Toekomstig leider v grote coalitie?
Probleem: eigen lijn volgen zonder
Adenauer te ergeren
Dames tappen bier beter dan heren
I
D
E
D
LONDENSE BRIEF
I
H
H
VIER WEKEN BETAALDE
VAKANTIE BIJ RENAULT
Controversen
Ironie
„Politie te paard"
Groeten van Nasser
Reigers kunnen alleen hongerig toezien
Het „Witte Huis"
T.V. op Domtoren
wmm
Von Kara jan
111 aar Furtwangler
RegeringSlechts mogelijk in zeer
productieve bedrijfssectoren
de J V
Vlan^he
Uitstel hervatting
ontwapeningsberaad
I Het Kanaal te nauw Minister is zijn Frans
Vergeten Een zonderlinge taal
DONDERDAG 10 JANUARI 1963
PAGINA r
e Europese diplomatie lijkt,
IJ bij het begin van het
nieuwe jaar wel op een
Usel* Drie uiterst belang'
«te,6
onderwerpen draaien in
snellere vaart achter elkaar
"io& ^et Britse verzoek toe te
-n treden tot de E.E.G., de
st^aanse wens om alle zelf-
Vge kemstrijdmachten in
titig.Pa ambities in die rich-
tiw doen opgaan in een mul-
Wale NAVO-kemmacht en
de vestiging van bijzon-
n(ien van samenwerking
b°h(jSl, Frankrijk en de Duitse
95 publiek. Wie als de spulle-
biej. Vet worden aangemerkt, is
^idelijk. Maar een vooraan-
tieke Passagier in de diploma-
rnCarr°usel is in ieder geval
!ev die anderhalf jaar ge-
bde geen andere zorgen
VistJV die van Westduitse
rt;_ r van binnenlandse zaken,
'U de buitenlandse zaken
t van de bondsrepubliek:
dinr,,°ard Schroder. Maandag
^ha^jbU de buitenlandse zaken
o Gb5i': Van de bondsrepubliek-
P din.f1 ard Schroder. Maandag
jTV t ag heeft hij op Chequers,
Qlhe e Pden, met de ministers
J\ vei-k Heath gesproken over
.Vdt' bding tussen het Ver
in e Clnkryk en Europa. Die-
n, de gec^tie komt aan de orde
j>.et Zo^^^kken, die hij tot en
Ohtvp~§ a-s- i" Bonn voert
hupis p
aPgt daar de Italiaanse
Ficcioni en Colombo,
minister voor
1Jahdso"w/e minister voor bui
aerj^a
VniaJÜ180 onder-minister van
kahdel Fayat en de
3Vlet ndse
deze
zaken, George Ball.
Pgotwiifp,a&tste bezoeker zal
u'ng Van p °°k de kernbewape-
en. uropa worden bespro-
2" die tifdl- onder lwrde «iöL
P® hSSFP/- ,H« he®ft de
-mmm
p-*- hy, on-
I
ank zij de grootscheepse actie van particulieren en overheid
hebben de meeste watervogels in deze wintertijd geen honger
meer. Alleen de reiger echter mist zijn dagelijks maal, hij lust
slechts vis en de kou kan hem er zélfs niet toe dwingen brood te
etenBedroefd en jaloers ziet hij toe (hier in de Haarlemmermeer)
moedertaai te hebben." Het hoe meerkoeten, eenden en zwanen zich wél te goed doen,
Frans was, zo meende Nash
in zyn schooljaren, ingevoerd
als onderwerp om de jonge
zielen van Brittannië te lou
teren door Lyden. En hij
heeft een visioen waarin hij
tezamen met Sir Edward
Boyle en andere rebellen
des nachts leuzen schilden
de op hiervoor .geschikte mu
ren, leuzen zoals: „Hier
>vordt geen Frans gespro
tten" en Houdt Brittannië
Engels". Nash eindigt zijn
geestig stuk als volgt: „Nu
heeft Sir Edward, die een
man is van grote eruditie, de
moed gehad om te zeggen
vaarover de moderne onze-
tere Engelsman zo biyft aar-
telen: wy hebben onze gees
ten gezuiverd van die verd...
Dr. Schroderheldere ster
aan het politieke firmament
in Duitsland
Gerhard Schroder, de Westduitse minister van buitenlandse zaken.
kans gestegen, dat dr. Schröder nog ooit
(wellicht na een korte ambtsperiode
van prof. Erhard) als bondskanselier
zijn mtrek zal nemen in het Palais
Sehautnburg. Men heeft zelfs al ge
speculeerd op de mogelijkheid, dat
Schröder als bondskanselier de tegen
woordige socialistische burgemeester
van West-Berlijn, Willy Brandt, als mi
nister van buitenlandse zaken naast zich
zal kragen.
Gerhard Schröder is op IX september
1911 te Saarbrücken geboren als zoon
van een uit Oost-Friesland stammende
.Relohsbahnrat"
Ofschoon de familie Schröder evan
gelisch was, bezocht Gerhard het katho
lieke gymnasium te Trier. Daarna stu
deerde hh geschiedenis en rechten, in
- Bonn en Berlijn. In het
jaren dertig volgde hij de
sieges van Martin Wolff Friedrich
Meinecke Max Dessoir en Wemer Som-
bart. Twee semesters heeft hij doorge
bracht in Edinburgh, waar hij het vol
kenrecht bestudeerde en waar hij een
prijs won met een opstel over de Vol
kenbond. In zijn studentenjaren is hij
enige tijd voorzitter geweest van een
universitaire afdeling van Stresemanns
„Liberale Deutsche Volkspartei".
In 1933 deed hij zijn doctoraal-exa-
men in Bonn en daarna begon een
omstreden periode in zijn leven. Hij
trad toe tot de nationaal-socialistische
partij en liet zich inschrijven als kan-
aidaat-lid van de S.A. Hij heeft later
het wel vaker géhoorde argument ge
bruikt, dat het „de enige manier voor
een jong advocaat was om vooruit
te komen".
Belangrijker was het evenwel dat hij
zich, nog midden in de Hitler-tijd, dis-
tancieerde van het nationaal-socialisme.
Aan het volwaardig lidmaatschap van
de S.A. onttrok hij zich door naar Ber
lijn te gaan. Toen in november 1939
de anti-Joodse sentimenten voor het
eerst werden losgelaten in de beruchte
„Kristallnacht' was Schröder al toege
treden tot de „Bekennende Kirche" van
ds. Martin Niemoller. Een dochter van
Niemöller werkte later op zijn Berlijns
advocatenkantoor.
over die van de talrijke „Geheimrat"-
typen van Pruisische allure.
Gaandeweg echter vond hij zijn eigen
stijl. Hij is vaak verwikkeld geweest
in politieke controversen. Hij heeft ge
pleit voor een censuur op de oorlogs-
mémoires van oud-nazi's en hij heeft
zijn best gedaan een documentaire over
Hitier te verbieden, aangezien die de
êeriode van het nationaal-socialisme in
►uitsland zou verheerlijken. Maar hij
heeft zich ook wel verzet, als de gealli
eerden overgingen tot de arrestatie van
notoire partijleden.
In 1954 is dr. Schröder nogal uitge
gleden over de Otto John-affaire, om
dat hij had volgehouden dat het hoofd
van de Bundesverfassungsschutz tegen
zijn wil naar Oost-Berlijn was gevoerd.
De minister heeft ook, in 1956, de ver
dediging op zich genomen van de maat
regel, waarbij de Westduitse communis
tische partij werd verboden.
In 1959 heeft hij de voldoening ge
smaakt, dat de „Vorwarts", het blad
van de S.P.D., hem zijn verontschul
digingen moest aanbieden, nadat het
eerst een politieke tekening had afge
drukt, waarin bondskanselier Ade
nauer werd gekritiseerd, omdat hij de
minister van binnenlandse zaken had
afgevaardigd naar de legging van de
eerste steen voor een synagoge in
Worms. „Bent u in de S.A. geweest",
zo liet het blad in zijn onderschrift
dr. Adenauer vragen. „Dan moet u
wel iets afweten van synagogen".
Hij heeft ook wel nederlagen geleden,
zoals bij zijn pogingen het „Bundes
notstand^esetz" erdoor te krijgen of een
nieuw televisienet tot stand te brengen.
Maar in de hoofdzaken heeft hij zich
op binnenlandse zaken goed geweerd.
Men schreef hem in die periode deze
zelfbewuste uitspraak toe: „Ein Politi-
ker von meinem Format kann nur noch
zwei Ambitionen haben: Aussenminister
oder Kanzier".
De portefeuille van buitenlandse za
ken heeft hij nu vast in handen. Vlak
voor de aanvaarding van zijn nieuwe
ambt veroorzaakte hij nog een kleine
paniek bij de Berlijnse afgevaardigden
in de CDU. In informele kring maakte
hij namelijk de opmerking, dat als er
ten behoeve van een oplossing van de
Berlijnse kwestie concessies moesten
worden gedaan, die dan maar van West-
Berlijn moesten komen en niet van de
bondsrepubliek. Men zag daarin de uit
lating van iemand, die van mening was
dat Berlijn op de duur tóch niet te hou
den is. Die vrees was misplaatst, al moet
wél gezegd worden, dat dr. Schröder er
een zeer on-Duitse afkeer van illusies
op na houdt. In ieder geval werden de
Berlijners gerustgesteld; toen hun stad
genoot dr. Heinrich Krone als minister
zonder portefeuille ziln intrede in de
federale regering deed.
Ofti
M'Se nin,?et als internationaal
d' Sm5si <U,. h om zelfstan-
,Vttn de róder 0 te Bonn inneemt,
koele moerste Politiek fenomeen
'Ük <Lor<>e. Het is een grote.
ziciuJu Rn at ^®®stal zo onberispe-
®»bergt epn irSSi Y'®1 'Ükt' alsof
n een J? °°t deel van de dag
*'im YM Sc'herr>p st,c doosje. Hy heeft
Vat,naJ,Vvkeuen h'J formuleert
{JoiJsu kinnenia j 'ui nog minis-
ïli l?£eerae hi,Tndse zaken was, de-
h^d u»ver stampend over
s.p Pfotnis mY®on dan dat hij er een
}htel?piplicatie" betiteld als „een lasti-
sten Ue'e "H 'not zijn vertoon van
hp de*us Arndt en Weh'1 joc,r hij socia"
kagjl® kast m,, ™ehner telkens weer
Jtes,,>.ket 'huis m« hÜ is verhuisd
«Oku - dat aan d?^Lu? duizend von
ken ministerlj^ z6rstrasze 1,1
k(j u® herbergt fa van buitenlandse
veranderd. °P dat punt veel
biiraMM het'Mm deenUIge5ti® aanleunen,
o|ez^r^è- vanPFrganZ-Jos^
P zyn minst ondedbrak, ia de
n de Tweede Wereldoorlog diende hij
als militair. Hij is tijdens de Rus
sische veldtocht nog gewond bij de
omsingeling van Cholm. Maar verder
dan „Obergefreiter" heeft hij het niet
kunnen brengen, omdat iul in 1941, met
toestemming van het „Oberkommando
des Heeres in het huwelyk trad met
een jonge Berlijnse, wier arische, d.w.z.
niet-Joodse afstamming niet kon wor
den bewezen. Het was Brigitte Lands
berg, dochter van een bankier; zy
moest zich bij gelegenheid van haar hu
welijk onderwerpen aan de vernederen
de bepalingen van de Neurenberger wet
ten. In hetzelfde jaar heeft Schroder
het lidmaatschap van de N.S.D.A.P. op-
tezegd. Toen de Russen Berlijn binnen-
rongen, deed Schröder dienst bij de
Duitse pantserafweer. Na het einde van
de oorlog liftte hij naar Düsseldorf.
De Britse denazificatie passeerde hij
uitermate snel en in het voetspoor van
Robert Lehr klom hij op tot „Ober-
regierungsrat" in de deelstaat Nord-
rhein-Westfalen. Maar zijn ambtelijke
carrière duurde slechts tot 1941. Toen
vestigde hij zich als advocaat in Düs
seldorf. De grote mijnen en hoogovens
•n het Roergebied behoorden tot zijn
cliënten. Hij heelt, in allerlei functies,
bijgedragen tot de reorganisatie van de
kolen- en staalindustrie in Duitsland en
heeft relaties aangeknoopt met de z.g.
„Schlotbarone", die hebben standgehou
den tot de dag van vandaag.
d 1949 is dr. Schröder lid van de
Bondsdag (voor het district Düsseldorf-
en 111 1952 werd hij gekozen
van a or^ï?^?ngend fractievoorzitter
nnvaSfu U*CSU- Van oktober 1953 tot
nenli^rtfr 19£1 is hi;' minister van bin-
zodan^ ozuken geweest. H« volgde als
was hu ^obert Lellr op. Aanvankelijk
moeite Smate,ur. die de grootste
had zyn wil te doen prevaleren
druk geeft geheel aan de leiband te
lopen van de bazige bondskanselier. De
ze beperking doet zich steeds zwaarder
gelden.
De andere beperking neemt in kracht
af en zij bestaat hierin, dat dr. Ade
nauer nog altijd in staat is de belangen
van medewerkers, die zich al te onaf
hankelijk betonen, ernstig te schaden.
Vandaar dat dr. Schröder zijn eigen
gang gaat, zonder zich te haasten en
zonder zich te ergeren als hem van
bovenaf de voet wordt dwars gezet. Zelf t
omsdhreef hij die stijl als: „Rustig en
elegant. Niet Von Karajan, maar Furt
wangler."
Vorig jaar mei heeft hij zonder zich
op te winden toegelaten, dat Adenauer
hem desavoueerde nadait hij in Athene
had ingestemd met een „package deal"
inzake Berlijn, die de Amerikaanse mi
nister Rusk de Russen wilde voorstel
len.
Schröder voelt zich bij de Engelsen
en Amerikanen veel beter op zijn ge
mak dan Adenauer.
weer verricht door de afdeling Voor
lichting en Voorkoming misdrijven,
die 478 personen, ongerekend de 558
leerlingen van middelbare scholen,
heeft rondgeleid op het hoofdbureau
en inlichtingen verstrekt over taak en
werkwijze van de politie. Bovendien
werden veertien ouderavonden ge
geven, die door vijfhonderd mensen
zijn bezocht. Binnenkort wordt begon
nen met een gerichte voorlichting
over het werk van de politie aan ver
schillende groepen van de burgerij,
waarbij het eerst aan de beurt komen
dagelijks bestuur en raad van de ge-
onderwijs-
meente en
krachten.
vervolgens
Hij heeft in Chequers laten merken,
dat de toelating van Groot-Brittannië
hem veel sterker ter harte gaat dan de
bondskanselier en een consequentie
daarvan is, dat hij niet zo warm loopt
voor de groeiende samenwerking tus
sen Frankrijk on de bondsrepubliek, die
Adenauer en de Gaulle voorstaan. De
ironie van het geval wil, dat hij, sa
men met zijn Franse collega Couve de
Murville, is geroepen die samenwerking
een vaste vorm te geven. Maar hij is
het ook, die de instelling heeft verhin
derd van het door de Fransen gewenste
Frans-Duitse secretariaat.
Tenslotte kan men zeggen, dat dr.
Schröder een „OstpolitiK" voorstaat.
Hij wenst een voorzichtige en geleide- 1
Hjke normalisering van de betrekkingen
tussen de bondsrepubliek en de landen 1
in Oost-Europa, met name Polen. Tsje-
choslowaktje en Hongarije. „Het moet in
onze generatie gebeuren", zo heeft hjj
gezegd, ,we kunnen er niet mee wach
ten tot ln een verre toekomst".
Op dit moment wordt gezegd, dat al
leen de Westduitsers in staat zullen zijn
de Fransen volgende week te dwingen
hun politieke fiat te geven aan de toe
treding van Groot-Brittannië tot de
E.E.G. Minister Schroder is vermoede-
rie dames zijn tenslotte enkele
duizenden heren de baas ge
bleven in de nationale biertap-
wedstrijden 1962, waarvan de
finales ter gelegenheid van de
Horecava woensdag in het RAI-ge-
bouw in Amsterdam werden afge
werkt. Na tal van voorwedstrijden in
het gehele land kwamen nu de fina
listen bijeen. Een geduldige jury heeft
bijna de gehele dag nauwgezet de
wijze van tappen van een glas bier,
de breedte van het manchet en de
kwaliteit daarvan beoordeeld.
Toen de uitslagen bekend werden
gemaakt bleken de dames hun man
nelijke collega's te zijn voorbijge
streefd. In de categorie eenmansza
ken won mej. T. de Nijs uit Roosen
daal voor de heren M. J. Simonsma
uit Leeuwarden en H. van Asperen
uit Katwijk aan Zee. In de groep
van de grotere zaken zegevierde het
dameskoppel mevr. M. Dokter -
Arendshorst en mej. F. Witteveen uit
Kampen. Ook bij de tweede en de
derde prijs waren de dames verte
genwoordigd. Die werden namelijk
gewonnen door resp. de echtparen
Bos uit Slagharen en Van Wezel uit
Geldrop.
Er hebben zich het afgelopen jaar
zestienhonderd vreemdelingen bi) de
politie gemeld, hoofdzakelijk Itali
aanse, Spaanse en Griekse werk
krachten.
Als eerste stad in het zuiden van
Nederland krijgt Breda bereden
politie. Er is een actie-comité
uit de plaatselijke burgerij ge
vormd, dat het politiekorps twee
paarden wil schenken ter gelegen
heid van het gereedkomen van het
nieuwe politiebureau dat dit jaar
wordt afgebouwd. De actie heeft als
motto „Politie te paard". De bedoe
ling is, dat het Bredase politiekorps
een kleine bereden afdeling krijgt.
en kweekschoolleerling uit Joure
heeft dit jaar een nieuwjaars
kaart van president Nasser van
Egypte ontvangen. Ongeveer 5
jaar geleden heeft de toen veertien
jaar oude H. de With brieven ge
stuurd naar vele staatshoofden met
het verzoek hem postzegels te zen
den. Hij is namelijk een verwoed post-
liiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiimiimiiimiiiiiiitiiiiiiiii
doening, dat het aanzienlijk lager ligt
dan in 1961, toen 34 overledenen te
betreuren waren. En dit terwijl het
verkeer intensiever is geworden en
het aantal verkeersongelukken fnet
500 toegenomen.
Het aantal arrestanten was vorig
jaar 3026 tegen 3024 in 1961, terwijl
195 personen (vorig jaar 268) voor de
justitie werden geleid. Het aantal
processen-verbaal voor verschillende
overtredingen beliep 26.551, terwijl er
9000 transacties plaats vonden, hoofd
zakelijk wegens verkeersdelicten,
waarbij de boete onmiddellijk werd
betaald tot een totale som van
f 48.835.-.
De Utrechtse politie had wederom
met een groot personeelstekort te
kampen. Het aantal vakatures be
droeg het einde van dit jaar nog 48.
Om het personeelstekort op te van
gen. dient steeds meer gebruik ge
maakt te worden van moderne com
municatiemiddelen. Zo speelt de heer
Offers met de gedachte op de Dom
toren een televisieapparaat met tele
lenzen te plaatsen.
Zeer nuttig werft is ongetwijfeld
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiin
Het „Witte Huis" aan het Markt
plein te Druten, waarvan wij de
zer dagen enige foto's plaatsten
en welks oorsprong, naar bij de
restauratie bleek, naar 1700 terug gaat,
is ongeveer 150 jaren geleden door de
heer Rieff, een uit Nesselwangle, in
Tirol, afkomstige beeldhouwer, her
bouwd en kunstzinnig uit- en inwen
dig met stucwerk gesierd. Het wordt
thans reeds in het derde geslacht door
de familie van Haaren bewoond, die
aan het onderhoud var dit merkwaar
dig huis steeds de grootste zorg heeft
besteed. Met subsidie van RtJk en pro
vincie is nu het in empire-stijl gebouw
de voorname dorpshuis, onder auspi
ciën van Monumentenzorg en architec
tuur van een vermaard Nijmeegs ar
chitect, door een aannemersfirma uit
Herpen, bij Ravenstein gerestaureerd.
ncnung uzi ie oeienen. maar aan moei "u t
hij in eigen kring de klip, die Adenauer zegels .gekregen. Ook kreeg hij,
heet, omzeilen. der meer, een gunstig antwoord
H. J. NEUMAN
r. Schröder, die over een politiek
vernuft beschikt van de eerste
rang, weet, dat de vervulling van
zijn verdere ambities zich moet
elen tussen twee beperkingen in.
De eerste is, dat het fataal zou zijn
voor zijn reputatie, als hij thans de in-
afi
is ,r
lijk wel bereid enige pressie in die zegelverzamelaar. Onder meer van
richting uit te oefenen. Maar dan moet S president Nasser heeft hy toen post-
van
president Eisenhower.
Nu, vijf jaar later, werd de kweke
ling verrast met een kaart van pre
sident Nasser met de beste wensen
voor Kerstmis en Nieuwjaar. Het is
een dubbele kaart met een Egyptische
en een Engelse tekst. Op dé achter
zijde staat de nationale vlag var
Egypte.
WASHINGTON, 10 jan. (UPI) De
Verenigde Staten en de Sovjet-Unie
zijn overeengekomen om de hervatting
van de ontwapenings-conferentie te Ge-
nève een maand uit te stellen. De con
ferentie zal nu in plaats van vandaag
12 februari beginnen.
De twee mogendheden kwamen over
een om het uitstel bij de andere deel
nemers aan de conferentie aan te be
velen, maar daar de Sovjet-Unie en de
Verenigde Staten een permanent
voorzitterschap voor de conferentie be
zitten, houdt hun aanbeveling in, dat
het uitstel reeds vaststaat.
Utredht is in het afgelopen jaai
vrij braaf gebleven. De crimi
naliteit kan hier volgens
hoofdcommissaris van poiitie,
mr. H. W. Offers niet onrustbarend
genoemd worden. Ook de jeugdcrimi
naliteit in 1962 gaf geen reden tot
bijzondere bezorgdheid. Hoewel nog
altijd zeer hoog, geeft een cijfer van
L21 dodelijke slachtoffers van ver
keersongelukken tenminste deze vol-
iiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiimiimiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiii
n zijn werk „Het Engels-
Frans Bondgenootschap"
schreef Douglas William
Jerrold: „Het beste ding
dat ik ken tussen Frankrijk
en Engeland is de zee."
Jerrold was een onvervalst
Engelsman, getuige het feit
dat hij een geregeld mede
werker was van het week
blad Punch. De opmerking
over het aangename feit dat
Engeland en Frankrijk van
elkaar zijn gescheiden door
het Kanaal werd meer dan
honderd jaar .geleden ge
maakt, niet lang nadat de
grote Nelson had gezegd dat
Engelsen de Fransen behoor
den te haten als de duivel.
Maar is het vandaag zoveel
anders. Het zijn misschien
uitzonderingen, maar wij
hebben Engelsen ontmoet die
de mening zijn toegedaan
dat de Voorzienigheid in zijn
taak te kort schoot toen hij
het Kanaal te nauw maakte
en dat er een oceaan voor
nodig was om de Engelsen
in staat te stellen een gepas
te afstand te bewaren tegen
over de Fransen. (Er zijn
Fransen die, omgekeerd, het
zelfde menen ten aanzien
van de Engelsen).
Zou men zich voor kunnen
stellen dat een minister van
Onderwijs van Nederland,
West-Duitsland of Italië
openlijk zou kunnen verkla
ren dat hy in zyn schoolja
ren goede cyfers verwierf
voor zijn Frans, maar dat
hy zich nu nog maar heel
weinig herinnerde van de
Franse taal? De Britse mi-
nister van Onderwys, Sir
Edward Boyle, een van de
knapste koppen in de Brit
se regering en een man van
zeer grote eruditie, sprak de
zer dagen een Britse leraren
vergadering toe en zei dat
hij tijdens zijn schooljaren in
Eton zeer goede cyfers voor
Frans kreeg, maar hij zich
nu nog slechts weinig van de
taal herinnerde. En wy kun
nen niet nalaten te denken
aan het onvergetelijk ogen
blik toen wy wijlen Ernest
Bevin, de toenmalige Britse
minister van Buitenlandse
Zaken, in het lagerhuis hoor
den spreken over Franse ro
mans en hem zagen lachen
als een hyena, een gebeurte
nis waarover de linkse in
tellectuelen in de Labour-
fractie verschrikkelyk boos
werden, zoals bleek in hun
weekbladen.
et feit dat je in Brit-
tannië minister van
Onderwijs kunt zijn
als je je Frans niet
beheerst spreekt op zich
reeds boekdelen. Wat evenr
r
^fciiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii'iiHiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitmiiiiiiiiiimiiimiiiiiiii
eens veel onthult over de
Engelse mentaliteit is een
reactie op de boven geci
teerde uitlatingen van Sir
Edward. Er verscheen na
melijk op maandag van deze
week een ietwat luchthartig
artikel op de hoofdpagina
van de Daily Mail. Het ar
tikel droeg het opschrift:
„Alle lof voor onwetendheid,
Sir Edward!" De schrijver
van het artikel, Roy Nash,
verklaarde dat de uitlating
van de minister van Onder
wijs hem erg veel goed had
gedaan en dat hijzelf en zijn
geestverwanten voortaan
hoopten niet als ongeletterd
te worden beschouwd „om
dat wy niet een vloeiend po
litiek debat kunnen houden
met een Fransman boven op
de „Eifeitoren." „De moeilijk
heid voor Sir Edward en mij
is, naar ik vermoed, dat wij
in onze schooljaren nooit he
lemaal geloofden in de Fran
se taal." Nash kon even
eens in zyn schooljaren nooit
goed geloven dat er mensen
waren die zich het dagelijks
leven konden bedienen van
een zo zonderlinge taal als
het Frans en hij koesterde
iestyds het vermoeden dat
de Fransen zich met elkaar
onderhielden door elkaar on
regelmatige werkwoorden
toe te schreeuwen. Soms, zo
meende Nash, werd het de
Fransen zelf te machtig en
zH staken elkaar met dolken
of leverden zich over aan de
Ondeugd („altijd met een
hoofdletter"). Er waren an
dere schoolkameraden die het
Frans iets ernstiger opna
men, maar die beu werden
van meergenoemde onregel
matige werkwoorden en die
hun toevlucht namen tot een
mengelmoes van Frans en
Engels, hetgeen zeer grappig
was en tot resultaat had dat
Fransen koddige lieden wa
ren, hetgeen werd bevestigd
in de schoolbladen. „In mijn
schooljaren," aldus Nash,
„werden mensen die buiten
Brittannië woonden door de
meeste Britse volwassenen
beschouwd als buitenlanders,
een woord dat zeer terecht
s-ï&i*
In Eton goed cijfer voor Frans.
•et stuk is geestig, zo
als gezegd. Maar als
je lang genoeg tussen
de Engelsen hebt ge
hoond en het je al lang niet
meer verwondert de Fransen
terloops tydens conversaties
„those bloody frogs" te ho
ren noemen, komen de gees
tige overdrijvingen van de
schrijver zeer dicht bij een
pijnlijke waarheid. En er is
niet zo heel veel veranderd
in de laatste tweehonderd ja
ren. Want in 1780 zei de on
vervalste Engelsman dr. Sa
muel Johnson: „Een Frans
man kan het praten niet la
ten, ongeacht of hy iets al-
weet of niet over het onder
werp; een Engelsman stelt
er zich mee tevreden niets
te zeggen als hy niets te
zeggen heeft." Kortom, de
Fransen zijn, evenals hun
taal, een raar geval, waarin
zich de Fransen onderschei
den van de uitverkoren En
gelsen.
DAAN VAN DER VAT.
een speciale nevenbetekenis
had en synoniem was met
„verdachte lieden". Het
vormde een deel van een
goddeiyke straf voor duiste
re misdaden bedreven in het
verleden dat hen niet was
toegestaan het Engels tot -
Franse taal. En ik zeg u
lit: ze zullen myn groente
karretje niet op de Gemeen-
schappeiyk Markt zien tot
dat hele stel aan de over
kant Engels spreekt. En de
beste Britse „bonne chance"
voor ons allemaal."
(Van onze Parijse correspondent)
PARIJS, 10 jan. De invoering by
het door de staat beheerde Renault-
bedrijf van vier weken betaalde vakan
tie in plaats van zoals tot dusverre de
wettelijk voorgeschreven drie, belooft
een nasleep te hebben, die wellicht lo
gisch zal zijn, maar niet vry van schok
ken. De minister van nyverheid, Bo-
kanowski, heeft gisteren in de National
le Vergadering, waar momenteel de be
groting van zijn departement aan de
orde is, het onderwerp ter sprake ge
bracht, waarbij hij de situatie van ge
wekte verwachtingen kenschetste met
de humoristische opmerking: „Wanneer
Renault niest, springt het hele land
op."
De minister verklaarde dat Renault
bij zijn economisch en sociaal beleid
altijd het bewys had geleverd van een
voorbeeldige wijsheid en dat de rege
ring daarom aan de tussen directie en
personeel gesloten overeenkomst haar
goedkeuring had gehecht. En de rege
ring ziet geen bezwaar tegen het aan
gaan van soortgelijke overeenkomsten
in anidere ondernemingen, die even so
lide in elkaar zitten. De vermindering
van de totale arbeidsduur, die Invoering
van de vierde betaalde vakantieweek
uiteraard meebracht, is immers slechts
aanvaardbaar indien noch het produc
tievolume, noch het pryzenniveau er
onder ïyden. Anders gezegd: de vierde
vakantieweek is slechts denkbaar in
sectoren met hoge productiviteit.
De aangelegenheid kwam eveneens
ter sprake in de gisteren gehouden mi
nisterraad, na afloop waarvan de
minister van informatie, de heer Peyre-
fitte, tegenover de journalisten als
volgt resumeerde: het Renauit-accoord
betreft een zeer byzonder geval, dat
van de automobiel-Industrie, waar de
maand augustus het dode seizoen is en
waar, in 't bijzonder bij de in volle expan
sie zynde Renaultfabrieken, de bedryfs-
automatisering zeer ver is gevorderd.
Iedere maal dat een sociale vooruit
gang mogeiyk was, werd het tot
standkomen ervan door de regering
zoveel mogeiyk bevorderd.
Zeer waarschyniyk zal de komende
week het nationale Franse werkgevers
verbond in de kwestie haar standpunt
bepalen en bekend maken. De tendens
van individueel reeds vernomen werk-
geversstemmen ïykt evenwel in eerste
aanleg negatief, onder meer met ver
wijzing naar het lopende vierde vier
jarenplan dat voor '63 op een vermeerde
ring mikt van zes pet. Door algemene
invoering van een vakantie van vier
weken, aldus het argument, zou aan
productievermeerdering niet meer dan
vier procent haalbaar zyn. De opstel
lers zelf van het plan achtten een ver
mindering van de globale arbeidstyd
eerst verantwoord in 1965.
Het lijkt dus vooralsnog twyielachtig
of, na het Renault-accoord, nu heel
iverknemend Frankrijk op zeer korte
termyn ln het genot van vier weken
betaalde vakantie cal komen. Circa één
kwart van de Franse werknemende be
volking geniet echter sinds korter of
langer tijd reeds wèl een betaalde va
kantie van vier weken, of zelfs langer;
daaronder de ruim 2.800.000 gesalari-
eerden in de openbare sector, het bank
personeel en de ruim 700.000 die het
zogeheten kader vormen ln het parti
culiere bedryfsleven. 350.000 beroeps
militairen genieten tenminste 45 dagen
betaald verlof.
