Van COEN CUSER tot COEN CUSER
Weeskinderen geven Haarlem een
eigen stukje geschiedenis
Oud-Wezen vanavond bijeen
in Frans Halsmuseum
voor
Dubbel goud in
de Cronjé
E. Duym, de eerste pastoor van
het Duinroosplantsoen
m
SOLEX
Uit STAD
en
STREEK
BRIEVEN
van lezers
t
Zwerftocht
Nieuw gebouw
HARDEBELT
Bidden om hrood
Streekplan Bollengebied
7 februari voor Raad
van State
L
ZATERDAG 12 JANUARI 1963
PAGINA 3
fie»
r -A
Haarlem, 12 jan. Van-
y°n(^ komen in het Frans Hals-
useum de leden van de Prote-
onfse Oud-Wezen Vereniging
teen om het gouden jubileum
yQn hun vereniging te vieren.
e)'moedélijk zal dat het laatste
zijnalthans in zo'n voor-
r'le en grootse stijl. Zij hebben
elijk hun wezentijd doorge-
«*jt in het weeshuis, dat vroe-
0ni museumcomplex was
toegebracht en later verplaatst
naar de Olieslagerslaan.
ln jCri een tiental jaren worden
hy - GWeeshuis nu Coen Cuser-
0 f geheten vrijwel geen
jfaerloze kinderen meer opgeno
men. Het systeem van weeshui-
en heeft afgedaan. De kinderen
Morden nu meestal in pleeggezin-
ondergebracht. Het Coen
chserhuis is nu meer een door-
®angshuis geworden voor kinde-
®'1* die onder de voogdijraad
aan. Dat betekent, dat de nu
ponerende vereniging geen nieu-
J? leden kan aanwerven en tot
J 'Jterven gedoemd zal zijn. Ener-
Ms een verheugend teken, voor
oud-wezen een perspectief, dat
}J weemoedige herinneringen
tjj&. Hun jeugd mag dan niet al-
gj met zonlicht overgoten zijn
Meest een echte huiselijke
hébben zij meestal gemist
a zij praten toch nog graag over
dagen van wéleer. Een paar
dnden geleden nog hébben wij
Een plaatje van de reünie van oud-wezen in het Frans Halsmuseum, weeshuis het daar volgehouden. En
nu enkele maanden geleden. Een paar kinderen waren voor die dfrfh^bij6dertwintigstedeeuw0S Want6 nu
gelegenheid in de oude klederdracht gestoken. Van de oud-wezen nog zijn er oud-wezen, die lange verha:
ziet men hier van links naar recht zitten: Anton Horeman, Geertje dTa^^^^e^^'huidlgedFrans dHafs3-
Boeree en Willem Smink.
y.p enkele van de oudste getrou-
^n> die zo'n zestig jaar geleden
,yet weeshuis aan het Groot
digland vertoefden, over dat
fel en kunnen praten. Zij wa-
t)a toen 9as^en van de directie
Jj- het Frans Halsmuseum bij
t ®S'ehheid van het Frans Hals-
n^nstelUng. Misschien herin-
qg w zich nog de namen van
en e?ip6 Hoeree, Anton Horeman
iede^67n Smink, die zich nog
r hoekje en gaatje van het
ren ornplex wisten te hennne-
°Urip beertje Boeree met haar
nernr Ver9eelde foto's, Anton Ho-
- „De Kip" - ooit,
Wiiir*kampioen van Haarlem en
zou i Smink, die de oprichter
Veren 0rden van Oud-Wezen
en Jgin9 en er maar liefst vijf
Seioeest*9 ^aar voorzitter van
WASSERIJ DUYN
SCHAKEN BIJ
,*HlET WITTE PAARD"
_^straI®t tüd af is het huis aan de Een schilderachtig tafreel in het Weeshuis, toen het nog gevestigd was aan het Groot Heiligland, in
f®itèfiiOveesl?uisdöör ên" thans "is" men'ae go^sdienst^n^uurb^nntT^hiv het complex van het huidige Frans Halsmuseum. De foto werd genomen in de kinderkamer van het
'Ik op het beginpunt teruggekeerd. ook m net nei-
dfeaiter!tieU's aanva"heiyk rooms,"na weeshuis. De foto boven aan de pagina werd gemaakt op het binnenhof van het museum. De bij-
de godsdienJta^ngev8oèrdrdDee kfnderen" zondere weeshuiskledijwélke vele ouderen zich nog zullen herinnerengeeft aan de foto's een bij-
ook al waren zij van roomse huiz'ZOndere charme.
Wie wil helpen
-
'""•iiiiiiiiimiiiHimmm
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
wmm?
fc««
^iÉËÉÉ
oude Heilige Geest-gemeenschap een
grote stap. Het huis aan de Kruisstraat
werd na een gebruik van bijna drie
eeuwen verlaten. Het werd niet lang
daarna afgebroken voor de bouw van
het Hofje van Oorschot. Dat, zeker
voor de begrippen van die tijd, alle
zorg werd besteed aan de kinderen,
blijkt uit het nieuwe reglement van
1790. Daarin wordt aan sommige toe
standen, die een erfenis waren van
vroegere generaties, radicaal een eind
gemaakt.
Met de huisvesting zelf troffen de
wezen het niet zo best. Zij moesten een
nogal zwervend bestaan leiden. We
gens de legering van een groot garni
zoen in Haarlem, moest het huis ont
ruimd worden. De kinderen werden
over verschillende godshuizen ver
spreid. Dat duurde wel niet zo lang,
maar in 1804 en 1807 gebeurde dat nog
eens. In 1808 moest het weeshuis weer
ontruimd worden en werden de wezen
in het Diaconiehuis ondergebracht. En
of dat niet genoeg was: in 1810 moest
het Diaconiehuis ten behoeve van de
soldaten ontruimd worden. Het wees
huis kwam daardoor wel vrij, maar er
kwam een hele verschuiving. De in
woners van het Diaconiehuis kwamen
in het Weeshuis, de oude mannen uit
het gesticht aan het Groot Heiligland
verhuisden na,ar het Proveniershuis, en
de weeskinderen betrokken het Oude
Mannenhuis. Bijna een eeuw heeft het
complex, hun jeugd doorbrachten. In
dien echter deze laatste levende band
met het verleden verbroken is heeft
Haarlem altijd nog het boek „Jaapje"
van Jacob van Looij, die daarin tref
fend en schilderachtig zijn leven als
oud-wees in dat befaamde huis heeft
geschreven.
zijn huis aan de Albstraat (thans Kruis
straat) aan de Heilige Geestmeesteren
ten geschenke gaf met de bepaling,
dat het Het Heilige Geesthuis zou heten
en dat de Heilige Geestmeesteren er
armen in onder zouden brengen. Wan
neer dat college van Geesmeesteren is
opgericht, valt niet precies te achter
halen. Wel staat vast, dat zij diep in
de veertiende eeuw werkzaam waren
in Haarlem en dat zij van stadswege
aangesteld waren als armenverzorgers.
'''''lllllllllllltllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllHIIIIIIIIIMIIItlllllllltlllllllllHIIIIIIIIIIIIIIIIUIIIMIIIIIIIIIIIIIIItllllltlllllllllll
"nu
n urn
Zij hadden hun vergaderplaats in de
St. Bavokerk, en hadden de zorg voor
de zogenaamde „regte armen", waar
onder ook de weeskinderen en vondelin
gen waren begrepen. De kinderen wer
den bü burgers in de stad onderge
bracht.
In het huis aan de Albstraat werd
een aantal armen gehuisvest. Enkele
jaren later werd het verbouwd om het
beter voor zijn nieuwe bestemming in te
richten. Het huis moet vrij groot ge
weest zijn en goed gebouwd, want het
had een eigen kapel met toren. Pas in
1765 werd het huis afgebroken en werd
op het vrij komende stuk grond het
Hqfje van Oorschot gebouwd.
Ol((f
*?as deVvn de attracties van die reünie
g,ehs en SchÜnir>g van een paar jon-
SedeMi„l5.?istes tn de oude weeshuis-
hg prim^i tün toen was de herinne
ren «S iea,V Want pas in de dertiger
^t'ddelof, clle b«na nog geheel uit de
?chaft T^ ''n stammende kledij afge-
i'hder'nn ^ve,ot het misschien nog wel: de
ermnmV, 'ui kostuums, waarvan de rech
te ir,^ blauw, de linker rood was, bij
raacinfin3v, aan. een zwarte lakense,
'abbeWi Fs' tl do meisjes aan een
®venpBr,t nauw lijfje en wijde rok,
juf van zwa« laken.
!chiedeiucardig °verigens, dat de ge-
van bet weeshuis op zo'n
baar de heeft teruggegrepen
tvon ooifj hbtm?' nu ongevees zes eeu
wen ff'adf J.pen werden de kinde-
biaakto n uitbesteed. Daarna
®chte .ontwikkeling van het
f-:.1? Weeshuis rtn»
werden in de gereformeerde leer on
derwezen. Veel later, bij de stichting
van het Sint Jacobs Godshuis, kregen
de katholieken wezen hun eigen tehuis.
In de loop der jaren heeft het Huis
met vele moeilijkheden te kampen
gehad. Door de uitbreiding van de
stad, werd ook de bevolking van het
weeshuis te groot, weshalve besloten
werd, dat alleen weeskinderen bene
den de 7 jaar opgenomen mochten
worden. Dat was slechts het verschui
ven van een probleem en daarom
werd vanwege het stadsbestuur be
sloten, ter ontlasting van het Heili
ge Geesthuis een Arme Kinderhuis
op te richten, dat onderdak kreeg in
het voormalige Maria Magdalena-
klooster, kort tevoren nog Pesthuis,
welk gebouw thans opgenomen is in
het complex van „De Spaarnestad".
In het Arme Kinderhuis kwamen de
wezen van 7 tot 12 jaar.
Nog geen tien jaren zouden beide hui
zen zelfstandig blijven bestaan. Om
meer dan één reden werd in 1765 be
sloten de twee instellingen samen te
voegen en onder de naam „Het Wees
huis" blijvend te huisvesten in het Mag-
dalenakiooster. Dat betekende voor de
Na bijna een eeuw had men ook in
dit huis met gebrek aan ruimte te kam
pen. Bovendien wilde de gemeente
graag de beschikking over het gebouw
krijgen. De regenten van het huis be
sloten daarom een eigen gebouw te
stichten. In de toen bijna vijfhonderd
jarige geschiedenis van het Weeshuis
werd dat het eerste nieuwe gebouw,
waarin de wezen werden onderge
bracht. Men kocht een stuk grond aan
in de Olieslagerslaan en daar werd het
nieuwe weeshuis volgens een plan van
ir. Van der Steur gebouwd. In 1908 werd
het in gebruik genomen. Een van de
meest schokkende gebeurtenissen in de
geschiedenis van de „Olieslagerslaan"
is wei geweest de afschaffing van de
traditionele weeshuiskledij. Dat ge
beurde in de dertiger jaren. Voor de
wezen een hele belevenis: voortaan in
zogenaamde burgerdracht rond te mo
gen lopen.
Beide wereldoorlogen drukten hun
•«'.•.V «MA V
VV. V Jl J I fl fltJ I W I MWT 1 1 B I .1 jfi 1 'iV.VA
JÊr ÊIE Sm JU.vfc m m «A M AS SA Ja rM
„Aan m'n vrouw heb ik alles te
danken", zegt de heer C. A. Brosens
van het Julianapark in Haarlem-
Noord. Glimlachend zegt mevrouw
Brosens even later hetzelfde over
haar man. Zij waren woensdag vijf
tig jaar getrouwd, maar zij vieren
het morgen in restaurant „Het Bol
werk". Het is de bruidegom, die be
kend staat als een deskundig naaima
chinehandelaar en eigenaar is van
een naaimachinehandel in de Cronjé-
straat, niet aan te zien, dat hij de 75
al gepasseerd is. Hetzelfde geldt voor
zijn echtgenote, die vier jaar jonger
is en nog zonder hulp het huishouden
doet. Van hun vier kinderen zullen er
drie het „gouden" feest zondag mee
vieren. Een van de zoons, die getreden
is in de voetsporen van zijn vader en
eveneens in de naaimachine-business
zit, is enkele jaren geleden met zijn
gezin naar Zuid-Afrika geëmigreerd.
De bruidegom viert eigenlijk deze da
gen een dubbel gouden jubileum, want
zondag is het tevens een halve eeuw
geleden, dat de naaimachine in zijn
leven kwam.
Veel weet de heer Brosens over de
naaimachinehandel te vertellen. Ge
boren in Breda (zijn vrouw komt uit
Bergen op Zoom) kwam hij als jonge
man in dienst bij de Singerfabrieken
in Tilburg. Na de eerste wereldoorlog
kreeg hij een functie bp dezelfde fir
ma in Haarlem, waar hij in 1923 een
Singer-winkel in exploitatie kon ne
men. In 1935 waagde hij de sprong en
begon voor zichzelf. Het lukte. „Wan-
neer m'n vrouw niet altijd in letter
lijke en figuurlijke zin aan mijn zijde
gestaan had, was het allemaal lang
niet zo voorspoedig gegaan. De heer
Brosens is nog actief lid van de Al
gemene Vereniging van Naaimachine
handelaren en hij voert bijvoorbeeld
nog de redactie over een door de ver
eniging uitgegeven periodiek orgaan.
Beide echtelieden hebben niet over
hun gezondheid te klagen. Wanneer
soms het horen wat moeilijk valt to
veren zij hun hoorapparaten te voor
schijn
Tot voor kort stonden beiden nog
achter de todnbank en het komt nog
herhaaldelijk voor, dat de bruidegom
in drukke dagen de huidige exploitant
van het bedrijf een handje helpt. „Dat
ik mezelf nog niet helemaal aan de
kant heb gezet houdt die vitaliteit in
me. Ook ben ik er reuze blij om, dat
m'n vrouw nog bergen werk kan ver
zetten", zegt de heer Brosens, die ook
zijn lidmaatschap van de St. Vincen-
tiusvereniging er niet heeft aangege
ven. Meer dan dertig jaar is hp actief
Vincentiaan.
De heer en mevrouw C. A. Brosens van het Julianapark in Haarlem-noord, die
morgen hun gouden huwelijksfeest vieren. De bruidegom herdenkt tevens, dat hij
die dag een halve eeuw in het naaimachinevak zit.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
De nieuwe en eerste pastoor
van het Duinroosplantsoen is letterlijk
en figuurlijk even kort en krachtig
als zijn naam: Duym. Zijn voorna
men zijn wat poëtischer en hebben een
zuidelijke klank: Emile Arnold Ste-
phan Marie. Ze verraden zijn afkomst,
althans zijn stad van herkomst, Maas
tricht, waar hij op 1 april 1913 werd
geboren. Omstreeks zijn 10e jaar ver
huisde hij met zijn familie naar Lei
den, zodat ergens in hem ook een Lei-
denaar schuil gaat. Merkwaardig, dat
de drie nu in Haarlem werkzame
bouwpastoors, Van Teijlingen, Van Zijp
en Duym, alle drie uit Leiden komen,
uit dezelfde parochie en zij het
met een jaar verschil eikaars stu-
I Advert vu ne t
AM STER DA MSKV AART 20 TH. 110 53
Ook voor de fijne was
HAARLEM, 12 jan. Aangezien zo
wel voor het 2e, als voor het 3e tien
tal een bondswedstrijd was vastgesteld,
was het aantal voor de onderlinge
competitie te spelen wedstrijden, be
grijpelijkerwijze zeer gering. Der tradi
tie getrouw, kon Hoogland het weer
niet tegen v. Emmerik bolwerken.
Reeuwijk had tegen Pancras geruime
tijd gelijke kansen. Onoplettendheid in
het eindspel kostte hem echter de par
tij. Ouddeken en Haverkort jr. kwa
men nog niet tot een beslissing. Laatst-
genoemde heeft echter de beste kan-
sen. De uitslagen waren: Pancras-
Reeuwijk 1-0, v. EmmerikHoogland
1-0, Ouddeken—Haverkort jr. afgebr.
Wat de bondswedstrijden betreft,
staat'H.W.P.2 met 5-4 voor tegen V.H.
S.4 en is reeds zeker van de overwin
ning H.W.P.3 staat weliswaar nog met
4-3 achter, maar ook hier is de kans
op een overwinning zeer gerechtvaar
digd.
(Advertentie)
„Nu wegrijden zonder trappen"
SOLEX-SEK VICE-STATION
RIJKSSTRAATWEG 249
HAARLEM-N. TELEF. 57455
stempel op het leven in het weeshuis.
Toen na 1945 steeds meer de tendens
zichtbaar werd, weeskinderen zoveel
mogelijk in pleeggezinnen onder te
brengen, ontkwam daaraan ook dit
weeshuis niet. De tijd van Coen Cuser
keerde terug. De regenten van de twin
tigste eeuw werkten aan die ontwikke-
I ling volkomen mee. Zij gingen nog
verder, en veranderden tenslotte de
naam van het weeshuis in Coen Cu-
serhuis. En daarmede werden eeuwen
naar een ver verleden overbrugd.
De zorg voor de wezen bestond voor
al hierin, dat zowel de meisjes als de
jongens werden uitbesteed. Voor de
meisjes bestond nog een soort nazorg,
het toezicht op de jongens liet nogal
te wensen over. Zij waren na hun acht
ste jaar verplicht zelf in hun levenson
derhoud te voorzien. Zij konden probe
ren werk te krijgen of moesten anders
gaan bedelen. Op bepaalde feestdagen
kregen die jongens een roggebrood van
vijf pond. Maar zij moesten er ook wat
voor doen. Zij moesten „zedelijk, bij pa
ren" in de Bavokerk gaan en een hele
ceremonie volvoeren, blootshoofds, met
tot besluit „drie paternosters ende drie
ave mariën".
In de eerste tijd werden in het huis
aan de Albstraat vrijwel alleen oude
mensen opgenomen, pas in 1425 werd
er ruimte vrij gemaakt voor kinderen.
Men kon toen nog moeilijk van een
weeshuis spreken, maar in 1479 waren
er toch zoveel kinderen, dat er voor hen
een aparte moeder werd aangesteld.
In 1613 echter werd het Oude Mannen-
huis opgericht, het huidige complex van
net Frans Halsmuseum. De oude man
nen uit het Heilige Geesthuis werden
daarheen overgebracht. De oude vrou-
werden een tiental jaren later on
dergebracht in het St. Jansgasthuis.
Bouwpastoor E. A. S. Duym.
diegenoten zijn geweest. En gedrie-
en staan zjj nu voor de zware op
dracht, ieder in Haarlem een kerk te
bouwen. Toen wij deze week aanbel
den aan de pastorie in de Amster
damstraat, was hij nog niet thuis. „In
kopen doen voor de inrichting van zijn
huis", vertelde pastoor Van Schie. En
hij schudde zijn hoofd. Niet over die
inkopen, maar over het verlies van
een kapelaan, die hij het liefst zijn
hele leven gehouden had. En pastoor
Duym zelf? Hij valt weg in een gro
te stoel. „Ik heb hier met plezier ge
werkt", zegt hij. „Elf jaar lang in een
fijne parochie met mensen, die weten
wat werken is". De parochianen? Zij
vallen hun pastoor bij. Elf jaar is
kapelaan Duym nu in die grote pa
rochie van Haarlem - Oost en hij
heeft hard gewerkt. Neem eens de
Mariacongregatie voor meisjes van
12 tot ongeveer 23 jaar. Een nationaal
fenomeen. Welk meisje gaat er nog
naar de congregatie? In de St. Jans
parochie zijn er maar liefst 286 leden.
De godsdienstige vorming staat natuur
lijk voorop. Maar daarnaast zijn er de
buitenkerkelijke samenkomsten, die
een sociaal-culturele vorming ten doel
hebben. Voortreffelijk werk, zoals wij
zelf verschillende malen op de jaar
lijkse parochie-avond, waar bijvoor
beeld de „Kanaries van Sint Jan" lus
tig van leer trokken, konden vaststel
len. Kapelaan Duym heeft het nu zo
ver, dat de gemeente Haarlem dit
werk gaat subsidiëren. Waar in Ne
derland vindt U een gesubsidieerde
Mariacongregatie?
Zo is er meer, dat de signatuur
draagt van kapelaan Duym. Niet min
der dan vijftien gespreksgroepen zijn
onder zijn bezielend toezicht in de
parochie werkzaam. Hij laat dus alles
behalve een beduimelde boel in Oost
achter. Maar nu peinst hij over de
toekomst. Het is allemaal onverwacht
gekomen. Vorige week vrijdag moest
hij zich melden by de bisschop en
kreeg toen te horen, dat hy pastoor
zou worden van de nieuwe parochie
in het Duinroosplantsoen, het gebied
op de grens van Haarlem en Aerden-
hout. Het grootste gedeelte van de
parochie komt in Aerdenhout te lig
gen, de kerk zelf komt in Haarlem.
Hoe en waar de parochie begrensd
zal worden, weet de nieuwe pastoor
nog niet. Naar Haarlem zal het ge
bied wel tot de Randweg in Zuid-West
lopen. De katholieken van „Haarlem
Hoog" zullen tot de nieuwe parochie,
die ongeveer 1200 zielen zal tellen,
behoren.
Zoals bekend zal in het Duinroos
plantsoen het tehuis voor langdurig
zieken vanwege de Pius XII-Stichting
gebouwd worden. Daar komt ook de
Kerk. De eerste vier jaren zullen de
parochianen, die voor het merendeel
onttrokken worden aan de Aerdenhout-
se parochie, tevreden moeten zyn met
een noodkerk. Met de bouw daarvan
was het aannemersbedryf J. P. A.
Nelissen tot voor kort druk bezig. We
gens de vorst moest de bouw stopge
zet worden, maar pastoor Duym re
kent erop, dat de zaak toch wel met
twee en een halve maand geklaard
is. Zou hy by zijn vijftigste verjaar
dag op 1 april zün intrede kunnen
doen?
Hy zit nu volop in de zorgen. Een
huis is er reeds. In de loop van de
volgende week hoopt hy zijn intrek
te nemen aan de Helmlaan op nummer
25. Hy krbgt dan volop gelegenheid te
acclamatiseren in zijn nieuwe omge
ving, totdat hy officieel als pastoor
kan worden geïnstalleerd. Hij ont
veinst zich niet, dat zyn leven volko
men zal veranderen. Niet alleen om
dat hy pastoor geworden is, maar ook
omdat hij in het Duinroosplantsoen op
een geheel ander levenspatroon zal
moeten werken dan hij in Haarlem-
Oost gewend was. Maar wie hem kent
weet, dat hp het wel zal redden. Hjj
is niet iemand, die een ander de duim
schroeven aanlegt of die er op uit
is zpn medewerkers onder de duim te
krijgen. Hp zal zpn draai wel weten
te vinden. Men hoeft er niet eens voor
te duimen.
DEN HAAG, 12 jan. De afdeling
voor Geschillen van Bestuur van de
Raad van State zal op donderdag 7
februari 's ochtends om tien uur een
begin maken met de behandeling van
de bezwaarschriften tegen het Streek
plan Bollengebied. Het streekplan werd
in de loop van 1961 door provinciale
staten van Zuid-Holland vastgesteld.
Er zijn nog al wat bezwaarschriften
tegen dit streekplan binnengekomen.
heri^n^l van 9oen Cuser houdt die
levenrifX aan9et eerste begin tevens
dl*- Want hp was het, die in 1394
WANDELRIT De motor-, auto- en
bromfietsclub „Bloembollenstreek" or
ganiseert woensdag 16 januari in Hille-
gom-Dorp een wandelrit. De start en
finish zijn in restaurant „Zomerzorg"
Meerstraat 70 te Hillegom. Er zijn vele
fraaie prpzen beschikbaar. Aan deze rit
ban. iedereen meedoen, ook niet-leden.
Het inschrpfgeld bedraagt een gulden
per persoon.
Plaatsing van ingezonden stukken
Brieven van Lezers") betekent niet
noodzakelijk een bewijs van instemming,
doch betekent slechts dat de hoofd
redactie het ingezonden stuk ter kennU
van de lezers wil brengen. Het feit van
de plaatsing onttrekt zich echter niet
aan de verantwoordelijkheid der hoofd
redactie, die zich dan ook voorbehoudt
een ontvangen stuk zonder opgave van
redenen terug te zenden. In het alge-
meen is ondertekening met naam en
adres vereist, tenzij in een zeer bijzon
der geval de hoofdredactie dwingends
redenen aanwezig acht van deze regel
af te wijken.
Mpn heeroom zit als missionaris in
Afrika. Het gebied (Kwizu) zal u niet
bekend zijn. De mensen daar zpn erg
stug en willen niets van de blanke
mensen weten. Hij zit dan ook elke dag
op een droog en taai lapje vlees te
kauwen en het beetje droge rijst, dat
hij krijgt, daar kan hp de hele dag
tegen aan kpken.
Mensen, wp hebben het nu goed,
maar u moet eens terugkijken in de
jaren van oorlog. U leed toen ook hon
ger. Denkt dan eens aan de missio
naris, die alleen staat voor net zo'n
groot gebied als Nederland. Met een
motor, die half gammel is, moet hij
hele mijlen afleggen. Die motor heeft
hij al heel wat keren uit elkaar moe
ten halen. Soms is de motor zó stuk.
dat hp diezelfde mijlen te voet doet.
Deze missionaris denkt alleen aan God
en mensen, die in nood verkeren.
Diezelfde missionaris denkt met
heimwee terug aan een jaar geleden,
toen hij met verlof in Nederland was.
U kent pater Van Zonneveld toch nog
wel? Hp huisde by ons, toen mpn va
der in de krant een stukje liet schrij
ven om geld byeen te zamelen. Maar
mijn vader leeft nu bp God in de He
mel. Daarom neem ik nu de honneurs
waar van mUn vader. Want mpn heer
oom zit te springen om geld voor een
hospitaal, waar hij zelf de zieken zou
moeten verzorgen. Voor een kerk,
waar hy zich kan terugtrekken om
Gods zegen af te smeken.
Mensen, hebt dan ook wat over voor
deze arme missionaris. Hij geeft altpd
al zpn bezittingen aan anderen. Daar
om, mensen, wil hp dit geld, dat hy
van u krijgt, ook niet voor zijn eigen
besteden, maar alwéér voor anderen.
Het geld, dat u kan missen, kan wor
den afgegeven in de Oudaenstraat 10,
Haarlem-Noord. U kunt ook gebruik
maken van het giro-nummer 643415
ten name van de heer P. J. de Graaf
te Haarlem.
Dit is geschreven door Ria de Rop,
oud 14 jaar, 2e klas V.G.L.O.-school in
de Eemstraat
