thur-
ber. In die hoedanigheid heeft hjj alle
records in de Verenigde Staten geslagen.
Door al zijn gedaanteverwisselingen
heen, is Laughton altijd de opvallende
figuur gebleven met een heel eigen in
dividualiteit. Er zijn mensen, die vin
den, dat alles aan hem wat overdre
ven was. Maar daarop zou men kunnen
zeggen, dat Laughton zelf, zowel geeste
lijk als lichamelijk, altijd meer dan le
vensgroot is geweest.
(Van onze Parijse correspondent)
PARIJS, 18 dec. Op de ontmoeting
De Gauile-Macmillan, waarvan deze
iratste meer onverrichterzake huis
waarts lijkt te zijn gekeerd dan hier
aanvankelijk werd vermoed, zijn zon
dagavond op de Quai d'Orsay bespre
kingen gevolgd tussen de Franse mi
nister van buitenlandse zaken, Couve
de Murville, en zijn Duitse ambtge
noot Schroder over de middelen tot
ontwikkeling van de De Gaulle zo
bijzonder dierbare Frans-Duitse sa
menwerking. Deze besprekingen wer
den in de loop van gisteren voortgezet
en beëindigd. Uit hetgeen over deze
besprekingen bekend is geworden, is
men geneigd af te leiden dat merk
waardige omstandigheid deze door
De Gaulle nagestreefde entente cor
diale, nu een Frans-Duitse, aan Duitse
zijde op enige gereserveerdheid blijft
stuiten.
Zo lijken de Duitsers vast te hou
den aan hun voorkeur voor een zo
soepel mogelijk bilateraal kader voor
de Frans-Duitse betrekkingen, zon
der dat zij zich willen verbinden tot
periodiek vastgelegde ontmoetingen
tussen de beiderzijdse regeringshoof
den en ministers. Zij wensen deze
ontmoetingen afhankelijk te stelen
van „de opportuniteit". Met andere
woorden: de Duitse regering lijkt,
anders dan de Franse regering, wei
nig geporteerd voor straffe institutio
nalisering van de samenwerking. Het
is in dit verband ook niet zonder
betekenis dat de Franse regering de
concessie heeft moeten doen van
uitdrukkelijke vermelding, dat de
Frans-Duitse samenwerking zich zal
afspelen binnen het Europees en
Atlantisch kader.
Voor wat betreft de culturele uit
wisseling en samenwerking bijvoor
beeld Frans als eerste verplichte bui
tenlandse taal op het Duitse leer
plan verwijst de Duitse regering
naar de zeer grote moeilijkheid, die
voo het aangaan van een Frans-
Duitse overeenkomst voortvloeit uit de
door de diverse landen van de bonds
republiek genoten autonomie op cultu
reel en onderwijsgebied. En wat be
treft de militaire samenwerking, de
bestaande plannen zijn enigszins in de
lucht komen te hangen doordat Bonn
momenteel geen volwaardige minister
van defensie bezit.
Al met al schijnt het voornaamste
resultaat van deze jongste Frans-
Duitse besprekingen te zijn geweest,
dat de twee bestaande commissies
„ad hoe", een Franse en een Duitse,
opdracht hebben gekregen tot de op
stelling van een rapport over de
Frans-Duitse samenwerking, ter voor
legging aan generaal De Gaulle en
bo. dskanselier Adenauer, wanneer
deze laatste in de tweede helft van
januari in Parijs op bezoek zal zijn.
Hetgeen generaal De Gaulle en bonds
kanselier Adenauer daarna overeen
zullen komen zou vervolgens niet vast
gelegd worden In een ratificatie be
hoevend verdrag, maar in een door de
president en de bondskanselier onder
tekend document.
LONDEN. 18 dec. (UPI) Premier
Harold Macmillan is de vocalist op
een rock 'n roll-plaat welke in Engeland
furore maakt.
De basis voor deze plaats is gelegd op
het congres van de Britse Conservatieve
partij deze zomer, toen Macmillan de
aarzeling van de Labour-partij wat be
treft het innemen van een standpunt
ten aanzien van de Euromarkt, illu
streerde met het oude liedje „she didn't
say yes".
Op zijn gebruikelijke plechtige wijze,
citeerde Macmillan het eerste couplet:
„Sfhe didn't say yes, she didn't say
no,
„She didn't say Come and she didn't
say go."
De redevoering werd op de band ge
zet en uitgezonden en zij trof het oor
van Nicholas Luard, een van de men-
sen van „Private Eye", een Brits sa
tirisch tijdschrift.
Luard haalde er een koortje en een
band bij en zette de stem van Mac
millan tegen een rock 'n roll achter
grond. „Die jongen heeft een bijzondere
stem. We kuitnen de verkoop van de
plaat niet bijhouden met de produktie",
aldus Luard.
De reactie van de premier is niet
bekend.
SALISBURY, 18 dec. (Rtr) Win
ston Field, de nieuwe premier van
Zuid-Rhodesië, wiens Rechtse Front bij
de verkiezingen van vorige week een
-absolute meerderheid behaalde, heeft
gisteren een kabinet van acht minis
ters bekendgemaakt. Het zijn allen
oud-militairen. Vier van hen zijn in
Engeland geboren. Field wil de blanke
suprematie handhaven.
In een hoofdzakelijk door Afrikanen
gelezen dagblad wordt de politiek van
het Rechtse Front „weerzinwekkend"
genoemd. Het front heeft volgens het
blad de verkiezingen gewonnen door
het propageren van de blanke supre
matie en door zich openlijk uit te spre
ken tegen progressieve maatregelen
om de rassen tot elkaar te brengen.
De blanken hechten meer waarde aan
hun eigen welzijn dan aan de vriend
schap van de stemloze massa, waar
mee zij het land delen, aldus het blad.
(Advertentie)
voor blijvende verbetering
Vormt een genezende laag op de maagwand
Grijpen we nu nog even terug op
de in de aanvang vermelde ontmoe
ting De Gaulle-Macmillan. In zijn
buitenlandse politieke hoofdartikel
schrijft hierover de liberale Monde,
dat het aan Franse zijde een zeer
goede indruk heeft gemaakt, dat de
Britse premier thans bleek terugge
komen van zijn nog in juni te
Champs ingenomen standpunt, dat
het westen in het Duitse probleem
de Sovjet-Unie tegemoet moest tre
den met een initiatief tot onderhande
len.
Deze verandering van toon van
Macmillan was overigens niet genoeg
om het Franse s'aatshoofd zijn globale
positie, wat betreft de Britse kandida
tuur voor de EEG, te doen herzien.
Naar de mening van De Gaulle hadden
de Engelsen het zelf in handen gehad
als zij deel hadden willen nemen aan
de onderhandelingen, die geleid hebben
tot het Verdrag van Rome. Maar op
dat moment probeerden zij de afslui
ting ervan te verhinderen en vervol-
fens er de oorlogsmachine van de
luropese Vrijhandelszone tegen op te
richten. Vandaag stellen zij de misluk
king vast van deze politiek en bekeren
zij zich tot Europa. Dat is geen reden
om te hunnen gunste de tussen de Zes
gesloten accoorden te wijzigen. Het is
aan Engeland om zijn contributie te
betalen en niet aan de andere om zijn
medewerking te betalen.
Tot zover de Monde over De
Gaulles zienswijze, waarvan het blad
nog schrijft dat Macmillan "iet de
laatste is om er begrip voor op te
brengen. Maar Macmillan had niette
min te Rambouiilet wel de behulpzame
hand willen vinden die hem zou heb
ben geholpen een bijzonder glibberige
passage te nemen. „Generaal De
Gaulle evenwel", aldus besluit het
biad, „lijkt nog niet bereid het gebaar
te maken dat van Washington tot
Rome velen van hem verwachten."
(Van onze correspondent)
DEN BOSCH, 18 dec. Twee Bra
bantse missiebisschoppen, die om het
door hen aanvaarde Indonesische
staatsburgerschap lange tijd met in Ne
derland konden terugkeren, zijn thans
in hun geboorteplaatsen luisterrijk ont
vangen. Het zijn mgr. Van den Tillaart
SVD, bisschop van Timor, die in Veghel
geboren is, en mgr. L. van Kessel SMM,
bisschop van Sintang op Sumatra, die
uit Vlijmen afkomstig is. Beide bis
schoppen hebben het Concilie bijgewoond
en hebben nu van de gelegenheid ge
bruik gemaakt om even bij hun familie
leden terug te keren.
UTRECHT, 18 dec. Op 86-jarige
leeftijd is overleden de heer P. F. Kie-
ven, oprichter, oud-hoofddirecteur en ge
delegeerd commissaris van „De Verze-
dus". Bovendien was hij commis-
zekeringsmaatschappij ,,St. Willi bror-
brordus Bovendien was hij commis
saris van de assurantiemaatschappij
„De Nieuwe Prudentia".
DEN HAAG, 18 dec. Bij KB is met
ingang van 1 januari benoemd tot
burgemeester van Didam de heer N.
yiaar te Waalwijk (r.-k., K.Y.P.); se-
czrt 1952 secretaris van Waalwijk.
Voorts is de heer J. G. T. Bouwens
benoemd tot burgemeester van Itteren
(r.-k., K.V.P.); de heer Bouwens is
thans hoofdcommies ter secretarie te
Munstergeleen. Tot burgemeester van
Reeuwijk is benoemd jhr. mr. W. H. D.
Quarles van Ufford r.H„ V.V.D.). Jhr.
Quarles van JJfford was hoofdcommies,
plaatsvervangend hoofd van het bureau
kabinetszaken van het ministerie van
Binnenlandse Zaken.
UTRECHT, 17 dec. „Land van
wijkende grenzen" was de titel van de
oratie, waarmee prof. dr. J. B. Tho
mas vanmiddag het ambt aanvaard
de van gewoon hoogleraar in de facul
teit der wiskunde en natuurweten
schappen aan de rijksuniversiteit te
Utrecht om onderwijs te geven in de
biofysica.
Prof. Thomas was voor zijn benoe
ming lector in de biofysica in Utrecht.
Vele jaren werkte hij als plantkundi
ge bij 's lands plantentuin in Buiten
zorg op Java. Zijn studie aan
de Utrechtse universiteit beëindigde
hij in 1939 met een promotie.
