1 I Gaat Amerika Congo ingrijpen in Bokma hst - De week in Westminster 'ONDERZEES GEZANG m BANDELOOSHEID IN BOMBAY—, technische hoge school gevraagd De Berlijnse Muur blijft gesloten Djakarta zwijgt op Britse klacht inzake Broenei Gronden in alle IJ sselmeerpolders in erfpacht Nieuwe minimum- vakantieregeling &ritse arts overleden niertransplantatie Advies voor vierdeMet Kerstmis O Miele Voederverbod treft de duiven van Parijs Gedep. Staten Noord- Holland achter Rapport Witteman Bijna alle nieuws is slecht Zorgwekkende I werkloosheid Einde blanke overheersing I Centraal-Afrikaanse Federatie in zicht ZATERDAG 22 DECEMBER 1962 PAGINA 7 WASHINGTON LEOPOLD- STAD, 22 dec. (AFP, UPI) Het tamelijk onverwachte besluit van president Kennedy om een Amerikaanse militaire missie van negen man naar de voormalige Belgische Congo te zenden heeft de politieke spanningen in en rondom dat land snel doen toe nemen. Luitenant-generaal Louis Truman, die de missie leidt (hij is een neef van oud-president Harry S. Truman), verklaarde gisteravond, dat hij in Leopold- stad wil nagaan in welke mate de troepen van de Verenigde Naties behoefte hebben aan militaire uitrusting. UILEN EN MEERMINNEN En wederom bevonden wij ons in Kensington High Street, en wederom niet geheel uit vrije wil. Wij geven toe dat Tottenham Court Road erger is en dat wij altijd ver kwikkelijk medelijden koesteren met vrien- ïen die ons meedelen dat zij naar Tottenham ^-°Urt Road moeten. Want voor laatstgenoemde J'raat heb je heldenmoed nodig. Voor Kensing- «?n High Street kan men volstaan met uithou dingsvermogen en gelatenheid. De reden waar- wij ons in Kensington bevonden was iets ™aarvan de meeste voorbijgangers, zelfs gebo- F®n Londenaars, niets vermoeden. Er is een juein verholen zijstraatje in de High Street bij flet stadhuis. Dit straatje leidt rond een hoek «aar een sereen parkje met kleine gazons en k°emperken. De gevel van de kerk ademt over 't miniatuurplantsoentje. Hier komen de vo- ®eJtjes zingen en hier komen lieden van be tegelende aard zitten mijmeren op de keurig- Severniste houten banken. Het parkje is slechts bet begin van het geluk. Want als je door vet park heen bent gekuierd, nu en dan inge naaid door een slak in volle vaart, kom je te- fecht in een ander klein straatje, dat versierd ls met lage popperige winkeltjes. Je kunt er ®ntiek zilver kopen en antiek glas en porselein. is ook een aantrekkelijk boekenantikwariaat ®b een winkel vol bloemen en een „boutique" hij 011 *bet uitbundige valse juwelen. Ook hier heerst t■f bbst en ingetogenheid, en de Amerikanen, die Jbet hun grote hoeden op en omhangen met «■ossen camera's door dit straatje komen lopen, «abben ernstige gezichten, want niemand weet beter dan Amerikanen hoe „the old country" werkelijk behoort uit te zien en zij weten Wanneer zij gepaste eerbied moeten tonen. •*een ander verkeer passeert in deze cul-de-sac ban dat van de vrome voetgangers. En als je Voorbij de winkeltjes bent gelopen en je het «art verkwikt hebt met de aanblik van oude Kristallen roemers en sherry-glazen, wacht ?r nog een beetje geluk. Want links af om de «oek ligt een heel mooi cafeetje dat „The Ele phant and Castle" heet. Dat is een van de Prettigste kroegjes van Londen, waar je op een eikehouten bank aan een eikehouten tafel *bnt zitten mijmeren, met in de ene hand een glas bier en in de andere een forse gebraden •ausijs, donker als eikehout. Tegenover het oafeetje ligt een antiekwinkel. Daar hebben vvij vroeger eens een schelp gekocht voor een Paar stuivers, niet alleen omdat de schelp mooi Was en inwendig bloosde als een citaat uit Homerus, maar ook omdat je er de zee zo ver vaarlijk in kunt horen ruisen. En iedere keer als wij menen dat aan ons een pierenbouwer Verloren is gegaan, leggen wij de schelp aan ons oor en denken aan Frederik van Eeden, «ie zong dat hij nog dan naar het zeegeruis Sou verlangen als diep in zand zijn hoorloos °°r was vergaan. Hit alles verklaart waarom wij Kensington High Street trotseerden. Het ging niet om de festijn, het ging om de oase. Wij speelden Kameel. Teruggekeerd naar het trottoir van de winkelstraat vroegen wij ons af werwaarts wij mef ischreden zouden richten. Wij moesten na- 7Pif iets opzoeken over meerminnen, van- «sprekend om louter wetenschappelijke rede- ®n. Twee mogelijkheden stonden voor ons open. wij konden óf naar de imposante nieuwe leeszaal gaan en de bibliotheek raadplegen, of Wij konden ons geluk beproeven bij onze vriend John, die kunstschilder is en om de hoek woont in Church Street. Want John weet van alles Wat vreemd en raar is, en heeft ons in de loop der jaren onderhouden over eenhoorns en het geslachtsleven van de paling, en over de ex centrieken van Engeland en over knoflook en an dere lelieachtigen. Wij besloten naar John te gaan. Bij de deur van zijn atelier aarzelden Wij een ogenblik. Want als John aan het ver- Ven is en je ongenood zijn atelier betreedt, is de waarschijnlijkheid groot dat hij zijn norse Wikken opheft van het doek, je een ogenblik zwijgend aanstaart alsof je van de belasting *wam, om vervolgens te zeggen: „Drop dead," «ctgeen sedert enige jaren correct Engels is Voor „val dood". Dit verzoek houdt in dat je, alvorens uit het leven te treden, de deur van falk". John lag te lezen op de studio-divan. Hij hief zijn nors gelaat op van het boek en zei op sombere toon het verwachte schietgebed. Wij deden de deur achter ons dicht en namen plaats op de vergulde zetel op het podium waar in dure klanten mogen zitten als zij zich door John komen laten verven. Wij spraken onzerzijds een eveneens toepas selijke begroeting en vertelden John dat wij hem iets wilden vragen. „Dan moet je hier niet wezen," zei John vervaarlijk. „Ik weet niets. Ik weet zelfs, niets meer af van schilderen. Drop dead. En waar voor dienen bibliotheken? Het enige dat ik je kan vertellen is dat ze in sommige streken van Duitsland vast geloven dat je je tegen de beet van een dolle hond kunt beschermen door in je linker-oksel het hart en de rechterpoot van een uil te deponeren. Als je daar iets aan hebt, doe ik het je cadeau. Het lijkt mij heel moeilijk voor dirigenten, en gewichtheffers en balleri na's, maar je moet iets over hebben voor de kunst. Misschien bedoelen ze de hangende tui nen van Semiramis. Je kunt nooit weten met -*% -Ï-: ken aan de Britse spoorwegen waar jij altijd zulke onheuse dingen over zegt." Wij zeiden dat wij wisten dat de Britse spoor wegen heel oud waren en dat men hen dit aan kon zien, maar dat wij ons moeilijk konden voorstellen dat de Britse spoorwegen dateerden van de tijd, toen men in Cornwall niet alleen geloofde in meermannen en meerminnen maar toen het er zelfs wemelde van lieden, vooral vissers, die allemaal meerminnen hadden ge zien of hadden horen zingen, om nog te zwij gen van de noeste zeelieden die zich uit louter muzikale wellust in zee hadden laten lokken. „De spoorwegen, de Britse spoorwegen," her haalde John. „In 1922 of 1923 publiceerden de Britse spoorwegen vier boekjes onder de titel „Legend Land" en daarin kun je de legende van Zennor lezen. In Zennor zelf luidt het ver haal ongeveer als volgt. Er was in Zennor een koorknaap die, evenals alle koorknapen, af schuwelijk goed kon zingen. Niet alleen kon de kleine aap goed zingen, maar hij kon het zingen niet laten en op een goede dag gaf hij een voorstelling ten beste terwij] hij zich alleen op Advertentie I ^et atelier achter je zult sluiten pan de buiten kant. En als John niet aan het verven is, omdat Jii een dorre periode doormaakt en de verf on- JPUlg is, zegt hij ook meestal „Drop dead". 90ch in het laatste geval is het je toegestaan Qe deur van binnen te sluiten. YVl ij vermanden ons en traden binnen. Het was mis met John. Over zijn ezel hing een vuil en met verf beklad laken dat aan het oog onttrok waaraan John bezig Was. Bij zulke gelegenheden noemt John zijn Zel niet langer ezel, maar „vuile kata- Duitsers. Denk aan Bismarck en Hitier." Wij gehoorzaamden en zeiden na enige ogen blikken van diep gepeins: „Het tot heden ge sprokene is ongewoon boeiend, maar je hebt het bij het verkeerde eind. In de eerste plaats lijkt het moeilijk een oksel in te richten tot een annex van een ornithologisch museum. In de tweede plaats verwar je het waarschijnlijk met een ander bijgeloof, volgens hetwelk je het hart en de rechterpoot van een uil moet leggen op het lijf van een slapende, die vervolgens op al je vragen Haar waarheid zal antwoorden." „Wist jij," vroeg John somber, „dat volgens een mijnheer Swan, die al drie honderd jaar ter ziele is en een boek heeft geschreven dat „Speculum Mundi" heet, de eieren van uilen een uitstekend middel zijn tegen drankzucht?" „Johnmerkten wij schuchter op. „Drop dead," antwoordde John streng vanaf zijn lijdenssponde en hij vervolgde: „Wist jij dat men in het graafschap Yorkshire nog he den gelooft dat bouillon, getrokken van het kar kas van een uil, een probaat middel is tegen kinkhoest?" „In 's hemelsnaam," zeiden w« vertwijfeld. „Alsjeblieft geen theologie," zei John. „Het gaat over uilen. Wist jij dat elke^ fatsoenlijke vrouw in het zuiden van Frankrijk weet, als zij een kind verwacht, dat het kind een meisje zal zijn, indien de moeder tijdens de zwanger schap een uil heeft horen krassen? En dank je gesternte dat je niet in Bombay eeboren bent, want in Bombay gelooft het volk dat losbandige lieden na hun dood terugkeren op aarde in de gedaante van een uil." Wij verhieven ons van de gulden zetel en John vroeg haastig: „Wat kwam je vra gen?" „Weet jij iets over meerminnen?" „Wat hebben meerminnen te maken met ok sels en uilen?" vroeg John smalend, maar er waren kaarsjes aangegaan in zijn sombere be renogen, en wij wisten dat wij aan het juiste adres waren. „Mijn moeder," aldus John op ietwat ponti ficale toon, „was een Morgan, en Morgan is een Wallisch woord voor hen die, evenals Aphrodite, ontstegen aan de zee. Alle Morgans zijn nazaten van meermannen en meerminnen. Wij zijn vermaagschapt aan Lorelei en talloze andere mooie en gevaarlijke joffers. Wat wil je weten van mijn voorgeslacht?" „Dat verklaart de vislucht," zeiden wij on eerbiedig, „en nu weten wij eindelijk waaraan een morganatisch huwelijk zijn naam aan ont leent." Wij haastten ons John te vertellen dat wij grote belangstelling hadden voor meerminnen; dat wij afbeeldingen en houtsculpturen hadden gezien van meerminnen met kam en spiegel in vele kerken en katedralen van Engeland, onder meer in de Westminster Abdij en in de katedralen van Wells, Norwich, Lincoln, Exe ter en Chester. En wij zeiden dat wij on langs een afbeelding hadden gezien van een meermin in de kerk van Zennor in Cornwall en dat men ons had verteld dat er een legende verbonden was aan deze meermin. John begon te lachen. „Ik ken het verhaal," zei hij, „maar dat heb je alleen maar te dan- het strand bevond. Dit was vanzelfsprekend in de tijd toen de zee rond Cornwall krioelde van de meerminnen en toen je nauwelijks een vishaakje neer kon laten in het water zonder een meermin op te, halen. Daar stond dus die jonge vlegel te zingen, en een meermin die hem hoorde werd zo zalig van binnen dat zij de zangerige knaap in zee lokte. En nog jaren lang kon men in de kleine baai, die Pendower Cove heet, het zingen horen van de koorknaap die zong voor zijn onderzeese beminde." „Is dat alles?" zeiden wij teleurgesteld. „Die legende is verbreid over heel de wereld." Wacht even, wacht even," zei John, „je ondersohat de spoorwegen. Wat ik je zo juist vertelde is de legende zoals je ze kunt horen verhalen in Zennor zelf. Maar de spoorwegen hebben een veel mooier ver haal, eerste klas met restauratierijtuig en slaapwagen om zo te zeggen. Volgens meerge noemde Britse spoorwegen heeft zich het ge val heel anders afgespeeld. Er was een meer min die om onbekende redenen besloot de ba ren te verlaten en zich te vestigen aan land. Het was een bijzonder vrome meermin. Ze woonde iedere zondag de dienst bij ift de kerk van Zennor. En zoals je van het eenvoudige vissersvolk van Zennor kon verwachten, viel het niemand bijzonder op dat er elke zondag van een van de banken een grote visstaart hing te kwispelen. Wat hun 'evenwel °P de duur begon op te vallen was dat dit vrouwelijk lid van de parochie, ofschoon zij generatie na ge neratie des zondags naar de kerk kwam, nooit ouder werd en niets inboette van haar schoon heid. En toen gebeurde het onvermijdelijke. De vrome meermin werd achtereenvolgens ver liefd op een heel mooie jongensstem en daarna op de eigenaar van deze stem. Het jongetje heette Mathey Trewella. En op een goede dag was niet alleen de meermin verdwenen maar ook Mathey. Men heeft Mathey Trewella nooit weergezien in Zennor. Maar enige jaren nadat hij verdween ging er een schipper voor anker in de Pendower Cove. Nauwelijks had hij het anker uitgeworpen pf er schoot een spinnijdige meermin naar het oppervlak en riep dat de schipper zijn anker had neergeworpen voor de voordeur van haar onderzeese woning, en nu kon zij niet terugkeren naar haar lieve man Mathey Trewella en haar bloedjes van kinderen. De schipper haastte zich het anker te lichten. De meermin dook naar huis en de schipper zeilde naar de haven waar hij onmiddellijk het nieuwe adres van Mathey Trewella bekend maakte. En toen bracht men in de kerk een beeltenis aan van de meermin, met spiegel en kam, om de koorknapen eraan te herinneren dat zij het voortaan bij zingen moesten laten en dat zij zich niet behoorden te encanailleren met meerminnen. Aldus de spoorwegen." „Dankje vriendelijk, John," zeiden wij. „Ben jij in je jonge jaren soms koorknaap geweest?" vroeg John achterdochtig. Wij knikte,- bevestigend. „Geen wonder dat je geïnteresseerd bent in meerminnen," zei John veelbetekenend. „Het ruikt hier naar vis," zeiden wij harte lijk en gingen heen. DAAN VAN DER VAT (Advertentie) Inlichtingen: uw reisbureau en het OOSTENRIJKS TOERISTENVERKEERS BUREAU V> Rokin 16, Amsterdam. Telefoon: 62188. JENDEN, 22 dec. (Reuter, AFP) 34~-iar>ge Britse arts lan Clark, op 'n augustus jl. niertransplantatie «*ns toegePast. is gisteren in een Lon- fle zjekenhuis overleden. Zijn vriend, 3-jarige arts David Spencer, had ®an van zijn nieren opgeofferd In de hóóp daarmee het leven van dókter Clark te kunnen redden. Voorzover bekend was dit de eerste operatie in Engeland, waarbij tussen gever en ont vanger van de overgeplante nier geen bloedverwantschap bestond. Van de zijde van het Londense zieken huis is meegedeeld, dat de dood van dokter Clark te wijten is „aan de gevol gen van de overspanning die al jaren lang een van de hoofdoorzaken van zijn ziekte is geweest". HAARLEM, 21 dec. Gedeputeerde Staten van Noórd-Holland hebben aan de planologische dienst van Noord- Holland en aan de economische tech nologische dienst advies gevraagd over de mogelijke plaats van vestiging van de vierde technische hogeschool in de omgeving van het Noordzeekanaal. Het tijdstip van realisering van deze school ligt nog vrij ver weg Zoals be kend is, bestaan er commissies die zich beijveren voor de plaats van vesti ging, zowel In Alkmaar als in Haarlem BERLIJN, 21 dec. (UPI) Het Oost- berlijnse blad „National Zeitung" heeft vandaag geschreven, dat Westberlij- ners, die hun vrienden en kennissen In Oost-Duitsland willen bezoeken alleen doorlaatpassen krijgen wanneer het Westberlijnse gemeentebestuur een po litiek van vreedzaam naast elkaar be staan gaat voeren. Het blad beschuldigt het gemeente bestuur ervan een verzachting van het Oostduitse reisverbod te willen bewerk stelligen om oproerkraaiers over de Oostduitse grens te krijgen. Vraag geïllustreerde prospectus aan bij MIELE N.V Goudsesingel 92 Rotterdam. In alle modellen veruit superieur. Er is geen betere! LONDEN/DJAKARTA, 22 dec. (Rtr. UPI) - De Britse regering beschikt over aanwijzingen, die erop duiden, dat een deel van de opstandelingen in Broenei wellicht op Indonesisch- gebied een op leiding heeft ontvangen. Dit is vorige week officieel ter kennis gebracht van de Indonesische ambassadeur in Lon den. Hij heeft daar nog niet op ge reageerd. De Britse regering over weegt nu verdere stappen te onder nemen. Van de Philippijnen heeft zij de ver zekering gekregen, dat de regering in Manilla de opstandige beweging van Azahari in Broenei niet steunt. In Djakarta heeft de voorzitter van het „Nationale Comité voor Solidariteit met de Revolutie van de Volken van Noord-Borneo", A. M. Hanafi, meege deeld, dat morgenochtend in de Indone sische hoofdstad een landelijke cam pagne begint voor het verkrijgen van steun van het Indonesische volk aan de „vrijheidsstrijders" van Broenei. PARIJS, 22 dec. (AFP) De oorlog tegen de duiven, die in Parijs al enige jaren aan de gang is, treedt in een nieuwe fase. Er is een verbod afgekon digd deze dieren, waar dan ook, te voe deren. Men mag, strikt genomen, zelfs geen voedsel op zijn raamkozijn leggen, aangezien dat de uithongeringstactiek zou doorkruisen. De autoriteiten nemen de strijd, die tot dusver vruchteloos is gebleken, met nieuwe middelen en met des te groter ernst op, omdat grote kosten gemoeid zijn met het schoon wassen van de gebouwen welke reeds voor een groot deel van de eeuwenoude zwarte aanslag zijn ontdaan. Twee uren voor de aankomst van de missie in de Congolese hoofdstad ech ter begon de Gizengistische afgevaar digde in het parlement, Gabriel Joem- boe, handtekeningen te verzamelen voor een resolutie, waarin het zenden van de missie „een agressie" wordt genoemd en een „flagrante inbreuk" op de afspraak, dat de permanente leden van de Veiligheidsraad geen mi litairen naar de Congo zullen sturen. Men hoort in Washington algemeen verluiden, dat de regering daar bang is, dat het Kremlin van de chaotische toestand in de Congo gebruik zal ma ken om in het hart van Afrika een centrum van communistische invloed te scheppen. Het heeft dat al tweemaal eerder gedaan. Thans zouden zij slechts wachten op het uitbreken van ernstige ras- conflicten om een aanleiding te heb ben tussenbeide te komen. Russische militaire deskundigen hebben pre mier Adoela ai herhaaldelijk voorge steld de VN-troepen naar huis te stu ren en er vervolgens op te vertrou wen, dat de Sovjet-Unie alle militaire steun zal verlenen die nodig is om president Tsjombe van Katanga het hoofd te doen buigen. Generaal Truman, die vijf tot zes dagen in de Congo denkt te blijven, zou in de eerste plaats moeten nagaan, in hoeverre het VN-plan voor de hereni ging van de Congo kans van slagen biedt. Hij zal daarbij bedenken, dat de fi nanciële middelen van de volkeren organisatie nagenoeg zijn uitgeput, en dat de Indische troepen, die thans de kern van de VN-strüdmacht in de Congo uitmaken, in het voorjaar wei in eigen land nodig zullen zijn om te wor den gebruikt aan de Indisch-Chinese grens. Maar als de berichten van generaal Truman niet erg rooskleurig mochten zjjn, dan houdt men in Washington ern stig rekening met de mogelijkheid, dat het niet bij het zenden van een Ameri kaanse militaire missie zal blijven en dat de regering-Kennedy zelf tot recht streeks militair ingrijpen zal overgaan. In kringen van de parlementaire op positie in Leopoldstad wordt de vrees geuit, dat het zenden van de Ameri kaanse missie zal leiden tot het vesti gen van een permanente Amerikaanse basis in de Congo. (Van onze parlementaire redacteur) DEN HAAG. 21 dec. De mogelijk- he'd. dat boeren bedrijven in de nieuwe polders in erfpacht ontvangen, zal niet tot de Zuid-Oostpolder beperkt blijven. Ook in de Wieringermeer en de Noord- Oostpolder wordt dit voorbereid, aldus minister Zijlstra in het debat over de begroting van de Domeinen in de Twee de Kamer. De minister verzette zich echter te- §en een te vlotte overdracht van staats- edrijven in eigendom H$ vindt, dat het vervallen van de prtfsbeheersing landbouwgronden nog niet voldoende duidelijk maakt hoe de waarde var. de grond zal zijn. Hii wil ook de invloed van de EEG op de graanprijzen ken nen. De heer Biouwenga (AR) zei. dat de minister te veel koopman was. Prof. Zijlstra stelde die betiteling op prijs. „Ik draag de verantwoording voor de gelden van de belastingbetalers", zo merkte hij op. Mr. Brouwer (KVP) kreeg van de minister de toezegging, dat boeren, die door ruilverkaveling gedwongen worden hun eigendom op het oude iand prijs te geven voor een pachtbedrijf in de nieu we polders, wel aanspraak hebben op een overheidssubsidie. Een concrete toezegging kwam er echter niet. Voor erfpachters zei de minister deze nood zaak helemaal niet in te zien. ,,Ik dwing niemand om erfpachter te worden", zo merkte hij op. Prof. Zijlstra zei, dat wanneer zich na uitgifte onvoor ziene risico's voor de erfpachters zou den voordoen, de canon na zes jaar herzien kan worden. Van socialistische zijde werden be zwaren gemaakt tegen erfpachtsuitgifte, omdat dit ,veel grotere kapitalen ver eist. De heer Schagen zei er een be voordeling in te zien van kapitaalkrach tige boeren. „Het is nu eenmaal zo, dat er verschil is van rijkdom, ook bij de pachter", aldus de minister van Financiën. Ook minister Korthals sprak over de polders bij de behandeling van de begroting der Domeinen. Van alle zijden werd een beroep gedaan op de minister om de opbouw van Lely stad snel ter hand te nemen. De heer Van Koeverden (KVP) toonde zich be vreesd, dat de stad anders zijn doel aantrekken van industrie gaat missen en dat dezelfde fouten worden gemaakt als in de Noord-Oostpolder. De minister zei. dat de functie van de stad pas goed tot haar recht kan komen, wanneer de vier polders, dus inclusief de Markerwaard en Zuid-Flevo land, en ook alle verkeersverbindingen, gereed zijn. DEN HAAG, 22 dec. Werknemers op wie geen CAO van toepassing is en voor wie het College van Rijksbemidde- laars geen andere regeling heeft vast gesteld of goedgekeurd hebben voortaan buiten een week betaalde vakantie recht op een aantal snipperdagen gelijk aan het normale aantal dagen, waarop zij gemiddeld per week werken. De nieuwe regeling komt in de plaats van de minimum-vakantieregeling van 1952. Het College van Rijksbemidde laars heeft verder onder meer bepaald, dat reeds bestaande regelingen, die gunstiger zijn, gehandhaafd moeten worden. Het college kan op verzoek ontheffing verlenen. HAARLEM, 21 dec. - Gedeputeerde Staten van Noord-Holland hebben mee gedeeld, dat zij de conclusies van het rapport-Witteman, waarin aan de minis ter van onderwijs, kunsten en weten schappen 'ten aanzien van de salariëring van musici aanbevolen wordt in plaats van vijf drie klassen voor de orkesten te vormen, zeer wel aanvaardbaar ach ten. De daarin voorgestelde classificatie van de orkesten moet met name voor het Noordhollands Philharmonisch Orkest een grote verbetering worden geacht. Gedeputeerde Staten zouden het ernstig betreuren indien deze classificatie niet spoedig tot stand zou komen. ZERMATT, 22 dec. (UPI) Het spoorwegverkeer en de telefoon- en tele graafverbindingen tussen het Zwitserse wintersportcentrum Zermatt en de buitenwereld, die gistermorgen als ge volg van een lawine waren verbroken, zullen vandaag voor het grootste deel hersteld ziin. (Advertentie) Oude genever Bessenrood Citroen jenever iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiii Het Blitse parlement ging gisteren voor een maand op reces, na de gebruikelijke protesten van de op positie, welke het onder de huidige omstandigheden niet oorbaar acht dat het wetgevend lichaam zo lang gaat rusten, terwij] er zoveel moeilijke problemen zijn. Maar de oppositie ving bot. Met kan evenwel niet ontkennen, dat de regering voor vele zorgen staat. Bijna alle nieuws is slecht nieuws. De ze week vernam de natie achtereen volgens, dat Brittannië in het derde kwartaal van dit jaar een deficit had op de betalingsbalans van 450 miljoen gulden: dat het produktieciifc voor de maand oktober was gedaald van 118 tot 115; en dat het aantal werklozen was gestegen met ruim 22.000 tot een totaal van 566.000. Bovendien verwachten de vakbonden dat het aantal werklozen zal blijden stijgen tot aan het eind van de winter. Alsof dit alles niet genoeg was, wil het nog steeds niet vlotten met de besprekingen over Brittannië's lidmaat schap van de E.E.G., en de toch ai stag nerende Britse industrie ziet zich ge dwongen een afwachtende houding aan te nemen tot zij weet of Brittannië zal toetreden. Het ziet ernaar uit dat Brit tannië een sombere winter tegemoet- gaat. Het is vooral de werkloosheid welke bezorgdheid wekt bij zowel de regering als de oppositie. Dit is de tijd van het jaar waarin het aantaJ werklozen altijd pleegt te stijgen, en de vakver enigingen vrezen, dat tegen februari of maart het aantal meer dan 600.000 zal bedragen. De werkloosheid, welke nu 2,5 procent bedraagt, is sterk geloka liseerd en is het ergst in Noord-Ierland, Schotland en het noorden van Enge- 1 nd. In Schotland en Noord-Engeland bedraagt het percentage het dubbele van het nationaal gemiddelde. Naar mate men verder afdaalt naai het zui den, daalt het percentage van werklo zen. In Londen en het zuidoosten is ^.tiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiwiiiimiiuiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiitiimiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiniiiiii het slechts anderhalt procent. De toe stand is het ergst in de zware indus trieën, vooral de staalindustrie en de scheepsbouw. Ook de meubelindustrie is „waar getroffen, en de meubelfabrikan ten verwachten, dat in hun bedrijven over e '.ge maanden het aantal werklozen zal stijgen met tienduizend en dat vele fir ma s de werkweek zuilen moeten bekor ten tot twee of drie dagen. In de buitenlandse politiek was de mededeling, dat Njassaland het recht heeft zich al te scheiden van de Federatie van Centraal Afrika (Noord en Zuid-Rhodesië en Njassaland) wrllicht het belangrijkst De toekomst van Kenia en de Centraal-Afrikaanse Federatie zal de Britse regering veel zorgen blijven baren. Maar de Centraal- Afrikaanse kwestie is waarschijnlijk het meest zorgwekkend. Nu de Britse re gering bij monde van minister Butler heeft erkend dat Njassaland uit de Federatie kan treden, is het duidelijk dat de regering dit recht nie. kan ont houden aan het rfke Noord-Rhodesië. Ongeacht of njassaland en Noord-Rhode- sië zich aan zullen sluiten bij andere groeperingen van onafhankelijke Afri kaanse staten, het is zeker dat geen van beide landen, na het verwerven van de onafhankelijkheid, zich opnieuw zul len verenigen met Zuid-Rhodesië, vooral nu in laatstgenoemd land de „gema tigde" Federale Partij van de blanke bevolking de macht heeft verloren aan het Rhodesisch Front, dat alles op al les zal zetten om de macht zo lang mogelijk in blanke handen te houden, ook al vormen de blanken slechts acht procent van de bevolking. De nationalistische leiders van Noord-Rhodesië, Njassaland, Tan- ganjika, Kenia en andere Ban- toe-staten zijn opgetogen, nu de meest reactionaire blanken in Zuid-Rho desië de verkiezingen hebben gewonnen, omdat zij hopen dat dit het eind van de blanke suprematie zal verhaasten. 7\. kunnen rekenen op de hulp van een overgrote meerderheid van de Verenig de Naties. De Britse legering hoopt, dat Njassaland en Noord-Rhodesië alsnog te bewegen zullen zijn om in een of andere vorm althans economisch samen te blij ven werken met Zuid-Rhodesië. Doch nu het Rhodesisch Front aan de macht is in laatstgenoemd land, is de kans op verdere samenwerking geringer dan ooit. Het is met de Federatie gedaan. Minister Butler zal zich in januari naar Salisbury begeven om te zien of er nog iets te redden valt. Het is niet waarschijnlijk, dat hij deze reis aantrek kelijk vindt. Sir Roy Welensky, de fede rale premier, zal hem het 'leven zeer zuur maken. Maar de Britse regering kan niet meer terug en zal niet wijken voor de dreigementen van Welensky. DAAN VAN DER VAT

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1962 | | pagina 7